0112-KDSL2-2.440.187.2022.4.IP

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r., poz. 2651, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 10 października 2022 r. (data wpływu 13 października 2022 r.), uzupełnionego pismem z dnia 12 grudnia 2022 r. (data wpływu 15 grudnia 2022 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: usługa – powierzenie – na zasadach przeniesienia powierniczego – służących Wnioskodawcy majątkowych praw autorskich do utworów w postaci scenariuszy oraz/lub dialogów do seriali (…), a także eksploatacji utworów Wnioskodawcy na określonych prawem autorskim polach eksploatacji, za które (`(...)`) wypłaca Wnioskodawcy tantiemy

Opis usługi:

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem scenariuszy (w tym dialogów) do programów i seriali (…) o według własnego zindywidualizowanego pomysłu. W zależności od konkretnego przypadku, Wnioskodawca jest wyłącznym autorem takiego utworu lub jego współautorem. Niezależnie od powyższego – w zależności od potrzeb usługobiorcy – Wnioskodawca zajmuje się również nadzorowaniem pracy innych scenarzystów. W ramach tej aktywności Wnioskodawca jest współtwórcą świadczącym na rzecz zleceniodawcy usługi poprzez współtworzenie utworów – scenariuszy seriali/programów (`(...)`), wynagradzane w formie honorarium (obejmujące przeniesienie praw autorskich do wytworzonego fragmentu utworu). W tym przypadku Wnioskodawca nie jest wyłącznym autorem utworu, lecz jego współautorem poprzez ingerencję w jego treść pierwotnie stworzoną przez innego autora. W przypadku wyżej opisanych usług Wnioskodawca sam organizuje swoją pracę, tj. występuje jako podmiot w pełni samodzielny działający w swoim imieniu i na własny rachunek w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy Prawo przedsiębiorców. Wnioskodawca samodzielnie decyduje o czasie i miejscu wykonywania usług, nie łączy go z producentem żaden stosunek podporządkowania. Wnioskodawca samodzielnie ponosi koszty związane ze świadczonymi usługami. W rezultacie wyżej opisanych usług powstają scenariusze i dialogi, które są elementem składowym finalnego dzieła, jakim jest program/serial (`(...)`). Niezależnie od powyższego, Wnioskodawca jest tzw. twórcą niestowarzyszonym (`(...)`). Na potrzeby uzyskiwania tantiem Wnioskodawca nie zawierał specjalnej pisemnej umowy, a jedynie składał formularz danych osobowych oraz oświadczenie o byciu autorem. (`(...)`) weryfikuje kiedy, gdzie i w jakim zakresie doszło do nadania i reemisji serialu, w którym wykorzystano scenariusze i/lub dialogi Wnioskodawcy i – na mocy stosownych regulacji prawnych – inkasuje dla Wnioskodawcy wynagrodzenie autorskie za wykorzystywanie scenariuszy oraz/lub dialogów w serialach (`(...)`) i za eksploatację jego utworów na określonych prawem autorskim polach eksploatacji (tj. za eksploatację na polu nadań, reemisji i wyświetlania). Prowizja pobierana przez (`(...)`) w wysokości (`(...)`)% jest stała i stanowi wynagrodzenie dla (`(...)`) za zarządzanie prawami autorskimi Wnioskodawcy.

Rozstrzygnięcie: Usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

Stawka podatku od towarów i usług: 8%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 2 ustawy w zw. z art. 146ea pkt 2 ustawy oraz art. 146ef ust. 1 pkt 2 ustawy w zw. z poz. 63 załącznika nr 3 do ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

Zastrzeżenie: Niniejsza WIS ma zastosowanie jeśli – zgodnie z deklaracją złożoną we wniosku – Wnioskodawca jest twórcą/współtwórcą w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r., poz. 2509). Weryfikacja powyższego pozostaje jednak poza zakresem postępowania w sprawie wydania WIS.

