📖 Pełna treść interpretacji
DECYZJA
Na podstawie art. 221 oraz art. 233 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r., poz. 2383, z późn.zm.), zwanej dalej „Ordynacją podatkową”, oraz art. 42g ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r., poz. 1570, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”,
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej
po rozpatrzeniu odwołania z dnia 21 grudnia 2023 r. (data wpływu 27 grudnia 2023 r.) od Wiążącej Informacji Stawkowej z dnia 7 grudnia 2023 r. nr 0115-KDST1-2.440.358.2023.3.IK określającej dla towaru: „Blok stalowy, kuty z frezowaną powierzchnią, (…)” klasyfikację do działu 46 PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług), na potrzeby stosowania § 10 ust. 3 pkt 1) lit. h) rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 1988, z późn. zm.),
uchyla w całości decyzję Organu pierwszej instancji i przekazuje sprawę do ponownego rozpatrzenia.
UZASADNIENIE
W dniu 20 września 2023 r. Wnioskodawca złożył wniosek, uzupełniony w dniu 6 listopada 2023 r. (data wpływu) w zakresie sklasyfikowania towaru: „Blok stalowy, kuty z frezowaną powierzchnią, (…)” , według PKWiU na potrzeby stosowania § 10 ust. 3 pkt 1) lit. h) rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług.
W treści wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący szczegółowy opis towaru.
Przedmiotem wniosku jest blok stalowy kuty z frezowaną powierzchnią o prostokątnym przekroju poprzecznym ze stali w gatunku (…). Charakteryzuje go numer wytopu (…) oraz wymiary: (…).
Powierzchnia produktu jest frezowana, obrobiona mechanicznie po procesach kucia i zmiękczania.
Gatunek (…) to stal narzędziowa stopowa do pracy na zimno. Produkt został już poddany procesom obróbki cieplnej z tego powodu nie może być uznany za wlewki bądź inne półprodukty w myśl nomenklatury używanej w systemie ISZTAR (Informacyjny System Zintegrowanej Taryfy Celnej).
Proces produkcyjny obejmuje:
(…)
W tym przypadku nie ma mowy o odlewaniu ciągłym, gdyż jest ono używane jedynie w przypadku materiału walcowanego. Blachy są walcowane tylko z jednej strony, natomiast bloki są kute z każdej z trzech stron, rozpoczynając od najdłuższej.
Produkt zostanie poddany obróbkom mechanicznym w celu wyprodukowania:
(…)
Proponowana przez Wnioskodawcę klasyfikacja wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) to 24.31.20.0.
Do wniosku dołączono:
(…)
Wnioskodawca wyjaśnił, że klasyfikacja towaru według PKWiU jest potrzebna, aby przypisać kod GTU, który musi wskazać dla transakcji obowiązkowo w pliku JPK VAT (podatek od towarów i usług) zgodnie z podstawą prawną.
Spółka klasyfikuje towar wg CN 7228 50 20 00 – Pozostałe sztaby i pręty, z pozostałej stali stopowej, nieobrobione więcej niż wykończone na zimno, ze stali narzędziowej. Wnioskodawca wskazał również, że jest jedynie podmiotem handlującym Produktem objętym wnioskiem.
W trybie przewidzianym w art. 200 § 1 Ordynacji podatkowej, postanowieniem z dnia 17 listopada 2023 r., znak 0115-KDST1-2.440.358.2023.2.IK Organ pierwszej instancji wyznaczył Wnioskodawcy siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w zakresie zebranego w sprawie materiału dowodowego. Postanowienie zostało skutecznie doręczone w dniu 23 listopada 2023 r. Do dnia wydania decyzji przez Organ pierwszej instancji z prawa tego Wnioskodawca nie skorzystał.
W dniu 7 grudnia 2023 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał Wiążącą Informację Stawkową nr 0115-KDST1-2.440.358.2023.3.IK określającą klasyfikację do działu 46 PKWiU. Decyzja została doręczona – zgodnie z datą widniejącą na zwrotnym potwierdzeniu odbioru (ZPO) – w dniu 11 grudnia 2023 r.
