0111-KDSB1-1.440.323.2023.3.WK

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 lit. a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383), zwanej dalej Ordynacją podatkową i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 23 sierpnia 2023 r. (data wpływu 28 sierpnia 2023 r.), uzupełnionego w dniu 11 października 2023 r. (data wpływu 11 października 2023 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: usługa (świadczenie kompleksowe) – naprawa instalacji wentylacji wraz z dostawą materiału, wykonywana w budynku mieszkalnym stałego zamieszkania sklasyfikowanym do PKOB 1122, zaliczanym do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Opis usługi: Wnioskodawca wykonuje usługę kompleksową polegającą na naprawie instalacji wentylacji w budynku mieszkalnym stałego zamieszkania sklasyfikowanym do PKOB 1122, zaliczanym do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. W ramach usługi Wnioskodawca dokonuje również dostawy materiałów niezbędnych do prawidłowego naprawienia rozpoznanej awarii wentylacji. Urządzenia wentylacyjne są każdorazowo funkcjonalnie związane z całym budynkiem. Celem wykonywanego świadczenia jest zapewnienie mieszkańcom budynku korzystania ze sprawnej i bezpiecznej wentylacji.

Rozstrzygnięcie: roboty konserwacyjne realizowane w obiektach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym

Stawka podatku od towarów i usług: 8%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 2 w związku z art. 41 ust. 12 oraz art. 146ea pkt 2, art. 146ef ust. 1 pkt 2 ustawy

Cel wydania WIS: określenia stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu 28 sierpnia 2023 r. Wnioskodawca złożył wniosek, uzupełniony w dniu 11 października 2023 r. w zakresie sklasyfikowania ww. usługi (świadczenia kompleksowego) na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis usługi (świadczenia kompleksowego):

(…) (dalej jako: Spółka bądź Wnioskodawca) z siedzibą w (…).

Spółka (…) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz posiada osobowość prawną i pełną zdolność do czynności prawnych.

(…)

Obecnie Wnioskodawca zajmuje się przede wszystkim (…) w budynkach mieszkalnych stałego zamieszkania sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11, objętych społecznym programem mieszkaniowym - a dokładnie PKOB 1122, tj. budynki o trzech i więcej mieszkaniach. Powierzchnie mieszkań znajdujące się w przedmiotowych budynkach nie przekraczają 150 m2.

Niektóre z budynków, w których Wnioskodawca wykonuje swoje usługi posiadają na parterze także lokale usługowe. Jednak co ważne, fakt ten nie wpływa na zmianę klasyfikacji takiego budynku, jako PKOB 1122 - na co Wnioskodawca zwraca każdorazowo szczególną uwagę.

Umowy zawierane są (…) budynków mieszkalnych stałego zamieszkania. Ponadto Spółka prowadzi także okresowe przeglądy w budynkach oraz świadczy usługi dotyczące naprawy uszkodzonych elementów instalacji wentylacji. Bowiem często, w trakcie dokonywania przeglądów okresowych, następuje także wykonanie naprawy instalacji wentylacji w danej części budynku, która wiąże się z koniecznością dokonania dodatkowych prac. Wykonywane naprawy systemu instalacji wentylacji mogą mieć miejsce w garażu, w częściach wspólnych budynku, mogą też dotyczyć urządzeń znajdujących się na dachu budynku.

(…) System instalacji wentylacji w całym budynku jest ze sobą ściśle powiązany i położony w całym budynku. Tak więc elementy instalacji wentylacji znajdujące się czy też na dachu budynku czy np. w garażu są związane z funkcjonowaniem instalacji w całym budynku - zarówno w garażach znajdujących się w bryle budynku jak i w jego części mieszkalnej czy częściach wspólnych. W związku z wyżej wymienionym, naprawa instalacji wentylacji na danym odcinku, który uległ uszkodzeniu np. w garażu, na dachu czy w częściach wspólnych, jest niezbędna, aby instalacja sprawnie działała w całym budynku.

Co istotne, Wnioskodawca podkreśla, że urządzenia wentylacyjne są każdorazowo funkcjonalnie związane z budynkiem objętym społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy o VAT (podatek od towarów i usług).

Wnioskodawca wskazuje, że przedmiotem niniejszego wniosku jest właśnie świadczona przez niego usługa naprawy rzeczonych instalacji wentylacji wykonywana w budynkach mieszkalnych objętych społecznym programem mieszkaniowym.

Spółka nadmienia także, że usługa naprawy, której dotyczy niniejszy wniosek nie stanowi usługi kompleksowej razem z okresowymi przeglądami w budynkach, o której Wnioskodawca również wspomina powyżej.

