0111-KDSB1-2.440.176.2023.4.IKR

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 lit. a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 23 czerwca 2023 r. (data wpływu 23 czerwca 2023 r.), uzupełniony pismami z dnia 17 września 2023 r. (data wpływu 17 września 2023 r.) oraz z dnia 22 września 2023 r. (data wpływu 22 września 2023 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: towar – (…)

Opis: Produkt zawierający w swoim składzie – zgodnie z deklaracją Wnioskodawcy – bułkę pszenną (…) (…), (…), ketchup pomidorowy ((…)), pikle w plastrach (…), cebulę (…) (cebula), musztardę (…). Przygotowanie kanapki odbywa się poprzez podsmażenie bułki pszennej oraz podsmażenie (…). Po procesie obróbki termicznej kanapka jest składana z pozostałych składników: na spód bułki nakładana jest (…), pikle, cebula, dodawane są keczup i musztarda, po czym na wierzch nakładana jest górna część bułki. Następnie kanapka owijana jest w (…). Torba papierowa wydawana jest dostawcy (dalej: „Kurier”), który kupuje towar w imieniu i na rzecz klienta końcowego. Produkt jest przeznaczony do bezpośredniego spożycia, serwowany na ciepło. Dostawa towaru przez kuriera nie jest objęta wnioskiem.

Rozstrzygnięcie: PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 2015 – 56

Stawka podatku od towarów i usług: 8%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 2 ustawy z zw. z art. 41 ust. 12f ustawy oraz art. 146ea pkt 2 ustawy oraz art. 146ef ust. 1 pkt 2 ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu 23 czerwca 2023 r. Wnioskodawca złożył wniosek uzupełniony pismem z dnia 17 września 2023 r. (data wpływu 17 września 2023 r.) oraz z dnia 22 września 2023 r. (data wpływu 22 września 2023 r.), w zakresie sklasyfikowania towaru: (…)__, według Nomenklatury Scalonej (CN) na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis towaru:

Wnioskodawca jest podatnikiem prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą, zarejestrowanym jako podatnik VAT (podatek od towarów i usług) czynny. Miejscem prowadzonej działalności gospodarczej jest Polska. Wnioskodawca prowadzi (…). Wnioskodawca oferuje swoim klientom sprzedaż (…). Oznacza to, że klienci punktów sprzedażowych mogą w nich nabywać zarówno gotowe posiłki, jak i pojedyncze produkty.

W ramach oferty Wnioskodawcy można zakupić między innymi produkt o nazwie „(…)”. Jest to produkt przeznaczony do bezpośredniego spożycia, serwowany na ciepło. Niniejszy WIS dotyczy sprzedaży na wynos.

Skład (…) przedstawia się w następujący sposób (skład surowcowy – (…) wszystkich składników występujących w produkcie gotowym): bułka pszenna (…), (…), keczup (…), pikiel (…), cebula suszona (…), musztarda (…).

Niniejszy wniosek dotyczy (…).

Przygotowanie kanapki odbywa się poprzez podsmażenie bułki pszennej oraz podsmażenie (…). Po procesie obróbki termicznej kanapka jest składana z pozostałych składników: na spód bułki nakładana jest (…), pikle, cebula, dodawane są keczup i musztarda, po czym na wierzch nakładana jest górna część bułki.

Następnie kanapka owijana jest w (…). Torba papierowa wydawana jest dostawcy (dalej: „Kurier”), który kupuje towar w imieniu i na rzecz klienta końcowego.

Klient zamawia towar zdalnie poprzez aplikację zapewnioną przez podmiot współpracujący z (…) (dalej: „Aplikacja mobilna”). Klient nie pojawia się w lokalu Wnioskodawcy.

Proces zamówienia wygląda w następujący sposób:

1. W Aplikacji mobilnej zainstalowanej na smartfonie, klientowi prezentowana jest oferta produktów Wnioskodawcy.

2. Klient podejmuje decyzję o zamówieniu (…) z dostawą pod wskazany adres, np. do domu lub pracy.

3. Informacje o zamówieniu przekazywane są do osób świadczących usługi na rzecz Aplikacji mobilnej, czyli Kurierów.

4. Kurier akceptuje zlecenie dostawy towaru z punktu Wnioskodawcy na adres wskazany przez klienta. Kurier podjeżdża dowolnym środkiem komunikacji (np. skuterem, samochodem, rowerem) do lokalu Wnioskodawcy oraz odbiera zapakowane na wynos zamówienie klienta. Kurier podchodząc do punktu odbioru zamówień pokazuje pracownikom Wnioskodawcy specjalny kod zamówienia, który umożliwia wydanie produktu. Cała operacja odbioru trwa zazwyczaj poniżej minuty, o ile (…) jest już przygotowany i zapakowany oraz czeka do odbioru.

5. Kurier przewozi zamówienie pod wskazany adres i wręcza je do rąk klientowi lub zostawia pod drzwiami (gdy klient sobie tego życzy – tzw. „dostawa bezkontaktowa”).

6. Płatność odbywa się w całości przez Aplikację mobilną. Od klienta pobierane są koszty za (…), powiększone o koszty dostawy. Wnioskodawca otrzymuje środki za (…) bezpośrednio od Aplikacji mobilnej. Kurierzy otrzymują środki również od Aplikacji mobilnej.

7. Kurierzy oraz klienci nie płacą za towar w punkcie gastronomicznym Wnioskodawcy. Transakcje odbywają się zawsze bezgotówkowo.

Aplikacja mobilna jest obsługiwana przez całkowicie odrębny i niezależny od Wnioskodawcy podmiot. Proces sprzedaży po stronie Wnioskodawcy kończy się w momencie wydania (…) na wynos Kurierowi.

Towar wydawany jest zawsze w postaci na wynos: bułka owinięta jest w (…). Nigdy nie dochodzi do spożycia posiłku wewnątrz lokalu. Klient (z racji zamawiania na odległość) oraz Kurier (z racji że jest jedynie dostawcą Produktu z punktu A do punktu B) nie korzystają z żadnej infrastruktury udostępnionej w lokalu.

