0114-KDIP1-1.4012.591.2022.2.MM
📋 Podsumowanie interpretacji
Sprzedający, Pan A.M. i Pani I.M., są małżeństwem prowadzącym wspólnie działalność gospodarczą w formie spółki jawnej, a Pani I.M. dodatkowo prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. W 2012 r. nabyli do majątku prywatnego udział wynoszący 1/2 części działki gruntu, która następnie była przedmiotem odpłatnej dzierżawy. Obecnie planują sprzedaż tego udziału na rzecz Kupującego A. Sp. z o.o. Organ podatkowy uznał, że Sprzedający będą podatnikami VAT w związku z tą sprzedażą, ponieważ nieruchomość była wykorzystywana w ich działalności gospodarczej, a zatem nie stanowiła majątku prywatnego. Dodatkowo, sprzedaż udziału w nieruchomości nie będzie korzystała ze zwolnienia od VAT i podlegać będzie opodatkowaniu według właściwej stawki podatku. W związku z tym, Kupującemu przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia udziału w nieruchomości.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług prawidłowe.
Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej
3 listopada 2022 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 3 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:
‒ uznania Sprzedających za podatników podatku VAT (podatek od towarów i usług) z tytułu sprzedaży udziału w Nieruchomości;
‒ opodatkowania podatkiem VAT tej sprzedaży;
‒ prawa Kupującego do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia udziału w Nieruchomości.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 grudnia 2022 r. (wpływ 13 grudnia 2022 r.) oraz pismem z 13 grudnia 2022 r. (wpływ 13 grudnia 2022 r.).
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
- Zainteresowany będący stroną postępowania:
- A. Sp. z o.o.
- Zainteresowani niebędący stroną postępowania:
- Pan A.M.
- Pani I.M.
Treść wniosku wspólnego jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
1. A. Sp. z o.o. (Wnioskodawca 1, Kupujący lub Nabywca) prowadzi na terytorium Polski działalność gospodarczą w branży dystrybucji komponentów i urządzeń do pojazdów użytkowych, pojazdów i maszyn rolniczych oraz urządzeń dla przemysłu. Spółka jest jednym z największych w Polsce dostawców ciężkich żurawi hydraulicznych, siłowników hydraulicznych oraz urządzeń hakowych. W ofercie Spółki znajdują się również m.in.: zamiatarki samojezdne, urządzenia komunalne, podnośniki koszowe, elementy hydrauliki siłowej, elementy nadwozia, burty załadunkowe oraz przekładnie przemysłowe.
Wnioskodawca 1 ma siedzibę działalności gospodarczej w Polsce, jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 685; dalej - ustawa o VAT).
Wnioskodawca 1 jest od 30 września 2022 r. współwłaścicielem działki gruntu nr 1 położonej w (`(...)`), posiada udział wynoszący 1/2 część działki gruntu. Wnioskodawca 1 stał się współwłaścicielem Nieruchomości w wyniku przejęcia spółki B, która była poprzednim współwłaścicielem Nieruchomości.
2. Pan A.M. będący obywatelem (`(...)`) (dalej - Pan A.M.) i Pani I.M. będąca obywatelką polską (dalej - Pani I.M.) są małżeństwem (dalej łącznie - Zainteresowani, Wnioskodawcy 2 lub Sprzedający).
Zainteresowani prowadzą wspólnie na terytorium Polski działalność gospodarczą w formie spółki jawnej. Zgodnie z wpisem do Krajowego Rejestru Sądowego (dalej - KRS (Krajowy Rejestr Sądowy)), przedmiotem przeważającej działalności tej spółki jest - na gruncie Polskiej Klasyfikacji Działalności z 2007 r. (dalej - PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 2007) - „70.22.Z - Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania”. Ponadto, spółka jawna prowadzi również działalność gospodarczą m.in. w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 2007: 68.20.Z). Wskazana spółka jawna posiada siedzibę działalności gospodarczej w Polsce, jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o VAT.
Niezależnie od powyższego, Pani I.M. prowadzi na terytorium Polski jednoosobową działalność gospodarczą, której przeważającym przedmiotem - zgodnie z wpisem do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (dalej - CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej)) - jest na gruncie PKD 2007 „68.20.Z - Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi”. Pozostałe przedmioty działalności gospodarczej Pani I.M. to natomiast według PKD 2007: „68.31.Z - Pośrednictwo w obrocie nieruchomościami” oraz „70.22.Z - Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania”. W zakresie tej działalności Pani I.M. nie jest zarejestrowana jako podatnik VAT (ani jako podatnik VAT czynny, ani jako podatnik VAT zwolniony).
Ponadto, Zainteresowani prowadzą również działalność gospodarczą na terytorium (`(...)`) bez VAT. Wnioskodawcy 2 nie są (i nie byli w przeszłości) rolnikami ryczałtowymi w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o VAT.
3. 9 stycznia 2012 r. Zainteresowani - pozostając we wspólności majątkowej małżeńskiej - nabyli do majątku prywatnego, za środki pochodzące z majątku wspólnego udział wynoszący 1/2 część działki gruntu położonej w (`(...)`) (dalej - Nieruchomość). Udział w Nieruchomości został nabyty przez Zainteresowanych jako lokata kapitału i inwestycja emerytalna.
Nabycie udziału w Nieruchomości przez Zainteresowanych nastąpiło na podstawie umowy przeniesienia własności i zostało udokumentowane fakturą wystawioną przez sprzedającego, zawierającą podatek VAT. Z tytułu tego nabycia Zainteresowanym nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT.
4. Nieruchomość jest niezabudowana. Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów (dalej - Rejestr) Nieruchomość stanowi grunty orne.
Nieruchomość jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (dalej - MPZP), zgodnie z którym znajduje się ona na terenie oznaczonym symbolem 1 P/U - „Tereny obiektów produkcyjnych, składów, magazynów i zabudowy usługowej”. MPZP został uchwalony Uchwałą Rady Gminy (`(...)`) z 27 listopada 2007 r. - a zatem przed nabyciem przez Zainteresowanych przysługującej im obecnie części Nieruchomości.
5. Nieruchomość była w okresie od 4 czerwca 2012 r. do 31 sierpnia 2022 r. przedmiotem odpłatnej dzierżawy na rzecz osoby fizycznej (dalej - Dzierżawca) z przeznaczeniem na uprawę rolną - na podstawie umowy zawartej pomiędzy Zainteresowanymi i Drugim Współwłaścicielem Nieruchomości a Dzierżawcą (dalej - Umowa dzierżawy).
Poza wskazaną dzierżawą, Nieruchomość nie była ani nie jest wykorzystywana przez Wnioskodawców w żaden inny sposób. W szczególności, Wnioskodawcy nie wykonywali ani nie wykonują na niej żadnych czynności związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.
6. Do dnia złożenia niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej pomiędzy Wnioskodawcami nie została zawarta przedwstępna umowa sprzedaży.
