0111-KDSB1-2.440.306.2023.6.DS

DECYZJA O ODMOWIE WYDANIA WIS

Na podstawie art. 42 g ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej – odmawia wydania wiążącej informacji stawkowej w sprawie wniosku z dnia 10 października 2023 r. (data wpływu 11 października 2023 r.) uzupełnionego pismami z dnia 24 listopada 2023 r. (data wpływu 27 listopada 2023 r.) oraz 15 stycznia 2024 r. (data wpływu 15 stycznia 2024 r.) o wydanie wiążącej informacji stawkowej, dotyczącego działki gruntowej (`(...)`) zabudowanej dwoma budynkami mieszkalnymi, zlokalizowanej pod adresem (`(...)`)__.

UZASADNIENIE

W dniu 11 października 2023 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony 27 listopada 2023 r. oraz 15 stycznia 2024 r. o wydanie wiążącej informacji stawkowej.

We wniosku przedstawiono następujący opis:

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym (`(...)`) w postępowaniu egzekucyjnym prowadzi egzekucję przeciwko dłużnikowi.

Przedmiotem opodatkowania będzie sprzedaż egzekucyjna nieruchomości położonej pod adresem: (`(...)`).

Jak wskazał Wnioskodawca działka gruntowa (`(...)`) zabudowana jest budynkiem o powierzchni (`(...)`).

Wnioskodawca na druku WIS-W w poz. 52 Przedmiot wniosku zaznaczył kwadrat nr 1 towar, w poz. 53 Liczba towarów lub usług, których dotyczy wniosek nie wskazał żadnej liczby. Ponadto w poz. 54 Klasyfikacja, według której mają zostać zaklasyfikowane towar lub usługa Wnioskodawca zaznaczył kwadrat nr 1 – Nomenklatura Scalona (CN).

Pismem z dnia 24 listopada 2023 r. w odpowiedzi na wezwanie Organu Wnioskodawca skorygował pozycję 54 Klasyfikacja, według której mają zostać zaklasyfikowane towar lub usługa wniosku, wskazując Polską Klasyfikację Obiektów Budowlanych (PKOB).

Celem wyjaśnienia i uzupełnienia istotnych dla sprawy kwestii, na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 lit. a i art. 169 § 1 Ordynacji podatkowej oraz art. 42g ust. 2 ustawy, pismem z dnia 16 listopada 2023 r. sygn.: (`(...)`) wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku.

Wezwanie zostało skutecznie doręczone w dniu 16 listopada 2023 r.

27 listopada 2023 r. do tutejszego organu wpłynęło uzupełnienie wniosku będące odpowiedzią na wezwanie, w którym Wnioskodawca wskazał m.in.:

W wezwaniu poproszono o wyjaśnienie rozbieżności pomiędzy informacjami wskazanymi we wniosku oraz treścią księgi wieczystej, z której wynika, że działka (`(...)`), co może dowodzić, że na działce może znajdować się więcej niż jeden budynek.

Udzielając odpowiedzi Wnioskodawca wyjaśnił, że treść księgi wieczystej jest obecnie niezgodna ze stanem faktycznym. Dodatkowo, Wnioskodawca wskazał, że na działce (`(...)`) obecnie posadowiony jest budynek mieszkalny o powierzchni (`(...)`).

Na pytanie Organu dotyczące wskazania, czy budynek znajdujący się na działce (`(...)`) spełnia przesłanki zawarte w art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 r. (Dz. U. z 2021 r. poz. 2351 ze zm.) Wnioskodawca oświadczył, że budynek objęty wnioskiem posiada fundament i dach tj. spełnia przesłanki zawarte w art. 3 pkt 2 ustawy Prawo Budowlane z dnia 7 lipca 1994 r.

Wnioskodawca wskazał również, że przedmiotowy budynek objęty jest wraz z gruntem jedną księgą wieczystą (`(...)`). Dodatkowo Wnioskodawca ponownie wyjaśnił, że treść księgi wieczystej jest obecnie niezgodna ze stanem faktycznym.

W zakresie pytania dotyczącego rozbieżności co do powierzchni działki (`(...)`), Wnioskodawca wyjaśnił, że jest to (`(...)`).

Wnioskodawca oświadczył także, że całkowita powierzchnia użytkowa budynku wynosi (`(...)`) oraz, że została ona obliczona według wskazanej metodologii Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych.

W odpowiedzi na pytanie dotyczące przeznaczenia przedmiotowego budynku Wnioskodawca wskazał, że jest to budynek mieszkalny, obecnie z niewydzielonymi lokalami mieszkalnymi, w trakcie remontu, niezamieszkały.

