0115-KDST1-2.440.306.2022.5.MS

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r., poz. 1570, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, po ponownym rozpatrzeniu wniosku (`(...)`) z dnia 17 października 2022 r. (data wpływu 29 listopada 2022 r.), uzupełnionego pismem z dnia 30 listopada 2022 r. (data wpływu 6 grudnia 2022 r.), w związku z decyzją Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 września 2023 r. znak 0110-KSI1-2.441.5.2023.5.AD uchylającą w całości decyzję z dnia 25 stycznia 2023 r. znak 0115-KDST1-2.440.306.2022.2.EA i przekazującą sprawę do ponownego rozpatrzenia, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: towar – „(`(...)`)”

Opis towaru: adiuwant, środek wpływający bezpośrednio na efektywność stosowania właściwych środków ochrony roślin lub nawozów; kondycjoner wody

Rozstrzygnięcie: CN 29

Stawka podatku od towarów i usług: 23%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 1 ustawy w zw. z art. 146ea pkt 1 ustawy oraz art. 146ef ust. 1 pkt 1 ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2022 r. Wnioskodawca złożył wniosek, uzupełniony w dniu

6 grudnia 2022 r., w zakresie sklasyfikowania towaru „(`(...)`)” według Nomenklatury scalonej (CN) na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług.

W treści wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący szczegółowy opis towaru_._

Wniosek dotyczy produktu o nazwie „(`(...)`)”. Jest on adiuwantem, który wpływa bezpośrednio na efektywność stosowania właściwych środków ochrony roślin lub nawozów, spełniając funkcje takie jak: (`(...)`).

Zaznaczono również, że samoistne stosowanie produktu, tj. bez właściwych środków ochrony roślin lub nawozów, byłoby pozbawione jakiegokolwiek sensu zarówno biologicznego, jak i użytkowego, gdyż wszystkie adiuwanty, w tym (`(...)`) należy stosować wyłącznie w połączeniu z właściwymi środkami ochrony roślin. Tym samym jedyne możliwe przeznaczenie i zastosowanie tego towaru sprowadza się do ochrony roślin oraz nawożenia.

Preparat zawiera organiczne środki zakwaszające, tj.: (`(...)`)

(`(...)`).

Produkt oferowany jest do sprzedaży w opakowaniach (`(...)`).

(`(...)`).

Ustawa z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw wprowadziła nowy sposób identyfikowania towarów i usług na potrzeby opodatkowania VAT (podatek od towarów i usług). W odniesieniu do niektórych kategorii towarów i usług objętych stawkami obniżonymi ustawodawca zrezygnował z identyfikowania ich przy użyciu konkretnych symboli klasyfikacyjnych (CN albo PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług)) określając warunek stosowania stawek w sposób opisowy.

Zgodnie z uzasadnieniem do wyroku WSA w Bydgoszczy (data orzeczenia: 2021.09.14, symbol z opisem: 6110 Podatek od towarów i usług), stawka podatku uzależniona jest wyłącznie od tego czy preparat jest przeznaczony do ochrony roślin - zwykle przeznaczony do wykorzystania w produkcji rolnej.

Produkt (`(...)`) nie jest nawozem, gdyż nie zawiera składników odżywczych dla roślin, ani środkiem ochrony roślin, gdyż nie zawiera substancji aktywnych. Produkt można zaklasyfikować jako adiuwant rolniczy, który służy do łącznego stosowania z nawozami lub środkami ochrony roślin w celu podniesienia ich skuteczności.

Ustawa z dnia 8 marca 2013 r. o środkach ochrony roślin definiuje adiuwanty w art. 2 pkt 5a. Aktualnie polskie przepisy krajowe nie przewidują możliwości ani konieczności rejestracji adiuwantów rolniczych. Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi nie prowadzi rejestru adiuwantów, ani nie przewiduje możliwości ich rejestrowania. W związku z tym, nie jest wymagane pozwolenie na obrót adiuwantami na rynku polskim.

