0115-KDST1-2.440.15.2024.2.IK

📋 Podsumowanie interpretacji

Interpretacja dotyczy klasyfikacji towaru, jakim jest uchwyt z tworzyw sztucznych, przeznaczony do montażu na ścianie, w kontekście Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) w celu uzyskania zwolnienia z podatku VAT dla małych podatników, zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. f tiret 2 ustawy o VAT. Organ podatkowy zakwalifikował przedmiotowy towar do pozycji PKWiU 22.23.19.0 - Wyroby z tworzyw sztucznych dla budownictwa, gdzie indziej niesklasyfikowane, co umożliwia zastosowanie zwolnienia z VAT dla małych podatników w przypadku jego sprzedaży.

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex

Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.

Rozpocznij bezpłatny okres próbny

📖 Pełna treść interpretacji

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 42a w zw. z 42b ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2024 r., poz. 361), zwanej dalej „ustawą”, po rozpatrzeniu wniosku (`(...)`) z dnia 24 stycznia 2024 r. (data wpływu), uzupełnionego w dniach 19 marca i 9 kwietnia 2024 r. (daty wpływu) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: towar – uchwyt (`(...)`)

Opis towaru: uchwyt z tworzyw sztucznego, który umożliwia montaż (`(...)`) na ścianie; wykonany (`(...)`)

Rozstrzygnięcie: PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 22

Cel wydania WIS: na potrzeby stosowania art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. f tiret 2 ustawy o podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu 24 stycznia 2024 r. Wnioskodawca złożył wniosek, uzupełniony w dniach 19 marca i 9 kwietnia 2024 r., w zakresie sklasyfikowania towaru „uchwyt (`(...)`)” według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) na potrzeby stosowania art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. f tiret 2 ustawy.

W treści wniosku oraz uzupełnieniach przedstawiono następujący opis towaru.

Nazwa handlowa: uchwyt (`(...)`) (dalej również jako „Towar”).

Towarem jest uchwyt (`(...)`), umożliwiający ich montaż na ścianie. Towar jest wykonany (`(...)`) w pełni z tworzywa sztucznego – (`(...)`).

W uzupełnieniu Wnioskodawca doprezycował, że przedmiotem wniosku jest uchwyt (`(...)`). Towar ten jest przeznaczony (`(...)`). Towar będzie sprzedawany z dwoma kołkami rozporowymi (`(...)`), umożliwiającymi montaż np. na ścianie.

(`(...)`).

Uchwyt ten nie będzie produkowany na zamówienie, tylko stale będą utrzymywane odpowiednie zapasy magazynowe.

Wnioskodawca jest producentem tego Towaru i planuje jego sprzedaż wyłącznie na platformach sprzedaży internetowej poprzez wysyłkę do klientów końcowych, bez możliwości odbioru osobistego.

Do wniosku oraz uzupełnienia dołączono:

1. (`(...)`).

2. (`(...)`).

3. (`(...)`).

4. (`(...)`).

Uzasadnienie klasyfikacji towaru

Jak stanowi art. 42a ustawy – wiążąca informacja stawkowa, zwana dalej „WIS”, jest decyzją wydawaną na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług, która zawiera:

  1. opis towaru albo usługi będących przedmiotem WIS;

  2. klasyfikację towaru według działu, pozycji, podpozycji lub kodu Nomenklatury scalonej (CN) albo według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług albo według sekcji, działu, grupy lub klasy Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych albo usługi według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, niezbędną do:

a) określenia stawki podatku właściwej dla towaru albo usługi,

b) stosowania przepisów ustawy oraz przepisów wykonawczych wydanych na jej podstawie – w przypadku, o którym mowa w art. 42b ust. 4;

  1. stawkę podatku właściwą dla towaru albo usługi, z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w art. 42b ust. 4.

Zgodnie z art. 42b ust. 4 ustawy, wniosek o wydanie WIS może zawierać żądanie sklasyfikowania towaru albo usługi na potrzeby stosowania przepisów ustawy oraz przepisów wykonawczych wydanych na jej podstawie, innych niż dotyczące określenia stawki podatku.