Wnioskodawca oświadczył także, że budynek w całości przeznaczony jest na cele mieszkalne_._

Wnioskodawca wyjaśnił również, że w chwili obecnej na terenie, na którym jest położona przedmiotowa działka nie ma uchwalonego miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego (`(...)`.) teren nieruchomości jako tereny zabudowy śródmiejskiej, mieszkaniowe o przewadze zabudowy wielorodzinnej.

Wnioskodawca nie dosłał dokumentów, o które był wzywany: wypisu z kartoteki budynków, projektu architektonicznego, miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla działki będącej przedmiotem wniosku lub decyzji o warunkach zabudowy.

Do uzupełnienia Wnioskodawca dołączył jedynie uproszczony wypis z rejestru gruntów nr (`(...)`), w którym wskazano, że działka (`(...)`) zabudowana jest dwoma budynkami. Jednym o powierzchni zabudowy (`(...)`) oraz drugim o powierzchni (`(...)`).

W związku z rozbieżnościami pomiędzy informacjami przedstawionymi przez Wnioskodawcę oraz tymi, które wynikają z przedstawionych przez niego dokumentów, pismem z dnia 20 grudnia 2023 r. znak (`(...)`) wystąpiono z prośbą do (`(...)`) o wskazanie ile budynków znajduje się na działce (`(...)`), jaka jest ich powierzchnia oraz przeznaczenie, a także czy w budynkach zostały wydzielone samodzielne lokale mieszkalne o których mowa w art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2021 r. poz. 1048).

Pismem z dnia 27 grudnia 2023 r. znak (`(...)`) wskazał:

(`(...)`)

W związku z uzyskaną odpowiedzią od (`(...)`) pismem z dnia 11 stycznia 2024 r. znak (`(...)`) ponownie wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku, o wskazanie, czy:

przedmiotem wniosku jest sprzedaż egzekucyjna działki gruntowej (`(...)`):

a) wraz z dwoma budynkami mieszkalnymi – jeśli tak, należy wskazać również jaka jest powierzchnia użytkowa każdego z dwóch budynków.

Z treści uproszczonego wypisu z rejestru gruntów wynika jedynie powierzchnia zabudowy tych budynków.

b) wraz z jednym budynkiem – jeśli tak, należy wskazać, którego z dwóch budynków znajdujących się na działce dotyczy wniosek wraz podaniem jego powierzchni użytkowej.

Z treści uproszczonego wypisu z rejestru gruntów wynika jedynie powierzchnia zabudowy budynków.

Wezwanie zawierało pouczenie, że w decyzji WIS niemożliwa jest klasyfikacja kilku odrębnych obiektów budowlanych lub kilku odrębnych usług dotyczących tych obiektów. Wskazano również, że decyzja WIS dotyczyć może wyłącznie jednego towaru/usługi/świadczenia kompleksowego. Wskazano także, że za jednostkę klasyfikacyjną, zgodnie ze wskazówkami zawartymi w PKOB przyjmuje się pojedynczy obiekt budowlany.

Do wezwania dołączono pismo (`(...)`) z dnia 27 grudnia 2023 r. znak (`(...)`).

Pismem z dnia 15 stycznia 2024 r. Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem wniosku jest sprzedaż egzekucyjna działki gruntowej (`(...)`) wraz z dwoma budynkami mieszkalnymi tj. cała nieruchomość w myśl przepisów art 46 kodeksu cywilnego.

Wnioskodawca zaznaczył, że jego zdaniem brak jest prawnej możliwości sprzedaży nieruchomości w ten sposób, że każdy z budynków byłby sprzedawany na licytacji osobno.

Zdaniem Wnioskodawcy budynki posadowione na działce (`(...)`) stanowią zorganizowaną gospodarczą całość.

Wnioskodawca ponownie wskazał, że czynność prawna sprzedaży licytacyjnej nieruchomości, dla której urządzona jest księga wieczysta (`(...)`) będzie polegała na sprzedaży całej nieruchomości tj. działki wraz ze wszystkimi posadowionymi na niej budynkami. Wnioskodawca wyjaśnił dodatkowo, że na działce (`(...)`) obecnie posadowione są dwa budynki mieszkalne stanowiące gospodarczą całość o łącznej powierzchni (`(...)`).

W trybie przewidzianym w art. 200 § 1 Ordynacji podatkowej, postanowieniem z dnia 25 stycznia 2023 r. nr 0111-KDSB1-2.440.306.2023.5.DS tut. organ wyznaczył Stronie siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w zakresie zebranego w sprawie materiału dowodowego. Postanowienie zostało skutecznie doręczone w dniu 25 stycznia 2023 r. Do dnia wydania niniejszej decyzji z prawa tego Strona nie skorzystała.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz obowiązujące przepisy, stwierdza się co następuje.

