0112-KDSL2-2.440.360.2023.5.AS

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r., poz. 1570, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 17 października 2023 r. (data wpływu 24 października 2023 r.), uzupełnionego pismami z dnia: 21 grudnia 2023 r. (data wpływu 21 grudnia 2023 r.), 21 lutego 2024 r (data wpływu 21 lutego 2024 r.) oraz 8 marca 2024 r. (data wpływu 8 marca 2024 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: usługa (świadczenie kompleksowe) – odpłatny, biletowany udział w organizowanej przez Wnioskodawcę (…), podczas której podawane i omawiane są potrawy nawiązujące do kultury (…)

Opis świadczenia: Wnioskodawca organizuje odpłatne biletowane wydarzenie publiczne polegające na uczestnictwie w (…), podczas której podawane i omawiane są potrawy nawiązujące do kultury (…). (…) jest wydarzeniem publicznym, dostępnym dla wszystkich zainteresowanych, którzy uiszczą opłatę (bilet) za udział w tym wydarzeniu. Wydarzenie stanowi (`(...)`). (…) jest organizowana zawsze dla określonej liczby osób (…). Każda z potraw w menu (…) oraz podawane wino w ścisły sposób nawiązuje do (…). Wydarzenie odbywa się w (…) muzeum, po godzinach pracy muzeum, gdzie ustawiony jest jeden długi stół, przy którym zasiadają wszyscy goście. (`(...)`) Wydarzenie rozpoczyna się od komentarza (…) będącej pracownikiem muzeum, która opowiada o (…). Następnie rozpoczyna się serwis kolejnych dań, któremu towarzyszy opowieść (…) o ich znaczeniu i historii. Komentarz (…) przeplata opowieść (…). Wydarzenie kończy się podsumowaniem przygotowanym przez (…) – pracownicę muzeum. Menu oraz scenariusz (…) są przygotowywane przez zatrudnionych w Muzeum pracowników. Muzeum zleca podmiotowi zewnętrznemu – (…) przygotowanie określonych w menu dań, oraz innemu podmiotowi zewnętrznemu – (…) dobranie do dań wina do organizacji degustacji podczas (…). Muzeum zleca podmiotowi zewnętrznemu przygotowanie dekoracji stołu, w nawiązaniu do (…) i konkretnego (…). Muzeum przygotowuje (…) Muzeum, w którym wydarzenie się odbywa – ustawiany jest stół, przygotowywane jest oświetlenie ścian wewnętrznych i stołu oraz nagłośnienie. W dniu, w którym wydarzenie się odbywa czas otwarcia wejścia głównego do Muzeum dla uczestników wydarzenia oraz działanie szatni zostaje wydłużone względem normalnych godzin działania Muzeum. W ramach samego wydarzenia (…) prowadzi (…) i opowiada o (…). Na cenę świadczenia składa się koszt przygotowania posiłków i obsługi samego wydarzenia – świadczone przez restaurację muzealną. Dodatkowym kosztem ponoszonym przez muzeum jest koszt dekoracji stołów, koszt wynagrodzenia (…), a także koszt wina. W cenie brane jest także pod uwagę zaangażowanie pracowników muzeum w przygotowanie wydarzenia. Oferowane przez muzeum świadczenie oferuje uczestnikom niepowtarzalną możliwość zapoznania się ze smakiem tradycyjnych potraw związanych z (…), a także zapoznania się z daniami odzwierciedlającymi (…). Dania oraz napoje podawane podczas (…) każdorazowo nawiązują do kultury (…), a samemu wydarzeniu towarzyszy szeroki komentarz dotyczący symboliki i historii potraw, którego celem jest przybliżenie uczestnikom wydarzenia (…). Oczekiwaniem uczestnika w odniesieniu do świadczenia jest przede wszystkim poszerzenie własnych horyzontów kulturowych, możliwość poznania i doświadczenia kultury (…) w bezpośredni sposób poprzez obcowanie z nią, powzięcie nowych informacji dotyczących historii i kultury (…), a także możliwość doświadczenia specyfiki posiłków kuchni (…). Wygłaszany podczas wydarzenia komentarz przygotowuje (…) będąca pracownikiem muzeum. Komentarz ma formę prelekcji-opowieści, która rozpoczyna i kończy wydarzenie, a kolejnymi jej punktami są serwowane dania.

Rozstrzygnięcie: PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 2015 – 91.02

Stawka podatku od towarów i usług: 23%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 1 ustawy w zw. z art. 146ef ust. 1 pkt 1 ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

Zastrzeżenie: Wskazuje się, że niniejsza WIS ma zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy usługa ta nie jest zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43-81 ustawy albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ustawy, czego weryfikacja pozostaje poza zakresem postępowania w sprawie wydania WIS. W zakresie ustalenia, czy do przedmiotowej usługi, objętej niniejszą WIS, ma zastosowanie zwolnienie od podatku od towarów i usług, Wnioskodawca może zwrócić się z odrębnym wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2023 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania ww. świadczenia według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 21 grudnia 2023 r. (data wpływu 21 grudnia 2023 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz dokumenty, a także pismem z dnia 21 lutego 2024 r. (data wpływu 21 lutego 2024 r.) o potwierdzenie, że wniosek dotyczy świadczenia kompleksowego.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis świadczenia

Muzeum (…) (dalej „Wnioskodawca” lub „Muzeum”) jest instytucją kultury utworzoną na podstawie ustawy z 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 194), przez swoich założycieli.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług).

Muzeum posiada osobowość prawną i jest wpisane do rejestru instytucji kultury pod nr (…). Wnioskodawca działa w szczególności na podstawie:

- ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej;

- ustawy z 21 listopada 1996 r. o muzeach;

- umowy (…).