Co prawda Wnioskodawca nie ma z Klientami zawartej odrębnej umowy na świadczenie usług naprawy uszkodzonych elementów wentylacji, to niemniej jednak, (…), w razie stwierdzenia w trakcie przeglądu okresowego, że występują usterki w funkcjonowaniu instalacji, Wnioskodawca przedstawia Klientowi w terminie 14 dni od zakończenia przeglądu kosztorys prac naprawczych i po jego pisemnej akceptacji i zleceniu Wnioskodawcy wykonania rzeczonych napraw, przystępuje do ich przeprowadzenia.

(…) wynagrodzenie za naprawę płatne jest oddzielnie i niezależnie od wynagrodzenia za przegląd okresowy, w oparciu o stawki ustalone przez strony zgodnie z załącznikiem do każdorazowej umowy.

Taki sposób kalkulacji wynagrodzenia dyktowany jest tym, że usługa naprawy nie zawsze jest wymagana. Przeglądy okresowe mogą również prowadzić do oceny, że żadne usterki nie wystąpiły i naprawa nie jest konieczna. Natomiast, jeżeli dana instalacja wymaga już naprawy, to identyfikowany stopień awarii też jest różny, a więc cena danej naprawy nie będzie za każdym razem taka sama. Dlatego też nie ma możliwości ujęcia takich czynności w jednej cenie obejmującej zarówno przegląd, jak i naprawę. Czynności te tym samym nie stanowią świadczenia kompleksowego.

W kwestii charakteru świadczonej usługi naprawy Wnioskodawca wskazuje także, że niewątpliwie wykonanie usługi naprawy usterki wymaga specjalistycznej wiedzy.

Wnioskodawca nadmienia także, że nie dokonuje sprzedaży samych części bez wykonania usługi naprawy. Taka sytuacja nie może mieć miejsca. Co więcej, usługa naprawy może także zostać wykonana bez wymiany części. Sposób wykonania usługi, w tym konieczność wymiany poszczególnych elementów, jest każdorazowo uzależniony od rodzaju uszkodzenia.

Pytanie Wnioskodawcy

Czy opisana w stanie faktycznym usługa naprawy instalacji wentylacji, w budynku mieszkalnym stałego zamieszkania sklasyfikowanym w PKOB pod numerem 1122, objętym społecznym programem mieszkaniowym, jest opodatkowana 8% stawką podatku VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana w stanie faktycznym usługa naprawy instalacji wentylacji, w budynku mieszkalnych stałego zamieszkania sklasyfikowanym w PKOB pod numerem 1122, objętym społecznym programem mieszkaniowym, jest opodatkowana 8% stawką podatku VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Co do zasady, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do treści art. 41 ust. 2 ustawy o VAT dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1 i art. 138i ust. 4.

W myśl art. 146aa ust. pkt 2 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%:

- stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Powyższe oznacza, że dla świadczenia niektórych usług ustawodawca przewidział zastosowanie preferencyjnej stawki podatku w wysokości 8% VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o VAT stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do:

1) dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy lub robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;

2) robót konserwacyjnych dotyczących:

a) obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,

b) lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

- w zakresie, w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 1.

W kontekście powyższego przepisu Spółka uwypukla, że warunkiem zastosowania stawki 8% VAT jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie tj.:

- zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć robót konserwacyjnych, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy budynków lub ich dostawy;

- budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zatem, niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki VAT.

Z kolei, w myśl art. 41 ust. 12a ustawy o VAT przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, oraz obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, a także mikroinstalację, o której mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2021 r. poz. 610, 1093, 1873 i 2376 oraz z 2022 r. poz. 467), funkcjonalnie z nimi związaną, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Mając na uwadze art. 41 ust. 12b ustawy o VAT do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1) budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;

2) lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

Należy zauważyć, że ustawa, poprzez podanie klasyfikacji, na potrzeby art. 41 ust. 12, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.).

Dokonując niniejszej analizy, należy stwierdzić, że w dziale 11 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. z 2002 r. poz. 170, dalej jako: Rozporządzenie) ustawodawca wyróżnił budynki mieszkalne. Jednocześnie w klasie 1122, znajdują się budynki o trzech i więcej mieszkaniach, do których należy zaliczyć obiekty, w których są świadczone przez Spółkę usługi.

Zgodnie z art. 41 ust. 12d ustawy o VAT przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 12, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części, inne niż remont.

Usługi wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy, których wykonanie w obiektach budowlanych lub ich częściach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym daje podstawę do stosowania preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług, nie zostały zdefiniowane w tej ustawie. Ustawodawca nie odesłał również w tej materii do stosowania definicji zawartych w innych ustawach, w szczególności w Prawie budowlanym. Dlatego należy przyjąć, że czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym.

