📖 Pełna treść interpretacji
WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)
Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r., poz. 2651, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 6 lutego 2023 r. (data wpływu 10 lutego 2023 r.), uzupełnionego pismami z dnia: 6 kwietnia 2023 r. (data wpływu 11 kwietnia 2023 r.), 4 maja 2023 r. (data wpływu 8 maja 2023 r.), oraz 15 maja 2023 r. (data wpływu 18 maja 2023 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.
Przedmiot wniosku: usługa – udostępnianie lokalu użytkowego nas rzecz najemcy
Opis usługi:
Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Wnioskodawca nabył lokal użytkowy w budynku hotelowym, który jak wynika z aktu notarialnego jest samodzielnym lokalem przeznaczonym na cele inne niż mieszkaniowe składającym się z pokoju, łazienki i przedpokoju. Lokal wynajmowany jest na podstawie umowy najmu osobie fizycznej, która została zawarta na okres roku. Wydanie lokalu nastąpiło w dniu podpisania umowy. Do umowy załączono protokół zdawczo-odbiorczy zawierający opis umeblowania i wyposażenia, jego ilość oraz stan techniczny. Najemca zabezpiecza w lokalu swoje potrzeby mieszkaniowe, nie prowadzi tam żadnej działalności. Wnioskodawca w trakcie trwania umowy najmu nie świadczy na rzecz najemcy żadnych usług dodatkowych, takich jak sprzątanie, pranie, gastronomia. Tytułem zabezpieczenia ewentualnych roszczeń Wynajmującego wobec Najemcy związanych z przedmiotem najmu oraz zabezpieczenie na ewentualność zerwania umowy przez Najemcę przed terminem jej wygaśnięcia, Najemca zobowiązany jest wpłacić Wynajmującemu kaucję zwrotną – gwarancyjną. Najemca w okresie najmu ponosi koszty opłat dla dostawców TV i Internetu bezpośrednio do dostawcy usługi oraz opłat za zużytą energię elektryczną na podstawie comiesięcznego refakturowania przez Wynajmującego. Wniosek dotyczy opodatkowania usługi najmu lokalu użytkowego, tj. zastosowania właściwej stawki podatku od towarów i usług do faktury wystawianej dla najemcy tytułem obciążania go czynszem najmu.
Rozstrzygnięcie: PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 2015 – 68
Stawka podatku od towarów i usług: 23%
Podstawa prawna: art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146ea pkt 1 oraz art. 146ef ust. 1 pkt 1 ustawy
Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług
UZASADNIENIE
W dniu 10 lutego 2023 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania przedmiotowej usługi według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług. W dniu 11 kwietnia 2023 r. wniosek uzupełniono o dodatkowe informacje i dokumenty, natomiast w dniach 8 i 18 maja 2023 r. o doprecyzowanie przedmiotowej usługi.
W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis usługi.
Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej oraz rezydentem RP. Wnioskodawca dokonał – jako osoba fizyczna – rejestracji w zakresie podatku od towarów i usług (złożył VAT (podatek od towarów i usług)-R) oraz złożył zgłoszenie identyfikacyjne (NIP-7) jako osoba podlegająca zarejestrowaniu, jako podatnik podatku od towarów i usług lub będąca zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Wnioskodawca nabył – jako osoba fizyczna – lokal użytkowy w budynku hotelowym (sklasyfikowanym w PKOB jako 12.11., czyli budynki hoteli – hotele, motele, gospody, pensjonaty i podobne budynki oferujące zakwaterowanie z restauracjami lub bez). Jak wynika z aktu notarialnego lokal użytkowy będący przedmiotem nabycia jest samodzielnym lokalem przeznaczonym na cele inne niż mieszkaniowe.
Dostawa – na rzecz Wnioskodawcy – lokalu niemieszkalnego – apartamentu hotelowego udokumentowana została fakturą VAT (stawka VAT 23%), w której jako nabywcę wskazano dane Wnioskodawcy (imię i nazwisko oraz adres zamieszkania wraz z numerem NIP).
