0114-KDIP1-2.4012.525.2022.1.GK

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 października 2022 r. wpłynął za pośrednictwem e-PUAP Państwa wniosek z 28 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania stawki podatku VAT (podatek od towarów i usług) w wysokości 0% w związku z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów na podstawie posiadanych dokumentów. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Posiadacie Państwo siedzibę działalności gospodarczej w Polsce. Jesteście Państwo zarejestrowani na potrzeby podatku VAT w Polsce, w tym również dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych. Jesteście Państwo członkiem międzynarodowej grupy kapitałowej (`(...)`) (dalej: Grupa), w której pełnicie funkcję dystrybutora (`(...)`). Sprzedajecie Państwo również (`(...)`) (dalej: Towary).

Sprzedajecie Państwo Towary w ramach dostawy krajowej, eksportu towarów lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (dalej: WDT (wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów)).

W ramach WDT, możecie Państwo sprzedawać Towary do:

‒ odbiorców z krajów bałtyckich (dalej: Odbiorcy 1),

‒ spółki-matki z (`(...)`) (dalej: Odbiorca 2),

‒ sporadycznie również do podmiotów z innych krajów UE (poza bałtyckimi) (dalej: Odbiorcy 3),

‒ dalej: łącznie Odbiorcy.

Wszyscy ww. odbiorcy są zarejestrowani dla potrzeb podatku od wartości dodanej i posiadają ważny numer VAT-UE nadany w kraju siedziby.

W procesie dostaw Towarów korzystacie Państwo z dwóch modułów systemu informatycznego, tj.:

‒ (`(...)`), który wykorzystywany jest w procesie fakturowania dostaw Spółki oraz

‒ (`(...)`), z którego Spółka korzysta dla potrzeb procesów magazynowych.

Wymiana informacji pomiędzy modułami jest automatyczna.

Stosowany przez Państwa proces dostawy Towarów obejmuje następujące etapy:

‒ Odbiorca przesyła zamówienie na Towary do działu sprzedażowego w Spółce.

‒ Zamówienie przekazywane jest do magazynu Spółki (zewnętrznego operatora logistycznego), gdzie Towar zostaje skompletowany zgodnie z zamówieniem.

‒ Skompletowane i gotowe do wysyłki Towary są pakowane w paczkach (tzw. (`(...)`)). Każdej paczce (`(...)`) nadawany jest unikatowy numer, który widnieje w Państwa systemie (`(...)`).

‒ W przypadku Odbiorcy 1 oraz 3 przekazujecie Państwo Odbiorcy 1/3 informację, że Towar jest gotowy do odbioru. Dokonujecie Państwo dostaw Towarów na warunkach (`(...)`). Oznacza to, że za transport Towarów odpowiedzialny jest Odbiorca 1/3:

‒ w przypadku Odbiorcy 1 - transportem zajmują się zewnętrzne firmy przewozowe (dalej: Przewoźnik), które są zamawiane przez Odbiorcę 1,

‒ w przypadku Odbiorcy 3 - transport wykonywany jest przez firmy kurierskie, które zamawia Odbiorca 3 (dalej: Kurier).

‒ W przypadku Odbiorcy 2 – zamawiacie Państwo Przewoźnika wskazanego przez Odbiorcę 2, który jest odpowiedzialny za transport i ponosi jego koszt.

‒ W momencie skompletowania dostawy i przygotowania Towarów do wysyłki (wydania Kurierowi albo Przewoźnikowi) sporządzany jest w Państwa systemie list przewozowy tzw. „(`(...)`)”, który zawiera m.in. poniższe informacje:

‒ Dane nadawcy (Spółki),

‒ Dane Przewoźnika,

‒ Dane Odbiorcy,

‒ Miejsce załadunku,

‒ Ilość oraz wykaz wszystkich numerów paczek (numery wszystkich (`(...)`),

‒ Wagę.

‒ W przypadku Odbiorców 1 i 2 – otrzymujecie Państwo od Przewoźnika międzynarodowy list przewozowy - zasadniczo CMR lub inny odpowiedni dla danego rodzaju transportu (egzemplarz właściwy dla wysyłającego), który zawiera:

‒ dane wysyłającego (Spółki),

‒ dane Odbiorcy (nazwa/adres),

‒ oznaczenie Przewoźnika,

‒ miejsce załadunku Towarów w Polsce,

‒ miejsce rozładunku w kraju UE,

‒ kraj przeznaczenia w UE,

‒ ilość paczek (`(...)`),

‒ waga brutto,

‒ objętość,

‒ datę dokumentu przewozowego,

‒ warunki transportu,

‒ numer listu przewozowego „(`(...)`)”,

‒ podpis nadawcy (pracownik zewnętrznego operatora logistycznego),

‒ podpis Przewoźnika.

‒ Dodatkowo, w przypadku Odbiorcy 2 generowany jest osobny protokół załadunku, który zawiera wyszczególnione numery faktur WDT dokumentujących Towary przekazane do załadunku. Numery protokołów załadunkowych są umieszczone na dokumentach CMR.

‒ W przypadku Odbiorców 3 – otrzymujecie Państwo od Kuriera informację w formie elektronicznej dot. zamówionego transportu Towarów (powiadomienie o przesyłce). Powiadomienie o przesyłce zawiera w szczególności:

‒ adres odbioru przesyłki przez Kuriera,

‒ adres dostarczenia przesyłki przez Kuriera,

‒ numer przesyłki nadany przez Kuriera pozwalający na bieżące monitorowanie (śledzenie) w systemie Kuriera kolejnych etapów dostawy przesyłki (tzw. tracking number).

‒ Po wygenerowaniu „(`(...)`)” system (`(...)`) wysyła informację o zakończeniu dostawy Towarów do modułu (`(...)`), gdzie generowana jest faktura dokumentująca tę dostawę.

‒ Pracownicy magazynu Spółki (zewnętrznego operatora logistycznego) wydają Towar Przewoźnikowi albo Kurierowi i potwierdzają wysyłkę Towaru w systemie (`(...)`) wskazując m.in. numery wysłanych paczek, przy czym:

‒ na jedno zamówienie może się składać kilka (`(...)`),

‒ w jednym (`(...)`) mogą się znajdować Towary wynikające z różnych zamówień.

Dokumentujecie Państwo WDT dokonane na rzecz Odbiorców poprzez wystawienie faktur. Faktura zawiera wszystkie elementy wymagane przepisami ustawy o VAT, w tym:

‒ dane Spółki (nazwa, adres, numer VAT-UE z prefixem „PL”),

‒ dane Odbiorcy (nazwa, adres),

‒ podany przez Odbiorcę numer dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu w innym niż Polska kraju UE,

‒ opis przedmiotu transakcji (specyfikacja dostarczonych Towarów), w szczególności:

‒ data dostawy,

‒ ilość,

‒ rodzaj/numer Towaru,

‒ cenę Towaru.

Faktura wystawiona w opisany powyżej sposób zawiera specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (rodzaj/numer Towaru).

Weryfikujecie Państwo w systemie (`(...)`) ważność numeru VAT-UE podanego przez Odbiorcę dla potrzeb WDT.

W celu potwierdzenia, że Towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do Odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż Polska, gromadzicie następujące dokumenty:

1. Faktura dokumentująca WDT wystawiona przez Państwa na rzecz Odbiorcy i zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (rodzaj/numer Towaru).

2. Potwierdzenie płatności za w/w fakturę.

3. W przypadku dostawy Towarów:

‒ do Odbiorcy 1 - skan sporządzonego przez Państwa zestawienia, które zawiera:

‒ wykaz wszystkich faktur wystawionych przez Państwa w danym okresie i dokumentujących dokonane WDT na rzecz Odbiorcy,

‒ datę wystawienia ww. faktur,

‒ dane Spółki (nazwa i adres),

‒ dane Odbiorcy (nazwa i adres),

‒ wskazanie kraju UE, do którego dostarczony został Towar,

‒ datę otrzymania Towaru przez Odbiorcę,

‒ podpis/pieczątkę Odbiorcy,

(dalej: Potwierdzenie 1),

‒ do Odbiorcy 2 potwierdzenie dostawy generowane automatycznie z systemu Odbiorcy 2, które obejmuje oświadczenie o otrzymaniu określonych Towarów, do którego załączony jest wykaz otrzymanych Towarów w danym okresie (dalej: Potwierdzenie 2). Na bieżąco Państwo weryfikujcie ww. potwierdzenia w ramach wewnętrznej weryfikacji w powiązaniu z wystawionymi fakturami WDT w danym okresie. W przypadku opóźnienia w uzyskaniu systemowego potwierdzenia dostawy od Odbiorcy 2 – kontaktujecie się Państwo z Przewoźnikiem celem uzyskania dokumentu CMR,

‒ do Odbiorcy 3 - potwierdzenie o otrzymaniu Towarów przesłane jest do Państwa przez Odbiorcę 3 w formie wiadomości e-mail (dalej: Potwierdzenie 3).