Strona, nie zgadzając się z ww. rozstrzygnięciem, przy zachowaniu ustawowego terminu, pismem z dnia 21 grudnia 2023 r. (data wpływu 27 grudnia 2023 r.), złożyła odwołanie od ww. decyzji.
Zaskarżonej decyzji Strona zarzuciła błędną identyfikację przedmiotu wniosku cyt.: „Interpretacja urzędu jest więc poprawna wyłącznie w przypadku sprzedaży całości zakupionego materiału, podczas gdy nasza firma sprzedaje jedynie odpowiednio obrobione jego części.”
Mając na uwadze powyższe Strona w odwołaniu wniosła o ponowną interpretację wniosku.
Postanowieniem z dnia 24 stycznia 2024 r. nr 0110-KSI1-2.441.35.2023.1.ZK Organ odwoławczy wyznaczył Stronie siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w zakresie zebranego w sprawie materiału dowodowego. Postanowienie zostało doręczone Stronie w dniu 12 lutego 2024 r., co potwierdza zwrotne potwierdzenie odbioru (ZPO). Strona nie skorzystała z prawa do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po rozpatrzeniu odwołania i analizie materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy wyjaśnia, co następuje.
Istota sporu w analizowanej sprawie sprowadza się do prawidłowego wskazania towaru będącego przedmiotem wiążącej informacji stawkowej z dnia 7 grudnia 2023 r. nr 0115-KDST1-2.440.358.2023.3.IK.
Odnosząc się do istoty zaistniałego sporu, początkowo warto przypomnieć przepisy prawa materialnego, które mają zastosowanie w przedmiotowej sprawie.
Jak stanowi art. 42a ustawy – wiążąca informacja stawkowa, zwana dalej „WIS”, jest decyzją wydawaną na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług, która zawiera:
-
opis towaru albo usługi będących przedmiotem WIS;
-
klasyfikację towaru według działu, pozycji, podpozycji lub kodu Nomenklatury scalonej (CN) albo według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług albo według sekcji, działu, grupy lub klasy Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych albo usługi według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, niezbędną do:
a) określenia stawki podatku właściwej dla towaru albo usługi,
b) stosowania przepisów ustawy oraz przepisów wykonawczych wydanych na jej podstawie – w przypadku, o którym mowa w art. 42b ust. 4;
- stawkę podatku właściwą dla towaru albo usługi, z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w art. 42b ust. 4.
Zgodnie z art. 42b ust. 4 ustawy, wniosek o wydanie WIS może zawierać żądanie sklasyfikowania towaru albo usługi na potrzeby stosowania przepisów ustawy oraz przepisów wykonawczych wydanych na jej podstawie, innych niż dotyczące określenia stawki podatku.
Zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 1) lit. h) rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019, poz. 1988, z późn. zm.), poza danymi, o których mowa w ust. 1 i 2, ewidencja zawiera następujące oznaczenia dotyczące dostawy: metali szlachetnych oraz nieszlachetnych - wyłącznie określonych w poz. 1 i 1a załącznika nr 12 do ustawy oraz w poz. 12-25, 33-40, 45, 46, 56 i 78 załącznika nr 15 do ustawy – oznaczenie „GTU 08”.
Wnioskodawca złożył wniosek o sklasyfikowanie towaru wg PKWiU. W tym miejscu wskazać należy, że w załączniku nr 15 do ustawy o podatku od towarów i usług znajduje się wykaz towarów i usług sklasyfikowanych wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).
Po analizie zebranego materiału dowodowego w sprawie – Organ odwoławczy stwierdza, co następuje.
Jak wynika z opisu przebiegu postępowania, Organ pierwszej instancji przyjął, że przedmiotem wniosku o wydanie WIS jest „Blok stalowy kuty z frezowaną powierzchnią (…)”, a Strona nie jest jego producentem lecz podmiotem handlującym towarem będącym przedmiotem wniosku. Dlatego organ dokonał klasyfikacji towaru w następujący sposób:
„Wnioskodawca złożył wniosek o sklasyfikowanie towaru wg PKWiU. W tym miejscu wskazać należy, że w załączniku nr 15 do ustawy o podatku od towarów i usług znajduje się wykaz towarów i usług sklasyfikowanych wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).
