0111-KDSB1-1.440.279.2022.3.IH

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 6 grudnia 2022 r. (data wpływu 15 grudnia 2022 r.), uzupełnionego pismem z dnia 14 stycznia 2023 r. (data wpływu), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: towar – lokal mieszkalny o powierzchni użytkowej (…), wraz z komórką lokatorską o powierzchni (…) oraz uprawnieniem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego usytuowanego w zadaszonym parkingu na części nieruchomości wspólnej

Opis towaru: Lokal mieszkalny o powierzchni użytkowej (…), zlokalizowany w budynku mieszkalnym sklasyfikowanym - zgodnie z deklaracją Wnioskodawcy - w PKOB w klasie 1122, wraz z komórką lokatorską o powierzchni (…), która będzie wraz z lokalem objęta jedną księgą wieczystą, oraz uprawnieniem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego usytuowanego w zadaszonym parkingu na części nieruchomości wspólnej. Lokal będzie znajdował się pod adresem (…).

Rozstrzygnięcie: lokal mieszkalny w budynku mieszkalnym sklasyfikowanym w PKOB 1122

Stawka podatku od towarów i usług: 8%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 2 ustawy z zw. z art. 41 ust. 12 ustawy oraz art. 146ea pkt 2 i art. 146ef ust. 1 pkt 2 ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2022 r. Wnioskodawca złożył wniosek, uzupełniony w dniu 14 stycznia 2023 r. w zakresie sklasyfikowania towaru – lokalu mieszkalnego o powierzchni użytkowej (…), wraz z komórką lokatorską o powierzchni (…) oraz uprawnieniem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego usytuowanego w zadaszonym parkingu na części nieruchomości wspólnej – według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis towaru:

Spółka prowadzi działalność deweloperską. W ramach prowadzonej działalności zamierza wybudować budynek mieszkalny, dla którego właściwym symbolem Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych jest PKOB 1122 (Dział 11) - Budynki o trzech i więcej mieszkaniach. Budowa rozpoczęta została w dniu (…). Po zakończeniu budowy zostaną wydzielone lokale mieszkalne z przynależącymi do nich komórkami lokatorskimi (odrębne od macierzystej Księgi Wieczyste) oraz miejscami postojowymi. Spółka podczas trwania projektu deweloperskiego odlicza podatek VAT (podatek od towarów i usług) od dokonywanych zakupionych materiałów i usług związanych z budową w/w budynku, pod warunkiem, że prawo do odliczenia jej przysługuje.

Spółka zamierza dokonać sprzedaży jednego z lokali mieszkalnych o powierzchni (…) wraz z komórką lokatorską o powierzchni (…) i miejscem parkingowym innemu podmiotowi gospodarczemu (Spółce z o.o.) prowadzącemu działalność gospodarczą. Podmiot ten nie jest w żaden sposób powiązany ze Spółką. W dniu (…) została sporządzona umowa przedwstępna ustanowienia odrębnej własności lokalu i sprzedaży. W podpisanej umowie przedwstępnej Nabywca oświadczył, że chce nabyć lokal w celach mieszkaniowych. Po wybudowaniu i wyodrębnieniu lokalu mieszkalnego w utworzonej dla niego księdze wieczystej, przeznaczenie lokalu oznaczone zostanie jako mieszkalne. Opis lokalu, który zostanie wpisany w księdze wieczystej będzie miał charakter typowo mieszkalny. W KW prowadzonej dla nieruchomości gruntowej, na której posadowiony będzie budynek mieszkalny, w którym znajdować się będzie przedmiotowy lokal, uwidoczniony będzie ww. budynek, którego status także będzie oznaczony jako mieszkalny, a także kilkadziesiąt wyodrębnionych w nim lokali, w tym przedmiotowy lokal.

Czy w opisanym stanie faktycznym sprzedaż lokalu z wraz z miejscem parkingowym jest opodatkowane stawką 8% dla lokalu mieszkalnego i komórki lokatorskiej oraz stawką 23% dla miejsca parkingowego?

Nasze wątpliwości budzi wybór właściwej stawki podatku VAT do transakcji sprzedaży nieruchomości. Czy w opisanym stanie faktycznym sprzedaż lokalu z wraz z miejscem parkingowym jest opodatkowane stawką 8% dla lokalu mieszkalnego i komórki lokatorskiej oraz stawką 23% dla miejsca parkingowego?

Zdaniem Spółki, sprzedaż lokalu podlega opodatkowaniu VAT wg stawki 8%. Zgodnie z art. 41 ust. 12-12c w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT, stawkę podatku w wysokości 8% stosuje się do dostawy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych.

Zgodnie z art. 2 pkt 12 Ustawy o VAT, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie zalicza się lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 metrów kwadratowych.

Zdaniem Spółki, wszystkie warunki wymagane do zastosowania stawki 8% zostały spełnione. Powierzchnia użytkowa lokalu zgodnie z projektem budowlanym wynosić będzie (…), a więc nie będzie przekraczać limitu 150 metrów kwadratowych.

Według założeń konstrukcyjnych i projektowych lokal nie będzie miał statusu lokalu użytkowego.

Wyżej wymieniony lokal mieszkalny stanowić będzie część obiektu budowlanego, który jest obiektem budownictwa mieszkaniowego, bowiem jest jednym z wielu lokali mieszkalnych wchodzących w skład budynku (obiektu budowlanego) sklasyfikowanego pod symbolem PKOB 1122 (Dział 11) - Budynki o trzech i więcej mieszkaniach.

Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, lokal ten będzie zaliczany do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym (por. art. 2 pkt 12 oraz art. 43 ust. 12a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług), z zastrzeżeniem następnych akapitów.

Do wniosku Wnioskodawca załączył (…).

W dniu 14 stycznia 2023 r. do tut. Organu wpłynęło pismo będące odpowiedzią na wezwanie z dnia 9 stycznia 2023 r. o sygnaturze 0111-KDSB1-1.440.279.2022.1.IH, w którym Wnioskodawca udzielił m.in. następujących informacji:

(…)

Budynek mieszkalny wielorodzinny jest w trakcie budowy, a sam lokal nie został jeszcze wyodrębniony i nie posiada nadanego numeru księgi wieczystej. Inwestycja realizowana jest na nieruchomości położonej w (…), obręb ewidencyjny (…), gmina (…), powiat (…), województwo (…) obejmująca działki (…), dla której Sąd Rejonowy (…) prowadzi księgę wieczystą (…). Przyszły adres lokalu (…).

Miejsce parkingowe (wcześniej zarezerwowane) przyznane zostanie nabywcy w ramach umowy quoad usum, tj. określającej sposób korzystania z nieruchomości wspólnej, z wyłączeniem prawa korzystania z tego miejsca przez inne osoby. Uprawnienie do wyłącznego korzystania z miejsc postojowych usytuowanych w zadaszonym parkingu na części nieruchomości wspólnej zostanie przyznane przez Dewelopera dla wszystkich nabywców lokali mieszkalnych.

Sprzedawany lokal mieszkalny wraz z komórką lokatorską będzie objęty jedną księgą wieczystą. Miejsce parkingowe nie będzie nią objęte z uwagi na charakter własności wskazany w pkt. 3.

Nabywca oświadczył w akcie notarialnym, że przedmiotowy lokal jest nabywany w celach mieszkaniowych.

(…)

Lokal mieszkalny oddany będzie w stanie deweloperskim, bez żadnego wyposażenia.

Przedmiotowy lokal (podobnie jak wszystkie inne) będzie posiadał stosowne zaświadczenie wydane przez Starostę zgodnie z art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2021 r. poz. 1048), potwierdzające, że określony lokal, który ma być przedmiotem sprzedaży stanowi samodzielny lokal mieszkalny.

(…)

Do uzupełnienia wniosku Wnioskodawca dołączył: (…)

Postanowieniem z dnia 24 stycznia 2023 r. Wnioskodawcy wyznaczono siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w zakresie zebranego materiału dowodowego w sprawie. Pismo zostało doręczone Wnioskodawcy 24 stycznia 2023 r. Nie skorzystał On z przysługującego mu prawa.

Uzasadnienie klasyfikacji towaru

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Zgodnie z art. 42a ustawy, wiążąca informacja stawkowa, zwana dalej „WIS”, jest decyzją wydawaną na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług, która zawiera:

1. opis towaru albo usługi będących przedmiotem WIS;

2. klasyfikację towaru według działu, pozycji, podpozycji lub kodu Nomenklatury scalonej (CN) albo według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług albo według sekcji, działu, grupy lub klasy Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych albo usługi według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, niezbędną do:

a) określenia stawki podatku właściwej dla towaru albo usługi,

b) stosowania przepisów ustawy oraz przepisów wykonawczych wydanych na jej podstawie - w przypadku, o którym mowa w art. 42b ust. 4;

3. stawkę podatku właściwą dla towaru albo usługi.

Zatem w przypadku, gdy stawka podatku od towarów i usług nie jest uzależniona od zaklasyfikowania danego towaru lub usługi, lub towaru i/lub usługi, które razem składają się na jedną czynność podlegającą opodatkowaniu (świadczenie kompleksowe) do odpowiedniej klasyfikacji (CN, PKOB lub PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług)), ale od spełnienia definicji (opisu) zawartej w odpowiednim przepisie ustawy lub pozycji załącznika do ustawy, przedmiotem postępowania w zakresie wydania WIS jest ustalenie, czy opisana usługa spełnia wymogi wskazane przez ustawodawcę w tym opisie_._

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) – Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych (PKOB) stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych, rozumianych jako produkty finalne działalności budowlanej. Klasyfikacja ustala symbole, nazwy i zakres poszczególnych grupowań klasyfikacyjnych na czterech poziomach tj.: sekcji, działów, grup i klas.

Uwzględniając powyższe, przedmiotem wniosku jest lokal mieszkalny o powierzchni użytkowej (…), zlokalizowany w budynku mieszkalnym sklasyfikowanym - zgodnie z deklaracją Wnioskodawcy - w PKOB w klasie 1122, wraz z komórką lokatorską o powierzchni (…), która będzie wraz z lokalem objęta jedną księgą wieczystą, oraz uprawnieniem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego usytuowanego w zadaszonym parkingu na części nieruchomości wspólnej.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Z kolei na mocy art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1 i art. 138i ust. 4.

Według art. 146ea pkt 1 i 2 ustawy, w roku 2023:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%,

2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3, wynosi 8%.

Z kolei stosownie do art. 146ef ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2024 r. do końca roku, w którym suma wydatków wymienionych w art. 40 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz.U. poz. 655, 974 i 1725) określonych na ten rok w ustawie budżetowej, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 lipca tego roku, oraz planie finansowym Funduszu Wsparcia Sił Zbrojnych przedłożonym zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny albo projekcie tego planu przedstawionym do zatwierdzenia Ministrowi Obrony Narodowej zgodnie z art. 42 ust. 2 i 3 tej ustawy, jeżeli plan ten nie został przedłożony zgodnie z art. 42 ust. 4 tej ustawy, po wyłączeniu planowanych przepływów finansowych w ramach tej sumy wydatków, jest wyższa niż 3% wartości produktu krajowego brutto określonego zgodnie z art. 40 ust. 2 tej ustawy:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%;

2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Art. 41 ust. 12 ustawy stanowi, że stawkę podatku o której mowa w ust. 2 stosuje się do:

1. dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy lub robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;

2. robót konserwacyjnych dotyczących:

a) obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,

b) lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12,

– w zakresie w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, oraz obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, a także mikroinstalację, o której mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2021 r. poz. 610, 1093, 1873 i 2376 oraz z 2022 r. poz. 467), funkcjonalnie z nimi związaną, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Stosownie do art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;

2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

Natomiast według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

W celu zastosowania prawidłowej stawki niezbędne jest określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje - mieszkalne czy użytkowe.

Z uwagi na fakt, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2021 r. poz. 1048).

W myśl art. 2 ust. 1 ww. ustawy o własności lokali, samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej lokalami, mogą stanowić odrębne nieruchomości.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy, samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

Spełnienie wymagań, o których mowa w ust. 1a-2, stwierdza starosta w formie zaświadczenia (art. 2 ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do ust. 4 powołanego artykułu, do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej pomieszczeniami przynależnymi.

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określa warunki, jakimi obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału. Według art. 3 ust. 1 powyższej ustawy, w razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali. Jednakże stosownie do ust. 2 ww. artykułu, nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali.

Analiza powołanych wyżej przepisów prawnych prowadzi do wniosku, iż 8% stawka podatku od towarów i usług może być stosowana wyłącznie w stosunku do będących przedmiotem obrotu (sprzedaży) samodzielnych lokali mieszkalnych w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali, służących zaspokajaniu „mieszkaniowych” potrzeb społeczeństwa. O tym zaś przesądza, zgodnie z przywołanym art. 2 ust. 3 ustawy o własności lokali treść zaświadczenia wydanego przez starostę, a także treść aktu notarialnego, gdzie określa się przedmiot sprzedaży (lokal użytkowy lub lokal mieszkalny). Preferencyjna stawka podatku od towarów i usług nie ma natomiast zastosowania do sprzedaży lokali użytkowych, czyli lokali, które nie pełnią funkcji mieszkaniowych.

Istotne znaczenie dla ustalenia właściwej stawki VAT ma sposób sprzedaży prawa do korzystania z miejsca postojowego i jego przynależność do lokalu mieszkalnego. Analizie poddać należy okoliczność, czy ww. „składnik majątkowy” jest, czy też nie może być przedmiotem odrębnej własności, a przez to, czy może stanowić przedmiot samodzielnego obrotu, a więc czy może być sprzedawany i nabywany tylko i wyłącznie z lokalem mieszkalnym, do którego został przypisany, czy też odrębnie.

W przedmiotowej sprawie należy mieć na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności, z których wynika, że komórka lokatorska oraz miejsce parkingowe usytuowane w zadaszonym parkingu na części nieruchomości wspólnej – nie mogą być przedmiotem samodzielnego obrotu. Lokal mieszkalny i komórka lokatorska objęte zostaną jedną księgą wieczystą. Z kolei miejsce parkingowe przyznane zostanie nabywcy w ramach umowy quoad usum, tj. określającej sposób korzystania z nieruchomości wspólnej, z wyłączeniem prawa korzystania z tego miejsca przez inne osoby. Zatem w przypadku sprzedaży przedmiotowego lokalu wraz z komórką lokatorską i miejscem parkingowym zastosowanie będzie miała jedna stawka VAT.

W związku z powyższym, ponieważ opisany we wniosku towar – lokal mieszkalny o powierzchni użytkowej (…), znajdujący się w budynku mieszkalnym, sklasyfikowanym – zgodnie z deklaracją Wnioskodawcy – w PKOB w klasie 1122, wraz z komórką lokatorską o powierzchni (…) oraz uprawnieniem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego usytuowanego w zadaszonym parkingu na części nieruchomości wspólnej – będzie samodzielnym lokalem mieszkalnym posiadającym zaświadczenie Starosty o samodzielności lokalu mieszkalnego, o który mowa w art. 2 ust. 3 ustawy o własności lokali oraz nie jest wymieniony w wyłączeniu, o którym mowa w z art. 41 ust. 12b ustawy, jego dostawa podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy z zw. z art. 41 ust. 12 ustawy oraz art. 146ea pkt 2 i art. 146ef ust. 1 pkt 2 ustawy.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do towarów tożsamych pod każdym względem z towarem będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do towaru będącego jej przedmiotem, który zostanie sprzedany, zaimportowany lub wewnątrzwspólnotowo nabyty po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 1 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

- podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),

- towar, będący przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do towaru, będącego przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w związku z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43- 300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).