Praca Kuriera polega na jak najszybszym odebraniu gotowego zamówienia oraz na jak najszybszym dostarczeniu go klientowi pod wskazany adres. Kurier (a tym samym Klient) nie otrzymuje sztućców do Produktu.

(…) poprzez zamówienie w Aplikacji mobilnej nie może być modyfikowany.

Towar z racji zamówienia na odległość nie może być spożyty na miejscu (w lokalu Wnioskodawcy). Wnioskodawca zmierza do ustalenia właściwej stawki VAT naliczanej przy (…).

Zdaniem Wnioskodawcy Produkt powinien być klasyfikowany do grupowania CN 16 - Przetwory z mięsa, ryb lub skorupiaków, mięczaków lub pozostałych bezkręgowców wodnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłową stawką VAT dla (…), będzie 0% stawka VAT.

Wnioskodawca swoje twierdzenia opiera na wyrokach Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego, które to sądy na przestrzeni ostatnich kilku lat wielokrotnie wypowiadały się w sprawach sprzedaży na wynos gotowych produktów gastronomicznych.

Naczelny Sąd Administracyjny swoje stanowisko zawarł w wyrokach o sygn.:

- I FSK 1007/19 – wyrok z dnia 16 lutego 2023 r.;

- I FSK 1749/18 – wyrok z dnia 30 lipca 2021 r.;

- I FSK 429/18, I FSK 430/18 oraz I FSK 1374/18 – wyroki z dnia 31 sierpnia 2021 r.;

- I FSK 1487/17, I FSK 745/18, I FSK 789/18, I FSK 790/18, I FSK 811/18, I FSK 1729/18 - wyroki z dnia 2 września 2021 r.

Wyroki NSA są konsekwencją sporów podatników prowadzących lokale gastronomiczne sieci (…) z organami krajowej administracji skarbowej.

Jednolita linia orzecznicza zawarta w przytoczonych powyżej wyrokach stanowi, że jeśli klient kupuje pożywienie i nie korzysta z lokalu sieci (…), a więc kupuje posiłek na wynos i spożywa go poza lokalem, to do czynności opodatkowanych, których przedmiotem jest posiłek (np. (…)) zastosowanie ma obniżona 0 % stawka podatku VAT.

Stawka ta winna mieć zastosowanie także do (…) która to sprzedaż przeznaczona jest tylko i wyłącznie do spożycia „na wynos” (na zewnątrz lokalu gastronomicznego). Zgodnie z przytoczonym powyżej orzecznictwem, jeśli klient postanowi zabrać zakupione danie na wynos, należy uznać, że podatnik dokonuje na jego rzecz dostawy towarów, która może być opodatkowana obniżoną stawką VAT w wysokości 0%. Natomiast jeśli klient zdecyduje się skorzystać z udostępnionej przez podatnika infrastruktury umożliwiającej konsumpcję posiłków na miejscu (np. z obsługi kelnerskiej, ze stolika, krzesła, sztućców, toalety, szatni i innych udogodnień) – wówczas należy uznać, że mamy do czynienia ze świadczeniem usługi, opodatkowanej stawką VAT w wysokości 8%.

NSA w przytoczonych wyżej wyrokach wyraził również pogląd, że dla ustalenia stawki nie ma znaczenia klasyfikacja statystyczna ani sposób zapakowania towaru. Decydujące jest to, jaką decyzje podejmuje klient – odnośnie miejsca spożycia posiłku. Jeżeli towary są kupowane na wynos, zastosowanie powinna znaleźć stawka 0%.

W ocenie NSA stosowanie jednolitej 8% stawka VAT zarówno do sprzedaży posiłków na wynos, jak i w lokalu narusza zasadę neutralności podatku VAT. W ocenie sądu, właściwe jest zastosowanie odrębnych stawek podatku VAT, o ile możliwe jest wyodrębnienie sprzedaży na wynos.

W niniejszym stanie faktycznym taka możliwość istnieje. (…) jest realizowana wyłącznie na wynos, nie towarzyszą jej żadne dodatkowe czynności oraz ewidencjonowana jest z użyciem odrębnych kas rejestrujących, co pozwala na wyodrębnienie tej sprzedaży.

Linia orzecznicza NSA, potwierdzająca zasadność stosowania 0% stawki VAT dla sprzedaży produktów na wynos w sieciach (…) wynika między innymi z wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 22 kwietnia 2021 r. o sygn. C-703/19 (…), który stanowi, że:

„art. 98 ust. 2 dyrektywy 2006/112 w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zmienionej dyrektywą 2009/47, w związku z pkt 12a załącznika III do tej dyrektywy oraz art. 6 rozporządzenia wykonawczego nr 282/2011 ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112, należy interpretować w ten sposób, że pojęcie 'usług restauracyjnych i cateringowych' obejmuje dostarczanie żywności wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi, mającymi na celu umożliwienie natychmiastowego spożycia tej żywności przez klienta końcowego, czego zweryfikowanie należy do sądu odsyłającego. Jeżeli klient końcowy podejmie decyzję o nieskorzystaniu z zasobów materialnych i ludzkich udostępnionych mu przez podatnika w związku z konsumpcją dostarczonej żywności, należy uznać, że z dostawą tej żywności nie wiąże się żadna usługa wspomagająca.”