Podstawowe cele, konstrukcję i sposób posługiwania się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług oraz jej interpretację wskazują zasady metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) zawarte w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, z późn. zm.).
Zasady metodyczne stanowią integralną część klasyfikacji. Zawarte w nich postanowienia obowiązują przy jej interpretacji i stosowaniu (pkt 1.3).
Zgodnie z pkt 1.2 zasad metodycznych, Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) składa się z:
– niniejszych zasad metodycznych,
– uwag do poszczególnych sekcji,
– schematu klasyfikacji.
Natomiast schemat klasyfikacji – jak wskazano w pkt 1.4 zasad metodycznych – stanowi wykaz grupowań i obejmuje:
– symbole grupowań,
– nazwy grupowań.
Stosownie do pkt 5.2.1 zasad metodycznych - PKWiU 2015 w zakresie wyrobów opracowano, uwzględniając właściwości fizyczne oraz strukturę wyrobów. Ma to swoje potwierdzenie w przyjętych podstawowych kryteriach podziału (por.5.1.5).
W PKWiU 2015 zakres rzeczowy większości grupowań obejmujących wyroby jest określony zakresem rzeczowym odpowiednich pozycji CN, to znaczy, że grupowanie PKWiU 2015 odpowiada z reguły całej pozycji, części pozycji lub stanowi agregat kilku pozycji CN.
Stosownie do pkt 5.1.5 usystematyzowanie poszczególnych grup produktów w PKWiU 2015 następuje na podstawie następujących podstawowych kryteriów klasyfikacji:
w zakresie wyrobów:
– kryterium pochodzenia wytwórczego (przemysłowego) wg rodzajów działalności,
– kryterium surowcowe,
– kryterium technologii wytwarzania,
– kryterium konstrukcji wyrobu,
– kryterium przeznaczenia.
Podstawowym założeniem budowy PKWiU 2015 jest powiązanie klasyfikacji produktów (wyrobów i usług) z klasyfikacją rodzajów działalności gospodarczych (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 2007) tak, aby każdy produkt był klasyfikowany przede wszystkim w zależności od rodzaju działalności, w wyniku której powstaje. A zatem: każdy produkt (wyrób, usługa) powinien być zaliczony wyłącznie do jednego rodzaju działalności gospodarczej określonego w Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD 2007).
W pkt 7.5 zasad metodycznych zawarto ogólne reguły klasyfikowania wyrobów. Ze względu na ścisłe uzależnienie zakresów rzeczowych grupowań PKWiU 2015 od Nomenklatury Scalonej (CN) (por. pkt 5.2.1) przy zaliczaniu wyrobów do poszczególnych grupowań PKWiU 2015 należy stosować „Ogólne reguły interpretacji Nomenklatury Scalonej (CN)” zamieszczone na stronie internetowej Ministerstwa Finansów.
Zgodnie z tytułem, Sekcja C Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług obejmuje „PRODUKTY PRZETWÓRSTWA PRZEMYSŁOWEGO”.
W świetle Wyjaśnień do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) – dalej jako Wyjaśnienia – Sekcja C obejmuje produkty przetwórstwa przemysłowego, przez które rozumie się fizyczne lub chemiczne przetwarzanie surowców, materiałów lub półproduktów w nowy wyrób. Surowce, materiały lub półprodukty podlegające przetworzeniu w ramach tej Sekcji są wynikiem działalności rolnej, leśnej, rybołówstwa, górnictwa lub innej działalności wytwórczej.
Zatem grupowania znajdujące się w Sekcji C (w tym wskazane przez Wnioskodawcę PKWiU 24.31.20.0) obejmują produkty, które powstały w wyniku procesu produkcyjnego, czyli sprzedawane bezpośrednio przez producentów.