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2022 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania ww. usługi według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług)) na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług. Wniosek uzupełniono w dniu 15 grudnia 2022 r. o wskazanie jednej, konkretnej usługi mającej być przedmiotem wniosku oraz dokumenty dotyczące usługi.

W treści wniosku oraz uzupełnieniu z dnia 12 grudnia 2022 r. przedstawiono następujący szczegółowy opis usługi

Od dnia (`(...)`) r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Przeważający kod PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) to 59.11 .Z (PKWiU usług 59.11.1). Od początku swojej aktywności jako przedsiębiorcy Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem scenariuszy (w tym dialogów) do programów i seriali (`(...)`) według własnego zindywidualizowanego pomysłu. Usługę wykonuje osobiście, zgodnie z wymogami artystycznymi i technologicznymi usługobiorcy (…), formatem programów produkowanych przez usługobiorcę, a także zgodnie ze wskazówkami przedstawiciela producenta. W zależności od konkretnego przypadku, Wnioskodawca jest wyłącznym autorem takiego utworu lub jego współautorem. W związku z tym, Wnioskodawca zawiera stosowne umowy, które zawsze przewidują klauzule przeniesienia praw autorskich na rzecz usługobiorcy w związku z tworzonymi utworami.

Z tego tytułu na podstawie faktury ze stawką 23% VAT (podatek od towarów i usług) Wnioskodawca otrzymuje honorarium, które uwzględnia: wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych oraz praw pokrewnych do utworu, przeniesienie praw zezwalania na wykonywanie autorskich praw zależnych, wynagrodzenie za korzystanie z usługi na wszystkich odrębnych polach eksploatacji określonych w umowie, wynagrodzenie za przeniesienie własności egzemplarza usługi oraz koszty usługi. Na skutek wykonywania przez Wnioskodawcę usług osobiście w charakterze twórcy, nazwisko Wnioskodawcy jako autora znajduje się na egzemplarzu utworu (tj. na scenariuszu), jak również podawane jest do wiadomości publicznej w związku z jego rozpowszechnianiem (napisy końcowe seriali/programów (`(...)`)).

Tworzone przez Wnioskodawcę scenariusze i dialogi wykorzystywane są w serialach (`(...)`). Poniżej Wnioskodawca wskazuje przykładową listę seriali (`(...)`), w których wykorzystano (tj. w poszczególnych odcinkach) przedmiotowe scenariusze i/lub dialogi (których jestem autorem lub współautorem): (`(...)`). Wiele z tych scenariuszy bazuje na autentycznych historiach ludzkich. Prawami m.in. do tych utworów zarządza w imieniu Wnioskodawcy (`(...)`).

W związku z tworzeniem i współtworzeniem scenariuszy (dialogów) Wnioskodawca występuje jako podmiot w pełni samodzielny, działający w swoim imieniu i na własny rachunek w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy Prawo przedsiębiorców, nie łączy go z producentem żaden stosunek podporządkowania. Wnioskodawca samodzielnie ponosi koszty związane ze świadczonymi usługami.

Zważywszy na przedmiot wniosku o wydanie WIS Wnioskodawca wskazuje, że jest tzw. twórcą niestowarzyszonym (`(...)`). Na potrzeby uzyskiwania tantiem Wnioskodawca nie zawierał specjalnej pisemnej umowy, a jedynie składał formularz danych osobowych oraz oświadczenie o byciu autorem. Obecnie autorstwo zatwierdza się w internecie na indywidualnym profilu twórcy.

Do współpracy z (`(...)`) mają zastosowanie art. 21, art. 211 oraz art. 70 ust. 21 i ust. 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. pokrewnych. W świetle ostatniego z powołanych przepisów współtwórcy utworu audiowizualnego oraz artyści wykonawcy są uprawnieni m.in. do stosownego wynagrodzenia z tytułu nadawania utworu w telewizji lub poprzez inne środki publicznego udostępniania utworów. Korzystający z utworu audiowizualnego wypłaca wynagrodzenie za pośrednictwem właściwej organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi. Powołane regulacje prawne stanowią dla (`(...)`) ustawową podstawę dla inkasowania dla Wnioskodawcy wynagrodzenia autorskiego za wykorzystywanie scenariuszy oraz/lub dialogów w serialach (`(...)`) i za eksploatację jego utworów na określonych prawem autorskim polach eksploatacji (tj. za eksploatację na polu nadań, reemisji i wyświetlania). Prowizja pobierana przez (`(...)`) w wysokości (`(...)`)% jest stała i stanowi ona wynagrodzenie dla (`(...)`) za zarządzanie prawami autorskimi Wnioskodawcy.

