0113-KDIPT1-2.4012.592.2022.2.JSZ

📋 Podsumowanie interpretacji

Wnioskodawca nabył pojazd od irlandzkiego sprzedawcy w Irlandii Północnej, która jest częścią Unii Europejskiej. Prawidłowo zakwalifikował tę transakcję jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru. Niemniej jednak, Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia podatku VAT zapłaconego do urzędu celnego, ponieważ transakcja ta nie była importem towarów, lecz wewnątrzwspólnotowym nabyciem. Wnioskodawca może odliczyć podatek VAT należny z tytułu tej wewnątrzwspólnotowej transakcji, jednak nie przysługuje mu odliczenie podatku zapłaconego do urzędu celnego.

Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

Czy w stanie faktycznym niniejszej sprawy, Wnioskodawca prawidłowo wykazał transakcję jako Wewnątrzwspólnotowe Nabycie Towaru? Jak transakcja powinna być prawidłowo wykazana? Czy w przypadku rozpoznania tej transakcji jako WNT, Wnioskodawca może odliczyć w deklaracji VAT-7 zapłacony do urzędu celnego podatek VAT, wynikający z dokumentów odprawy celnej?

Stanowisko urzędu

["Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest: - prawidłowe w zakresie wykazania transakcji nabycia pojazdu jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, - nieprawidłowe w zakresie możliwości odliczenia zapłaconego do urzędu celnego podatku VAT. Skoro ww. transakcja nie stanowi importu towarów, to dokument odprawy celnej, w tym konkretnym przypadku, nie dokumentuje faktycznie dokonanej czynności importu towarów. Zatem określona w dokumencie odprawy celnej kwota podatku VAT nie stanowi kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy. Tym samym, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy, nie przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku VAT zapłaconego do urzędu celnego, wynikającego z dokumentów odprawy celnej."]

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex

Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.

Rozpocznij bezpłatny okres próbny

📖 Pełna treść interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest:

‒ prawidłowe w zakresie wykazania transakcji nabycia pojazdu jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru,

‒ nieprawidłowe w zakresie możliwości odliczenia zapłaconego do urzędu celnego podatku VAT (podatek od towarów i usług).

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 sierpnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 sierpnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy wykazania transakcji nabycia pojazdu jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru oraz możliwości odliczenia zapłaconego do urzędu celnego podatku VAT. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 października 2022 r. (wpływ 26 października 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca nabył w dniu 4 kwietnia 2022 r. pojazd marki … z przyczepą w Irlandii Północnej. Pojazd sprowadzony został od Irlandzkiego sprzedawcy – firmy `(...)` Przemieszczenie towaru nastąpiło z Irlandii Północnej na terytorium kraju. Irlandia Północna jest członkiem Unii Europejskiej. Kiedy pojazd sprowadzony został do siedziby Wnioskodawcy, podczas procesu rejestracji w Polsce okazało się, że pojazd pochodzi z Anglii, która nie jest krajem członkowskim Unii Europejskiej.

Jednocześnie, przy rejestracji pojazdu okazało się że brakuje dokumentu celnego TI, w związku z tym, iż dowód rejestracyjny i karta pojazdu pochodzą z Anglii.

Wspomniana wyżej firma z Irlandii Północnej, od której Wnioskodawca zakupił pojazd z przyczepą, kupiła ten pojazd od firmy z Anglii. Firma z Irlandii nie przerejestrowała pojazdu, ponieważ nie miała takiego obowiązku, skoro wcześniejsza transakcja miała miejsce pomiędzy Anglią a Irlandią Północną. Przez irlandzką firmę – sprzedawcę pojazdu, wystawiona została faktura VAT na rzecz Wnioskodawcy (firma ta zgłoszona jest w VIES). Z powodu wspomnianego posiadania przez kontrahenta z Irlandii zgłoszenia w VIES – faktura została przez Wnioskodawcę wykazana jako WNT (wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów) – wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru.

