0112-KDSL1-2.440.167.2022.9.PR

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r., poz. 2651, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku z dnia – brak daty sporządzenia (data wpływu 15 lipca 2022 r.), uzupełnionego pismami z dnia 16 sierpnia 2022 r. (data wpływu 16 sierpnia 2022 r.), z dnia 20 sierpnia 2022 r. (data wpływu 20 sierpnia 2022 r.), z dnia 4 września 2022 r. (data wpływu 4 września 2022 r.) oraz z dnia 19 grudnia 2022 r. (data wpływu 19 grudnia 2022 r.), w związku z postanowieniem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 18 listopada 2022 r., znak 0110-KSI2-1.441.42.2022.1.AR, uchylającym w całości postanowienie z dnia 20 września 2022 r., znak 0112-KDSL1-2.440.167.2022.4.PR i przekazującym sprawę do ponownego rozpatrzenia, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: usługa – udzielenie Kontrahentowi Wnioskodawcy licencji na korzystanie z narzędzia XYZ

Opis usługi: Usługa polega na udzieleniu Kontrahentowi licencji na korzystanie z narzędzia XYZ – pliku Excel w formacie xls, które zostało wytworzone przez Wnioskodawcę w oparciu o oprogramowanie MS Excel oraz oprogramowanie dostępowe do baz danych SQL. Umożliwia (…).

Rozstrzygnięcie: PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 2015 – 62

Stawka podatku od towarów i usług: 23%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146ea pkt 1 oraz art. 146ef ust. 1 pkt 1 ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu 15 lipca 2022 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania ww. usługi według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług. Wniosek uzupełniono w dniach: 16 sierpnia 2022 r., 20 sierpnia 2022 r., 4 września 2022 r. oraz z dnia 19 grudnia 2022 r. o doprecyzowanie opisu.

Dotychczasowy przebieg postępowania

W dniu 20 września 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał dla Wnioskodawcy postanowienie o pozostawieniu wniosku o wydanie wiążącej informacji stawkowej bez rozpatrzenia znak 0112-KDSL1-2.440.167.2022.4.PR.

Wnioskodawca pismem z dnia 21 września 2022 r. (data wpływu 21 września 2022 r.) wniósł zażalenie na ww. postanowienie.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej postanowieniem z dnia 18 listopada 2022 r., znak 0110-KSI2-1.441.42.2022.1.AR uchylił w całości postanowienie z dnia 20 września 2022 r., znak 0112-KDSL1-2.440.167.2022.4.PR i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia.

Wskutek powyższego, wniosek Wnioskodawcy w zakresie określenia klasyfikacji według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) i stawki podatku od towarów i usług dla usługi udzielenia Kontrahentowi Wnioskodawcy licencji na korzystanie z narzędzia XYZ wymaga ponownego rozpatrzenia przez tutejszy organ.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis usługi

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca wytworzył w oparciu o oprogramowanie MS Excel oraz oprogramowanie dostępowe do baz danych SQL narzędzie XYZ umożliwiające (…).

(…)

W dniu 16 sierpnia 2022 r. do tutejszego organu wpłynęło pismo stanowiące odpowiedź na wezwanie z dnia 10 sierpnia 2022 r., znak 0112-KDSL1-2.440.167.2022.1.PR, w którym Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi na poniższe pytania:

1. Jednoznaczne wskazanie jaka jedna konkretna usługa jest przedmiotem wniosku (należy w szczególności wskazać jej nazwę)?

Odp. „Usługą jest udzielenie Kontrahentowi Wnioskodawcy licencji na korzystanie z załączonego do wniosku narzędzia XYZ. Jak wynika z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 stycznia 2015 r. I FSK 1963/13 »Nabycie programu komputerowego z licencją, pomocą przy instalacji i zapewnionym stałym wsparciem technicznym nie jest dostawą towarów w rozumieniu ustawy o VAT (podatek od towarów i usług).«. Udzielenie licencji samo w sobie stanowi zatem usługę”.

2. Wskazanie wszystkich czynności jakie Wnioskodawca wykonuje w celu wyświadczenia usługi będącej przedmiotem wniosku wskazanej w odpowiedzi na pytanie nr 1.

