0111-KDSB1-1.440.43.2023.4.IH

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową, i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 22 lutego 2023 r. (data wpływu 27 lutego 2023 r.), uzupełnionego pismami z dnia 27 marca 2023 r. (data wpływu 5 kwietnia 2023 r.) oraz 18 kwietnia 2023 r. (data wpływu 26 kwietnia 2023 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: usługa (świadczenie kompleksowe) – dostawa, transport oraz montaż markizy (…)

Opis usługi: Wnioskodawca wykonuje świadczenie kompleksowe polegające na dostawie, transporcie oraz montażu markizy (…). Markiza montowana jest do ścian, elementów konstrukcyjnych budynków. Montaż odbywa się na uchwytach do markizy, przez które łączy się markizę ze ścianą prętem gwintowym i kotwą chemiczną. Usługa montażu wykonywana jest do zewnętrznych ścian budynków mieszkalnych jednorodzinnych, sklasyfikowanych w PKOB w klasie 1110. Markizy są kupowane u polskich producentów, natomiast Wnioskodawca samodzielnie dorabia śruby i kotwy do ich odpowiedniego przymocowania.

Rozstrzygnięcie: PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 2015 – 43

Stawka podatku od towarów i usług: 23%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 1 ustawy w zw. z art. 146ea pkt 1 ustawy oraz art. 146ef ust. 1 pkt 1 ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2023 r. Wnioskodawca złożył wniosek, uzupełniony w dniach 5 i 26 kwietnia 2023 r. w zakresie sklasyfikowania ww. usługi (świadczenia kompleksowego) według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

W treści wniosku przedstawiono następujący opis usługi (świadczenia kompleksowego):

Wnioskodawca świadczy usługi sprzedaży, montażu i serwisu produktów, które sprzedaje.

Jednym ze świadczeń jakie może nabyć Klient Wnioskodawcy jest zakup i montaż markiz. Markizy są kupowane u polskich producentów. Nabywany jest gotowy element mocujący wraz z uchwytami. Markizy montowane są do ścian, elementów konstrukcyjnych budynków, tj. strop. Wnioskodawca samodzielnie dorabia śruby i kotwy do ich odpowiedniego przymocowania.

Montaż odbywa się na uchwytach do markiz, przez które łączy się markizy ze ścianą prętem gwintowym i kotwą chemiczną. Montaż markiz na stałe łączy ją z budynkiem. Nie da się jej zdjąć bez uszkodzenia elewacji/ściany budynku. Montaż wykonywany jest na zewnątrz, do zewnętrznej ściany budynku.

Powyższe czynności dokonywane są w domach jednorodzinnych, szeregowych lub bliźniakach.

Do wniosku Wnioskodawca dołączył (`(...)`).

W dniu 5 kwietnia 2023 r. Wnioskodawca złożył pismo będące odpowiedzią na wezwanie z dnia 21 marca 2023 r. o sygnaturze (`(...)`). W treści pisma Wnioskodawca wskazał następujące informacje dotyczące przedmiotowego świadczenia:

1. Jednoznaczne wskazanie, z ilu elementów składa się świadczenie kompleksowe będące przedmiotem niniejszego wniosku.

Świadczenie kompleksowe składa się z dwóch elementów, tj. dostawy markiz oraz ich montażu. Wnioskodawcy chodzi tutaj o fakt, że dokonuje jednocześnie dostawy towaru, jak i świadczenia usług. Świadczenie usług polega na samym montażu, zaś dostawa towarów na wbudowaniu markiz do stropu budynku. Mimo wszystko jego zdaniem temu świadczeniu bliżej do usługi.

2. (…)

3. Szczegółowe opisanie towarów lub/i usług składających się na przedmiotowe świadczenie kompleksowe. W przypadku usług należy wskazać, jakie konkretnie czynności będą w ich ramach wykonywane.

Świadczenie kompleksowe składa się z dostawy towaru - markizy, która zostaje zamontowana oraz usługi będącej procesem jej montażu. Świadczenie kompleksowe polega na nabyciu markiz, uchwytów, narzędzi służących do automatycznego albo ręcznego sterowania, następnie na usłudze polegającej pojawieniu się markiz w danym miejscu (montażu). Proces usługi to: rozpakowanie wszystkich elementów, wymierzenie powierzchni, przygotowanie otworów mocujących w ścianie oraz montaż właściwy.

4. Jeśli w ramach świadczenia Wnioskodawca dokonuje również serwisu, dodatkowo należy wskazać, na jakiej podstawie się on odbywa? Czy jest to usługa świadczona cyklicznie, czy wyłącznie na zlecenie klienta?

Serwis występuje na zlecenie klienta (brak cyklicznych przeglądów), serwis jest oddzielną usługą, chyba że jest to świadczenie w ramach gwarancji.

5. Wskazanie, czy zdaniem Wnioskodawcy, usługa/i i/lub towar/y składające się na świadczenie kompleksowe są ze sobą tak ściśle powiązane, że w aspekcie gospodarczym tworzą obiektywnie jedną całość nabywaną nierozłącznie.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługa i dostawa towaru składające się na świadczenie kompleksowe są ze sobą tak ściśle powiązane, że w aspekcie gospodarczym tworzą obiektywnie jedną całość nabywaną nierozłącznie. Nabycie oraz montaż markiz ma charakter wspólny. Klient nabywając dane świadczenie ma świadomość, że przy jego nieruchomości w najbliższym czasie pojawi się markiza oraz, że w tym zakresie niezbędne będzie dokonanie odpowiedniej usługi, która to spowoduje. Pojawiają się więc tutaj dwa zdarzenia: dostawa towarów oraz świadczenie usług, które to muszą występować wspólne oraz są względem siebie niezbędne do pojawienia się markizy w danym miejscu na zlecenie klienta.

6. Wskazanie, na czym konkretnie polega (należy szczegółowo i precyzyjnie opisać) zależność między usługą/ami i/lub towarem/ami wchodzącymi w skład świadczenia będącego przedmiotem wniosku, powodująca, że usługa/i i/lub towar/y nie mogą być świadczone odrębnie.

Świadczona usługa, jak i dostawa towarów, nie mogą być świadczeniami odrębnymi, gdyż stanowią integralny element, istotnie ze sobą skorelowany. Brak markizy uniemożliwia dokonanie odpowiedniego montażu (usługi). Pojawienie się markiz wymaga zarówno dostarczenie jej w dane miejsce (dostawy towarów) jak i usługi montażowej. Brak elementów albo brak usługi powoduje, że markiza nie może być zamontowana w danym miejscu. Rozdzielenie tych czynności byłoby nieuzasadnione ekonomicznie. Wnioskodawca musiałby najpierw fakturować za sprzedaż markizy, a potem za usługę montażu. W realiach gospodarczych nie byłoby to uzasadnione działanie.

7. Wskazanie, czy z punktu widzenia nabywcy, jest on zainteresowany nabyciem od Wnioskodawcy jednego (złożonego) świadczenia, czy też odrębnie kilku poszczególnych składowych.

Z punktu widzenia nabywcy jest on zainteresowany nabyciem markiz, które mają zostać zamontowane u niego przy nieruchomości. Oznacza to, że zainteresowany jest jednym (złożonym świadczeniem) nie odrębnie kilkoma poszczególnymi. Nabywca kupując dane świadczenie nastawia się na:

- pojawienie się markizy wmontowanej do nieruchomości oraz

- usługę montażu, która spowoduje, że inna osoba wbuduje ten element do stropu.

Chodzi tu więc o funkcjonalny charakter tego świadczenia, polegający na końcowym zaistnieniu markiz przyłączonych do nieruchomości nabywcy.

