📖 Pełna treść interpretacji
WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)
Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 lit. a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r., poz. 2651, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 6 kwietnia 2023 r. (data wpływu 6 kwietnia 2023 r.), uzupełnionego pismem z dnia 16 czerwca 2023 r. (data wpływu 16 czerwca 2023 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.
Przedmiot wniosku: usługa – zakwaterowanie turystów w pokojach na krótkie okresy
Opis usługi:
Usługa zakwaterowania turystów w pokojach na krótkie okresy.
Wnioskodawca w wybudowanym w (…) budynku będzie świadczył usługi zakwaterowania w przeznaczonych do tego celu (…) pokojach, jedno - i dwuosobowych. W pokojach ma znajdować się łącznie (…) łóżek. W każdym znajduje się aneks kuchenny i łazienka. Pokoje będą umeblowane. Wnioskodawca będzie świadczyć usługi zakwaterowania turystom na krótkie okresy - od pojedynczych dni do kilkunastu dni (okres zakwaterowania będzie określany dobowo). Umowa zakwaterowania będzie zawierana na podstawie rezerwacji miejsca. Prawa i obowiązki turystów będą określać postanowienia regulaminu. Wnioskodawca zobowiąże się do: dostarczania mediów niezbędnych do korzystania z pokoju (woda, energia elektryczna, internet); wyposażenia pokoju w podstawowe wyposażenie, takie jak łóżko, krzesła, biurko, lampy; umożliwi korzystanie z części wspólnych budynku (wspólna kuchnia, pokój TV/kinowy, siłownia, pokój gier, pokój nauki, pomieszczenie pralni, pokój do jogi); zapewni działanie w budynku recepcji/ochrony, która będzie czuwała nad bezpieczeństwem zakwaterowanych. Koszt usług dodatkowych nie będzie bezpośrednio obciążał zakwaterowanych, będzie jednak wliczony w opłatę za zakwaterowanie. Turyści nie będą mieli prawa wyboru dostawcy poszczególnych mediów od innego podmiotu niż Wnioskodawca i nie będą mieli wpływu na elementy świadczenia. Opłata za zakwaterowanie będzie określana ryczałtowo i turysta nie będzie mógł zrezygnować z którejś z usług dodatkowych i uzyskać niższą cenę za nabywaną usługę zakwaterowania. Zakwaterowany będzie otrzymywał jedną fakturę za zakwaterowanie, gdzie świadczenia dodatkowe nie będą na fakturze wyodrębnione. Nie ma możliwości zameldowania się w pokoju na pobyt stały.
Rozstrzygnięcie: PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 2015 – 55
Stawka podatku od towarów i usług: 8%
Podstawa prawna: art. 41 ust. 2 ustawy w zw. z art. 146ea pkt 2 ustawy oraz art. 146ef ust. 1 pkt 2 ustawy w zw. z poz. 47 załącznika nr 3 do ustawy
Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług
UZASADNIENIE
W dniu 6 kwietnia 2023 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania ww. usługi, według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług. Wniosek uzupełniono w dniu 16 czerwca 2023 r. poprzez wskazanie przedmiotu wniosku, doprecyzowanie opisu sprawy oraz przesłanie (`(...)`).
W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis usługi.
Spółka, zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług (dalej: „VAT (podatek od towarów i usług)”), otrzymała decyzję wydaną w dniu (…). W dniu (…) Spółka otrzymała decyzję w zakresie (…). Budowa ma zakończyć się w (…), a inwestycja zacznie być przez Spółkę wykorzystywana gospodarczo w (…).
W wybudowanym w (…) budynku Spółka będzie świadczyła usługi zakwaterowania w przeznaczonych do tego celu (…) pokojach, jedno- i dwuosobowych. W pokojach ma znajdować się łącznie (…) łóżek. W każdym znajduje się aneks kuchenny i łazienka.
Usługi zakwaterowania będą oferowane głównie studentom a także młodym pracującym osobom na okres od 3 miesięcy, a najdłuższy możliwy okres zakwaterowania to do 12 miesięcy. Mimo, że pokoje będą oferowane również studentom to Spółka nie ma w planach zawierania z uczelniami, szkołami lub jednostkami edukacyjnymi umów dotyczących usług zakwaterowania ich studentów lub uczniów.
Jeśli będą wolne pokoje, nie zajęte przez studentów lub młode pracujące osoby to Spółka może świadczyć usługi zakwaterowania turystom na krótkie okresy - od pojedynczych dni do kilkunastu dni (okres zakwaterowania będzie określany dobowo). Przedmiotem zapytania w niniejszym wniosku są jedynie usługi zakwaterowania oferowane turystom.
Biorąc pod uwagę czasowy charakter zajmowania pokoi, Spółka przyjęła, że zakwaterowani będą mieli mniejsze niż przy najmie długoterminowym na cele mieszkaniowe wymagania jeżeli chodzi o wielkość pokoi. Pokoje jednoosobowe będą miały powierzchnię od (…) do (…), pokoje dwuosobowe od (…) do (…). Pokoje będą umeblowane. Na rzecz zakwaterowanych będą świadczone dodatkowe, pomocnicze usługi.
W ramach umowy określającej warunki zakwaterowania, Wnioskodawca zobowiąże się do świadczenia następujących usług dodatkowych:
· dostarczanie mediów - potrzebnych do właściwego korzystania z pokoi (woda, energia elektryczna, Internet). Zakwaterowany nie ma wpływu na wybór dostawcy mediów;
· wyposażenie pokoi – zaopatrzenie pokoi w wyposażenie, które umożliwią korzystanie z pokoi bez potrzeby dokupowania dodatkowego wyposażenia pokoi. Dla przykładu, pokoje będą wyposażone w łóżko, krzesła, biurko, lampy;
· części wspólne budynku - możliwość korzystania z części wspólnych budynku takich jak wspólna kuchnia, pokój TV/kinowy, siłownia, pokój gier, pokój nauki, pomieszczenie pralni, pokój do jogi, pokój gier;
· recepcja/ochrona w budynku – Spółka zapewni w budynku działanie recepcji/ochrony.
Koszt wymienionych wyżej usług dodatkowych nie będzie bezpośrednio obciążał turystów. Opłata ryczałtowa za świadczenia pomocnicze będzie wliczona w opłatę za zakwaterowanie.
