0112-KDSL2-1.440.93.2023.3.MK

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r., poz. 2651, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 24 lutego 2023 r. (data wpływu 2 marca 2023 r.), uzupełnionego pismem z dnia 4 maja 2023 r. (data wpływu 4 maja 2023 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: usługa – wstęp do salonu wirtualnej rzeczywistości oferującego gry VR

Opis usługi:

Wnioskodawca prowadzi salon wirtualnej rzeczywistości, w którym dostępny jest szeroki wybór gier VR. Wnioskodawca przystosował lokal – wykorzystywany na podstawie umowy najmu – w którym klienci uczestniczą w grach w wirtualnej rzeczywistości. Odwiedzający to miejsce gracze mają do wyboru ponad (`(...)`) różnego rodzaju gier i wirtualnych doświadczeń przygotowanych z myślą o osobach w różnym wieku. Przebywanie i korzystanie z wyposażenia salonu przez określoną ilość czasu odbywa się na podstawie biletu. Wstęp do salonu uzależniony jest również od dostępności lokalu (funkcjonuje system rezerwacji).

Przedmiotowa usługa składa się z następujących czynności:

a) Sprzedaż biletu wstępu do salonu wirtualnej rzeczywistości.

Bilet upoważnia do przebywania oraz korzystania z wyposażenia salonu przez określoną ilość czasu.

b) Szkolenie z zagadnień obsługi sprzętu oraz zasad bezpieczeństwa obowiązujących w salonie.

Pracownik Wnioskodawcy zaznajamia Klientów z zasadami bezpieczeństwa, w szczególności doty­czącymi tzw. Indywidualnych stref gry, w których należy pozostawać w trakcie korzystania z zesta­wów do wirtualnej rzeczywistości. Następnie pracownik salonu prezentuje w jaki sposób należy używać udostępnianego sprzętu, zmieniać gry itp.

c) Wybór przez Klienta stanowiska (indywidulanej strefy) do gry w wirtualnej rzeczywistości.

Wybór jest możliwy spośród wolnych w danej chwili stanowisk. Po dotarciu na odpowiednie stanowisko, pra­cownik przekazuje klientowi zestaw do wirtualnej rzeczywistości.

d) Następnie Klient samodzielnie korzysta z udostępnionej przestrzeni i sprzętu przez czas wykupiony w ramach biletu wstępu.

Klient używa zestawów wirtualnej rzeczywistości (…) składają­cych się z okularów oraz kontrolerów trzymanych w rękach. W trakcie korzystania z urządzenia klient może grać w gry w wirtualnej rzeczywistości, tj. w technologii której zadaniem jest takie przedstawienie obrazu i dźwięku, aby użytkownik poczuł się jakby faktycznie znajdował się w środ­ku przedstawionego świata.

Klient może przebywać w salonie oraz korzystać z wyposażenia przez czas opłacony przy zakupie biletu wstępu. W godzinach funkcjonowania lokalu, permanentnie przebywa w nim obsługa, której rolą jest przyjmowanie opłat za wstęp, czy też biletów zakupionych za pośrednictwem popularnych portali internetowych (okazywanych na urządzeniu mobilnym lub wydrukowanych). Obsługa czuwa ponadto nad przebiegiem gier, przygotowuje i wydaje sprzęt oraz udziela wskazówek technicznych w zakresie jego obsługi.

Zamiarem Klientów jest nabycie jednego świadczenia w postaci wstępu do salonu gier wirtualnej rzeczywistości, wyposażonego w sprzęt, gry, przystosowane pomieszczenie z obsługą techniczną w ramach oferowanych pakietów. Klienci Wnioskodawcy oczekują przede wszystkim rozrywki i właśnie ona jest celem i efektem świad­czenia.