8. Wskazanie, jak skalkulowane jest wynagrodzenie za wykonywane świadczenie. Czy cena obejmuje całość świadczenia?

Cena obejmuje całość świadczenia, czyli zarówno nabycie markiz, pozostałych elementów niezbędnych do jej zamontowania, koszty pośrednie, usługę dotyczącą montażu oraz narzut zysku powodujący, że firma osiąga z danej transakcji dochód, a nie stratę. Kalkulacja skupia się na tym, aby cena zwróciła wydatki poniesione na markizę oraz wygenerowała odpowiedni zysk.

9. Wskazanie, jak kształtuje się wartość poszczególnych elementów świadczenia (w tym wartość dostarczanego towaru) w odniesieniu do całości świadczenia.

Nabycie samej markizy to od 60% do 80% wartości danej transakcji. Narzut zysku wynosi natomiast ok. 10%, a pozostałą część stanowią koszty pośrednie, pracownicy oraz elementy mocujące. Sama usługa montażu nie podlega wycenie, wynika to z całokształtu transakcji.

Wnioskodawca kupuje wszystkie składniki poniżej ceny sprzedaży, aby uzyskać z niej zysk. Tym samym można stwierdzić, że usługa montażu jest elementem zysku, tzn. wartość wydatków podlega zwrotowi, a sama usługa powoduje wygenerowanie zysku.

10. Wskazanie, co zdaniem Wnioskodawcy będzie elementem dominującym (głównym) w ramach opisanego świadczenia. Jakie okoliczności przesądzają o tym, że dany element świadczenia będzie miał charakter dominujący?

Zdaniem Wnioskodawcy elementem dominującym (głównym) opisanego świadczenia będzie usługa polegająca na montażu markiz. Przesądza o tym fakt, że to markizy są kupowane u danego producenta, a Wnioskodawca dostarczając je dokonuje ich montażu. Czynności, jakie wykonuje Wnioskodawca, skupiają się więc przede wszystkim na usłudze montażu elementów. Sama dostawa towarów, pojawienie się markiz w danym miejscu ma jego zdaniem charakter uboczny.

11. Wskazanie, które z elementów składających się na świadczenie kompleksowe, zdaniem Wnioskodawcy, mają charakter pomocniczy, niezbędny do wykonania świadczenia głównego.

Zdaniem Wnioskodawcy charakter pomocniczy niezbędny do wykonania świadczenia głównego w postaci montażu markiz ma dostawa towaru w postaci pojawienia się markiz przy budynku klienta. Według Wnioskodawcy fakt nabycia markizy oraz jej przetransportowanie na miejsce montażu nie może być świadczeniem głównym. Klient decydując się na nabycie markiz zakłada, że pojawi się ona w określonym miejscu będącym jego nieruchomością. Nie zmienia to jednak faktu, że odpowiednie przymocowanie takich markiz wymaga specjalistycznej wiedzy i tym samym to ten element jest kluczowy w powyższym świadczeniu, gdyż jest w pełni wykonywany przez Wnioskodawcę.

12. Wskazanie, w jaki sposób elementy pomocnicze wchodzące w skład świadczenia będącego przedmiotem wniosku przyczyniają się (służą) do efektywniejszego/lepszego wykonania świadczenia (elementu) głównego.

Dostawa towaru w postaci pojawienia się w danym miejscu markiz jest niezbędnym elementem do wykonania usługi w postaci jej montażu. Charakter pomocniczy przejawia się w tym, że bez markiz nie możliwe jest dokonanie jej odpowiedniego montażu. Tym samym charakter pomocniczy przyczynia się do istnienia całej usługi, tzn. jej montażu. W tym przypadku dostawa towaru nie wpływa na efektywniejsze/lepsze wykonania świadczenia głównego, lecz uzależnia swoje istnienie od wykonania świadczenia głównego.

13. Wskazanie, czy poszczególne wykonywane przez Wnioskodawcę czynności prowadzą do realizacji określonego celu. Jeśli tak, to należy wskazać ten cel.

Poszczególne wykonywane przez Wnioskodawcę czynności prowadzą do realizacji określonego celu, jakim jest wykonanie świadczenia na rzecz klienta. Jest nim dokonanie takiego zespołu czynności, aby w danym miejscu wyznaczonym przez klienta pojawiła się zamontowana do budynku markiza.

14. Wskazanie parametrów technicznych markiz, a w szczególności określenie rodzaju materiału, z którego są wykonane, wymiarów itp.

(…) Markizy są wykonane z aluminium, tkaniny tekstylnej. Wymiary są różne w zależności od danej potrzeby klienta.

15. Wskazanie, jak prezentowana jest, skierowana do klientów, oferta dotycząca przedmiotowego świadczenia oraz w zakresie jakich elementów klient dokonuje wyboru.

Oferta dotycząca przedmiotowego świadczenia skierowana jest do klientów na stronie internetowej, gdzie wprowadzony został konfigurator ułatwiający dostosowanie markizy do potrzeb klienta. Elementy, które może wybrać klient to: model i typ markizy, szerokość markiz, długość markiz, kolory konstrukcji, typ napędu, rodzaj tkaniny (wodoodporna czy niewodoodporna), kolory tkaniny.

16. Wskazanie sposobu składania zamówienia u producenta markiz wraz z wyszczególnieniem, jakie elementy podlegają zamówieniu.

Zamówienie składane jest na podstawie danych technicznych dotyczących markizy przedstawionych przez klienta. Dokupowane poza tym są m. in. elementy mocujące oraz automatyka.

17. Wskazanie, czy Wnioskodawca udziela gwarancji na przedmiotowe świadczenia? Jeśli tak, jakie elementy ona obejmuje?

Wnioskodawca udziela gwarancji na przedmiotowe świadczenie zgodnie z przepisami prawa tzn. 1 rok dla firm oraz 2 lata dla konsumenta. Obejmuje ona montaż oraz sam produkt - przy czym na produkt Wnioskodawca posiada gwarancję u producenta.

18. Wskazanie, w jaki sposób demontaż markiz uszkadza elewację/ściany budynku.

Demontaż markiz uszkadza elewację poprzez pozostawienie otworów w ścianie np. stropie. Oznacza to, że niezbędne są do wykonania dodatkowe czynności tak aby budynek mógł wrócić do stanu sprzed zamontowania markizy.

19. Wyjaśnienie, jak należy rozumieć sformułowanie: Montaż markiz na stałe łączy ją z budynkiem.

To znaczy, że łączy się z elementem konstrukcyjnym budynku, ze ścianą nośną i/lub ze stropem i/lub z krokwią konstrukcji dachu i/lub balkonem. Śruby montują dane elementy bezpośrednio z budynkiem za pomocą kotwy chemicznej i/lub prętów i/lub uchwytów ściennych i/lub uchwytów krokwiowych i/lub uchwytów sufitowych.

20. Wskazanie, czy demontaż markizy powoduje jej zniszczenia i czy nadaje się ona do powtórnego montażu.

Demontaż powoduje zniszczenie elementów montażowych markizy oraz struktury obudowy. Te elementy muszą być wymienione, żeby zamontować ją ponownie.