7. Zgodnie ze wstępnymi zamierzeniami poprzedniego Współwłaściciela (B sp. z o.o.) i Wnioskodawcy 2, Nieruchomość (w tym udział przysługujący Wnioskodawcom 2) miała zostać sprzedana. W tym zakresie w czerwcu 2020 r. sporządzona została przedwstępna umowa sprzedaży.
Wówczas, Współwłaściciele ustanowili pełnomocnika (dalej - Pełnomocnik), którego upoważnili do samodzielnego podejmowania w ich imieniu wszelkich czynności formalnych związanych z uzyskaniem warunków technicznych wydawanych przez gestorów mediów oraz uzyskania zezwolenia na lokalizację zjazdów i pozwolenia na budowę zjazdów. Jednakże, przedwstępna umowa sprzedaży Nieruchomości została rozwiązana i żadne czynności objęte zakresem Pełnomocnictwa nie zostały wykonane. Takie działania nie są również planowane przed przewidywaną sprzedażą udziału wynoszącego 1/2 część działki gruntu na rzecz Kupującego. Jednocześnie, nie jest planowane ustanowienie innego pełnomocnika o podobnym lub innym zakresie działania.
8. Nieruchomość po jej nabyciu przez Kupującego - będzie docelowo wykorzystywana przez niego do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.
9. Do dnia złożenia niniejszego wniosku, Pani I.M. dokonała sprzedaży jednej działki letniskowej oraz jednego mieszkania. Z kolei Pan A.M. zrealizował sprzedaż trzech mieszkań.
Ponadto, Zainteresowani zbyli wspólnie 4 mieszkania (w tym jedno mieszkanie właścicielsko-spółdzielcze). Powyższe transakcje miały miejsce w ostatnich 20 latach i zostały dokonane w ramach zarządu majątkiem prywatnym.
10.Oprócz udziału w Nieruchomości, Pani I.M. posiada działkę rolną, na której prowadzi działalność rolniczą. Sprzedaż tej działki nie jest planowana.
Pytania
1. Czy w zakresie sprzedaży udziału wynoszącego 1/2 części działki gruntu przez Sprzedających na rzecz Kupującego, Sprzedający będą występowali w charakterze podatników VAT?
2. Czy sprzedaż udziału wynoszącego 1/2 części działki gruntu przez Sprzedających na rzecz Kupującego będzie podlegała opodatkowaniu VAT i nie będzie korzystała ze zwolnienia z VAT?
3. Czy w związku z nabyciem udziału wynoszącego 1/2 część działki gruntu przez Kupującego, Kupującemu będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu tego nabycia?
Państwa stanowisko w sprawie
1. W zakresie sprzedaży udziału wynoszącego 1/2 części działki gruntu przez Sprzedających na rzecz Kupującego, Sprzedający będą występowali w charakterze podatników VAT.
2. Sprzedaż udziału wynoszącego 1/2 części działki gruntu przez Sprzedających na rzecz Kupującego będzie podlegała opodatkowaniu VAT i nie będzie korzystała ze zwolnienia z VAT.
3. W związku z nabyciem udziału wynoszącego 1/2 części działki gruntu przez Kupującego, Kupującemu będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu tego nabycia.
Poniżej Wnioskodawcy w sposób szczegółowy uzasadniają swoje stanowisko.
Na wstępie Wnioskodawcy informują, że 9 czerwca 2021 r. wystąpili z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:
‒ uznania Sprzedających za podatników podatku VAT z tytułu sprzedaży Działki,
‒ opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży Działki,
‒ prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia Działki przez Kupującego.
Interpretacja indywidualna w powyższym zakresie została wydana 29 września 2021 r. pod sygnaturą akt numer 0111-KDIB3-3.4012.324.2021.2.JSU.
Ze względu na zmianę stanu faktycznego i przyszłego w stosunku do opisanego stanu we wniosku z 9 czerwca 2021 r. i wydanej 29 września 2021 r. interpretacji, polegającej na tym, że:
‒ Wnioskodawca 1 z dniem 30 września 2022 r., w związku z przejęciem spółki B stał się współwłaścicielem Nieruchomości gruntowej,
‒ Wnioskodawcy uznali, że w świetle nowej struktury właścicielskiej, nie jest zasadne dokonanie podziału Nieruchomości na dwie odrębne działki gruntu,
‒ Przedmiotem sprzedaży będzie udział wynoszący 1/2 część nieruchomości gruntowej.
Wnioskodawcy występują niniejszym wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej dla obecnego stanu faktycznego i przyszłego opisanego w niniejszym wniosku.
1. Możliwości uznania Sprzedających za podatników VAT w zakresie planowanej sprzedaży udziału wynoszącego 1/2 części działki gruntu na rzecz Kupującego
(Ad 1)
1.1. Uwagi ogólne
1. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega w szczególności odpłatna dostawa towarów.
Jednocześnie, w myśl art. 7 ust. 1 wskazanej ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Z kolei za towary - stosownie do art. 2 pkt 6 tej ustawy - uznaje się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W świetle powyższych przepisów, nieruchomość gruntowa jest traktowana jako towar, którego odpłatne zbycie (przeniesienie prawa do rozporządzania nim jak właściciel) stanowi ww. odpłatną dostawę towarów - a więc czynność objętą zakresem przedmiotowym opodatkowania VAT.
Nie każde jednak zbycie nieruchomości gruntowej podlega opodatkowaniu VAT. Aby bowiem czynność ta była opodatkowana tym podatkiem, musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonywaniem jest podatnikiem VAT.
2. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - obejmuje z kolei wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zawarta w ustawie o VAT definicja podatnika ma więc charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie tym pojęciem wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność produkcyjną, handlową lub usługową. Aczkolwiek ustawa nie wyraża tego wprost, należy przyjąć, że działalnością gospodarczą jest - co do zasady - tylko ta aktywność, która wykonywana jest zawodowo, w sposób profesjonalny. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności (tak m.in. A. Bartosiewicz, art. 15 [w:] VAT. Komentarz, wyd. XIV, Sopot 2020).
Biorąc pod uwagę powyższe, dla oceny, czy dana osoba fizyczna występuje jako podatnik VAT w odniesieniu do sprzedaży działek istotne jest to, czy w danej transakcji działa ona w sposób profesjonalny, tj. czy - w celu sprzedaży - podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do tych wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu ww. art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.
Jednocześnie, uznanie, że dana osoba fizyczna w odniesieniu do sprzedaży danej nieruchomości działa w sposób profesjonalny powinno skutkować uznaniem jej za podatnika VAT w odniesieniu do tej czynności.
W orzecznictwie sądowo-administracyjnym i praktyce organów podatkowych wskazuje się przy tym, że przejawem takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej działania przybierają formę zawodową (profesjonalną) może być na przykład: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek (wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia), uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami, usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze.
Ponadto, o działaniu sprzedawcy nieruchomości w sposób profesjonalny może świadczyć również fakt wielokrotnego i względnie stałego nabywania i zbywania nieruchomości.