Rozstrzygnięcie: Usługi związane z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne

Stawka podatku od towarów i usług: 8%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 2 ustawy w zw. z art. 146ea pkt 2 ustawy oraz art. 146ef ust. 1 pkt 2 ustawy w zw. z poz. 65 załącznika nr 3 do ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2023 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania ww. usługi według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług)) na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług. Wniosek uzupełniono w dniu 4 maja 2023 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz Regulamin i Cennik.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis usługi

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług rozrywki polegających na przyznaniu wstępu do wydzielonego pomieszczenia (sala zabaw), w którym udostępniane są gry w wirtualnej rzeczywistości. Główną cechą gier jest aktywność motoryczna (ruchowa), gdzie gracz wyposażony w gogle VR (okulary 3D do poruszania się w wirtualnej rzeczywistości) oraz rożnego rodzaju, kontrolery prowadzi rozgrywkę w ramach wybranej gry/symulatora. W ofercie salonu wirtualnej rzeczywistości dostępny jest szeroki wybór gier VR, zarówno dla indywidualnych graczy, jak i całych grup lub zespołów.

Odwiedzający to miejsce gracze mają do wyboru ponad 70 różnego rodzaju gier i wirtualnych doświadczeń przygotowanych z myślą o osobach w różnym wieku. Oferta obejmuje różne warianty wstępu np. przygoda w wirtualnej rzeczywistości dla 1 osoby na 30 minut lub przygoda w wirtualnej rzeczywistości dla 2 osób na 30 minut, które klienci mogą wybrać indywidualnie (w zależności od swoich potrzeb czasowych i możliwości finansowych). Wstęp uzależniony jest również od dostępności lokalu (funkcjonuje system rezerwacji). W celu uatrakcyjnienia pobytu, Wnioskodawca oferuje dodatkowo (poza usługą wstępu) i za dodatkową odpłatnością napoje.

Podatnik posiada przystosowany lokal, w którym klienci uczestniczą w grach w wirtualnej rzeczywistości. Lokal posiada wydzieloną powierzchnię techniczno-organizacyjną dla obsługi oraz pełniącą rolę poczekalni, a także obszar z wyznaczonymi stanowiskami na grę. Część rozrywkowa jest dodatkowo zabezpieczona miękkim materiałem, chroniącym uczestników przed ewentualnymi urazami (istotą rozrywki jest bezpośrednia aktywność ruchowa uczestników).

Lokal jest dodatkowo wygłuszony odpowiednimi materiałami akustycznymi w celu odizolowania pomieszczenia. W godzinach funkcjonowania lokalu, permanentnie przebywa w nim obsługa, której rolą jest przyjmowanie opłat za wstęp, czy też biletów zakupionych za pośrednictwem popularnych portali internetowych (okazywanych na urządzeniu mobilnym lub wydrukowanych). Główną grupą klientów są osoby fizyczne, a sprzedaż dokumentowana jest za pomocą paragonów. Obsługa czuwa ponadto nad przebiegiem gier, przygotowuje i wydaje sprzęt oraz udziela wskazówek technicznych w zakresie jego obsługi.

Wszystkie czynności wchodzące w skład świadczenia będącego przedmiotem wniosku łączą się i tworzą w rezultacie jedno świadczenie kompleksowe. Zamiarem klientów jest nabycie jednego kompleksowego świadczenia w postaci wstępu do salonu gier wirtualnej rzeczywistości, wyposażonego w sprzęt, gry, przystosowane pomieszczenie z obsługą techniczną w ramach oferowanych pakietów. Intencją klientów nie jest nabycie jakichkolwiek świadczeń oddzielnie.

Świadczenie dodatkowe takie jak możliwość nabycia napoju stanowi jedynie dopełnienie zasadniczej usługi wstępu i uatrakcyjnia czas spędzany w obiekcie.

W ocenie Wnioskodawcy sprzedaż usługi wstępu (która nie obejmuje wzmiankowanych wyżej napojów) stanowi kompleksową usługę związaną z aktywną rozrywką i rekreacją uczestników, opodatkowaną stawką VAT (podatek od towarów i usług) w wysokości 8%.

Dnia 4 maja 2023 r. wniosek uzupełniono o następujące informacje:

„1. Opis czynności wchodzących w skład usługi będącej przedmiotem wniosku:

a) Sprzedaż biletu wstępu do salonu wirtualnej rzeczywistości.

Bilet upoważnia do przebywania oraz korzystania z wyposażenia salonu przez określoną ilość czasu.

b) Szkolenie z zagadnień obsługi sprzętu oraz zasad bezpieczeństwa obowiązujących w salonie.