Na kanwie wyroku TSUE o sygn. C-703/19 zapadło już także kilkanaście orzeczeń wojewódzkich sądów administracyjnych. Należą do nich m.in.:

- nieprawomocny wyrok WSA w Poznaniu z 4 sierpnia 2021 r., sygn. I SA/Po 292/19, CBOSA uchylający obydwie decyzje I i II instancyjne organów administracji skarbowych (tak też nieprawomocny wyrok WSA w Poznaniu z 15 lipca 2021 r. o sygn. I SA/Po 510/19 oraz nieprawomocny wyrok WSA w Lublinie z 18 czerwca 2021 r. o sygn. I SA/Lu 221/19): „Kryteria, w oparciu o które należy dokonywać czynności dokonywanych przez podatnika do dostaw gotowych posiłków i dań oraz napojów bądź usług związanych z wyżywieniem, dotyczą charakteru i zakresu usług towarzyszących dostawie gotowej żywności, co należy oceniać z punktu widzenia znaczenia dla klienta tych dodatkowych, wspomagających dostawę gotowej żywności usług, co z kolei manifestuje się sposobem dokonania przez klienta zakupu produktu (gotowego posiłku bądź dania). Nie ma zaś istotnego znaczenia klasyfikacja do określonej pozycji PKWiU. Nie ma także rozstrzygającego znaczenia kryterium przeznaczenia wytwarzanych produktów do bezpośredniej konsumpcji i brak umieszczenia produktów w opakowaniach oznaczonych datą przydatności do spożycia. Może ono bowiem mieć zastosowanie także w przypadku dostawy gotowych posiłków i dań oraz napojów.”

- prawomocny wyrok WSA w Bydgoszczy z 13 lipca 2021 r., o sygn. I SA/Bd 265/19, CBOSA: „Jeżeli dokumentacja prowadzona przez podatnika pozwala na wyodrębnienie sprzedaży lodów na wynos, to należy do niej zastosować stawkę 5%, a nie 8%.” (…) „Zdaniem tut. Sądu przywołane okoliczności, są - wbrew twierdzeniom organu - istotne z punktu opodatkowania właściwą stawką. Stąd stwierdzenia zawarte w uzasadnieniu decyzji pozostają w oczywistej sprzeczności z treścią wyżej przywołanego wyroku TSUE C- 703/19. Organ bowiem twierdzi, że dla zastosowania odpowiedniej stawki opodatkowania, okoliczności takie jak obsługa kelnerska, podanie dania w naczyniach, czy konsumpcja przez klienta wewnątrz lokalu, nie mają znaczenia, podobnie czy klient otrzymuje danie w pucharkach i czy podane zostały mu sztućce, czy występuje personel przyjmujący zamówienie oraz realizujący zamówienie w warunkach podanych przez podatnika. Sąd tego stanowiska organu nie podziela. Podobne uwagi należy poczynić do wywodu zaprezentowanego w piśmie organu z dnia (`(...)`) czerwca 2021 r. Otóż w ocenie tut. Sądu, ww. wyrok wprawdzie odwołuje się do dotychczasowego dorobku TSUE, jednak podaje także dalsze i nowe wskazówki, które są istotne przy zastosowaniu odpowiedniej stawki podatkowej. Jeszcze raz zwrócić należy uwagę na tezę postawioną przez TSUE, że usługi restauracyjne i cateringowe obejmują dostarczanie żywności wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi, mającymi na celu umożliwienie natychmiastowego spożycia tej żywności przez klienta końcowego. Zatem istotne są podane przez podatnika informacje co do obsługi kelnerskiej, podawania menu, przyjmowania zamówienia od siedzących przy stolikach klientów, donoszenia im lodów w pucharkach ze sztućcami, przynoszenia paragonów, zapewnienia im możliwości skorzystania z toalety, sprzątanie stolików po opuszczeniu miejsca przez klienta. Jeszcze raz podkreślić należy, że oceny okoliczności należy dokonać w oparciu o punkt widzenia klienta. Zastosowanie wskazanych kryteriów oceny - według TSUE - należy połączyć z uwzględnieniem podjętej przez konsumenta decyzji o skorzystaniu z usług wspomagających dostawę żywności oferowanych przez podatnika. Jeżeli bowiem konsument nie zdecyduje się na skorzystanie z zasobów materialnych i ludzkich udostępnionych przez podatnika, zasoby te nie mają dla konsumenta decydującego znaczenia. Dlatego też w tym przypadku należy uznać, że dostarczaniu żywności lub napojów nie towarzyszy żadna usługa wspomagająca i że przedmiotową transakcję należy zaklasyfikować jako dostawę towarów (pkt 62). W przeciwnym wypadku należy zbadać, czy zakres usług towarzyszących/wspomagających nie ma charakteru dominującego. Skoro w przedmiotowej sprawie klienci kupują lody w wafelku i odchodzą od witryny/lady, nie korzystają z żadnych usług wspomagających, to wówczas uprawnione jest zastosowanie stawki 5% - poz. 28 załącznika nr 10 do u.p.t.u. (gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2% (PKWiU ex 10.85.1). Jeżeli natomiast klienci siadają przy stolikach, czekają na kelnerkę, składają jej zamówienie, przynoszone są im lody w pucharkach wraz ze sztućcami, po konsumpcji ponownie podchodzi kelnerka, której płacą, to niewątpliwie mamy do czynienia z usługą, opodatkowaną stawką 8%.”