Opisany wyżej lokal użytkowy przeznaczany jest na wynajem cywilnoprawny. Aktualnie wynajmowany jest on – na podstawie umowy najmu – osobie fizycznej. Umowa najmu została zawarta na okres roku. Najemca – w trakcie umowy najmu – zabezpiecza w lokalu swoje potrzeby mieszkaniowe.
Wnioskodawca (Wynajmujący) w trakcie trwania umowy najmu nie świadczy na rzecz najemcy żadnych usług towarzyszących takich jak sprzątanie, pranie, gastronomia. Z tytułu usługi najmu, najemca zobowiązany jest do zapłaty czynszu na podstawie wystawionej przez Wnioskodawcę faktury VAT.
W wystawianych fakturach Wnioskodawca obciąża najemcę kwotą netto powiększoną o podatek VAT w stawce 23%. Wnioskodawca złożył wniosek celem uzyskania wyjaśnienia, czy w stosunku do realizowanych przez niego czynności (najmu lokalu użytkowego na okres jednego roku w celach mieszkaniowych najemcy) prawidłowo stosuje stawkę w wysokości 23% na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, tekst jednolity z dnia 7 kwietnia 2022 r. (Dz.U. z 2022 r., poz. 931), a jeśli nie – to jaka stawka będzie miała w jego przypadku zastosowanie.
Według oceny Wnioskodawcy postępuje on prawidłowo. Nie może bowiem w stosunku do wyżej opisanej usługi stosować:
a) zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT;
b) obniżonej (8%) stawki podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 2) ustawy o VAT.
Ad. a) Zgodnie z bowiem z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.
Zatem aby można było zastosować zwolnienie z podatku VAT muszą być łącznie spełnione trzy warunki:
· wynajmowana nieruchomość lub jej część musi mieć charakter mieszkalny;
· wynajem musi być realizowany na własny rachunek;
· wynajmowana nieruchomość musi być przeznaczona na cele mieszkaniowe najemcy.
Brak spełnienia któregokolwiek z tych trzech warunków uniemożliwia zastosowanie zwolnienia z podatku od towarów i usług.
Oznacza to, że wynajęcie nieruchomości innej niż mieszkalnej (lokal lub budynek użytkowy, grunt) albo wynajęcie nieruchomości mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe, nie może korzystać ze zwolnienia.
Wnioskodawca wskazuje, że w jego przypadku nie jest spełniony warunek wynajmowania nieruchomości o charakterze mieszkalnym. Co prawda pojęcie „nieruchomości o charakterze mieszkalnym” nie zostało zdefiniowane na potrzeby tego zwolnienia, jednak w art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, mowa jest o „obiektach budownictwa mieszkaniowego”. Są to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11. O budynkach mieszkalnych mowa jest także w art. 41 ust. 12b, który odsyła do art. 41 ust. 12a. Z przywołanych przepisów wynika, że budynek mieszkalny to obiekt budownictwa mieszkaniowego (z wyłączeniem lokalu użytkowego w budynku), tj. budynek sklasyfikowany w PKOB w dziale 11. Dział 11 PKOB obejmuje: budynki mieszkalne jednorodzinne, budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, budynki zbiorowego zamieszkania (w tym domy mieszkalne dla ludzi starszych, studentów, dzieci i innych grup społecznych, np. domy opieki społecznej, hotele robotnicze, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych itp.).
Tymczasem usługa najmu świadczona przez Wnioskodawcę nie dotyczy nieruchomości o charakterze mieszkalnym. Usłudze najmu podlega bowiem samodzielny lokal użytkowy przeznaczony na cele inne niż mieszkalne usytuowany w budynku sklasyfikowanym w PKOB w dziale 12, w związku z czym (nawet w sytuacji realizowania celu mieszkalnego najemcy), zwolnienie z podatku VAT nie będzie miało zastosowania – nie jest bowiem spełniony jeden z warunków do tego zwolnienia uprawniający.