Z kolei Sekcja G Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług obejmuje: „HANDEL HURTOWY I DETALICZNY. NAPRAWA POJAZDÓW SAMOCHODOWYCH, WŁĄCZAJĄC MOTOCYKLE”.
Jak wynika z Wyjaśnień sekcja G obejmuje:
(…),
– sprzedaż hurtową (tj. sprzedaż niewymagającą przetwarzania) nowych i używanych towarów,
(…).
Spółka zadeklarowała we wniosku o WIS, że złożyła go jako podmiot handlujący produktem, o którym mowa we wniosku (nie jest producentem), zatem dostawa towaru będącego przedmiotem analizy mieści się w sekcji G PKWiU 2015.
Dział 46 obejmuje „Handel hurtowy, z wyłączeniem handlu hurtowego pojazdami samochodowymi”.
W świetle Wyjaśnień, dział 46 PKWiU obejmuje handel hurtowy towarami krajowymi oraz towarami pochodzącymi z importu i eksportu, prowadzony na rachunek własny lub na zlecenie.
Dział ten obejmuje:
– odsprzedaż (sprzedaż bez przetwarzania) nowych i używanych towarów sprzedawcom detalicznym, przedsiębiorstwom, firmom i instytucjom; innym hurtownikom, agentom i pośrednikom prowadzącym działalność handlową, polegającą na zakupie i następnie odsprzedaży,
– (…).
Zatem sprzedaż analizowanego produktu („Blok stalowy kuty z frezowaną powierzchnią (…)”) spełnia kryteria i posiada właściwości charakterystyczne dla działu 46 PKWiU.
Klasyfikacja została dokonana zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015).
Z powyższą klasyfikacją nie zgodziła się Strona i w odwołaniu od wydanej WIS wskazała cyt.:
„Jak zaznaczyliśmy w odpowiedzi do wezwania z dnia 18 października 2023 roku „Produkt zostanie poddany obróbkom mechanicznym (…)”. W celu doprecyzowania, obróbki mechaniczne to między innymi cięcie i frezowanie do wymaganych wymiarów a także wypalanie otworów o określonych parametrach.
W rzeczonej Odpowiedzi na wezwanie określiliśmy się jako podmiot handlujący produktem, gdyż początkowe wytworzenie materiału leży w kwestii huty, od której go zakupiliśmy. Materiał ten jest jednak później przez nas obrabiany na potrzeby klienta i dopiero po przetworzeniu dostarczany do niego.
Interpretacja urzędu jest więc poprawna wyłącznie w przypadku sprzedaży całości zakupionego materiału podczas gdy nasza firma sprzedaje jedynie odpowiednio obrobione jego części.”
W tym miejscu należy wskazać, że w wezwaniu z dnia 18 października 2023r. nr. 0115-KDST1-2.440.358.2023.1.IK Organ pierwszej instancji wezwał Stronę do uzupełnienia wniosku o następujące informacje cyt.:
„Czy Spółka złożyła wniosek o WIS jako podmiot będący producentem Produktu, czy jako podmiot jedynie nim handlujący (handlowiec)?”
W odpowiedzi na powyższe pismo Strona w piśmie z dnia 31 października 2023 r. wskazała, że cyt.:
„Informujemy, że nasza spółka jest jedynie podmiotem handlującym produktem objętym wnioskiem.”
W związku z tym Organ pierwszej instancji przyjął na potrzeby klasyfikacji towaru będącego przedmiotem wniosku, że Strona jest podmiotem jedynie handlującym, co ma istotne znaczenie przy klasyfikacji według PKWiU 2015.