Potwierdzenie 1, Potwierdzenie 2 i Potwierdzenie 3 dalej zwane będą łącznie Potwierdzeniami.

Planujecie Państwo ujednolicić proces potwierdzania WDT w zakresie gromadzonej dokumentacji dla potrzeb stosowania stawki VAT 0% dla wszystkich Odbiorców.

Zgodnie z nowym procesem potwierdzania wywozu Towarów, będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy, z terytorium Polski i dostarczenia ich do Odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska, planujecie Państwo gromadzić następujące dokumenty (dalej łącznie jako: Dokumenty):

1. Faktura dokumentująca WDT wystawiona przez Państwa na rzecz Odbiorcy i zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (rodzaj/numer Towaru) oraz

2. potwierdzenie płatności za ww. fakturę oraz

3. dokumenty przewozowe (dalej: Dokumenty przewozowe), których rodzaj będzie zależał od sposobu dostawy, tj.:

‒ w przypadku dostawy Towarów do Odbiorcy 1 i 2:

i. dokument przewozowy otrzymany od Przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju (międzynarodowy list przewozowy - „(`(...)`)”/dokument CMR) - egzemplarz dla wysyłającego (Państwa),

ii. „(`(...)`)” (zarchiwizowany/dostępny w Państwa systemie),

iii. Skan międzynarodowego listu przewozowego otrzymanego drogą elektroniczną od Odbiorcy 1 lub 2, który zawierać będzie podpis Odbiorcy (osoby działającej w jej imieniu) potwierdzający dostarczenie Towarów do Odbiorcy,

‒ w przypadku dostawy Towarów do Odbiorcy 3:

i. wydruk z systemu Kuriera, który potwierdzać będzie dostarczenie Towaru do Odbiorcy 3 oraz

ii. „(`(...)`)” (zarchiwizowany/dostępny w Państwa systemie),

4. W sytuacji gdy:

‒ nie jesteście Państwo w stanie pozyskać dokumentu CMR podpisanego przez Odbiorcę 1/2 (np. w sytuacji, gdy nie zlecacie Państwo transportu towarów) albo

‒ z posiadanych dokumentów CMR nie wynika szczegółowo przedmiot dostawy albo

‒ trudno jest Państwu powiązać dany dokument CMR z fakturą (np. gdy następuje zmiana przewoźnika podczas transportu),

- dodatkowo będziecie Państwo gromadzić Potwierdzenia dla potrzeb potwierdzenia WDT.

Wskazujecie Państwo, iż zasadniczo możliwe jest powiązanie danego dokumentu przewozowego z fakturą dokumentującą WDT w oparciu o dane zawarte zarówno w dokumencie przewozowym (przy czym w przypadku dostawy do Odbiorcy 3 powiązanie to możliwe jest poprzez datę odbioru/dostawy oraz miejsce odbioru/dostarczenia towarów), „(`(...)`)” i dane dostępne w systemie, z którego Państwo korzystacie poprzez numery paczek wysyłanych Towarów, tj.: w Państwa systemie każdy „(`(...)`)” jest powiązany z (`(...)`), a każdy (`(...)`) powiązany jest z fakturą.

Ponadto:

‒ skan międzynarodowego listu przewozowego otrzymany od Odbiorcy 1 lub 2 zawierający podpis Odbiorcy (osoby działającej w jej imieniu) będzie wysyłany do wyznaczonych osób w Spółce,

‒ będziecie Państwo archiwizowali Dokumenty przewozowe na systemowym dysku sieciowym w podziale na okresy rozliczeniowe (miesięczne),

‒ dostęp do zarchiwizowanych Dokumentów przewozowych będą mieli wyłącznie wyznaczeni pracownicy Spółki. W zależności od Państwa potrzeb wewnętrznych - uprawnienia dostępowe mogą być nadawane na bieżąco.

Będziecie Państwo posiadali wskazane powyżej Dokumenty dla każdego Odbiorcy przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej VAT za dany okres rozliczeniowy, w którym powstał obowiązek podatkowy dla WDT.

Na podstawie Dokumentów, będziecie Państwo wykazywali WDT opodatkowane stawką 0% VAT w rozliczeniu VAT za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Będziecie Państwo składali informację podsumowującą o dokonanych WDT do urzędu skarbowego za pomocą środków komunikacji elektronicznej w terminie przewidzianym przepisami ustawy o VAT. Informacja podsumowująca będzie zawierała prawidłowe dane dotyczące dokonanych WDT zgodnie z wymogami wskazanymi w przepisach ustawy o VAT. Informacja podsumowująca zawiera/będzie zawierała prawidłowe dane dotyczące dokonanych WDT zgodnie z wymogami wskazanymi w przepisach ustawy o VAT.

Pytanie

1. Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym posiadane przez Państwa Dokumenty stanowią dowody, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, uprawniające Państwa do zastosowania stawki VAT 0% do WDT?

2. Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym prawidłowe jest Państwa stanowisko, iż Dokumenty przewozowe mogą być otrzymywane oraz przechowywane przez Państwa wyłącznie w formie elektronicznej (skanu albo wydruku z systemu Kuriera), tj. w szczególności nie macie Państwo obowiązku otrzymywania i przechowywania Dokumentów przewozowych w formie papierowej?

Państwa stanowisko w sprawie

1. Państwa zdaniem w opisanym zdarzeniu przyszłym posiadane przez Państwa Dokumenty stanowią dowody, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, uprawniające Państwa do zastosowania stawki VAT 0% do WDT.

2. Państwa zdaniem, w opisanym zdarzeniu przyszłym Dokumenty przewozowe mogą być otrzymywane oraz przechowywane przez Państwa wyłącznie w formie elektronicznej (skanu albo wydruku z systemu Kuriera), tj. w szczególności nie macie Państwo obowiązku otrzymywania i przechowywania Dokumentów przewozowych w formie papierowej.

Ad 1)

Zgodnie z przepisem art. 41 ust. 3 ustawy o VAT wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (dalej: WDT) podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

W myśl art. 42 ust. 1 ustawy o VAT WDT podlega opodatkowaniu VAT wg stawki VAT 0% pod warunkiem, że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;

2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3. podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Spełnienie powyższych warunków formalnych uprawnia podatnika do zastosowania stawki VAT 0% do dokonanej WDT.

Stosownie do art. 42 ust. 1a ustawy o VAT, stawka 0% VAT nie ma zastosowania do WDT, jeżeli:

1. podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1 (złożenie zbiorczej informacji o dokonanych WDT do urzędu skarbowego) lub ust. 3 pkt 1 (złożenie informacji podsumowujących za pomocą środków komunikacji elektronicznej do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym powstał obowiązek podatkowy dla WDT), lub

2. złożona informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych danych dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 100 ust. 8

‒ chyba że podatnik należycie na piśmie wyjaśnił uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego.

Biorąc pod uwagę treść powyższych przepisów, w celu zastosowania stawki VAT 0% do WDT Spółka powinna spełnić łącznie następujące warunki:

1. dokonać dostawy towarów,

2. dostawa powinna zostać dokonana na rzecz nabywców posiadających w momencie dostawy właściwy i ważny numer nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który to numer nabywca poda Spółce,

3. posiadać w swojej dokumentacji dowody potwierdzające, że towary zostały w ramach WDT dostarczone do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski,

4. być zarejestrowana jako podatnik VAT UE w momencie złożenia deklaracji podatkowej (w której wykaże WDT),

5. złożyć zawierającą prawidłowe dane informację podsumowującą o dokonanych WDT za pomocą środków elektronicznych do urzędu skarbowego do 25 dnia następującego po miesiącu powstania obowiązku podatkowego.