Na mocy ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych dochodzi na nawiązania specyficznego stosunku prawnego pomiędzy autorem i (`(...)`), który działa w tym wypadku jak powiernik praw autorskich (innymi słowy jak zastępca w ramach pośrednictwa zarządczego – rodzaj przymusowej reprezentacji z woli ustawodawcy, bez umowy, bez pełnomocnictwa). W związku z działalnością Wnioskodawcy jako indywidualnego twórcy jest on właścicielem lub współwłaścicielem praw autorskich do konkretnych utworów. Jako właściciel tych praw ponosi m.in. odpowiedzialność za autentyczność utworów. Z kolei (`(...)`) wprawdzie nie jest właścicielem tych praw autorskich, ale jest zobowiązany jako ich powiernik do wykonywania określonych czynności na rzecz i w interesie autora. Mianowicie (`(...)`) weryfikuje kiedy, gdzie i w jakim zakresie doszło do nadania i reemisji serialu, w którym wykorzystano scenariusze i/lub dialogi Wnioskodawcy. Na tej podstawie pobiera od emitentowi reemitentów stosowne opłaty na rzecz Wnioskodawcy, które na koniec roku mu przekazuje (zbiorcza wypłata tantiem pod koniec danego roku za emisje i reemisje mające miejsce w całym poprzednim roku kalendarzowym), po uprzednim potrąceniu prowizji za zarządzanie tymi prawami autorskimi.

Tantiemy uzyskiwane od (`(...)`) to należne Wnioskodawcy wynagrodzenie za korzystanie z jego utworów przez inne podmioty. Wysokość tantiem określa Komisja Prawa Autorskiego powoływana przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Tantiemy są pobierane w postaci ryczałtu lub określonej części wpływów związanych z wykorzystaniem utworu. Uprawnieni, którym (`(...)`) przekazuje tantiemy (tj. dokonuje ich repartycji), mają swoje imienne konta autorskie, na których rejestrowane są wpływy i ich źródła. Każdy uprawniony ma wzgląd do swojego konta autorskiego przez (`(...)`). Przychody z tytułu praw autorskim podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Wypłata honorarium następuje na podstawie wystawionej przez Wnioskodawcę faktury z adnotacją „zwolniony” na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług.

W piśmie z dnia 12 grudnia 2022 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem analizy ma być stawka opodatkowania podatkiem od towarów i usług otrzymywanego od (`(...)`) wynagrodzenia z tytułu przysługujących mu praw autorskich.

(`(...)`)

W trybie przewidzianym w art. 200 § 1 Ordynacji podatkowej, postanowieniem z dnia 13 lutego 2023 r. nr 0112-KDSL2-2.440.187.2022.3.IP tut. organ wyznaczył Wnioskodawcy siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w zakresie zebranego w sprawie materiału dowodowego. Postanowienie zostało skutecznie doręczone Wnioskodawcy w dniu 21 lutego 2023 r. Wnioskodawca nie skorzystał z ww. prawa wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego.

Uzasadnienie klasyfikacji usługi

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Zgodnie z art. 42a ustawy, wiążąca informacja stawkowa, zwana dalej „WIS”, jest decyzją wydawaną na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług, która zawiera:

1. opis towaru albo usługi będących przedmiotem WIS;

2. klasyfikację towaru według działu, pozycji, podpozycji lub kodu Nomenklatury scalonej (CN) albo według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług albo według sekcji, działu, grupy lub klasy Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych albo usługi według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, niezbędną do:

a) określenia stawki podatku właściwej dla towaru albo usługi,

b) stosowania przepisów ustawy oraz przepisów wykonawczych wydanych na jej podstawie – w przypadku, o którym mowa w art. 42b ust. 4;

3. stawkę podatku właściwą dla towaru albo usługi.