Zgodnie z definicją zawartą w słowniku Języka Polskiego PWN dotyczącą "konserwacji", przez konserwację rozumie się zabiegi mające na celu utrzymanie czegoś w dobrym stanie, co wiąże się w szczególności z zapobieganiem ewentualnym usterkom. A zatem, według definicji słownikowych, pojęcie konserwacji jest szersze niż naprawa, gdyż polega ono na zachowaniu określonej rzeczy w dobrym stanie, co wiąże się w szczególności z usunięciem, wymianą bądź modernizacją wszystkich niesprawnych, wadliwie funkcjonujących elementów.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów zastosowanie 8% stawki podatku, na podstawie art. 41 ust. 12 pkt 2 ustawy o VAT możliwe jest w sytuacji, gdy wykonywane czynności świadczone są w ramach robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca podkreśla, że usługa naprawy instalacji wentylacji stanowi usługę robót konserwacyjnych i jest świadczona w całym budynku sklasyfikowanym w PKOB 1122 - w zależności od tego, w którym miejscu nastąpi usterka - garaż, dach, część wspólna. Istotne natomiast jest to, że naprawiany element nie obsługuje jedynie danego elementu budynku (garażu, dachu czy części wspólnej), nie jest związany tylko i wyłącznie z tym elementem budynku, ale funkcjonalnie związany jest z całym budynkiem i bez jego naprawy instalacja nie funkcjonowałaby sprawnie w całym budynku. Zatem, przedstawiona przez Spółkę usługa dokonywana jest, jako świadczenie dotyczące całego budynku mieszkalnego, bez względu na miejsce zlokalizowania usterki i wykonywana jest w ramach czynności określonych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT.

Tym samym, biorąc pod uwagę okoliczności przedstawione we wniosku oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że realizowana przez Spółkę usługa powinna być opodatkowana 8% stawką VAT. Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie przedstawionego powyżej stanowiska.

W dniu 11 października 2023 r. do tutejszego Organu wpłynęło uzupełnienie wniosku, będące odpowiedzią na wezwanie z dnia 3 października 2023 r., znak: 0111-KDSB1-1.440.323.2023.1.WK, w którym Wnioskodawca wskazał następujące informacje:

Wnioskodawca informuje, że w ramach czynności naprawy instalacji wentylacji, które są wykonywane w budynkach mieszkalnych stałego zamieszkania sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11, świadczenie przebiega w ten sposób, że na zlecenie Klienta, (…), na teren budynku mieszkalnego przyjeżdża serwisant z firmy Wnioskodawcy i w ramach odrębnego zlecenia w pierwszej kolejności wykonuje przegląd budynku.

Wnioskodawca przystępuje do wykonania, będącej przedmiotem niniejszego wniosku, usługi naprawy instalacji wentylacji, dopiero po wykonaniu przeglądu w terminie uzgodnionym (…) – termin ten może przypadać od razu po wykonaniu usługi przeglądu lub w przypadku usterek o większym stopniu skomplikowania, naprawa następuje w odrębnym ustalonym przez strony terminie.

Opisując, na prośbę Organu, szczegółowo przebieg wykonania całej usługi, Wnioskodawca wskazuje, że serwisant rozpoczynając przegląd nie posiada bowiem wiedzy na temat stanu technicznego instalacji wentylacji i tym samym nie wie, czy w ogóle konieczne będzie dokonanie naprawy instalacji wentylacji. Nie zawsze podczas przeglądu zostają stwierdzone usterki.

Jeżeli już jednak w trakcie przeglądu zostaną stwierdzone usterki wymagające naprawy, to serwisant uzgadnia zakres i termin prac (…). Nigdy jednak nie przystępuje on automatycznie do wykonania naprawy. Musi w tym zakresie poczynić uprzednie ustalenia z Klientem i uzyskać jego zgodę na skorzystanie z usługi naprawy. Po uzgodnieniu (…) zakresu prac, w zależności od identyfikacji stopnia awarii usterka może zostać usunięta bezpośrednio po wykonaniu przeglądu bądź dopiero jakiś czas po wykonaniu przeglądu okresowego. Jeśli serwisant uzyska zgodę i jest w stanie naprawić awarię na miejscu to dokonuje naprawy instalacji wentylacji bezpośrednio po wykonaniu przeglądu okresowego. Większe usterki usuwane są jakiś czas po wykonaniu przeglądu w uzgodnionym terminie.

Powyższe uzasadnione jest czynnikiem ekonomicznym - z jednej strony niezasadny byłby ponowny dojazd serwisanta do usuwania drobnych usterek jeśli mogą one zostać usunięte bezpośrednio po wykonaniu przeglądu. Z drugiej strony - serwisant wybierając się na przegląd nie wie czy i w jakim stopniu instalacja wentylacji będzie wymagała naprawy, dlatego w przypadku większych awarii wymagających bardziej czasochłonnej naprawy z koniecznością zamówienia części naprawa wykonywana jest dopiero jakiś czas po wykonaniu przeglądu okresowego. W przypadku takich napraw, o większym stopniu skomplikowania, Wnioskodawca przedstawia Klientowi w terminie 14 dni od zakończenia przeglądu kosztorys prac naprawczych i po jego pisemnej akceptacji i zleceniu Wnioskodawcy wykonania rzeczonych napraw, przystępuje do ich przeprowadzenia.