- nieprawomocny wyrok WSA w Lublinie z 11 czerwca 2021 r., I SA/Lu 342/19, CBOSA: „Jeśli przygotowanie ciepłego produktu gotowego ogranicza się w istocie do czynności pobieżnych i znormalizowanych i zwykle następuje nie na życzenie konkretnego klienta, lecz w sposób stały i regularny, w zależności od popytu możliwego do przewidzenia w sposób ogólny, nie stanowi to przeważającego elementu danej transakcji i nie może samo z siebie powodować uznania tej transakcji za świadczenie usługi. (…) Porównanie kryteriów (wskazówek) sformułowanych przez TSUE w orzeczeniu w sprawie C-703/19 z argumentacją organu przedstawioną w kontrolowanej decyzji uzasadnia wniosek, zgodnie z którym organ nie wyjaśnił okoliczności faktycznych kluczowych dla zastosowania stawek VAT w zgodzie z treścią i celami dyrektywy 112. Z jednej strony - organ nieadekwatnie bazował na klasyfikacji PKWiU oraz na okolicznościach w postaci: przygotowania posiłków na miejscu na zamówienie klientów, wystroju i wyposażenia lokali umożliwiających spożywanie posiłków, zatrudnienia personelu zarządzającego i obsługującego klientów, dni i godzin funkcjonowania restauracji, wymogów dotyczących czystości restauracji, systemu sprzedaży i obsługi klientów. Z drugiej zaś - nie ustalił konkretnych warunków prowadzenia przez podatniczkę lokali w ramach sieci (`(...)`), przede wszystkim z perspektywy potrzeb i oczekiwań konsumentów. Nie rozważył relacji między oferowaniem klientom przygotowanych posiłków, napojów a usługami towarzyszącymi tym czynnościom według wskazówek TSUE. W szczególności organ nie przeanalizował czy te usługi towarzyszące - z perspektywy klientów - mają znaczenie wspomagające dostawę przygotowywanych posiłków i napojów, czy też są kluczowym, dominującym elementem charakterystycznym dla funkcjonowania lokali gastronomicznych, restauracji, gdzie bez skorzystania z infrastruktury lokalowej i obsługi kelnerskiej nie ma możliwości otrzymania posiłku, gdzie ilość przygotowywanych posiłków i napojów dla klientów jest wyznaczona w pierwszej kolejności przez możliwości lokalowe i skalę obsługi kelnerskiej.”

Wyroki NSA o sygn. I FSK 1007/19, I FSK 1749/18, I FSK 429/18, I FSK 430/18, I FSK 1374/18, I FSK 1487/17, I FSK 745/18, I FSK 789/18, I FSK 790/18, I FSK 811/18, I FSK 1729/18 oraz wyrok TSUE o sygn. C-703/19 a także przytoczone powyżej wyroki sądów administracyjnych, w ocenie Wnioskodawcy jednoznacznie stanowią, że właściwą stawką VAT dla usługi (…) będzie stawka 0% VAT.

Powyższe wyroki mimo, że zostały wydane na kanwie spraw sprzed wejścia w życie nowej matrycy stawek VAT, w pełni zachowują swoją aktualność także do stanu faktycznego po wejściu w życie nowych przepisów. Stosownie do art. 41 ust. 12f ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm., dalej: „ustawa o VAT”), stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy towarów i świadczenia usług klasyfikowanych według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), z wyłączeniem sprzedaży w zakresie:

1) napojów innych niż wymienione w załączniku nr 3 lub załączniku nr 10 do ustawy lub w przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie, w tym ich przygotowania i podania;

2) towarów nieprzetworzonych przez podatnika, innych niż wymienione w załączniku nr 3 lub załączniku nr 10 do ustawy lub w przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie;

3) posiłków, których składnikiem są towary wskazane jako wyłączone z grupowań wymienionych w poz. 2 i 11 załącznika nr 10 do ustawy.

Powyższy przepis wskazuje, że niezależnie od tego, jak dana czynność będzie traktowana w świetle przepisów dotyczących podatku od towarów i usług (tj. czy jako dostawa towarów, czy jako świadczenie usług) jeżeli będzie sklasyfikowana w dziale 56 PKWiU z 2015 r. będzie do niej miała zastosowanie stawka tego podatku w wysokości 8% (pod warunkiem braku wyłączenia wynikającego z art. 41 ust. 12f ustawy).

(…) nie powinna być zdaniem Wnioskodawcy klasyfikowana w dziale 56 PKWiU z 2015 r., lecz do kategorii CN 16 – co umożliwia stosowanie 0% stawki VAT przy (…).

Również w najnowszych wyrokach (w stanie prawnym po wejściu w życie nowej matrycy stawek VAT) Wojewódzkie Sądy Administracyjne potwierdzają możliwość zastosowania 0% stawki VAT do sprzedawanych produktów gastronomicznych, wysnuwając następujące tezy.

Wyrok WSA w Warszawie z 20 stycznia 2023 r. sygn. III SA/Wa 2111/22:

- "W żaden sposób nie można się jednak zgodzić, że z przepisów ustawy wynika, jakie transakcje miałyby należeć do kategorii dostaw towarów klasyfikowanych w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56). W szczególności, z przepisów ustawy nie wynika, że do tej kategorii należą towary przygotowane i przeznaczone do bezpośredniej konsumpcji."

- "„Dostawa towarów" klasyfikowana jako „usługa" to kategoria osobliwa - nieintuicyjna, nienaturalna, hybrydowa. Tym bardziej więc jeśli ustawodawca miał zamiar wykreować taką kategorię prawną, powinien był to uczynić w sposób dostatecznie jasny i wyraźny - tak, by użytkownik prawa był w stanie stwierdzić, jakie cechy sytuacji decydują o zaliczeniu dostawy towarów do tej kategorii. Ewidentnie jednak tego nie uczynił. Poszukiwanie przepisu, który zawiera te kryteria lub choćby na nie naprowadza, jest bezowocne. Takiego przepisu nie ma."

- "Nie ma żadnego logicznego przejścia między tym, że obecność „usług wspomagających” jako przeważających (dominujących) determinuje kwalifikację transakcji jako świadczenia usługi, a tym, że ich obecność w ramach dostawy towarów miałaby nadawać tej dostawie szczególne zabarwienie - takie, że dostawa ta z perspektywy ustawy miałaby stanowić „usługę” według PKWiU."

- "Dlatego propozycja organu interpretacyjnego to nie wykładnia ustawy, lecz doktryna pozostająca z ustawą w luźnym związku. Jest to doktryna zakładająca w istocie znajomość historii sporów o sposób klasyfikacji sprzedaży „na wynos” i możliwego (hipotetycznego) zamysłu ustawodawcy nieodzwierciedlonego w tekście prawnym. Takiej wiedzy i takich domysłów nie można wymagać od podstawowego użytkownika prawa, jakim jest podatnik. Ustawodawca komunikuje się z adresatem prawa przez tekst prawny, a nie „niepisaną” koncepcję (doktrynę) wypracowaną przez organy stosujące prawo - jakkolwiek ta koncepcja (doktryna) nie byłaby intelektualnie wyrafinowana i poparta frapującymi argumentami."