Ustawa z dnia 8 marca 2013 r. o środkach ochrony roślin definiuje środek ochrony roślin jako: środki zawierające substancje czynne, sejfnery lub synergetyki, które są przeznaczone do ogólnie pojętej ochrony roślin (np. zwalczanie chorób i szkodników, zwalczanie chwastów itp.).

Produkt (`(...)`) nie posiada substancji aktywnej, sejfnera lub synergetyka, więc nie jest środkiem ochrony roślin. Natomiast jest przeznaczony do ochrony roślin poprzez stosowanie łącznie ze środkiem ochrony roślin (lub nawozem).

Produkt (`(...)`) zawiera składniki obojętne, które po wymieszaniu ze środkiem ochrony roślin (lub nawozem) zwiększają jego skuteczność.

W związku z tym, że produkt nie spełnia definicji środka ochrony roślin i faktycznie nim nie jest, nie może on uzyskać wpisu do rejestru środków ochrony roślin.

Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi nie prowadzi rejestru adiuwantów ani nie przewiduje możliwości ich rejestrowania lub dopuszczenia do obrotu. Nie są wymagane żadne badania, atesty, certyfikaty, aby wprowadzić adiuwant do obrotu w Polsce. W związku z tym nie jest możliwe przedstawienie takich dokumentów.

Do wniosku Spółka dołączyła:

1. (`(...)`), z której wynikają m.in. następujące informacje: (`(...)`)

2. (`(...)`). Z załączonych etykiet wynika m.in.:,

(`(...)`).

Zastosowanie:

Adiuwant (`(...)`) można stosować z większością nawozów dolistnych oraz środków ochrony roślin (herbicydy, fungicydy, insektycydy, regulatory wzrostu).

(`(...)`).

Sposób działania: (`(...)`).

3. (`(...)`).

4. (`(...)`).

W trybie przewidzianym w art. 200 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r., poz. 2383), zwanej dalej „Ordynacją podatkową”, postanowieniem nr 0115-KDST1-2.440.306.2022.1.EA z dnia 30 grudnia 2022 r. organ wyznaczył Wnioskodawcy siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego. Pismo zostało doręczone Stronie 10 stycznia 2023 r. W odpowiedzi, pismem z dnia 10 stycznia 2023 r. (data wpływu 16 stycznia 2023 r.), Strona wskazała, że nie wnosi dodatkowych uwag.

Po przeprowadzonym postępowaniu, na podstawie zgromadzonego materiału, organ pierwszej instancji w Wiążącej Informacji Stawkowej z dnia 25 stycznia 2023 r. znak 0115-KDST1-2.440.306.2022.2.EA zaklasyfikował towar „(`(...)`)” do działu 29 Nomenklatury scalonej (CN) oraz określił stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 23 % na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy w zw. z art. 146ea pkt 1 ustawy oraz art. 146ef ust. 1 pkt 1 ustawy.

Decyzja została skutecznie doręczona Wnioskodawcy w dniu 2 lutego 2023 r.

Nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem, pismem z dnia 16 lutego 2023 r. Wnioskodawca złożył odwołanie od ww. wiążącej informacji stawkowej.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej rozpoznając sprawę na skutek złożonego odwołania, po rozpatrzeniu zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego w postępowaniu odwoławczym, decyzją z dnia 11 września 2023 r. znak 0110-KSI1-2.441.5.2023.5.AD uchylił w całości decyzję organu pierwszej instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia, wskazując, że przy ponownym rozpatrzeniu sprawy należy dokonać wykładni pozycji nr 10 do załącznika nr 3 do ustawy zgodnie z dyrektywą języka polskiego ogólnego oraz odnieść wyniki tej wykładni do funkcji przedmiotowego towaru „(`(...)`)”.