Stosownie do art. 42g ust. 3 ustawy, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje decyzję o odmowie wydania WIS, jeżeli wniosek o wydanie WIS, którego przedmiotem są towary lub usługi, o których mowa w art. 42b ust. 5 pkt 2, nie dotyczy towarów lub usług, które razem składają się na jedną czynność podlegającą opodatkowaniu.

W myśl art. 207 § 1 Ordynacji podatkowej, organ podatkowy orzeka w sprawie w drodze decyzji, chyba że przepisy niniejszej ustawy stanowią inaczej.

Natomiast stosownie do art. 207 § 2 Ordynacji podatkowej, decyzja rozstrzyga sprawę co do jej istoty albo w inny sposób kończy postępowanie w danej instancji.

W świetle art. 13 § 2a pkt 2 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej jest organem podatkowym – jako organ pierwszej instancji w sprawach dotyczących wydawania wiążącej informacji stawkowej, o której mowa w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 42g ust. 2 ustawy, w sprawach dotyczących WIS stosuje się odpowiednio przepisy działu IV Ordynacji podatkowej, z wyłączeniem rozdziałów 17, 18, 19 i 20.

Jak stanowi art. 42a ustawy, wiążąca informacja stawkowa, zwana dalej ,,WIS'', jest decyzją wydawaną na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług, która zawiera:

1. opis towaru albo usługi będących przedmiotem WIS;

2. klasyfikację towaru według działu, pozycji, podpozycji lub kodu Nomenklatury scalonej (CN) albo według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług albo według sekcji, działu, grupy lub klasy Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych albo usługi według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, niezbędną do:

a) określenia stawki podatku właściwej dla towaru albo usługi,

‒ stosowania przepisów ustawy oraz przepisów wykonawczych wydanych na jej podstawie - w przypadku, o którym mowa w art. 42b ust. 4;

3. stawkę podatku właściwą dla towaru albo usługi, z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w art. 42b ust. 4.

W myśl art. 42b ust. 1 ustawy, WIS jest wydawana na wniosek:

1. podatnika posiadającego numer identyfikacji podatkowej;

2. podmiotu innego niż wymieniony w pkt 1, dokonującego lub zamierzającego dokonywać czynności, o których mowa w art. 42a;

3. zamawiającego w rozumieniu ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1129, 1598, 2054 i 2269 oraz z 2022 r. poz. 25) – w zakresie mającym wpływ na sposób obliczenia ceny w związku z udzielanym zamówieniem publicznym;

4. podmiotu publicznego w rozumieniu ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym (Dz.U. z 2023 r. poz. 30 i 203) - w zakresie mającym wpływ na sposób obliczenia wynagrodzenia w związku z zawieraną umową o partnerstwie publiczno-prywatnym;

5. zamawiającego w rozumieniu ustawy z dnia 21 października 2016 r. o umowie koncesji na roboty budowlane lub usługi (Dz.U. z 2023 r. poz. 140) - w zakresie mającym wpływ na sposób obliczenia wynagrodzenia koncesjonariusza wraz z ewentualną płatnością od zamawiającego w związku z zawieraną umową koncesji na roboty budowlane lub usługi.

Stosownie do treści art. 42b ust. 2 pkt 3 lit. a ustawy, wniosek o wydanie WIS zawiera określenie przedmiotu wniosku, w tym szczegółowy opis towaru lub usługi, pozwalający na taką ich identyfikację, aby dokonać ich klasyfikacji zgodnej z Nomenklaturą scaloną (CN), Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług lub Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych.

Na mocy art. 42b ust. 5 ustawy, przedmiotem wniosku o wydanie WIS mogą być:

1. towar albo usługa, albo

2. towary lub usługi, które w ocenie wnioskodawcy razem składają się na jedną czynność podlegającą opodatkowaniu.

Z powołanych przepisów wynika, że ustawodawca wprowadził wiążącą informację stawkową, która zawiera opis towaru lub usługi albo kilku towarów i/lub usług, które razem składają się na jedno świadczenie, ich zidentyfikowanie według odpowiedniej klasyfikacji i właściwą stawkę podatku VAT (podatek od towarów i usług).

WIS wydawana jest na wniosek podmiotów wskazanych w powołanym art. 42b ust. 1 ustawy i ma wskazywać wnioskodawcy właściwą dla danego towaru albo usługi albo świadczenia złożonego stawkę podatku VAT w powiązaniu z właściwą klasyfikacją tego towaru albo usługi, albo świadczenia złożonego według stosownej klasyfikacji.