- "(…) niemalże każdy wyrób spożywczy (sałatki, słodycze, napoje) również nadają się do bezpośredniego spożycia bez podejmowania dodatkowych czynności celem ich konsumpcji „praktycznie każdy towar z asortymentu Skarżącej jest przeznaczony do bezpośredniego spożycia”. To samo dotyczy innych podmiotów - przykładowo sklep firmowy zakładu mięsnego sprzedaje przetworzone towary obejmujące np. kiełbasy, pasztety, metki – które także nadają się do natychmiastowego spożycia."

- "Spółka ma też rację, że przygotowanie kajzerki z szynką i serem lub sałatki w zakładzie głównym należy traktować jak proces produkcyjny. Jeżeli przyjąć, że obecność tego elementu decyduje o klasyfikacji transakcji do grupowania 56 PKWiU, jako taka musiałaby być traktowana wszelka sprzedaż wyrobów przetwórstwa spożywczego na rzecz konsumentów".

- "Kryterium „podobieństwa” do dań restauracyjnych jest mgliste."

Wyrok WSA w Warszawie z 25 stycznia 2023 r. sygn. III SA/Wa 1991/22:

- „nie należy ograniczać się do uwzględnienia pojedynczych usług, należy również wziąć pod uwagę różnice związane z kontekstem, w jakim usługi te są świadczone.”.

Podsumowując, (…):

- odbywa się „na wynos”,

- z perspektywy Wnioskodawcy (…) nie różni się niczym od sprzedaży „na wynos” bezpośrednio na rzecz klienta, bowiem Wnioskodawca nie oferuje żadnych inny, dodatkowych usług, związany z faktem, że sprzedaż następuje do rąk kuriera, w szczególności nie stosuje innych opakowań,

- klient nie korzysta z żadnych dodatkowych usług przy zakupie, ani z infrastruktury,

- sprzedaż ewidencjonowana jest z wykorzystaniem odrębnych kas rejestrujących.

W takim stanie rzeczy uzasadnienie znajduje klasyfikacja (…)do CN 16 – „Przetwory z mięsa, ryb lub skorupiaków, mięczaków lub pozostałych bezkręgowców wodnych” oraz opodatkowanie sprzedaży takiego produktu stawką 0% VAT.

W pozycji 58 „Nazwa handlowa/ nazwy handlowe oraz informacje dodatkowe, w tym poufne” Wnioskodawca wskazał:

(…).

17 września 2023 r. Wnioskodawca złożył pismo będące odpowiedzią na wezwanie z dnia 12 września 2023 r. znak 0111-KDSB1-2.440.176.2023.1.SM wskazując:

Organ wezwał do uzupełnienia wniosku poprzez wskazanie:

1. Pełnego składu surowcowego do 100% każdego składnika wchodzącego w skład (…), tj. wskazanie oraz uwzględnienie procentowej zawartości składników bułki pszennej, (…), keczupu, pikla, cebuli suszonej oraz musztardy

Odpowiedź: Poniżej Wnioskodawca przedstawia skład surowcowy poszczególnych składników wchodzących w skład gotowego produktu – tj. (…).

Bułka pszenna (…)

(…)

(…)

Ketchup pomidorowy – (…)

Pikle w plastrach – (…)

Cebula (…) - cebula (…)

Musztarda – (…)

2. Czy dostawa towaru objęta jest wnioskiem o wydanie WIS, tj. czy przedmiotem wniosku jest (…) wraz z usługą jego dostawy do klienta?

Odpowiedź: Przedmiotem wniosku jest całość opisanych we wniosku okoliczności faktycznych, tj. (…). Usługa dostawy do klienta nie jest jednak zapewniana przez Wnioskodawcę. Organizacja dostawy stoi po stronie Aplikacji mobilnej oraz współpracujących z nią Kurierów. Dla Wnioskodawcy proces przygotowania posiłku kończy się na wydaniu zamówienia Kurierowi. Zdaniem Wnioskodawcy czynność opodatkowana dla Wnioskodawcy kończy się na (…) natomiast dostawa jest już kolejną czynnością opodatkowaną, od której podatek VAT naliczy Aplikacja mobilna. Wnioskodawca naliczy podatek jedynie od ceny samego (…) oraz odliczy podatek o koszty prowizji dla Aplikacji mobilnej.

3. Co obejmuje wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę. Czy obejmuje ono jedynie cenę (…), czy też obejmuje cenę(…) z kosztem dostawy?

Odpowiedź: Wynagrodzenie obejmuje jedynie cenę (…). Kosztem dostawy obarczony jest klient zamawiający posiłek. Dodatkowo Aplikacja mobilna pobiera również prowizję od Wnioskodawcy za obsługę zamówienia.

4. Czy (…) zapakowany jest w szczelnie zamknięte, etykietowane opakowanie?

Odpowiedź: (…) jest zapakowany w papierowe szczelne opakowanie. Dodatkowo (…).

22 września 2023 r. Wnioskodawca złożył pismo będące odpowiedzią na wezwanie z dnia 20 września 2023 r. znak 0111-KDSB1-2.440.176.2023.1.MD wskazując:

Organ wezwał do uzupełnienia wniosku poprzez:

1. Jednoznaczne potwierdzenie, że przedmiotem wniosku jest towar.

Odpowiedź: Przedmiotem wniosku jest towar – (…). Późniejsza dostawa nie jest przedmiotem zapytania – jest ona dokonywana przez inny podmiot. Opisanie okoliczności dostawy miało na celu zobrazowanie całości procesu nabycia towaru z perspektywy klienta.

2. Przedłożenie etykiety/ projektu etykiety wskazanej w uzupełnieniu do wniosku.

Odpowiedź: W załączeniu do odpowiedzi Wnioskodawca (…).

Do uzupełnienia Wnioskodawca dołączył (…).

