0112-KDSL2-2.440.186.2022.4.EZ

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r., poz. 2651, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową, i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 30 września 2022 r. (data wpływu 13 października 2022 r.), uzupełnionego pismami z dnia 28 listopada 2022 r. (data wpływu 1 grudnia 2022 r.) oraz z dnia 23 stycznia 2023 r. (data wpływu 23 stycznia 2023 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: usługa – pasażerski transport lotniczy na terytorium Polski

Opis usługi:

Wnioskodawca, który nie posiada koncesji na świadczenie usług transportu lotniczego pasażerskiego, zamierza świadczyć usługę polegającą na:

· dokonaniu zakupu w swoim imieniu, ale na rzecz osób trzecich usług dotyczących pasażerskiego transportu lotniczego krajowego nieregularnego (na określonej trasie, w określonym terminie, dla ustalonych osób) od zagranicznych przewoźników lotniczych posiadających wszelkie zezwolenia na świadczenie usług komercyjnego transportu lotniczego;

· dokonaniu ich odsprzedaży w stanie nieprzetworzonym na rzecz osób trzecich – klientów, będącymi osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej lub podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą;

- gdzie cena za tego typu usługi będzie powiększona o prowizję Wnioskodawcy.

Jako że Wnioskodawca nie będzie dysponował uprawnieniami do realizacji lotu, którymi dysponują przewoźnicy lotniczy, samoloty przewoźników lotniczych będą udostępniane Wnioskodawcy w stanie „gotowym do lotu”, tj. wraz z załogą i paliwem. Wnioskodawca będzie nabywał spersonalizowane usługi dotyczące lotu danym samolotem określonych pasażerów wskazanych przez Klienta;

• Wnioskodawca zawrze z Klientem umowę, która będzie nazywana (…), czyli przelotu pasażerskiego określonych pasażerów wskazanych przez Klienta. Nie jest to umowa trójstronna, która byłaby zawierana między przewoźnikiem lotniczym a Klientem, z udziałem Wnioskodawcy, lecz jest to umowa zawierana bezpośrednio przez Wnioskodawcę z Klientem, gdzie przewoźnik lotniczy występuje w relacji kontraktowej tylko z Wnioskodawcą, będąc podwykonawcą Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie pośredniczy w transakcji jak np. biura podróży czy kasy biletów lotniczych reprezentując linię lotniczą i otrzymując od niej prowizję. Wnioskodawca nie zawiera z Klientem, ani przewoźnikiem lotniczym umowy pośrednictwa w sprzedaży usług lotniczego transportu pasażerskiego. Usługa w przedmiotowym wniosku dotyczy przewozu pasażerów wskazanych przez Klienta po terytorium Polski, a przewoźnik wystartuje (rozpocznie lot) z kraju siedziby zagranicznego przewoźnika i po zrealizowaniu lotu ww. pasażerów po terytorium Polski, powróci (zakończy lot) do kraju siedziby przewoźnika, a Wnioskodawca dokona odsprzedaży tej usługi w stanie nieprzetworzonym na rzecz Klienta.

Rozstrzygnięcie: PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 2015 – 51.10.1

Stawka podatku od towarów i usług: 8%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146ea pkt 2 ustawy oraz art. 146ef ust. 1 pkt 2 ustawy w zw. z poz. 45 załącznika nr 3 do ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2022 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania ww. usługi według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług. Wniosek uzupełniono w dniu 1 grudnia 2022 r. o doprecyzowanie opisu i dokumenty oraz w dniu 23 stycznia 2023 r. poprzez przesłanie dokumentów.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis

Wnioskodawca, który nie posiada koncesji na świadczenie usług transportu lotniczego pasażerskiego, zamierza świadczyć usługę polegającą na:

· najpierw dokonaniu zakupu w swoim imieniu, ale na rzecz osób trzecich usług dotyczących pasażerskiego transportu lotniczego krajowego nieregularnego (na określonej trasie, w określonym terminie, dla ustalonych osób) od zagranicznych przewoźników lotniczych posiadających wszelkie zezwolenia na świadczenie usług komercyjnego transportu lotniczego; Wnioskodawca w ramach zawartej umowy z zagranicznym przewoźnikiem lotniczym nie będzie miał prawa do dowolnego wykorzystania statku powietrznego przez przewoźnika lotniczego, lecz wyłącznie w określonym terminie, na określonej trasie i konkretnie ustalonych osób;