Przedmiotem działania Muzeum jest ukazanie dziejów (…).

Według statutu Muzeum prowadzi swoją działalność m.in. poprzez:

- udostępnianie zgromadzonych zbiorów przez prowadzenie działalności naukowej, edukacyjnej i wystawienniczej;

- popieranie i prowadzenie działalności artystycznej i upowszechniającej kulturę, w tym m.in. organizowanie koncertów, przedstawień, dyskusji publicznych oraz pokazów filmowych i multimedialnych;

- opracowywanie, publikowanie i rozpowszechnianie wydawnictw z zakresu swojej działalności;

- inspirowanie i prowadzenie działalności popularyzatorskiej poświęconej historii i kulturze (…), a także jej związkom z historią i kulturą polską oraz europejską.

Ponadto, w celu finansowania działalności statutowej Muzeum, może ono prowadzić jako dodatkową, działalność gospodarczą według zasad określonych w obowiązujących przepisach.

Działalność gospodarcza może być prowadzona w zakresie:

- sprzedaży publikacji i pamiątek;

- odpłatnego organizowania imprez kulturalnych, naukowych, edukacyjnych, projekcji, spektakli, konferencji i innych spotkań;

- obsługi ruchu turystycznego;

- wykonywania ekspertyz lub świadczenia usług wydawniczych;

- wypożyczania wystaw i materiałów dokumentacyjnych;

- usług konserwatorskich, reprodukcyjnych lub badawczych;

- wynajmu pomieszczeń Muzeum;

- publikacji i rozpowszechniania wydawnictw z zakresu swojej działalności.

Wśród wielu rodzajów czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności szczególną rolę pełni organizacja wydarzeń kulturalnych.

Oferta Muzeum obejmuje m.in. odpłatne (…) (dalej: „(…)”). (…) jest odpłatnym, biletowanym wydarzeniem odbywającym się na terenie Muzeum.

(…) jest wydarzeniem publicznym, dostępnym dla wszystkich zainteresowanych, którzy uiszczą opłatę za udział w danym wydarzeniu.

Udział w danej (…) możliwy jest po uiszczeniu opłaty za udział określanej kwotowo (zakup biletu).

Podczas tego wydarzenia jego uczestnicy mogą odnaleźć smak tradycyjnych potraw związanych z (…), a także zapoznać się z daniami odzwierciedlającymi (…).

Dania oraz napoje (w tym kawa, herbata, alkohol) podawane podczas (…) każdorazowo nawiązują do kultury (…), a samemu wydarzeniu towarzyszy komentarz dotyczący symboliki i historii potraw przygotowany przez Muzeum, którego celem jest przybliżenie uczestnikom wydarzenia (…).

Ocena prawna Wnioskodawcy.

W ocenie Muzeum, usługa będąca przedmiotem wniosku, stanowi usługę kulturalną, która jednocześnie jest jednak usługą wstępu na wydarzenie kulturalne.

Ustawa z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 z zm.; dalej: „ustawa o VAT”) nie definiuje usług kulturalnych. W świetle definicji pojęcia „kultura” dostępnej w internetowym słowniku PWN – jest to materialna i umysłowa działalność społeczeństw oraz jej wytwory.

Natomiast w świetle art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 194) działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

W opinii Muzeum, nie ulega wątpliwości, że sama (…) stanowi wydarzenie kulturalne, a udział w nim stanowi usługę kulturalną. Podczas tego wydarzenia jego uczestnicy mogą odnaleźć smak tradycyjnych potraw związanych z (…), a także zapoznać się z daniami odzwierciedlającymi (…).

Dania oraz napoje (w tym kawa, herbata, alkohol) podawane podczas (…) każdorazowo nawiązują do kultury (…), a samemu wydarzeniu towarzyszy komentarz dotyczący symboliki i historii potraw przygotowany przez Muzeum, którego celem jest przybliżenie uczestnikom wydarzenia (…).

Usługi kulturalne podlegają zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT.

Jednakże w świetle art. 43 ust. 19 ustawy o VAT zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

1. usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;

2. wstępu:

a. na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,

b. do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,

c. do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;

3. wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;

4. usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;

5. działalności agencji informacyjnych;

6. usług wydawniczych;

7. usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;

8. usług ochrony praw.

Jeżeli więc usługa kulturalna jest wymieniona wśród wyłączeń ze zwolnienia od VAT wskazanych w ust. 19 ustawy o VAT, dana usługa nie będzie korzystała ze zwolnienia od VAT. W ocenie Muzeum usługa będąca przedmiotem niniejszego wniosku stanowi właśnie usługę wstępu (art. 43 ust. 19 pkt 2 i 3 ustawy o VAT).

Ustawa o VAT nie definiuje wprost pojęcia wstępu. Szukając znaczenia tego pojęcia, należy więc odwołać się przede wszystkim do językowego rozumienia tego pojęcia. Zgodnie z definicją pojęcia wstępu ujętą w internetowym Słowniku Języka Polskiego należy go rozumieć jako: „możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś”. Właściwość takiej interpretacji pojęcia „wstępu” potwierdził również Minister Finansów w interpretacji ogólnej z 2 grudnia 2014 r. nr PT1/033/32/354/UU/14.

Niewątpliwie (…) jest wydarzeniem kulturalnym organizowanym przez Muzeum, do uczestnictwa w którym konieczne jest nabycie biletu poprzez wniesienie właściwej opłaty. Nie jest możliwe uczestniczenie w (…), ani w ogóle wejście na teren Muzeum, w którym organizowane jest wydarzenie bez zakupu biletu. Tym samym, spełnione są wymogi klasyfikacji usług świadczonych przez Muzeum jako usług wstępu.