W trybie przewidzianym w art. 200 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, postanowieniem z dnia 24 listopada 2023 r., znak 0115-KDST1-2.440.306.2023.4.MS organ wyznaczył Wnioskodawcy siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w zakresie zebranego w sprawie materiału dowodowego. Postanowienie zostało skutecznie doręczone w dniu 4 grudnia 2023 r. Do dnia wydania niniejszej decyzji z prawa tego Wnioskodawca nie skorzystał_._

Uzasadnienie klasyfikacji towaru

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej Nomenklatura scalona obejmuje:

a) nomenklaturę Systemu Zharmonizowanego;

b) wspólnotowe podpodziały do tej nomenklatury nazywane „podpozycjami CN” w tych przypadkach, gdy określona jest odpowiadająca stawka celna;

c) przepisy wstępne, dodatkowe uwagi do sekcji lub działów oraz przypisy odnoszące się do podpozycji CN.

Jednolitemu stosowaniu zarówno Systemu Zharmonizowanego (HS), jak i Nomenklatury scalonej (CN) służą Noty wyjaśniające.

Klasyfikacja towarów w Nomenklaturze scalonej podlega regułom zawartym w Ogólnych regułach interpretacji Nomenklatury scalonej zapewniającym jednolitą interpretację, co oznacza, że dany towar jest zawsze klasyfikowany do jednej i tej samej pozycji i podpozycji z wyłączeniem wszelkich innych, które mogłyby być brane pod uwagę.

Reguła 1 Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej (ORINS) wskazuje, że tytuły sekcji, działów i poddziałów mają znaczenie wyłącznie orientacyjne. Dla celów prawnych klasyfikację towarów ustala się zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów oraz zgodnie z Ogólnymi regułami interpretacji Nomenklatury scalonej.

Zgodnie z tytułem działu 29 Nomenklatury scalonej, dział ten obejmuje „chemikalia organiczne”.

Uwagi do działu 29 wskazują:

1. Jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, pozycje niniejszego działu obejmują jedynie:

(a) odrębne chemicznie zdefiniowane związki organiczne, nawet zanieczyszczone;

(…)

(d) produkty wymienione powyżej w lit. a), b) lub c), rozpuszczone w wodzie;

(…)

(f) produkty wymienione powyżej w lit. a), b), c), d) lub e), z dodatkiem stabilizatora (włączając środek przeciwzbrylający) niezbędnego do ich zabezpieczenia lub transportu; (…)

Pozycja 2918 obejmuje zgodne z jej tytułem: „Kwasy karboksylowe z dodatkową tlenową grupą funkcyjną oraz ich bezwodniki, halogenki, nadtlenki i nadtlenokwasy; ich fluorowcowane, sulfonowane, nitrowane lub nitrozowane pochodne”.

Zgodnie z Notami wyjaśniającymi do pozycji 2918 obejmuje ona kwasy karboksylowe z alkoholową grupą funkcyjną, ale bez innej tlenowej grupy funkcyjnej, ich bezwodniki, halogenki, nadtlenki, nadtlenokwasy i ich pochodne, m.in.:

2918 14 - Kwas cytrynowy

Kolejny akapit Not wyjaśniających do pozycji 2918 wskazuje:

(A) Kwasy karboksylowe z alkoholową grupą funkcyjną oraz ich estry, sole i inne pochodne (…)

Najważniejsze hydroksykwasy obejmują: (…)

w pkt (3) Kwas cytrynowy. W stanie wolnym występuje w sokach owoców cytrusowych; otrzymywany również w wyniku fermentacji glukozy lub sacharozy wywołanej grzybkami citromyces. Krystalizuje w postaci dużych, bezbarwnych, przezroczystych pryzm lub krystalicznego, białego, bezwonnego proszku. Stosowany do produkcji napojów orzeźwiających, w przemyśle włókienniczym, w winiarstwie, w medycynie, do otrzymywania cytrynianów itp.

Uwzględniając powyższe tutejszy organ wskazuje, że towar „(`(...)`)” z uwagi na skład Produktu spełnia kryteria i posiada właściwości dla towarów objętych działem 29 Nomenklatury scalonej (CN). Klasyfikacja towaru została dokonana zgodnie z postanowieniami 1. reguły Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2–12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Z kolei na mocy art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1 i art. 138i ust. 4.