Odp. „Usługa polega (…). Arkusz został wytworzony przez Wnioskodawcę wcześniej na podstawie jego indywidualnego pomysłu.

Celem usługi jest możliwość stałego generowania (…). Efektem świadczenia jest pozyskanie przez Kontrahenta (…).

Oczekiwaniem nabywcy jest poprawnie wygenerowany raport”.

3. Jak technicznie odbywa się proces świadczenia usługi?

Odp. „Poprzez przekazanie arkusza Kontrahentowi oraz jego integrację z bazą danych”.

4. Na czyją rzecz Wnioskodawca świadczy usługę? Należy wskazać jednego konkretnego zleceniodawcę.

Odp. „Usługa jest adresowana do szerokiego kręgu przedsiębiorstw, nie jest stworzona na indywidualne zamówienie. Każde przedsiębiorstwo, które dysponuje (`(...)`) będzie mogło nabyć usługę. Wnioskodawca nie oferuje jeszcze usługi ze względu na konieczność uzyskania WIS”.

5. W jakich konkretnie okolicznościach zleceniodawca zleca Wnioskodawcy świadczenie usługi?

Odp. „Usługa ma być powszechnie dostępna i realizowana na podstawie zamówienia internetowego”.

6. Z jakiego tytułu Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie świadcząc usługę? W jaki sposób skalkulowane jest wynagrodzenie?

Odp. „Opłata roczna za korzystanie z arkusza”.

7. W jakim zakresie Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą? Należy wskazać co wynika z Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności)).

Odp. „69.20.Z Działalność rachunkowo-księgowa; doradztwo podatkowe”.

8. Czy usługa jest świadczona w powiązaniu z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą – należy opisać na czym powiązanie to polega?

Odp. „Nie występuje funkcjonalne powiązanie, jest to nowa usługa, która może być świadczona dotychczasowym Kontrahentom”.

Natomiast w odpowiedzi na prośbę, zawartą w pkt 9 wezwania, o przesłanie umowy/projektu umowy zawieranej przez Wnioskodawcę na wykonanie usługi będącej przedmiotem złożonego wniosku, a w przypadku oświadczenia, że umowa w formie pisemnej nie jest/nie będzie zawierana – o przesłanie innego dokumentu (np. zlecenia, zamówienia, protokołu wykonania itp.), a także o wskazanie ustnych ustaleń, z których wynikają okoliczności towarzyszące wykonaniu przedmiotowej usługi Wnioskodawca wskazał, że „zamierza udzielać licencji na podstawie uproszczonego regulaminu korzystania z usług. Będzie z niego wynikało, że:

- arkusz jest licencjonowany za zasadach ogólnych Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

- Kontrahent zobowiązany jest do uiszczania rocznego abonamentu w kwocie X + VAT”.

Do uzupełnienia Wnioskodawca jednak nie dołączył ani ww. regulaminu ani zamówienia internetowego, o którym wspomniał w odpowiedzi na pytanie nr 5.

W dniu 20 sierpnia 2022 r. do tutejszego organu wpłynęło uzupełnienie wniosku, stanowiące odpowiedź na wezwanie z dnia 18 sierpnia 2022 r., znak 0112-KDSL1-2.440.167.2022.2.PR, w którym Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi na poniższe pytania:

1. Czy Wnioskodawca wykonuje usługę będącą przedmiotem wniosku jako „twórca” w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1062, z późn. zm.)?

Odp. „Stosownie do art. 42b ust. 2 pkt 3 lit a. Wnioskodawca zobowiązany jest do szczegółowego opisu usługi, nie zaś do opisu własnego statusu jako »twórca« lub »nie-twórca«. Status Wnioskodawcy nie stanowi zatem elementu opisu usługi. W celu rozwiązania ewentualnych problemów prawnych Organ dysponuje przesłanym arkuszem i odpowiednimi uprawnieniami w zakresie przeprowadzenia dowodu z tegoż. Przepisy prawa podatkowego nie nakładają na Wnioskodawcę obowiązku interpretacji przepisów w ramach złożonego wniosku. Z ostrożności procesowej wnoszę o przeprowadzenie dowodu z załączonego arkusza excel w celu wyjaśnienia wątpliwości zawartych w pytaniu”.