Wskazane przez Stronę we wniosku PKWiU 24.31.20.0 znajduje się w sekcji C, która obejmuje produkty przetwórstwa przemysłowego, przez które rozumie się fizyczne lub chemiczne przetwarzanie surowców, materiałów lub półproduktów w nowy wyrób. Surowce, materiały lub półprodukty podlegające przetworzeniu w ramach tej Sekcji są wynikiem działalności rolnej, leśnej, rybołówstwa, górnictwa lub innej działalności wytwórczej. Zgodnie z tym w tej sekcji mogą znaleźć się produkty, które powstały w wyniku procesu produkcyjnego, czyli sprzedawane są bezpośrednio przez producentów, którym Strona nie jest, dlatego zdaniem Organu pierwszej instancji zasadne było zaklasyfikowanie towaru do działu 46 PKWiU, który obejmuje handel hurtowy towarami krajowymi oraz towarami pochodzącymi z importu i eksportu, prowadzony na rachunek własny lub na zlecenie.
Natomiast, z powyższego wynika, że Organ pierwszej instancji przy dokonywaniu klasyfikacji pominął lub też uznał za nieistotną informację, którą zawarł Wnioskodawca na stronie 2 pisma z dnia 31 października 2023 r., która brzmi następująco:
„Produkt zostanie poddany obróbkom mechanicznym w celu wyprodukowania (…)”.
Powyższe może wskazywać, że Strona pomimo tego, że wskazała, iż jest podmiotem handlującym towarem, to w rzeczywistości nie handluje ona towarem, który wskazała we wniosku czyli „Blok stalowy, kuty z frezowaną powierzchnią (…)”, a jedynie stanowi on półprodukt, wykorzystywany do produkcji innych towarów.
W związku z tym zdaniem Organu odwoławczego zasadne jest uchylenie decyzji będącej przedmiotem niniejszego odwołania oraz przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia. Dodatkowo Organ odwoławczy wskazuje, że przy ponownym rozpatrzeniu sprawy Organ pierwszej instancji powinien określić bez żadnej wątpliwości przedmiot wniosku.
Zwrócić należy bowiem uwagę, że Organ odwoławczy ma uprawnienia tylko i wyłącznie do prowadzenia dodatkowego postępowania, w związku z tym nie jest władny do podejmowania działań go przekraczających oraz rozszerzania rozstrzygnięcia na zakres nieobjęty decyzją Organu pierwszej instancji. W sytuacji gdy postępowanie Organu pierwszej instancji w zakresie i sposobie podjętych działań było niepełne lub niewłaściwe Organ wyższego rzędu, aby dokonać właściwej oceny sytuacji, zmuszony byłby do przeprowadzenia postępowania w znacznej części, a to z kolei nie mieści się w jego kompetencjach jako Organu odwoławczego.
Powyższa zależność wynika także z zasady dwuinstancyjności, która oznacza, że Organ odwoławczy nie może zastępować w czynnościach postępowania oraz przy podejmowaniu decyzji, Organu pierwszej instancji. Organ odwoławczy dokonując oceny żądania Strony – co leży w kompetencjach Organu pierwszej instancji – naruszyłby ww. zasadę, poprzez pozbawienie Strony prawa do rozstrzygnięcia sprawy w trybie dwuinstancyjnym. Działanie takie stanowiłoby pogwałcenie zasady dwuinstancyjności i godziło w podstawowe prawa i gwarancje procesowe uczestników postępowania. Dlatego też Organ odwoławczy nie może wyręczać Organu pierwszej instancji w analizie oraz ocenie woli Strony, wyrażonej w toku postępowania pierwszoinstancyjnego.
Organ pierwszej instancji – dokonując ponownego rozpatrzenia sprawy – powinien dokonać analizy oraz oceny żądania wyrażonego we wniosku z dnia 8 września 2023 r. (data wpływu 20 września 2023 r.), które następnie skorygowane zostało w piśmie z dnia 31 października 2023 r. (data wpływu 6 listopada 2023 r.)
Aby dokonać prawidłowej klasyfikacji, należy najpierw uzyskać od Wnioskodawcy informacje, co do działalności którą wykonuje, tj. czy jest producentem towaru będącego przedmiotem wniosku, czy tylko nim handluje (nie jest producentem). Jeżeli w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z handlowcem (nie producentem), należy ponadto dowiedzieć się czy jest to hurtownik czy detalista oraz czy wniosek złożono w kontekście transakcji zakupu czy sprzedaży. Powyżej opisana kwestia to zagadnienie wstępne, tj. bez uzyskania tych informacji od Wnioskodawcy, który złożył wniosek w celu innym niż tylko zapoznanie się ze stawką podatku, nie może zostać ustalona prawidłowa klasyfikacja według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Co istotne, informacje składające się na zagadnienie wstępne nie mogą być domniemane. Jeżeli Wnioskodawca nie przedstawi tych informacji we wniosku, to organ ma obowiązek wezwać w tym zakresie Wnioskodawcę.