W przypadku, gdy stawka podatku od towarów i usług nie jest uzależniona od zaklasyfikowania danego towaru lub usługi do odpowiedniej klasyfikacji (CN, PKOB lub PKWiU) – nie jest ona niezbędna do określenia stawki podatku właściwej dla towaru lub usługi – tutejszy organ nie dokonuje takiej klasyfikacji.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1 i art. 138i ust. 4.

W myśl art. 146ea ustawy, w roku 2023:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%;

2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3, wynosi 8%;

3. stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;

4. stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.

Natomiast stosownie do art. 146ef ust. 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2024 r. do końca roku, w którym suma wydatków wymienionych w art. 40 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz.U. poz. 655, 974 i 1725) określonych na ten rok w ustawie budżetowej, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 lipca tego roku, oraz planie finansowym Funduszu Wsparcia Sił Zbrojnych przedłożonym zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny albo projekcie tego planu przedstawionym do zatwierdzenia Ministrowi Obrony Narodowej zgodnie z art. 42 ust. 2 i 3 tej ustawy, jeżeli plan ten nie został przedłożony zgodnie z art. 42 ust. 4 tej ustawy, po wyłączeniu planowanych przepływów finansowych w ramach tej sumy wydatków, jest wyższa niż 3% wartości produktu krajowego brutto określonego zgodnie z art. 40 ust. 2 tej ustawy:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%;

2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;

3. stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;

4. stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.

W załączniku nr 3 do ustawy zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod poz. 63 wskazano, bez względu na symbol PKWiU „Usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231) wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania”.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r., poz. 2509), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności, przedmiotem prawa autorskiego – w myśl art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);

2. plastyczne;

3. fotograficzne;

4. lutnicze;

5. wzornictwa przemysłowego;

6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;

7. muzyczne i słowno-muzyczne;

8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;

9. audiowizualne (w tym filmowe).

Ustawodawca posłużył się syntetyczną definicją utworu, określając w sposób generalny cechy konieczne, wyróżniające utwór od innych rezultatów działalności człowieka. Utwór musi zatem wykazywać łącznie trzy cechy:

1. stanowić przejaw działalności człowieka (twórcy);

2. stanowić przejaw działalności twórczej;

3. mieć indywidualny charakter.

O ile sens pierwszej z cech nie budzi wątpliwości, dwie pozostałe mają charakter ocenny. Jednakże stwierdzenie, że utwór to przejaw działalności twórczej uwypukla fakt, że utwór powinien stanowić rezultat działalności o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta, niekiedy określana przesłanką „oryginalności” utworu, kładzie nacisk na aspekt przedmiotowy, tj. odnoszący się do samego wytworu ludzkiego umysłu. Spełniona zostaje, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Nie może natomiast być uznany za utwór i objęty ochroną prawa autorskiego taki przejaw ludzkiej aktywności umysłowej, który jest rutynowy, standardowy lub typowy. Podkreśla to konieczność łącznego traktowania obu z wymienionych w pkt 2 i pkt 3 cech. Sam „przejaw działalności twórczej” nie jest warunkiem wystarczającym do zakwalifikowania określonego wytworu jako przedmiotu prawa autorskiego. Konieczne jest, by wytwór taki miał indywidualny charakter, tzn. żeby cechował się indywidualnością. Muszą zatem charakteryzować go dostatecznie doniosłe różnice w porównaniu z uprzednio wytworzonymi produktami intelektualnymi.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Ponadto, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, współtwórcom przysługuje prawo autorskie wspólnie. Domniemywa się, że wielkości udziałów są równe. (…)

Odwołując się do pojęcia „twórcy” w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wskazać należy, że twórcą w jej rozumieniu jest nie tylko jedyny twórca utworu, ale również osoby, które są współtwórcami stworzonego dzieła. Utwór powstały w rezultacie współtwórczości jest zatem przedmiotem wspólnego prawa autorskiego niezależnie od tego, czy dają się w nim wyróżnić części stworzone przez poszczególnych twórców. Wykładnia systemowa zewnętrzna, oparta na zapisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych prowadzi do wniosku, że twórcą jest osoba fizyczna, która wykonała dany utwór sama lub z udziałem innych współtwórców.