· a następnie dokonaniu ich odsprzedaży w stanie nieprzetworzonym (na zasadzie art. 8 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług) na rzecz osób trzecich-klientów (dalej łącznie: Klient), niebędącymi biurami podróży, organizacjami i urzędami państwowymi, klubami sportowymi lub innymi podmiotami organizującymi przelot grup ludzi, a będącymi osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej lub podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą;

- gdzie cena za tego typu usługi będzie powiększona o prowizję Wnioskodawcy (prowizja doliczana do ceny usługi transportu lotniczego dla Klienta Wnioskodawcy; prowizja nie będzie odrębnie ujmowana na fakturze Wnioskodawcy do Klienta, lecz będzie stanowić integralną część ceny Wnioskodawcy za usługę dot. lotu pasażerskiego danego Klienta w stosunku do wskazanych przez niego pasażerów).

Jako że Wnioskodawca nie będzie dysponował uprawnieniami do realizacji lotu, którymi dysponują przewoźnicy lotniczy, samoloty przewoźników lotniczych będą udostępniane Wnioskodawcy w stanie „gotowym do lotu”, tj. wraz z załogą i paliwem; świadczenie to przewoźnicy lotniczy sprzedający tę usługę Wnioskodawcy będą potwierdzali fakturą za czarter samolotu dotyczący określonych pasażerów wskazanych przez Klienta (rejs czarterowy składa się z co najmniej 1 odcinka, na którym przewożeni są pasażerowie), w której podaje m.in. jego rodzaj, typ lub nazwę, datę/-y oraz trasę lotu/ów (skąd, dokąd, ewentualne międzylądowania).

Wnioskodawca nie będzie zatem dokonywał zakupu od przewoźników lotniczych usług czarteru tylko samych środków transportu lotniczego lub czarteru wyposażenia tych środków, lub wynajmu środków transportu lotniczego wraz z załogą, ale będzie nabywał spersonalizowane usługi dotyczące lotu danym samolotem określonych pasażerów wskazanych przez Klienta;

• a następnie Wnioskodawca zawrze z Klientem umowę, która będzie nazywana (…), czyli przelotu pasażerskiego określonych pasażerów wskazanych przez Klienta; a zatem nie jest to umowa trójstronna, która byłaby zawierana między przewoźnikiem lotniczym a Klientem, z udziałem Wnioskodawcy, lecz to umowa zawierana bezpośrednio przez Wnioskodawcę z Klientem, gdzie przewoźnik lotniczy występuje w relacji kontraktowej tylko z Wnioskodawcą, będąc podwykonawcą Wnioskodawcy.

Oznacza to, że Wnioskodawca nie pośredniczy w transakcji jak np. biura podróży czy kasy biletów lotniczych reprezentując linię lotniczą i otrzymując od niej prowizję; Wnioskodawca zatem nie zawiera z Klientem, ani przewoźnikiem lotniczym umowy pośrednictwa w sprzedaży usług lotniczego transportu pasażerskiego.

Usługa w przedmiotowym wniosku dotyczy przewozu pasażerów wskazanych przez Klienta po terytorium Polski (…), a przewoźnik wystartuje (rozpocznie lot) z kraju siedziby zagranicznego przewoźnika i po zrealizowaniu lotu ww. pasażerów po terytorium Polski, powróci (zakończy lot) do kraju siedziby przewoźnika, a Wnioskodawca dokona odsprzedaży tej usługi w stanie nieprzetworzonym na rzecz Klienta.

Ww. wniosek składany jest przy założeniu, że miejsca świadczenia ww. usług i Wnioskodawcy (pasażerskiego transportu lotniczego na terytorium Polski) znajduje się w Polsce dla celów VAT (podatek od towarów i usług).

W dniu 1 grudnia 2022 r. Wnioskodawca doprecyzował wniosek o następujące informacje:

1. W dniu (`(...)`).2022 r. na wniosek z dnia (`(...)`).2022 r. została wydana interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego nr (`(...)`) dla Wnioskodawcy, dotycząca ustalenia miejsca świadczenia i opodatkowania usług związanych z transportem lotniczym pasażerskim, w której stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe – interpretacja ta odnosi się bezpośrednio do przedmiotowych wniosków WIS, gdzie potwierdzono w tych przypadkach, że miejsce świadczenia usług, będących również przedmiotem wniosków WIS, przez Wnioskodawcę znajduje się w Polsce.