W myśl art. 146ea ustawy, w roku 2023:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%;

2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3, wynosi 8%;

3. stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;

4. stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.

Zgodnie z art. 146ef ust. 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2024 r. do końca roku, w którym suma wydatków wymienionych w art. 40 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz.U. poz. 655, 974 i 1725) określonych na ten rok w ustawie budżetowej, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 lipca tego roku, oraz planie finansowym Funduszu Wsparcia Sił Zbrojnych przedłożonym zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny albo projekcie tego planu przedstawionym do zatwierdzenia Ministrowi Obrony Narodowej zgodnie z art. 42 ust. 2 i 3 tej ustawy, jeżeli plan ten nie został przedłożony zgodnie z art. 42 ust. 4 tej ustawy, po wyłączeniu planowanych przepływów finansowych w ramach tej sumy wydatków, jest wyższa niż 3% wartości produktu krajowego brutto określonego zgodnie z art. 40 ust. 2 tej ustawy:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%;

2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;

3. stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;

4. stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.

Natomiast zgodnie z ust. 2 tego artykułu minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłosi, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, koniec okresu obowiązywania stawek podatku, o których mowa w ust. 1, w terminie do dnia 31 października roku, dla którego zostały spełnione warunki określone w ust. 1.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 10 wskazano bez względu na CN „Nawozy i środki ochrony roślin - zwykle przeznaczone do wykorzystania w produkcji rolnej, oraz pasze i karmy dla zwierząt gospodarskich i domowych”.

Wobec braku odniesienia w tej pozycji do kodu nomenklatury scalonej, pojęcie nawozów, jak i środków ochrony roślin należy interpretować zgodnie z przepisami o nawozach oraz przepisami o środkach ochrony roślin lub zastosować wykładnię językową.

Na mocy art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 569) – nawozami są produkty przeznaczone do dostarczania roślinom składników pokarmowych lub zwiększania żyzności gleb albo zwiększania żyzności stawów rybnych, którymi są nawozy mineralne, nawozy naturalne, nawozy organiczne i nawozy organiczno-mineralne.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1009 z dnia 5 czerwca 2019 r. ustanawiającego przepisy dotyczące udostępniania na rynku produktów nawozowych UE, zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 i (WE) nr 1107/2009 oraz uchylającego rozporządzenie (WE) nr 2003/2003, (Dz. U. L. 170 z 25.6.2019), obowiązującego od dnia 16 lipca 2022 r., „produkt nawozowy” oznacza substancję, mieszaninę, mikroorganizm lub każdy inny materiał, stosowane lub przeznaczone do stosowania na rośliny lub ich ryzosferę lub na grzyby lub ich mykosferę, lub przeznaczone do stworzenia ryzosfery lub mykosfery, albo samodzielnie, albo po zmieszaniu z innym materiałem, w celu dostarczania roślinom lub grzybom składników pokarmowych lub w celu poprawy efektywności wykorzystania składników pokarmowych.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 7, 9 i 10 ww. ustawy użyte w ustawie określenia oznaczają:

– środek poprawiający właściwości gleby – niebędące produktami nawozowymi UE substancje dodawane do gleby w celu poprawy jej właściwości lub jej parametrów chemicznych, fizycznych, fizykochemicznych lub biologicznych;

– podłoże do upraw - niebędący produktem nawozowym UE materiał inny niż gleba, w tym substraty, w którym są uprawiane rośliny;

– środki wspomagające uprawę roślin – środki poprawiające właściwości gleby, stymulatory wzrostu i podłoża do upraw.