21. Wskazanie, gdzie będzie wykonywane świadczenie kompleksowe będące przedmiotem wniosku - w budynku mieszkalnym jednorodzinnym czy w lokalu mieszkalnym? Wraz ze wskazaniem całkowitej powierzchni użytkowej. (…)

Świadczenie kompleksowe będzie wykonywane w budynku mieszkalnym jednorodzinnym. Odnosząc się natomiast do powierzchni użytkowej budynków mieszkalnych jednorodzinnych kwestia ta zależy od konkretnego budynku. Wnioskodawca skonkretyzował, że chodzi o budynki mieszkalne jednorodzinne, czyli takie, których powierzchnia użytkowa w co najmniej połowie jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. Jeżeli będzie ona przekraczać metraż wskazany w przepisach ustawy o VAT (podatek od towarów i usług) dotyczący 8% stawki, to Wnioskodawca od nadwyżki zastosuje standardową stawkę w wysokości 23%. Dodatkowo Wnioskodawca pragnie wskazać, że niektóre WIS-y wydawane w tym zakresie same w sobie wskazują na możliwość stosowania stawki 8% w zależności od metrażu nie przerzucając jednocześnie ciężaru odpowiedzi na takie pytanie na Wnioskodawcę. Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli będzie ona poniżej 300m² to Wnioskodawca zastosuje do całości usługi niższą stawkę, a jeżeli będzie przekraczać ten metraż zastosuje ją proporcjonalnie (oczywiście zakładając uzyskanie pozytywnego WIS-u w tym zakresie).

a) czy powierzchnie budynku (również tego, w którym znajduje się lokal mieszkalny) przeznaczone na cele mieszkalne obejmują co najmniej połowę powierzchni użytkowej określonej według metodologii PKOB;

Zgodnie z PKOB „Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych”. Wnioskodawca powyżej wskazał, że wniosek dotyczy budynków mieszkalnych jednorodzinnych, tym samym aby mogły one być budynkami mieszkalnymi muszą spełniać przesłankę wskazaną w pytaniu. Odpowiadając jednak na pytanie: tak, powierzchnia budynku przeznaczona na cele mieszkalne obejmuje co najmniej połowię powierzchni użytkowej określonej według metodologii PKOB.

Natomiast, odnosząc się do lokali mieszkalnych tutaj w odpowiedzi na pytanie 21 Wnioskodawca na prośbę organu podatkowego uściślił, że wniosek odnosi się do budynków mieszkalnych jednorodzinnych tym samym zakres pytania dotyczący lokali mieszkalnych staje się bezprzedmiotowy.

b) czy budynek jest przeznaczony do stałego czy okresowego zamieszkania;

Wnioskodawca dokonując świadczenia kompleksowego nie otrzymuje informacji od swojego klienta czyjego budynek jest przeznaczony do stałego czy okresowego zamieszkania. Wykonuje on świadczenie oparte na montażu, tym samym jego klienci nie udzielają mu odpowiedzi na takie pytanie wchodzące w zakres ich życia prywatnego. Dodatkowo element ten nie jest istotny ani w zakresie PKOB, tzn. ustalenia czy budynki są faktycznie mieszkalne oraz podatku VAT. Art. 41 ust. 12a nie uzależnia możliwości skorzystania z tej stawki od czynnika zadanego w pytaniu.

c) czy wskazany budynek spełnia kryteria zaspokajania podstawowych potrzeb mieszkaniowych;

Ponownie Wnioskodawca pragnie wskazać, że dokonując świadczenia kompleksowego montażu nie otrzymuje informacji od swojego klienta czy jego budynek jest przeznaczony do zaspokojenia podstawowych potrzeb mieszkaniowych. Wykonuje on świadczenie, gdzie jego klienci nie są zobowiązani do udzielenia mu takich odpowiedzi z zakresu ich życia prywatnego. Dodatkowo element ten nie jest istotny w zakresie PKOB, tzn. ustalenia czy budynki są faktycznie mieszkalne oraz podatku VAT. Art. 41 ust. 12a nie uzależnia możliwości skorzystania z tej stawki od czynnika zadanego w pytaniu.

Tutaj, jednak zdaniem Wnioskodawcy, skoro budynki, w których wykonuje usługi, są budynkami jednorodzinnymi mieszkalnymi może on przypuszczać, że spełniają kryteria zaspokojenia podstawowych potrzeb mieszkaniowych.

d) czy wskazany budynek jest objęty społecznym programem mieszkaniowym;

Przedmiotem WIS-u jest świadczenie kompleksowe, które jest wykonywane powtarzalnie, nie zaś jedna pojedyncza usługa. Wnioskodawcy chodzi tu o fakt, że świadczenie kompleksowe (jego zdaniem usługa montażu) dokonywane są powtarzalnie i elementem zmiennym tego świadczenia jest markiza i budynek, na którym jest wykonywana. Odpowiadając jednak na pytanie budynki, na których wykonywane jest świadczenie wskazane we wniosku są objęte społecznym programem mieszkaniowym.

e) jeśli świadczenie kompleksowe jest wykonywane w lokalu mieszkalnym, to czy spełnia definicję samodzielnego lokalu mieszkalnego, o którym mowa w art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2021 r. poz. 1048), tj. czy posiada stosowne zaświadczenie wydane przez starostę (art. 2 ust. 3 ww. ustawy) potwierdzające, że określony lokal stanowi lokal mieszkalny?

Ze względu na fakt, iż organ poprosił na początku pytania 21 o wskazanie czy świadczenie jest wykonywane w budynku mieszkalnym jednorodzinnym czy lokalu mieszkalnym Wnioskodawca zdecydował się skonkretyzować zakres wniosku do jednego z tych budynków. Tym samym świadczenie kompleksowe dotyczące wniosku nie obejmuje już swoim zakresem lokali mieszkalnych, a w konsekwencji pytanie te staje się bezprzedmiotowe.

22. Wskazanie, jaka jest klasyfikacja jednego konkretnego budynku, którego dotyczy wniosek lub budynku, w którym znajduje się lokal mieszkalny, w którym wykonywane jest świadczenie kompleksowe mające być przedmiotem analizy, zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowalnych. Należy wskazać klasę PKOB jednego budynku - symbol PKOB czterocyfrowy.

Ze względu na fakt, iż organ poprosił na początku pytania 21 o wskazanie, czy świadczenie jest wykonywane w budynku mieszkalnym jednorodzinnym czy lokalu mieszkalnym, Wnioskodawca zdecydował się skonkretyzować zakres wniosku do jednego z tych budynków.

Tym samym wniosek dotyczący świadczenia kompleksowego nie obejmuje już swoim zakresem lokali mieszkalnych, a w konsekwencji część pytania dotycząca lokalu mieszkalnego staje się bezprzedmiotowa.

Odpowiadając na pozostałą część pytania wnioskodawca pragnie wskazać, że przedmiotem wniosku jest usługa wykonywana powtarzalnie nie jedna konkretna. Jest ona świadczona na budynkach mieszkalnych jednorodzinnych Jego symbol PKOB czterocyfrowy to Sekcja 1 dział 11 grupa 111 klasa 1110, czyli jak zostało już wcześniej wskazane budynki mieszkalne jednorodzinne.

23. Jeżeli Wnioskodawca oczekuje klasyfikacji na potrzeby stosowania art. 41 ust. 12 ustawy, proszę wskazać w ramach jakiej czynności, tj. budowy, remontu, modernizacji, przebudowy? Należy wskazać jedną kategorie prac, której dotyczy wniosek.

Tak, Wnioskodawca oczekuje klasyfikacji na potrzeby stosowania art. 41 ust. 12 ustawy o VAT. Świadczenie jakie on wykonuje mieści się w kilku czynnościach wymienionych w tym przepisie, jednakże najbliżej mu do modernizacji. Wynika to drogą eliminacji z tego, że dzięki temu świadczeniu pojawia się w danym miejscu przy budynku markiza. Nie jest to więc budowa nowej nieruchomości. Nie jest to także remont, gdyż nie powoduje to zmiany danych elementów składowych, a dodaniem nowego obiektu przyłączonego do nieruchomości. Trudno też mówić tutaj o przebudowie.

24. (…)

Do uzupełniania Wnioskodawca dołączył: (…).

W piśmie z dnia 18 kwietnia 2023 r., będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 14 kwietnia 2023 r. o sygnaturze (`(...)`) Wnioskodawca udzielił następujących informacji:

1. Wskazanie jednego rodzaju markizy wchodzącej w skład przedmiotowego świadczenia kompleksowego.

W związku z prośbą organu Wnioskodawca zawęża zakres wniosku jedynie do markiz (…).

2. Wskazanie, czy transport markizy jest jednym z elementów przedmiotowego świadczenia kompleksowego.

Tak, transport markiz jest jednym z elementów przedmiotowego świadczenia kompleksowego.