Jeżeli zaś chodzi o miejsce wykonywania przedmiotowej naprawy, to jest ona wykonywana w tej części budynku, w której zostaje stwierdzona awaria. W zależności od miejsca uszkodzenia serwisant może dokonywać naprawy w garażu, korytarzu, na dachu lub w innych częściach wspólnych budynku z wyłączeniem ewentualnych lokali usługowych (jeżeli budynek takie posiada), do których serwisant nie wchodzi.

Wnioskodawca wyjaśnia, że system instalacji wentylacji w całym budynku jest ze sobą ściśle powiązany, a elementy instalacji wentylacji znajdujące się na dachu budynku są związane z funkcjonowaniem instalacji w całym budynku - zarówno w garażach znajdujących się w bryle budynku jak i w jego pozostałej części. W związku z tym, naprawa instalacji wentylacji danej części budynku np. garażu, może wiązać się z koniecznością wykonania przez Wnioskodawcę również prac np. na dachu czy na korytarzu budynku. Sytuacja ta nie różnicuje jednak charakteru usługi i nie powoduje, że mamy do czynienia z zupełnie innymi, odmiennymi usługami. Tak samo, jak przykładowo firma sprzątająca budynki mieszkalne – wykonuje swoje czynności zarówno w garażu, na korytarzu, czy windzie, jak i w innych częściach wspólnych budynku. Powyższe nie powoduje jednak, że świadczy ona odrębne usługi w tym zakresie.

Zdaniem Wnioskodawcy kluczowe w sprawie jest to, że urządzenia wentylacyjne, które wymagają naprawy są każdorazowo funkcjonalnie związane z budynkiem objętym społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy o VAT.

Wnioskodawca wskazuje, że celem świadczenia usługi naprawy instalacji wentylacji jest zapewnienie mieszkańcom danego budynku korzystania ze sprawnej i bezpiecznej wentylacji. Dopiero naprawa wszystkich zidentyfikowanych podczas przeglądu usterek instalacji wentylacji, przynosi oczekiwany przez Klienta efekt.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że wykonanie naprawy fragmentarycznie, tj. tylko w częściach wspólnych, albo tylko na dachu, albo tylko w hali garażowej nie przyniosłoby oczekiwanych rezultatów w postaci bezpiecznego użytkowania sprawnej instalacji. Naprawa instalacji wszędzie tam, gdzie została zidentyfikowana usterka, a więc raz w hali garażowej, raz na korytarzu, a jeszcze w innym przypadku np. na dachu i na korytarzu – daje efekty oczekiwane przez Klienta Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wskazuje, że każdorazowo usługi naprawy instalacji wentylacji świadczone są w budynkach mieszkalnych sklasyfikowanych w dziale 11 PKOB, a dokładnie 1122, tj. budynki o trzech i więcej mieszkaniach.

Niektóre z budynków, w których Wnioskodawca wykonuje swoje usługi posiadają na parterze także lokale usługowe. Jednak co ważne, fakt ten nie wpływa na zmianę klasyfikacji takiego całościowego budynku, jako PKOB 1122 – na co Wnioskodawca zwraca każdorazowo szczególną uwagę.

Budynki, w których Wnioskodawca wykonuje swoje usługi znajdują się między innymi (…).

Jako przykładowy adres miejsca wykonywania świadczenia, będący przedmiotem niniejszego wniosku, Wnioskodawca podaje budynek wielorodzinny w (…) położony przy ul. (…). Powierzchnia użytkowa przedmiotowego budynku wynosi (…) m2. W budynku znajdują się: (…).

Wnioskodawca potwierdza, że usługa naprawy instalacji wentylacji jest wykonywana odrębnie i niezależnie od usługi przeglądu okresowego.

(…)

Ponadto Wnioskodawca doprecyzowuje, że we wniosku pisząc, iż „(…) w trakcie dokonywania przeglądów okresowych następuje także wykonanie naprawy instalacji wentylacji” miał on na myśli fakt, iż czynności te mogą być dokonywane podczas jednego pobytu serwisanta w budynku mieszkalnym. Nigdy jednak nie przystępuje on automatycznie do wykonania naprawy podczas wykonywania samego przeglądu instalacji. Po zakończonym przeglądzie musi w tym zakresie poczynić uprzednie ustalenia z Klientem i uzyskać jego zgodę na skorzystanie z usługi naprawy. Po uzgodnieniu zakresu prac, w zależności od identyfikacji stopnia awarii, usterka może zostać usunięta bezpośrednio po wykonaniu przeglądu (jeżeli usterka jest drobna i naprawa może fizycznie zostać wykonana od razu, aby uniknąć konieczności ponownego dojazdu serwisanta do usuwania drobnych usterek), bądź dopiero jakiś czas po wykonaniu przeglądu okresowego, jeżeli awaria wymaga bardziej czasochłonnej naprawy z koniecznością zamówienia dodatkowych części.