W trybie przewidzianym w art. 200 § 1 Ordynacji podatkowej, postanowieniem z dnia 27 września 2023 r. nr 0111-KDSB1-2.440.176.2023.3.IKR tut. Organ wyznaczył wnioskodawcy siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w zakresie zebranego w sprawie materiału dowodowego. Postanowienie zostało skutecznie doręczone w dniu 27 września 2023 r. Do dnia wydania niniejszej decyzji z prawa tego Strona nie skorzystała.

Uzasadnienie sposobu zidentyfikowania świadczenia na potrzeby podatku od towarów i usług

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle przepisu art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Uwzględniając zatem powyższe przepisy w pierwszej kolejności należy ustalić, czy w przypadku (…) będącego przedmiotem analizy, w okolicznościach wskazanych we wniosku i uzupełnieniach, mamy do czynienia ze sprzedażą towaru, czy też usługą w rozumieniu ustawy. Wymaga to wzięcia pod uwagę wszelkich okoliczności, w jakich następuje transakcja, w celu określenia jej elementów charakterystycznych i dominujących. Element dominujący określa się z punktu widzenia przeciętnego konsumenta oraz z uwzględnieniem, w ramach całościowej oceny, wagi jakościowej – a nie tylko ilościowej – elementów świadczenia usług w stosunku do elementów dostawy towarów. W tym celu należy posiłkować się orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE), który w licznych wyrokach odniósł się do kwestii klasyfikacji czynności jako świadczenia usług, czy dostawy towarów.

Jak wskazał TSUE w wyroku z dnia 27 października 2005 r., nr C-41/04, w sprawie Levob Verzekeringen i OV Bank (pkt 19) oraz wyroku z dnia 29 marca 2007 r., nr C-111/05 w sprawie Aktiebolaget NN (pkt 21), w przypadku gdy transakcja składa się z szeregu świadczeń i czynności, należy brać pod uwagę wszystkie okoliczności, w jakich jest ona dokonywana, w celu określenia, po pierwsze czy chodzi o dwa, czy więcej świadczeń odrębnych, czy też o świadczenie jednolite, a po drugie, czy w tym ostatnim przypadku owo jednolite świadczenie należy zakwalifikować jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług.

Natomiast w wyroku z dnia 10 marca 2005 r., nr C-491/03 w sprawie Ottmar Hermann (pkt 22), TSUE wskazał, że: Ponieważ sprzedaży jakiegoś towaru zawsze towarzyszy świadczenie jakiejś minimalnej usługi (takiej jak wyłożenie towarów na stoiskach, wydanie faktury, itd.), jedynie usługi inne niż te, które towarzyszą nieodłącznie sprzedaży jakiegoś towaru, mogą być wzięte pod uwagę przy ocenie udziału świadczenia usług w odniesieniu do całości złożonej czynności, obejmującej również dostawę jakiegoś towaru.

Zatem tylko usługi odrębne od usług nierozerwalnie związanych ze sprzedażą towarów można brać pod uwagę w celu określenia udziału świadczenia usług w świadczeniu złożonym, obejmującym również dostawę towarów.

W wyroku z dnia 2 maja 1996 r., nr C-231/94 w sprawie Faaborg-Gelting Linien w pkt 14 TSUE orzekł, że działalność restauracyjną charakteryzuje szereg elementów i czynności, wśród których dostawa żywności jest tylko jedną ze składowych i gdzie zdecydowanie przeważają usługi. Świadczenie takie należy zatem uznać za świadczenie usług, o którym mowa w art. 6 ust. 1 szóstej dyrektywy. Odwrotnie jest natomiast, gdy transakcja dotyczy artykułów żywnościowych na wynos i nie wiąże się ze świadczeniem usług służących organizacji konsumpcji na miejscu w odpowiednich warunkach. Stąd w odniesieniu do działalności restauracyjnej prowadzonej na promie TSUE podkreślił, że sprzedaż gotowych artykułów żywnościowych i napojów do spożycia na miejscu jest wynikiem świadczenia szeregu usług, od przygotowania posiłku do jego podania, i że wiąże się z zapewnieniem klientom infrastruktury obejmującej salę jadalną z pomieszczeniami przyległymi (szatnia itd.) oraz meble i nakrycia. W niektórych przypadkach osoby fizyczne, które zawodowo realizują świadczenia wchodzące w skład działalności restauracyjnej, nakrywają do stołu, służą poradą klientom i udzielają im wyjaśnień w przedmiocie oferowanych artykułów żywnościowych i napojów, podają te produkty do stołu i wreszcie sprzątają stoły po konsumpcji (pkt 13 tego wyroku).

Zgodnie z art. 6 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1, z późn. zm.) – usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie.

Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy.

Ustalenie, czy świadczenie należy zakwalifikować jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług, wymaga wzięcia pod uwagę wszelkich okoliczności, w jakich następuje transakcja, w celu określenia jej elementów charakterystycznych i dominujących. Element dominujący określa się z punktu widzenia przeciętnego konsumenta oraz z uwzględnieniem – w ramach całościowej oceny – wagi jakościowej (a nie tylko ilościowej) elementów świadczenia usług w stosunku do elementów dostawy towarów.

Sprzedaży towaru zawsze towarzyszy minimalny zakres świadczonych usług, takich jak umieszczenie towaru na półkach sklepowych czy wystawienie rachunku, w związku z czym tylko usługi odrębne od usług nierozerwalnie związanych ze sprzedażą towarów można brać pod uwagę w celu określenia udziału świadczenia usług w świadczeniu złożonym, obejmującym również dostawę towarów.

Z kolei, działalność restauracyjną charakteryzuje wiele elementów i czynności, wśród których dostawa gotowej żywności i napojów przeznaczonych do spożycia przez ludzi jest tylko jedną ze składowych i gdzie zdecydowanie przeważają usługi.