Z kolei zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o środkach ochrony roślin (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 340 z późń. zm.) – za środek ochrony roślin uważa się środek ochrony roślin, o którym mowa w art. 2 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczącego wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylającego dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG (Dz. Urz. UE. L. 309 z dnia 24 listopada 2009 r.). Natomiast art. 1 ust. 2 tego rozporządzenia wskazuje, że ustanawia ono zarówno zasady zatwierdzania substancji czynnych, sejfnerów i synergetyków, które zawierają lub z których składają się środki ochrony roślin, jak i zasady dotyczące adiuwantów i składników obojętnych. Zatem adiuwanty są inną kategorią towarów niż środki ochrony roślin.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ww. rozporządzenia, za środki ochrony roślin uważa się środki w postaci, w jakiej są one dostarczane użytkownikowi, składające się z substancji czynnych, sejfnerów lub synergetyków lub zawierających te składniki, i przeznaczonych do jednego z następujących zastosowań:

a) ochrona roślin lub produktów roślinnych przed wszelkimi organizmami szkodliwymi lub zapobieganie działaniu takich organizmów, chyba że głównym przeznaczeniem takich produktów jest utrzymanie higieny, a nie ochrona roślin lub produktów roślinnych;

b) wpływanie na procesy życiowe roślin, na przykład poprzez substancje działające jako regulatory wzrostu, inne niż składnik odżywczy lub biostymulator;

c) zabezpieczanie produktów roślinnych w zakresie, w jakim takie substancje lub środki nie podlegają szczególnym przepisom wspólnotowym dotyczącym środków konserwujących;

d) niszczenie niepożądanych roślin lub części roślin z wyjątkiem glonów, chyba że dane środki są stosowane na glebę lub wodę w celu ochrony roślin;

e) hamowanie lub zapobieganie niepożądanemu wzrostowi roślin z wyjątkiem glonów, chyba że dane środki są stosowane na glebę lub wodę w celu ochrony roślin.

Substancje czynne to substancje, w tym mikroorganizmy, wykazujące ogólne lub specyficzne oddziaływanie na organizmy szkodliwe lub na rośliny, części roślin lub na produkty roślinne (art. 2 ust. 2 rozporządzenia nr 1107/2009, w związku z art. 2 pkt 2 ustawy o środkach ochrony roślin).

Adiuwantami są natomiast substancje lub preparaty składające się ze składników obojętnych lub preparatów zawierających jeden lub kilka składników obojętnych, w postaci, w jakiej są one dostarczane użytkownikowi i wprowadzane do obrotu, aby użytkownik mógł mieszać je ze środkiem ochrony roślin, i które zwiększają jego skuteczność lub inne jego właściwości jako pestycydu (art. 2 ust. 3 lit. d rozporządzenia nr 1107/2009, w związku z art. 2 pkt 5a ustawy o środkach ochrony roślin).

Analiza sprawy na tle przywołanych przepisów wskazuje, że produkt opisany we wniosku nie jest nawozem ani środkiem ochrony roślin, bowiem nie spełnia warunków i definicji ustawowych - z czym zgodził się sam Wnioskodawca stwierdzając, że „produkt (`(...)`) nie jest nawozem, gdyż nie zawiera składników odżywczych dla roślin, ani środkiem ochrony roślin, gdyż nie zawiera substancji aktywnych”.

Określając z kolei znaczenie zwrotu „zwykle przeznaczone do wykorzystania w produkcji rolnej” użytego w poz. 10 załącznika 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, należy wskazać na wytyczne TSUE zawarte w wyroku C-41/09 w tym zakresie.

W ocenie TSUE pojęcie zwykle wykorzystywane w produkcji rolnej dotyczy takich towarów, które najczęściej i co do zasady są przeznaczone do wykorzystywania w produkcji rolnej, przy czym to do ustawodawcy krajowego należy podjęcie decyzji, jakie grupy towarów z tak ogromnego katalogu towarów wykorzystywanych zwykle w rolnictwie objąć stawką obniżoną.

Ponadto zgodnie z załącznikiem III do Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, z późn. zm.), stawkami obniżonymi mogą być objęte m.in.: dostawa towarów i świadczenie usług, które zwykle są przeznaczone do wykorzystania w produkcji rolnej, ale z wyłączeniem dóbr inwestycyjnych, takich jak maszyny lub budynki; oraz, do dnia 1 stycznia 2032 r. dostawa pestycydów chemicznych i nawozów chemicznych (pkt 11).