Zakwaterowany będzie miał możliwość, za dodatkową opłatą:
· zamówić usługę sprzątania pokoju;
· skorzystać z pralki automatycznej udostępnionej przez zewnętrzną firmę, niezwiązaną z Wnioskodawcą. Dostęp do pomieszczenia pralni będzie bezpłatny. Jednak korzystanie z pralek automatycznych będzie dodatkowo płatne. Spółka nie będzie operatorem pralek automatycznych i nie będzie pobierała opłat za ich używanie, będzie się tym zajmowała zewnętrzna firma;
· skorzystać z parkingu dla auta;
· skorzystać z pomieszczenia odpowiedniego do zorganizowania zbiorowego spotkania
- wskazane wyżej świadczenia nie są objęte zapytaniem w niniejszym wniosku.
Pytanie Wnioskodawcy.
Wnioskodawca chciałby potwierdzić stawkę VAT, jaką powinien stosować przy świadczeniu na rzecz turystów opisanej usługi kompleksowej zakwaterowania, składającej się z usługi głównej zakwaterowania w pokoju razem ze świadczeniami pomocniczymi takimi jak: dostarczanie mediów, zaopatrzenie pokoi w potrzebne wyposażenie, umożliwienie dostępu do części wspólnych budynku, funkcjonowanie recepcji/ochrony budynku.
Ocena Wnioskodawcy.
W ocenie Wnioskodawcy, usługa zakwaterowania w pokojach wraz ze świadczeniami dodatkowymi powinna być zakwalifikowana jako świadczenie kompleksowe gdzie świadczenie główne to zakwaterowanie a świadczenia pomocnicze niezbędne do świadczenia usługi kompleksowej to dostarczenie mediów, zaopatrzenie pokoi w wyposażenie, umożliwienie dostępu do części wspólnych budynku, funkcjonowanie recepcji/ochrony budynku. Taka usługa kompleksowa zakwaterowania powinna być sklasyfikowana w grupowaniu PKWiU (2015) zgodnie z symbolem 55.90.19.0 jako „usługi związane z zakwaterowaniem - Pozostałe usługi związane z zakwaterowaniem, gdzie indziej niesklasyfikowane” i opodatkowane zgodnie z art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT w zw. z poz. 47 załącznika nr 3 do ustawy o VAT 8% stawką VAT.
Spółka stoi na stanowisku, że usługa kompleksowa zakwaterowania powinna być sklasyfikowana jako usługa zakwaterowania, w grupowaniu PKWiU zgodnie z symbolem 55.90.19.0 jako „Usługi związane z zakwaterowaniem - Pozostałe usługi związane z zakwaterowaniem, gdzie indziej niesklasyfikowane”. Usługa ta nie powinna być więc sklasyfikowana pod symbolem PKWiU 68.20.11.0 – „Wynajem i obsługa nieruchomości mieszkalnych własnych lub dzierżawionych”, który dotyczy wynajmu lokali mieszkalnych na cele mieszkaniowe.
Usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 68.20.11.0 podlegają zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy. Stosownie do tego przepisu, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy). W związku z tym, zwolnieniu nie podlega wynajem nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cel inny niż mieszkaniowy.
Biorąc pod uwagę treść przywołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwolnieniu z VAT podlega świadczona na własny rachunek usługa wynajmu lub dzierżawy nieruchomości o charakterze mieszkalnym, na cele mieszkaniowe. Przesłanki do zastosowania zwolnienia są następujące:
· świadczenie usługi na własny rachunek, charakter mieszkalny nieruchomości,
· mieszkaniowy cel najmu.
Łączne zaistnienie powyższych przesłanek skutkuje zastosowaniem zwolnienia od podatku. Brak któregokolwiek z powyższych elementów nie pozwala natomiast na zastosowanie zwolnienia i w konsekwencji następuje opodatkowanie świadczonej usługi.
Spółka stoi na stanowisku, że świadczenie turystom kompleksowej usługi zakwaterowania powinno być postrzegane jako usługa zakwaterowania, a nie wynajem mieszkania na cele mieszkaniowe. Usługa zakwaterowania oferowana przez Spółkę posiada szereg cech odmiennych od najmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cele mieszkaniowe. Do cech wyróżniających usługi zakwaterowania od usługi najmu realizującego cele mieszkaniowe powinniśmy zaliczyć m.in.
· podstawowa usługa zakwaterowania jest uzupełniona usługami, które są z nią związane.
Zakwaterowani otrzymają szeroki zakres świadczeń dodatkowych, takich jak: dostarczanie mediów (zakwaterowany nie ma wpływu na wybór dostawcy mediów), zaopatrzenie pokoi w wyposażenie, umożliwienie dostępu do części wspólnych budynku, recepcja/ochrona budynku. Tak szeroki zakres świadczeń dodatkowych nie występuje w przypadku najmu na cele mieszkaniowe, gdzie większość wymienionych wyżej świadczeń dodatkowych jest organizowana przez najemcę w jego własnym zakresie;
· mieszkania, które realizują cele mieszkalne powinny mieć większą powierzchnię niż pokoje, w których świadczone jest jedynie usługa zakwaterowania. Pokoje jednoosobowe, w których będzie świadczona usługa zakwaterowania będą miały powierzchnię od (…) do (…), pokoje dwuosobowe od (…) do (…). Zgodnie z przepisem § 94 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. o warunkach technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, mieszkanie powinno mieć powierzchnię użytkową nie mniejszą niż 25 m2. Pokoje oferowane do zakwaterowania mają zatem wystarczającej powierzchni aby z powodzeniem pełnić funkcję mieszkaniową - są one raczej odpowiednie do zakwaterowania w nich na określony, krótszy czas;
· okres zakwaterowania w pokojach będzie krótkoterminowy - od pojedynczych dni do kilkunastu dni. W przypadku najmu na cele mieszkaniowe, umowa zawierana jest przeważnie z intencją korzystania z mieszkania przez dłuższy okres, natomiast usługa zakwaterowania świadczona jest przeważnie na krótszy, z góry określony czas;
· lokale mieszkalne wynajmowane na cele mieszkaniowe są wyposażone w kuchnię do wyłącznego użytku. W analizowanym przypadku w pokojach będą jedynie aneksy kuchenne a budynek będzie wyposażony w kuchnię dzieloną z innymi użytkownikami, którzy nie tworzą jednego gospodarstwa domowego;
· fakt, że w przypadku usług związanych z zakwaterowaniem użytkownicy zmieniają się częściej niż w przypadku najmu lokalu. Skutkiem tego będzie częstsza rotacja zakwaterowanych w porównaniu do osób najmujących lokal mieszkalny na cele mieszkaniowe.