W opisanym zdarzeniu przyszłym Państwo bezsprzecznie spełniacie cztery z pięciu warunków do zastosowania stawki VAT 0% dla dokonywanych WDT, tj.:

1. dokonujecie Państwo dostawy (sprzedaży) Towarów na rzecz Odbiorcy,

2. dokonujecie Państwo dostawy na rzecz Odbiorcy posiadającego w momencie dostawy właściwy i ważny numer nadany mu przez właściwe dla niego państwo członkowskie, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej. Numer ten Odbiorca poda Państwu. Zweryfikujecie Państwo ważność otrzymanego od Odbiorcy numeru dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany Odbiorcy w innym niż Polska kraju UE,

3. jesteście Państwo zarejestrowani na potrzeby podatku VAT w Polsce, w tym również dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych i będziecie nadal zarejestrowani w momencie złożenia deklaracji podatkowej, w której będziecie wykazywali przedmiotowe WDT,

4. złożycie informację podsumowującą zawierającą prawidłowe dane o dokonanych do Odbiorcy WDT do urzędu skarbowego za pomocą środków komunikacji elektronicznej do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy dla WDT.

Oznacza to, że jeśli spełnicie Państwo ostatni z wymaganych warunków tj. będziecie posiadali w swojej dokumentacji dowody potwierdzające, że Towary zostały w ramach WDT do Odbiorcy dostarczone na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE, będziecie uprawnieni do opodatkowania WDT wg stawki VAT 0%.

Kwestie dowodów, o których mowa powyżej, regulują obowiązujące w Polsce od 1 stycznia 2020 r. przepisy Rozporządzenia Wykonawczego RADY (UE) 2018/1912 z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 do celów stosowania zwolnień ustanowionych w art. 138 dyrektywy 2006/112/WE (dalej: Rozporządzenie). Zgodnie z przepisami Rozporządzenia domniemywa się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Wspólnoty, w którymkolwiek z następujących przypadków:

1. sprzedawca wskazuje, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz, oraz sprzedawca jest w posiadaniu co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów z grupy A, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy, albo sprzedawca jest w posiadaniu jakichkolwiek pojedynczych dowodów z grupy A, wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami z grupy B, potwierdzających wysyłkę lub transport, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy;

2. sprzedawca jest w posiadaniu następujących dokumentów:

i. pisemnego oświadczenia nabywcy potwierdzającego, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez nabywcę lub przez osobę trzecią działającą na rzecz nabywcy, oraz wskazującego państwo członkowskie przeznaczenia towarów; takie pisemne oświadczenie określa: datę wystawienia; nazwę lub imię i nazwisko oraz adres nabywcy; ilość i rodzaj towarów; datę i miejsce przybycia towarów; w przypadku dostawy środków transportu, numer identyfikacyjny środków transportu; oraz identyfikację osoby przyjmującej towary na rzecz nabywcy (nabywca dostarcza sprzedawcy pisemne oświadczenie do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa); oraz

ii. co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów z grupy A, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i nabywcy, lub jakichkolwiek pojedynczych dowodów z grupy A wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami z grupy B, potwierdzających transport lub wysyłkę, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy.

Dokumenty akceptowane jako dowód wysyłki lub transportu to:

Grupa A:

‒ dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów;

Grupa B:

‒ polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów;

‒ dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia;

‒ poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.

Jednocześnie Rozporządzenie nie zawiera przepisów, które uchylałyby przepisy w zakresie dowodów potwierdzających dokonanie WDT obowiązujące w polskiej ustawie o VAT. Tym samym, od dnia 1 stycznia 2020 r. obowiązują dwa rodzaje regulacji mogących być podstawą gromadzenia dowodów dostaw w ramach WDT dla potrzeb zastosowania stawki 0% VAT, tj. art. 42 ustawy o VAT oraz art. 45a Rozporządzenia.

Zgodnie z jednolitym stanowiskiem organów podatkowych zaprezentowanym w wydawanych interpretacjach indywidualnych brak dowodów wskazanych w Rozporządzeniu nie oznacza, że stawka 0% VAT nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca powinien udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy o VAT, że warunki zastosowania stawki VAT 0% zostały spełnione dla dokonanej przez niego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Takie stanowisko zostało zaprezentowane przykładowo w interpretacji indywidualnej sygn. (`(...)`) cyt.:

„Jednakże wskazać należy, że niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.”

W interpretacji indywidualnej tj. sygn. (`(...)`) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: Dyrektor KIS) wskazał, cyt.:

„Zatem posiadanie przez dostawcę dokumentów, o których mowa w art. 42 ustawy o VAT uprawnia/będzie uprawniało do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.”

Powyższe znajduje potwierdzenie również w interpretacji indywidualnej z (`(...)`) oraz z dnia (`(...)`), w których Dyrektor KIS wskazał cyt.:

„Wskazać w tym miejscu należy - jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego - dokumenty, którymi będzie dysponowała Spółka nie będą takimi dokumentami, jakie zostały literalnie wymienione w art. 45a rozporządzenia wykonawczego 2018/1912. Przy czym Organ pragnie zauważyć, że dokonując wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, dla zastosowania stawki 0% podatku VAT, od 1 stycznia 2020 r. Spółka powinna dążyć do gromadzenia takich dowodów dokumentujących tę dostawę, o których jest mowa w art. 45a rozporządzenia 2018/1912. Stwierdzić jednak trzeba, że posiadane przez Spółkę dokumenty będą w sposób prawidłowy, zgodny z przepisami ustawy o VAT, dokumentowały wysyłkę produktów w ramach WDT.”

Stanowisko to znajduje potwierdzenie również w innych interpretacjach np. sygn. (`(...)`)

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż podatnicy nie mają obowiązku gromadzenia dowodów z art. 45a Rozporządzenia i mogą nadal potwierdzać dokonywane WDT w oparciu o dotychczasowe przepisy polskiej ustawy o VAT w zakresie dokumentacji tego typu dostaw.

W Państwa ocenie Dokumenty, którymi będziecie Państwo dysponowali, stanowią dowody wskazane w przepisach ustawy o VAT wymagane dla zastosowania stawki VAT 0% dla dokonanych WDT, co potwierdza poniższe uzasadnienie.

Przepisy ustawy o VAT enumeratywnie wskazują jakie dokumenty mogą zostać uznane za dowody, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt. 2 ustawy o VAT.

Stosownie do przepisu art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, cyt.:

„Dowodami, o których mowa ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

2. (`(...)`)

3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.”

Wskazać należy, iż ustawa o VAT nie definiuje pojęcia „dokument przewozowy”. Zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych w tym zakresie, dokumentem przewozowym może być każdy dokument otrzymany od spedytora, który potwierdza dostarczenie towarów do miejsca przeznaczenia.

Powyższe stanowisko zostało zaprezentowane przykładowo w następujących interpretacjach indywidulanych wydanych przez Dyrektora KIS:

‒ interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia (`(...)`), cyt.:

„Ponadto należy zauważyć, że dokumentem przewozowym, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, może być każdy dokument otrzymany od przewoźnika (spedytora), z którego jednoznacznie wynika, że towary będące przedmiotem dostawy zostały wywiezione i dostarczone nabywcy do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Dokumentem tym może być więc zarówno tradycyjny list przewozowy, jak i każdy inny dokument spełniający warunki formalne i potwierdzający dokonanie dostawy towaru do nabywcy.”

‒ interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 9 sierpnia 2022 r. 0114-KDIP1-2.4012.317.2022.2.PC, cyt.:

„Wobec tego, nie należy utożsamiać pojęcia „dokumentu przewozowego”, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy, tylko i wyłącznie z listem przewozowym. Za taki dokument uznać należy każdy dokument potwierdzający powierzenie przewoźnikowi lub spedytorowi przewozu lub spedycji towaru, zgodnego ze specyfikacją, poza terytorium kraju i dostarczenie tego towaru do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Jeżeli dokument taki potwierdza essentialia negotii umowy przewozu (obowiązkiem kontrahenta przewoźnika jest wydanie towaru i zapłata wynagrodzenia za przewóz, natomiast podstawowym obowiązkiem przewoźnika jest przewiezienie towaru do miejsca przeznaczenia i wydanie go odbiorcy), nie można mu odmówić mocy dowodowej i uznać, że nie jest on dokumentem, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy (chyba, że istnieje dowód przeciwny).