Pracownik Wnioskodawcy zaznajamia klientów z zasadami bezpieczeństwa, w szczególności doty­czącymi tzw. Indywidualnych stref gry, w których należy pozostawać w trakcie korzystania z zesta­wów do wirtualnej rzeczywistości. Następnie pracownik salonu prezentuje w jaki sposób należy używać udostępnianego sprzętu, zmieniać gry itp.

c) Wybór przez klienta stanowiska (indywidulanej strefy) do gry w wirtualnej rzeczywistości. Wybór jest możliwy spośród wolnych w danej chwili stanowisk. Po dotarciu na odpowiednie stanowisko, pra­cownik przekazuje klientowi zestaw do wirtualnej rzeczywistości.

d) Następnie klient samodzielnie korzysta z udostępnionej przestrzeni i sprzętu przez czas wykupiony w ramach biletu wstępu. Klient używa zestawów wirtualnej rzeczywistości (…) składają­cych się z okularów oraz kontrolerów trzymanych w rękach. W trakcie korzystania z urządzenia klient może grać w gry w wirtualnej rzeczywistości, tj. w technologii, której zadaniem jest takie przedstawienie obrazu i dźwięku, aby użytkownik poczuł się jakby faktycznie znajdował się w środ­ku przedstawionego świata. Wystarczy obrócić się, spojrzeć do góry lub pochylić, by zobaczyć zu­pełnie nową perspektywę – identycznie jak w życiu realnym.

2. Urządzenia znajdujące się w obiekcie:

a) Zestawy do wirtualnej rzeczywistości (…). Zestaw składa się ze specyficznych okularów zakładanych na głowę oraz kontrolerów trzymanych w rękach. Korzysta się z niego na stojąco, w ramach wyznaczonej strefy bezpieczeństwa. Pozwala on na niemal realne odczucie przedstawionych na nim treści.

b) Stanowisko do gier wyścigowych - fotel, kierownica, zestaw do wirtualnej rzeczywistości. Zestaw symuluje jazdę samochodem wyścigowym. Składa się ze sportowego fotela. kierownicy wyposażo­nej w technologii force feedback, pedałów oraz zestawu do wirtualnej rzeczywistości (…). Użytkownik zakłada okulary a następnie, zupełnie jak w prawdziwym świecie, prowadzi samochód po torach wyścigowych.

c) Kanapy i stoły w ramach części wypoczynkowej.

3. Lokal:

Wnioskodawca wynajmuje lokal i posiada umowę najmu lokalu.

4. Cel świadczenia:

Klienci Wnioskodawcy oczekują przede wszystkim rozrywki i właśnie ona jest celem i efektem świad­czenia. Ponadto klienci chcą zapoznać się z nowinką techniczną jaką niewątpliwie są zestawy do wirtu­alnej rzeczywistości.

5. Wynagrodzenie (cena biletu wstępu) jest skalkulowane tak, aby:

1. pokryć koszty działalności ponoszone przez wnioskodawcę, a w szczególności:

a) koszt wynajmu lokalu,

b) koszt energii elektrycznej,

c) wynagrodzenia pracowników,

d) pozostałe koszty (ochrona, telefon, Internet itp.).

2. w skończonym okresie czasu pokryć koszty początkowe działalności, w szczególności:

a) koszt przystosowania lokalu,

b) koszt zakupu urządzeń,

3. osiągnąć zysk.

6. Najważniejsze zasady korzystania z sali zabaw i urządzeń znajdujących się w lokalu:

a) klient może przebywać w salonie oraz korzystać z wyposażenia przez czas opłacony przy zakupie biletu wstępu,

b) klient może dowolną ilość razy zmieniać gry, w które gra (w ramach opłaconego czasu),

c) w czasie, gdy klient korzysta z zestawu do wirtualnej rzeczywistości, musi pozostawać w wyzna­czonej strefie gry, indywidualnej dla każdego klienta,

d) w czasie gdy klient nie korzysta z zestawu, może swobodnie poruszać się po salonie gier, korzystać ze strefy rekreacyjnej itp, nie może jednak wkraczać w strefy gier VR innych klientów.

Do uzupełnienia wniosku Wnioskodawca dołączył:

(…)

W trybie przewidzianym w art. 200 § 1 Ordynacji podatkowej, postanowieniem z dnia 22 maja 2023 r. nr 0112-KDSL2-1.440.93.2023.2.MK tut. organ wyznaczył Wnioskodawcy siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w zakresie zebranego w sprawie materiału dowodowego. Postanowienie zostało skutecznie doręczone Wnioskodawcy w dniu 3 czerwca 2023 r. Wnioskodawca nie skorzystał z ww. prawa wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego.