Ustalenie, z jaką kategorią świadczenia gastronomicznego mamy do czynienia, zależy od wielu zmiennych. Nie jest nią jedynie wola konsumenta skorzystania z infrastruktury lokalu, ale całokształt „otoczenia”, okoliczności towarzyszących danemu świadczeniu.

Wnioskodawca podał, że prowadzi (…). W ramach swojej oferty sprzedaje klientom produkt o nazwie (…) przeznaczony do bezpośredniego spożycia, serwowany na ciepło, sprzedawany na wynos. Przygotowanie kanapki odbywa się poprzez podsmażenie bułki pszennej oraz podsmażenie (…). Po procesie obróbki termicznej kanapka jest składana z pozostałych składników: na spód bułki nakładana jest (…) pikle, cebula, dodawane są keczup i musztarda, po czym na wierzch nakładana jest górna część bułki. Następnie kanapka (…)Torba papierowa wydawana jest dostawcy (dalej: „Kurier”), który kupuje towar w imieniu i na rzecz klienta końcowego. Towar wydawany jest zawsze w postaci na wynos. Klient nie korzysta z żadnych dodatkowych usług przy zakupie, ani z infrastruktury. Klient zamawia towar zdalnie poprzez aplikację zapewnioną przez podmiot współpracujący z (…) Klient nie pojawia się w lokalu Wnioskodawcy. (…) poprzez zamówienie w Aplikacji mobilnej nie może być modyfikowany.

Z przedstawionych przez Wnioskodawcę informacji wynika, że dostawie produktu nie towarzyszą usługi przesądzające, że mamy do czynienia z usługą restauracyjną. W tym przypadku nie występują bowiem usługi charakterystyczne dla działalności restauracyjnej, takie jak: zamawianie posiłku przy stoliku u kelnera, nakrywanie do stołu czy podawanie tych produktów do stołu, które w takiej sytuacji miałyby przeważające znaczenie.

Mając na uwadze powyższą analizę oraz opis podany przez Wnioskodawcę należy stwierdzić, że – dla celów stosowania podatku od towarów i usług – (…)- należy uznać za dostawę towaru.

Uzasadnienie klasyfikacji towaru

Zgodnie z art. 42a pkt 2 lit. a ustawy, wiążąca informacja stawkowa, zwana dalej „WIS”, jest decyzją wydawaną na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towaru, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług, która zawiera klasyfikację towaru według działu, pozycji, podpozycji lub kodu Nomenklatury scalonej (CN) albo według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług albo według sekcji, działu, grupy lub klasy Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych albo usługi według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług niezbędną do określenia stawki podatku właściwej dla towaru lub usługi.

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług należy stosować Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Podstawowe cele, konstrukcję i sposób posługiwania się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług oraz jej interpretację wskazują zasady metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) zawarte w ww. rozporządzeniu.

Symbole statystyczne i Nomenklatura scalona wykorzystywane w ustawie służą wyłącznie stosowaniu odpowiednich przepisów, w tym określeniu właściwej stawki podatku od towarów i usług. Nie przesądzają natomiast o tym, czy w świetle przepisów ustawy mamy do czynienia z towarem lub też usługą.

Dokonując klasyfikacji towaru spożywczego do odpowiedniego grupowania w odpowiedniej klasyfikacji statystycznej należy kierować się następującymi zasadami:

- jeżeli dostawie towaru spożywczego towarzyszą „dodatkowe usługi”, wspomagające (przetwarzające ten produkt), polegające np. na przygotowaniu i podaniu tego towaru do natychmiastowego spożycia, wykonywane przez sprzedającego (placówkę gastronomiczną) – dostawa tego towaru klasyfikowana jest według PKWiU 2015 w grupowaniu 56 – Usługi związane z wyżywieniem;

- jeżeli towary spożywcze wydawane są w ramach usług restauracyjnych i cateringowych – klasyfikacja do PKWiU 2015 w grupowaniu 56 – Usługi związane z wyżywieniem;

- jeżeli natomiast dostawie towaru spożywczego nie towarzyszą żadne „dodatkowe usługi” wykonywane przez sprzedającego (z wyjątkiem nierozerwalnie związanych z dostawą tych towarów, np. takie jak: umieszczenie towaru na półkach sklepowych czy wystawienie rachunku) – towar ten klasyfikowany jest według CN.

Przy czym zawsze należy w pierwszej kolejności ocenić towary spożywcze wydawane do bezpośredniego spożycia pod kątem zaklasyfikowania ich według PKWiU 2015 do grupowania „Usługi związane z wyżywieniem” PKWiU 56 (art. 41 ust. 2 i 2a oraz art. 41 ust. 12f ustawy).

Podkreślić jednak należy, że sam fakt przyporządkowania danego towaru spożywczego do grupowania PKWiU 56 „Usługi związane z wyżywieniem” nie zmienia charakteru tego świadczenia jako towaru w świetle ustawy. Dopiero w sytuacji, w której towar ten nie podlega zaklasyfikowaniu w tym grupowaniu należy dokonać jego klasyfikacji według CN.

W przedmiotowej sprawie dokonanie (…) wymaga wykonania szeregu dodatkowych „usług” związanych z procesem jego przygotowania do spożycia: podsmażenie bułki pszennej oraz podsmażenie (…). Po procesie obróbki termicznej kanapka jest składana z pozostałych składników: na spód bułki nakładana jest (…), pikle, cebula, dodawane są keczup i musztarda, po czym na wierzch nakładana jest górna część bułki. Następnie kanapka (…). Torba papierowa wydawana jest dostawcy.

W tym miejscu należy wskazać, że klasyfikacja towaru według Nomenklatury scalonej ma miejsce, jeśli sprzedawanym towarom spożywczym nie towarzyszą żadne „dodatkowe usługi” wykonywane przez sprzedającego, przetwarzające ten towar (z wyjątkiem nierozerwalnie związanych z dostawą tych towarów, np. wystawienie rachunku, umieszczenie towaru na półkach).