Nadmienić można, że w Polsce Wnioskodawca napotkał problemy z zarejestrowaniem pojazdu z tego względu, że dokumenty rejestracyjne samochodu są angielskie, w związku z czym służby celne naliczyły należności celno-podatkowe w kwocie … zł. Odprawy celnej dokonano w polskim Urzędzie Celnym.

Kontrahent z Irlandii Północnej wykazał transakcje jako WDT (wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów) – wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że:

1. Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. W załączeniu dokument potwierdzający.

2. Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT UE. W załączeniu dokument potwierdzający.

3. Spółka nie jest zarejestrowana dla celów podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnych charakterze na terytorium Irlandii Północnej i terytorium Anglii.

4. Spółka nie prowadzi działalności na terytorium Irlandii Północnej oraz nie prowadzi działalności na terytorium Anglii.

5. Irlandzki sprzedawca (…):

a) nie jest zarejestrowanym na terytorium Polski podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,

b) jest zarejestrowany dla celów podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze na terytorium Irlandii Północnej,

c) jest zarejestrowany do transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Irlandii Północnej,

d) nie posiada siedziby działalności gospodarczej oraz swojego oddziału na terytorium Polski,

e) nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski.

6. Pojazd został nabyty na potrzeby działalności gospodarczej.

7. Pojazd, o którym mowa we wniosku nie stanowi nowego środka transportu w rozumieniu art. 2 pkt 10 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

8. W związku ze wskazaniem, iż w stosunku do pojazdu, o którym mowa we wniosku „Odprawy celnej dokonano w polskim Urzędzie Celnym” doprecyzowano, że:

a) Odprawy dokonano dnia 03.06.2022 r.,

b) Odprawy dokonano przez Agencję …,

c) Wnioskodawca jest w posiadaniu dokumentu celnego, z którego wynika kwota podatku VAT (zgłoszenie SAD).

9. Pojazd jest wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

1. Czy w stanie faktycznym niniejszej sprawy, Wnioskodawca prawidłowo wykazał transakcję jako Wewnątrzwspólnotowe Nabycie Towaru? Jak transakcja powinna być prawidłowo wykazana?

2. Czy w przypadku rozpoznania tej transakcji jako WNT, Wnioskodawca może odliczyć w deklaracji VAT-7 zapłacony do urzędu celnego podatek VAT, wynikający z dokumentów odprawy celnej?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, prawidłowo wykazał transakcję jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, a co za tym idzie należności pobrane od Wnioskodawcy z tytułu odprawy celnej powinny zostać Wnioskodawcy zwrócone.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zauważyć należy, że w stanie faktycznym sprawy, Wnioskodawca dokonał nabycia towaru z kraju należącego do Unii Europejskiej – Irlandii Północnej. Według ustawy o podatku od towarów i usług, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów dotyczy zakupu towarów od przedsiębiorców z Unii Europejskiej. Sytuacja taka miała miejsce w sprawie i przesłanki do zakwalifikowania transakcji jako WNT zostały spełnione.

Natomiast import towarów dotyczy przywozu towarów z państwa trzeciego do Unii Europejskiej. Nie sposób w ramach niniejszej sprawy kwalifikować transakcję w ten sposób, skoro pojazd zakupiony został w Irlandii Północnej – państwie członkowskim UE od przedsiębiorcy mającego siedzibę w tym państwie. Bez znaczenia, w ocenie Wnioskodawcy pozostaje, gdzie irlandzki przedsiębiorca dokonał zakupu.

Według ustawy o VAT (art. 17 ust. 1 pkt 1) importem towarów nazywamy przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego (spoza terytorium Unii Europejskiej) na terytorium kraju. W niniejszej sprawie przywóz towaru nastąpił z Irlandii Północnej, nie z Anglii.