Wnioskodawca wskazuje, że nie jest producentem części, które wykorzystuje do naprawy instalacji wentylacji w ramach świadczenia będącego przedmiotem wniosku.

Dostawa materiałów o wartości (…) do naprawy instalacji w wyżej opisanym budynku położonym przy ul. (…) jest objęta zakresem przedmiotowym niniejszego wniosku.

Zatem zakres robót opisanego świadczenia obejmuje kompleksowe wykonanie, tj. naprawę instalacji wentylacji wraz z dostawą materiału. W ramach opisanego świadczenia Spółka dostarcza materiały niezbędne do wykonania usługi. Przy czym ważne jest, że nabywcy nie są zainteresowani zakupem samych materiałów z uwagi na brak specjalistycznej wiedzy oraz odpowiedniego zatrudnienia pracowników, niezbędnego do prawidłowego naprawienia rozpoznanej awarii wentylacji w budynku.

Dostawa materiałów niezbędnych do wykonania usługi naprawy infrastruktury wentylacyjnej ma zdaniem Wnioskodawcy charakter pomocniczy i jednocześnie niezbędny do wykonania świadczenia głównego. Niezbędność polega na tym, że bez dostawy na rzecz Klienta potrzebnych materiałów, Wnioskodawca nie miałby możliwości wykonania usługi, tj. odpowiedniego ułożenia i podłączenia tych materiałów, tak aby stworzyły one na powrót sprawną wentylację.

Wynagrodzenie za realizowane świadczenie będące przedmiotem wniosku zostaje określone w oparciu o sporządzony kosztorys prac, (…) cena, którą otrzymuje Klient obejmuje całość świadczenia (…).

Powyższe wynika także z tego, że Klienta nie interesuje, jakie konkretnie elementy instalacji doznały usterki, z jakiej firmy będą zamówione nowe części – jego intencją jest, aby Wnioskodawca dokonał stosownej naprawy, tak aby w budynku móc na powrót korzystać ze sprawnej wentylacji.

Wnioskodawca informuje, że wartość towarów bez podatku wliczanych do podstawy opodatkowania wskazanego przez Wnioskodawcę świadczenia robót konserwacyjnych nie przekracza 50% ceny świadczenia.

Wartość materiałów wymaganych do wymiany (…), podczas gdy usługa (…).

Do uzupełnienia Wnioskodawca dołączył:

(…)

W trybie przewidzianym w art. 200 § 1 Ordynacji podatkowej, postanowieniem z dnia 8 listopada 2023 r. tut. Organ wyznaczył Stronie siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w zakresie zebranego w sprawie materiału dowodowego. Postanowienie zostało skutecznie doręczone w dniu 14 listopada 2023 r. Do dnia wydania niniejszej decyzji z prawa tego Strona nie skorzystała.

Uzasadnienie występowania świadczenia kompleksowego (usługi)

Należy podkreślić, że co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedno świadczenie obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka czynności, świadczenie to nie powinno być sztucznie dzielone dla celów podatkowych.

Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za czynność zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako czynności pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do czynności zasadniczej.

Aby móc wskazać, że dane świadczenie jest świadczeniem złożonym (kompleksowym), powinno składać się ono z różnych czynności, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na świadczenie kompleksowe składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne czynności pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać czynności głównej bez czynności pomocniczej.

Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia, świadczenie nie powinno być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będzie jedno świadczenie kompleksowe, obejmujące kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład wykonywanego świadczenia wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia złożonego kompleksowego.

Stanowisko takie przedstawił również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: Trybunał, TSUE) w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r., w sprawie nr C-349/96 stwierdzając, że: Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej.

Odnosząc się do zagadnienia będącego przedmiotem wniosku, wskazać również należy, że:

- w wyroku TSUE z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen, Trybunał wskazał, że po pierwsze, z art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy wynika, że każda transakcja powinna być uznawana za odrębną i niezależną, a po drugie, że czynność złożona z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania podatku od towarów i usług. W ocenie Trybunału, aby określić, czy mamy do czynienia z jednym świadczeniem, należy przede wszystkim poszukać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem ustalenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie (pkt 20 wyroku). Podobnie jest w przypadku, jeśli dwa (lub więcej) świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako przeciętny konsument, są tak ściśle związane, że stanowią one obiektywnie jedno tylko nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (punkt 22 wyroku),

- w wyroku z dnia 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse LLP Trybunał wskazał, że aby móc uznać, że ogół świadczeń zapewnianych przez wynajmującego najemcy stanowi jedno świadczenie, należy zbadać, czy wykonywane świadczenia stanowią jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny, czy też obejmują one świadczenie główne, względem którego pozostałe świadczenia mają charakter dodatkowy (pkt 22 wyroku).