Dodatkowo należy wskazać, że - aby uznać sprzedającego za podatnika VAT w zakresie zbycia nieruchomości - działania przez niego podejmowane powinny dotyczyć nieruchomości, która została nabyta w celu jej odsprzedaży lub która jest związana z prowadzoną przez sprzedającego działalnością gospodarczą. Ze związaniem nieruchomości z prowadzeniem działalności gospodarczej mamy do czynienia natomiast m.in. wówczas, gdy na danej nieruchomości była lub jest prowadzona działalność gospodarcza sprzedającego lub też gdy taka nieruchomość była lub jest przedmiotem odpłatnego udostępniania osobom trzecim (np. na podstawie umowy dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze).
Takie podejście znajduje przy tym uzasadnienie w szczególności w samej treści art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w którym wprost jest wskazane, że działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów (a zatem również nieruchomości) lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Mając na względzie powyższe, z grona podatników wyklucza się osoby fizyczne w przypadku, gdy dokonują sprzedaży nieruchomości stanowiących część ich majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. Przy czym - jak wynika z praktyki interpretacyjnej organów podatkowych - dla uznania danego majątku za prywatny, istotny jest sposób jego wykorzystywania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie jego posiadania.
W konsekwencji, aby uznać majątek za osobisty musi być on w całym tym okresie wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych. Takie podejście uzasadnia przy tym również orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej - TSUE) - w tym w szczególności orzeczenia tego Sądu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht) oraz w sprawie C-25/03 (Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE).
3. W świetle powyższego, należy zauważyć, że w sytuacji gdy sprzedający dokonuje w sposób profesjonalny dostawy gruntu, przy pomocy którego prowadził wcześniej działalność gospodarczą (taką chociażby jak odpłatna dzierżawa), czyni to w ramach prowadzonej działalności, a nie zarządu majątkiem własnym. Są to bowiem działania charakterystyczne dla przedsiębiorcy (podatnika) w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT.
W konsekwencji, zbywając nieruchomość sprzedający działa w tym zakresie w charakterze podatnika podatku VAT dokonującego dostawy towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.
4. Jednocześnie Wnioskodawcy pragną zauważyć, że w ich ocenie ww. rozważania powinny znajdować odpowiednie zastosowanie w przypadku, w którym nieruchomość jest sprzedawana wspólnie przez małżonków (stron uprzedniej umowy odpłatnej dzierżawy).
Przy czym - w razie uznania, że ww. osoby są podatnikami podatku VAT w zakresie zbycia nieruchomości - to każda z nich z osobna powinna być uznawana za takiego podatnika.
1.2. Zasadność uznania Sprzedających za podatników podatku VAT w zakresie planowanej sprzedaży udziału wynoszącego 1/2 części działki gruntu na rzecz Kupującego
1. Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego niniejszego wniosku, w stosunku do Nieruchomości przysługuje Wnioskodawcy 2 udział wynoszący 1/2 wartości tej Nieruchomości począwszy od 9 styczna 2012 r. Jednocześnie, od 4 czerwca 2012 r. wskazana Nieruchomość była przedmiotem odpłatnej dzierżawy na rzecz Dzierżawcy z przeznaczeniem na działalność rolniczą - na podstawie Umowy dzierżawy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą 2 i poprzednim Drugim Współwłaścicielem Nieruchomości a Dzierżawcą. Rozwiązanie tej umowy nastąpiło w dniu 31 sierpnia 2022 r.
Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawców w przypadku sprzedaży udziału wynoszącego 1/2 części działki gruntu Wnioskodawcy 2 nie będą zbywali majątku osobistego, lecz majątek, który był de facto wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.
Jak już zostało wskazane powyżej, majątek osobisty (prywatny) to majątek danej osoby fizycznej, który nie jest przez nią wykorzystywany dla potrzeb działalności gospodarczej, a w całym okresie posiadania tego majątku osoba ta wykazuje zamiar wykorzystywania go do celów prywatnych. W omawianym przypadku Nieruchomość od roku, w którym została ona nabyta, była odpłatnie wydzierżawiana (wspólnie przez Wnioskodawcę 2 i poprzedniego Drugiego Współwłaściciela Nieruchomości) na rzecz Dzierżawcy do 31 sierpnia 2022 r.
W tym miejscu należy wskazać, że na mocy art. 693 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.
Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.
W konsekwencji, dzierżawa stanowi czynność polegającą na wykorzystywaniu towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych i powinna być traktowana jako odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, podlegające opodatkowaniu VAT na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy. Tym samym wypełnia ona określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT definicję działalności gospodarczej.
Mając powyższe na względzie Nieruchomość nie posiada charakteru majątku osobistego.
Ponadto, w ocenie Wnioskodawców okoliczności faktyczne opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wskazują na to, że Wnioskodawcy 2 w odniesieniu do planowanej sprzedaży udziału wynoszącego 1/2 części działki gruntu będą działali w sposób profesjonalny (zawodowy). Planowana sprzedaż udziału w nieruchomości nie jest pierwszą transakcją, jaką Zainteresowani zamierzają zrealizować w zakresie obrotu nieruchomościami. Jak zostało bowiem wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, do dnia złożenia niniejszego wniosku, Pani I.M. dokonała sprzedaży jednej działki letniskowej oraz jednego mieszkania. Z kolei Pan A.M. zrealizował sprzedaż trzech mieszkań. Oprócz tego, Zainteresowani zbyli wspólnie 4 mieszkania (w tym jedno mieszkanie właścicielsko-spółdzielcze).
Poza tym, Wnioskodawcy pragną zauważyć, że przedmiotem prowadzonej przez Pana A.M. jednoosobowej działalności gospodarczej jest - zgodnie z wpisem do CEIDG - m.in. pośrednictwo w obrocie nieruchomościami. Poza tym, Pan A.M. prowadzi również działalność w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Co więcej, ostatnim z wymienionych rodzajów działalności - zgodnie z wpisem do KRS - zajmuje się również spółka jawna, której wspólnikami jest Pan A.M. i Pani I.M.
Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawców okoliczności niniejszego przypadku wskazują na to, że Wnioskodawcy 2 - dokonując planowanej sprzedaży udziału w nieruchomości - będą działali w charakterze podatników podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2.
Tym samym biorąc pod uwagę to, że - jak zostało wskazane powyżej - zbycie udziału w nieruchomości gruntowej stanowi odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, w ocenie Wnioskodawców należy uznać, że w zakresie planowanej sprzedaży udziału w nieruchomości gruntowej przez Sprzedających na rzecz Kupującego, Sprzedający będą występowali w charakterze podatników podatku VAT dokonujących dostawy towarów podlegającej VAT.