W myśl art. 98 ust. 4 Dyrektywy 2006/112/WE, stosując stawki obniżone i zwolnienia przewidziane w niniejszej dyrektywie, państwa członkowskie mogą wykorzystywać Nomenklaturę scaloną lub statystyczną klasyfikację produktów według działalności w celu dokładnego określenia zakresu danej kategorii.

Tym samym dyrektywa nie narzuca obowiązku stosowania Nomenklatury scalonej celem precyzyjnego określenia zakresu danej kategorii.

Skoro zatem polski ustawodawca wskazał w poz. 10 załącznika 3 do ustawy o podatku od towarów i usług tylko nawozy i środki ochrony roślin i obie te grupy towarów są środkami o ściśle określonym zastosowaniu i przeznaczeniu, nie jest dopuszczalne stosowanie wykładni rozszerzającej, przez objęcie stawką obniżoną produktów nie należących do tej grupy towarów.

Na podstawie art. 146ee ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, w roku 2023 może obniżać stawki podatku do wysokości 0%, 5% lub 8% dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług albo dla części tych dostaw lub części świadczenia usług oraz określać warunki stosowania obniżonych stawek.

Zgodnie z § 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 2 grudnia 2022 r. w sprawie obniżonych stawek podatku od towarów i usług w roku 2023 (Dz. U. poz. 2495 ze zm.), obniżoną do wysokości 8% stawkę podatku stosuje się do dostawy, wewnątrzwspólnotowego nabycia i importu:

1. środków poprawiających właściwości gleby, stymulatorów wzrostu oraz podłoży do upraw, o których mowa w ustawie z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu (Dz.U. z 2021 r. poz. 76 oraz z 2022 r. poz. 1370 i 2364), z wyłączeniem podłoży mineralnych i towarów wymienionych w poz. 12 załącznika nr 3 do ustawy;

2. polepszaczy gleby, środków wapnujących, biostymulatorów, podłoży do upraw, produktów nawozowych mieszanych składających się wyłącznie z nawozu i środka wapnującego, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1009 z dnia 5 czerwca 2019 r. ustanawiającym przepisy dotyczące udostępniania na rynku produktów nawozowych UE, zmieniającym rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 i (WE) nr 1107/2009 oraz uchylającym rozporządzenie (WE) nr 2003/2003 (Dz. Urz. UE L 170 z 25.06.2019, str. 1, z późn. zm.), z wyłączeniem podłoży mineralnych i podłoży do upraw grzybów;

3. nawozowych produktów mikrobiologicznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu, wpisanych do wykazu nawozowych produktów mikrobiologicznych, o którym mowa w rozdziale 4a tej ustawy.

W świetle przedstawionego opisu towaru (z którego wynika przede wszystkim skład, funkcje poszczególnych składników, zastosowanie Produktu) oraz powołanych wyżej regulacji, Produktu nie można uznać za:

– nawóz albo środek ochrony roślin wymieniony w poz. 10 załącznika nr 3 do ustawy;

– środek poprawiający właściwości gleby, stymulator wzrostu albo podłoże do upraw, o których mowa w ustawie o nawozach i nawożeniu, jak również,

– polepszacz gleby, środek wapnujący, biostymulator, podłoże do upraw, produkt nawozowy mieszany składający się wyłącznie z nawozu i środka wapnującego, o których mowa w § 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 2 grudnia 2022 r. w sprawie obniżonych stawek podatku od towarów i usług w roku 2023.

Biorąc natomiast pod uwagę pojęcie nawozu i środka ochrony roślin nie wynikające z ich regulacji – decyzji legalnej zawartej w akcie prawnym, wskazać należy, że zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego termin „nawóz” jest to „substancja zawierająca składniki pokarmowe niezbędne do rozwoju roślin”. Natomiast w encyklopedii (PWN) został on określony jako „substancje pochodzenia mineralnego lub org., których użycie w uprawie roślin (nawożenie) ma na celu zwiększenie wysokości i jakości plonów dzięki dostarczeniu roślinom składników pokarmowych oraz polepszeniu właściwości fiz., fizykochemicznych, chem. i biol. gleb”.