Charakter danego świadczenia należy oceniać biorąc pod uwagę punkt widzenia nabywcy oraz cechy charakterystyczne tego świadczenia (vide: wyrok TSUE z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Part Service srl, ECLI:EU:C:2008:108, pkt 51-53; z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/07 RLRE Tellmer Property sro, ECLI:EU:C:2009:365, pkt 17-19 oraz z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 Don Bosco Onroerend Goed BV, ECLI:EU:C:2009:722, pkt 36-38).

Stanowisko takie przedstawiła również Rzecznik Generalna Juliane Kokott w opinii z dnia 22 października 2020 r. do sprawy C-581/19 Frenetikexito - Unipessoal Lda przeciwko Autoridade Tributária e Aduaneira wskazując, że Wskazówką świadczącą o istnieniu jednego świadczenia złożonego jest też jednolity cel gospodarczy transakcji (26). Jeżeli przeciętnemu świadczeniobiorcy zależy właśnie na połączeniu kilku świadczeń, przemawia to za istnieniem jednego świadczenia złożonego. W świetle orzecznictwa Trybunału jedno świadczenie złożone występuje wtedy, kiedy wszystkie elementy świadczenia są niezbędne dla osiągnięcia jego celu (27)”. Rzecznik Generalna zauważyła także, że „Jeżeli zespół świadczeń i czynności ustala cenę łączną, w świetle orzecznictwa Trybunału jest to również wskazówka świadcząca o istnieniu jednego świadczenia złożonego (30). Odwrotnie natomiast: uzgodnienie odrębnych cen za poszczególne elementy świadczenia również jest jedynie wskazówką przemawiającą za istnieniem kilku niezależnych świadczeń (31). Należy zauważyć, że powołaną wyżej opinię podzielił TSUE w wydanym w dniu 4 marca 2021 r. wyroku C-581/19.

Podsumowując zatem powyższe, świadczenie kompleksowe ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy, dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić tak, że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy – wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej), niezależnie opodatkowane świadczenia.

W przypadku świadczeń kompleksowych o tym, czy świadczenie jest dostawą towarów, czy usługą powinien przesądzić element, który w ramach całego świadczenia ma charakter dominujący (zob. np. wyroki TSUE: z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94, Faaborg – Gelting Linien; z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise; z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien). Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, natomiast pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny, wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast w przypadku, gdy istotą transakcji będzie usługa, to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

Podsumowując, w przypadku gdy transakcja składa się z zespołu świadczeń i czynności, należy wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności, w jakich jest ona dokonywana, w celu określenia po pierwsze, czy chodzi o dwa lub więcej świadczenia odrębne, czy też jest to jedno świadczenie złożone z kilku czynności, a po drugie, czy w tym ostatnim przypadku to jedno świadczenie powinno zostać zakwalifikowane jako dostawa towarów, czy jako świadczenie usług.

Biorąc pod uwagę powyższe wyjaśnienia, uwzględniając opis świadczenia zawarty we wniosku oraz jego uzupełnieniu, należy wskazać, że wykonywane przez Wnioskodawcę czynności, tj. naprawa instalacji wentylacji w budynku wraz z dostawą materiału, są ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie rzecz biorąc, w aspekcie gospodarczym, tworzą z ekonomicznego punktu widzenia jedną całość sprzedawaną nierozłącznie. Powyższe wynika z faktu, że poszczególne czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach przedmiotowego świadczenia będą prowadzić do realizacji jednego, określonego celu, jakim jest zapewnienie mieszkańcom budynku korzystania ze sprawnej i bezpiecznej wentylacji. Usługą zasadniczą jest usługa naprawy instalacji wentylacji w budynku, natomiast dostawa materiałów ma charakter pomocniczy i jednocześnie niezbędny do wykonania świadczenia głównego. Wynagrodzenie zostaje określone w oparciu o sporządzony kosztorys prac i obejmuje całość wykonywanej usługi kompleksowej.

Mając na uwadze całokształt okoliczności przedstawionych w niniejszej sprawie należy stwierdzić, że Wnioskodawca wykonuje świadczenie kompleksowe, gdyż wszystkie opisane czynności są ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną i nierozerwalną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. Realizacja przedmiotowego świadczenia wymaga podjęcia czynności, które nie stanowią celu samego w sobie i nie stanowią odrębnych świadczeń podlegających odrębnym stawkom podatkowym, lecz jest środkiem służącym każdorazowo do wykonania ww. kompleksowego świadczenia. Bez dostawy niezbędnego materiału Wnioskodawca nie miałby możliwości naprawienia rozpoznanej awarii wentylacji w budynku. Z uwagi na cel realizowanego przez Wnioskodawcę świadczenia kompleksowego – elementem dominującym jest usługa naprawy instalacji wentylacji, a dostawa towaru ma w tym przypadku charakter pomocniczy.