Jednocześnie wskazać należy, że w myśl postanowień rozdziału 5 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, autorskie prawa majątkowe do utworu mogą przejść na inne osoby na podstawie umowy o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub na podstawie umowy o korzystanie z utworu, zwanej licencją.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej:

1. autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy;

2. nabywca autorskich praw majątkowych może przenieść je na inne osoby, chyba że umowa stanowi inaczej.

Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej „licencją”, obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione (art. 41 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych).

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji pojęcia „honorarium”, zatem można wyjaśnić jego znaczenie posługując się Słownikiem Języka Polskiego (Słownik Współczesnego Języka Polskiego, Wydawnictwo Wilga, Warszawa 1996, str. 309), według którego „honorarium to wynagrodzenie za pracę w wolnych zawodach”; ustawa ta nie definiuje także pojęcia „wolnego zawodu”. Nie oznacza to jednak, że wynagrodzenie otrzymane z tytułu udzielenia licencji do utworu, nie stanowi wynagrodzenia za pracę w wolnym zawodzie o charakterze honorarium, a wynagrodzenia za wykonaną pracę nie można utożsamiać z zapłatą za usługę wykonaną w ramach działalności gospodarczej.

Podsumowując, gdy usługi są wykonywane przez twórcę (współtwórcę) lub artystę wykonawcę w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych i są wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, to świadczenie takie opodatkowane jest podatkiem od towarów i usług według stawki 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146ea pkt 2 ustawy oraz art. 146ef ust. 1 pkt 2 ustawy w zw. z poz. 63 załącznika nr 3 do ustawy.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca tworzy scenariusze (w tym dialogi) do seriali (`(...)`) według własnego zindywidualizowanego pomysłu. Jako właściciel praw autorskich do konkretnych utworów ponosi odpowiedzialność za ich autentyczność. Nazwisko Wnioskodawcy jako autora znajduje się na egzemplarzu utworu (tj. na scenariuszu), jak również podawane jest do wiadomości publicznej w związku z jego rozpowszechnianiem (napisy końcowe seriali/programów (`(...)`)). Z tego tytułu podatnik otrzymuje honorarium. Niezależnie od powyższego – w zależności od potrzeb usługobiorcy – Wnioskodawca zajmuje się również nadzorowaniem pracy innych scenarzystów. W ramach tej aktywności Wnioskodawca nie jest wyłącznym autorem utworu, lecz jego współautorem poprzez ingerencję w jego treść pierwotnie stworzoną przez innego autora. Wkład twórczy Wnioskodawcy jest niezbędny i konieczny do osiągnięcia rezultatu oczekiwanego przez usługobiorcę (tj. scenariusza na odpowiednim poziomie artystycznym). Również w tym przypadku nazwisko Wnioskodawcy wskazane jest na egzemplarzu utworu (scenariusz), jak również podawane jest do wiadomości publicznej w związku z jego rozpowszechnianiem (napisy końcowe seriali/programów (`(...)`)).