Uzasadnienie klasyfikacji usługi

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Zgodnie z art. 42a ustawy, wiążąca informacja stawkowa, zwana dalej „WIS”, jest decyzją wydawaną na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług, która zawiera:

1. opis towaru albo usługi będących przedmiotem WIS;

2. klasyfikację towaru według działu, pozycji, podpozycji lub kodu Nomenklatury scalonej (CN) albo według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług albo według sekcji, działu, grupy lub klasy Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych albo usługi według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, niezbędną do:

a) określenia stawki podatku właściwej dla towaru albo usługi,

b) stosowania przepisów ustawy oraz przepisów wykonawczych wydanych na jej podstawie – w przypadku, o którym mowa w art. 42b ust. 4;

3. stawkę podatku właściwą dla towaru albo usługi.

Zatem w przypadku, gdy stawka podatku od towarów i usług nie jest uzależniona od zaklasyfikowania danego towaru lub usługi do odpowiedniej klasyfikacji (CN, PKOB lub PKWiU), ale od spełnienia definicji (opisu) zawartej w odpowiednim przepisie ustawy lub pozycji załącznika do ustawy, przedmiotem postępowania w zakresie wydania WIS jest ustalenie, czy opisany towar lub usługa spełnia wymogi wskazane przez ustawodawcę w tym opisie_._

W poz. 65 załącznika nr 3 do ustawy, stanowiącego wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, wskazano bez względu na symbol PKWiU – „Usługi związane z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne”.

W tym miejscu należy wskazać, że przepisy ustawy nie zawierają definicji pojęć „rozrywka”, „rekreacja”, „park rozrywki” czy też „wesołe miasteczko”. Aby zatem poznać ich znaczenie należy sięgnąć do wykładni językowej. Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje rekreację jako „aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu”, natomiast Wielki Słownik Języka Polskiego (http://www.wsjp.pl/) za rekreację uznaje „ruchową aktywność w czasie wolnym od pracy, mającą służyć zdrowiu i dobremu samopoczuciu”. W odniesieniu do wesołego miasteczka definicję taką przewiduje przykładowo internetowy Słownik Języka Polskiego PWN (www.sip.pwn.pl) wskazując, że wesołe miasteczko to teren z urządzeniami rozrywkowymi, takimi jak karuzele, strzelnice, kolejki. Natomiast sama rozrywka to coś, „co służy odprężeniu, wypoczynkowi”. Z kolei park można definiować jako duży ogród z alejkami i ścieżkami spacerowymi, jak również jako teren, na którym zgromadzony jest sprzęt. Biorąc pod uwagę powyższe wydaje się, że znaczenie obu pojęć jest w istocie bardzo zbliżone i obejmuje teren służący ogólnie odprężeniu i wypoczynkowi, na którym znajdują się określone atrakcje w tym takie jak karuzele, kolejki i strzelnice.

Tak więc pojęcie „park rozrywki” należy rozumieć, jako miejsce zarówno otwarte jak i zamknięte, które służy jego klientom do odprężenia się, zabawy, wypoczynku, rozrywki.

Należy dodatkowo zwrócić uwagę, że ustawodawca objął obniżoną stawką podatku w wysokości 8% wymienione w poz. 65 załącznika nr 3 do ustawy usługi jednakże tylko w zakresie wstępu.

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., strona internetowa www.sjp.pwn.pl), pod pojęciem „wstępu” należy rozumieć „możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś”.