Uzasadnienie klasyfikacji usługi

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Zgodnie z art. 42a ustawy, wiążąca informacja stawkowa, zwana dalej ,,WIS'', jest decyzją wydawaną na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług, która zawiera:

1. opis towaru albo usługi będących przedmiotem WIS;

2. klasyfikację towaru według działu, pozycji, podpozycji lub kodu Nomenklatury scalonej (CN) albo według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług albo według sekcji, działu, grupy lub klasy Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych albo usługi według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, niezbędną do:

a) określenia stawki podatku właściwej dla towaru albo usługi,

b) stosowania przepisów ustawy oraz przepisów wykonawczych wydanych na jej podstawie - w przypadku, o którym mowa w art. 42b ust. 4;

3. stawkę podatku właściwą dla towaru albo usługi, z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w art. 42b ust. 4.

Zatem w przypadku, gdy stawka podatku od towarów i usług nie jest uzależniona od zaklasyfikowania danego towaru lub usługi, lub towaru i/lub usługi, które razem składają się na jedną czynność podlegającą opodatkowaniu (świadczenie kompleksowe) do odpowiedniej klasyfikacji (CN, PKOB lub PKWiU), ale od spełnienia definicji (opisu) zawartej w odpowiednim przepisie ustawy lub pozycji załącznika do ustawy, przedmiotem postępowania w zakresie wydania WIS jest ustalenie, czy opisany towar lub usługa bądź świadczenie kompleksowe spełnia wymogi wskazane przez ustawodawcę w tym opisie.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Z kolei, na mocy art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1 i art. 138i ust. 4.

W myśl art. 146ea pkt 1 i 2 ustawy, w roku 2023:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%;

2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3, wynosi 8%.

Z kolei stosownie do art. 146ef ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2024 r. do końca roku, w którym suma wydatków wymienionych w art. 40 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz.U. poz. 655, 974 i 1725) określonych na ten rok w ustawie budżetowej, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 lipca tego roku, oraz planie finansowym Funduszu Wsparcia Sił Zbrojnych przedłożonym zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny albo projekcie tego planu przedstawionym do zatwierdzenia Ministrowi Obrony Narodowej zgodnie z art. 42 ust. 2 i 3 tej ustawy, jeżeli plan ten nie został przedłożony zgodnie z art. 42 ust. 4 tej ustawy, po wyłączeniu planowanych przepływów finansowych w ramach tej sumy wydatków, jest wyższa niż 3% wartości produktu krajowego brutto określonego zgodnie z art. 40 ust. 2 tej ustawy:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%;

2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Podstawę do zastosowania obniżonej stawki podatku od towarów i usług do czynności polegających na naprawie instalacji wentylacji, wykonywanych w obiektach budowlanych zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym przewiduje przepis art. 41 ust. 12 ustawy.

Art. 41 ust. 12 ustawy stanowi, że stawkę podatku o której mowa w ust. 2 stosuje się do:

1. dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy lub robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;

2. robót konserwacyjnych dotyczących:

a) obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,

b) lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

– w zakresie w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, oraz obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, a także mikroinstalację, o której mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz.U. z 2022 r. poz. 1378, 1383, 2370 i 2687), funkcjonalnie z nimi związaną, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Stosownie do art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;

2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

Natomiast według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

W celu zastosowania prawidłowej stawki niezbędne jest określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje – mieszkalne czy użytkowe.

Należy zauważyć, że ustawa, poprzez podanie klasyfikacji, na potrzeby art. 41 ust. 12, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112 poz. 1316 ze zm.).

W sekcji 1 Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) Budynki w dziale 11 Budynki mieszkalne w grupie 112 Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe mieści się klasa 1122 Budynki o trzech i więcej mieszkaniach.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca wskazał, że usługa opisana we wniosku jest świadczona w budynku mieszkalnym wielorodzinnym – dział 11, symbol PKOB 1122 – Budynki o trzech i więcej mieszkaniach.

Z kolei, zgodnie z art. 41 ust. 12d ustawy przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 12, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części, inne niż remont.

Według art. 41 ust. 12e ustawy przepisu ust. 12 pkt 2 nie stosuje się, jeżeli wartość towarów bez podatku wliczanych do podstawy opodatkowania świadczenia robót konserwacyjnych przekracza 50% tej podstawy.

Usługi wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy, których wykonanie w obiektach budowlanych lub ich częściach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym daje podstawę do stosowania preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług, nie zostały zdefiniowane w tej ustawie. Ustawodawca nie odesłał również w tej materii do stosowania definicji zawartych w innych ustawach, w szczególności w Prawie budowlanym. Dlatego należy przyjąć, że czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym.

