Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 listopada 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 15 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania na terytorium Polski dostaw towarów dokonywanych na rzecz Nabywcy. Uzupełnili go Państwo pismem z 5 grudnia 2022 r. (data wpływu 5 grudnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

(…) (dalej „Spółka”) posiada siedzibę na terytorium Szwajcarii. Spółka jest podmiotem zarejestrowanym na VAT (podatek od towarów i usług) w Polsce, Szwajcarii oraz innych krajach Unii Europejskiej.

Prowadzą Państwo działalność gospodarczą w zakresie handlu tworzywami sztucznymi. W ramach działalności gospodarczej prowadzonej w Polsce, dokonali Państwo oraz w przyszłości zamierzają dalej dokonywać opisane poniżej transakcje. Przedmiotem wniosku o interpretację są więc zarówno zdarzenia przeszłe jak i przyszłe. W celu uniknięcia nieporozumień językowych do opisana niniejszych transakcji w dalszej części wniosku będą Państwo stosować czas teraźniejszy.

Nabywają Państwo towary od podmiotu, który znajduje się poza Unią Europejską (dalej: Dostawca). Towary są nabywane i dostarczane spoza Unii Europejskiej a następnie są sprzedawane i dostarczane do nabywcy w Polsce (dalej: Nabywca). Nabywca towarów posiada siedzibę na terytorium Polski i jest zarejestrowany na potrzeby podatku VAT w Polsce. W dostawie towaru uczestniczą więc 3 podmioty:

‒ pierwszy podmiot w łańcuchu - Dostawca (podmiot spoza UE),

‒ drugi podmiot w łańcuchu - Państwa Spółka pełniąca rolę pośrednika (podmiot szwajcarski),

‒ trzeci podmiot w łańcuchu - Nabywca (podmiot polski).

W ramach wskazanych transakcji, towary są transportowane bezpośrednio od Dostawcy z kraju spoza Unii Europejskiej do portu w Polsce. Dostawca nieunijny wystawia fakturę sprzedaży dotyczącą towarów do Państwa, z kolei Państwo wystawiają stosowną fakturę sprzedaży towaru do Nabywcy.

Podmiotem odpowiedzialnym za organizację transportu spoza Unii Europejskiej do portu w Polsce jest pierwszy podmiot w łańcuchu, tj. Dostawca. Dostawca dokumentuje dostawy towarów wystawiając faktury, na których jest wskazany jako sprzedawca, a Państwo jako nabywca Towarów. Port w Polsce jest wskazany na fakturach jako miejsce dostawy.

Odprawa celna towarów przeprowadzana jest przez Nabywcę w Polsce, gdzie następuje dopuszczenie towarów do obrotu na terenie Unii Europejskiej. Po dokonaniu odprawy celnej Nabywca transportuje we własnym zakresie towary z portu w Polsce do swojego zakładu w Polsce.

Sprzedaż towarów pomiędzy Państwem a Nabywcą (przejście prawa do dysponowania towarami jak właściciel) ma miejsce przed dokonaniem odprawy importowej w Polsce, tj. przed dopuszczeniem towarów do obrotu w Unii Europejskiej.

Pytanie

Czy opisane powyżej transakcje pomiędzy Państwem a Nabywcą podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, opisane powyżej transakcje pomiędzy Państwem a Nabywcą nie podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce.

Zgodnie z art. 32 akapit pierwszy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urzędowy UE, seria L z 2006 nr 347 str. 1; dalej: „Dyrektywa VAT”), miejscem dostawy towarów jest, co do zasady, miejsce rozpoczęcia transportu towarów.

Niemniej, zgodnie z art. 32 akapit drugi Dyrektywy VAT „(`(...)`) w przypadku, gdy miejsce rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów znajduje się na terytorium trzecim lub w państwie trzecim, uznaje się, że zarówno miejsce dostawy dokonywanej przez importera wskazanego lub uznanego zgodnie z art. 201 za osobę zobowiązaną do zapłaty VAT, jak i miejsce każdej kolejnej dostawy znajduje się w państwie członkowskim importu towarów”.

Powyższe przepisy zostały zaimplementowane do polskiego porządku prawnego w art. 22 ust. 1 pkt 1 i ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.; dalej: „ustawa o VAT”).

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 4 ustawy o VAT, w przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika lub podatnika podatku od wartości dodanej, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów.

Z brzmienia art. 32 Dyrektywy VAT, jak i stanowiących jego implementację art. 22 ust. 1 pkt 1 i ust. 4 ustawy o VAT, można wysnuć wniosek, że pierwszą transakcją opodatkowaną VAT w Polsce jest transakcja dokonana przez importera towarów. Przepisy te wskazują również, że każda transakcja następująca po zaimportowaniu towarów podlega opodatkowaniu VAT w kraju importu. W związku z tym, każda dostawa towarów poprzedzająca import towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania VAT w Polsce.

Przenosząc powyższe na opisane zdarzenie przyszłe, należy zauważyć, że w omawianym przypadku odprawy celnej dokonuje Nabywca. To on jest podatnikiem VAT z tytułu importu towarów zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji, w Państwa opinii, dostawy towarów pomiędzy Państwem a Nabywcą, które następują przed importem dokonanym przez Nabywcę należy uznać za niepodlegające opodatkowaniu VAT w Polsce.

Takie stanowisko potwierdzają m.in.:

‒ interpretacje indywidualne nr 0114-KDIP1-2.4012.334.2019.1.KT z dnia 30 lipca 2019 r. oraz 0114-KDIP1-2.4012.585.2019.1.MC z dnia 10 grudnia 2019 r. wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

W interpretacjach tych Dyrektor KIS potwierdził że: „W takim przypadku transakcję dostawy towaru przez Wnioskodawcę na rzecz polskiego klienta, będącego jednocześnie importerem towaru, należy uznać - stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy - za dokonaną i opodatkowaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki, tj. na terytorium państwa trzeciego. Oznacza to, że dokonywane przez Wnioskodawcę dostawy towarów wysyłanych z terytorium państwa trzeciego do odbiorców w Polsce nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług przez Wnioskodawcę na terytorium kraju”.

‒ interpretacja indywidualna z 18 sierpnia 2021 r. wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.274.2021.1.PK: „Zatem, skoro - jak wskazał Wnioskodawca - w ramach dokonywanych transakcji podatnikiem zobowiązanym do uiszczenia podatku z tytułu importu towarów dokonanego na terytorium Polski jest ostateczny Zainteresowany (polski klient Spółki), to regulacja art. 22 ust. 4 ustawy nie ma dla Wnioskodawcy bezpośredniego zastosowania - nie jest on bowiem w tym przypadku podatnikiem dokonującym dostawy, który jednocześnie jest podatnikiem z tytułu importu tych towarów. Niemniej z ww. przepisu wynika norma, zgodnie z którą tylko dostawy dokonane przez importera na terytorium państwa członkowskiego importu podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT (podatkiem od wartości dodanej). A contrario nie podlegają opodatkowaniu tym, podatkiem dostawy, które nie są dokonywane przez importera przed zaimportowaniem towaru. W takim przypadku transakcję dostawy towaru przez Wnioskodawcę na rzecz polskiego klienta, będącego jednocześnie importerem towaru, należy uznać - stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy - za dokonaną i opodatkowaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki, tj. na terytorium państwa trzeciego. Oznacza to, że dokonywane przez Wnioskodawcę dostawy towarów wysyłanych z terytorium państwa trzeciego do Zainteresowanego w Polsce nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług przez Wnioskodawcę na terytorium kraju.”

‒ interpretacja indywidualna z 25 stycznia 2022 r. wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.1.2022.1.RM: „W takim przypadku, dostawę towaru dokonaną przez Kontrahenta na rzecz Państwa spółki będącej jednocześnie importerem towaru należy uznać - stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy - za dokonaną, a tym samym opodatkowaną, w miejscu rozpoczęcia wysyłki, tj. na terytorium państwa trzeciego. Oznacza to, że dostawa towarów dokonana przez Kontrahenta na Państwa rzecz nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju przez Państwa, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy.”

‒ interpretacja indywidualna z 9 lutego 2022 r. wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.614.2021.1.RM: „Z przyjętego rozstrzygnięcia wynika, że dostawa dokonana przez Państwa na rzecz Nabywcy - przed zaimportowaniem towaru - nie podlega opodatkowaniu VAT w Polsce. W konsekwencji należy uznać, że w analizowanej sprawie zaistniały okoliczności uprawniające Państwa do skorygowania podatku VAT należnego poprzez wystawienie faktur korygujących do faktur wystawionych na rzecz Nabywcy.”

Ponadto zwracają Państwo uwagę, że przyjęcie, że transakcja pomiędzy Państwem a Nabywcą podlega opodatkowaniu VAT w Polsce prowadziłoby do podwójnego opodatkowania - raz z tytułu potraktowania tej transakcji jako odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT) i drugi raz jako import towarów przez Nabywcę (art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT). W związku z powyższym opodatkowanie VAT w Polsce dostawy pomiędzy Państwem a Nabywcą stałoby w sprzeczności z wynikającą z Dyrektywy VAT zasadą jednokrotności opodatkowania zdarzeń ekonomicznych podlegających VAT.

Powyższe stanowisko potwierdzają także wyroki sądów administracyjnych, na przykład wyrok WSA w Warszawie z 20 kwietnia 2010 r. (sygn. akt III SA/Wa 224/10), w którym sąd stwierdził, że: „Należy zgodzić się z podatnikiem, iż w przypadku opodatkowania sprzedaży towaru przed dokonaniem importu doszłoby do podwójnego opodatkowania.”

Ponadto, zwracają Państwo uwagę, że podatek VAT co do zasady jest podatkiem konsumpcyjnym. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, sprzedaż pomiędzy Państwem a Nabywcą będzie miała miejsce przed odprawą celną. To znaczy, że w momencie sprzedaży, tj. przed dokonaniem importu i dopuszczeniem do obrotu jako towar wspólnotowy, towar nie będzie wprowadzony do konsumpcji na obszar Wspólnoty. W związku z tym sprzedaż ta nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Takie stanowisko potwierdzają również wyroki sądowe, w tym np. wyrok WSA w Poznaniu z 12 listopada 2013 r. (sygn. I SA/Po 338/13), gdzie sąd przeciwstawił się opodatkowaniu dostawy dokonanej przed importem stwierdzając m.in. że: „w momencie sprzedaży, tj. przed dokonaniem importu i dopuszczeniem do obrotu jako towar wspólnotowy podlegający konsumpcji, towar w żaden sposób nie zostanie wprowadzony do konsumpcji na obszarze Wspólnoty. Tymczasem, funkcjonujący na terytorium Wspólnoty wspólny system podatku od wartości dodanej polega na stosowaniu powszechnego, proporcjonalnego do ceny towarów i usług, niezależnego od liczby transakcji podatku obciążającego konsumpcję, tzn. obciąża ostatecznego odbiorcę konsumenta”.

Podsumowując, mając na uwadze przytoczone powyższe argumenty, tj. iż:

‒ z treści art. 32 Dyrektywy VAT oraz art. 22 ust. 1 pkt 1 i ust. 4 ustawy o VAT można wywnioskować, że pierwszą transakcją opodatkowaną VAT w Polsce jest transakcja dokonana przez importera towarów, w związku z czym każda dostawa towarów poprzedzająca import towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania VAT w Polsce,

‒ opodatkowanie sprzedaży towaru przed dokonaniem importu prowadziłoby do podwójnego opodatkowania - raz z tytułu sprzedaży i drugi raz z tytułu importu,

‒ w momencie sprzedaży przed odprawą celną, tj. przed dokonaniem importu i dopuszczeniem do obrotu jako towar wspólnotowy, towar nie jest uznany za wprowadzony do konsumpcji na obszarze Wspólnoty

stoją Państwo na stanowisku, iż przedmiotowe dostawy towarów dokonane przez Państwa na rzecz Nabywcy, nie podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2. eksport towarów;

3. import towarów na terytorium kraju;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane za wykonane na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 1, 4 i 5 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

1. terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a,

2. terytorium państwa członkowskiego - rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a,

3. terytorium państwa trzeciego - rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy:

Przez import towarów należy rozumieć przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Jednocześnie, stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

W myśl art. 22 ust. 2 ustawy:

W przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.

Jednakże, stosownie do art. 22 ust. 4 ustawy:

W przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika lub podatnika podatku od wartości dodanej, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów.

Zgodnie z art. 26a ust. 1 ustawy:

Miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

Przy czym, jak stanowi art. 26a ust. 2 ustawy:

W przypadku gdy towary zostaną objęte z momentem ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej jedną z następujących procedur:

1. uszlachetniania czynnego,

2. odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych,

3. składowania celnego,

4. tranzytu, w tym także składowaniem czasowym przed objęciem towarów jedną z procedur celnych,

5. wolnego obszaru celnego

- miejscem importu takich towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary te przestaną podlegać tym procedurom.

Jednocześnie, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

Ponadto, w myśl art. 5 pkt 15, 18 i 19 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego Unijny Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L 269 z 10 października 2013 r. str. 1 ze zm.) – zwanym dalej UKC:

- „zgłaszający” oznacza osobę, która składa zgłoszenie celne, deklarację do czasowego składowania, przywozową deklarację skróconą, wywozową deklarację skróconą, zgłoszenie do powrotnego wywozu lub powiadomienie o powrotnym wywozie we własnym imieniu, albo osobę, w której imieniu takie zgłoszenie, deklaracja lub powiadomienie są składane;

- „dług celny” oznacza nałożony na określoną osobę obowiązek zapłaty stosownej kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych, określonej dla danych towarów na mocy obowiązujących przepisów prawa celnego;

- „dłużnik” oznacza każdą osobę odpowiedzialną za dług celny.

Stosownie do art. 77 UKC:

1. Dług celny w przywozie powstaje w wyniku objęcia towarów nieunijnych podlegających należnościom celnym przywozowym jedną z następujących procedur celnych:

a) dopuszczenia do obrotu, w tym na mocy przepisów o końcowym przeznaczeniu;

b) odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych.

2. Dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego. (`(...)`)

Z wniosku wynika, że jesteście Państwo spółką z siedzibą na terytorium Szwajcarii, która jest zarejestrowana dla celów VAT w Polsce, w Szwajcarii oraz w innych krajach Unii Europejskiej. Przedmiotem wniosku jest transakcja, w ramach której nabywają Państwo towary od podmiotu spoza Unii Europejskiej (Dostawca), a następnie sprzedają te towary nabywcy w Polsce (Nabywca). Dostawca dokumentuje dokonaną dostawę towarów fakturą wystawioną na Państwa rzecz, a Państwo wystawiają fakturę dotyczącą sprzedaży towaru Nabywcy. Towary są transportowane bezpośrednio od Dostawcy z kraju spoza UE do portu w Polsce, w ramach transportu zorganizowanego przez Dostawcę. W Polsce, Nabywca przeprowadza odprawę celną towarów, i tu następuje dopuszczenie towarów do obrotu na terenie Unii Europejskiej. Następnie Nabywca transportuje towar z portu do swojego zakładu w Polsce. Przy tym, do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel w transakcji dokonywanej pomiędzy Państwem a Nabywcą dochodzi przed dokonaniem odprawy importowej w Polsce, tj. przed dopuszczeniem towarów do obrotu w Unii Europejskiej.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy dostawa towarów dokonana na rzecz Nabywcy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.

W analizowanej sprawie, towar jest transportowany z kraju trzeciego do Polski (port w Polsce). Zatem skoro następuje przywóz towaru z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej (do Polski), to tym samym dochodzi do importu towarów, w rozumieniu art. 2 pkt 7 ustawy.

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie istotne znaczenie ma to, który z uczestników transakcji jest podatnikiem z tytułu importu towarów. Zgodnie bowiem, z powołanym powyżej art. 22 ust. 4 ustawy, dostawę towarów wysyłanych z państwa trzeciego uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów (w tym przypadku Polski), gdy dostawa ta jest dokonywana przez podatnika, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów. Zatem, w przypadku importu towarów, pierwszą dostawą, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce jest dostawa dokonywana przez podmiot, który jest podatnikiem z tytułu importu towarów w kraju importu lub zaimportowania tych towarów. Przy tym, dostawa, której przedmiotem jest towar niedopuszczony do obrotu na terytorium UE, nie może zostać potraktowana jako transakcja podlegająca opodatkowaniu VAT w Polsce. Z uwagi na to, że dostawy tej nie dokonuje importer towaru, taka transakcja podlega wyłączeniu z katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zawartego w art. 5 ust. 1 ustawy.

Przenosząc powyższe ustalenia na grunt rozpoznawanej sprawy należy uznać, że skoro Państwa Spółka nie jest podatnikiem z tytułu importu towarów, to transakcja dokonana pomiędzy Państwem a Nabywcą nie wpisuje się w dyspozycję art. 22 ust. 4 ustawy. W analizowanym przypadku, dostawę towaru dokonaną przez Państwa na rzecz Nabywcy należy uznać - stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy - za dokonaną, a tym samym opodatkowaną, w miejscu rozpoczęcia wysyłki, tj. na terytorium państwa trzeciego. W konsekwencji, dostawa towarów dokonana przez Państwa rzecz Nabywcy nie podlega/nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

Tym samym, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).