Wnioskodawca jest również twórcą niestowarzyszonym (`(...)`). Na potrzeby uzyskiwania tantiem Wnioskodawca nie zawierał specjalnej pisemnej umowy, a jedynie składał formularz danych osobowych oraz oświadczenie o byciu autorem. (`(...)`) pobiera stałą prowizję w wysokości (`(...)`)%, która stanowi wynagrodzenie dla Stowarzyszenia za zarządzanie prawami autorskimi Wnioskodawcy. Stowarzyszenie zarządza prawami autorskimi Wnioskodawcy, monitoruje i weryfikuje, kiedy, gdzie i w jakim zakresie doszło do nadania i reemisji utworu, w którym wykorzystano scenariusze i dialogi Wnioskodawcy. Współpraca między Wnioskodawcą a (`(...)`) opiera się na regulacjach ustawowych i polega na pośrednictwie zarządczym. Zadaniem organizacji jest zbiorowe zarządzanie i ochrona powierzonych praw autorskich oraz pokrewnych. Stowarzyszenie pobiera tantiemy w postaci ryczałtu lub określonej części wpływów związanych z wykorzystaniem utworów i po wystawieniu faktury przez Wnioskodawcę wypłaca należne honorarium.

Tantiema/y to inaczej honorarium albo wynagrodzenie autorskie. Tantiemy może otrzymywać osoba, której przysługują majątkowe prawa autorskie. Prawa do tantiem mają artyści, wykonawcy, autorzy i producenci oraz ich spadkobiercy. Środki należne danemu twórcy rejestrowane są na imiennych kontach autorskich (`(...)`).

Tym samym, aby ustalić właściwą stawkę podatku dla opisanego świadczenia należy przeanalizować niżej wymienione przepisy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, organizacji radiowej lub telewizyjnej wolno nadawać rozpowszechnione drobne utwory muzyczne, słowne i słowno-muzyczne wyłącznie na podstawie umowy zawartej z właściwą organizacją zbiorowego zarządzania prawami autorskimi, chyba że prawo do nadawania utworów zamówionych przez organizację radiową lub telewizyjną przysługuje jej na podstawie odrębnej umowy.

Z kolei, zgodnie z art. 21 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, twórca może w umowie z organizacją radiową lub telewizyjną zrzec się pośrednictwa organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi, o którym mowa w ust. 1. Zrzeczenie to wymaga zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności.

Natomiast z art. 21 ust. 21 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynika, że przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do publicznego udostępniania utworów w taki sposób, aby każdy mógł mieć do nich dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym.

W myśl art. 211 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, operatorom sieci kablowych wolno reemitować w sieciach kablowych utwory nadawane w programach organizacji radiowych i (`(...)`) wyłącznie na podstawie umowy zawartej z właściwą organizacją zbiorowego zarządzania prawami autorskimi.

Zgodnie z art. 211 ust. 11 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, obowiązku pośrednictwa właściwej organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się do praw, z których organizacja radiowa lub telewizyjna korzysta w odniesieniu do jej własnych transmisji, niezależnie od tego, czy dane prawa należą do tej organizacji, czy też zostały na nią przeniesione przez innego uprawnionego.

Natomiast treść art. 211 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wskazuje, że w przypadku sporów związanych z zawarciem i warunkami umowy, o której mowa w ust. 1, stosuje się przepis art. 85 ustawy o zbiorowym zarządzaniu prawami autorskimi i prawami pokrewnymi.

Zgodnie z art. 70 ust. 21 ww. ustawy, współtwórcy utworu audiowizualnego oraz artyści wykonawcy są uprawnieni do:

1. wynagrodzenia proporcjonalnego do wpływów z tytułu wyświetlania utworu audiowizualnego w kinach,

2. stosownego wynagrodzenia z tytułu najmu egzemplarzy utworów audiowizualnych i ich publicznego odtwarzania;

3. stosownego wynagrodzenia z tytułu nadawania utworu w telewizji lub poprzez inne środki publicznego udostępniania utworów;

4. stosownego wynagrodzenia z tytułu reprodukowania utworu audiowizualnego na egzemplarzu przeznaczonym do własnego użytku osobistego.

W myśl art. 70 ust. 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, korzystający z utworu audiowizualnego wypłaca wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 21, za pośrednictwem właściwej organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi.