Z kolei odnosząc się do wykładni literalnej terminu „adiuwant” wskazać należy, iż nie został on zdefiniowany w encyklopedii (PWN), natomiast według słownika języka polskiego oznacza „substancję wzmagającą działanie antygenu”.

Ponadto termin „środki ochrony roślin” nie został zdefiniowany w encyklopedii (PWN) oraz nie występuje w słowniku języka polskiego.

Natomiast zgodnie z definicją zawartą w encyklopedii (PWN) termin „ochrona” jest to „zabezpieczenie przed czymś niekorzystnym, złym lub niebezpiecznym” oraz „to, co przed czymś ochrania”. Natomiast w Słowniku Języka Polskiego termin ten nie został wyjaśniony.

Jak wskazał Wnioskodawca działanie poszczególnych składników Produktu jest następujące: (`(...)`)

Z kolei funkcje przedmiotowego adiuwantu zostały określone przez Wnioskodawcę w poniższy sposób: (`(...)`).

Zatem wymienione zastosowanie, działanie Produktu nie dotyczy bezpośrednio rośliny tzn. nie ma wpływu na nią poprzez jej rozwój lub jej ochronę. Sam Produkt jest skuteczny tylko w zastosowaniu łącznie z innymi cieczami. Również wskazane przez Spółkę funkcje Produktu nie mają na celu „ochrony” roślin, a jedynie (`(...)`). Produkt to (`(...)`).

Powyższe oznacza, że Produkt pełni funkcję wspomagającą działanie innych agrochemikaliów, ale samodzielnie nie pełni żadnej funkcji w celu „ochrony roślin”.

Tym samym przepisy krajowe jak i unijne oraz wykładnia językowa nie pozwalają na uznanie przedmiotowego Produktu za nawóz lub środek ochrony roślin.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jak również aktów wykonawczych do niej, nie przewidują możliwości zastosowania obniżonej stawki podatku dla takich towarów.

W związku z powyższym, ponieważ opisany we wniosku towar „(`(...)`)” klasyfikowany jest do działu 29 Nomenklatury scalonej (CN) oraz nie został objęty jakąkolwiek obniżoną stawką podatku – jego dostawa, import lub wewnątrzwspólnotowe nabycie podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy w zw. z art. 146ea pkt 1 ustawy oraz art. 146ef ust. 1 pkt 1 ustawy.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do towarów tożsamych pod każdym względem z towarem będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże, z zastrzeżeniem art. 42c ust. 2-2d ustawy, organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, oraz ten podmiot w odniesieniu do towaru będącego przedmiotem WIS, który zostanie sprzedany, zaimportowany lub wewnątrzwspólnotowo nabyty w okresie ważności WIS (art. 42c ust. 1 pkt 1 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

– podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),

– towar, będący przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia następującego po dniu jej doręczenia (art. 42ha ust. 1 ustawy).

WIS traci ważność przed upływem 5 lat, z dniem:

1. następującym po dniu doręczenia decyzji o zmianie WIS albo decyzji o uchyleniu WIS, albo

2. wygaśnięcia na podstawie art. 42h ust. 1

- w zależności od tego, które ze zdarzeń nastąpiło wcześniej (art. 42ha ust. 2 ustawy).

WIS wygasa z mocy prawa przed upływem powyższego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku odnoszących się do towaru będącego przedmiotem tej WIS, gdy zmiana tych przepisów spowodowała, że

– klasyfikacja towaru, lub

– stawka podatku właściwa dla towaru, lub

– podstawa prawna stawki podatku

staje się niezgodna z tymi przepisami.

Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w związku z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP albo za pośrednictwem systemu teleinformatycznego e-Urząd Skarbowy na stronie: https://www.podatki.gov.pl/e-urzad-skarbowy/, będąc użytkownikiem/wyznaczając użytkownika konta w e-Urzędzie Skarbowym.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).