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosowanie do treści art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Stosownie do treści art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

  1. dokonujących dostaw:

a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

– energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

– wyrobów tytoniowych,

– samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d) terenów budowlanych,

e) nowych środków transportu,

f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

– preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

– komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

– urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

– maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

– pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

– motocykli (PKWiU ex 45.4);

Podstawowe cele, konstrukcję i sposób posługiwania się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług oraz jej interpretację wskazują zasady metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) zawarte w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, z późn. zm.).

Zasady metodyczne stanowią integralną część klasyfikacji. Zawarte w nich postanowienia obowiązują przy jej interpretacji i stosowaniu (pkt 1.3).

Zgodnie z pkt 1.2 zasad metodycznych, Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) składa się z:

– niniejszych zasad metodycznych,

– uwag do poszczególnych sekcji,

– schematu klasyfikacji.

Natomiast schemat klasyfikacji – jak wskazano w pkt 1.4 zasad metodycznych – stanowi wykaz grupowań i obejmuje:

– symbole grupowań,

– nazwy grupowań.

Stosownie do pkt 5.2.1 zasad metodycznych - PKWiU 2015 w zakresie wyrobów opracowano, uwzględniając właściwości fizyczne oraz strukturę wyrobów. Ma to swoje potwierdzenie w przyjętych podstawowych kryteriach podziału (por.5.1.5).

W PKWiU 2015 zakres rzeczowy większości grupowań obejmujących wyroby jest określony zakresem rzeczowym odpowiednich pozycji CN, to znaczy, że grupowanie PKWiU 2015 odpowiada z reguły całej pozycji, części pozycji lub stanowi agregat kilku pozycji CN.

Stosownie do pkt 5.1.5 usystematyzowanie poszczególnych grup produktów w PKWiU 2015 następuje na podstawie następujących podstawowych kryteriów klasyfikacji:

w zakresie wyrobów:

– kryterium pochodzenia wytwórczego (przemysłowego) wg rodzajów działalności,

– kryterium surowcowe,

– kryterium technologii wytwarzania,

– kryterium konstrukcji wyrobu,

– kryterium przeznaczenia.

Podstawowym założeniem budowy PKWiU 2015 jest powiązanie klasyfikacji produktów (wyrobów i usług) z klasyfikacją rodzajów działalności gospodarczych (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 2007) tak, aby każdy produkt był klasyfikowany przede wszystkim w zależności od rodzaju działalności, w wyniku której powstaje. A zatem: każdy produkt (wyrób, usługa) powinien być zaliczony wyłącznie do jednego rodzaju działalności gospodarczej określonego w Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD 2007).

W pkt 7.5 zasad metodycznych zawarto ogólne reguły klasyfikowania wyrobów. Ze względu na ścisłe uzależnienie zakresów rzeczowych grupowań PKWiU 2015 od Nomenklatury Scalonej (CN) (por. pkt 5.2.1) przy zaliczaniu wyrobów do poszczególnych grupowań PKWiU 2015 należy stosować „Ogólne reguły interpretacji Nomenklatury Scalonej (CN)” zamieszczone na stronie internetowej Ministerstwa Finansów.

Zgodnie z tytułem, Sekcja C Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług obejmuje „Produkty przetwórstwa przemysłowego”.

Jak wynika z Wyjaśnień do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) – dalej jako „Wyjaśnienia” – Sekcja C obejmuje produkty przetwórstwa przemysłowego, przez które rozumie się fizyczne lub chemiczne przetwarzanie surowców, materiałów lub półproduktów w nowy wyrób. Surowce, materiały lub półprodukty podlegające przetworzeniu w ramach tej Sekcji są wynikiem działalności rolnej, leśnej, rybołówstwa, górnictwa lub innej działalności wytwórczej.

Zatem z Wyjaśnień wynika, że grupowania znajdujące się w Sekcji C PKWiU obejmują produkty, które powstały w wyniku procesu produkcyjnego i są sprzedawane bezpośrednio przez producentów.

We wniosku Wnioskodawca wskazał, że jest producentem Towaru.