3. Jednoznaczne wskazanie:

a) elementów polegających zamówieniu u producenta markiz;

Zgodnie z wnioskiem o uzupełnienie organ podatkowy wskazał, że Wnioskodawca nie określił zamkniętego katalogu elementów podlegających zamówieniu stosując pojęcie m. in. Tym samym Wnioskodawca pragnie sprecyzować odpowiedź na te pytanie wskazując, iż zamówienie składane jest na podstawie danych technicznych dotyczących markizy przedstawionej przez klienta. Dokupowane są elementy mocujące oraz automatyka.

b) w jaki sposób demontaż markizy uszkadza elewację/ścianę budynku;

Demontaż markiz uszkadza elewację/ścianę budynku poprzez pozostawienie otworów w ścianie, a także uszkodzenie warstwy ocieplenia.

c) sposobu połączenia markizy z budynkiem.

Tutaj Wnioskodawca pragnie wskazać, że przedmiotem wniosku jest określony rodzaj usługi. Zgodnie z art. 42b ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług Wniosek o wydanie WIS zawiera:

(`(...)`) 3) określenie przedmiotu wniosku, w tym:

a) szczegółowy opis towaru lub usługi pozwalający na taką ich identyfikację, aby dokonać ich klasyfikacji zgodnej z Nomenklaturą scaloną (CN). Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług lub Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych. (…)

Zgodnie z powyższym przepisem szczegółowość opisu usługi powinna zostać dokonana w taki sposób, aby możliwa była jej identyfikacja i odpowiednia klasyfikacja. W przypadku przedstawionym przez Wnioskodawcę we wniosku dokonuje on świadczenia kompleksowego związanego m. in. z montażem markiz. Usługa ta jest świadczona na różnych nieruchomościach, których opis został już wystarczająco opisany we wniosku i wcześniejszym wezwaniu. Wnioskodawca napisał wniosek w celu uzyskania informacji o stawce VAT świadczenia. Idąc logiką organu powodującą skonkretyzowanie nieruchomości (odpowiadając na to pytanie) Wnioskodawca w zasadzie musiałby występować o Wiążącą Informację Stawkową w odniesieniu do każdej sytuacji, gdy świadczy powyższe świadczenie kompleksowe. Założeniem tego świadczenia jest jego realizacja w stosunku do wielu klientów, gdzie czynnikiem różniącym się jest kwestia nieruchomości. Aby pozwolić na identyfikację oraz klasyfikację Wnioskodawca wskazał rodzaj nieruchomości oraz wskazał także sposób związania z nieruchomością oraz demontażu powodującym uszkodzenie. Jego zdaniem sama procedura montażu nie jest już istotna w tym zakresie (różni się ona w zależności od nieruchomości). Przepis art. 41 ust. 12 oraz 12a ustawy o podatku od towarów i usług nie uzależnia tej kwestii od możliwości stosowania niższej stawki VAT. Wnioskodawcy zależy na uzyskaniu WIS, w kontekście usługi opisanej we wniosku dotyczącej różnych nieruchomości (wystarczająco skonkretyzowanych zgodnie z art. 42b ust. 2 pkt 3 lit. a) ww. ustawy),tzn. możliwości stosowania tej stawki w stosunku do różnych klientów, gdzie nieruchomość spełnia kryteria wskazane we wniosku i wcześniejszym uzupełnieniu. Informacje te są wystarczające do ustalenia, czy usługa jest wystarczająco związana z nieruchomością oraz o na jakim rodzaju nieruchomości zgodnie z PKOB świadczenie kompleksowe będzie realizowane. Te dwie informacje są już dla organu wystarczające, aby określić stawkę VAT.

Wnioskodawca nie zmienia więc wcześniejszej odpowiedni i wskazuje, iż:

Połączenie markiz z budynkiem polega na tym. że łączy się ona z elementem konstrukcyjnym budynku, ze ścianą nośną i/lub ze stropem i/lub z krokwią konstrukcji dachu i/lub balkonem. Śruby montują dane elementy bezpośrednio z budynkiem za pomocą kotwy chemicznej i/lub prętów i/lub uchwytów ściennych i/lub uchwytów krokwiowych i/lub uchwytów sufitowych.

4. Wskazanie, jak kształtuje się wartość poszczególnych elementów świadczenia (w tym wartość dostarczanego towaru) w odniesieniu do całości świadczenia.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że nie dzieli wynagrodzenia otrzymywanego za świadczenie kompleksowe względem elementów wchodzących w jego zakres. Celem dokonania wszystkich czynności jest uzyskanie zysku z danej transakcji. Wnioskodawca nabywa elementy, wlicza do tego transport, musi uwzględnić czynniki zewnętrzne, a także koszty pracowników i w ten sposób ustala cenę powodującą, że z danej transakcji uzyska zysk. Już sam fakt, że transport może odbyć się na drugi koniec Polski albo być dokonany kilka kilometrów od miejsca siedziby może wystarczająco zróżnicować te elementy. Wnioskodawcy trudno zrozumieć co organ miał na myśli używając „w odniesieniu do całości świadczenia”.

Jeżeli założyć, że za świadczenie Wnioskodawca pobiera x złotych + transport, to 60%- 80% wartości pokrywa dostawa markiz (czyli jej nabycie i przemieszczenie), resztę zaś 20%-40% stanowi sama procedura montażu. Wartość usługi jest więc zyskiem (dostawa markizy równa się jej cenie nabycia), ale z tej wartości Wnioskodawca pokrywa wszystkie koszty pośrednie z tym związane. Kwota za transport ma natomiast faktycznie spowodować zwrot wydatków związanych z transportem.

Pytanie zadane przez organ, zdaniem strony jest kompletnie nielogiczne. Jeżeli świadczenie to jest świadczeniem kompleksowym to nie można w ogóle powiedzieć tutaj o rozdzieleniu wartości tego świadczenia. Wnioskodawcy chodzi, aby sumarycznie wyjść na plus (uzyskać z transakcji zysk), nawet nie oblicza on wartości poszczególnych elementów. Może to tylko ustalić (i dokonał tego odpowiadając na powyższe pytanie) przy jednym ogólnym założeniu, że wartość dostawy markiz, równa się wartości nabycia markiz. Wtedy też obliczy wartość uzyskaną z usługi (jednocześnie zysk), jednak jest to bardzo duże uproszczenie.

5. Wskazanie całkowitej powierzchni użytkowej budynku, w którym będzie wykonywane świadczenie kompleksowe będące przedmiotem wniosku, zgodnie z zasadami metodologii Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. z 1999 r. Nr 112, poz. 1316 ze zm.).

Ponownie Wnioskodawca pragnie powielić odpowiedź na pytanie 3 pkt c:

Przedmiotem wniosku jest określony rodzaj usługi.

Zgodnie z art. 42b ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług Wniosek o wydanie WIS zawiera:

(`(...)`) 3) określenie przedmiotu wniosku, w tym:

a) szczegółowy opis towaru lub usługi pozwalający na taką ich identyfikację, aby dokonać ich klasyfikacji zgodnej z Nomenklaturą scaloną (CN), Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług lub Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych, (`(...)`)

Zgodnie z powyższym przepisem szczegółowość opisu usługi powinna zostać dokonana w taki sposób, aby możliwa była jej identyfikacja i odpowiednia klasyfikacja. W przypadku przedstawionym przez Wnioskodawcę we wniosku dokonuje on świadczenia kompleksowego związanego m. in. z montażem markiz. Usługa ta jest świadczona na różnych nieruchomościach, których opis został już wystarczająco opisany we wniosku i wcześniejszym wezwaniu. Wnioskodawca napisał wniosek w celu uzyskania informacji o stawce VAT świadczenia. Idąc logiką organu powodującą skonkretyzowanie nieruchomości (odpowiadając na to pytanie) Wnioskodawca w zasadzie musiałby występować o Wiążącą Informację Stawkową w odniesieniu do każdej sytuacji, gdy świadczy powyższe świadczenie kompleksowe. Założeniem tego świadczenia jest jego realizacja w stosunku do wielu klientów, gdzie czynnikiem różniącym się jest kwestia nieruchomości. Aby pozwolić na identyfikację oraz klasyfikację Wnioskodawca wskazał rodzaj nieruchomości oraz wskazał także sposób związania z nieruchomością oraz demontażu powodującym uszkodzenie. Jego zdaniem sama informacja dotycząca metrażu nieruchomości nie jest już istotna w tym zakresie (różni się ona w zależności od nieruchomości). Przepis art. 41 ust. 12 oraz 12a ustawy o podatku od towarów i usług uzależnia tę kwestię od możliwości stosowania niższej stawki VAT. Jednak wskazuje metraż poniżej którego możliwe jest stosowanie 8% stawki VAT, a powyżej którego niezbędna jest stawka 23%. Wnioskodawca nie widzi więc żadnej przeszkody, aby Organ podatkowy wydał właśnie taką Wiążącą Informację Stawkową, gdzie uzależni stawkę od metrażu (8% do określonego metrażu oraz 23% powyżej tej wartości).