Pojęcie „zakwaterowanie” nie zostało zdefiniowane w ustawie o VAT. Dlatego należy odwołać się do interpretacji językowej. „Zakwaterować kogoś” powinno oznaczać „przydzielić komuś miejsce na pobyt czasowy”. Z drugiej strony „zakwaterować się” oznacza „tymczasowo przebywać w określonym miejscu”.
Ustawodawca expressis verbis rozróżnił sposób traktowania dla celów VAT usługi zakwaterowania od usług najmu na cele mieszkaniowe. Stosownie do art. 43 ust. 20 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 47 załącznika nr 3 do ustawy, sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 55, tj. „Usługi związane z zakwaterowaniem”. Spółka stoi na stanowisku, że usługa zakwaterowania turystów uzupełniona o świadczenia dodatkowe (dostarczanie mediów, zaopatrzenie pokoi w wyposażenie, umożliwienie dostępu do części wspólnych budynku, recepcja/ochrona budynku) powinna być traktowana jako kompleksowa.
W ocenie Wnioskodawcy wskazane wyżej świadczenia dodatkowe będą stanowiły usługi pomocnicze do usługi zakwaterowania turystów. Wszystkie czynności dokonane przez Spółkę są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie jedno niepodzielne zdarzenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny. Następujące elementy decydują o uznaniu świadczenia na rzecz zakwaterowanych za świadczenie kompleksowe:
· nabywca usługi otrzymuje świadczenie podstawowe w postaci zakwaterowania – jest to główny element świadczenia, który stanowi dla zakwaterowanego cel sam w sobie. Świadczeniami pomocniczymi, uzupełniającymi świadczenie podstawowe i komplementarnymi do niego będą dostarczanie mediów, zaopatrzenie pokoi w wyposażenie, umożliwienie dostępu do części wspólnych budynku, recepcja/ochrona budynku. Korzystanie z usług pomocniczych nie stanowi dla zakwaterowanego celu samego w sobie, lecz służy skorzystaniu w jak najlepszy sposób ze świadczenia głównego. Rozdzielenie świadczenia na jego poszczególne elementy miałoby sztuczny charakter;
· elementy składowe usługi kompleksowej są ze sobą na tyle ściśle powiązane, że są nierozerwalne i tworzą jedną całość pod względem gospodarczym. Zakwaterowanych nie interesuje możliwość nabycia od Spółki mediów czy też wyposażenia pokoi lub korzystania z części wspólnych obiektu w sytuacji gdy nie mają zagwarantowanej usługi podstawowej, którą jest zakwaterowanie,
· koszt świadczeń dodatkowych jest wliczony w opłatę za zakwaterowanie. Opłata za korzystanie z dodatkowych świadczeń jest pobrana w ryczałtowej opłacie za zakwaterowanie.
Przy świadczeniu złożonym zawsze musi zostać wyróżnione świadczenie główne, które jest podstawą do określenia wysokości stawki podatkowej oraz świadczenia pomocnicze, które umożliwiają skorzystanie i wykonanie świadczenia podstawowego. I tak też dzieje się w analizowanym przypadku.
Podstawą do określenia stawki podatku będzie usługa zakwaterowania, która jest usługą podstawową, natomiast dodatkowe świadczenia, pomocnicze, umożliwiać mają skorzystanie ze świadczenia podstawowego. W ocenie Spółki, nie sposób uznać by którekolwiek ze świadczeń pomocniczych miało charakter samoistny, dlatego żadna z usług pomocniczych nie powinna być potraktowana jako oddzielna usługa i opodatkowana właściwą dla niej stawką podatkową.
Podsumowanie.
W świetle przywołanych przepisów oraz przedstawionych we wniosku okoliczności, należy stwierdzić, że kompleksowa usługa zakwaterowania turystów wraz ze wskazanymi wyżej świadczeniami pomocniczymi powinna być zaklasyfikowana do grupowania PKWiU 55.90.19.0 jako „Usługi związane z zakwaterowaniem - Pozostałe usługi związane z zakwaterowaniem, gdzie indziej niesklasyfikowane” oraz że tak zaklasyfikowana usługa powinna być opodatkowana stawką VAT w wysokości 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 oraz poz. 47 załącznika nr 3 do ustawy o VAT.
W uzupełnieniu wniosku z dnia 16 czerwca 2023 r. Wnioskodawca oświadczył, że przedmiotem wniosku jest świadczenie składające się z kilku usług, które składają się na jedną czynność podlegającą opodatkowaniu.
Ponadto, Wnioskodawca wskazał, co następuje.
Na przedmiotowe świadczenie kompleksowe składają się:
i. usługa główna w postaci udostępnienia pokoi do zakwaterowania oraz
ii. następujące usługi pomocnicze (dodatkowe):
· dostarczanie mediów potrzebnych do właściwego korzystania z pokoi (woda, energia elektryczna, Internet). Niezależnie od faktycznego zużycia mediów, zakwaterowany nie będzie bezpośrednio ponosił kosztu zużycia tych mediów;
· zapewnienie wyposażenia pokoi, które umożliwi korzystanie z pokoi bez potrzeby kupowania przez zakwaterowanego dodatkowego wyposażenia. Dla przykładu, pokoje będą wyposażone w łóżko, krzesła, biurko, lampy;
· udostępnienie zakwaterowanym możliwości korzystania z części wspólnych budynku takich jak wspólna kuchnia, pokój TV/kinowy, siłownia, pokój gier, pokój nauki, pomieszczenie pralni, pokój do jogi;
· zapewnienie działania w budynku recepcji/ochrony, która będzie czuwała nad bezpieczeństwem zakwaterowanych.
Zdaniem Wnioskodawcy usługi składające się na świadczenie kompleksowe są ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie rzecz biorąc tworzą z ekonomicznego punktu widzenia jedną całość sprzedawaną nierozłącznie.