Powyższe nie oznacza jednak, że w każdym przypadku wnioskodawca może wystąpić z wnioskiem o wydanie WIS. Powołane przepisy wprowadzają istotne ograniczenie zarówno w odniesieniu do podmiotu uprawnionego do wystąpienia z wnioskiem o wydanie WIS, jak również co do przedmiotu, w zakresie którego możliwe jest jej uzyskanie.

Zatem organ podatkowy, do którego wpłynął wniosek o wydanie WIS obowiązany jest w pierwszej kolejności ustalić, czy wniosek został złożony przez osobę legitymowaną do wystąpienia o wydanie WIS, jak również czy zakres żądania, z którym wystąpił wnioskodawca, spełnia warunki do uzyskania WIS.

Z analizy opisu zdarzenia oraz przedstawionych dowodów w sprawie wynika, że mimo, iż Wnioskodawca oznaczył w poz. 52, że przedmiotem wniosku jest jeden towar, to jednak opis sprawy wskazuje, że jest nim sprzedaż nieruchomości gruntowej zabudowanej dwoma budynkami. Zatem w pierwszej kolejności należy rozpatrzyć sprzedaż opisaną we wniosku w kontekście świadczenia kompleksowego.

Co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną czynność, czynność ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia czynności nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną czynność kompleksową obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej czynności wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu czynności kompleksowej.

Z uwagi na przepisy prawa dotyczące klasyfikacji obiektów budowlanych oraz koncepcję świadczeń kompleksowych nie jest możliwe podejście, że w przedstawionym zagadnieniu występuje jedno świadczenie złożone obejmujące sprzedaż działki wraz z kilkoma znajdującymi się na niej budynkami, a w konsekwencji wydanie jednej WIS dla tak opisanej transakcji. Łączna sprzedaż budynków nie przesądza o uznaniu opisanej dostawy za świadczenie kompleksowe. Fakt, że budynki znajdują się na jednej działce oraz, że są objęte jedną księgą wieczystą nie stanowi przesłanki decydującej o wydaniu jednej WIS. Owszem, w świetle art. 29a ust. 8 ustawy o VAT grunt dzieli byt prawny budynku, jednakże dla każdego z tych budynków można ustalić proporcjonalny udział w gruncie.

W tym miejscu należałoby wskazać, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyrokach z dnia 24 listopada 2023 r. sygn. akt III SA/Wa 1909/23 oraz sygn. akt III SA/Wa 1910/23 potwierdził stanowisko, że dostawa kilku odrębnych budynków wraz z infrastrukturą techniczną, posiadających wspólną kondygnację podziemną, nie stanowi świadczenia kompleksowego, a zatem taki wniosek wykracza poza zakres wskazany w treści art. 42b ust. 5 ustawy i nie spełnia warunków do uzyskania WIS.

Zatem sprzedaż nieruchomości gruntowej zabudowanej dwoma budynkami nie może być uznana i sklasyfikowana jako świadczenie kompleksowe.

Zgodnie z art. 42a ustawy, wiążąca informacja stawkowa jest decyzją wydawaną na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług.

WIS jest decyzją wymagającą przeprowadzenia postępowania dowodowego opartego na opisie czynności przedstawionym przez wnioskodawcę, jak i na analizie dokumentów. Organ podatkowy wydając WIS jest obowiązany wykazać istnienie poszczególnych faktów, dokonując ich oceny w oparciu o zgromadzony materiał dowodowy. Prowadzone postępowanie zawężone jest do przedmiotu postępowania, jednocześnie szczegółowy opis przedmiotu wniosku nie ogranicza organu, ale jest punktem wyjścia do przeprowadzenia postępowania w sprawie. Weryfikacja ta ma na celu – co ponownie należy podkreślić - prawidłowe określenie stawki podatku od towarów i usług dla konkretnego przedmiotu postępowania.

Aby możliwe było więc wydanie WIS, konieczne jest przedstawienie przez Wnioskodawcę jednego skonkretyzowanego opisu przedmiotu wniosku oraz przedłożenie dokumentów, które podlegają analizie w toku prowadzonego postępowania. Niezbędne jest więc zawężenie przedmiotu wniosku do jednego towaru. Tylko wtedy bowiem Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej będzie miał możliwość weryfikacji, zbadania czy przedmiotowy towar będzie obiektem zaliczanym do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, a więc, czy spełnione zostaną przesłanki upoważniające do stosowania stawki obniżonej podatku od towarów i usług, w wysokości 8%.