2. Wnioskodawcy zauważają, że prawidłowość ich stanowiska potwierdza uzyskana przez Wnioskodawców interpretacja indywidualna z 29 września 2021 r. (sygn. 0111-KDIB3-3.4012.324.2021.2.JSU), w której Dyrektor KIS uznał, że odpłatna dzierżawa Nieruchomości, w której Zainteresowani posiadają 1/2 udziału, wyczerpuje znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Mając zatem na uwadze okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, że Sprzedający dla planowanej czynności sprzedaży niezabudowanej Działki, która powstanie w wyniku podziału Nieruchomości, będą występowali w charakterze podatników o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.
Ponadto, Wnioskodawcy zauważają, że prawidłowość ich stanowiska potwierdzają wyroki sądów administracyjnych oraz liczne interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej - Dyrektor KIS), w tym w szczególności:
- wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z 14 czerwca 2019 r. (sygn. I FSK 741/17 i sygn. I FSK 761/17), w których NSA stwierdził, że: „(`(...)`) w przypadku, gdy strona dokonuje dostawy gruntu, przy pomocy którego prowadziła wcześniej nieprzerwanie działalność gospodarczą (taką chociażby jak dzierżawa), czyni to w ramach prowadzonej działalności, a nie zarządu majątkiem osobistym. Są to bowiem działania charakterystyczne dla przedsiębiorcy w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 u.p.t.u.”,
- interpretacja indywidualna z 5 maja 2021 r. (sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.53.2021.4.MWJ), w której Dyrektor KiS uznał, że: „Dzierżawa przez Zainteresowanego części przedmiotowej nieruchomości spowodowała, że straciła ona charakter majątku prywatnego. Wykorzystywanie przez Wnioskodawcę w sposób ciągły dla celów zarobkowych przedmiotowej nieruchomości spowodowało, że była ona wykorzystywana w prowadzonej przez Zainteresowanego działalności gospodarczej, a nie wyłącznie w ramach majątku osobistego. Mając zatem na uwadze okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, że skoro w przedmiotowej sprawie wystąpią przesłanki stanowiące podstawę uznania Wnioskodawcy za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to czynność sprzedaży części działki nr 1 o powierzchni 3,3427 ha, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.”,
- interpretacja indywidualna z 22 kwietnia 2021 r. (sygn. 0114-KDIP4-1.4012.56.2021.2.SL), w której Dyrektor KIS stwierdził, że: „W takiej sytuacji, tj. w przypadku, gdy strona dokonuje dostawy gruntu, przy pomocy którego prowadziła wcześniej nieprzerwanie działalność gospodarczą (taką chociażby jak dzierżawa), czyni to w ramach prowadzonej działalności, a nie zarządu majątkiem własnym. Są to bowiem działania charakterystyczne dla przedsiębiorcy w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy. (`(...)`) W związku z tym (`(...)`) czynność dostawy nieruchomości podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy, a Wnioskodawca był zobowiązany do naliczenia podatku VAT z tytułu sprzedaży ww. nieruchomości.”,
- interpretacja indywidualna z 7 kwietnia 2021 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.47.2021.2.TK), w której Dyrektor KiS rozstrzygnął, że: „(`(...)`) nieruchomości gruntowe wydzierżawiane na podstawie zawartych umów, de facto wykorzystywane są przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie wystąpią przesłanki stanowiące podstawę do uznania Wnioskodawcy za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, w stosunku do transakcji sprzedaży przedmiotowych nieruchomości gruntowych. Zatem sprzedaż tych nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.”,
- interpretacja indywidualna z 16 marca 2021 r. (sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.46.2021.1.MGO), w której Dyrektor KIS uznał, że: „(`(...)`) skoro działka gruntu będąca we współwłasności była przedmiotem dzierżawy, to de facto grunty te były wykorzystywane przez Wnioskodawczynię w działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że w odniesieniu do sprzedaży udziału we własności niezabudowanej działki Wnioskodawczyni będzie działała w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy i w konsekwencji zbycie ww. udziału będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.”,
- interpretacja indywidualna z 15 marca 2021 r. (sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.891.2020.2.AM), w której Dyrektor KIS wskazał, że: „(`(...)`) Odnosząc się natomiast do kwestii podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT transakcji sprzedaży przedmiotowych działek przez Pana A. należy uznać, że skoro ww. działki były dzierżawione - to były one wykorzystywane przez ww. Zainteresowanego w celu zarobkowym, a nie w celach osobistych. Dzierżawa przez ww. Zainteresowanego przedmiotowych działek spowodowała, że straciły one charakter majątku prywatnego. Wykorzystywanie przez Pana A. w sposób ciągły dla celów zarobkowych przedmiotowych działek spowodowało, że były one wykorzystywane w prowadzonej przez ww. Zainteresowanego działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a nie wyłącznie w ramach majątku osobistego. (`(...)`) W konsekwencji, dostawa tej nieruchomości w całości będzie podlegała po stronie Pana A. opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy”,
- interpretacje indywidulne z 12 marca 2021 r. (sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.887.2020.2.AMO), z 11 marca 2021 r. (sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.966.2020.2.MWJ), z 23 lutego 2021 r. (sygn. 0114-KDIP1-3.4012.36.2021.2.JG) czy z 27 stycznia 2021 r. (sygn. 0114-KDIP1-1.4012.609.2020.1.EW), w których wyrażono podobne podejście.
2. Sposób opodatkowania sprzedaży udziału w nieruchomości przez Sprzedających na rzecz Kupującego
(Ad 2)
Co do zasady, sprzedaż nieruchomości podlega opodatkowaniu wg stawki 23% VAT. W przypadku jednak dostawy nieruchomości niezabudowanej, potencjalne może znaleźć zastosowanie zwolnienie z VAT uregulowane w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub pkt 9 ustawy o VAT.
Biorąc pod uwagę powyższe - celem określenia sposobu opodatkowania planowanej sprzedaży udziału w niezabudowanej nieruchomości - konieczne jest rozstrzygnięcie czy w tym przypadku znajduje zastosowanie któreś z powyżej wymienionych zwolnień.
Poniżej Wnioskodawcy w sposób szczegółowy odnoszą się do tej kwestii.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
Przy czym, tereny budowlane - stosownie do art. 2 pkt 33 przywołanej ustawy - to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Mając na względzie treść wyżej cytowanych przepisów, zwolnienie to znajduje zastosowanie wyłącznie do takich terenów, które: po pierwsze - są niezabudowane, po drugie - nie stanowią terenów budowlanych, tj. gruntów przeznaczonych pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego lub - w przypadku jego braku - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Co istotne, ww. warunki muszą zostać spełnione łącznie.
Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Nieruchomość nie jest i nie będzie zabudowana do momentu planowanej sprzedaży. Niemniej jednak, Wnioskodawcy pragną zauważyć, że - jak to zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego niniejszego wniosku - Nieruchomość jest objęta MPZP, zgodnie z którym znajduje się ona na terenie oznaczonym symbolem 1 P/U - „Tereny obiektów produkcyjnych, składów, magazynów i zabudowy usługowej”, a więc na terenie przeznaczonym pod zabudowę.
Udział w nieruchomości, będący przedmiotem planowanej sprzedaży będzie zatem stanowił teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.