Celem turystów szukających zakwaterowania jest uzyskanie zakwaterowania w pokoju i zakwaterowanie w nim jest usługą główną. W ocenie Wnioskodawcy świadczenia dodatkowe stanowią usługi pomocnicze do usługi zakwaterowania. Wszystkie czynności oferowane przez Wnioskodawcę są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie jedno niepodzielne zdarzenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny. Usługi kompleksowe są ściśle powiązane z usługą zakwaterowania i z ekonomicznego punktu widzenia tworzą jedną całość sprzedawaną nierozłącznie. Następujące elementy decydują o uznaniu świadczenia na rzecz zakwaterowanych za świadczenie kompleksowe:
· nabywca usługi otrzymuje świadczenie podstawowe w postaci zakwaterowania – jest to główny element świadczenia, który stanowi dla zakwaterowanego cel sam w sobie.
Świadczeniami pomocniczymi, uzupełniającymi świadczenie podstawowe i komplementarnymi do niego będą dostarczanie mediów, zaopatrzenie pokoi w wyposażenie, umożliwienie dostępu do części wspólnych budynku, recepcja/ochrona budynku. Korzystanie z usług pomocniczych nie stanowi dla zakwaterowanego celu samego w sobie, lecz służy skorzystaniu w jak najlepszy sposób ze świadczenia głównego. Rozdzielenie świadczenia na jego poszczególne elementy miałoby sztuczny charakter;
· elementy składowe usługi kompleksowej są ze sobą na tyle ściśle powiązane, że są nierozerwalne i tworzą jedną całość pod względem gospodarczym. Zakwaterowanych nie interesuje możliwość nabycia od Spółki mediów czy też wyposażenia pokoi lub korzystania z części wspólnych obiektu w sytuacji, gdy nie mają zagwarantowanej usługi podstawowej, którą jest zakwaterowanie;
· koszt świadczeń dodatkowych jest wliczony w opłatę za zakwaterowanie. Opłata za korzystanie z dodatkowych świadczeń jest pobrana w ryczałtowej opłacie za zakwaterowanie. Dostawa mediów także stanowi element usługi kompleksowej. Zakwaterowany nie ma wpływu na wybór dostawcy mediów. Zakwaterowany będzie otrzymywał jedną fakturę za zakwaterowanie, gdzie zużycie mediów nie będzie na tej fakturze wyodrębnione. Nie można także wyodrębnić dostawy mediów, bowiem zakwaterowany nie uiszcza opłaty za faktyczne zużycie mediów oraz nie ponosi bezpośrednio kosztów mediów.
Usługi składające się na świadczenie kompleksowe z punktu widzenia nabywcy tworzą jedną całość.
Elementy składowe usługi kompleksowej są ze sobą na tyle ściśle powiązane, że są nierozerwalne i tworzą jedną całość pod względem gospodarczym. Zakwaterowanych nie interesuje możliwość nabycia od Wnioskodawcy mediów, samego wyposażenia pokoi lub możliwość korzystania z części wspólnych obiektu, obecność w budynku ochrony/recepcji w sytuacji, gdy nie mają zagwarantowanej usługi podstawowej, którą jest zakwaterowanie. Usługi pomocnicze są komplementarne do usługi głównej i ją uzupełniają.
Usługi składające się na świadczenie kompleksowe prowadzą do realizacji określonego celu, to jest zapewnieniu zakwaterowania w pokojach turystom na krótkie okresy wraz z usługami pomocniczymi, które umożliwiają zakwaterowanie w pokoju i komfortowe z niego korzystanie.
Dla oceny, czy w danej, konkretnej sprawie mamy do czynienia ze świadczeniem o jednolitym charakterze (świadczenie kompleksowe) czy też z usługami odrębnymi, istotny jest cel zawieranej umowy, a także warunki i sposób wykonania tej umowy. Usługa złożona (kompleksowa), winna składać się z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Jak wskazał Wnioskodawca, celem usługi zakwaterowania jest zakwaterowanie turystów w pokojach na krótkie okresy i usługa główna wraz z usługami kompleksowymi służą temu celowi.
Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej. Należy stwierdzić, że usługi pomocnicze dla zakwaterowanych nie przedstawiają celu samego w sobie lecz jedynie są środkiem do lepszego wykorzystania usługi głównej zakwaterowania.
Elementem charakterystycznym dla rozpatrywanej czynności zakwaterowania jest zakwaterowanie w budynku. Ogół okoliczności wzięty pod uwagę przy ocenie zakresu świadczenia wskazuje, że zakwaterowanie wraz z usługami pomocniczymi stanowi jedno świadczenie.
Usługi wchodzące w skład świadczenia będącego przedmiotem wniosku przyczyniają się (służą) do efektywniejszego/lepszego wykonania świadczenia głównego. Jak zostało już wskazane, świadczeniem głównym jest usługa zakwaterowania. Natomiast usługi pomocnicze przyczyniają się do lepszego/efektywniejszego wykonania świadczenia głównego. Usługa zakwaterowania oferowana bez określonych niżej świadczeń dodatkowych nie byłaby pełnowartościową usługą. Zakwaterowany nie mógłby efektywnie korzystać z usługi zakwaterowania bez otrzymania dodatkowych świadczeń w postaci:
· dostarczania mediów – media są potrzebne do właściwego korzystania z pokoi (woda, energia elektryczna, Internet). Korzystanie z pokoi bez wymienionych mediów nie byłoby możliwe;
· zapewnienie wyposażenia pokoi, które umożliwi korzystanie z pokoi bez potrzeby kupowania przez zakwaterowanego dodatkowego wyposażenia. Dla przykładu, pokoje będą wyposażone w łóżko, krzesła, biurko, lampy – zakwaterowany na pobyt czasowy oczekuje nabycia usługi zakwaterowania w pokoju wyposażonym w podstawowy sprzęt. Osoby, które poszukują zakwaterowania na pobyt czasowy nie oczekują, że będą musieli kupować wyposażenie pokoi. Wyposażenie zazwyczaj kupuje się na okres kilku lat, zatem osobie zakwaterowanej w pokoju na krótki okres nie opłaca się nabywanie wyposażenia pokoju, nie jest to opłacalne ekonomicznie i najzwyczajniej niewygodne. Nie taki jest cel osób poszukujących zakwaterowania na krótki okres;
· udostępnienie zakwaterowanym możliwości korzystania z części wspólnych budynku takich jak wspólna kuchnia, pokój TV/kinowy, siłownia, pokój gier, pokój nauki, pomieszczenie pralni, pokój do jogi – z racji tego, że powierzchnia pokoi oferowanych do zakwaterowania będzie ograniczona, to jest także oferowane zakwaterowanym korzystanie z dodatkowych pomieszczeń takich jak kuchnia do przygotowania posiłków, pokój TV/kinowy do spędzania wolnego czasu, siłownia, pokój gier, pokój nauki itp.;
· zapewnienie działania w budynku recepcji/ochrony, która będzie czuwała nad bezpieczeństwem zakwaterowanych, do której obowiązków będzie należało między innymi identyfikowanie osób wchodzących do budynku, w tym osób odwiedzających zakwaterowanych – niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa tych osób jest udostepnienie w budynku ochrony/recepcji, która będzie kontrolować osoby wchodzące i wychodzące. Dlatego, obecność w budynku ochrony/recepcji służy do lepszego wykonania świadczenia głównego w postaci zakwaterowania.