Dysponując informacjami, które składają się na zagadnienie wstępne, należy dokonać klasyfikacji według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z uwzględnieniem wszystkich kryteriów klasyfikacji, na które wskazuje punkt 5.1.5. zasad metodycznych.
Z zebranego materiału dowodowego, który stanowił podstawę rozpatrzenia wniosku Strony o wydanie WIS wynika, że przedstawione w nim informacje są niewystraczające, w związku z czym prawidłowa klasyfikacja towaru będącego przedmiotem wniosku jest niemożliwa.
Zgodnie z art. 233 § 2 Ordynacji podatkowej Organ odwoławczy może uchylić w całości decyzję organu pierwszej instancji i przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy wymaga uprzedniego przeprowadzenia postępowania dowodowego w całości lub w znacznej części. Przekazując sprawę Organ odwoławczy wskazuje okoliczności faktyczne, które należy zbadać przy ponownym rozpatrzeniu sprawy.
Podsumowując Organ odwoławczy wskazuje, że przy ponownym rozpatrzeniu sprawy należy:
1. Ustalić co jest przedmiotem wniosku uwzględniając m.in. informacje zawarte w odwołaniu od WIS, tj. - czy chodzi o towar przed obróbką czy po obróbce;
2. Ustalić czy Wnioskodawca pyta o klasyfikację w kontekście transakcji zakupu czy sprzedaży towaru;
3. Ustalić czy Wnioskodawca jest podmiotem zajmujący się handlem hurtowym czy detalicznym ze względu na brak tej informacji – o ile to będzie niezbędne po wyjaśnieniu wątpliwości w punktach powyżej;
4. Dokonać klasyfikacji według PKWiU 2015 z uwzględnieniem kwestii składających się na zagadnienie wstępne.
Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji.
Informacje dodatkowe
Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 16 czerwca 2023 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2023 r., poz. 1598), do postępowań w sprawie wydania WIS, zmiany albo uchylenia rozstrzygnięć w sprawie WIS, odwołań od rozstrzygnięć w sprawie WIS i zażaleń składanych na rozstrzygnięcia w sprawie WIS, wszczętych i niezakończonych przed dniem 1 stycznia 2024 r., stosuje się przepisy ustawy w brzmieniu dotychczasowym.
W przypadku zastosowania się przez podatnika do wydanej na jego rzecz WIS nr 0115-KDST1-2.440.358.2023.3.IK z dnia 7 grudnia 2023 r. przed jej uchyleniem, przepisy art. 14k–14m Ordynacji podatkowej stosuje się odpowiednio (art. 42c ust. 2 ustawy).
Jak stanowi art. 42c ust. 2d ustawy, w przypadku uchylenia WIS oraz wydania WIS w postępowaniu odwoławczym albo na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu przepisy ust. 2b i 2c stosuje się odpowiednio.
Zgodnie z art. 42c ust. 2c ustawy, w przypadku uchylenia WIS z powodu wystąpienia przesłanek, o których mowa w art. 42h ust. 3 pkt 5 i 6, i zastosowania się przez podmiot, na rzecz którego została ona wydana, do uchylonej WIS od dnia następującego po dniu, w którym WIS została doręczona, do dnia doręczenia decyzji o uchyleniu WIS, przepisy art. 14k-14m Ordynacji podatkowej stosuje się odpowiednio.
POUCZENIE
Niniejsza decyzja jest ostateczna w administracyjnym toku instancji. Przysługuje na nią prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r., poz. 1634, z późn. zm.).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 1 (art. 53 § 1 ww. ustawy).
W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).