Zatem dokumentem przewozowym, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy, może być każdy dokument otrzymany od przewoźnika (spedytora), z którego jednoznacznie wynika, że towary będące przedmiotem dostawy zostały wywiezione i dostarczone nabywcy do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Dokumentem tym może być więc zarówno tradycyjny list przewozowy, jak i każdy inny dokument spełniający warunki formalne i potwierdzający dokonanie dostawy towaru do nabywcy.”

Ustawa o VAT nie zawiera również definicji „specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku”. Za dowód taki może zatem zostać uznany każdy dokument wskazujący przedmiot WDT - zawierający dane identyfikujące towary. W szczególności dokument ten może stanowić faktura, o ile zawiera informację o towarach będących przedmiotem WDT. W takim przypadku posiadanie specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku odrębnej od faktury nie jest konieczne. Stanowisko to potwierdzają sądy administracyjne (Wyroki NSA z dnia 3 grudnia 2009 r., sygn. I FSK 1301/08 oraz z dnia 9 grudnia 2009 r., sygn. I FSK 1388/08) oraz organy podatkowe. Przykładowo interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z (`(...)`), cyt.:

„W powyższej kwestii zgodzić należy się więc ze stanowiskiem Zainteresowanego, zgodnie z którym aby skorzystać z prawa do opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawką podatku w wysokości 0%, nie musi on sporządzać specyfikacji sztuk ładunku jako odrębnego dokumentu. Wystarczy, że na fakturze VAT zawarte zostaną dane identyfikujące wywożone towary”.

Powyższe stanowisko zostało zaaprobowane przez Dyrektora KIS w interpretacjach indywidualnych: sygn. (`(...)`)

Ponadto, w sytuacji gdy dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT nie potwierdzają łącznie dostarczenia towarów do nabywcy (co może mieć miejsce w sytuacji, gdy z dokumentów przewozowych nie wynika jednoznacznie, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia w innym niż Polska kraju UE) dowodami takimi mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła wewnątrzwspólnotowa dostawa, w szczególności:

1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie,

2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,

3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,

4. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (art. 42 ust. 11 ustawy o VAT).

Użycie przez ustawodawcę w przepisie art. 42 ust. 11 ustawy o VAT sformułowania „w szczególności” oznacza, że wymieniony w tym przepisie katalog dokumentów ma charakter otwarty. Podatnik ma zatem prawo wykorzystać również inne dokumenty niż wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT w celu potwierdzenia wywozu towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa UE.

Podatnik nie ma przy tym obowiązku zgromadzenia wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 i 11 ustawy o VAT. Zgodnie bowiem z ugruntowanym w tym zakresie stanowiskiem sądów administracyjnych podatnik może zgromadzić tylko niektóre dokumenty, jeżeli posiadają one wystarczającą wartość dowodową. Potwierdza to m.in. uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 października 2010 r. sygn. akt. I FPS 1/10, cyt.:

„(`(...)`) art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. (`(...)`) dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w 180 § 1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów (`(...)`) do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.”

Analogiczne stanowisko prezentuje Dyrektor KIS. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia (`(...)`), iż cyt.:

„Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.(`(...)`) (`(...)`) należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia z terytorium kraju i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.”

W świetle powyższego dla zastosowania przez Spółkę stawki VAT 0% do WDT Spółka musi posiadać dokumentację, która łącznie potwierdza fakt wywiezienia Towarów z terytorium kraju i dostarczenie tych Towarów będących przedmiotem WDT do Odbiorcy znajdującego się na terytorium kraju UE innego niż Polska.

Wnioski:

W celu zastosowania stawki VAT 0% do WDT:

‒ kluczowe jest, aby zgromadzone przez Spółkę dowody łącznie potwierdzały dostarczenie przez Spółkę Towarów do Odbiorcy w innym kraju UE,

‒ w szczególności, Spółka powinna posiadać dowody wskazane w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, tj.:

‒ dokument otrzymany od spedytora/przewoźnika,

‒ fakturę zawierającą informację o Towarach będących przedmiotem WDT,

‒ w przypadku, gdyby dowody, o których mowa powyżej, nie potwierdzały łącznie dostarczenia Towarów do Odbiorcy (co może mieć miejsce w sytuacji, gdy z dokumentów przewozowych nie wynika jednoznacznie, że Towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia w innym niż Polska kraju UE) Spółka może uzupełnić je innymi dowodami wskazanymi w treści przepisu art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

Przepis art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, jako jeden z dokumentów uprawniających do zastosowania stawki VAT 0% wskazuje m.in. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Ustawa o VAT nie precyzuje jednak kto ma ten dowód dostarczyć (czy nabywca, czy przewoźnik) jakie dane lub formę powinien mieć dokument, aby uznać go za dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

Należy zatem uznać, iż każdy dowód, niezależnie od jego formy, potwierdzający przyjęcie przez nabywcę Towaru na terytorium innego niż Polska kraju UE, stanowi dowód w rozumieniu przepisu art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

W świetle powyższego, w Państwa ocenie Potwierdzenia stanowią dowód w rozumieniu przepisu art. 42 ust. 11 pkt 4 ustawy o VAT, tj. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

W opisanym zdarzeniu przyszłym będziecie Państwo gromadzili dla każdej dostawy następujące dokumenty potwierdzające, że Towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do Odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż Polska:

1. Faktura dokumentująca WDT wystawiona przez Państwa na rzecz Odbiorcy i zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (rodzaj/numer Towaru).

2. Potwierdzenie płatności za ww. fakturę.

3. Dokumenty przewozowe, których rodzaj będzie zależał od sposobu dostawy, tj.:

a. w przypadku dostawy Towarów do Odbiorcy 1 i 2:

i. dokument przewozowy otrzymany od Przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju (międzynarodowy list przewozowy - „(`(...)`)”/dokument CMR) - egzemplarz dla wysyłającego (Spółki),

ii. (`(...)`)” (zarchiwizowany/dostępny w Państwa systemie),

iii. Skan międzynarodowego listu przewozowego otrzymanego drogą elektroniczną od Odbiorcy 1 lub 2, który zawierać będzie podpis Odbiorcy (osoby działającej w jej imieniu) potwierdzający dostarczenie Towarów do Odbiorcy,

b. w przypadku dostawy Towarów do Odbiorcy 3:

i. wydruk z systemu Kuriera, który potwierdzać będzie dostarczenie Towaru do Odbiorcy 3 oraz

ii. „(`(...)`)” (zarchiwizowany/dostępny w Państwa systemie).

4. W sytuacji gdy:

‒ nie jesteście Państwo w stanie pozyskać dokumentu CMR podpisanego przez Odbiorcę (np. w sytuacji, gdy nie zlecacie Państwo transportu towarów) albo

‒ z posiadanych dokumentów CMR nie wynika szczegółowo przedmiot dostawy albo

‒ trudno jest połączyć dokument CMR z fakturą (np. gdy następuje zmiana przewoźnika podczas transportu),

— dodatkowo będziecie Państwo gromadzić Potwierdzenia dla potrzeb potwierdzenia WDT.

Jak Państwo wskazaliście w opisie zdarzenia przyszłego:

‒ możliwe jest powiązanie danego dokumentu przewozowego z fakturą dokumentującą WDT w oparciu o dane zawarte zarówno w dokumencie przewozowym (przy czym w przypadku dostawy do Odbiorcy 3 powiązanie to możliwe jest poprzez datę odbioru/dostawy oraz miejsce odbioru/dostarczenia towarów), „(`(...)`)” i dane dostępne w systemie, z którego Państwo korzystacie poprzez numery paczek wysyłanych Towarów, tj.: w Państwa systemie każdy „(`(...)`)” jest powiązany z (`(...)`), a każdy (`(...)`) powiązany jest z fakturą.

‒ ponadto:

‒ skan międzynarodowego listu przewozowego otrzymany od Odbiorcy 1 lub 2 zawierający podpis Odbiorcy (osoby działającej w jej imieniu) będzie wysyłany do osób wyznaczonych w Spółce,

‒ będziecie Państwo archiwizowali Dokumenty przewozowe na systemowym dysku sieciowym w podziale na okresy rozliczeniowe (miesięczne),

‒ dostęp do zarchiwizowanych Dokumentów przewozowych będą mieli wyłącznie wyznaczeni pracownicy Spółki. W zależności od Państwa potrzeb wewnętrznych - uprawnienia dostępowe mogą być nadawane na bieżąco.