Należy podkreślić, że obecnie nie budzi już wątpliwości, że dla zdefiniowania pojęcia wstępu nie ma znaczenia czy możliwość wejścia czy uczestnictwa w danej atrakcji dotyczy uczestnictwa czynnego, czy biernego.

Wynika to z systemowej wykładni przepisów ustawy o VAT, która wskazuje na możliwość zastosowania stawki VAT 8% do usług wstępu dotyczących uczestnictwa czynnego (art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146ae pkt 2 ustawy o VAT). Wskazuje na to poz. 65 załącznika nr 3 do ustawy o VAT umożliwiając zastosowanie stawki VAT 8% do usług związanych z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne. Nie ulega wątpliwości, że uczestnictwo we wskazanych wydarzeniach ma charakter czynny. A to oznacza, że obniżona stawka VAT ma zastosowanie zarówno do uczestnictwa czynnego, jak i biernego.

Ponadto przepisy ustawy o VAT wskazują na możliwość zastosowania stawki VAT 8% do usług kulturalnych i rozrywkowych – wyłącznie w zakresie wstępu na widowiska artystyczne, włączając przedstawienia cyrkowe, a także do obiektów kulturalnych (poz. 64 załącznika nr 3 do ustawy o VAT).

Jednocześnie stawka VAT 8% może mieć zastosowanie do usług bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałe usługi w zakresie kultury – wyłącznie w zakresie wstępu (poz. 66 załącznika nr 3 do ustawy o VAT).

Niezależnie od tego, czy uczestnictwo w danej atrakcji będzie mieć charakter czynny, czy bierny, będzie stanowić usługę wstępu na wydarzenia kulturalne.

Organizowane przez Muzeum (…) są bezpośrednio związane z udziałem uczestników, którzy zakupili bilet, m.in. w (…) oraz towarzyszącej jej prelekcji, dotyczącej (`(...)`), której celem jest przybliżenie uczestnikom wydarzenia kultury (…) oraz tradycji (…).

Z tych przyczyn usługa świadczona przez Muzeum, z tytułu której pobierana jest od uczestników za udział w (…) opłata w formie biletu stanowi usługę wstępu, która w ocenie Muzeum podlega opodatkowaniu z zastosowaniem stawki 8%.

Na właściwość zastosowania stawki VAT w wysokości 8% do (…) wskazuje również szereg wiążących informacji stawkowych (dalej: „WIS”) wydawanych przez organy podatkowe w sprawie wydarzeń o zbliżonym charakterze:

„Jak wskazano w treści wniosku, Wnioskodawca planuje poszerzyć swoją ofertę kulturalną o możliwość udziału w Warsztacie plastycznym odbywającym się (`(...)`) Bilet na przedmiotowe warsztaty obejmuje udział w pojedynczym Warsztacie. W zamian za uiszczenie opłaty uczestnicy Warsztatu plastycznego uzyskują możliwość zapoznania się z (`(...)`) wysłuchania wypowiedzi osoby prowadzącej na temat przedmiotu Warsztatu, otrzymują materiały i narzędzia niezbędne do pracy pod kierunkiem prowadzącego. Efektem warsztatu będzie powstanie rękodzieła (pracy plastycznej) wykonywanego przez uczestnika, które uczestnik może zabrać ze sobą do domu.

(`(...)`)

Mając na uwadze, że świadczona przez Wnioskodawcę usługa wstępu na Warsztaty plastyczne, stanowi pozostałą usługę w zakresie kultury – wyłącznie w zakresie wstępu, jej świadczenie podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146ea pkt 2 ustawy oraz art. 146ef ust. 1 pkt 2 ustawy w zw. z poz. 66 załącznika nr 3 do ustawy”.

(WIS Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z 12 kwietnia 2023 r., sygn. 0112-KDSL2-2.440.281.2022.4.DS)

„W przedmiotowej sprawie korzystanie z organizowanego przez Muzeum warsztatu rodzinnego pod nazwą (`(...)`) jest możliwe na podstawie biletu wstępu (pobranej opłaty za wstęp). Ww. opłata obejmuje zwiedzanie wystawy stałej, w celu zapoznania się z obiektami i eksponatami, które będą następnie przedmiotem pracy podczas Warsztatu 3D. Warsztat powiązany jest ze zwiedzaniem Muzeum w ten sposób, że w czasie Warsztatu rodziny schodzą na wystawę stałą, aby na żywo zobaczyć eksponaty, które następnie będą przed miotem ich pracy w ramach Warsztatów. Po zapoznaniu się z eksponatami znajdującymi się na wystawie stałej uczestnicy udają się do sali znajdującej się w budynku Muzeum, w której odbywają się Warsztaty, w ramach których uczestnicy pracują nad wydrukami (`(...)`) obiektów, z którymi się zapoznali w trakcie wystawy stałej. Zatem uiszczoną opłatę należy potraktować jako opłatę »za wstęp« na wystawę stałą Muzeum jak i do sali budynku Muzeum, w której odbywają się Warsztaty. Usługę w zakresie wstępu należy bowiem rozumieć jako wstęp i świadczenie usług, które wchodzą w skład usług oferowanych przez Muzeum.

(`(...)`)

Mając na uwadze, że świadczona usługa wstępu na warsztat rodzinny pod nazwą (`(...)`), stanowi usługę muzeów – wyłącznie w zakresie wstępu, podlega ona opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust. a oraz poz. 66 załącznika nr 3 do ustawy”.

(WIS Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z 6 lipca 2021 r., sygn. 0112-KDSL1-1.440.99.2021.2.AKA)

Powyższe potwierdza także m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 7 września 2015 r., sygn. IBPP3/4512-502/15/KG:

„(`(...)`) stwierdzić należy, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi, polegające na organizowaniu odpłatnych lekcji muzealnych oraz warsztatów tematycznych dla dzieci i młodzieży, połączone ze zwiedzaniem Muzeum, za które pobierane są opłaty za wstęp, podlegają opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 6%, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, jako wymienione w poz. 184 załącznika nr 3 do ustawy o VAT”.