Ad. b) Z kolei, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, obniżoną (8%) stawkę podatku od towarów i usług stosujemy do usług związanych z zakwaterowaniem sklasyfikowanych pod symbolem 55 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (poz. 47 załącznika nr 3 do ustawy). W ocenie Wnioskodawcy, usługa jaką aktualnie świadczy (najem lokalu na okres roku na cele mieszkaniowe), nie stanowi usługi związanej z zakwaterowaniem objętej symbolem 55 PKWiU; jest to natomiast usługa wynajmu i obsługi nieruchomości własnych lub dzierżawionych sklasyfikowana pod symbolem PKWiU 68.20.
W objaśnieniach bowiem do sekcji 55 PKWiU wskazuje się, że obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania zapewniają zakwaterowanie w cyklu dziennym lub tygodniowym. Sekcja ta nie obejmuje wynajmu nieruchomości mieszkalnych w celu dłuższego pobytu, zazwyczaj w cyklu miesięcznym lub rocznym.
Jeśli zatem nieruchomość jest oddawana danej osobie w celu zaspokojenia jej potrzeb mieszkaniowych oraz bytowych, to mamy styczność z najmem. W innym przypadku, gdy celem jest jedynie pobyt tymczasowy, możemy mówić o zakwaterowaniu.
W kontekście prawa podatkowego, najem nieruchomości obejmuje dłuższe okresy odnoszące się do cyklu miesięcznego lub rocznego oraz dotyczące celów mieszkaniowych, natomiast zakwaterowanie odnosi się do okresów dziennych oraz tygodniowych i związane jest z celami turystycznymi, wypoczynkowymi, czy biznesowymi. Podsumowując, w zakresie prawa podatkowego nie można utożsamiać najmu z zakwaterowaniem. Są to dwa odrębne pojęcia, które w różny sposób odnoszą się do celu, na jaki nieruchomość zostanie przeznaczona. W związku z tym trzeba mieć na uwadze, że konsekwencje podatkowe są odmienne w zależności od tego, czy mamy styczność z najmem, czy zakwaterowaniem. W opisywanym przypadku mamy do czynienia z usługą najmu (a nie z usługą zakwaterowania). Umowa najmu zawarta jest na okres roku, najemca realizuje w lokalu swój cel mieszkaniowy, wynajmujący (Wnioskodawca) nie świadczy najemcy żadnych usług towarzyszących właściwych dla obiektów krótkotrwałego zakwaterowania takich jak sprzątanie, pranie, gastronomia. W ocenie Wnioskodawcy nie ma zastosowania stawka obniżona, o której mowa w art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 oraz poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy.
Reasumując – według oceny Wnioskodawcy – świadczona przez niego usługa opisana w niniejszym wniosku, jest usługą najmu opodatkowaną 23% stawką podatku od towarów i usług.
W dniu 11 kwietnia 2023 r. Wnioskodawca na pytania zawarte w wezwaniu nr 0112-KDSL2-1.440.65.2023.1.NR udzielił następujących informacji:
1. Jak wynika z załączonego aktu notarialnego, nabyty (a następnie wynajęty) lokal ma charakter lokalu użytkowego w budynku hotelowym; jest samodzielnym lokalem przeznaczonym na cele inne niż mieszkalne (w umowie najmu błędnie, niezgodnie ze stanem rzeczywistym opisano przedmiot najmu jako lokal mieszkalny - co wynika z zastosowania wzorców dostępnych umów i przeoczenia). Lokal składa się z pokoju, łazienki oraz przedpokoju. Został on wynajęty na podstawie umowy najmu (kopia w załączeniu) przez Wnioskodawcę (osobę fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej – tu w osnowie umowy również pojawił się błąd) osobie fizycznej na okres jednego roku w ramach najmu cywilnoprawnego. Stąd też (z uwagi na czas trwania najmu) sformułowanie, że najemca zabezpiecza i realizuje w tym lokalu swoje tymczasowe potrzeby mieszkaniowe. Najemca bowiem przez ten czas fizycznie przebywa/mieszka w lokalu użytkowym, nie prowadzi tam żadnej działalności. Nie jest to także najem krótkoterminowy sklasyfikowany w PKWiU w sekcji 55 (tam sklasyfikowane są pobyty w cyklu dziennym lub tygodniowym).