Wnioskodawcy zależy na uzyskaniu WIS w kontekście usługi opisanej we wniosku dotyczącej różnych nieruchomości (wystarczająco skonkretyzowanych zgodnie z art. 42b ust. 2 pkt 3 lit. a) ww. ustawy), tzn. możliwości stosowania tej stawki w stosunku do różnych klientów, gdzie nieruchomość spełnia kryteria wskazane we wniosku i wcześniejszym uzupełnieniu. Informacje te są wystarczające do ustalenia, czy usługa jest wystarczająco związana z nieruchomością oraz o na jakim rodzaju nieruchomości zgodnie z PKOB świadczenie kompleksowe będzie realizowane. Te dwie informacje są już dla organu wystarczające, aby określić stawkę VAT.

Wnioskodawca nie zmienia więc wcześniejszej odpowiedni i wskazuje, iż:

Odnosząc się natomiast do powierzchni użytkowej budynków mieszkalnych jednorodzinnych kwestia ta zależy od konkretnego budynku. Wnioskodawca skonkretyzował, że chodzi o budynki mieszkalne jednorodzinne, czyli takie, których powierzchnia użytkowa w co najmniej połowie jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. Jeżeli będzie ona przekraczać metraż wskazany w przepisach ustawy o VAT dotyczący 8% stawki, to Wnioskodawca od nadwyżki zastosuje standardową stawkę w wysokości 23%. Dodatkowo Wnioskodawca pragnie wskazać, że niektóre WIS-y wydawane w tym zakresie same w sobie wskazują na możliwość stosowania stawki 8% w zależności od metrażu nie przerzucając jednocześnie ciężaru odpowiedzi na takie pytanie na Wnioskodawcę. Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli będzie ona poniżej 300 m² to Wnioskodawca zastosuje do całości usługi niższą stawkę, a jeżeli będzie przekraczać ten metraż zastosuje ją proporcjonalnie (oczywiście zakładając uzyskanie pozytywnego WIS-u w tym zakresie).

Postanowieniem z dnia 10 maja 2023 r. znak (`(...)`) wyznaczono siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w zakresie zebranego materiału dowodowego w sprawie. Pismo zostało doręczone Wnioskodawcy 21 maja 2023 r.

Pismem z dnia 23 maja 2023 r. (data wpływu 29 maja 2023 r.) Wnioskodawca wypowiedział się w zakresie zebranego materiału dowodowego w sprawie:

(…) Wnioskodawca pragnie wskazać, że świadczy on usługi sprzedaży, dostawy, transportu i montażu markizy (…). Markizy montowane są do ścian, elementów konstrukcyjnych budynków. Montaż odbywa się na uchwytach do markiz, przez które łączy się je ze ścianą prętem gwintowym i kotwą chemiczną - Wnioskodawca samodzielnie dorabia śruby i kotwy do ich odpowiedniego przymocowania. Co istotne, montaż markizy na stale łączy ją z budynkiem – nie da się jej zdjąć bez uszkodzenia elewacji czy też zewnętrznej ściany budynku.

Zgodnie z art. 42b ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, wniosek o wydanie WIS zawiera:

„3) określenie przedmiotu wniosku, w tym:

a) szczegółowy opis towaru lub usługi pozwalający na taką ich identyfikację, aby dokonać ich klasyfikacji zgodnej z Nomenklaturą scaloną (CN). Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług lub Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych”.

Zgodnie z powyższymi wytycznymi, należy szczegółowo opisać usługę w taki sposób, aby możliwe było jej identyfikowanie i odpowiednie sklasyfikowanie. Usługa, która została opisana we wniosku przez Wnioskodawcę polega na kompleksowym świadczeniu usług związanych m.in. z instalacją markiz co zostało wyraźnie wskazane we wniosku oraz jego uzupełnieniu.

Wnioskodawcy zależy na uzyskaniu WIS w kontekście usługi opisanej we wniosku, dotyczącej różnych nieruchomości (wystarczająco skonkretyzowanych zgodnie z art. 42b ust. 2 pkt 3 lit. a) ww. ustawy), tzn. możliwości stosowania tej stawki w stosunku do różnych klientów, gdzie nieruchomość spełnia kryteria wskazane we wniosku i wcześniejszym uzupełnieniu. Informacje te są wystarczające do ustalenia czy usługa jest wystarczająco związana z nieruchomością oraz na jakim rodzaju nieruchomości zgodnie z PKOB świadczenie kompleksowe będzie realizowane. Te dwie informacje są już dla organu wystarczające, aby określić stawkę VAT.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że świadczone przez niego usługi opierają się na usługach sprzedaży, dostawy, transportu i montażu markizy (…). Markizy montowane są do ścian oraz elementów konstrukcyjnych budynków. Montaż odbywa się na uchwytach do markiz, przez które łączy się je ze ścianą prętem gwintowym i kotwą chemiczną — Wnioskodawca samodzielnie dorabia śruby i kotwy do ich odpowiedniego przymocowania. Co istotne, montaż markizy na stałe łączy ją z budynkiem nie da się jej zdjąć bez uszkodzenia elewacji czy też zewnętrznej ściany budynku.

Według Wnioskodawcy zastosowanie w jego sprawie znajdzie art. 41 ust. 12 oraz 12a ustawy o podatku od towarów i usług, który uzależnia możliwość zastosowania niższej stawki VAT od metrażu, określając wartość graniczną, poniżej której można stosować 8% stawkę podatku, a powyżej której wymagana jest stawka 23% VAT. Wnioskodawca skonkretyzował bowiem, że chodzi o budynki mieszkalne jednorodzinne, czyli takie, których powierzchnia użytkowa w co najmniej połowie jest wykorzystywana do celów mieszkalnych.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy o podatku od towarów i usług, jeśli powierzchnia użytkowa będzie wynosić poniżej 300 m², Wnioskodawca będzie w stanie zastosować niższą stawkę VAT dla całej usługi - jeśli wartość ta zostanie przekroczona, stawkę będzie stosować proporcjonalnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydanie przez organ Wiążącej Informacji Skarbowej pozwoli mu na zastosowanie wskazanej stawki w stosunku do wszystkich, adekwatnych do wskazanego we wniosku świadczeń. Założeniem wskazanego we wniosku świadczenia jest bowiem jego realizacja w stosunku do wielu klientów, gdzie czynnikiem różniącym się jest jedynie kwestia nieruchomości.

Uzasadnienie występowania świadczenia kompleksowego (usługi)

Należy podkreślić, że co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedno świadczenie obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka czynności, świadczenie to nie powinno być sztucznie dzielone dla celów podatkowych.

Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za czynność zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako czynności pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do czynności zasadniczej.

Aby móc wskazać, że dane świadczenie jest świadczeniem złożonym (kompleksowym), powinno składać się ono z różnych czynności, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na świadczenie kompleksowe składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne czynności pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać czynności głównej bez czynności pomocniczej.

Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia, świadczenie nie powinno być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będzie jedno świadczenie kompleksowe, obejmujące kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład wykonywanego świadczenia wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia kompleksowego.

Stanowisko takie przedstawił również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r., nr C-349/96 stwierdzając, że: Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej.

Odnosząc się do zagadnienia będącego przedmiotem wniosku, wskazać również należy, że:

­ - w wyroku TSUE z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen, Trybunał wskazał, że po pierwsze z art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy wynika, że każda transakcja powinna być uznawana za odrębną i niezależną, a po drugie, że czynność złożona z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania podatku VAT. W ocenie Trybunału, aby określić, czy mamy do czynienia z jednym świadczeniem, należy przede wszystkim poszukać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem ustalenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie (pkt 20 wyroku). Podobnie jest w przypadku, jeśli dwa (lub więcej) świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako przeciętny konsument, są tak ściśle związane, że stanowią one obiektywnie jedno tylko nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (punkt 22 wyroku),

­w - wyroku z dnia 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse LLP Trybunał wskazał, że aby móc uznać, że ogół świadczeń zapewnianych przez wynajmującego najemcy stanowi jedno świadczenie, należy zbadać czy wykonywane świadczenia stanowią jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny, czy też obejmują one świadczenie główne, względem którego pozostałe świadczenia mają charakter dodatkowy (pkt 22 wyroku).

Charakter danego świadczenia należy oceniać biorąc pod uwagę punkt widzenia nabywcy oraz cechy charakterystyczne tego świadczenia (vide: wyrok TSUE z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Part Service srl, ECLI:EU:C:2008:108, pkt 51-53; z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/07 RLRE Tellmer Property sro, ECLI:EU:C:2009:365, pkt 17-19 oraz z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 Don Bosco Onroerend Goed BV, ECLI:EU:C:2009:722, pkt 36-38).

Podsumowując zatem powyższe, świadczenie kompleksowe ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy, dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić tak, że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy – wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej), niezależnie opodatkowane świadczenia.

W przypadku świadczeń kompleksowych o tym, czy świadczenie jest dostawą towarów, czy usługą powinien przesądzić element, który w ramach całego świadczenia ma charakter dominujący (zob. np. wyroki TSUE: z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94, Faaborg – Gelting Linien; z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise; z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien). Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, natomiast pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast w przypadku, gdy istotą transakcji będą inne czynności to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

Biorąc po uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę opis świadczenia oraz dołączone do wniosku i uzupełnień (…), należy wskazać, że wykonywane przez Wnioskodawcę czynności są ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. Świadczy o tym (…), a także (…). Również sam Wnioskodawca wskazał, że z punktu widzenia nabywcy jest on zainteresowany nabyciem markizy, która zostanie zamontowana przy jego nieruchomości.

Natomiast zasadniczym elementem przedmiotowego świadczenia jest usługa montażu. Za powyższym stanowiskiem przemawia okoliczność, że nabywca kupując dane świadczenie nastawia się na pojawienie się markizy wmontowanej do nieruchomości wraz z usługą montażu. Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, iż odpowiednie przymocowanie markizy do budynku wymaga specjalistycznej wiedzy. Należy również wskazać, że Wnioskodawca udziela gwarancji na montaż oraz że posiada on gwarancję na markizę od producenta. Reasumując, pozostałe elementy świadczenia, na które składa się dostawa oraz transport towaru mają charakter pomocniczy niezbędny do wykonania świadczenia głównego.

W związku z powyższym w dalszej części decyzji tutejszy Organ określi stawkę podatku klasyfikację dla usługi (elementu dominującego).

Uzasadnienie klasyfikacji usługi

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Zgodnie z art. 42a ustawy, wiążąca informacja stawkowa, zwana dalej „WIS”, jest decyzją wydawaną na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług, która zawiera:

1. 1. opis towaru albo usługi będących przedmiotem WIS;

2. klasyfikację towaru według działu, pozycji, podpozycji lub kodu Nomenklatury scalonej (CN) albo według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług albo według sekcji, działu, grupy lub klasy Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych albo usługi według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, niezbędną do:

a) określenia stawki podatku właściwej dla towaru albo usługi,

b) stosowania przepisów ustawy oraz przepisów wykonawczych wydanych na jej podstawie – w przypadku, o którym mowa w art. 42b ust. 4;

3. stawkę podatku właściwą dla towaru albo usługi.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że w przypadku, gdy stawka podatku od towarów i usług nie jest uzależniona od zaklasyfikowania danego towaru lub usługi, lub towaru i/lub usługi, które razem składają się na jedną czynność podlegającą opodatkowaniu (świadczenie kompleksowe) do odpowiedniej klasyfikacji (CN, PKOB lub PKWiU), ale od spełnienia definicji (opisu) zawartej w odpowiednim przepisie ustawy lub pozycji załącznika do ustawy, przedmiotem postępowania w zakresie wydania WIS jest ustalenie, czy opisany towar lub usługa bądź świadczenie kompleksowe spełnia wymogi wskazane przez ustawodawcę w tym opisie_._

Art. 41 ust. 12 ustawy stanowi, że stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do:

1. dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy lub robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;

2. robót konserwacyjnych dotyczących:

a) obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,

b) lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

– w zakresie w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, oraz obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, a także mikroinstalację, o której mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz.U. z 2021 r. poz. 610, 1093, 1873 i 2376 oraz z 2022 r. poz. 467), funkcjonalnie z nimi związaną, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Według art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2,

2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

W myśl art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Należy zauważyć, że ustawa, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112 poz. 1316 ze zm.).

Rodzaje usług wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, których wykonanie w obiektach budowlanych lub ich częściach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym daje podstawę do stosowania preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług, nie zostały zdefiniowane w ustawie. Ustawodawca nie odesłał również w tej materii do stosowania definicji zawartych w innych ustawach, w szczególności w Prawie budowlanym. Dlatego należy przyjąć, że czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy zostały wprowadzone do ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym. Potwierdzeniem powyższego jest uchwała z dnia 24 czerwca 2013 r., sygn. akt I FPS 2/13, w której Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził że czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, w tym pojęcie modernizacji, zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym. W takim znaczeniu modernizacja oznacza unowocześnienie, ulepszenie, udoskonalenie, podniesienie standardu obiektu budowlanego lub jego części.

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (…). Natomiast „budować” to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

„Przebudowa” – zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) – to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

W znaczeniu słownikowym („Współczesny słownik języka polskiego”, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), „remont” oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast „montaż” to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli, zakładanie instalacji. Z kolei „instalować” oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne. W związku z przytoczoną definicją stwierdzić należy, że pojęcie „montaż” odnosi się do takiego sposobu działania, w efekcie którego z niezależnie od siebie istniejących części powstaje wytwór będący zupełnie nową całością.

Pojęcie „modernizacja” – według cytowanego Słownika języka polskiego (str. 474, kol. 2) oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Ponadto zauważyć należy, że sama usługa montażu czy też instalacji poszczególnych towarów nie może być traktowana jako budowa, remont, modernizacja, czy też termomodernizacja. Dopiero w połączeniu z zespołem innych czynności, w wyniku których powstaje bądź podnosi się czy też przywraca poprzedni stan techniczny czy wartość użytkową budynku lub lokalu, można usługę tę traktować jako usługę budowy, remontu, modernizacji lub termomodernizacji, o których mowa w ustawie.

W świetle art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków (Dz. U. z 2022 r. poz. 438 ze zm.), za przedsięwzięcia termomodernizacyjne uznaje się przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

a) ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,

b) ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a, do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,

c) wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a,

d) całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.