2. Czy wynagrodzenie (w postaci opłaty rocznej za korzystanie z arkusza XYZ) za realizację przedmiotowej usługi polegającej na udzieleniu Kontrahentowi licencji na korzystanie z narzędzia XYZ wypłacane jest Wnioskodawcy w formie honorarium za udzielenie licencji do praw autorskich do arkusza XYZ?

Odp. „Tak”.

3. Czy w wyniku wyświadczenia przez Wnioskodawcę usługi będącej przedmiotem wniosku powstaje „utwór” w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz, czy „utwór” ten zawiera informację, że Wnioskodawca jest jego twórcą?

Odp. „Wnioskodawca nie ma prawa ani obowiązku wyręczać Organu w dokonywaniu oceny materiału dowodowego w sprawie. Z ostrożności procesowej wnoszę o przeprowadzenie dowodu z załączonego arkusza excel w celu wyjaśnienia wątpliwości zawartych w pytaniu”.

4. W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że zamierza udzielać licencji na podstawie uproszczonego regulaminu korzystania z usług oraz, że usługa ma być realizowana na podstawie zamówienia internetowego. Jednak do uzupełnienia Wnioskodawca nie dołączył ani ww. regulaminu ani zamówienia internetowego.

W związku z powyższym należy wskazać, czy Wnioskodawca opracował już regulamin/formularz zamówienia internetowego, na podstawie których zamierza udzielać Kontrahentowi licencji na korzystanie z narzędzia XYZ? Jeżeli tak, to należy przesłać ww. dokumenty.

Odp. „Dokument nie został jeszcze opracowany”.

W dniu 4 września 2022 r. do tutejszego organu wpłynęły dwa pisma z dnia 4 września 2022 r., stanowiące odpowiedzi na wezwanie z dnia 1 września 2022 r., znak 0112-KDSL1-2.440.167. 2022.3.PR, w których Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi na poniższe pytania:

1. Czy Wnioskodawca wykonuje usługę będącą przedmiotem wniosku jako „twórca” w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1062, z późn. zm.)?

Odp. „1. Wnioskodawca wykonuje usługę będącą przedmiotem wniosku jako »twórca« w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych”.

2. Czy w wyniku wyświadczenia przez Wnioskodawcę usługi będącej przedmiotem wniosku powstaje „utwór” w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz, czy „utwór” ten zawiera informację, że Wnioskodawca jest jego twórcą?

Odp. „2. Odpowiedź na pytanie »Czy w wyniku wyświadczenia przez Wnioskodawcę usługi będącej przedmiotem wniosku powstaje »utwór« w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz, czy »utwór« ten zawiera informację, że Wnioskodawca jest jego twórcą?« stanowi element decyzji, a nie opisu usługi.

Odnosząc się do pytania nr 2 Wnioskodawca stwierdza, że arkusz kalkulacyjny będzie zawierał informację, że Wnioskodawca jest jego autorem”.

Uwzględniając postanowienie z dnia 18 listopada 2022 r., znak 0110-KSI2-1.441.42.2022.1.AR postanowieniem z dnia 15 grudnia 2022 r., znak 0112-KDSL1-2.440.167.2022.6.PR Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej postanowił dopuścić do prowadzonego postępowania dowód: plik Excel w formacie xls z (….) o nazwie „XXXX”, dołączony do wniosku o wydanie wiążącej informacji stawkowej.

Z analizy włączonego do sprawy ww. pliku Excel wynika, że zawiera on cztery arkusze o nazwach: „AAA”, „BBB”, „CCC”, „DDD”.

Arkusz „AAA” zawiera m.in. komórki do wpisania danych takich jak:

(…).

Arkusz „BBB” co do zasady (…)

Arkusz „CCC” zawiera (…).

Arkusz „DDD” zawiera m.in. (…).

Z informacji zawartych w analizowanym pliku wynika, że nie zawiera on informacji, że Wnioskodawca jest jego twórcą. Natomiast we właściwościach ww. pliku w zakładce „Szczegóły” w części „Pochodzenie” widnieją m.in. następujące dane: „(…)”.