2. W załączniku nr 1 do niniejszego pisma znajduje się wzór umowy (…), która będzie zawierana przez Wnioskodawcę ze zleceniodawcą (osobą, na rzecz której Wnioskodawca będzie nabywał usługi transportu lotniczego w swoimi imieniu) – w chwili obecnej Wnioskodawca nie wykonuje jeszcze usług będących przedmiotem wniosku WIS z uwagi na oczekiwanie na potwierdzenie przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej stawki podatku VAT dla tego typu usług realizowanych w trybie art. 8 ust. 2a ustawy VAT.

3. W załączniku nr 2 do niniejszego pisma znajduje się wzór umowy (…), który będzie stosowany przy zawieraniu umów przez Wnioskodawcę z zagranicznymi przewoźnikami lotniczymi lub będzie stanowił zbiór postanowień, które będą zawarte w projekcie wzoru umowy w tym przedmiocie zaproponowanym przez przewoźnika lotniczego – w chwili obecnej Wnioskodawca nie wykonuje jeszcze usług będących przedmiotem wniosku WIS z uwagi na oczekiwanie na potwierdzenie przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej stawki podatku VAT dla tego typu usług realizowanych w trybie art. 8 ust. 2a ustawy VAT.

4. Wnioskodawca nie posiada obecnie innych dokumentów dotyczących świadczenia usług będących przedmiotem wniosku WIS.

5. Wnioskodawca nie posiada opinii Głównego Urzędu Statystycznego dotyczącej klasyfikacji statystycznej dla świadczenia będącego przedmiotem wniosku.

6. Jednocześnie Wnioskodawca chce podkreślić, że opis usługi w złożonym wniosku WIS oraz przedstawione wzory umów (załączniki do niniejszego pisma) obrazują stosunek łączący poszczególnych uczestników świadczenia usług oraz warunki ich świadczenia – co powinno pozwolić odpowiednio sklasyfikować i wskazać stawkę VAT dla tych usług Wnioskodawcy.

Do ww. uzupełnienia Wnioskodawca załączył następujące dokumenty:

(…).

Analiza ww. dokumentów wykazała, że przedmiotem ww. umów nie są usługi pasażerskiego transportu lotniczego na terenie Polski, ale na trasach zagranicznych. Ponadto, z pozostałych zapisów umowy nie wynika, że dotyczy ona także transportu krajowego.

Wobec powyższego pismem z dnia 3 stycznia 2023 r. nr 0112-KDSL2-2.440.186.2022.2.EZ tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o:

- przesłanie wzoru umowy (…) oraz umowy (…), której przedmiotem jest transport lotniczy pasażerski na terytorium Polski, lub

- potwierdzenie, że przesłane wzory umów oraz ich zapisy będą miały zastosowanie także dla opcji transportu lotniczego pasażerskiego na terenie Polski.

W dniu 23 stycznia 2023 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek wskazując:

„W imieniu (…) w załączeniu przesyłam wzory umowy (…) oraz umowy (…), których przedmiotem jest transport lotniczy pasażerski na terytorium Polski. Jednocześnie informuję, że wzory umów oraz kluczowe zapisy, które zostały do Państwa przesłane w ramach transportu lotniczego międzynarodowego, są stosowane także do lotów na terytorium Polski z zastrzeżeniem, że miejscu transy lotu pojawia się trasa na terytorium Polski”.

Do ww. pisma Wnioskodawca dołączył:

(…)

W trybie przewidzianym w art. 200 § 1 Ordynacji podatkowej, postanowieniem z dnia 26 stycznia 2023 r. nr 0112-KDSL2-2.440.186.2022.3.EZ tut. organ wyznaczył Wnioskodawcy siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w zakresie zebranego w sprawie materiału dowodowego. Postanowienie zostało doręczone Wnioskodawcy w dniu 8 lutego 2023 r. Wnioskodawca nie skorzystał z ww. prawa wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego.

Uzasadnienie klasyfikacji usługi

W pierwszej kolejności należy zaznaczyć, że – jak wskazano we wniosku – dla Wnioskodawcy wydana została interpretacja indywidualna z dnia (`(...)`) 2022 r. znak (`(...)`), w której rozstrzygnięto, że: „(…) skoro Spółka nabywa usługi transportu lotniczego pasażerów czy to od krajowych przewoźników lotniczych czy od zagranicznych przewoźników lotniczych, na określonych trasach ich przebiegu, (którego beneficjentami są Klienci Spółki) a następnie dokonuje ich odsprzedaży na rzecz tych Klientów (z doliczoną prowizją), to biorąc pod uwagę brzmienie powołanego wyżej art. 8 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług należy uznać, że Spółka jako podmiot dokonujący odsprzedaży tych usług, traktowana jest jako usługobiorca, a następnie usługodawca tej samej usługi. Tym samym, w analizowanej sprawie na gruncie ustawy występuje odpłatne świadczenie usług. Spółka będzie bowiem – jak wynika z treści wniosku – działała w imieniu własnym lecz na rachunek Klienta, a zatem Spółka nabywa i sprzedaje Klientom usługi pasażerskiego transportu lotniczego. (…) Zatem należy zgodzić się z Państwem, że do opisywanych przypadków będzie mieć zastosowanie art. 8 ust. 2a ustawy w ramach których Spółka będzie nabywała od przewoźnika lotniczego, a następnie w stanie nieprzetworzonym wyświadczy na rzecz Klienta wcześniej nabytą usługę pasażerskiego transportu lotniczego. W związku z powyższym dla świadczenia Spółki powinny mieć zastosowanie reguły właściwe dla usług pasażerskiego transportu lotniczego. (…)”.

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1 ze zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382 ze zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie świadczonych usług należy stosować Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676 ze zm.).

Podstawowe cele, konstrukcję i sposób posługiwania się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług oraz jej interpretację wskazują zasady metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) zawarte w ww. rozporządzeniu.

Zasady metodyczne stanowią integralną część klasyfikacji. Zawarte w nich postanowienia obowiązują przy jej interpretacji i stosowaniu (pkt 1.3).

Zgodnie z pkt 1.2 zasad metodycznych, Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) składa się z:

- niniejszych zasad metodycznych,

- uwag do poszczególnych sekcji,

- schematu klasyfikacji.

Natomiast schemat klasyfikacji – jak wskazano w pkt 1.4 zasad metodycznych – stanowi wykaz grupowań i obejmuje:

- symbole grupowań,

- nazwy grupowań.

Stosownie do pkt 5.3.2 zasad metodycznych, każdą usługę należy zaliczać do odpowiedniego grupowania zgodnie z jej charakterem, niezależnie od symbolu PKD (Polska Klasyfikacja Działalności), pod którym został zaklasyfikowany w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej REGON podmiot gospodarczy wykonujący usługę.

W pkt 7.6 zasad metodycznych zawarto ogólne reguły klasyfikowania usług. I tak, na podstawie pkt 7.6.2, gdy przeprowadzona analiza opisu wykonywanych czynności wskazuje na możliwość zaliczenia usługi do dwóch lub kilku grupowań, należy przyjąć następujące reguły klasyfikowania, z tym jednak, że porównywać można jedynie grupowania tego samego poziomu hierarchicznego:

- grupowanie, które zawiera bardziej dokładny opis czynności, powinno być uprzywilejowane (wybrane) w stosunku do grupowania zawierającego opis ogólny,

- usługa złożona, składająca się z kombinacji różnych czynności, której nie można zaklasyfikować zgodnie ze wskazanym sposobem, powinna być zaklasyfikowana jak usługa, która nadaje całości zasadniczy charakter,

- usługę, której nie można zaklasyfikować zgodnie z (tiret 1, 2) należy zaklasyfikować w grupowaniu odpowiednim dla usługi o najbardziej zbliżonym charakterze.

Zgodnie z wyjaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) sekcja H obejmuje „TRANSPORT I GOSPODARKĘ MAGAZYNOWĄ”.

W sekcji H zawarty jest m.in. dział 51 „TRANSPORT LOTNICZY I TRANSPORT KOSMICZNY”, który obejmuje:

- lotniczy i kosmiczny transport pasażerów i towarów.

Dział ten nie obejmuje:

- usług lotniczych związanych z opryskiwaniem upraw roślinnych, sklasyfikowanych w 01.61.10.0,

- usług związanych z remontami i przebudową statków powietrznych, sklasyfikowanych w 30.30.60.0,

- usług naprawy i konserwacji statków powietrznych, sklasyfikowanych w 33.16.10.0,

- usług portów lotniczych, sklasyfikowanych w 52.23.1,

- usług w zakresie prowadzenia reklam w powietrzu, sklasyfikowanych w 73.11.1,

- usług w zakresie wykonywania fotografii lotniczej, sklasyfikowanych w 74.20.24.0.