Co prawda, ustawa o wspieraniu termomodernizacji i remontów ma inny kontekst normatywny niż ustawa o podatku od towarów i usług, ale skoro ustawodawca zdefiniował dane pojęcie w systemie prawnym, to nie ma podstaw do tego, aby odrzucać istniejącą definicję i tworzyć nową. Należy więc zaznaczyć, że definiując pojęcie przedsięwzięcia termomodernizacyjnego ustawodawca kierował się wyłącznie skutkiem, jaki ma zostać osiągnięty w wyniku tego przedsięwzięcia; zaniechał nawet przykładowego wymienienia rodzajów prac, jakie mieszczą się w pojęciu tego przedsięwzięcia. Definicja określająca przedsięwzięcie termomodernizacyjne wyłącznie na podstawie celu, jaki ma zostać osiągnięty, jest usprawiedliwiona zarówno na gruncie ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów, jak i na gruncie prawa podatkowego.

Biorąc pod uwagę cytowane wyżej przepisy należy wskazać, że obniżona stawka podatku od towarów i usług znajduje zastosowanie wtedy, gdy montaż określonych towarów następuje z wykorzystaniem elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego. Należy więc badać stopień konstrukcyjnego połączenia montowanych towarów i elementów obiektu budowlanego. Nie chodzi tutaj o badanie powiązania elementów montowanych z konstrukcyjnymi w rozumieniu techniki budowlanej, lecz o tak silne połączenie konstrukcyjne elementów montowanych i elementów obiektu budowlanego, że powstaje trwała całość spełniająca określoną funkcję użytkową.

Zatem, istotnym i podstawowym kryterium przy ustalaniu możliwości zastosowania obniżonej stawki podatku na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, jest powstała w wyniku montażu cecha konstrukcyjna, taka jak trwałość połączenia z budynkiem elementów, które zostają zamontowane na skutek wykonania usługi, a zwłaszcza sposób ingerencji zastosowanego montażu w konstrukcję budynku (albowiem tylko montaż, który w sposób „istotny” wykorzystuje elementy konstrukcyjne budynku pozwala na zastosowanie obniżonej, 8% stawki podatku). Ponadto z preferencyjnej stawki podatku, mającej zastosowanie do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, mogą korzystać jedynie te czynności, które odnoszą się do obiektu budowlanego, a nie do jego wyposażenia.

W analizowanej sprawie – jak wskazuje Wnioskodawca – markiza zostaje połączona z elementem konstrukcyjnym budynku, ze ścianą nośną i/lub ze stropem i/lub z krokwią konstrukcji dachu i/lub balkonem. Śruby montują dane elementy bezpośrednio z budynkiem za pomocą kotwy chemicznej i/lub prętów i/lub uchwytów ściennych i/lub uchwytów krokwiowych i/lub uchwytów sufitowych. Demontaż markiz uszkadza elewację/ścianę budynku poprzez pozostawienie otworów w ścianie, a także uszkodzenie warstwy ocieplenia.

W związku z tym należy stwierdzić, że wykonana przez Wnioskodawcę usługa montażu (nawet jeżeli wymaga ona ingerencji w dany obiekt budowlany) nie prowadzi do trwałego połączenia montowanych elementów z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego (jego części). Aby można było mówić o takim trwałym połączeniu, uprawniającym do zastosowania preferencyjnej stawki podatku na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, wskutek dokonanego montażu markizy powinny tworzyć wraz z konstrukcją budynku jedną całość funkcjonalno-użytkową. Markizy połączone ze ścianą budynku nie stanowią takiej całości (a więc nie są one elementem konstrukcyjnym budynku, jego substancją), lecz są jedynie elementem wyposażenia budynku, z którym są połączone, zapewniającym w szczególności ochronę przed promieniami słonecznymi. Czynności związane z montażem markiz są w istocie zaopatrywaniem obiektu budownictwa mieszkaniowego w elementy wyposażenia i nie powodują one naruszenia elementów konstrukcyjnych danego budynku (za takie naruszenie nie można bowiem uznać wywiercenia otworów w elewacji budynku i uszkodzenie w ten sposób warstwy ocieplenia).

Trzeba też zauważyć, że zamontowane markizy nie stają się integralną częścią budynku, gdyż jako wyposażenie budynku mogą być w każdym czasie zdemontowane lub wymienione. Ponadto trwałe połączenie markiz z konstrukcją budynku powinno oznaczać, że ich demontaż jest faktycznie niemożliwy bez znaczącego zniszczenia montowanej części i budynku. Natomiast wskutek demontażu markiz nie może być mowy o znaczącym zniszczeniu budynku, do którego zostały zamontowane – ich odłączenie od budynku nie narusza bowiem substancji tegoż budynku. Ewentualny demontaż połączonych z budynkiem markiz, będzie się ograniczał do przywrócenia stanu sprzed montażu i uzupełnienia powstałych ubytków w ścianie budynku. Poza tym ubytki te w żaden sposób nie wpłyną na możliwość korzystania z niego. Po dokonaniu demontażu użytkowanie obiektu będzie możliwe w takim samym stopniu i w taki sam sposób jak było to możliwe przed demontażem. Należy więc stwierdzić, że montaż markizy nie jest czynnością, która w sposób istotny narusza całość obiektu, ani nawet jego części.

W konsekwencji, wykonywane przez Wnioskodawcę czynności nie dotyczą budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy lub robót konserwacyjnych, nie mieszczą się zatem w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, gdyż w istocie czynności te będą jedynie zaopatrywaniem budynku w elementy wyposażenia, niestanowiące jego elementów konstrukcyjnych.

W związku z brakiem możliwości zastosowania w przedmiotowej sprawie obniżonej stawki podatku na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, ponieważ wykonywana przez Wnioskodawcę usługa montażu nie spełnia definicji zawartych w tym przepisie, należy dokonać jej prawidłowej klasyfikacji statystycznej.

Do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie świadczonych usług należy stosować Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r. poz. 1676 ze zm.).

Podstawowe cele, konstrukcję i sposób posługiwania się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług oraz jej interpretację wskazują zasady metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) zawarte w ww. rozporządzeniu.

Zasady metodyczne stanowią integralną część klasyfikacji. Zawarte w nich postanowienia obowiązują przy jej interpretacji i stosowaniu (pkt 1.3).

Zgodnie z pkt 1.2 zasad metodycznych, Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) składa się z:

­ - niniejszych zasad metodycznych,

­ - uwag do poszczególnych sekcji,

­ - schematu klasyfikacji.

Natomiast schemat klasyfikacji – jak wskazano w pkt 1.4 zasad metodycznych – stanowi wykaz grupowań i obejmuje:

­ - symbole grupowań,

­ - nazwy grupowań.

Stosownie do pkt 5.3.2 zasad metodycznych, każdą usługę należy zaliczać do odpowiedniego grupowania zgodnie z jej charakterem, niezależnie od symbolu PKD (Polska Klasyfikacja Działalności), pod którym został zaklasyfikowany w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej REGON podmiot gospodarczy wykonujący usługę.

W pkt 7.6 zasad metodycznych zawarto ogólne reguły klasyfikowania usług. I tak, na podstawie pkt 7.6.2, gdy przeprowadzona analiza opisu wykonywanych czynności wskazuje na możliwość zaliczenia usługi do dwóch lub kilku grupowań, należy przyjąć następujące reguły klasyfikowania, z tym jednak, że porównywać można jedynie grupowania tego samego poziomu hierarchicznego:

­- grupowanie, które zawiera bardziej dokładny opis czynności, powinno być uprzywilejowane (wybrane) w stosunku do grupowania zawierającego opis ogólny,

­- usługa złożona, składająca się z kombinacji różnych czynności, której nie można zaklasyfikować zgodnie ze wskazanym sposobem, powinna być zaklasyfikowana jak usługa, która nadaje całości zasadniczy charakter,

­- usługę, której nie można zaklasyfikować zgodnie z (tiret 1, 2) należy zaklasyfikować w grupowaniu odpowiednim dla usługi o najbardziej zbliżonym charakterze.