Na podstawie powołanych wyżej art. 70 ust. 21 i art. 70 ust. 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – Wnioskodawcę z organizacją zbiorowego zarządzania łączy stosunek prawny. (`(...)`) wypłaca na rzecz Wnioskodawcy pobierane honoraria autorskie. Stosunek ten powstaje nie z bezpośrednio zawartej umowy pomiędzy twórcą i daną organizacją zbiorowego zarządzania, lecz na podstawie przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Należy zatem podkreślić, iż do współpracy Wnioskodawcy z (`(...)`) mają zastosowanie wyżej powołane normy prawne, które stanowią dla (`(...)`) ustawową podstawę do inkasowania dla Wnioskodawcy wynagrodzenia autorskiego za wykorzystywanie jego scenariuszy oraz/lub dialogów w serialach (`(...)`) i za eksploatację jego utworów na określonych prawem autorskim polach eksploatacji (tj. za eksploatację na polu nadań, reemisji i wyświetlania).

W świetle ww. przepisów ustawy o prawie autorskim należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie istnieje związek pomiędzy otrzymanym przez Wnioskodawcę od organizacji zbiorowego zarządzania (`(...)`) wynagrodzeniem w formie honorarium a usługami polegającymi na wykorzystywaniu scenariuszy oraz/lub dialogów w serialach (`(...)`) oraz eksploatacji utworów Wnioskodawcy na określonych prawem autorskim polach eksploatacji (tj. eksploatacja na polu nadań, reemisji i wyświetlań).

Mając na uwadze przywołane wyżej brzmienie poz. 63 załącznika nr 3 do ustawy powtórzyć należy, że aby usługi mogły korzystać z opodatkowania preferencyjną stawką w wysokości 8% muszą być świadczone przez twórców, muszą być przedmiotem prawa autorskiego oraz twórca musi otrzymywać wynagrodzenie w formie honorarium.

Podsumowując, skoro należności pieniężne (tantiemy) wypłacane Wnioskodawcy przez organizację zbiorowego zarządzania prawami autorskimi (`(...)`) stanowią ekwiwalentne wynagrodzenie za powierzenie – na zasadach przeniesienia powierniczego – służących Wnioskodawcy majątkowych praw autorskich do utworów w postaci scenariuszy oraz/lub dialogów do seriali (`(...)`), a także eksploatacji utworów Wnioskodawcy na określonych prawem autorskim polach eksploatacji, to spełnione są warunki, aby przedmiotowe świadczenie podlegało opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146ea pkt 2 oraz art. 146ef ust. 1 pkt 2 ustawy oraz poz. 63 załącznika nr 3 do ustawy.

Informacje dodatkowe

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę w treści wniosku interpretacji indywidualnych oraz wiążącej informacji stawkowej wskazać należy, że rozstrzygnięcia te zostały wydane w indywidualnych sprawach w odniesieniu do świadczeń, których opis, charakter, przeznaczenie został przedstawiony we wnioskach, które stanowiły podstawę ich wydania.

Postępowanie w zakresie wydania WIS oparte jest na szczegółowym opisie przedmiotu wniosku, dodatkowych wyjaśnieniach wnioskodawcy, analizie dokumentów odnoszących się do świadczenia będącego przedmiotem wniosku oraz załączonych próbek. Organ podatkowy wydając WIS jest obowiązany wykazać istnienie poszczególnych faktów, dokonując ich oceny w oparciu o zgromadzony materiał dowodowy.

W związku z powyższym, w odniesieniu do powołanych w treści wniosku rozstrzygnięć zauważyć należy, że nie mogą one stanowić podstawy do wydania rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do usług tożsamych pod każdym względem z usługą będącą przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do usługi będącej jej przedmiotem, która została wykonana po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 2 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

- podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),

- usługa, będąca przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do usługi, będącej przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP, lub za pośrednictwem systemu teleinformatycznego e-Urząd Skarbowy na stronie: https://www.podatki.gov.pl/e-urzad-skarbowy/ będąc użytkownikiem/wyznaczając użytkownika konta w e-Urzędzie Skarbowym.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP oraz e-Urząd Skarbowy.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).