W ww. dziale została wymieniona klasa 51.10 oraz kategoria 51.10.1 „TRANSPORT LOTNICZY PASAŻERSKI”.

W ww. klasie znajdują się m.in. pozycje:

• 51.10.11.0 „Transport lotniczy regularny krajowy pasażerski”, która obejmuje: - przewóz pasażerski statkami powietrznymi dowolnego typu (włączając helikoptery), regularny krajowy;

- przewóz bagażu i innych rzeczy należących do pasażera, bez dodatkowej opłaty.

• 51.10.12.0 „Transport lotniczy nieregularny krajowy pasażerski, z wyłączeniem w celach widokowych”, która obejmuje:

- - transport pasażerski statkami powietrznymi dowolnego typu (włączając helikoptery); nieregularny krajowy;

- - usługi taksówek powietrznych;

- - przewóz bagażu i innych rzeczy należących do pasażera, bez dodatkowej opłaty.

Uwzględniając powyższe, będąca przedmiotem złożonego wniosku odsprzedawana przez Wnioskodawcę (zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy) usługa, spełnia kryteria i posiada właściwości dla usług objętych kategorią PKWiU 51.10.1 „TRANSPORT LOTNICZY PASAŻERSKI”.

Klasyfikacja została dokonana zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), zwłaszcza z uwzględnieniem pkt 5.3.2 tych zasad.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1 i art. 138i ust. 4.

W myśl art. 146ea ustawy, w roku 2023:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%;

2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3, wynosi 8%;

3. stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;

4. stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.

Natomiast stosownie do art. 146ef ust. 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2024 r. do końca roku, w którym suma wydatków wymienionych w art. 40 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz.U. poz. 655, 974 i 1725) określonych na ten rok w ustawie budżetowej, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 lipca tego roku, oraz planie finansowym Funduszu Wsparcia Sił Zbrojnych przedłożonym zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny albo projekcie tego planu przedstawionym do zatwierdzenia Ministrowi Obrony Narodowej zgodnie z art. 42 ust. 2 i 3 tej ustawy, jeżeli plan ten nie został przedłożony zgodnie z art. 42 ust. 4 tej ustawy, po wyłączeniu planowanych przepływów finansowych w ramach tej sumy wydatków, jest wyższa niż 3% wartości produktu krajowego brutto określonego zgodnie z art. 40 ust. 2 tej ustawy:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%;

2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;

3. stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;

4. stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.

W poz. 45 załącznika nr 3 do ustawy, stanowiącego wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, wskazano PKWiU 51.10.1 – „Transport lotniczy pasażerski”.

Jak rozstrzygnięto wyżej, opisana we wniosku usługa mieści się w grupowaniu PKWiU 51.10.1 – „Transport lotniczy pasażerski”. Zatem w związku z tym, że Wnioskodawca – zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy – jest traktowany jako świadczący tę usługę może stosować, dla opodatkowania tej usługi – na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146ea pkt 2 ustawy oraz art. 146ef ust. 1 pkt 2 ustawy w zw. z poz.45 załącznika nr 3 do ustawy– stawkę podatku w wysokości 8%.

Informacje dodatkowe.

Należy zauważyć, że niniejsza WIS nie rozstrzyga, czy Wnioskodawca odsprzedając nabyte uprzednio usługi – zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy – występuje w roli świadczącego usługi. Powyższe przyjęto zgodnie z rozstrzygnięciem zawartym w wydanej dla Wnioskodawcy interpretacji indywidualnej z dnia (`(...)`) 2022 r. znak (`(...)`).

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43‑300 Bielsko‑Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do usług tożsamych pod każdym względem z usługą będącą przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do usługi będącej jej przedmiotem, która została wykonana po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 2 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

- podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),

- usługa, będąca przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do usługi, będącej przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP, lub za pośrednictwem systemu teleinformatycznego e-Urząd Skarbowy na stronie: https://www.podatki.gov.pl/e-urzad-skarbowy/ będąc użytkownikiem/wyznaczając użytkownika konta w e-Urzędzie Skarbowym.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP oraz e-Urząd Skarbowy.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).