2. Zgodnie z § 4 pkt 11 umowy najmu tytułem zabezpieczenia ewentualnych roszczeń Wnioskodawcy wobec najemcy oraz jako zabezpieczenie na ewentualność zerwania mowy, konieczne było uiszczenie kaucji zwrotnej, gwarancyjnej w wysokości (…).
3. Zgodnie z dodatkowym zapisem umowy najmu strony zgodnie ustaliły okres wypowiedzenia na 1 miesiąc z zachowaniem do ostatniego dnia miesiąca. Dodatkowo w § 6 tej umowy przewidziano przypadki rozwiązania umowy bez zachowania terminów wypowiedzenia (zarówno przez Wnioskodawcę jak i przez najemcę).
4. Zgodnie z § 4 pkt 1 umowy najmu najemca zobowiązany jest do zapłaty czynszu najmu. Dodatkowo, najemca ponosi:
- koszty opłat dla dostawców TV i Internetu bezpośrednio do dostawcy usługi (§ 4 pkt 2a);
- koszty energii elektrycznej (§ 4 pkt 2b);
- koszty administracyjno/eksploatacyjne należne do wspólnoty (§ 4 pkt 4).
(…)
Ponadto, w dniu 8 maja 2023 r. Wnioskodawca na pytania zawarte w wezwaniu nr 0112-KDSL2-1.440.65.2023.2.NR, udzielił następujących odpowiedzi:
1. Koszty administracyjno-eksploatacyjne, o których mowa w § 4 pkt 4 umowy, to wysokość opłaty (zaliczka), która należna jest do (…). Obejmuje ona należność m.in. za fundusz remontowy, konserwacje, naprawy, media wspólne, monitoring, odprowadzanie wód opadowych, przeglądy, awarie, recepcję, ubezpieczenie, utrzymanie czystości, utrzymanie dróg i chodników, utrzymanie terenów zielonych, windę, zarządzanie – w załączeniu kopia dokumentu za jeden miesiąc, z której wynika wysokość tej opłaty – załącznik nr 1;
2. Kwota ta ustalona została przez zarządcę (…) – Wnioskodawca nie zna sposobu jej kalkulacji czy kryterium jej obliczania; Wnioskodawca otrzymał informację o jej wysokości i taką też płaci na konto wspólnoty ze środków przekazywanych przez najemcę lokalu na podstawie umowy;
3. W przypadku otrzymania przez Wnioskodawcę informacji od (…) (po zakończeniu okresu rozliczeniowego dla właścicieli lokali) o przekroczeniu zużycia (np. w zakresie mediów wspólnych) a w konsekwencji o konieczności dopłaty z tego tytułu, najemca zobowiązany jest do dokonania zapłaty kwoty równej tej niedopłacie na rzecz Wnioskodawcy (w ciągu 7 dni) od uzyskania tej informacji od Wnioskodawcy (gdyby wystąpiła nadpłata to Wnioskodawca zwróciłby najemcy kwotę nadpłaty). Również w przypadku, gdyby w trakcie umowy najmu (…) podwyższałoby tę opłatę – najemca obowiązany byłby ponosić koszt nowej, zmienionej wysokości.
(…)
Ponadto, w dniu 18 maja 2023 r. Wnioskodawca udzielił następujących informacji.