Tożsame wnioski wynikają także z interpretacji indywidulnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17 marca 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-2.4012.77.2021.1.MMA, w której organ podatkowy potwierdził w zbliżonym stanie faktycznym, że m.in. warsztaty kulinarne należy zakwalifikować jako usługę wstępu, a także z interpretacji indywidulnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 sierpnia 2018 r., sygn. 0112-KDIL2-3.4012.274.2018.2.IP, w której organ podatkowy potwierdził opodatkowanie stawką 8% VAT dla opłat pobieranych przez samorządową instytucję kultury za udział w warsztatach kulturalnych dla dzieci i młodzieży.

Tym samym, zdaniem Muzeum, do (…) zastosowanie znajdzie stawka VAT 8%.

W piśmie z dnia 21 grudnia 2023 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że:

Przedmiotem wniosku jest (…), która odbywa się w ramach (…). (…) będąca przedmiotem wniosku odbyła się m.in. (…). (…) będąca przedmiotem wniosku to wydarzenie będące połączeniem (…). Organizowana jest ona w (…). (…) jest organizowana zawsze dla określonej liczby osób (…). Każda z potraw w menu (…) oraz podawane wino w ścisły sposób nawiązuje do (…).

Wydarzenie odbywa się w (`(...)`) Muzeum, po godzinach pracy Muzeum, gdzie ustawiony jest jeden długi stół, przy którym zasiadają wszyscy goście. (`(...)`). Wydarzenia kończy się podsumowaniem przygotowanym przez kuratorkę – pracownicę Muzeum.

Wnioskodawca w ramach świadczenia będącego przedmiotem wniosku przygotowuje menu oraz scenariusz (…) przy użyciu zatrudnionych w Muzeum pracowników. Następnie Muzeum zleca podmiotowi zewnętrznemu – (…) przygotowanie określonych w menu dań, oraz innemu podmiotowi zewnętrznemu – (…) dobranie do dań wina do organizację degustacji podczas (…).

Ponadto Wnioskodawca zleca podmiotowi zewnętrznemu przygotowanie dekoracji stołu, w nawiązaniu do (…).

Na potrzeby organizacji wydarzenia będącego przedmiotem wniosku Muzeum przygotowuje (`(...)`) Muzeum, w którym wydarzenie się odbywa — ustawiany jest stół, przygotowywane Jest oświetlenie ścian wewnętrznych i stołu oraz nagłośnienie. W dniu, w który wydarzenie się odbywa czas otwarcia wejścia głównego do Muzeum dla uczestników wydarzenia oraz działanie szatni zostaje wydłużone względem normalnych godzin działania Muzeum. W ramach samego wydarzenia (…) prowadzi (…).

Menu układane jest przez pracownika Muzeum, a następnie przekazywane do realizacji podmiotowi zewnętrznemu – (`(...)`).

Dania i napoje bezalkoholowe przygotowuje (`(...)`), natomiast serwowane do dań wino wybiera i dostarcza (…).

W ramach (…) będącej przedmiotem wniosku serwowane są (…).

W trakcie (…) podawane są/będą napoje alkoholowe o zawartości alkoholu powyżej 1,2% (wino w ilości degustacyjnej do podawanych posiłków) oraz wody mineralne.

W ramach wydarzenia oferowane są wina (kod CN – 2204) oraz wody (kod CN – 2201). Wnioskodawca nie serwuje podczas wydarzenia będącego przedmiotem wniosku kawy ani herbaty.

Składnikiem żadnej z podawanych podczas (…) będącej przedmiotem wniosku potraw nie są towary, o których mowa w art. 41 ust. 12f pkt 3 ustawy o VAT, czyli towary wskazane jako wyłączone z grupowań wymienionych w poz. 2 i 11 załącznika nr 10 do ustawy, tj. homary i ośmiornice oraz inne towary objęte CN 0306-0308 (np. krewetki, małże czy ślimaki), kawior lub namiastki kawioru objęte CN 1604, przetwory z homarów i ośmiornic oraz innych towarów objętych CN 1603 00 i CN 1605).

Na cenę świadczenia składa się koszt przygotowania posiłków i obsługi samego wydarzenia – świadczone przez (`(...)`). Dodatkowym kosztem ponoszonym przez Muzeum jest koszt dekoracji stołów, koszt wynagrodzenia (…), a także koszt wina. W cenie brane jest także pod uwagę zaangażowanie pracowników Muzeum w przygotowanie wydarzenia.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że trudno wypowiadać się Wnioskodawcy na temat oczekiwań uczestników biorących udział w wydarzeniu będącym przedmiotem wniosku, gdyż każdorazowo jest to indywidualne, subiektywne zdanie danego uczestnika. Jednocześnie oferowane przez Muzeum świadczenie oferuje uczestniczącym w nim uczestnikom niepowtarzalną możliwość zapoznania się ze smakiem tradycyjnych potraw związanych z (…), tradycjami kultury (…), a także zapoznania się z daniami odzwierciedlającymi (`(...)`).

Dania oraz napoje podawane podczas (…) każdorazowo nawiązują do kultury (…), a samemu wydarzeniu towarzyszy szeroki komentarz dotyczący symboliki i historii potraw, którego celem jest przybliżenie uczestnikom wydarzenia kultury (…), tradycji (…), a także tajników kuchni (…).

Tym samym w ocenie Muzeum oczekiwaniem uczestnika w odniesieniu do świadczenia będącego przedmiotem wniosku jest przede wszystkim poszerzenie własnych horyzontów kulturowych, możliwość poznania i doświadczenia kultury (…) w bezpośredni sposób poprzez obcowanie z nią, powzięcie nowych informacji dotyczących historii i kultury (…), a także możliwość doświadczenia specyfiki posiłków kuchni (…).

Komentarz przygotowuje (…) Muzeum będąca pracowniczką Muzeum. Komentarz ma formę prelekcji-opowieści, która rozpoczyna i kończy wydarzenie, a kolejnymi jej punktami są serwowane dania. Nie są przy tym wykorzystywane dodatkowe przedmioty.

W ramach uzupełnienia wniosku Wnioskodawca przesłał:

(…).

Wnioskodawca wskazał, że (…).

Z kolei w piśmie z dnia 21 lutego 2024 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał m.in. że intencją Wnioskodawcy jest uzyskanie WIS na świadczenie obejmujące usługę kulturalną (na którą składa się: organizacja wydarzenia w budynku muzeum, przygotowanie komentarzy/opowieści dotyczących symboliki i historii serwowanych potraw oraz wygłoszenie ich przez (…) (pracownika muzeum), a także opowieści (…) o degustowanych winach) oraz usługę gastronomiczną – poczęstunek.

W trybie przewidzianym w art. 200 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r., poz. 2383, z późn. zm.), zwanej dalej „Ordynacją podatkową”, w postanowieniu z dnia 28 lutego 2024 r. nr 0112-KDSL2-2.440.360.2023.4.AS tutejszy organ wyznaczył Wnioskodawcy siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w zakresie zebranego w sprawie materiału dowodowego. Postanowienie zostało skutecznie doręczone w dniu 4 marca 2024 r.

W dniu 8 marca 2024 r. do siedziby Krajowej Informacji Skarbowej wpłynęło pismo z dnia 8 marca 2024 r. stanowiące wypowiedzenie się Strony w zakresie zebranego materiału dowodowego, w którym Wnioskodawca potwierdził, że wniosek dotyczy świadczeń, które składają się na jedną czynność podlegającą opodatkowaniu (świadczenie kompleksowe).

Uzasadnienie występowania świadczenia kompleksowego (usługi)

Na wstępie należy wyjaśnić, że co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedno świadczenie obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka czynności, świadczenie to nie powinno być sztucznie dzielone dla celów podatkowych.

Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za czynność zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako czynności pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do czynności zasadniczej.

Aby móc wskazać, że dane świadczenie jest świadczeniem złożonym (kompleksowym), powinno składać się ono z różnych czynności, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na świadczenie złożone składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne czynności pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element świadczenia złożonego wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać czynności głównej bez czynności pomocniczej.

Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia, świadczenie nie powinno być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będzie jedno świadczenie złożone, obejmujące kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład wykonywanego świadczenia wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia złożonego.

W kontekście powyższego, należy powołać wyroki Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który swoje stanowisko w powyższej kwestii przedstawił w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r., w sprawie nr C-349/96 Card Protection Plan Ltd (CPP) przeciwko Commissioners of Customs and Excise, ECLI:EU:C:1999:93 stwierdzając, że: „Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej”.

Odnosząc się do zagadnienia będącego przedmiotem analizy, wskazać również należy, że:

- w wyroku z dnia 27 października 2005 r., w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV v. OV Bank NV przeciwko Staatssecretaris van Financien, ECLI:EU:C:2005:649, TSUE wskazał, że po pierwsze, z art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy wynika, że każda transakcja powinna być uznawana za odrębną i niezależną, a po drugie, że czynność złożona z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania podatku VAT. W ocenie TSUE, aby określić, czy mamy do czynienia z jednym świadczeniem, należy przede wszystkim poszukać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem ustalenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie (pkt 20 wyroku). Podobnie jest w przypadku, jeśli dwa (lub więcej) świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako przeciętny konsument, są tak ściśle związane, że stanowią one obiektywnie jedno tylko nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (punkt 22 wyroku),

- w wyroku z dnia 27 września 2012 r., w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse LLP przeciwko Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs, ECLI:EU:C:2012:597, TSUE wskazał, że aby móc uznać, że ogół świadczeń zapewnianych przez wynajmującego najemcy stanowi jedno świadczenie, należy zbadać, czy wykonywane świadczenia stanowią jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny, czy też obejmują one świadczenie główne, względem którego pozostałe świadczenia mają charakter dodatkowy (pkt 22 wyroku).

Charakter danego świadczenia należy także oceniać biorąc pod uwagę punkt widzenia nabywcy oraz cechy charakterystyczne tego świadczenia (vide: wyrok TSUE z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Part Service srl, ECLI:EU:C:2008:108, pkt 51-53; z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/07 RLRE Tellmer Property sro, ECLI:EU:C:2009:365, pkt 17-19 oraz z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 Don Bosco Onroerend Goed BV, ECLI:EU:C:2009:722, pkt 36-38).

Stanowisko takie przedstawiła również Rzecznik Generalna Juliane Kokott w opinii z dnia 22 października 2020 r. do sprawy C-581/19 Frenetikexito – Unipessoal Lda przeciwko Autoridade Tributária e Aduaneira, ECLI:EU:C:2020:855, stwierdzając, że wskazówką świadczącą o istnieniu jednego świadczenia złożonego jest też jednolity cel gospodarczy transakcji (26). Jeżeli przeciętnemu świadczeniobiorcy zależy właśnie na połączeniu kilku świadczeń, przemawia to za istnieniem jednego świadczenia złożonego. W świetle orzecznictwa Trybunału jedno świadczenie złożone występuje wtedy, kiedy wszystkie elementy świadczenia są niezbędne dla osiągnięcia jego celu (27).

Do rozstrzygnięcia, czy w konkretnej sprawie mamy do czynienia z jednym bądź wieloma świadczeniami istotne jest dokonanie tej analizy z punktu widzenia klienta, odbiorcy tych czynności. Wymaga to wzięcia pod uwagę wszelkich okoliczności, w jakich następuje transakcja, w celu określenia jej elementów charakterystycznych i dominujących. Element dominujący określa się z punktu widzenia przeciętnego konsumenta oraz z uwzględnieniem, w ramach całościowej oceny, wagi jakościowej, a nie tylko ilościowej, elementów świadczenia usług w stosunku do pozostałych elementów świadczenia.

Biorąc pod uwagę tezy wynikające z powołanych wyroków TSUE oraz uwzględniając przedstawiony przez Wnioskodawcę opis świadczenia należy wskazać, że ze względu na specyfikę i niepowtarzalność wykonywanych przez wykonawcę czynności – w analizowanej sprawie mamy do czynienia ze świadczeniem kompleksowym, na które składają się usługa kulturalna i gastronomiczna. Elementami przemawiającym za kompleksowością świadczenia jest przede wszystkim to, że:

- wydarzenie jest organizowane przez muzeum, którego działalność obejmuje dzieje (…), w jego siedzibie, z zaangażowaniem jego pracowników, w szczególności merytorycznych (opracowują scenariusz wydarzenia, menu oraz komentarze i opowieści, które następnie podczas wydarzenia wygłaszają);

- podczas (…) nie są podawane przypadkowe potrawy i napoje, tylko ściśle dobrane (…). Nabywca nie ma wpływu na dobór/rodzaj serwowanych dań i napojów;

- dzień, w którym odbywa się wydarzenie oraz dekoracje są związane z (…);

- nabywca biletu jest zainteresowany świadczeniem, na które składa się (…) (potrawy kuchni (…) i napoje) oraz szeroki komentarz dotyczący symboliki i historii tych potraw. Nabywca, ze względu na miejsce, przychodząc na wydarzenie oczekuje jednego świadczenia – pełnego doznania związanego z kulturą (…). Nabywcy zależy zatem na jednolitym świadczeniu mającym na celu przybliżenie kultury (…), tradycji (…), a także tajników kuchni (…), nie zaś na odrębnym uczestnictwie w (…) oraz odrębnym wysłuchaniu komentarza. Można dodać, że gdyby celem nabywcy było wyłącznie spróbowanie potraw kuchni (…) mógłby cel ten zrealizować w restauracji, która serwuje kuchnię (…);

- cena za zakup biletu na wydarzenie obejmuje całość świadczenia.

Zatem ww. świadczenie należy uznać za świadczenie złożone, gdzie usługę zasadniczą stanowi usługa kulturalna, na którą składa się: organizacja wydarzenia w budynku muzeum, przygotowanie komentarzy/opowieści dotyczących symboliki i historii serwowanych potraw oraz wygłoszenie ich przez (…) (pracownika muzeum), a także opowieści (…) o degustowanych winach. Natomiast poczęstunek (dania i napoje) ma charakter pomocniczy. Świadczenie dodatkowe nie stanowi bowiem celu samego w sobie – uczestnicy nie biorą udziału w wydarzeniu w celu zjedzenia posiłku, zwłaszcza, że dobór dań i napojów nie leży po ich stronie, ale jest ściśle określony przez organizatora wydarzenia i związany z omawianym w trakcie wydarzenia (…). Poczęstunek, w opisanym przypadku należy zatem uznać za dopełnienie, uzupełnienie usługi głównej i należy je traktować jako element pewnej większej całości, stanowiącej jedno świadczenie.

Podsumowując, należy stwierdzić, że świadczoną przez Wnioskodawcę usługę odpłatnego, biletowanego udziału w organizowanej przez Wnioskodawcę (…), podczas której podawane i omawiane są potrawy nawiązujące do kultury (…), należy uznać za usługę złożoną, dla której usługę zasadniczą stanowi usługa kulturalna, na którą składa się: organizacja wydarzenia w budynku muzeum, przygotowanie komentarzy/opowieści dotyczących symboliki i historii serwowanych potraw oraz wygłoszenie ich przez (…) (pracownika muzeum), a także opowieści (…) o degustowanych winach, a poczęstunek stanowią usługę pomocniczą – niezbędną do realizacji usługi głównej.

W związku z powyższym, w dalszej części decyzji tutejszy organ określi klasyfikację i stawkę podatku dla usługi kulturalnej (usługi dominującej).

Uzasadnienie klasyfikacji usługi

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

W załączniku nr 3 do Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), stanowiącym wykaz dostaw towarów i świadczenia usług, do których można zastosować stawki obniżone, o których mowa w art. 98, w poz. 7 wymieniony został wstęp na przedstawienia, do teatrów, cyrków, na targi, do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na koncerty, do muzeów, ogrodów zoologicznych, kin, na wystawy oraz podobne imprezy i obiekty kulturalne.

Obowiązujący od dnia 1 lipca 2011 r. art. 32 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1, z późn. zm.), wskazuje, że:

1. Usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej.

2. Ustęp 1 ma zastosowanie w szczególności do:

a) prawa wstępu na spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi, do parków rozrywki, na koncerty, wystawy, jak również inne podobne wydarzenia kulturalne;

b) prawa wstępu na wydarzenia sportowe, takie jak mecze lub zawody;

c) prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria.

3. Ustęp 1 nie obejmuje korzystania z obiektów, takich jak sale gimnastyczne i inne, w zamian za opłatę.

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., strona internetowa www.sjp.pwn.pl), pod pojęciem „wstępu” należy rozumieć „możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś”.

Zatem pod pojęciem „wstępu” w rozumieniu poz. 64 i 66 załącznika nr 3 do ustawy należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). Tak np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki – możliwość korzystania z określonych urządzeń, sali tanecznej – możliwość tańczenia, na imprezę sportową – możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, „na siłownię” – możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, do parku narodowego – możliwość oglądania obiektów przyrodniczych znajdujących się na jego terenie.

W tym miejscu należy wskazać, że wszystkie te usługi, które nie są związane z normalnym, typowym użytkowaniem danego obiektu, nie są objęte stawką preferencyjną. Zatem usługi w zakresie wstępu należy rozumieć jako wstęp i świadczenie usług, które w sposób typowy wchodzą w skład usług oferowanych przez dany podmiot. Wstęp to nie tylko bowiem uprawnienie do wejścia do określonego miejsca, ale także uprawnienie do korzystania ze szczególnych właściwości tego miejsca, do którego wstęp został opłacony.

Ustawa o VAT oraz przepisy wykonawcze nie definiują również pojęć „kultura”, „usługa kulturalna”, „usługa w zakresie kultury”. Odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, że pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury, itp.

W słownikach oraz encyklopediach podaje się natomiast następujące definicje pojęcia „kultura”:

- „materialna i umysłowa działalność społeczeństw oraz jej wytwory” (Słownik Języka Polskiego – www.sjp.pwn.pl),

- „duchowy i materialny dorobek społeczności żyjącej w jakimś czasie na określonym terenie” (Wielki Słownik Języka Polskiego – http://www.wsjp.pl/),

- „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową – ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp.” (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtmuller „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska” Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999),

- „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982).

W analizowanej sprawie skorzystanie z organizowanego przez muzeum wydarzenia jest możliwe na podstawie uiszczenia stosownej opłaty, nie jest to jednak opłata za wstęp do muzeum (w rozumieniu jak wyżej), lecz opłata za uczestnictwo w wydarzeniu. Opłata ta nie obejmuje zwiedzania muzeum, jego wystaw i ekspozycji. Udział w wydarzeniu nie jest powiązany ze zwiedzaniem muzeum, podczas wydarzenia nie jest planowane zwiedzanie muzeum – wydarzenie odbywa się poza godzinami otwarcia muzeum, dla uczestników dostępne jest wyłącznie wejście główne do budynku, (`(...)`), w którym odbywa się wydarzenie i szatnia.

W rezultacie należy uznać, że kompleksowa usługa polegająca na uczestnictwie w (…), podczas której podawane i omawiane są potrawy nawiązujące do kultury (…), za którą pobierana jest opłata, nie stanowi usługi kulturalnej – wyłącznie w zakresie wstępu, o której mowa w poz. 64 załącznika nr 3 do ustawy, ani usługi muzeów – wyłącznie w zakresie wstępu, o której mowa w poz. 66 załącznika nr 3 do ustawy. Tym samym nie jest możliwe zastosowanie stawki podatku w wysokości 8%.

W konsekwencji powyższego w związku z brakiem możliwości zastosowania w przedmiotowej sprawie obniżonej stawki podatku, należy dokonać prawidłowej klasyfikacji statystycznej usługi wykonywanej przez Wnioskodawcę.

Do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie świadczonych usług należy stosować Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, z późn. zm.).

Podstawowe cele, konstrukcję i sposób posługiwania się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług oraz jej interpretację wskazują zasady metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) zawarte w ww. rozporządzeniu.

Zasady metodyczne stanowią integralną część klasyfikacji. Zawarte w nich postanowienia obowiązują przy jej interpretacji i stosowaniu (pkt 1.3).

Zgodnie z pkt 1.2 zasad metodycznych, Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) składa się z:

- niniejszych zasad metodycznych,

- uwag do poszczególnych sekcji,

- schematu klasyfikacji.

Natomiast schemat klasyfikacji – jak wskazano w pkt 1.4 zasad metodycznych – stanowi wykaz grupowań i obejmuje:

- symbole grupowań,

- nazwy grupowań.

Stosownie do pkt 5.3.2 zasad metodycznych, każdą usługę należy zaliczać do odpowiedniego grupowania zgodnie z jej charakterem, niezależnie od symbolu PKD (Polska Klasyfikacja Działalności), pod którym został zaklasyfikowany w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej REGON podmiot gospodarczy wykonujący usługę.

W pkt 7.6 zasad metodycznych zawarto ogólne reguły klasyfikowania usług. I tak, na podstawie pkt 7.6.2, gdy przeprowadzona analiza opisu wykonywanych czynności wskazuje na możliwość zaliczenia usługi do dwóch lub kilku grupowań, należy przyjąć następujące reguły klasyfikowania, z tym jednak, że porównywać można jedynie grupowania tego samego poziomu hierarchicznego:

- grupowanie, które zawiera bardziej dokładny opis czynności, powinno być uprzywilejowane (wybrane) w stosunku do grupowania zawierającego opis ogólny,

- usługa złożona, składająca się z kombinacji różnych czynności, której nie można zaklasyfikować zgodnie ze wskazanym sposobem, powinna być zaklasyfikowana jak usługa, która nadaje całości zasadniczy charakter,

- usługę, której nie można zaklasyfikować zgodnie z (tiret 1, 2) należy zaklasyfikować w grupowaniu odpowiednim dla usługi o najbardziej zbliżonym charakterze.

W analizowanej sprawie należy zauważyć, że realizowane przez muzeum wydarzenie jest ściśle związane z celami statutowym, misją muzeum i działalnością muzeum jako instytucji kultury. Wydarzenie ma na celu propagowanie kultury (…), jest przygotowane i realizowane nie przez przypadkowy podmiot, ale przez instytucję kultury, która statutowo zajmuje się tą tematyką. Nieprzypadkowe dla realizacji opisanego wydarzenia są też termin, w którym się ono odbywa (…); serwowane – wg menu opracowanego przez pracownika muzeum – dania i napoje, które są ściśle związane z (`(...)`), a także przygotowane również przez pracownika muzeum (…), wygłaszane w trakcie wydarzenia, komentarze odnoszące się do poszczególnych serwowanych dań i napojów.