W związku z tym, druga ze wskazanych przesłanek nie będzie w niniejszym przypadku spełniona.
Mając na względzie powyższe, zdaniem Wnioskodawców zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 9 nie będzie mogło zostać zastosowane w przypadku planowanej sprzedaży udziału w nieruchomości.
Wnioskodawcy zauważają, że prawidłowość ich stanowiska potwierdza uzyskana przez Wnioskodawców interpretacja indywidualna z 29 września 2021 r. (sygn. 0111-KDIB3-3.4012.324.2021.2.JSU), w której Dyrektor KIS uznał, że odpłatna dostawa Działki mającej powstać z podziału Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem właściwej stawki podatku VAT.
Równocześnie Wnioskodawcy zauważają, że ich podejście znajduje uzasadnienie w szczególności w następujących interpretacjach Dyrektora KIS:
- w interpretacji indywidualnej z 19 kwietnia 2021 r. (sygn. 0114-KDIP4-2.4012.104.2021.2.MB), w której Dyrektor KIS stwierdził, że: „(`(...)`) skoro działki nr 1/33, 1/34, 1/38 i 1/39 objęte są miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, według którego są terenem zabudowy (`(...)`) usługowej to stanowią teren budowlany, o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy. W konsekwencji, transakcja dostawy udziału w działkach nr 1/33, 1/34, 1/38 i 1/39 nie będzie objęta zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.”,
- w interpretacji indywidualnej z 15 kwietnia 2021 r. (sygn. 0114-KDIP4-1.4012.108.2021.2.MK), w której Dyrektor KIS wskazał, że: „(`(...)`) działki objęte są miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy (`(...)`), według którego są terenem zabudowy (`(...)`) usługowej. (`(...)`) Tym samym ww. działki bezsprzecznie będą stanowić na dzień planowanej sprzedaży tereny budowlane zdefiniowane w art. 2 pkt 33 ustawy. W rezultacie, planowana sprzedaż udziałów w prawie własności wskazanych wyżej działek nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.”,
‒ w interpretacji indywidualnej z 27 stycznia 2021 r. (sygn. 0114-KDIP1-1.4012.609.2020.1.EW), w której Dyrektor KIS zauważył, że: „Nieruchomość 1 i Nieruchomość 2 jest objęta Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego, przewidującym zabudowę. Zatem w przedmiotowej sprawie ww. zwolnienie art. 43 ust. 1 pkt 9 nie znajdzie zastosowania, gdyż działka gruntu nr 1 będzie wypełniała definicję terenu budowlanego.”,
‒ w interpretacji indywidualnej z 28 października 2020 r. (sygn. 0114-KDIP1-3.4012.543.2020.1.PRM), w której Dyrektor KiS stwierdził, że: „Z wniosku wynika, że niezabudowana działka nr 1 jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Przedmiotowa działka znajduje się na terenie obiektów produkcyjnych, składów, magazynów oraz zabudowy usługowej. Uwzględniając powyższą okoliczność stwierdzić należy, że przedmiotem dostawy będzie niezabudowana działka nr 1 będąca terenem budowlanym w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy. W konsekwencji jej dostawa nie może zostać objęta zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.”,
‒ w interpretacji indywidualnej z 29 września 2020 r. (sygn. 0114-KDIP1-3.4012.542.2020.1.KF), w której Dyrektor KIS wskazał, że: „Z wniosku wynika, że niezabudowana działka nr 1 jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Przedmiotowa działka znajduje się na terenie obiektów produkcyjnych, składów, magazynów oraz zabudowy usługowej. Uwzględniając powyższą okoliczność stwierdzić należy, że przedmiotem dostawy będzie niezabudowana działka nr 1 będąca terenem budowlanym w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy. W konsekwencji jej dostawa nie może zostać objęta zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.”
‒ w interpretacji indywidualnej z 9 grudnia 2019 r. (sygn. 0114-KDIP1-1.4012.567.2019.3.JO), w której Dyrektor KIS uznał, że: „(`(...)`) Nieruchomość o przeznaczeniu pod tereny obiektów produkcyjnych, składów, magazynów i zabudowy usługowej (`(...)`) - według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - spełnia definicję terenu budowlanego w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji, do dostawy ww. Nieruchomości nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy”.
Skoro do planowanej sprzedaży udziału w nieruchomości nie można zastosować zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, to należy przeanalizować warunki do zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.
Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
W celu zastosowania ww. zwolnienia z podatku, spełnione muszą być zatem łącznie dwa warunki określone w tym przepisie, tj.: - towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej z VAT (w tym np. muszą być wykorzystywane wyłącznie na dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, która korzysta ze zwolnienia z VAT na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień), w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania, - przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Niespełnienie choć jednego z powyższych warunków powoduje, że zwolnienie, o którym mowa w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT nie może być zastosowane.
Przenosząc powyższe na grunt rozpoznawanej sprawy Wnioskodawcy pragną zauważyć, że w przypadku planowanej sprzedaży udziału w nieruchomości również to zwolnienie nie powinno mieć zastosowania.
Jak bowiem wynika ze stanu faktycznego, udział w Nieruchomości został nabyty przez Wnioskodawców 2 jako lokata kapitału i inwestycja emerytalna. W okresie od dnia nabycia (tj. od 9 stycznia 2012 r.) do dnia 9 czerwca 2012 r. Nieruchomość nie była przez nich wykorzystywana w żaden sposób. Natomiast od 9 czerwca 2012 r. była ona przedmiotem dzierżawy na cele rolnicze.
Mając powyższe na względzie, w stanie faktycznym niniejszego wniosku nie można uznać, że Nieruchomość była wykorzystywana przez Wnioskodawców 2 wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, a w konsekwencji - pierwsza przesłanka zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT nie została spełniona.
Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawców uzasadnione jest więc twierdzenie, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT nie znajdzie zastosowania w przypadku planowanej sprzedaży.
Jednocześnie Wnioskodawcy zwracają uwagę, że ich podejście znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych Dyrektora KIS wydanych w stanach faktycznych, w których nieruchomość zbywana przez osoby fizyczne była przed zbyciem wykorzystywana przez te osoby do odpłatnej dzierżawy na cele rolnicze, w tym m.in. w interpretacji indywidualnej z 7 maja 2018 r. (sygn. 0112-KDIL1-2.4012.203.2018.1.MR), w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że: „(`(...)`) w przedmiotowej sprawie nie znajdzie również zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, ponieważ z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że przedmiotowa działka była nabyta w 2012 r., a dopiero w 2017 r. była przedmiotem dzierżawy na cele rolnicze. Zatem nie była ona wykorzystywana przez cały okres posiadania wyłącznie do wykonywania czynności zwolnionych od podatku. Tym samym, nie jest spełniony jeden z warunków wynikający z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. W konsekwencji, sprzedaż udziału w działce niezabudowanej nr 47/8 należy opodatkować podstawową stawka podatku VAT w wysokości 23%, w myśl art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy”.
4. Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawców, skoro w niniejszym przypadku:
- nie znajdzie zastosowanie ani zwolnienie o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, ani zwolnienie o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy,
- przepisy ustawy o VAT nie przewidują obniżonej stawki opodatkowania w przypadku dostawy terenów niezabudowanych stanowiących tereny budowlane, planowana sprzedaż udziałów w nieruchomości, która powinna być traktowana jako odpłatna dostawa towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, będzie podlegała opodatkowaniu VAT wg podstawowej stawki VAT (obecnie 23%).
3. Prawo Kupującego do odliczenia podatku VAT z faktury VAT dokumentującej nabycie przez Kupującego udziału w nieruchomości
(Ad 3)
1. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Kwotę podatku naliczonego stanowi - w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy - suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Jednocześnie, stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Jak wynika z wyżej cytowanych przepisów, prawo do odliczenia VAT przysługuje zatem wówczas, gdy zostaną spełnione następujące przesłanki: - prawo do odliczenia realizuje podatnik podatku VAT, - nabywane towary i usługi, w związku z którymi został naliczony podatek VAT, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, - transakcja - w związku z którą podatnik zamierza skorzystać z prawa do odliczenia - w szczególności nie jest zwolniona z podatku.
Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest zatem istnienie związku zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przy czym, związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.
Zasada ta wyklucza w konsekwencji możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tj. takich, które są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych z VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Związek bezpośredni z czynnościami opodatkowanymi VAT występuje wówczas, gdy nabywane towary bądź usługi służą dalszej odsprzedaży lub też w bezpośredni sposób wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast związek pośredni nabywanych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi VAT istnieje, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania danego podmiotu, a więc w sposób pośredni wiążą się z działalnością gospodarczą i z osiąganymi przychodami.
Określone zakupy mają związek pośredni z działalnością opodatkowaną VAT, gdy istnieje związek przyczynowo-skutkowy między dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. Związek ten występuje wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, prowadzi do generowania przez podmiot obrotów.
W konsekwencji, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki prawnopodatkowe, jest wykonywanie czynności opodatkowanych. Zatem w momencie nabycia towarów lub usług obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju czynności, z którymi wydatki te są związane.
2. Jak Wnioskodawcy wskazywali w uzasadnieniu stanowiska dotyczącego pytań oznaczonych numerem 1 i 2, sprzedaż udziału w nieruchomości przez Sprzedających na rzecz Kupującego będzie stanowiła dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu wg podstawowej stawki VAT (tj. niekorzystającą ze zwolnienia z opodatkowania).
Zatem - zdaniem Wnioskodawców - w przypadku analizowanej sprzedaży udziału w nieruchomości nie ma zastosowania przesłanka wymieniona w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT wykluczająca prawo do odliczenia VAT.
3. Jak Wnioskodawcy wskazali w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca 1 jest czynnym podatnikiem VAT i nabywając udział w nieruchomości będzie działał w charakterze takiego podatnika. Spełniona jest zatem podmiotowa przesłanka z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.
Ponadto, jak zostało przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, nieruchomość będzie docelowo wykorzystywana przez Kupującego do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. W ocenie Wnioskodawców, spełniona jest zatem również w analizowanym przypadku przedmiotowa przesłanka z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.
Biorąc pod uwagę powyższe - w opinii Wnioskodawców - Wnioskodawcy 1 powinno przysługiwać prawo do odliczenia VAT z wystawionej przez Sprzedających faktury VAT dokumentującej sprzedaż udziału w nieruchomości.
4. Wnioskodawcy zauważają, że prawidłowość ich stanowiska potwierdza uzyskana przez Wnioskodawców interpretacja indywidualna z 29 września 2021 r. (sygn. 0111-KDIB3-3.4012.324.2021.2.JSU), w której Dyrektor KIS uznał, że Kupujący będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zakupem Działki.
Ponadto, Wnioskodawcy zauważają, że prawidłowość ich stanowiska znajduje uzasadnienie w licznych interpretacjach indywidualnych Dyrektora KIS, w tym w szczególności:
- w interpretacji indywidualnej z 16 kwietnia 2021 r. (sygn. 0114-KDIP4-1.4012.48.2021.3.AM), w której Dyrektor KIS stwierdził, że: „Jak wskazano powyżej, dostawa działki nr 1 przez Sprzedającą będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Z okoliczności sprawy wynika, że Nieruchomość po zakupie zostanie przeznaczona na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, tj. realizacją inwestycji w postaci parku magazynowo-logistyczno-produkcyjnego. Nabyta Nieruchomość będzie służyła do wykonywania czynności opodatkowanych. W konsekwencji, w rozpatrywanej sprawie należy stwierdzić, że Nabywca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem Nieruchomości tj. niezabudowanej działki nr 1.”,
- w interpretacji indywidualnej z 15 kwietnia 2021 r. (sygn. 0114-KDIP4-1.4012.52.2021.3.APR), w której Dyrektor KIS uznał, że: „Z wniosku wynika, że Nabywca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT a Nieruchomość będąca przedmiotem sprzedaży będzie docelowo wykorzystywana przez Nabywcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Jak wyżej stwierdził tut. Organ, dostawa udziału w Nieruchomości jako terenu budowlanego nie będzie korzystała ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 2 i pkt 9 ustawy, lecz będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, tym samym Sprzedający jako podatnik podatku VAT będzie zobowiązany opodatkować sprzedaż. W konsekwencji, w rozpatrywanej sprawie należy stwierdzić, że Nabywca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zakupem udziału w Nieruchomości.”,
- w interpretacji indywidualnej z 15 kwietnia 2021 r. (sygn. 0114-KDIP4-2.4012.48.2021.3.AA), w której Dyrektor KIS wskazał, że: „Jak wskazano w niniejszej interpretacji, sprzedaż udziału w nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę nr 1, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ponadto z opisu sprawy wynika, że Nabywca jako zarejestrowany podatnik VAT czynny zamierza nabyć Nieruchomość na cele opodatkowanej podatkiem od towarów i usług działalności gospodarczej. Zatem, po dokonaniu przedmiotowej transakcji Nabywcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego przy nabyciu udziału w Nieruchomości, gdyż spełniony będzie warunek niezbędny do dokonania takiego obniżenia, określony w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.”,
- w interpretacji indywidualnej z 27 stycznia 2021 r. (sygn. 0114-KDIP1-1.4012.609.2020.1.EW), w której Dyrektor KIS zauważył, ze: „Na dzień dokonania transakcji sprzedaży Nieruchomości Kupujący będzie zarejestrowanym, czynnym podatnikami VAT, a Nieruchomość będąca przedmiotem sprzedaży będzie docelowo wykorzystywana przez Kupującego do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku VAT. Jednocześnie jak wskazano w niniejszej interpretacji, transakcja dostawy działki gruntu nr 1 opodatkowana podatkiem VAT wg właściwej stawki podatku od towarów i usług. Zatem w przedmiotowej sprawie z tytułu Transakcji dostawy działki gruntu nr 1 będą spełnione warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy. Jednocześnie w ww. przypadku nie znajduje zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy. W konsekwencji, w powyższej sytuacji, przy braku zaistnienia innych negatywnych przesłanek, Kupującemu będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy w związku z nabyciem działki gruntu nr 1.”,
- w interpretacji indywidualnej z 25 stycznia 2021 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.437.2020.2.AC), w której Dyrektor KIS stwierdził, że: „Z wniosku wynika, że Kupujący jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT a Nieruchomość będąca przedmiotem sprzedaży będzie docelowo wykorzystywana przez Kupującego do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Jak wyżej stwierdził tut. Organ, dostawa Nieruchomości niezabudowanej (działki nr 1) jako terenu budowlanego nie będzie korzystała ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 2 i pkt 9 ustawy, lecz będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT wg właściwej stawki, tym samym Sprzedający jako podatnicy podatku VAT będą zobowiązani opodatkować sprzedaż. W konsekwencji, w rozpatrywanej sprawie należy stwierdzić, że Kupujący będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zakupem Nieruchomości niezabudowanej (działki nr 1). Wynika to z faktu, że w analizowanym przypadku będą spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego. Kupujący jest czynnym podatnikiem podatku VAT, zaś nabyta Nieruchomość będzie służyła czynnościom opodatkowanym”.
Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawcy wnoszą o potwierdzenie prawidłowości zaprezentowanego stanowiska.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku wspólnym w zakresie:
‒ uznania Sprzedających za podatników podatku VAT z tytułu sprzedaży udziału w Nieruchomości – jest prawidłowe;
‒ opodatkowania podatkiem VAT tej sprzedaży – jest prawidłowe;
‒ prawa Kupującego do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia udziału w Nieruchomości prawidłowe – jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie udziału w nieruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.).
W myśl art. 195 Kodeksu cywilnego:
Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).
W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.
Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego:
Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.
Jak stanowi art. 198 ustawy Kodeksu cywilnego:
Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.
Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.
W tym miejscu zauważyć, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1359).
Stosownie do art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy :
Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.
Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).
W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.
W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny.
Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.
Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania:
- czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.
Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.
Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. Kodeksu:
Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.
Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.
W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.
W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.
Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.
Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.
Należy wskazać, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.
Z opisu sprawy wynika, że Sprzedający Pan A. M. (Pan A.M.) i Pani I. M. (Pani I.M.) są małżeństwem i prowadzą wspólnie na terytorium Polski działalność gospodarczą w formie spółki jawnej. Przedmiotem przeważającej działalności spółki jest - Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania. Ponadto, spółka jawna prowadzi również działalność gospodarczą m.in. w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Wskazana spółka jawna posiada siedzibę działalności gospodarczej w Polsce, jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o VAT. Pani I.M. prowadzi na terytorium Polski jednoosobową działalność gospodarczą, której przeważającym przedmiotem działalności jest - Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Pozostałe przedmioty działalności gospodarczej Pani I.M. to - Pośrednictwo w obrocie nieruchomościami oraz - Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania. W zakresie tej działalności Pani I.M. nie jest zarejestrowana jako podatnik VAT (ani jako podatnik VAT czynny, ani jako podatnik VAT zwolniony). Ponadto, Zainteresowani prowadzą również działalność gospodarczą na terytorium (`(...)`) bez VAT. Wnioskodawcy 2 nie są (i nie byli w przeszłości) rolnikami ryczałtowymi w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o VAT.
9 stycznia 2012 r. Sprzedający Pan A.M. i Pani I.M. - pozostając we wspólności majątkowej małżeńskiej - nabyli do majątku prywatnego, za środki pochodzące z majątku wspólnego udział wynoszący 1/2 część działki gruntu położonej w (`(...)`) (Nieruchomość). Udział w Nieruchomości został nabyty przez Sprzedających jako lokata kapitału i inwestycja emerytalna. Nieruchomość jest niezabudowana. Nieruchomość była w okresie od 4 czerwca 2012 r. do 31 sierpnia 2022 r. przedmiotem odpłatnej dzierżawy na rzecz osoby fizycznej – Dzierżawcy z przeznaczeniem na uprawę rolną - na podstawie Umowy Dzierżawy zawartej pomiędzy Sprzedającymi i Drugim Współwłaścicielem Nieruchomości a Dzierżawcą. Poza wskazaną dzierżawą, Nieruchomość nie była ani nie jest wykorzystywana przez Sprzedających w żaden inny sposób. W szczególności, Sprzedający nie wykonywali ani nie wykonują na niej żadnych czynności związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Do dnia złożenia niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej pomiędzy Wnioskodawcami nie została zawarta przedwstępna umowa sprzedaży. Zgodnie ze wstępnymi zamierzeniami poprzedniego Współwłaściciela i Sprzedających, Nieruchomość (w tym udział przysługujący Sprzedającym) miała zostać sprzedana. W tym zakresie w czerwcu 2020 r. sporządzona została przedwstępna umowa sprzedaży i wówczas współwłaściciele ustanowili pełnomocnika, którego upoważnili do samodzielnego podejmowania w ich imieniu wszelkich czynności formalnych związanych z uzyskaniem warunków technicznych wydawanych przez gestorów mediów oraz uzyskania zezwolenia na lokalizację zjazdów i pozwolenia na budowę zjazdów. Przedwstępna umowa sprzedaży Nieruchomości została rozwiązana i żadne czynności objęte zakresem pełnomocnictwa nie zostały wykonane. Takie działania nie są również planowane przed przewidywaną sprzedażą udziału wynoszącego 1/2 część działki gruntu na rzecz Kupującego. Jednocześnie, nie jest planowane ustanowienie innego pełnomocnika o podobnym lub innym zakresie działania.
Do dnia złożenia niniejszego wniosku, Pani I.M. dokonała sprzedaży jednej działki letniskowej oraz jednego mieszkania. Z kolei Pan A.M. zrealizował sprzedaż trzech mieszkań. Ponadto, Zainteresowani zbyli wspólnie 4 mieszkania. Powyższe transakcje miały miejsce w ostatnich 20 latach i zostały dokonane w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Oprócz udziału w Nieruchomości, Pani I.M. posiada działkę rolną, na której prowadzi działalność rolniczą. Sprzedaż tej działki nie jest planowana.
Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Zainteresowanych w pierwszej kolejności dotyczą uznania Sprzedających za podatników podatku VAT w związku z planowaną transakcją sprzedaży udziału wynoszącego 1/2 części działki gruntu.
Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów, dostawa towarów (w tym nieruchomości gruntowej) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.
Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar z jakim została zrealizowana i okoliczności w jakich ją wykonano. Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie należy przeanalizować całokształt działań jakie Sprzedający podjęli w odniesieniu do sprzedaży udziału w ww. Nieruchomości.