Wobec powyższego, dostawę wyżej opisanego towaru spożywczego – któremu towarzyszą usługi dodatkowe, wspomagające jego dostawę, należy uznać za dostawę towaru sklasyfikowaną do PKWiU 56 „Usługi związane z wyżywieniem”, przy czym – przyporządkowanie danego towaru spożywczego do ww. grupowania PKWiU 56 nie zmienia charakteru tego świadczenia jako towaru w świetle ustawy.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Z kolei na mocy art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1 i art. 138i ust. 4.

W myśl art. 146ea ustawy, w roku 2023:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%;

2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3, wynosi 8%;

3. stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;

4. stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.

Według art. 146ef ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2024 r. do końca roku, w którym suma wydatków wymienionych w art. 40 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz.U. poz. 2305 oraz z 2023 r. poz. 347 i 641) określonych na ten rok w ustawie budżetowej, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 lipca tego roku, oraz planie finansowym Funduszu Wsparcia Sił Zbrojnych przedłożonym zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny albo projekcie tego planu przedstawionym do zatwierdzenia Ministrowi Obrony Narodowej zgodnie z art. 42 ust. 2 i 3 tej ustawy, jeżeli plan ten nie został przedłożony zgodnie z art. 42 ust. 4 tej ustawy, po wyłączeniu planowanych przepływów finansowych w ramach tej sumy wydatków, jest wyższa niż 3% wartości produktu krajowego brutto określonego zgodnie z art. 40 ust. 2 tej ustawy:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%;

2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;

3. stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;

4. stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.

Stosownie do art. 41 ust. 12f ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy towarów i świadczenia usług klasyfikowanych według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), z wyłączeniem sprzedaży w zakresie:

1. napojów innych niż wymienione w załączniku nr 3 lub załączniku nr 10 do ustawy lub w przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie, w tym ich przygotowania i podania;

2. towarów nieprzetworzonych przez podatnika, innych niż wymienione w załączniku nr 3 lub załączniku nr 10 do ustawy lub w przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie;

3. posiłków, których składnikiem są towary wskazane jako wyłączone z grupowań wymienionych w poz. 2 i 11 załącznika nr 10 do ustawy.

Powyższy przepis wskazuje, że niezależnie od tego, jak dana czynność będzie traktowana w świetle przepisów dotyczących podatku od towarów i usług (tj. czy jako dostawa towarów, czy jako świadczenie usług) jeżeli będzie sklasyfikowana w dziale 56 PKWiU z 2015 r. będzie do niej miała zastosowanie stawka tego podatku w wysokości 8% (pod warunkiem braku wyłączenia wynikającego z art. 41 ust. 12f ustawy).

Jak już wcześniej wskazano – dostawa towaru: (…) będącego środkiem spożywczym (posiłkiem), któremu towarzyszą usługi wspomagające związane z tą dostawą, polegające na przygotowaniu, podgrzaniu i podaniu tego towaru do bezpośredniego spożycia, winna być zaklasyfikowana do PKWiU 56 – Usługi związane z wyżywieniem.

Rozstrzygając kwestię stawki podatku należy przeanalizować wyłączenia wskazane w art. 41 ust. 12f ustawy w odniesieniu do towaru, którego dotyczy wniosek.

Przedmiotowy produkt nie stanowi napoju, a więc wyłączenie wskazane w art. 41 ust. 12f pkt 1 ustawy nie ma zastosowania.

Nie jest to też towar nieprzetworzony – Wnioskodawca sam go wytworzył – wyprodukował z przedstawionych w opisie składników oraz go podgrzał. Ponadto, w składzie produktu nie ma towarów wskazanych jako wyłączone z grupowań wymienionych w poz. 2 i 11 załącznika nr 10 do ustawy. Zatem, również wyłączenia wskazane w art. 41 ust. 12f w pkt 2 i 3 ustawy nie mają zastosowania.

W związku z powyższym, dostawa towaru: (…), w okolicznościach opisanych przez Wnioskodawcę we wniosku i uzupełnieniach – jest klasyfikowana do działu PKWiU 56 – „Usługi związane z wyżywieniem”. Dostawa ta nie jest objęta wyłączeniami, o których mowa w art. 41 ust. 12f ustawy, dlatego też podlega opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy z zw. z art. 41 ust. 12f ustawy oraz art. 146ea pkt 2 ustawy oraz art. 146ef ust. 1 pkt 2 ustawy.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do towarów tożsamych pod każdym względem z towarem będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże, z zastrzeżeniem art. 42c ust. 2-2d ustawy, organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, oraz ten podmiot, w odniesieniu do towaru będącego jej przedmiotem, który zostanie sprzedany, zaimportowany lub wewnątrzwspólnotowo nabyty w okresie ważności WIS (art. 42c ust. 1 pkt 1 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

- podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),

- towar, będący przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia następującego po dniu jej doręczenia (art. 42ha ust. 1 ustawy).

WIS traci ważność przed upływem 5 lat, z dniem:

1. następującym po dniu doręczenia decyzji o zmianie WIS albo decyzji o uchyleniu WIS, albo

2. wygaśnięcia na podstawie art. 42h ust. 1

- w zależności od tego, które ze zdarzeń nastąpiło wcześniej (art. 42ha ust. 2 ustawy).

WIS wygasa z mocy prawa przed upływem powyższego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku odnoszących się do towaru będącego przedmiotem tej WIS, gdy zmiana tych przepisów spowodowała, że:

- klasyfikacja towaru, lub

- stawka podatku właściwa dla towaru, lub

- podstawa prawna stawki podatku

staje się niezgodna z tymi przepisami.

Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, z którymi WIS stała się niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji - stosownie do art. 220 § 1 w związku z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej - służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP lub za pośrednictwem systemu teleinformatycznego e-Urząd Skarbowy na stronie: https://www.podatki.gov.pl/e-urzad-skarbowy/ będąc użytkownikiem/wyznaczając użytkownika konta w e-Urzędzie Skarbowym.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).