Niniejszym w uzupełnieniu wniosku z dnia 6 lutego 2023 o wydanie wiążącej informacji stawkowej dotyczącej usługi najmu lokalu niemieszkalnego Wnioskodawca informuje, że wniosek dotyczy opodatkowania usługi najmu samodzielnego lokalu użytkowego, tj. zastosowania właściwej stawki podatku od towarów i usług do faktury wystawianej dla najemcy tytułem obciążania go czynszem najmu, o którym mowa w § 4 pkt 1 umowy najmu (kopia umowy w aktach sprawy).
Wniosek i zapytanie Wnioskodawcy nie dotyczy kosztów administracyjno-eksploatacyjnych, o których mowa w § 4 pkt 4 tej umowy.
W trybie przewidzianym w art. 200 § 1 Ordynacji podatkowej, postanowieniem z dnia 19 maja 2023 r. nr 0112-KDSL2-1.440.65.202.3.NR tut. organ wyznaczył Stronie siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w zakresie zebranego w sprawie materiału dowodowego. Postanowienie zostało skutecznie doręczone Stronie w dniu 30 maja 2023 r. Strona nie skorzystała z ww. prawa wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego.
Uzasadnienie klasyfikacji usługi.
Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.
Do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie świadczonych usług należy stosować Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, z późn. zm.).
Podstawowe cele, konstrukcję i sposób posługiwania się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług oraz jej interpretację wskazują zasady metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) zawarte w ww. rozporządzeniu.
Zasady metodyczne stanowią integralną część klasyfikacji. Zawarte w nich postanowienia obowiązują przy jej interpretacji i stosowaniu (pkt 1.3).
Zgodnie z pkt 1.2 zasad metodycznych, Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) składa się z:
- niniejszych zasad metodycznych,
- uwag do poszczególnych sekcji,
- schematu klasyfikacji.
Natomiast schemat klasyfikacji – jak wskazano w pkt 1.4 zasad metodycznych – stanowi wykaz grupowań i obejmuje:
- symbole grupowań,
- nazwy grupowań.
Stosownie do pkt 5.3.2 zasad metodycznych, każdą usługę należy zaliczać do odpowiedniego grupowania zgodnie z jej charakterem, niezależnie od symbolu PKD (Polska Klasyfikacja Działalności), pod którym został zaklasyfikowany w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej REGON podmiot gospodarczy wykonujący usługę.
W pkt 7.6 zasad metodycznych zawarto ogólne reguły klasyfikowania usług. I tak, na podstawie pkt 7.6.2, gdy przeprowadzona analiza opisu wykonywanych czynności wskazuje na możliwość zaliczenia usługi do dwóch lub kilku grupowań, należy przyjąć następujące reguły klasyfikowania, z tym jednak, że porównywać można jedynie grupowania tego samego poziomu hierarchicznego:
- grupowanie, które zawiera bardziej dokładny opis czynności, powinno być uprzywilejowane (wybrane) w stosunku do grupowania zawierającego opis ogólny,
- usługa złożona, składająca się z kombinacji różnych czynności, której nie można zaklasyfikować zgodnie ze wskazanym sposobem, powinna być zaklasyfikowana jak usługa, która nadaje całości zasadniczy charakter,
- usługę, której nie można zaklasyfikować zgodnie z (tiret 1, 2) należy zaklasyfikować w grupowaniu odpowiednim dla usługi o najbardziej zbliżonym charakterze.
Zgodnie z tytułem, Sekcja L Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług obejmuje „USŁUGI ZWIĄZANE Z OBSŁUGĄ RYNKU NIERUCHOMOŚCI”. W ramach tej sekcji mieści się:
- kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek,
- wynajem i obsługa nieruchomości własnych lub dzierżawionych,
- usługi agencji nieruchomości,
- usługi zarządzania nieruchomościami świadczone na zlecenie (włączając usługi w zakresie wyceny).