Pojęcie „konserwacja” oznacza zabiegi mające na celu utrzymanie czegoś w dobrym stanie – według internetowego słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.).

Natomiast przez pojęcie „bieżącej konserwacji”, o jakiej mowa w art. 3 pkt 8 Prawa budowlanego, należy rozumieć wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót mających na celu utrzymanie obiektu budowlanego w dobrym stanie, w celu jego zabezpieczenia przed szybkim zużyciem się, czy też zniszczeniem i dla utrzymania go w celu użytkowania w stanie zgodnym z przeznaczeniem tegoż obiektu.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowa usługa polega na naprawie instalacji wentylacji budynku oraz ma na celu umożliwienie mieszkańcom korzystania ze sprawnej i bezpiecznej wentylacji. Jak wynika z (…) dotyczącej przedmiotowej usługi, (…). Urządzenia wentylacyjne są każdorazowo funkcjonalnie związane z całym budynkiem. Ponadto, w ramach ww. usługi Wnioskodawca dostarcza materiały niezbędne do naprawy wentylacji, których wartość bez podatku wliczanych do podstawy opodatkowania świadczenia nie przekracza 50% tej podstawy.

Biorąc pod uwagę okoliczności przedstawione we wniosku oraz zapisy wynikające z przedłożonych dokumentów, a także powołane przepisy prawa należy uznać, że przedmiotowa usługa dotyczy robotów konserwacyjnych, o których mowa w art. 41 ust. 12 ustawy.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, warunkiem zastosowania 8% stawki podatku, na podstawie art. 41 ust. 12 oraz art. 41 ust. 12e ustawy, jest spełnienie trzech przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy lub robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budowlanych lub ich części. Po drugie obiekty budowlane lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Ponadto wartość towarów bez podatku wliczanych do podstawy opodatkowania świadczenia robót konserwacyjnych nie może przekroczyć 50% tej podstawy. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Tym samym, biorąc pod uwagę okoliczności przedstawione we wniosku oraz powołane przepisy prawa, uznać należy, że usługa – naprawy instalacji wentylacji wraz z dostawą materiału, wykonywana w budynku mieszkalnym stałego zamieszkania sklasyfikowanym do PKOB 1122, zaliczanym do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, stanowi roboty konserwacyjne, o których mowa w art. 41 ust. 12 ustawy, podlegające opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 41 ust. 12 oraz art. 146ea pkt 2, art. 146ef ust. 1 pkt 2 ustawy.

WIS – co do zasady – rozstrzyga o klasyfikacji statystycznej i stawce podatku od towarów i usług dla jednego towaru, jednej usługi lub jednego świadczenia kompleksowego.

W niniejszej sprawie, analizie podlegała wyłącznie usługa – naprawy instalacji wentylacji wraz z dostawą materiału, wykonywana w budynku mieszkalnym stałego zamieszkania sklasyfikowanym do PKOB 1122, zaliczanym do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Tutejszy Organ nie rozstrzygał zatem w zakresie prawidłowości klasyfikacji budynku, wskazanego w opisie usługi, według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB).

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do usług (świadczeń kompleksowych) tożsamych pod każdym względem z usługą (świadczeniem kompleksowym) będącą przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże, z zastrzeżeniem art. 42c ust. 2-2d ustawy, organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, oraz ten podmiot, w odniesieniu do usługi (świadczenia kompleksowego) będącej jej przedmiotem, która zostanie wykonana w okresie ważności WIS (art. 42c ust. 1 pkt 3 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

- podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),

- usługa (świadczenie kompleksowe), będąca przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia następującego po dniu jej doręczenia (art. 42ha ust. 1 ustawy).

WIS traci ważność przed upływem 5 lat, z dniem:

1. następującym po dniu doręczenia decyzji o zmianie WIS albo decyzji o uchyleniu WIS, albo

2. wygaśnięcia na podstawie art. 42h ust. 1

- w zależności od tego, które ze zdarzeń nastąpiło wcześniej (art. 42ha ust. 2 ustawy).

WIS wygasa z mocy prawa przed upływem powyższego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku odnoszących się do usługi (świadczenia kompleksowego) będącej przedmiotem tej WIS, gdy zmiana tych przepisów spowodowała, że

- klasyfikacja usługi (świadczenia kompleksowego), lub

- stawka podatku właściwa dla usługi (świadczenia kompleksowego) lub

- podstawa prawna stawki podatku

staje się niezgodna z tymi przepisami.

Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, z którymi WIS stała się niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w związku z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała albo drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP lub za pośrednictwem systemu teleinformatycznego e-Urząd Skarbowy na stronie: https://www.podatki.gov.pl/e-urzad-skarbowy/ będąc użytkownikiem/wyznaczając użytkownika konta w e-Urzędzie Skarbowym.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).