W sekcji C PKWiU zawarty jest m.in. dział 22 „Wyroby z gumy i tworzyw sztucznych”

Dział ten obejmuje: wyroby z gumy i tworzyw sztucznych

W dziale 22 PKWiU zawarta jest m.in. klasa 22.23 „Wyroby z tworzyw sztucznych dla budownictwa”.

W klasie 22.23. PKWiU zawarta jest m.in. pozycja 22.23.19.0 - Wyroby z tworzyw sztucznych dla budownictwa, gdzie indziej niesklasyfikowane.

Grupowanie to obejmuje także:

– wyposażenie i okucia przeznaczone do zainstalowania na stałe w /lub na drzwiach, oknach, schodach, ścianach lub innych częściach budynków, np.: gałki, klamki, haki, wsporniki, wieszaki na ręczniki, mydelniczki, uchwyty do szczoteczek do zębów, uchwyty do papieru toaletowego i inne wyroby do wyposażenia łazienek, toalet lub kuchni,

– elementy strukturalne do stosowania w podłogach, ścianach lub przepierzeniach, sufitach lub dachach,

– rynny i ich wyposażenie,

– balustrady, ogrodzenia, bramy i podobne bariery,

– duże regały do składania i ustawiania na stałe, w sklepach, pracowniach, magazynach, itp.,

– ozdobne elementy architektoniczne, np. kanelury, kopuły, gołębniki,

– bariery zamykające wejścia na pola, do ogrodów, na podwórza itp., (które są określane, jako „bramy”).

Uwzględniając powyższe analizowany Produkt spełnia kryteria i posiada właściwości charakterystyczne dla wyrobów objętych działem 22 PKWiU.

Klasyfikacja została dokonana zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015).

Wskazać należy, że jeżeli Wnioskodawca jest zainteresowany uzyskaniem informacji dotyczącej zastosowania przepisu prawa podatkowego, dla którego wydano niniejszą decyzję, może wystąpić do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług.

Ponadto wskazać należy, że jeżeli przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest określenie stawki podaktu dla towaru, dla którego wydano niniejszą WIS, w związku z jego dostawą, importem lub wewnętrznym nabyciem, może Pan wystąpić z odrębnym wnioskiem o wydanie WIS dla tego towaru.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS określa wyłącznie klasyfikację towaru będącego przedmiotem wniosku niezbędną do stosowania przepisów ustawy oraz przepisów wykonawczych wydanych na jej podstawie (art. 42a pkt 2 lit. b w zw. z art. 42b ust. 4 ustawy).

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do towarów tożsamych pod każdym względem z towarem będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże, z zastrzeżeniem art. 42c ust. 2-2d ustawy, organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, oraz ten podmiot, w odniesieniu do towaru będącego przedmiotem WIS, który zostanie sprzedany, zaimportowany lub wewnątrzwspólnotowo nabyty w okresie ważności WIS (art. 42c ust. 1 pkt 1 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

– podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),

– towar, będący przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia następującego po dniu jej doręczenia (art. 42ha ust. 1 ustawy).

WIS traci ważność przed upływem 5 lat, z dniem:

  1. następującym po dniu doręczenia decyzji o zmianie WIS albo decyzji o uchyleniu WIS, albo

  2. wygaśnięcia na podstawie art. 42h ust. 1

– w zależności od tego, które ze zdarzeń nastąpiło wcześniej (art. 42ha ust. 2 ustawy).

WIS wygasa z mocy prawa przed upływem powyższego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku, odnoszących się do towaru będącego jej przedmiotem, gdy zmiana tych przepisów spowodowała, że klasyfikacja towaru staje się z nimi niezgodna.

Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, z którymi WIS stała się niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2383, z późn. zm.), zwanej dalej „Ordynacją podatkową”.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w związku z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP albo za pośrednictwem systemu teleinformatycznego e-Urząd Skarbowy na stronie: https://www.podatki.gov.pl/e-urzad-skarbowy/, będąc użytkownikiem/wyznaczając użytkownika konta w e-Urzędzie Skarbowym.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili