0114-KDIP4-2.4012.449.2022.2.AA

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 września 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 23 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) transakcji sprzedaży nieruchomości niezabudowanej, tj. działek o nr 1, 2, 3, 4. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 listopada 2022 r. (wpływ 30 listopada 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Małżonkowie J. C. i Z. C. zobowiązali się sprzedać na rzecz (`(...)`) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka Komandytowa z siedzibą w (`(...)`) NIP (`(...)`), KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) (`(...)`) poniższą nieruchomość zgodnie z umową przedwstępną z 9 września 2022 r., zawartą przed Notariuszem (`(...)`) w (`(...)`) REPERTORIUM „A” (`(...)`):

a. niezabudowaną nieruchomość stanowiącą działkę o numerze ewidencyjnym (`(...)`) (nr 1), o obszarze jeden hektar pięć tysięcy dwieście sześćdziesiąt jeden metrów kwadratowych (1 ha 5261 m2), położonej w miejscowości (`(...)`), obręb (`(...)`), gmina (`(...)`), powiat (`(...)`), województwo (`(...)`), dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych w (`(...)`) prowadzi księgę wieczystą nr (`(...)`),

b. niezabudowaną działkę o numerze ewidencyjnym (`(...)`) (nr 2) o obszarze trzy hektary osiem tysięcy pięćset pięćdziesiąt trzy metry kwadratowe (3 ha 8553 m2), położoną w miejscowości (`(...)`), obręb (`(...)`), gmina (`(...)`), powiat (`(...)`), województwo (`(...)`), objętą księgą wieczystą KW nr (`(...)`) prowadzoną przez Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych w (`(...)`),

c. działki o numerach ewidencyjnych (`(...)`) (nr 3) i (`(...)`) (nr 4), o łącznym obszarze dwa hektary sześć tysięcy dziewięćset siedem metrów kwadratowych (2 ha 6907 m2), położonej w miejscowości (`(...)`), obręb (`(...)`), gmina (`(...)`), powiat (`(...)`), województwo (`(...)`), dla których Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych w (`(...)`) prowadzi księgę wieczystą KW Nr (`(...)`),

za cenę w łącznej kwocie cztery miliony dwieście siedemdziesiąt osiem tysięcy dwieście trzynaście (4.278.213,00) złotych, w tym działkę nr 1 za cenę osiemset osiem tysięcy osiemset trzydzieści trzy (808.833,00) złote, działkę nr 2 za cenę dwa miliony czterdzieści trzy tysiące trzysta dziewięć (2.043.309,00) złotych, działki nr 3 i nr 4 za cenę jeden milion czterysta dwadzieścia sześć tysięcy siedemdziesiąt jeden (1.426.071,00) złotych.

Nieruchomość była wykorzystywana przez właścicieli na cele rolnicze tj. uprawę zbóż. Małżonkowie J. C. i Z. C. zamierzają dokonać sprzedaży przedmiotowych nieruchomości. Małżonkowie J. C. i Z. C. nie prowadzą działalność polegającej na obrocie nieruchomościami, sprzedają swoją ziemię która od lat 80tych ubiegłego wieku stanowi ich własność i prowadzili na niej gospodarstwo rolne. Obecnie stan zdrowia nie pozwala im na prowadzenie działalności rolniczej w dotychczasowym zakresie i zamierzają sprzedać część posiadanych nieruchomości, zgodnie z przedwstępną umową sprzedaży z 9 września 2022 r. na rzecz wskazanego w umowie przedwstępnej kupującego - spółki prawa handlowego. Kupujący jest zainteresowany zakupem przedmiotowych nieruchomości w celu realizacji inwestycji polegającej na budowie hal magazynowych. Działki były uprawiane osobiście przez małżonków J. C. i Z. C, od lat 80tych i są uprawiane do chwili obecnej.

Wnioskodawca występował uprzednio o interpretację podatkową dotyczącą sprzedaży majątku prywatnego i została przez organ wydana 3 września 2019 r. interpretacja podatkowa numer 0112-KDIL2-1.4012.259.2019.3.MJ oceniająca stanowisko wnioskodawcy o braku opodatkowania transakcji. Transakcja dotyczyła tych samych podmiotów. Obecnie wnioskodawca chce sprzedać resztę ziemi temu samemu podmiotowi na tych samych warunkach i w ocenie wnioskodawcy sytuacja jest taka sama.

Przedmiotowe są uprawiane osobiście przez małżonków J. C. i Z. C, od lat 80tych a ich właścicielami są od lat 90tych.

Przeznaczenie gruntów wynikające z miejscowego planu zagospodarowania terenu: przeznaczone są pod:

‒ działka nr 3: 3KD(Z) - Tereny dróg publicznych; KD (GP) - Tereny dróg publicznych; 13ZN- Tereny zieleni naturalnej; 3KDW(15) - Tereny dróg wewnętrznych; 5P - Tereny obiektów produkcyjnych, składów i magazynów; 6P - Tereny obiektów produkcyjnych, składów i magazynów; 7Zi - Tereny zieleni izolacyjnej;

‒ działka nr 4: KD (GP) - Tereny dróg publicznych; 6P - Tereny obiektów produkcyjnych, składów i magazynów; 7Zi - Tereny zieleni izolacyjnej;

‒ działka nr 1: 3KD(Z) - Tereny dróg publicznych; KD (GP) - Tereny dróg publicznych; 13ZN- Tereny zieleni naturalnej; 6P - Tereny obiektów produkcyjnych, składów i magazynów;

‒ działka nr 2: 3KD(Z) - Tereny dróg publicznych; KD (GP) - Tereny dróg publicznych; 6P - Tereny obiektów produkcyjnych, składów i magazynów.

Wnioskodawca nigdy nie występował o zmianę zagospodarowania terenu, uzbrojenie terenu, nie występował o warunki zabudowy. Wnioskodawca wyzbywa się odpłatnie majątku osobistego.

Wnioskodawca nie przygotowywał działek do sprzedaży, nie wystawiał ogłoszeń, nie dzielił działek. Do wnioskodawcy zgłosił się kupiec który 2 lata temu nabył od wnioskodawcy i jego małżonki ziemię z propozycja zakupu reszty ziemi. Po uzgodnieniu ceny strony zawarły umowę przedwstępną.

Małżonka wnioskodawcy złożyła wniosek o interpretację podatkową analogicznej treści bowiem okoliczności u każdego z małżonków są identyczne.

Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Dwa lata temu sprzedał Pan w tej samej kancelarii notarialnej w 2019 r., dla tego samego nabywcy, działki aktem notarialnym z 25 października 2019 r. Repertorium nr (…) oraz (…):

a. działkę o numerze ewidencyjnym (…) (nr 5) o obszarze dwa hektary jeden tysiąc trzysta metrów kwadratowych (2 ha 1,300 m2), położoną w miejscowości (…), gmina (…), powiat (…), województwo (…), dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych w (…) prowadzi Księgę Wieczystą nr (…),

b. działkę o numerze ewidencyjnym (…) (nr 6), o obszarze dwa hektary dziewięć tysięcy dziewięćset metrów kwadratowych położoną w miejscowości (…), gmina (…), powiat (…) woj. (…), objętej księgą wieczystą nr (…) prowadzoną przez Sąd Rejonowy w (…) Wydział Ksiąg Wieczystych,

c. działkę numerze 7 o obszarze jeden hektar sześć tysięcy sześćset dziewięć metrów kwadratowych (1 ha 6609 m2) położoną w miejscowości (…), gmina (…), powiat (…) województwo (…), objętą księgą wieczystą KW nr (…) prowadzoną przez Sąd Rejonowy w (…) Wydział Ksiąg Wieczystych,

d. działkę numer 8 o obszarze jeden hektar osiem tysięcy trzysta sześćdziesiąt jeden metrów kwadratowych (1 ha 8361 m2) położone w miejscowości (…), gmina (…), powiat (…) województwo (…), objętą księgą wieczystą KW nr (…) prowadzoną przez Sąd Rejonowy w (…) Wydział Ksiąg Wieczystych.

Wszystkie wskazane wyżej działki były niezabudowane.

Nieruchomości te były wykorzystywana przez właścicieli na cele rolnicze tj. uprawy zbóż. Małżonkowie J. C. i Z. C. dokonali sprzedaży przedmiotowych nieruchomości. Małżonkowie J. C. i Z. C. nie prowadzą działalności polegającej na obrocie nieruchomościami, sprzedają swoją ziemię która od lat 80tych ubiegłego wieku stanowi ich własność i prowadzili na niej gospodarstwo rolne. Stan zdrowia nie pozwala im na prowadzenie działalności rolniczej w dotychczasowym zakresie dlatego podjęli decyzje o sprzedaży wskazanych wyżej działek.

Działki nabył Pan w latach 80tych oraz w 1991 i 1995 r. Na podstawie umów sprzedaży. Działki Kupował Pan w celu powiększenia gospodarstwa rolnego. Działki 8 oraz 7 nabył Pan wraz z żoną do majątku wspólnego 6 czerwca 2000 r. na podstawie zasiedzenia. Uprawiał Pan rolniczo te działki. Sąd Rejonowy w (…) postanowieniem z 28 października 2014 r. potwierdził zasiedzenie przez Pana i małżonkę tych działek od 6 czerwca 2000 r.

Nie zamierza Pan sprzedawać obecnie pozostałej części gospodarstwa.

Nieruchomości opisane we wniosku - działki nr 1, 2, 3, 4 w całym okresie posiadania nie były i nie będą do dnia zbycia udostępniane przez Pana osobom trzecim. Działki były cały czas w posiadaniu Pana i żony i były cały czas przez Pana uprawiane.

Gospodarstwo rolne prowadzi Pan wraz z żoną od lat osiemdziesiątych.

W związku z planowaną sprzedażą działek nie udzielał Pan pełnomocnictwa i nie zamierza go udzielać.

Z postanowień zawartej umowy przedwstępnej sprzedaży działek wynika, że Kupujący zobowiązał się zapłacić za działki oraz za notariusza. Pan zobowiązał się sprzedać nieruchomość. Nie ma dodatkowych warunków.

W umowie przedwstępnej brak jest dodatkowych warunków, które muszą być spełnione poza zapłatą ceny.

Nabywca nie posiada żadnego prawa do dysponowania nieruchomością. Nie został i nie będzie w żaden sposób upoważniony przez wnioskodawcę do takiego działania.

Pytanie

Czy sprzedaż przez Wnioskodawcę nieruchomości opisanej w stanie faktycznym zgodnie z załączoną do wniosku umową przedwstępną sprzedaży nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem podatku od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Wnioskodawca dokonując sprzedaży przedmiotowych nieruchomości opisanej w umowie przedwstępnej z 9 września 2022 r. zawartej przed notariuszem (…) w (…) Repertorium A (…) będzie korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Brak tego statusu pozbawia (…) cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży wskazanych działek, a ich dostawę, cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. I pkt 1 ustawy.

Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. W przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi pływanie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie zdaniem Trybunału — okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatny zainteresowanego.

TSUE wskazał, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomości, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego podatku od wartości dodanej.

W podobny sposób kwestię tę rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, czy prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po definiowaniu podmiotu jako podatnika VAT — co do zasady mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT, nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest zobowiązany do zapłaty podatku VAT w związku z zawarciem umowy sprzedaży nieruchomości zawierając umowę przyrzeczoną realizującą umowę przedwstępną z 9 września 2022 r. zawartej przed Notariuszem (…) w (…) REPERTORIUM „A” (…).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy:

sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady:

państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1. określone udziały w nieruchomości,

2. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,

3. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ww. ustawy:

działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

„podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

„działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Opodatkowaniu VAT podlega, na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady, odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Właściwym jest więc wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania planowanej sprzedaży działek istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy w celu dokonania sprzedaży gruntów podjął Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pana za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w przypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości dotyczą kwestii opodatkowania sprzedaży udziału w działkach nr 1, 2, 3, 4.

W celu wyjaśnienia Pana wątpliwości należy ustalić, czy w odniesieniu do opisanej sprzedaży udziałów w działkach, będzie Pan działać w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku, który nie został nabyty w celu wykonywania czynności w ramach działalności gospodarczej ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja.

Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika taka Pana aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zamierza Pan sprzedać wraz z żoną, na podstawie umowy przedwstępnej, nieruchomość (stanowiącą działki nr 1, 2, 3 i 4), która była wykorzystywana na cele rolnicze. Nie prowadzi Pan działalności polegającej na obrocie nieruchomościami, nie występował Pan o zmianę zagospodarowania terenu, o warunki zabudowy ani uzbrojenie terenu. Nie przygotowywał Pan działek do sprzedaży, nie wystawiał ogłoszeń, nie dzielił działek. Zgłosił się do Pana nabywca, który uprzednio nabył od Pana i małżonki grunt z propozycją zakupu reszty gruntu. Dwa lata temu sprzedał Pan temu samemu nabywcy 4 niezabudowane działki, które były przez Pana wykorzystywane na cele rolnicze, tj. uprawa zbóż. Stan zdrowia nie pozwala Panu na prowadzenie działalności rolniczej w dotychczasowym zakresie, dlatego podjął Pan decyzję o sprzedaży ww. działek. Część działek kupił Pan wraz z żoną w celu powiększenia gospodarstwa rolnego, a część nabył na podstawie zasiedzenia. Nie zamierza Pan sprzedawać obecnie pozostałej części gospodarstwa. Działki nr 1, 2, 3, 4 w całym okresie posiadania nie były i nie będą do dnia zbycia udostępniane osobom trzecim. W związku z planowaną sprzedażą działek nie udzielał Pan pełnomocnictwa i nie zamierza go udzielać. W umowie przedwstępnej nie zostały ustalone warunki, które muszą zostać spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży, przenoszącej własność działek na nabywcę. Brak jest dodatkowych warunków, które muszą być spełnione poza zapłatą ceny. Nabywca nie posiada żadnego prawa do dysponowania nieruchomością. Nie został i nie będzie w żaden sposób upoważniony przez Pana do takiego działania.

W niniejszej sprawie, brak jest zatem przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności w przedmiocie zbycia udziału w działkach nr 1, 2, 3, 4, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że ww. sprzedaż wypełni przesłanki działalności gospodarczej. Nie podejmował i nie będzie Pan podejmować takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców.

Odnosząc się zatem do transakcji sprzedaży udziału w działkach nr 1, 2, 3, 4 należy stwierdzić, że czynności, o których mowa w opisie zdarzenia przyszłego wniosku, które zostały/zostaną podjęte, nie świadczą o Pana aktywności jako podatnika podatku VAT. Nie dokonał i nie będzie Pan dokonywał czynności typowych dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami, wykonywanych przez handlowców, w szczególności działań mających uatrakcyjnić nieruchomość dla potencjalnych nabywców.

Brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego - charakteru takiej działalności przesądza o tym, że zbycie przez Pana udziałów w ww. działkach nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W konsekwencji nie można stwierdzić, by w związku z planowaną sprzedażą wystąpił ciąg czynności, które rozpatrywane łącznie umieściłyby planowaną transakcję w zakresie stosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a co za tym idzie, ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, że dokonując sprzedaży udziału w działkach nr 1, 2, 3, 4, będzie Pan korzystać z przysługującego prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Pana cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży udziału w ww. nieruchomości, a planowaną dostawę - cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zatem sprzedaż przez Pana udziału w działkach nr 1, 2, 3, 4, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).