Wnioskodawca będzie pobierał opłatę za zakwaterowanie. Koszt usług dodatkowych nie będzie bezpośrednio obciążał zakwaterowanych. Opłata za świadczenia pomocnicze będzie wliczona w opłatę za zakwaterowanie. Zakwaterowany będzie otrzymywał jedną fakturę za zakwaterowanie, gdzie świadczenia dodatkowe nie będą na fakturze wyodrębnione.
Zakwaterowany będzie miał możliwość, za dodatkową opłatą:
· zamówić usługę sprzątania pokoju;
· skorzystać z pralki automatycznej udostępnionej przez zewnętrzną firmę, niezwiązaną z Wnioskodawcą. Dostęp do pomieszczenia pralni będzie bezpłatny. Jednak korzystanie z pralek automatycznych będzie dodatkowo płatne. Spółka nie będzie operatorem pralek automatycznych i nie będzie pobierała opłat za ich używanie, będzie się tym zajmowała zewnętrzna firma;
· skorzystać z parkingu dla auta;
· skorzystać z pomieszczenia przeznaczonego do zorganizowania zbiorowych spotkań
- wskazane wyżej świadczenia nie są objęte zapytaniem w niniejszym wniosku.
Korzystający z pokoju nie ma prawa wyboru dostawcy poszczególnych mediów.
Jeżeli chodzi o usługi dodatkowe wliczone w opłatę za zakwaterowanie, które w ocenie Wnioskodawcy są usługami pomocniczymi do usługi głównej zakwaterowania, na które to usługi składają się:
· dostarczanie mediów potrzebnych do właściwego korzystania z pokoi (woda, energia elektryczna, Internet);
· zapewnienie wyposażenia pokoi, które umożliwi korzystanie z pokoi bez potrzeby kupowania przez zakwaterowanego dodatkowego wyposażenia. Dla przykładu, pokoje będą wyposażone w łóżko, krzesła, biurko, lampy;
· udostępnienie zakwaterowanym możliwości korzystania z części wspólnych budynku takich jak wspólna kuchnia, pokój TV/kinowy, siłownia, pokój gier, pokój nauki, pomieszczenie pralni, pokój do jogi;
· zapewnienie działania w budynku recepcji/ochrony, która będzie czuwała nad bezpieczeństwem zakwaterowanych
- zakwaterowany nie ma wpływu na ilość usług dodatkowych składających się na przedmiotowe świadczenie. Opłata za zakwaterowanie będzie określona ryczałtowo i zakwaterowany będzie zobowiązany do uiszczenia takiej opłaty, nie będzie mógł zrezygnować z którejś z usług dodatkowych i uzyskać niższą cenę za nabywaną usługę zakwaterowania. Ponadto, w ocenie Wnioskodawcy wymienione usługi dodatkowe są komplementarne z usługą zakwaterowania i służą skorzystaniu ze świadczenia głównego.
Turyści nie będą obowiązani do uiszczenia kaucji zabezpieczającej.
Turyści mogą być jednak obowiązani do uiszczenia przedpłaty w wysokości 50% wartości zamówionej usługi zakwaterowania.
W przypadku odwołania rezerwacji, turysta zostanie obciążony 50% całkowitej ceny rezerwacji. W przypadku odwołania rezerwacji w ciągu 1 dnia przed przyjazdem turysta może zostać obciążony całkowitą ceną rezerwacji.
Wnioskodawca może rozwiązać umowę zakwaterowania jeśli zachowania i czyny turysty naruszają postanowienia regulaminu (`(...)`).
Odebranie pokoju przez turystów przewidziane jest po godzinie 15:00 w dniu przyjazdu a opuszczenia pokoju do godziny 10:00 w dniu wyjazdu.
Nie ma możliwości zameldowania się w pokoju na pobyt stały.
Wnioskodawca nie posiada formalnie potwierdzonego PKOB dla budynku.
Umowa zakwaterowania będzie zawierana na podstawie rezerwacji miejsca. Nie ma zatem przygotowanego projektu umowy na piśmie. Prawa i obowiązki zakwaterowanego będą określać postanowienia regulaminu. Rezerwacja pokoju będzie możliwa przez platformy internetowe służące do rezerwacji pokoi lub bezpośrednio w recepcji obiektu.
Do uzupełnienia wniosku z dnia 16 czerwca 2023 r. Wnioskodawca dołączył (`(...)`).
W trybie przewidzianym w art. 200 § 1 Ordynacji podatkowej, postanowieniem z dnia 22 czerwca 2023 r. nr 0112-KDSL2-1.440.162.2023.2.BK tut. organ wyznaczył Wnioskodawcy siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w zakresie zebranego w sprawie materiału dowodowego. Postanowienie zostało skutecznie doręczone Stronie (w trybie zastępczym) w dniu 6 lipca 2023 r. Strona nie skorzystała z ww. prawa wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego.
Uzasadnienie sposobu zidentyfikowania świadczenia na potrzeby podatku od towarów i usług.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W świetle przepisu art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
W dniu 6 kwietnia 2023 r. do tutejszego organu wpłynął przedmiotowy wniosek o wydanie wiążącej informacji stawkowej. Wniosek ten został uzupełniony pismem z dnia 16 czerwca 2023 r., w którym Wnioskodawca ostatecznie określił przedmiot wniosku, tj. wskazał, że „Przedmiotem wniosku jest świadczenie składające się z kilku usług, które składają się na jedną czynność podlegającą opodatkowaniu”. W dniu 6 kwietnia 2023 r. Wnioskodawca dokonał opłaty od wniosku w wysokości 200 zł. Tak oznaczony przedmiot wniosku wskazuje, że w ocenie Wnioskodawcy kilka usług razem składa się na jedną czynność podlegającą opodatkowaniu – świadczenie kompleksowe. Ponadto, jako klasyfikację, według której ma zostać zaklasyfikowany przedmiot wniosku wskazano Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU).
Jak stanowi art. 42b ust. 5 ustawy, przedmiotem wniosku o wydanie WIS mogą być:
-
towar albo usługa, albo
-
towary lub usługi, które w ocenie wnioskodawcy razem składają się na jedną czynność podlegającą opodatkowaniu.
Biorąc pod uwagę zakres żądania Wnioskodawcy, należy w pierwszej kolejności ustalić charakter świadczenia realizowanego przez Wnioskodawcę.
W kwestii związanej z oceną charakteru świadczenia realizowanego przez Wnioskodawcę, należy podkreślić, że co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych.
Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej.
Natomiast aby móc wskazać, że dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową), powinna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.
Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.
Stanowisko takie przedstawił również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (zwany dalej TSUE) w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie nr C-349/96 Card Protection Plan Ltd (CPP) przeciwko Commissioners of Customs and Excise, ECLI:EU:C:1999:93, stwierdzając: „Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej”.
W wyroku tym TSUE zauważył również, że dla ustalenia, czy mamy do czynienia z jednolitą usługą, czy też z różnymi usługami, fakt ustalenia jednej ceny za świadczenie (świadczenia) nie ma znaczenia decydującego, może jedynie sugerować, że w rzeczywistości mamy do czynienia z jednolitą usługą. Jednakże, jeżeli okoliczności wskazują na to, że nabywca miał zamiar nabyć nie tyle jednolitą, kompleksową usługę, ile dwie różne usługi, wówczas cenę należy stosownie, proporcjonalnie rozdzielić i każdej usłudze przypisać stosowną dla niej część.
Odnosząc się do zagadnienia będącego przedmiotem wniosku, wskazać również należy, że:
- w wyroku TSUE z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV v. OV Bank NV przeciwko Staatssecretaris van Financien, ECLI:EU:C:2005:649, TSUE wskazał, że po pierwsze z art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy wynika, że każda transakcja powinna być uznawana za odrębną i niezależną, a po drugie, że czynność złożona z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania podatku VAT. W ocenie TSUE, aby określić, czy mamy do czynienia z jednym świadczeniem, należy przede wszystkim poszukać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem ustalenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie (pkt 20 wyroku). Podobnie jest w przypadku, jeśli dwa (lub więcej) świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako przeciętny konsument, są tak ściśle związane, że stanowią one obiektywnie jedno tylko nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (punkt 22 wyroku),
- w wyroku z dnia 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse LLP przeciwko Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs, ECLI:EU:C:2012:597, TSUE wskazał, że aby móc uznać, że ogół świadczeń zapewnianych przez wynajmującego najemcy stanowi jedno świadczenie, należy zbadać czy wykonywane świadczenia stanowią jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny, czy też obejmują one świadczenie główne, względem którego pozostałe świadczenia mają charakter dodatkowy (pkt 22 wyroku).
Istotnym kryterium wpływającym na ocenę tego, czy w konkretnej sytuacji występuje świadczenie złożone, jest kryterium odrębności. Kryterium to opiera się na weryfikacji, czy poszczególne świadczenia mogą występować w obrocie gospodarczym niezależnie i czy mogą być wykonane przez dowolny inny podmiot. W przypadku odpowiedzi twierdzącej, nie występuje świadczenie złożone, lecz kilka odrębnych świadczeń, które powinny być dla celów opodatkowania VAT traktowane niezależnie od siebie. Takie stanowisko wywieść można z wyroku z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-527/07 RLRE Tellmer Property sro, ECLI:EU:C:2009:365, w którym istotnie TSUE stanął na stanowisku, że w przypadku usług najmu oraz usług sprzątania części wspólnych budynków następują dwa odrębne świadczenia dla celów VAT. Swoje stanowisko TSUE oparł na tym, że usługi sprzątania części wspólnych budynku mogą być świadczone na różnych zasadach, to znaczy na przykład przez osoby trzecie wystawiające faktury obejmujące koszt tych usług bezpośrednio lokatorom lub przez wynajmującego zatrudniającego w tym celu własnych pracowników lub posługującego się przedsiębiorstwem zajmującym się sprzątaniem.
Podsumowując zatem powyższe, świadczenie złożone ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy – wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej), niezależnie opodatkowane świadczenia.
Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawca w wybudowanym w (…) budynku będzie świadczył usługi zakwaterowania w przeznaczonych do tego celu (…) pokojach, jedno - i dwuosobowych. W pokojach ma znajdować się łącznie (…) łóżek. W każdym znajduje się aneks kuchenny i łazienka. Wnioskodawca może świadczyć usługi zakwaterowania turystom na krótkie okresy - od pojedynczych dni do kilkunastu dni (okres zakwaterowania będzie określany dobowo). Umowa zakwaterowania będzie zawierana na podstawie rezerwacji miejsca. Prawa i obowiązki turystów będą określać postanowienia regulaminu. Wnioskodawca zobowiąże się do: dostarczania mediów niezbędnych do korzystania z pokoju (woda, energia elektryczna, internet); wyposażenia pokoju w podstawowe wyposażenie, takie jak łóżko, krzesła, biurko, lampy; umożliwi korzystanie z części wspólnych budynku (wspólna kuchnia, pokój TV/kinowy, siłownia, pokój gier, pokój nauki, pomieszczenie pralni, pokój do jogi); zapewni działanie w budynku recepcji/ochrony, która będzie czuwała na bezpieczeństwem zakwaterowanych. Koszt usług dodatkowych nie będzie bezpośrednio obciążał zakwaterowanych, będzie jednak wliczony w opłatę za zakwaterowanie.
Co istotne, turyści nie będą mieli prawa wyboru dostawcy poszczególnych mediów od innego podmiotu niż Wnioskodawca i nie będą mieli wpływu na elementy świadczenia. Opłata za zakwaterowanie będzie określana ryczałtowo i turysta nie będzie mógł zrezygnować z którejś z usług dodatkowych i uzyskać niższą cenę za nabywaną usługę zakwaterowania.
Analiza przedstawionego opisu usługi, którą zamierza świadczyć Spółka, w szczególności warunków jej świadczenia wskazuje, że należy uznać ją za jedno świadczenie, składające się z kilku elementów. Nabywając usługę czasowego zakwaterowania w pokoju turysta oczekuje, że Spółka dostarczy mu: pokój wyposażony w łóżko, krzesła, biurko, lampy, z dostępem do mediów, takich jak woda, energia elektryczna, internet wraz z możliwością korzystania z części wspólnych budynku (wspólna kuchnia, pokój TV/kinowy, siłownia, pokój gier, pokój nauki, pomieszczenie pralni, pokój do jogi) oraz zapewni działanie w budynku recepcji/ochrony. Turyści korzystający z pokoju nie będą mieli wpływu na ilość usług dodatkowych składających się na przedmiotowe świadczenie, jak również nie mają prawa wyboru dostawcy poszczególnych mediów.
Zatem usługobiorca (turysta) w ramach usługi zakwaterowania na krótkie okresy (od pojedynczych dni do kilkunastu dni) otrzymuje jedno świadczenie składające się z kilku nierozerwalnie związanych ze sobą elementów (o których nie decyduje), dostępnych w ramach dokonanego zakupu. Wszystkie wskazane w opisie elementy w jednakim stopniu tworzą jedną usługę zakwaterowania i w równym stopniu się na nią składają – Wnioskodawca nie udostępnia bowiem pokoju bez dostępu do wody, czy energii elektrycznej, bez wyposażenia w łóżko, krzesła, biurko, lampy, dostępu do części wspólnych czy też ochrony.
W efekcie usługę zakwaterowania turystów na krótkie okresy należy, w kontekście art. 42b ust. 5 ustawy, traktować jako jedną usługę (o której mowa w pkt 1 tego artykułu).
Uzasadnienie klasyfikacji usługi.
Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy – towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.
Do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie świadczonych usług należy stosować Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1676, z późn. zm.).
Podstawowe cele, konstrukcję i sposób posługiwania się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług oraz jej interpretację wskazują zasady metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) zawarte w ww. rozporządzeniu.
Zasady metodyczne stanowią integralną część klasyfikacji. Zawarte w nich postanowienia obowiązują przy jej interpretacji i stosowaniu (pkt 1.3).
Zgodnie z pkt 1.2 zasad metodycznych, Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) składa się z:
- niniejszych zasad metodycznych,
- uwag do poszczególnych sekcji,
- schematu klasyfikacji.
Natomiast schemat klasyfikacji – jak wskazano w pkt 1.4 zasad metodycznych – stanowi wykaz grupowań i obejmuje:
- symbole grupowań,
- nazwy grupowań.
Stosownie do pkt 5.3.2 zasad metodycznych, każdą usługę należy zaliczać do odpowiedniego grupowania zgodnie z jej charakterem, niezależnie od symbolu PKD (Polska Klasyfikacja Działalności), pod którym został zaklasyfikowany w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej REGON podmiot gospodarczy wykonujący usługę.
W pkt 7.6 zasad metodycznych zawarto ogólne reguły klasyfikowania usług. I tak, na podstawie pkt 7.6.2, gdy przeprowadzona analiza opisu wykonywanych czynności wskazuje na możliwość zaliczenia usługi do dwóch lub kilku grupowań, należy przyjąć następujące reguły klasyfikowania, z tym jednak, że porównywać można jedynie grupowania tego samego poziomu hierarchicznego:
- grupowanie, które zawiera bardziej dokładny opis czynności, powinno być uprzywilejowane (wybrane) w stosunku do grupowania zawierającego opis ogólny,
- usługa złożona, składająca się z kombinacji różnych czynności, której nie można zaklasyfikować zgodnie ze wskazanym sposobem, powinna być zaklasyfikowana jak usługa, która nadaje całości zasadniczy charakter,
- usługę, której nie można zaklasyfikować zgodnie z (tiret 1, 2) należy zaklasyfikować w grupowaniu odpowiednim dla usługi o najbardziej zbliżonym charakterze.
Zgodnie z tytułem Sekcji I Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, sekcja ta obejmuje Usługi związane z zakwaterowaniem i usługi gastronomiczne.
Zgodnie z wyjaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) sekcja I obejmuje:
- usługi w zakresie noclegów i usługi towarzyszące świadczone przez hotele, motele, pensjonaty, centra odnowy biologicznej i inne obiekty hotelowe,
- usługi świadczone przez schroniska młodzieżowe oraz chaty lub domki,
- usługi świadczone przez domy letniskowe, do których goście posiadają prawo wspólnego użytkowania przez określony okres każdego roku,
- usługi świadczone przez pola namiotowe i pola kempingowe, włączając pola dla pojazdów kempingowych,
- tymczasowe lub długoterminowe zakwaterowanie w domach studenckich, internatach i bursach szkolnych, hotelach pracowniczych, blokach mieszkalnych,
- usługi sypialne i restauracyjne w wagonach kolejowych oraz pozostałych środkach transportu,
- usługi gastronomiczne,
- usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering),
- usługi stołówkowe,
- usługi przygotowywania i podawania napojów.
Sekcja ta nie obejmuje:
- gotowej żywności łatwo psującej się, takiej jak: kanapki, sklasyfikowanej w 10.89.16.0,
- sprzedaży detalicznej żywności, sklasyfikowanej w dziale 47,
- wynajmu nieruchomości mieszkalnych w celu dłuższego pobytu, zazwyczaj w cyklu miesięcznym lub rocznym, sklasyfikowanego w 68.20.1,
- usług dyskotek i sal tanecznych (z wyłączeniem serwujących napoje), sklasyfikowanych w 93.29.19.0.
W sekcji tej zawarty jest m.in. dział 55 „USŁUGI ZWIĄZANE Z ZAKWATEROWANIEM”.
Zgodnie z wyjaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i usług (PKWiU) dział 55 „USŁUGI ZWIĄZANE Z ZAKWATEROWANIEM” obejmuje:
- usługi w zakresie zapewnienia krótkotrwałego pobytu turystom i pozostałym podróżnym,
- usługi w zakresie zakwaterowania na dłuższy okres studentów, osób pracujących i pozostałych osób.
Dział ten nie obejmuje:
- usług w zakresie zapewnienia długotrwałego zakwaterowania, jako głównego miejsca pobytu w obiektach takich jak: apartamenty, zazwyczaj w cyklu miesięcznym lub rocznym, sklasyfikowanego w odpowiednich grupowaniach Sekcji L.
Niniejsze grupowanie obejmuje zatem zapewnienie zakwaterowania na dłuższy okres studentom, osobom pracującym oraz pozostałym osobom.
W tym miejscu należy odnieść się do samego pojęcia „zakwaterowanie”. W związku z tym, że nie zostało ono zdefiniowane w ustawie, przy ustalaniu jego zakresu znaczeniowego należy odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, „zakwaterować” znaczy „przydzielić komuś miejsce czasowego zamieszkania”. Z kolei „zakwaterować się” znaczy „zamieszkać gdzieś tymczasowo”.
Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy, Wnioskodawca będzie świadczyć usługi zakwaterowania turystom na krótkie okresy - od pojedynczych dni do kilkunastu dni (okres zakwaterowania będzie określany dobowo). Umowa zakwaterowania będzie zawierana na podstawie rezerwacji miejsca. Prawa i obowiązki turystów będą określać postanowienia regulaminu. Wnioskodawca zobowiąże się do: dostarczania mediów niezbędnych do korzystania z pokoju (woda, energia elektryczna, internet); wyposażenia pokoju w podstawowe wyposażenie, takie jak łóżko, krzesła, biurko, lampy; umożliwi korzystanie z części wspólnych budynku (wspólna kuchnia, pokój TV/kinowy, siłownia, pokój gier, pokój nauki, pomieszczenie pralni, pokój do jogi); zapewni działanie w budynku recepcji/ochrony, która będzie czuwała nad bezpieczeństwem zakwaterowanych. Koszt usług dodatkowych nie będzie bezpośrednio obciążał zakwaterowanych, będzie jednak wliczony w opłatę za zakwaterowanie. Turyści nie będą mieli prawa wyboru dostawcy poszczególnych mediów od innego podmiotu niż Wnioskodawca i nie będą mieli wpływu na elementy świadczenia. Opłata za zakwaterowanie będzie określana ryczałtowo i turysta nie będzie mógł zrezygnować z którejś z usług dodatkowych i uzyskać niższą cenę za nabywaną usługę zakwaterowania. Zakwaterowany będzie otrzymywał jedną fakturę za zakwaterowanie, gdzie świadczenia dodatkowe nie będą na fakturze wyodrębnione. Nie ma możliwości zameldowania się w pokoju na pobyt stały.
Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że dział PKWiU 55 „USŁUGI ZWIĄZANE Z ZAKWATEROWANIEM” jest klasyfikacją najbardziej odzwierciedlającą opisaną powyżej usługę, ponieważ ma ona charakter tymczasowy, nie jest związana z pobytem stałym i nie jest świadczona w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych osób, którzy w pokojach przebywają.
Zatem z uwagi na swoją specyfikę, będąca przedmiotem wniosku usługa udostępniania pokoi turystom na krótkie okresy (od pojedynczych dni do kilkunastu dni), spełnia kryteria i posiada właściwości dla usług objętych działem PKWiU 55 „USŁUGI ZWIĄZANE Z ZAKWATEROWANIEM”.
Klasyfikacja została dokonana zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), zwłaszcza z uwzględnieniem pkt 5.3.2 tych zasad.
Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług.
W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1 i art. 138i ust. 4.
W myśl art. 146ea ustawy, w roku 2023:
-
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4,
-
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3, wynosi 8%;
-
stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;
-
stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.
Natomiast stosownie do art. 146ef ust. 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2024 r. do końca roku, w którym suma wydatków wymienionych w art. 40 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz.U. poz. 655, 974 i 1725 ) określonych na ten rok w ustawie budżetowej, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 lipca tego roku, oraz planie finansowym Funduszu Wsparcia Sił Zbrojnych przedłożonym zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny albo projekcie tego planu przedstawionym do zatwierdzenia Ministrowi Obrony Narodowej zgodnie z art. 42 ust. 2 i 3 tej ustawy, jeżeli plan ten nie został przedłożony zgodnie z art. 42 ust. 4 tej ustawy, po wyłączeniu planowanych przepływów finansowych w ramach tej sumy wydatków, jest wyższa niż 3% wartości produktu krajowego brutto określonego zgodnie z art. 40 ust. 2 tej ustawy:
-
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%;
-
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;
-
stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;
-
stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.
W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 47 wskazano PKWiU 55 „Usługi związane z zakwaterowaniem”.
W związku z powyższym, dla usługi będącej przedmiotem analizy, która mieści się w grupowaniu PKWiU 55 – „Usługi związane z zakwaterowaniem”, ustawodawca w ustawie przewidział preferencyjną stawkę podatku w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146ea pkt 2 ustawy oraz art. 146ef ust. 1 pkt 2 ustawy w zw. z poz. 47 załącznika nr 3 do ustawy.
Informacje dodatkowe
Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała.
Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do usług tożsamych pod każdym względem z usługą będącą przedmiotem niniejszej decyzji.
Niniejsza WIS wiąże, z zastrzeżeniem art. 42c ust. 2-2d ustawy, organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, oraz ten podmiot, w odniesieniu do usługi będącej jej przedmiotem, która zostanie wykonana w okresie ważności WIS (art. 42c ust. 1 pkt 2 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:
- podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),
- usługa, będąca przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).
Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia następującego po dniu jej doręczenia (art. 42ha ust. 1 ustawy).
WIS traci ważność przed upływem 5 lat, z dniem:
-
następującym po dniu doręczenia decyzji o zmianie WIS albo decyzji o uchyleniu WIS, albo
-
wygaśnięcia na podstawie art. 42h ust. 1
- w zależności od tego, które ze zdarzeń nastąpiło wcześniej (art. 42ha ust. 2 ustawy).
WIS wygasa z mocy prawa przed upływem powyższego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku odnoszących się do usługi będącej przedmiotem tej WIS, gdy zmiana tych przepisów spowodowała, że:
- klasyfikacja usługi, lub
- stawka podatku właściwa dla usługi lub
- podstawa prawna stawki podatku
staje się niezgodna z tymi przepisami.
Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, z którymi WIS stała się niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).
Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.
POUCZENIE
Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w związku z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP albo za pośrednictwem systemu teleinformatycznego e-Urząd Skarbowy na stronie: https://www.podatki.gov.pl/e-urzad-skarbowy/, będąc użytkownikiem/wyznaczając użytkownika konta w e-Urzędzie Skarbowym.
Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).