W dniu 19 grudnia 2022 r. do tutejszego organu wpłynęło uzupełnienie wniosku, stanowiące odpowiedź na wezwanie z dnia 15 grudnia 2022 r., znak 0112-KDSL1-2.440.167.2022.7.PR, uwzględniające postanowienie z dnia 18 listopada 2022 r., znak 0110-KSI2-1.441.42.2022.1.AR, w którym Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi na poniższe pytania:

1. Czy narzędzie XYZ odznacza się oryginalnym, twórczym charakterem? Jeżeli tak, to na czym ten oryginalny, twórczy charakter polega?

Odp. „Odpowiedź na pytanie nie stanowi opisu usługi, a element klasyfikacji. To Organ jest zobowiązany w ramach prowadzonego postępowania wyjaśnić tę kwestię”.

2. Czy narzędzie XYZ jest przejawem działalności twórczej Wnioskodawcy? Jeżeli tak, to na czym polega twórcza działalność Wnioskodawcy w odniesieniu do tego narzędzia?

Odp. „Odpowiedź na pytanie nie stanowi opisu usługi, a element klasyfikacji. To Organ jest zobowiązany w ramach prowadzonego postępowania wyjaśnić tę kwestię”.

3. Czy narzędzie XYZ stanowi nowy wytwór intelektu Wnioskodawcy, czy jest narzędziem mającym charakter powtarzalny?

Odp. „Jest to pierwsza tego typu usługa stworzona przez Wnioskodawcę. Niewykluczone, że niektóre z rozwiązań zostaną zaimplementowane u innych nabywców usługi po ich dostosowaniu do indywidualnych wymagań”.

4. Czy narzędzie XYZ jest produktem szablonowym, często spotykanym, czy też posiada cechy odróżniające od innych, podobnych produktów? Jeżeli posiada cechy odróżniające, należy je wskazać i opisać.

Odp. „Odpowiedź na pytanie nie stanowi opisu usługi, a element klasyfikacji. To Organ jest zobowiązany w ramach prowadzonego postępowania wyjaśnić tę kwestię”.

5. Czy jest statystycznie prawdopodobne sporządzenie w przyszłości takiego samego narzędzia przez inną osobę?

Odp. „Badania statystyczne nie stanowią elementu świadczonej usługi. To Organ jest zobowiązany w ramach prowadzonego postępowania wyjaśnić tę kwestię”.

6. Czy Wnioskodawca, który opracował narzędzie XYZ, miał swobodę w kształtowaniu ostatecznego kształtu produktu (treść, układ, szata graficzna)?

Odp. „Tak”.

7. W piśmie z dnia 16 sierpnia 2022 r. Wnioskodawca wskazał, że: „(…) zamierza udzielać licencji na podstawie uproszczonego regulaminu korzystania z usług. Będzie z niego wynikało, że arkusz jest licencjonowany za zasadach ogólnych Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (…)”.

Wobec powyższego należy:

a) Wyjaśnić co Wnioskodawca rozumie przez ww. stwierdzenie, że arkusz jest licencjonowany na zasadach ogólnych ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

b) Wskazać jakie uregulowania w zakresie udzielania licencji zawiera/zawierać będzie uproszczony regulamin korzystania z usług?

Odp. „Regulamin będzie regulował kwestie nieudostępniania przez korzystającego rozwiązań podmiotom trzecim, sposób dostępu do baz danych korzystającego”.

W trybie przewidzianym w art. 200 § 1 Ordynacji podatkowej, postanowieniem z dnia

17 stycznia 2023 r., znak 0112-KDSL1-2.440.167.2022.8.PR tutejszy organ wyznaczył Stronie siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w zakresie zebranego w sprawie materiału dowodowego. Postanowienie zostało skutecznie doręczone Stronie w dniu 17 stycznia 2023 r. Strona nie skorzystała z ww. prawa wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego.

Uzasadnienie klasyfikacji usługi

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Jak stanowi art. 42a ustawy, wiążąca informacja stawkowa, zwana dalej „WIS”, jest decyzją wydawaną na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług, która zawiera:

1. opis towaru albo usługi będących przedmiotem WIS;

2. klasyfikację towaru według działu, pozycji, podpozycji lub kodu Nomenklatury scalonej (CN) albo według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług albo według sekcji, działu, grupy lub klasy Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych albo usługi według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, niezbędną do:

a) określenia stawki podatku właściwej dla towaru albo usługi,

b) stosowania przepisów ustawy oraz przepisów wykonawczych wydanych na jej podstawie – w przypadku, o którym mowa w art. 42b ust. 4;

3. stawkę podatku właściwą dla towaru albo usługi.

Zatem, w przypadku, gdy stawka podatku od towarów i usług nie jest uzależniona od zaklasyfikowania danego towaru lub usługi do odpowiedniej klasyfikacji (CN, PKOB lub PKWiU) – nie jest ona niezbędna do określenia stawki podatku właściwej dla towaru lub usługi – tutejszy organ nie dokonuje takiej klasyfikacji.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1 i art. 138i ust. 4.

W myśl art. 146ea ustawy, w roku 2023:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%;

2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3, wynosi 8%;

3. stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;

4. stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.

Natomiast stosownie do art. 146ef ust. 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2024 r. do końca roku, w którym suma wydatków wymienionych w art. 40 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz.U. poz. 655, 974 i 1725) określonych na ten rok w ustawie budżetowej, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 lipca tego roku, oraz planie finansowym Funduszu Wsparcia Sił Zbrojnych przedłożonym zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny albo projekcie tego planu przedstawionym do zatwierdzenia Ministrowi Obrony Narodowej zgodnie z art. 42 ust. 2 i 3 tej ustawy, jeżeli plan ten nie został przedłożony zgodnie z art. 42 ust. 4 tej ustawy, po wyłączeniu planowanych przepływów finansowych w ramach tej sumy wydatków, jest wyższa niż 3% wartości produktu krajowego brutto określonego zgodnie z art. 40 ust. 2 tej ustawy:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%;

2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;

3. stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;

4. stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.

W załączniku nr 3 do ustawy zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod poz. 63 wskazano, bez względu na symbol PKWiU „Usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231) wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania”.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r., poz. 2509), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności, przedmiotem prawa autorskiego – w myśl art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);

2. plastyczne;

3. fotograficzne;

4. lutnicze;

5. wzornictwa przemysłowego;

6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;

7. muzyczne i słowno-muzyczne;

8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;

9. audiowizualne (w tym filmowe).

Ustawodawca posłużył się syntetyczną definicją utworu, określając w sposób generalny cechy konieczne, wyróżniające utwór od innych rezultatów działalności człowieka. Utwór musi zatem wykazywać łącznie trzy cechy:

1. stanowić przejaw działalności człowieka (twórcy);

2. stanowić przejaw działalności twórczej;

3. mieć indywidualny charakter.

O ile sens pierwszej z cech nie budzi wątpliwości, dwie pozostałe mają charakter ocenny. Jednakże stwierdzenie, że utwór to przejaw działalności twórczej uwypukla fakt, że utwór powinien stanowić rezultat działalności o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta, niekiedy określana przesłanką „oryginalności” utworu, kładzie nacisk na aspekt przedmiotowy, tj. odnoszący się do samego wytworu ludzkiego umysłu. Spełniona zostaje, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Nie może natomiast być uznany za utwór i objęty ochroną prawa autorskiego taki przejaw ludzkiej aktywności umysłowej, który jest rutynowy, standardowy lub typowy. Podkreśla to konieczność łącznego traktowania obu z wymienionych w pkt 2 i pkt 3 cech. Sam „przejaw działalności twórczej” nie jest warunkiem wystarczającym do zakwalifikowania określonego wytworu jako przedmiotu prawa autorskiego. Konieczne jest, by wytwór taki miał indywidualny charakter, tzn. żeby cechował się indywidualnością. Muszą zatem charakteryzować go dostatecznie doniosłe różnice w porównaniu z uprzednio wytworzonymi produktami intelektualnymi.

Nie każde dzieło spełnia przesłanki utworu w rozumieniu ww. ustawy. Dotyczy to w szczególności świadczenia będącego powieleniem innych prac, a więc niebędących rezultatem działalności twórczej o indywidualnym charakterze, jak również prac typowych, zawierających powtarzalne, nieoryginalne rozwiązania. Świadczenia takie nie podlegają ochronie autorsko-prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Odwołując się do pojęcia „twórcy” w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wskazać należy, że twórcą w jej rozumieniu jest nie tylko jedyny twórca utworu, ale również osoby, które są współtwórcami stworzonego dzieła. Wykładnia systemowa zewnętrzna, oparta na zapisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych prowadzi do wniosku, że twórcą jest osoba fizyczna, która wykonała dany utwór sama lub z udziałem innych współtwórców.

Jednocześnie wskazać należy, że w myśl postanowień rozdziału 5 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, autorskie prawa majątkowe do utworu mogą przejść na inne osoby na podstawie umowy o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub na podstawie umowy o korzystanie z utworu, zwanej licencją.

Według art. 41 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej:

1. autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy;

2. nabywca autorskich praw majątkowych może przenieść je na inne osoby, chyba że umowa stanowi inaczej.

Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej „licencją”, obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione (art. 41 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych).

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji pojęcia „honorarium”, zatem można wyjaśnić jego znaczenie posługując się Słownikiem Języka Polskiego (Słownik Współczesnego Języka Polskiego, Wydawnictwo Wilga, Warszawa 1996, str. 309), według którego „honorarium to wynagrodzenie za pracę w wolnych zawodach”; ustawa ta nie definiuje także pojęcia „wolnego zawodu”. Nie oznacza to jednak, że wynagrodzenie otrzymane z tytułu udzielenia licencji do utworu, nie stanowi wynagrodzenia za pracę w wolnym zawodzie o charakterze honorarium, a wynagrodzenia za wykonaną pracę nie można utożsamiać z zapłatą za usługę wykonaną w ramach działalności gospodarczej.

Zatem w celu skorzystania z preferencji podatkowej, o której mowa w poz. 63 załącznika nr 3 do ustawy, muszą być łącznie spełnione trzy, następujące przesłanki:

· usługa wykonywana jest przez twórcę lub artystę wykonawcę w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

· usługa dotyczy utworu w rozumieniu ww. ustawy;

· usługodawca otrzymuje honorarium za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że usługa nie może korzystać z preferencyjnej 8% stawki podatku, co w konsekwencji może powodować konieczność klasyfikacji usługi będącej przedmiotem wniosku do właściwego symbolu PKWiU.

Należy wskazać, że w celu zastosowania właściwej stawki podatku wnioskujący zobowiązany jest przedstawić na tyle szczegółowy opis świadczonej usługi, aby pozwalał na taką jej identyfikację, aby zastosować właściwą dla danego świadczenia stawkę podatku od towarów i usług (art. 42a w zw. z art. 42b ust. 2 pkt 3 lit. a ustawy). W niniejszej sprawie takimi elementami są informacje, pozwalające na ocenę, czy w wyniku działań Wnioskodawcy powstaje „utwór” w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jednoznaczne wyjaśnienie ww. kwestii wynika z treści art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146ea pkt 2 oraz art. 146ef ust. 1 pkt 2 ustawy oraz poz. 63 załącznika nr 3 do ustawy i jest obowiązkiem świadczącego usługę.

Analiza opisu usługi przedstawiona przez Wnioskodawcę we wniosku oraz odpowiedziach na wezwania tutejszego organu wskazuje, że nie można zaklasyfikować jej jako usługi twórcy w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanej w formie honorarium za udzielenie licencji do praw autorskich, ponieważ nie jest możliwe ustalenie wszystkich przesłanek z poz. 63 załącznika nr 3 do ustawy. Wnioskodawca nie udzielił bowiem wystarczających wyjaśnień pozwalających na prawidłową identyfikację i ustalenie spełnienia przesłanek do uznania narzędzia XYZ za „utwór” w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Samo przeprowadzenie dowodu z pliku Excel – narzędzia XYZ poprzez jego analizę i zapoznanie się z informacjami w nim zawartymi nie jest wystarczające dla jednoznacznej oceny, czy to narzędzie XYZ stanowi „utwór” w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wezwaniem z dnia 15 grudnia 2022 r., znak 0112-KDSL1-2.440.167.2022.7.PR tutejszy organ wystosował do Wnioskodawcy pytania mające na celu uzyskanie informacji, które pozwolą na ocenę, czy w sprawie mamy do czynienia z „utworem” w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca w odniesieniu do pytań nr 1, 2, 4, 5 i 6 stanął na stanowisku, że odpowiedzi na te pytania nie stanowią opisu sprawy i to Organ jest zobowiązany w ramach prowadzonego postępowania te kwestie wyjaśnić. Ponadto Wnioskodawca nie wskazał w odpowiedzi na pytanie nr 3, czy narzędzie XYZ stanowi nowy wytwór intelektu Wnioskodawcy, czy jest narzędziem mającym charakter powtarzalny.