Zatem pod pojęciem „wstępu” w rozumieniu poz. 65 załącznika nr 3 do ustawy należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). I tak, np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki – możliwość korzystania z określonych urządzeń, sali tanecznej – możliwość tańczenia, na imprezę sportową – możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, „na siłownię” – możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, do parku narodowego – możliwość oglądania obiektów przyrodniczych znajdujących się na jego terenie.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że zagadnienie związane z wykładnią analizowanych przepisów, w szczególności w odniesieniu do użytego w poz. 65 załącznika nr 3 do ustawy (w stanie prawnym obowiązującym do dnia 30 października 2019 r. – poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy) sformułowania „wyłącznie w zakresie wstępu” było wielokrotnie przedmiotem rozważań sądów administracyjnych, w tym Naczelnego Sądu Administracyjnego. W orzecznictwie utrwalony został jednoznaczny pogląd, że w tym przypadku wykładnia pojęcia „wstęp” nie może ograniczać się wyłącznie do wejścia do obiektu lub na imprezę rozrywkową bez możliwości aktywnego uczestniczenia w zaoferowanej usłudze i korzystania z urządzeń potrzebnych do jej realizacji, stanowiłoby to bowiem niczym nieuzasadnione zawężenie tego pojęcia. Jak podkreślono, użyte przez ustawodawcę sformułowanie „usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu” odnosi się do kart wstępu, stałych abonamentów lub biletów i innych form opłaty za umożliwienie zarówno biernego jak i aktywnego korzystania z rozrywki i rekreacji, w tym przystosowanych do tego sal, pomieszczeń oraz urządzeń i przyrządów tam się znajdujących. Natomiast określenie „wyłącznie w zakresie wstępu” należy rozumieć w ten sposób, że wszystkie usługi, które nie są związane z normalnym typowym użytkowaniem takiego obiektu, np. usługi restauracyjne na terenie sali sportowej, zakup napojów, odżywek, usługi osobistego/personalnego trenera – nie są objęte stawką obniżoną. Konsekwentnie podlegają opodatkowaniu stawką podstawową VAT.

Usługa świadczona przez Wnioskodawcę polega na umożliwieniu wstępu do salonu wirtualnej rzeczywistości wyposażonego w infrastrukturę i urządzenia służące realizacji funkcji rozrywkowej. Usługa przyjmie postać biletów wstępu do salonu, pozwalających na korzystanie z atrakcji udostępnianych przez Wnioskodawcę. W ramach czasu objętego biletem, gość salonu będzie mógł samodzielnie zdecydować, z których atrakcji będzie korzystał – w jakie gry będzie grał. Klienci Wnioskodawcy oczekują przede wszystkim rozrywki i właśnie ona jest celem i efektem świadczenia.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że świadczona przez Wnioskodawcę usługa będąca przedmiotem analizy stanowi usługi związane z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne, o których mowa w poz. 65 załącznika nr 3 do ustawy.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1 i art. 138i ust. 4.

Zgodnie z art. 146ea ustawy, w roku 2023:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%;

2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3, wynosi 8%;

3. stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;

4. stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.

Natomiast stosownie do art. 146ef ust. 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2024 r. do końca roku, w którym suma wydatków wymienionych w art. 40 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz.U. poz. 655, 974 i 1725) określonych na ten rok w ustawie budżetowej, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 lipca tego roku, oraz planie finansowym Funduszu Wsparcia Sił Zbrojnych przedłożonym zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny albo projekcie tego planu przedstawionym do zatwierdzenia Ministrowi Obrony Narodowej zgodnie z art. 42 ust. 2 i 3 tej ustawy, jeżeli plan ten nie został przedłożony zgodnie z art. 42 ust. 4 tej ustawy, po wyłączeniu planowanych przepływów finansowych w ramach tej sumy wydatków, jest wyższa niż 3% wartości produktu krajowego brutto określonego zgodnie z art. 40 ust. 2 tej ustawy:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%;

2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;

3. stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;

4. stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 65 wskazano bez względu na symbol PKWiU – „Usługi związane z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne”.

Mając na uwadze, że opisana usługa stanowi „Usługi związane z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne”, jej świadczenie podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy w zw. z art. 146ea pkt 2 ustawy oraz art. 146ef ust. 1 pkt 2 ustawy w zw. z poz. 65 załącznika nr 3 do ustawy.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawczyni może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do usług tożsamych pod każdym względem z usługą będącą przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do usługi będącej jej przedmiotem, która została wykonana po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 2 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

- podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),

- usługa, będąca przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do usługi, będącej przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji, stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej, służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP lub za pośrednictwem systemu teleinformatycznego e-Urząd Skarbowy na stronie: https://www.podatki.gov.pl/e-urzad-skarbowy/ będąc użytkownikiem/wyznaczając użytkownika konta w e-Urzędzie Skarbowym.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP oraz e-Urząd Skarbowy.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).