W kontekście niniejszej sprawy, należy zwrócić uwagę na treść definicji pojęcia „działalność gospodarcza”, w której mówi się o wykorzystywaniu m.in. towarów w sposób ciągły do celów zarobkowych. Takie wykorzystywanie towarów ma miejsce poprzez oddanie ich w stosunki obligacyjne (najem, dzierżawa, leasing itp.).
Na mocy art. art. 693 § 1 ustawy Kodeks cywilny:
Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.
Dzierżawa jest więc umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wydzierżawiającego jak i dzierżawcę – określone przepisami obowiązki.
Z treści przywołanego wyżej art. 8 ust. 1 ustawy i przedstawionych w tym zakresie objaśnień wynika, że ustawodawca przyjął generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów”. Jest ona wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.
W konsekwencji, dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym wypełnia ona określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej.
Biorąc pod uwagę treść przytoczonych przepisów oraz zawarty opis sprawy należy wskazać, że w przypadku sprzedaży udziału w przedmiotowej Nieruchomości Sprzedający nie będą zbywali majątku osobistego, ale majątek wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej. Jak zostało wskazane powyżej, majątek prywatny to majątek danej osoby fizycznej, który nie jest przez nią wykorzystywany dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, a w całym okresie posiadania tego majątku osoba ta musi wykazywać zamiar wykorzystywania go w ramach majątku osobistego. Dzierżawa przez Sprzedających Nieruchomości spowodowała, że nieruchomość ta utraciła charakter majątku prywatnego. Przedmiotowa Nieruchomość jest wykorzystywana w prowadzonej przez Sprzedających działalności gospodarczej, a nie wyłącznie w ramach majątku osobistego.
Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że odpłatna dzierżawa Nieruchomości, w której Sprzedający posiadają 1/2 udziału, wyczerpuje znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Ponadto przedmiotem prowadzonej przez Panią I. M. jednoosobowej działalności gospodarczej jest m.in. wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi oraz pośrednictwo w obrocie nieruchomościami. Poza tym, spółka jawna, której wspólnikami są Sprzedający również prowadzi działalność w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Sprzedaż udziału w Nieruchomości jest kolejną z wielu podejmowanych przez Sprzedających czynności w zakresie obrotu nieruchomościami, gdyż zgodnie z Państwa wskazaniem Pani I.M. dokonała sprzedaży jednej działki letniskowej oraz jednego mieszkania, z kolei Pan A.M. zrealizował sprzedaż trzech mieszkań. Dodatkowo Sprzedający zbyli wspólnie 4 mieszkania.
W konsekwencji, skoro w przedmiotowej sprawie wystąpią przesłanki stanowiące podstawę uznania Sprzedających Panią I.M. i Pana A.M. za podatników w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzących działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to czynność sprzedaży udziału wynoszącego 1/2 działki gruntu będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.
Tym samym stanowisko Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.
Należy zauważyć, że czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może korzystać ze zwolnienia od tego podatku albo może być opodatkowana tym podatkiem.
Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.
W myśl art. 2 pkt 33 ustawy:
Ilekroć w ustawie jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o którym mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Zgodnie z art. 135 ust. 1 lit. k Dyrektywy 2006/112/WE Rady:
Państwa członkowskie zwalniają dostawy terenów niezabudowanych, inne niż dostawy terenów budowlanych, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b.
W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen przeciwko Belastingdienst Grote Ondernemingen „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.
Tym samym, również w świetle orzeczeń TSUE za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.
Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U z 2022 r. poz. 503 ze zm.):
Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
W myśl art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:
W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:
-
lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
-
sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.
W konsekwencji, generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy – są zwolnione od podatku VAT. Ustawa o podatku od towarów i usług w kontekście zastosowania właściwej stawki podatku VAT przy sprzedaży gruntu nakazuje oceniać przeznaczenie tego gruntu wyłącznie na podstawie istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wydanych decyzji o warunkach zabudowy.
Jak wynika z opisu sprawy Nieruchomość jest niezabudowana i jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym znajduje się ona na terenie oznaczonym symbolem 1 P/U - „Tereny obiektów produkcyjnych, składów, magazynów i zabudowy usługowej”. Tym samym w analizowanym przypadku przedmiotowa Nieruchomość będzie stanowiła teren budowlany zdefiniowany w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, co wyklucza zastosowanie zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.
Z uwagi na okoliczność, że nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy rozpatrzyć warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy udziału w Nieruchomości wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:
‒ towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
‒ brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.
Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Zaznaczenia wymaga przy tym, że NSA w wyroku z 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że „zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.
W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE.
Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia podatku VAT.
Powyższe oznacza, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, nie może mieć zastosowania do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli transakcja sprzedaży, w wyniku której nabył on wcześniej ten towar nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.
Z opisu sprawy wynika, że w okresie od 4 czerwca 2012 r. do 31 sierpnia 2022 r. Sprzedający wraz z Drugim Współwłaścicielem odpłatnie wydzierżawiali Nieruchomość. Zatem przedmiotowa Nieruchomość nie była wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej z podatku VAT (wobec tego pierwszy warunek zastosowania zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie jest spełniony).
W związku z powyższym, w rozpatrywanej sprawie dla dostawy opisanej we wniosku Nieruchomości nie znajdzie zastosowania również zwolnienie od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż nie zostały spełnione warunki określone w tym przepisie, niezbędne do zastosowania zwolnienia.
Zatem należy stwierdzić, że planowana sprzedaż udziału w Nieruchomości będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy i nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 i pkt 2 ustawy.
W konsekwencji, sprzedaż udziału wynoszącego 1/2 części działki gruntu przez Sprzedających na rzecz Kupującego będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT wg właściwej stawki podatku od towarów i usług.
Zatem, stanowisko Zainteresowanych w zakresie pytania nr 2 należy uznać za prawidłowe.
Odnosząc się do Państwa wątpliwości dotyczących prawa Kupującego do odliczenia podatku VAT związanego z nabyciem udziału w Nieruchomości, należy wskazać, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a) nabycia towarów i usług,
b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.
W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.
Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej ustawy.
W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Z opisu sprawy wynika, że Kupujący jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Wskazaliście Państwo, że nabyta Nieruchomość będzie docelowo wykorzystywana przez Kupującego do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.
Skoro, jak wyjaśniono wyżej, Sprzedający będą podatnikami podatku VAT z tytułu dostawy na rzecz Kupującego udziału w Nieruchomości, a sama transakcja będzie opodatkowana podatkiem VAT według właściwej stawki podatku od towarów i usług, to Kupujący będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem udziału wynoszącego 1/2 części działki gruntu.
Wynika to z faktu, że w analizowanym przypadku będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego. Kupujący jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, a nabyta przez Niego Nieruchomość będzie Mu służyła – zgodnie ze wskazaniem - do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
Zatem, stanowisko Zainteresowanych w zakresie pytania nr 3 należy uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Należy również wskazać, że kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od 1 lipca 2020 r. może być określona wyłącznie w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej, o której mowa w art. 42a w zw. z art. 42b ustawy o VAT.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
‒ Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania
A. Sp. z o.o. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili