📖 Pełna treść interpretacji
WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)
Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 22 września 2022 r. (data wpływu 27 września 2022 r.), uzupełnionego pismami z dnia 9 października 2022 r. (data wpływu 9 października 2022 r.), 15 listopada 2022 r. (data wpływu 24 listopada 2022 r.) oraz z dnia 29 listopada 2022 r. (data wpływu 29 listopada 2022 r.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.
Przedmiot wniosku: towar – lokal (…) o powierzchni użytkowej (…) zlokalizowany w (…)
Opis towaru: lokal w budynku w (…), który posiada własne, osobne wejście z poziomu gruntu oraz odrębne instalacje o powierzchni użytkowej (…), zlokalizowany w (…)– sklasyfikowany – zgodnie z dołączoną przez Wnioskodawcę dokumentacją (…). Lokal składa się z pokoju z (…), w którym (…) stanowi własność Wnioskodawcy.
Rozstrzygnięcie: lokal zakwaterowania turystycznego w budynku niemieszkalnym sklasyfikowanym - zgodnie z dołączoną dokumentacją w PKOB w klasie 1212
Stawka podatku od towarów i usług: 23%
Podstawa prawna: art. 41 ust. 1 w związku z art. 146ea pkt 1 oraz art. 146ef ust. 1 pkt 1 ustawy
Cel wydania WIS: na potrzeby stosowania przepisu art. 41 ust. 12 ustawy oraz określenia stawki podatku od towarów i usług
UZASADNIENIE
W dniu 27 września 2022 r. Wnioskodawca złożył wniosek, uzupełniony 9 października 2022 r., 24 listopada 2022 r. oraz 29 listopada 2022 r. w zakresie sklasyfikowania towaru - lokalu (…) o powierzchni użytkowej (…) zlokalizowanego w (…) według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) na potrzeby stosowania przepisu art. 41 ust.12 ustawy oraz określenia stawki podatku od towarów i usług.
W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis towaru:
(…) wraz z (…) w roku (…) zawarła dwie umowy przedwstępne w formie (…) z (…) na wybudowanie i przeniesienie prawa własności dwóch lokali o powierzchni użytkowej około (…). Lokale znajdują się na terenie kraju w rozumieniu ustawy VAT (podatek od towarów i usług). (…) nabyli (…).
(…) w związku z tą budową wystąpił z wnioskiem do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej jako KIS) o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. (…) zwrócił się z pytaniem, czy dostawa lokali opisanych we wniosku korzystać będzie na podstawie art. 41 ust. 12, 12a i 12b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako ustawa VAT), z opodatkowania stawką preferencyjną, a tym samym opodatkowana będzie stawką podatku VAT na poziomie 8%. Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej nr (…) z dnia (…) 2019 roku uznał stanowisko (…) za prawidłowe tj. „(`(...)`) w kontekście przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, że dla sprzedaży (…), które zaliczane są do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zastosowanie będzie miała preferencyjna stawka podatku w wysokości 8%”. Dyrektor KIS stwierdził, że do (…) lokali opisanych we wniosku przez (…), sklasyfikowanych w ramach kategorii 1110 PKOB i zaliczanych do budownictwa, objętego społecznym programem mieszkaniowym, należy zastosować stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 12 w zw. z art. 41 ust. 2 oraz art. 146a pkt 2 i art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy VAT.
W trakcie postępowania prac (…) zgodnie z ustawą o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego (…). W roku 2021 sporządzono w formie (…). W treści (…) zawarto informację, że Budynek został opisany w Powiatowym Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej (…) jako:
(…)
(…)
W dniu 9 października 2022 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek wskazując, że wniosek wysłany w dniu 22 września 2022 roku, znak sprawy: (…) jest nowym wnioskiem o wydanie wiążącej informacji stawkowej, a nie uzupełnieniem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.
Natomiast w dniu 24 listopada 2022 r. w odpowiedzi na wezwanie z dnia 15 listopada 2022 r., znak: (…), Wnioskodawca uzupełnił wniosek podając, że:
Przedmiotem wniosku z dnia 22 września 2022 roku jest klasyfikacja opisanego we wniosku lokalu w związku z planowaną czynnością (…).
Lokal opisany we wniosku to jeden z budynków w (…), który posiada własne, osobne wejście z poziomu gruntu oraz odrębne instalacje.
Dane dotyczące działki, na której znajduje się lokal – (…).
Powierzchnia lokalu wynosi (…). Nie ma pomieszczeń przynależnych do lokalu. Przedmiotem zbycia jest również udział w nieruchomości w (…).
Elementy wskazane w odpowiedzi na pkt 2c wezwania (lokal i udział w nieruchomości (…)) składają się na przedmiot wniosku i są objęte (…).
Lokal posiada (…). Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, że sąd wieczystoksięgowy zawsze wpisuje do księgi wieczystej kondygnację, z której wchodzi się do lokalu.
Lokal spełnia definicję samodzielnego lokalu, o którym mowa w art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2021 r. poz. 1048).
Ponadto w ww. uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że (…).
(…)
Ponadto, w dniu 29 listopada 2022 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek wskazując, że (…) nie jest w posiadaniu zaświadczenia o samodzielności lokalu. (…) tożsama informacja jest zawarta w (…).
(…)
W uzupełnieniu z dnia 29 listopada 2022 r. Wnioskodawca wskazał dodatkowo: Wnioskodawca w odpowiedzi na w/w wezwanie, w którym proszono również o (…) przekazał uwierzytelnione kopie wszystkich załączników do (…).
Postanowieniem z dnia 9 grudnia 2022 r. znak: (…) wyznaczono siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w zakresie zebranego materiału dowodowego w sprawie. Pismo zostało doręczone Stronie 12 grudnia 2022 r. Strona nie skorzystała z przysługującego jej prawa.
Uzasadnienie klasyfikacji towaru
Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy – towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, ze zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, ze zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.
Zgodnie z art. 42a pkt 2 lit. a ustawy, WIS zawiera m.in. klasyfikację towaru według działu, pozycji, podpozycji lub kodu Nomenklatury scalonej (CN) albo według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług albo według sekcji, działu, grupy lub klasy Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych albo usługi według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, jednakże tylko w sytuacji, w której jest ona niezbędna do określenia stawki podatku właściwej dla towaru albo usługi.
Zatem w przypadku, gdy stawka podatku nie jest uzależniona od zaklasyfikowania danego towaru lub usługi do odpowiedniej klasyfikacji (CN, PKOB lub PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług)), ale od spełnienia definicji (opisu) zawartej w odpowiednim przepisie ustawy lub pozycji załącznika do ustawy, przedmiotem postępowania w zakresie wydania WIS jest ustalenie, czy opisany towar lub usługa spełnia wymogi wskazane przez ustawodawcę w tym opisie.
Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług
Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Z kolei na mocy art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1 i art. 138i ust. 4.
Według art. 146ea ustawy, w roku 2023:
-
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%;
-
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3, wynosi 8%.
Natomiast zgodnie z art. 146ef ust. 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2024 r. do końca roku, w którym suma wydatków wymienionych w art. 40 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz.U. poz. 655, 974 i 1725) określonych na ten rok w ustawie budżetowej, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 lipca tego roku, oraz planie finansowym Funduszu Wsparcia Sił Zbrojnych przedłożonym zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny albo projekcie tego planu przedstawionym do zatwierdzenia Ministrowi Obrony Narodowej zgodnie z art. 42 ust. 2 i 3 tej ustawy, jeżeli plan ten nie został przedłożony zgodnie z art. 42 ust. 4 tej ustawy, po wyłączeniu planowanych przepływów finansowych w ramach tej sumy wydatków, jest wyższa niż 3% wartości produktu krajowego brutto określonego zgodnie z art. 40 ust. 2 tej ustawy:
-
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%;
-
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
Zgodnie z art. 41 ust. 12 pkt 1 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy lub robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.
Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12a rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, oraz obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, a także mikroinstalację, o której mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2018 r. poz. 2389 ze zm.), funkcjonalnie z nimi związaną, z zastrzeżeniem ust. 12b.
Obiekty budownictwa mieszkaniowego to - jak wynika z art. 2 pkt 12 ustawy - budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.
Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:
-
budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2,
-
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.
Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, warunkiem zastosowania 8% stawki podatku, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy lub robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budowlanych lub ich części. Po drugie, obiekty budowlane lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.
W celu zastosowania prawidłowej stawki istotne jest określenie, czy będący przedmiotem wniosku lokal jest lokalem mieszkalnym czy użytkowym.
Z uwagi na fakt, iż ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, zatem należy posiłkować się w tym zakresie innymi przepisami. Pojęcie lokalu mieszkalnego nie pojawia się także w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB).
Definicja samodzielnego lokalu mieszkalnego wynika z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t.j. Dz.U. z 2021 poz. 1048). Jest to wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.
Ponadto zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 i 1a ww. ustawy o własności lokali - samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, mogą stanowić odrębne nieruchomości. Ustanowienie odrębnej własności samodzielnego lokalu następuje zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo treścią decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz zgodnie z pozwoleniem na budowę albo skutecznie dokonanym zgłoszeniem, i zgodnie z pozwoleniem na użytkowanie albo skutecznie dokonanym zawiadomieniem o zakończeniu budowy.
Samodzielność lokalu (mieszkalnego lub o innym przeznaczeniu) stwierdzona jest zaświadczeniem wydanym przez starostę – art. 2 ust. 3 ustawy o własności lokali.
Z całości akt sprawy wynika, że:
- (…).
Podsumowując powyższe, wskazać należy, że w (…) wskazano, że lokal będący przedmiotem wniosku to samodzielny lokal (…), który znajduje się w budynku niemieszkalnym usług (…), sklasyfikowanym w PKOB 1212, na gruntach przeznaczonych pod (…). Dodatkowo z informacji zawartych w (…) wynika, że lokal będący przedmiotem wniosku jest lokalem niemieszkalnym.
W związku z powyższym, dostawa lokalu nie będącego lokalem mieszkalnym, znajdującego się w budynku niemieszkalnym sklasyfikowanym - zgodnie z dołączoną dokumentacją w PKOB w klasie 1212, nie objętego społecznym programem mieszkaniowym, podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146ea pkt 1 oraz art. 146ef ust. 1 pkt 1 ustawy.
Odnosząc się do przywołanej we wniosku interpretacji indywidualnej, wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, interpretacja przepisów prawa podatkowego wydawana jest w indywidualnej sprawie oraz dotyczy zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych.
Informacje dodatkowe
Niniejsza WIS nie rozstrzyga prawidłowości klasyfikacji budynku według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB). Klasyfikację wskazaną w dokumentach okazanych przez Wnioskodawcę przyjęto jako element opisu sprawy.
Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43- 300 Bielsko- Biała.
Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do towarów tożsamych pod każdym względem z towarem będącym przedmiotem niniejszej decyzji.
Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do towaru będącego jej przedmiotem, który zostanie sprzedany, zaimportowany lub wewnątrzwspólnotowo nabyty po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 1 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:
- podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),
- towar, będący przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).
Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do towaru, będącego przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).
Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.
POUCZENIE
Od niniejszej decyzji, stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej, służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP lub za pośrednictwem systemu teleinformatycznego e-Urząd Skarbowy na stronie: https://www.podatki.gov.pl/ e-urzad-skarbowy/będąc użytkownikiem/wyznaczając użytkownika konta w e-Urzędzie Skarbowym.
W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP oraz eUrząd Skarbowy.
Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).