W związku z powyższym, skoro Wnioskodawca nie udzielił odpowiedzi na pytania zawarte w wezwaniach, które były jednym z elementów niezbędnych do ustalenia przez tutejszy organ czy narzędzie XYZ stanowi „utwór” w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, to nie jest możliwe ustalenie istnienia jednej z przesłanek z poz. 63 załącznika nr 3 do ustawy. Ze zgromadzonego materiału dowodowego w dalszym ciągu nie wynika jednoznacznie czy mamy do czynienia z „utworem” w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, zatem należy dokonać prawidłowej klasyfikacji statystycznej usługi wykonywanej przez Wnioskodawcę do właściwego grupowania PKWiU.

Do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie świadczonych usług należy stosować Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, z późn. zm.).

Podstawowe cele, konstrukcję i sposób posługiwania się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług oraz jej interpretację wskazują zasady metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) zawarte w ww. rozporządzeniu.

Zasady metodyczne stanowią integralną część klasyfikacji. Zawarte w nich postanowienia obowiązują przy jej interpretacji i stosowaniu (pkt 1.3).

Zgodnie z pkt 1.2 zasad metodycznych, Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) składa się z:

- niniejszych zasad metodycznych,

- uwag do poszczególnych sekcji,

- schematu klasyfikacji.

Natomiast schemat klasyfikacji – jak wskazano w pkt 1.4 zasad metodycznych – stanowi wykaz grupowań i obejmuje:

- symbole grupowań,

- nazwy grupowań.

Stosownie do pkt 5.3.2 zasad metodycznych, każdą usługę należy zaliczać do odpowiedniego grupowania zgodnie z jej charakterem, niezależnie od symbolu PKD, pod którym został zaklasyfikowany w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej REGON podmiot gospodarczy wykonujący usługę.

W pkt 7.6 zasad metodycznych zawarto ogólne reguły klasyfikowania usług. I tak, na podstawie pkt 7.6.2, gdy przeprowadzona analiza opisu wykonywanych czynności wskazuje na możliwość zaliczenia usługi do dwóch lub kilku grupowań, należy przyjąć następujące reguły klasyfikowania, z tym jednak, że porównywać można jedynie grupowania tego samego poziomu hierarchicznego:

- grupowanie, które zawiera bardziej dokładny opis czynności, powinno być uprzywilejowane (wybrane) w stosunku do grupowania zawierającego opis ogólny,

- usługa złożona, składająca się z kombinacji różnych czynności, której nie można zaklasyfikować zgodnie ze wskazanym sposobem, powinna być zaklasyfikowana jak usługa, która nadaje całości zasadniczy charakter,

- usługę, której nie można zaklasyfikować zgodnie z (tiret 1, 2) należy zaklasyfikować w grupowaniu odpowiednim dla usługi o najbardziej zbliżonym charakterze.

Zgodnie z tytułem Sekcji J Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, sekcja ta obejmuje „USŁUGI W ZAKRESIE INFORMACJI I KOMUNIKACJI”.

Według wyjaśnień do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) sekcja J obejmuje:

- usługi związane z działalnością wydawniczą, włącznie z publikowaniem oprogramowania,

- usługi związane z produkcją filmów i nagrań dźwiękowych,

- usługi związane z działalnością radiofoniczną i telewizyjną,

- usługi telekomunikacyjne,

- usługi związane z oprogramowaniem i doradztwem w zakresie informatyki oraz usługi powiązane,

- usługi w zakresie informacji.

Sekcja ta nie obejmuje:

- sprzedaży detalicznej nagrań dźwiękowych i audiowizualnych, obcej produkcji, sklasyfikowanej w 47.00.64.0,

- usług związanych z wykonywaniem zdjęć i slajdów, sklasyfikowanych w 74.20,

- usług fotoreporterów, sklasyfikowanych w 74.20.2,

- wypożyczania płyt CD i DVD oraz taśm z utworami muzycznymi, sklasyfikowanego w 77.22.10.0,

- wynajmu studia nagrań lub sprzętu do nagrywania dźwięku, bez obsługi, sklasyfikowanego w 77.39.19.0,

- usług niezależnych dziennikarzy, sklasyfikowanych w 90.03.11.0,

- usług związanych z grami losowymi w trybie on-line, sklasyfikowanych w 92.00.14.0.