Zgodnie z tytułem, Sekcja R Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług obejmuje „USŁUGI KULTURALNE, ROZRYWKOWE, SPORTOWE I REKREACYJNE”.

Na podstawie wyjaśnień do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) sekcja R obejmuje:

- szeroki zakres usług kulturalnych, rozrywkowych i rekreacyjnych, włączając usługi świadczone przez artystów wykonawców, muzea, biblioteki i archiwa, usługi związane z grami losowymi i zakładami wzajemnymi, usługi związane ze sportem, rozrywką i rekreacją.

Sekcja ta nie obejmuje:

- usług sprzedaży i organizowania wystaw świadczonych przez handlowe galerie sztuki, sklasyfikowanych w 47.00.69.0,

- usług agentów i agencji artystycznych, występujących w imieniu indywidualnych artystów, sklasyfikowanych w 74.90.20.0,

- usług wypożyczania książek, sklasyfikowanych w 77.29.19.0,

- usług agencji biletowych, sklasyfikowanych w 79.90.39.0,

- usług indywidualnych nauczycieli, zawodowych instruktorów sportowych, trenerów, sklasyfikowanych w 85.51.10.0.

W sekcji R zawarty jest m.in. dział 91 „USŁUGI BIBLIOTEK, ARCHIWÓW, MUZEÓW ORAZ POZOSTAŁE USŁUGI W ZAKRESIE KULTURY”, który obejmuje:

- usługi bibliotek i archiwów,

- usługi wszystkich rodzajów muzeów,

- usługi ogrodów botanicznych i zoologicznych,

- usługi związane z ochroną miejsc historycznych,

- usługi rezerwatów przyrody,

- usługi związane z utrzymywaniem i ochroną obiektów wystawienniczych, miejsc i cudów natury o znaczeniu historycznym, kulturalnym lub edukacyjnym (np. miejsca na liście światowego dziedzictwa UNESCO itp.).

Dział ten nie obejmuje:

- usług związanych ze sportem, rozrywką i rekreacją, tj. usług parków rekreacyjnych i plaż, sklasyfikowanych w odpowiednich grupowaniach działu 93.

W dziale PKWiU 91 mieści się klasa 91.02 obejmuje „USŁUGI MUZEÓW”.

Uwzględniając powyższe, usługa (świadczenie kompleksowe) będąca przedmiotem analizy, spełnia kryteria i posiada właściwości dla usług objętych klasą PKWiU 91.02 „USŁUGI MUZEÓW”.

Klasyfikacja została dokonana zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), zwłaszcza z uwzględnieniem pkt 5.3.2 tych zasad.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146ef ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2024 r. do końca roku, w którym suma wydatków wymienionych w art. 40 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz. U. poz. 2305 oraz z 2023 r. poz. 347 i 641) określonych na ten rok w ustawie budżetowej, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 lipca tego roku, oraz planie finansowym Funduszu Wsparcia Sił Zbrojnych przedłożonym zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny albo projekcie tego planu przedstawionym do zatwierdzenia Ministrowi Obrony Narodowej zgodnie z art. 42 ust. 2 i 3 tej ustawy, jeżeli plan ten nie został przedłożony zgodnie z art. 42 ust. 4 tej ustawy, po wyłączeniu planowanych przepływów finansowych w ramach tej sumy wydatków, jest wyższa niż 3% wartości produktu krajowego brutto określonego zgodnie z art. 40 ust. 2 tej ustawy, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%.

Będąca przedmiotem wniosku kompleksowa usługa nie została wymieniona jako usługa, dla której ustawodawca, w ustawie oraz w aktach wykonawczych wydanych na jej podstawie, przewidział obniżoną stawkę podatku, dlatego też właściwą stawką dla jej opodatkowania jest stawka podatku w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy w zw. z art. 146ef ust. 1 pkt 1 ustawy.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do świadczeń kompleksowych tożsamych pod każdym względem ze świadczeniem będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże, z zastrzeżeniem art. 42c ust. 2-2d ustawy, organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, oraz ten podmiot, w odniesieniu do świadczenia kompleksowego będącego jej przedmiotem, które zostanie wykonane w okresie ważności WIS (art. 42c ust. 1 pkt 3 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

- podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),

- świadczenie kompleksowe będące przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia następującego po dniu jej doręczenia (art. 42ha ust. 1 ustawy).

WIS traci ważność przed upływem 5 lat, z dniem:

1. następującym po dniu doręczenia decyzji o zmianie WIS albo decyzji o uchyleniu WIS, albo

2. wygaśnięcia na podstawie art. 42h ust. 1

- w zależności od tego, które ze zdarzeń nastąpiło wcześniej (art. 42ha ust. 2 ustawy).

WIS wygasa z mocy prawa przed upływem powyższego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku odnoszących się do usługi będącej przedmiotem tej WIS, gdy zmiana tych przepisów spowodowała, że:

- klasyfikacja usługi, lub

- stawka podatku właściwa dla usługi lub

- podstawa prawna stawki podatku

staje się niezgodna z tymi przepisami.

Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, z którymi WIS stała się niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji, stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej, służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP, lub za pośrednictwem systemu teleinformatycznego e-Urząd Skarbowy na stronie: https://www.podatki.gov.pl/e-urzad-skarbowy/ będąc użytkownikiem/wyznaczając użytkownika konta w e-Urzędzie Skarbowym.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).