Dodatkowo, poza fakturą oraz Dokumentami przewozowymi w razie konieczności uzupełnionymi Potwierdzeniami, będziecie Państwo posiadać również potwierdzenia płatności faktur WDT.

Oznacza to, że w stosunku do każdej WDT będziecie Państwo zawsze posiadali co najmniej jeden z dowodów wskazanych w przepisie art. 42 ust. 3 ustawy o VAT oraz co najmniej jeden z dowodów wskazanych w przepisie art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, które razem będą potwierdzać, iż Towary zostały dostarczone do Odbiorcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów.

W świetle powołanych powyżej przepisów ustawy o VAT oraz argumentacji, należy uznać, że posiadane przez Państwa łącznie Dokumenty tj.:

‒ faktura ze specyfikacją poszczególnych sztuk dostarczonych Towarów oraz

‒ potwierdzenie płatności za fakturę WDT oraz

‒ Dokumenty przewozowe -w razie potrzeby uzupełnione Potwierdzeniami,

— spełniają warunki dotyczące dokumentów wymaganych w celu zastosowania stawki VAT 0% do WDT, o których mowa w przepisie art. 42 ustawy o VAT.

Powyższe stanowisko, potwierdzają również liczne interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, m.in.:

‒ interpretacja Dyrektora KIS z (`(...)`), w której Dyrektor KIS potwierdził, iż następujące dowody są wystarczające dla potrzeb potwierdzania WDT cyt.:

„(`(...)`) w Przypadku 2 Spółka każdorazowo będzie w posiadaniu dokumentów wspomnianych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wpkt 1- 4, tj.:

1. kopię faktury (zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku), z której wynika w szczególności numer i data wystawienia faktury, oznaczenie towaru (np. nazwę/opis/kod towaru) oraz ilość poszczególnych towarów (ilość sztuk i/lub wagę towarów), adres wysyłki (tym samym faktura wskazuje, że wykazane na niej towary mają zostać dostarczone do określonego miejsca na terytorium innego państwa członkowskiego UE) oraz warunki dostawy (wskazujące, w zależności od zastosowanych reguł Incoterms, miejsce załadunku towarów lub miejsce dostarczenia towarów);

2. dokument dostawy o nazwie Delivery Note/Lieferschein (również zawierający specyfikację poszczególnych sztuk ładunku), który także wskazuje m.in. nazwę i ilość towarów oraz warunki dostawy (np. EXW), przy pomocy których również istnieje możliwość zidentyfikowania miejsca załadunku lub dostarczenia towarów;

3. dokument przewozowy (CMR), który jednoznacznie wskazuje miejsce i datę załadunku towarów (co potwierdza okoliczność rozpoczęcia transportu towarów na terytorium kraju, tj. w Polsce) oraz miejsce ich przeznaczenia - znajdujące się w innym niż Polska państwie członkowskim UE (co identyfikuje miejsce, w którym kończy się transport towarów); ponadto, dokument ten zawiera także informacje na temat nazwy towarów, ich ilości czy wagi;

4. zamówienie systemowe złożone przez docelowego Nabywcę.

Ponadto - co istotne - wszystkie wskazane powyżej dokumenty będą ze sobą ściśle powiązane. Faktura z kolei będzie wskazywała m.in. zarówno numer zamówienia, jak i numer dokumentu dostawy (Delivery Note/Lieferschein). Na wspomnianym dokumencie dostawy znajdą się zaś informacje na temat numeru zamówienia. Natomiast list przewozowy (CMR) będzie zawierał dane na temat ww. dokumentu dostawy, który zresztą - jako załącznik - stanowi jego integralną część. (`(...)`)

Ocena stanowiska. Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe. Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.”

‒ interpretacja Dyrektora KIS z (`(...)`), cyt.:

„W analizowanej sprawie, Wnioskodawca będzie dysponował następującym pakietem dokumentacji gromadzonej dla potrzeb stosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów składającym się z następujących dokumentów:

* kopii faktury oraz dokumentu WZ (zawierających specyfikację poszczególnych sztuk ładunku),

* podpisanych przez nabywcę dokumentów przewozowych wystawionych przez przewoźnika (zasadniczo w formie listów przewozowych CMR) potwierdzających dostarczenie towarów na teren innego państwa członkowskiego UE - w przypadku spedycji towarów, lub

* zbiorczego zestawienia potwierdzeń doręczenia przesyłek, które Wnioskodawca pozyskiwałby mailowo w formie elektronicznej bezpośrednio od firmy kurierskiej, zawierającego ww. informacje umożliwiające powiązanie wysyłanych towarów z poszczególnymi zamówieniami i fakturami wystawianymi przez Spółkę

- w przypadkach wysyłek obsługiwanych przez firmy kurierskie.

Dodatkowo, Spółka będzie w posiadaniu lub będzie mogła zdobyć (np. z uwagi na organizację przez Spółkę transportu towarów z Polski do nabywców w innych krajach UE) również poniższe dokumenty:

* korespondencję mailową z Kontrahentami dotyczącą ich zamówień,

* potwierdzenia od Kontrahentów potwierdzające otrzymanie zamówionych towarów na podany przez Kontrahenta adres w innym kraju UE,

* potwierdzenia sald bądź potwierdzenia zapłaty za zamówione przez Kontrahentów towary,

* faktury dokumentujące nabywane przez Spółkę usługi transportu towarów,

* potwierdzenia płatności za ww. faktury wystawiane przez przewoźników (firmy spedycyjne oraz firmy kurierskie).

Uwzględniając powołane przepisy prawa oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że opisane wyżej dokumenty posiadane przez Wnioskodawcę w odniesieniu do transakcji WDT realizowanej przez Wnioskodawcę stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a w konsekwencji będą upoważniały Wnioskodawcę (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Podsumowując, należy uznać, że dokumentacja, obejmująca w szczególności (i) kopię faktury oraz (ii) dokument WZ (zawierające specyfikację sztuk ładunku) wraz z (iii) przesłanym Spółce przez firmę kurierską mailowo zbiorczym zestawieniem w formie elektronicznej potwierdzającym doręczenie przesyłki na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej innego niż terytorium kraju, będzie uprawniała Spółkę do zastosowania stawki 0% w WDT zgodnie z przepisami art. 42 ust. 1 ustawy w związku z przepisami art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy.”

‒ interpretacja Dyrektora KIS z 26 lipca 2022 r. sygn. 0114-KDIP1-2.4012.316.2022.1.PC, cyt.: „Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy wskazać, że gromadzone przez Państwa Spółkę dokumenty:

a) w sytuacji gdy transport towarów będących przedmiotem WDT dokonywany jest przez przewoźnika/spedytora działającego na zlecenie nabywcy:

- faktury sprzedaży,

- specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku,

- kopii dokumentu przewozowego zawierającego podpisy osób działających na rzecz Państwa Spółki, przewoźnika i podmiotu, do którego towar jest dostarczany lub oświadczenia nabywcy o tym, że sprzedany mu towar dotarł do miejsca przeznaczenia w innym kraju UE (jeżeli dokument przewozowy zawiera podpisy osób działających na rzecz Państwa Spółki, przewoźnika i podmiotu, do którego towar jest dostarczany, to Państwa Spółka nie wymaga od nabywcy dostarczenia ww. oświadczenia),

b) w sytuacji gdy transport towarów będących przedmiotem WDT dokonywany jest przez przewoźnika/spedytora działającego na zlecenie Państwa Spółki:

- faktury sprzedaży,

- specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku,

- dokumentu przewozowego CMR (dla transportu drogowego) lub CIM (dla transportu kolejowego) zawierającego podpisy osób działających na rzecz Państwa Spółki, przewoźnika i podmiotu, do którego towar jest dostarczany,

c) w sytuacji gdy dokument przewozowy nie potwierdza jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy (np. nie zawiera wszystkich wskazanych podpisów lub dotyczy tylko części drogi) lub Państwa Spółka nie posiada go w ogóle, to Państwo będziecie w posiadaniu:

- informacji od przewoźnika o tym, że dostarczył towar do miejsca przeznaczenia w innym kraju UE, uzyskanej za pośrednictwem platformy logistycznej,

- oświadczenia nabywcy o tym, że sprzedany mu towar dotarł do miejsca przeznaczenia w innym kraju UE oraz oświadczenie przewoźnika o tym, że dostarczył towar do miejsca przeznaczenia,

d) oraz uzyskane przez Państwa Spółkę oświadczenie nabywcy oraz uzyskane potwierdzenie dostarczenia towarów za pośrednictwem platformy zakupowej (`(...)`), do miejsca docelowego, - będą stanowić dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy.

Powyższe dokumenty łącznie będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Tym samym wskazane powyżej dokumenty będą uprawniały Państwa do stosowania stawki podatku w wysokości 0% dla realizowanych przez Państwa transakcji WDT (przy spełnieniu pozostałych warunków o których mowa w art. 42 ust. 1 ustawy).

W konsekwencji, biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że gromadzone przez Państwa Spółkę dokumenty oraz pozyskane potwierdzenie wewnątrzwspólnotowej dostawy przez (`(...)`) będzie stanowiło dowody, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, uprawniające do stosowania stawki VAT 0% do dostaw zrealizowanych za pośrednictwem aplikacji (`(...)`).

Tym samym Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe.”

‒ interpretacja Dyrektora KIS z (`(...)`), cyt.:

„W pierwszym wariancie gromadzenia dokumentacji, Spółka wskazała, że jest w posiadaniu kopii faktury zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, międzynarodowego listu przewozowego CMR (transport zlecony jest przewoźnikowi/ spedytorowi) wraz z podpisem lub parafką nabywcy UE, a w niektórych przypadkach również z pieczątką nabywcy UE, w treści którego wskazany jest m.in. odbiorca towarów (jest nim dany nabywca UE z siedzibą w innym państwie członkowskim niż terytorium kraju, wskazany na fakturze sprzedaży), miejsce dostawy na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska, podpis lub parafka przewoźnika (spedytora lub kuriera), któremu zlecono transport, a w niektórych przypadkach również pieczątka przewoźnika (spedytora lub kuriera), któremu zlecono transport. Analiza przedstawionego pierwszego wariantu gromadzenia dokumentacji pozwala na stwierdzenie, że Wnioskodawca dysponujący łącznie ww. dokumentami potwierdzającymi wywóz towarów z terytorium kraju i dostarczenie do nabywcy UE wymienionymi w art. 42 ust. 3 jest uprawniony do zastosowania stawki w wysokości 0% w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów w przypadku nr 1. ”

‒ interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 sierpnia 2021 r. sygn. 0114-KDIP1-2.4012.265.2021.1.PC, cyt.:

„Wariant III - Spółka będzie w posiadaniu (i) faktury (lub jej kopii) zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz (ii) wydruku informacji o trasie przesyłki z portalu internetowego firmy kurierskiej (umożliwiającego jej „śledzenie”). Potwierdzenie to będzie zawierało datę, godzinę i miejsce dostarczenia towaru do odbiorcy. (`(...)`.)

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że posiadane przez Spółkę dokumenty we wskazanym Wariancie I, II, III i IV stanowią dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej łącznie potwierdzające dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do Kontrahenta na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju i tym samym (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) upoważniają Wnioskodawcę do stosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do tych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

W konsekwencji Wnioskodawca (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) ma prawo do zastosowania stawki 0% z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w przypadku gromadzenia dokumentów wskazanych w Wariancie I, II, III i IV.”

Wniosek:

Dokumenty, które planujecie Państwo gromadzić stanowią dowody, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT uprawniające Państwa do zastosowania stawki VAT 0% do WDT.

Ad 2.

Przepisy ustawy o VAT nie regulują w jakiej formie należy gromadzić dokumenty potwierdzające, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z Polski i dostarczone do nabywcy w innym kraju UE. W szczególności, przepisy ustawy o VAT nie zawierają wymogu, aby dokumenty potwierdzające WDT były sporządzone czy też zgromadzone wyłącznie w formie papierowej. Dopuszczalne jest zatem aby dokumenty te miały formę elektroniczną oraz były przesyłane również w tej formie elektronicznej, przy równoczesnym zachowaniu autentyczności takich dokumentów.

Możliwość posługiwania się dokumentami elektronicznymi dla zastosowania stawki 0% VAT potwierdza jednolite orzecznictwo sądów administracyjnych oraz organów podatkowych. Przykładowo:

‒ wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 lutego 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 2140/07, cyt.:

„nie ma wymogu aby dokumenty potwierdzające wewnątrzwspólnotowy charakter transakcji miały formę „papierową”. Biorąc pod uwagę, że nigdzie nie stanowi się o formie dokumentów, dopuszczalna będzie każda forma, byle uprawdopodobniona była autentyczność tych dokumentów. Dowodem może być także dokument w formie elektronicznej lub przesłany faksem”.

‒ interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w dniu (`(...)`), cyt.:

„Należy wskazać, że przepisy ustawy o VAT nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, ksero, skan lub faks dokumentu, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy o VAT.”

Analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane również w interpretacjach indywidualnych: sygn. (`(...)`)

W świetle powyższego rodzaj, format oraz ilość gromadzonych dokumentów pozostaje bez wpływu na prawo podatnika do zastosowania stawki VAT 0% dla WDT. Istotne jest wyłącznie, aby:

‒ zgromadzone dokumenty potwierdzały łącznie fakt wywozu towarów z Polski i ich dostarczenie do innego kraju UE,

‒ autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona.

Wniosek:

Uwzględniając brak w ustawie o VAT przepisów odnoszących się do formy wymaganej dla dowodów potwierdzających WDT oraz powołane powyżej jednolite orzecznictwo sądów administracyjnych i organów podatkowych należy stwierdzić, że dowody te mogą mieć jakąkolwiek formę.

Tym samym, w opisanym zdarzeniu przyszłym Dokumenty przewozowe mogą być otrzymywane oraz przechowywane przez Państwa wyłącznie w formie elektronicznej (skanu albo wydruku z systemu Kuriera), tj. w szczególności nie macie Państwo obowiązku otrzymywania i przechowywania Dokumentów przewozowych w formie papierowej.

Podsumowanie:

Mając na uwadze wskazane powyżej przepisy ustawy o VAT, przedstawione przez Państwa uzasadnienie oraz stanowisko Dyrektora KIS i sądów administracyjnych należy uznać, że spełniacie Państwo wszystkie warunki wskazane w przepisie art. 42 ust. 1 ustawy o VAT uprawniające ją do zastosowania stawki VAT 0% dla WDT, ponieważ:

1. dokonujecie Państwo dostawy Towarów (WDT) na rzecz Odbiorcy.

2. otrzymujecie Państwo od Odbiorcy ważny numer VAT-UE właściwy dla przedmiotowej transakcji (nadany przez państwo członkowskie właściwe dla Odbiorcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla transakcji wewnątrzwspólnotowych).

3. będziecie Państwo posiadali wymagane dowody, tj.:

a. fakturę zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (Towarów),

b. dowód płatności za Towary,

c. Dokumenty przewozowe w razie potrzeby uzupełnione Potwierdzeniami,

- które łącznie potwierdzać będą dostarczenie Towarów będących przedmiotem WDT do Odbiorcy znajdującego się na terytorium innego niż terytorium kraju państwa członkowskiego, a w związku z tym stanowić będą one dowody w świetle art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Dokumenty te będziecie Państwo posiadali w terminie wskazanym w przepisach ustawy o VAT.

4. jesteście Państwo zarejestrowani na potrzeby podatku VAT w Polsce, w tym również dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych i będziecie nadal zarejestrowani w momencie złożenia deklaracji podatkowej, w której będzie wykazywała przedmiotowe WDT.

5. składacie/będziecie składać Państwo informację podsumowującą zawierającą prawidłowe dane o dokonanych WDT do urzędu skarbowego za pomocą środków komunikacji elektronicznej do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy dla dokonanych WDT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą,

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2. eksport towarów;

3. import towarów na terytorium kraju;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określonym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 1 ustawy, przez:

Terytorium kraju rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Na mocy art. 2 pkt 3 ustawy, przez:

Terytorium Unii Europejskiej rozumie się przez to terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (`(...)`).

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez:

Dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez:

Towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy, przez:

Sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy, przez:

Wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przy czym, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W tym miejscu należy zwrócić szczególną uwagę, na kwestie dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru, od dnia 1 stycznia 2020 r. zastosowanie mają przepisy Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz. Urz. UE L z 2018 r. nr 311/10), zwanego dalej rozporządzeniem.

I tak, zgodnie z art. 45a ww. rozporządzenia:

Do celów stosowania zwolnień ustanowionych w art. 138 dyrektywy 2006/112/WE domniemywa się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Wspólnoty, w którymkolwiek z następujących przypadków:

a) sprzedawca wskazuje, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz, oraz sprzedawca jest w posiadaniu co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy, albo sprzedawca jest w posiadaniu jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających wysyłkę lub transport, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy;

b) sprzedawca jest w posiadaniu następujących dokumentów:

(i) pisemnego oświadczenia nabywcy potwierdzającego, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez nabywcę lub przez osobę trzecią działającą na rzecz nabywcy, oraz wskazującego państwo członkowskie przeznaczenia towarów; takie pisemne oświadczenie określa: datę wystawienia; nazwę lub imię i nazwisko oraz adres nabywcy; ilość i rodzaj towarów; datę i miejsce przybycia towarów; w przypadku dostawy środków transportu, numer identyfikacyjny środków transportu; oraz identyfikację osoby przyjmującej towary na rzecz nabywcy; oraz

(ii) co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i nabywcy, lub jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających transport lub wysyłkę, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy.

Nabywca dostarcza sprzedawcy pisemne oświadczenie, o którym mowa w lit. b) pkt (i), do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa.

2. Organ podatkowy może obalić domniemanie przyjęte na podstawie ust. 1.

3. Do celów ust. 1 następujące dokumenty są akceptowane jako dowód wysyłki lub transportu:

a) dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów;

b) następujące dokumenty:

(i) polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów;

(ii)dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia;

(iii)poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.

Jednakże wskazać należy, że niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

Zgodnie bowiem z art. 41 ust. 3 ustawy:

W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;

2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3. podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Należy zauważyć, że warunki wymienione w art. 42 ust. 1 ustawy muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowania w ten sposób ma na celu uniknięcia zakłócenia konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania.

Zgodnie z art. 42 ust. 1a ustawy:

Stawka podatku, o której mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, jeżeli:

1. podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1 lub ust. 3 pkt 1, lub

2. złożona informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych danych dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 100 ust. 8

- chyba że podatnik należycie na piśmie wyjaśnił uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego.

Na mocy art. 42 ust. 3 ustawy:

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

2. (uchylony),

3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

4. (uchylony),

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Przy tym, w myśl art. 42 ust. 11 ustawy:

W przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1). korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

4. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Należy wskazać, że jeżeli wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy (tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzenia wywożonym towarem jak właściciel) zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Podkreślić należy, że zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, wymaga czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego towaru i jego transportem.

Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych.

Istotne jest aby dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Dokumenty mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.

Powyższe rozważania potwierdza uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 października 2010 r. (I FPS 1/10), w której Sąd podkreślił, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest przede wszystkim jedną z czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, o czym stanowi art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy. Co do zasady, polega ona na wywozie towarów z terytorium kraju (Polski), w wykonaniu czynności określonych w art. 7, czyli dostawy towarów, na terytorium innego państwa członkowskiego, w określonych w ustawie warunkach. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, przy spełnieniu określonych w ustawie przesłanek, podlega opodatkowaniu według stawki 0% (tzw. wspólnotowe zwolnienie z prawem do odliczenia), co z jednej strony powoduje, że transakcja wywozu towaru z Polski do innego kraju członkowskiego nie jest obciążana podatkiem, a jednocześnie dostawcy pozwala na odzyskanie podatku uiszczonego przy nabyciu tego towaru, co zapewnia realizację zasady neutralności podatku od towarów i usług. Zasada ta obowiązuje jednak tylko wówczas, gdy w wyniku tej transakcji (wywozu) obowiązek naliczenia podatku ciąży na nabywcy towaru (w innym państwie członkowskim), w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (WNT (wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów)) na terenie jego kraju (zasada opodatkowania w kraju przeznaczenia). NSA stwierdził, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 i 4 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Tym samym, zdaniem Sądu, w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej o ile łącznie potwierdzają fakt dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Ponadto należy zauważyć, że ustawa nie zawiera definicji „dokumentu przewozowego”. Nawiązując do cyt. art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, dokument ten powinien być dowodem potwierdzającym, że towar będący przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy został wywieziony z terytorium kraju i dostarczony do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. List przewozowy opisany w Rozdziale III Konwencji Genewskiej o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) z dnia 19 maja 1956 r. (Dz. U. z 1962 r. Nr 49, poz. 238, z późn. zm.), jest niewątpliwie dowodem zawarcia umowy przewozu. Zgodnie z art. 4 oraz art. 9 Konwencji Genewskiej list przewozowy stanowi dowód zawarcia umowy przewozu, warunków tej umowy oraz przyjęcia towaru przez przewoźnika, o ile nie zostanie przeprowadzony dowód przeciwny. Brak, nieprawidłowość lub utrata listu przewozowego nie wpływa na istnienie ani na ważność umowy przewozu, która mimo to podlega przepisom Konwencji. Zatem, sama Konwencja również nie ogranicza możliwości przeprowadzania dowodu w zakresie przewozu towarów tylko do listu przewozowego.

Wobec powyższego dokumentem przewozowym, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy, może być każdy dokument otrzymany od przewoźnika (spedytora), z którego jednoznacznie wynika, że towary będące przedmiotem dostawy zostały wywiezione i dostarczone nabywcy do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Jeżeli dokument taki potwierdza essentialia negotii umowy przewozu (obowiązkiem kontrahenta przewoźnika jest wydanie towaru i zapłata wynagrodzenia za przewóz, natomiast podstawowym obowiązkiem przewoźnika jest przewiezienie towaru do miejsca przeznaczenia i wydanie go odbiorcy), nie można mu odmówić mocy dowodowej i uznać, że nie jest on dokumentem, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy (chyba, że istnieje dowód przeciwny). Dokumentem tym może być więc zarówno tradycyjny list przewozowy, jak i każdy inny dokument spełniający warunki formalne i potwierdzający dokonanie dostawy towaru do nabywcy.

Zatem mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

W konsekwencji, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Zatem posiadanie przez dostawcę dokumentów, o których mowa w art. 42 ustawy o VAT uprawnia/będzie uprawniało do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Z opisu sprawy wynika, posiadacie Państwo siedzibę działalności gospodarczej w Polsce. Jesteście Państwo zarejestrowani na potrzeby podatku VAT w Polsce, w tym również dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych. Jesteście Państwo członkiem międzynarodowej grupy kapitałowej (`(...)`), w której pełnicie funkcję dystrybutora (`(...)`). Ponadto sprzedajcie (`(...)`). Sprzedajecie Państwo towary w ramach dostawy krajowej, eksportu towarów oraz wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. W ramach WDT, możecie Państwo sprzedawać towary do odbiorców z krajów bałtyckich (Odbiorca 1), spółki-matki z (`(...)`) (Odbiorca 2) oraz sporadycznie do innych podmiotów z innych krajów UE (Odbiorca 3). Wszyscy odbiorcy są zarejestrowani dla potrzeb podatku od wartości dodanej i posiadają ważny numer VAT-UE nadany w kraju siedziby. Korzystacie Państwo z dwóch modułów systemu informatycznego, tj. (`(...)`) (wykorzystywany w procesie fakturowania) oraz (`(...)`) (korzysta dla potrzeb magazynowych). Planujecie Państwo ujednolicić proces potwierdzenia WDT w zakresie gromadzonej dokumentacji dla potrzeb stosowania stawki VAT 0% dla wszystkich Odbiorców. Zgodnie z nowym procesem potwierdzania wywozu towarów, będących przedmiotem WDT, z terytorium Polski i dostarczone do Odbiorcy na terytorium Państwa członkowskiego inne niż Polska, planujecie gromadzić Państwo następujące dokumenty: fakturę dokumentujących WDT wystawioną przez Państwa na rzecz Odbiorcy i zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. Potwierdzenie płatności za ww. fakturę oraz dokumenty przewozowe, których rodzaj będzie zależał od sposobu dostawy, tj.

a) w przypadku dostawy towarów do Odbiorcy 1 i 2:

i. dokument przewozowy otrzymany od Przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju (międzynarodowy list przewozowy/dokument CMR) - egzemplarz dla wysyłającego,

ii „(`(...)`)”- (zarchiwizowany/dostępny w Państwa systemie,

iii. Skan międzynarodowego listu przewozowego otrzymanego drogą elektroniczną od Odbiorcy 1 lub 2, który będzie zawierał podpis Odbiorcy potwierdzający dostarczenie towarów do Odbiorcy,

b) w przypadku dostawy towarów do Odbiorcy 3:

i. wydruk z systemu Kuriera, który potwierdzać będzie dostarczenie towaru do Odbiorcy 3

ii. „(`(...)`)” (zarchiwizowany/dostępny w Państwa systemie)

c) W sytuacji gdy:

‒ nie jesteście Państwo w stanie pozyskać dokumentu CMR podpisanego przez Odbiorcę 1 i 2 (np. w sytuacji, gdy nie zlecacie Państwo transportu towarów) albo

‒ z posiadanych dokumentów CMR nie wynika szczegółowo przedmiot dostawy albo

‒ Państwu jest trudno powiązać dany dokument CMR z fakturą (np. gdy następuje zmiana przewoźnika podczas transportu)

‒Dodatkowo będziecie Państwo gromadzić Potwierdzenie dla potrzeb potwierdzenia WDT.

Wskazujecie Państwo, iż zasadniczo możliwe jest powiązanie danego dokumentu przewozowego z fakturą dokumentującą WDT w oparciu o dane zawarte zarówno w dokumencie przewozowym (przy czym w przypadku dostawy do Odbiorcy 3 powiązanie to możliwe jest poprzez datę odbioru/dostawy oraz miejsce odbioru/dostarczenia towarów), „(`(...)`)” i dane dostępne w systemie, z którego Państwo korzystacie poprzez numery paczek wysyłanych Towarów, tj. w Państwa systemie każdy „(`(...)`)” jest powiązany z (`(...)`), a każdy (`(...)`) jest powiązany z fakturą. Ponadto skan międzynarodowego listu przewozowego otrzymanego od odbiorcy 1 lub 2 zwierający podpis Odbiorcy (osoby działającej w jej imieniu) będzie wysyłany do wyznaczonych osób w Spółce, będziecie Państwo archiwowali dokumenty przewozowe na systemach dysku sieciowym w podziale na okresy rozliczeniowe (miesięczne), dostęp do zarchiwizowanych dokumentów przewozowych będą mieli Państwo wyłącznie wyznaczeni pracownicy Spółki. W zależności od Państwa potrzeb wewnętrznych-uprawnienia dostępowe mogą być nadawane na bieżące. Będziecie Państwo posiadali wskazane powyżej dokumenty dla każdego Odbiorcy przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej VAT za dany okres rozliczeniowy, w którym powstał obowiązek podatkowy dla WDT. Będziecie Państwo składali informację podsumowującą o dokonanych WDT do urzędu skarbowego za pomocą środków komunikacji elektronicznej w terminie przewidzianym przepisami ustawy o VAT. Informacja podsumowująca będzie zawierała prawidłowe dane dotyczące dokonanych WDT zgodnie z wymogami wskazanymi w przepisach ustawy o VAT. Informacja podsumowująca zawiera/będzie zawierała prawidłowe dane dotyczące dokonanych WDT zgodnie z wymogami wskazanymi w przepisach ustawy o VAT.

Na tle przedstawionego opisu sprawy powzięliście Państwo wątpliwości czy posiadane przez Państwa Dokumenty stanowią dowody, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, uprawniające Państwa do zastosowania stawki 0% do WDT.

Odnosząc się do niniejszych wątpliwości wskazać należy, że gromadzone przez Państwa dokumenty:

1. faktura dokumentująca WDT wystawiona przez Państwa na rzecz Odbiorcy i zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku.

2. Potwierdzenie płatności za ww. fakturę oraz

3. dokumenty przewozowe, których rodzaj będzie zależał od sposobu dostawy, tj.

a) w przypadku dostawy towarów do Odbiorcy 1 i 2:

i. dokument przewozowy otrzymany od Przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju (międzynarodowy list przewozowy/dokument CMR) - egzemplarz dla wysyłającego,

ii. „(`(...)`)”- (zarchiwizowany/dostępny w Państwa systemie),

iii. Skan międzynarodowego listu przewozowego otrzymanego drogą elektroniczną od Odbiorcy 1 lub 2, który będzie zawierał podpis Odbiorcy potwierdzający dostarczenie towarów do Odbiorcy,

b) w przypadku dostawy towarów do Odbiorcy 3:

i. wydruk z systemu Kuriera, który potwierdzać będzie dostarczenie towaru do Odbiorcy 3

ii. „(`(...)`)” (zarchiwizowany/dostępny w Państwa systemie)

c) W sytuacji gdy:

‒ nie jesteście Państwo w stanie pozyskać dokumentu CMR podpisanego przez Odbiorcę 1 i 2 (np. w sytuacji, gdy nie zlecacie Państwo transportu towarów) albo

‒ z posiadanych dokumentów CMR nie wynika szczegółowo przedmiot dostawy albo

‒ Państwu jest trudno powiązać dany dokument CMR z fakturą (np. gdy następuje zmiana przewoźnika podczas transportu)

‒ dodatkowo będziecie Państwo gromadzić Potwierdzenie dla potrzeb potwierdzenia WDT.

- będą stanowić dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, które łącznie będą potwierdzały fakt dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do Odbiorców na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju i tym samym (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) będą upoważniały Państwa do stosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do tych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Ponadto wskazaliście Państwo, że będziecie składali informację podsumowującą o dokonanych WDT do urzędu skarbowego za pomocą środków komunikacji elektronicznej w terminie przewidzianym przepisami ustawy o VAT, tj. do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy dla dokonanych WDT. Informacja podsumowująca będzie zawierała prawidłowe dane dotyczące dokonanych WDT zgodnie z wymogami wskazanymi w przepisach ustawy o VAT.

W konsekwencji, Państwo dokonując wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy posiadając wskazane dokumenty dla każdego Odbiorcy przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej VAT za dany okres rozliczeniowy (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy i niezaistnienia przesłanek negatywnych wynikających z art. 42 ust. 1a ustawy o VAT), będą uprawieni do stosowania stawki podatku w wysokości 0%.

Państwa wątpliwości dotyczą również tego czy dokumenty przewozowe mogą być otrzymywane oraz przechowywane przez Państwa wyłącznie w formie elektronicznej (skanu albo wydruku z systemu Kuriera), tj. w szczególności nie macie Państwo obowiązku otrzymywania i przechowywania dokumentów przewozowych w formie papierowej.

Należy wskazać, że przepisy regulujące prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku nie określają formy dokumentów potwierdzających wywiezienie i dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy. Obowiązujące w tym zakresie przepisy nie stanowią zatem, że wymagane jest wyłącznie posiadanie oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, email, ksero, skan, faks dokumentu lub dokument w formie elektronicznej pobrany z platformy internetowej przewoźnika czy udostępniony za pośrednictwem określonych aplikacji, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy. Stąd należy przyjąć, że każda forma dokumentu jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność i integralność z dokumentami źródłowymi została wystarczająco uprawdopodobniona. Dokumenty powinny jednoznacznie dowodzić dostarczenie towarów do ich odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Biorąc pod uwagę, że posiadane dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy jednoznacznie będą potwierdzały fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem WDT do Odbiorców znajdujących się na terytorium państw członkowskich innych niż terytorium kraju i będą uprawniały Państwa do zastosowania stawki 0% dla realizowanych dostaw wewnątrzwspólnotowych, a przepisy obowiązujące nie stanowią, że podatnik ma posiadać wyłącznie oryginały dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie wskazują wprost jaka forma jest właściwa to należy przyjąć, że wskazana przez Państwa elektroniczna forma otrzymywania i przechowywania przez Państwa dokumentów jest dopuszczalna. Wobec tego dokumenty otrzymywane i przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej np. w postaci skanów dokumentów albo wydruku z systemu Kuriera, przy zapewnieniu ich autentyczności i integralności pochodzenia, mogą stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zastrzegamy, że rozstrzygnięcie, czy dokumenty, którymi będzie dysponować podatnik, rzeczywiście potwierdzają dokonanie wywozu towarów z terytorium kraju i dostarczenie do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, może być stwierdzone ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ podatkowy, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒ Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).