Zgodnie z tytułem, Sekcja F Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług obejmuje OBIEKTY BUDOWLANE I ROBOTY BUDOWLANE.

W świetle wyjaśnień do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), sekcja F obejmuje:

­- budynki i pozostałe obiekty inżynierii lądowej oraz wodnej,

­- roboty ogólnobudowlane i specjalistyczne w zakresie budownictwa i prac inżynierii lądowej i wodnej, takie jak: prace związane z budową nowych budynków, przebudową lub remontem istniejących budynków, włączając montaż budowli z elementów prefabrykowanych oraz konstrukcji o charakterze stałym lub tymczasowym,

­- opracowywanie kosztorysów stanowiących integralną część robót budowlanych,

­- realizację projektów budowlanych do sprzedaży.

Sekcja ta nie obejmuje:

­- zarządzania projektami budowlanymi w zakresie obiektów inżynierii lądowej i wodnej, sklasyfikowanego w 71.1,

­- wynajmu maszyn i urządzeń budowlanych bez operatora, sklasyfikowanego w 77.32,

­- usług instalowania mechanicznych lub elektrycznych urządzeń do zamykania sejfów i skarbców, powiązane z późniejszym ich monitorowaniem, sklasyfikowanych w 80.20.10.0.

W sekcji F zawarty jest m.in. dział 43 ROBOTY BUDOWLANE SPECJALISTYCZNE, który obejmuje:

­- specjalistyczne roboty budowlane związane z budową budynków oraz obiektów inżynierii lądowej i wodnej, prowadzone przez wykonawców posiadających specjalistyczne umiejętności i specjalny sprzęt, tj. wbijanie pali, budowanie fundamentów, roboty betoniarskie, murarskie, kamieniarskie, montowanie i demontowanie rusztowań, wykonywanie pokryć dachowych itp.,

­- wynajem sprzętu z operatorem sklasyfikowany w odpowiednich grupowaniach obejmujących roboty budowlane wykonywane przy jego użyciu,

­- roboty wykończeniowe i wykonywanie instalacji budowlanych.

Roboty montażowe/instalacyjne mogą być przeprowadzone na terenie budowy lub w warsztatach. Zalicza się tu wykonywanie:

­- instalacji gazowych, wodnych, kanalizacyjnych, centralnego ogrzewania i wentylacyjnych, instalowanie anten, wykonywanie instalacji alarmowych i pozostałych instalacji elektrycznych, instalowanie przeciwpożarowego systemu zraszającego, instalowanie dźwigów osobowych i towarowych oraz schodów ruchomych itp.,

­- zakładanie izolacji cieplnych, wodnych, dźwiękochłonnych, roboty blacharskie, zakładanie przemysłowych instalacji chłodniczych, systemów oświetleniowych i systemów sygnalizacyjnych dróg, szlaków kolejowych, portów lotniczych i wodnych itp.

Instalacje te obejmują także związane z nimi prace remontowe.

Do pozostałych usług związanych z wykańczaniem obiektów budowlanych zalicza się m.in.:

­- szklenie, tynkowanie, malowanie, układanie ceramicznych, betonowych lub kamiennych płytek podłogowych i ściennych, układanie pokryć dywanowych i parkietów, tapetowanie ścian itp., cyklinowanie podłóg, zakładanie stolarki budowlanej, zewnętrzne mycie budynków itp. Zalicza się tu również związane z tymi robotami prace remontowe.

(…)

Specjalistyczne roboty budowlane wykonywane są z reguły przez podwykonawców.

W dziale PKWiU 43 mieści się klasa 43.29 POZOSTAŁE ROBOTY ZWIĄZANE Z WYKONYWANIEM INSTALACJI.

Z kolei pod pozycją PKWiU 43.29.19.0 sklasyfikowane zostały Pozostałe roboty związane z wykonywaniem instalacji, gdzie indziej niesklasyfikowane. Zgodnie z wyjaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) pozycja ta obejmuje:

­ - specjalistyczne roboty związane z instalowaniem dźwigów towarowych i wind osobowych, schodów ruchomych i ruchomych chodników, włączając naprawy i konserwację,

­ - roboty związane z instalowaniem drzwi automatycznych i obrotowych,

­ - roboty związane z instalowaniem rolet i markiz,

­ - roboty związane z instalowaniem znaków świetlnych i znaków pozostałych,

­ - roboty związane z wykonywaniem instalacji odgromowych,

­ - roboty instalacyjne związane z wyrobami niestanowiącymi części konstrukcji obiektu budowlanego.

Uwzględniając powyższe, usługa będąca przedmiotem wniosku spełnia kryteria i posiada właściwości dla usług objętych działem PKWiU 43 ROBOTY BUDOWLANE SPECJALISTYCZNE.

Klasyfikacja została dokonana zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), zwłaszcza z uwzględnieniem pkt 5.3.2 tych zasad.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1 i art. 138i ust. 4.

Zgodnie z art. 146ea pkt 1 i 2 ustawy, w roku 2023:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%;

2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3, wynosi 8%.

Natomiast stosownie do art. 146ef ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2024 r. do końca roku, w którym suma wydatków wymienionych w art. 40 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz.U. poz. 655, 974 i 1725) określonych na ten rok w ustawie budżetowej, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 lipca tego roku, oraz planie finansowym Funduszu Wsparcia Sił Zbrojnych przedłożonym zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny albo projekcie tego planu przedstawionym do zatwierdzenia Ministrowi Obrony Narodowej zgodnie z art. 42 ust. 2 i 3 tej ustawy, jeżeli plan ten nie został przedłożony zgodnie z art. 42 ust. 4 tej ustawy, po wyłączeniu planowanych przepływów finansowych w ramach tej sumy wydatków, jest wyższa niż 3% wartości produktu krajowego brutto określonego zgodnie z art. 40 ust. 2 tej ustawy:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%;

2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Na mocy art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do:

1. dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy lub robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;

2. robót konserwacyjnych dotyczących:

a) obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,

b) lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

– w zakresie w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 1.

Dokonana analiza powołanego przepisu wskazała, że warunkiem zastosowania 8% stawki podatku od towarów i usług, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze – zakres wykonywanych czynności musi obejmować dostawę, budowę, remont, modernizację, termomodernizację lub przebudowę budynków lub ich części. Przy czym – wziąwszy pod uwagę przywołane wcześniej definicje – czynności budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji powinny dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego. Po drugie – budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy.

Zatem, jak już wskazano w niniejszej decyzji, usługa montażu będąca przedmiotem wniosku nie mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, co oznacza, że nie korzysta z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług jest ona zaklasyfikowana do działu PKWiU 43 ROBOTY BUDOWLANE SPECJALISTYCZNE.

Przepisy ustawy nie przewidują możliwości zastosowania obniżonej stawki podatku od towarów i usług dla usług sklasyfikowanych do działu 43 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

W związku z powyższym, ponieważ opisana we wniosku usługa (świadczenie kompleksowe) – dostawa, transport oraz montaż markizy (…) – klasyfikowana jest do działu 43 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) właściwą stawką dla jej opodatkowania jest stawka podatku od towarów i usług w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy w zw. z art. 146ea pkt 1 ustawy oraz art. 146ef ust. 1 pkt 1 ustawy.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do świadczenia kompleksowego tożsamego pod każdym względem ze świadczeniem kompleksowym będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do świadczenia kompleksowego będącego jej przedmiotem, które zostało wykonane po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 3 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

­

- podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),

- świadczenie kompleksowe, będące przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do świadczenia kompleksowego, będącego przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej, służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP lub za pośrednictwem systemu teleinformatycznego e-Urząd Skarbowy na stronie: https://www.podatki.gov.pl/e-urzad-skarbowy/ będąc użytkownikiem/wyznaczając użytkownika konta w e-Urzędzie Skarbowym.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP oraz e-Urząd Skarbowy.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).