Odnosząc się bowiem do kwestii, czy przedmiotem wniosku WIS-W może być kilka budynków, zwrócić należy uwagę na zasady Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych.

Zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Za jednostkę klasyfikacyjną przyjmuje się zwykle pojedynczy obiekt budowlany. W niektórych przypadkach jednostkę klasyfikacyjną stanowi nieruchomość rozpatrywana jako kompleks obiektów budowlanych. W przypadku kompleksowych obiektów budowlanych, składających się z kilku budynków, każdy budynek powinien być klasyfikowany jako samodzielna jednostka.

Z zasad Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych jednoznacznie wynika więc, że każdy budynek podlega odrębnej klasyfikacji jako samodzielna jednostka. Przedmiotem wiążącej informacji stawkowej – zgodnie z art. 42b ust. 5 ustawy – może być tylko jeden towar, jedna usługa, bądź jedno świadczenie kompleksowe. Biorąc więc pod uwagę fakt, że zgodnie z zasadami Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych każdy budynek podlega samodzielnej, odrębnej klasyfikacji – przedmiotem WIS – może być tylko jeden budynek. W przypadku sprzedaży kilku budynków wraz gruntem, na którym zostały posadowione, z Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych jednoznacznie wynika, że każdy budynek musi być oddzielnie przyporządkowany do właściwej klasy. W ramach jednej decyzji WIS nie jest możliwe dokonanie klasyfikacji kilku budynków, nawet jeśli podlegają one łącznej sprzedaży. W konkluzji należy stwierdzić, że dla możliwości wydania wiążącej informacji stawkowej ma istotne znaczenie liczba obiektów budowlanych składających się na przedmiot formularza WIS-W.

Należy podkreślić, że nie jest możliwe jednoczesne rozstrzygnięcie w decyzji WIS klasyfikacji kilku budynków, tj. dokonanie klasyfikacji towarów (budynków) według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB).

Szczegółowy i jednoznaczny opis przedmiotu wniosku o wydanie WIS jest ważny ze względu na związanie organów podatkowych wydaną decyzją. Zgodnie z art. 42c ustawy, WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotów, o których mowa w art. 42b ust. 1, dla których została wydana, w odniesieniu do:

1. towaru będącego przedmiotem dostawy, importu lub wewnątrzwspólnotowego nabycia dokonanych w okresie ważności WIS;

2. usługi, która została wykonana w okresie ważności WIS;

3. towarów lub usług, które razem składają się na jedną czynność podlegającą opodatkowaniu wykonaną w okresie ważności WIS.

W niniejszej sprawie przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest zastosowanie odpowiedniej stawki podatku od towarów i usług dla sprzedaży egzekucyjnej działki gruntowej (`(...)`) zlokalizowanej pod adresem (`(...)`), zabudowanej dwoma budynkami.

Z analizy poszczególnych elementów wchodzących w skład tego świadczenia kompleksowego jednoznacznie wynika, że mamy do czynienia z kilkoma niezależnymi od siebie towarami, podlegającymi osobnej klasyfikacji według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), które muszą być traktowane jako odrębne budynki.

Nie jest możliwym zaklasyfikowanie według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych jako jednego budynku kilku budynków, a tym samym ustalenie prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla przedmiotowego świadczenia.

Zatem skoro zakres żądania, z którym wystąpił Wnioskodawca - jak wskazano wyżej – dotyczy sprzedaży kilku a nie jednego budynku, to przedmiotowy wniosek wykracza poza zakres wskazany w treści art. 42b ust. 5 ustawy, tym samym nie spełnia warunków do uzyskania WIS. W konsekwencji tut. Organ stosownie do art. 42g ust. 3 ustawy zobligowany jest do odmowy wydania WIS w przedmiotowej sprawie.

W związku z powyższym, stosownie do art. 42g ust. 3 ustawy postanowiono jak w sentencji.

Jednocześnie tutejszy Organ informuje, że wydanie decyzji o odmowie wydania WIS, w świetle obowiązującego stanu prawnego, nie stoi na przeszkodzie, aby Wnioskodawca ponownie złożył wniosek o wydanie WIS w stosownym zakresie, spełniający wymagane kryteria.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji, stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej, służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP na adres: /KIS/SkrytkaESP lub za pośrednictwem systemu teleinformatycznego e-Urząd Skarbowy na stronie https://www.podatki.gov.pl/ e-urzad-skarbowy/ będąc użytkownikiem/wyznaczając użytkownika konta w e-Urzędzie Skarbowym.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).