W sekcji tej zawarty jest m.in. dział 62 **„**USŁUGI ZWIĄZANE Z OPROGRAMOWANIEM I DORADZTWEM W ZAKRESIE INFORMATYKI I USŁUGI POWIĄZANE”, który obejmuje:

- dostarczanie ekspertyz w zakresie technologii informatycznych,

- pisanie, modyfikowanie, badanie i wspomaganie oprogramowania,

- planowanie i projektowanie systemów komputerowych, które łączą sprzęt komputerowy, oprogramowanie i sprzęt komunikacyjny,

- zarządzanie i obsługa systemów komputerowych i/lub urządzeń przetwarzania danych należących do klienta w miejscu ich zainstalowania,

- pozostałe profesjonalne i techniczne usługi związane z informatyką.

Uwzględniając powyższe, usługa będąca przedmiotem analizy spełnia kryteria i posiada właściwości dla usług objętych działem PKWiU 62 „USŁUGI ZWIĄZANE Z OPROGRAMOWANIEM I DORADZTWEM W ZAKRESIE INFORMATYKI I USŁUGI POWIĄZANE”.

Klasyfikacja została dokonana zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), zwłaszcza z uwzględnieniem pkt 5.3.2 tych zasad.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146ea ustawy, w roku 2023:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%;

2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3, wynosi 8%;

3. stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;

4. stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.

Natomiast stosownie do art. 146ef ust. 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2024 r. do końca roku, w którym suma wydatków wymienionych w art. 40 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz.U. poz. 655, 974 i 1725) określonych na ten rok w ustawie budżetowej, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 lipca tego roku, oraz planie finansowym Funduszu Wsparcia Sił Zbrojnych przedłożonym zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny albo projekcie tego planu przedstawionym do zatwierdzenia Ministrowi Obrony Narodowej zgodnie z art. 42 ust. 2 i 3 tej ustawy, jeżeli plan ten nie został przedłożony zgodnie z art. 42 ust. 4 tej ustawy, po wyłączeniu planowanych przepływów finansowych w ramach tej sumy wydatków, jest wyższa niż 3% wartości produktu krajowego brutto określonego zgodnie z art. 40 ust. 2 tej ustawy:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%;

2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;

3. stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;

4. stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.

Usługa będąca przedmiotem wniosku spełnia warunki i mieści się w grupowaniu PKWiU 62 „Usługi związane z oprogramowaniem i doradztwem w zakresie informatyki i usługi powiązane”. Usługa ta nie została wymieniona jako usługa, dla której ustawodawca, w ustawie oraz w aktach wykonawczych wydanych na jej podstawie, przewidział obniżoną stawkę podatku. Zatem, właściwą stawką dla opodatkowania przedmiotowej usługi jest stawka podatku od towarów i usług w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146ea pkt 1 oraz art. 146ef ust. 1 pkt 1 ustawy.

Informacje dodatkowe

Należy zauważyć, że niniejsza WIS dotycząca usługi udzielenia Kontrahentowi Wnioskodawcy licencji na korzystanie z narzędzia XYZ – w związku z treścią art. 42a ustawy – rozstrzyga wyłącznie klasyfikację niezbędną do określenia stawki podatku (klasyfikację do działu według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU)) oraz właściwą stawkę podatku VAT dla tej usługi.

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do usług tożsamych pod każdym względem z usługą będącą przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do usługi będącej jej przedmiotem, która została wykonana po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 2 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

- podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),

- usługa, będąca przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do usługi, będącej przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji, stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej, służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17,

43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP lub za pośrednictwem systemu teleinformatycznego e-Urząd Skarbowy na stronie: https://www.podatki.gov.pl/e-urzad-skarbowy/ będąc użytkownikiem/wyznaczając użytkownika konta w e-Urzędzie Skarbowym.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP oraz e-Urząd Skarbowy.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).