W sekcji tej zawarty jest m.in. dział 68 „USŁUGI ZWIĄZANE Z OBSŁUGĄ RYNKU NIERUCHOMOŚCI”. Zgodnie z wyjaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) dział ten obejmuje:
- usługi wynajmujących, agentów i/lub maklerów w zakresie: kupna lub sprzedaży nieruchomości, wynajmowania nieruchomości oraz pozostałe usługi związane z nieruchomościami, takie jak: wycena nieruchomości; usługi te mogą być prowadzone na własnej lub dzierżawionej nieruchomości lub na zlecenie,
- realizację projektów budowlanych, na użytek własny lub na wynajem,
- zarządzanie nieruchomościami.
Dział ten nie obejmuje:
- realizacji projektów budowlanych do sprzedaży, sklasyfikowanej w 41.00,
- usług związanych z podziałem ziemi w celu jej ulepszenia, sklasyfikowanych w 42.99.29.0,
- usług hoteli, letnich domów, wynajmu pokoi gościnnych, pól namiotowych, kempingów i pozostałych obiektów i miejsc zakwaterowania na krótkie pobyty, sklasyfikowanych w odpowiednich grupowaniach działu 55.
Uwzględniając powyższe, usługa będąca przedmiotem analizy spełnia kryteria i posiada właściwości dla usług objętych działem PKWiU 68 USŁUGI ZWIĄZANE Z OBSŁUGĄ RYNKU NIERUCHOMOŚCI.
Klasyfikacja została dokonana zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), zwłaszcza z uwzględnieniem pkt 5.3.2 tych zasad.
Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług.
Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Jak stanowi art. 146ea pkt 1 ustawy, w roku 2023 stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%.
Natomiast stosownie do art. 146ef ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2024 r. do końca roku, w którym suma wydatków wymienionych w art. 40 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz.U. poz. 655, 974 i 1725) określonych na ten rok w ustawie budżetowej, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 lipca tego roku, oraz planie finansowym Funduszu Wsparcia Sił Zbrojnych przedłożonym zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny albo projekcie tego planu przedstawionym do zatwierdzenia Ministrowi Obrony Narodowej zgodnie z art. 42 ust. 2 i 3 tej ustawy, jeżeli plan ten nie został przedłożony zgodnie z art. 42 ust. 4 tej ustawy, po wyłączeniu planowanych przepływów finansowych w ramach tej sumy wydatków, jest wyższa niż 3% wartości produktu krajowego brutto określonego zgodnie z art. 40 ust. 2 tej ustawy, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%.
Świadczona przez Wnioskodawcę, na warunkach opisanych we wniosku usługa najmu lokalu użytkowego mieści się w dziale 68 PKWiU. Usługa ta nie została wymieniona jako usługa, dla której ustawodawca, w ustawie oraz w aktach wykonawczych wydanych na jej podstawie, przewidział obniżoną stawkę podatku. Zatem, właściwą stawką dla opodatkowania przedmiotowej usługi jest stawka podatku od towarów i usług w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy w zw. z art. 146ea pkt 1 ustawy oraz art. 146ef ust. 1 pkt 1 ustawy.
Informacje dodatkowe.
Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do usług tożsamych pod każdym względem z usługą będącą przedmiotem niniejszej decyzji.
Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do usługi będącej jej przedmiotem, która została wykonana po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 2 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:
- podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),
- usługa, będąca przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).
Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do usługi, będącej przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).
Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.
POUCZENIE
Od niniejszej decyzji, stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej, służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP lub za pośrednictwem systemu teleinformatycznego e-Urząd Skarbowy na stronie: https://www.podatki.gov.pl/e-urzad-skarbowy/ będąc użytkownikiem/wyznaczając użytkownika konta w e-Urzędzie Skarbowym.
W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP oraz e-Urząd Skarbowy.
Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).