Skoro zaś transakcja zawarta została pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej, bezzasadne jest obciążenie Wnioskodawcy opłatą celną. Na terenie UE obowiązuje bowiem Unia Celna, co oznacza, że zniesione zostały cła na granicach wewnętrznych między państwami członkowskimi UE.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że w przypadku rozpoznania tej transakcji jako WNT, Wnioskodawca może odliczyć w deklaracji VAT-7 zapłacony do urzędu celnego podatek VAT, wynikający z dokumentów odprawy celnej, nawet w przypadku błędnego rozpoznania przez urząd celny transakcji jako import towarów podlegający opłatom celnym.

Zgodnie z art. 86 ust. 10b ustawy o VAT podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym otrzymała dokument celny SAD lub w jednym z dwóch kolejnych następujących po sobie okresach rozliczeniowych.

Na żądanie urzędu celnego w … kwota podatku VAT została wykazana w dokumencie celnym SAD oraz wpłacona na rachunek tego urzędu, w związku z powyższym przysługuje Wnioskodawcy prawo do odliczenia pobranego przez urząd celny podatku w deklaracji VAT-7.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest:

‒ prawidłowe w zakresie wykazania transakcji nabycia pojazdu jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru,

‒ nieprawidłowe w zakresie możliwości odliczenia zapłaconego do urzędu celnego podatku VAT.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zauważyć, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

  2. eksport towarów;

  3. import towarów na terytorium kraju;

  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 2 ustawy:

Przez państwo członkowskie rozumie się państwo członkowskie Unii Europejskiej, a także Irlandię Północną w zakresie określonym w Protokole w sprawie Irlandii/Irlandii Północnej do Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz. Urz. UE L 29 z 31.01.2020 str. 7 z późn. zm.).

W myśl art. 2 pkt 3 ustawy:

Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (…).

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy:

Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Natomiast jak wynika z art. 2 pkt 5 ustawy:

Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

Co należy rozumieć przez „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” określił Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-320/88. W orzeczeniu tym stwierdza się, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. W tym orzeczeniu, odnosząc się do dostawy towarów, Trybunał posłużył się terminem przeniesienia „własności w sensie ekonomicznym”, podkreślając tym samym uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to więc, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie, w istocie rzeczy, praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

  1. nabywcą towarów jest:

a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,

b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

- z zastrzeżeniem art. 10.

  1. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Zatem, przy spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w transakcji, wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy ma miejsce na terytorium Polski wówczas, gdy w wyniku dostawy, w ramach której dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel towary są wysyłane lub transportowane na terytorium Polski z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium Polski.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy:

Przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Definicja ustawowa importu towarów kładzie nacisk przede wszystkim na czynność faktyczną, czyli przywóz towaru. Dla zaistnienia importu nie ma znaczenia cel przywozu, czy stosunek prawny, w ramach którego dokonano przywozu, gdyż jeżeli towar został faktycznie przywieziony z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej, to ma miejsce import.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednocześnie, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy:

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Z opisu sprawy wynika, że jesteście Państwo zarejestrowani jako czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz jako podatnik VAT UE. Nabyli Państwo w dniu 4 kwietnia 2022 r. pojazd marki … z przyczepą w Irlandii Północnej. Pojazd sprowadzony został od Irlandzkiego sprzedawcy. Przemieszczenie towaru nastąpiło z Irlandii Północnej na terytorium kraju. Irlandia Północna jest członkiem Unii Europejskiej. Kiedy pojazd sprowadzony został do Państwa siedziby, podczas procesu rejestracji w Polsce okazało się, że pojazd pochodzi z Anglii, która nie jest krajem członkowskim Unii Europejskiej. Wspomniana wyżej firma z Irlandii Północnej, od której zakupili Państwo pojazd z przyczepą, kupiła ten pojazd od firmy z Anglii. Firma z Irlandii nie przerejestrowała pojazdu, ponieważ nie miała takiego obowiązku, skoro wcześniejsza transakcja miała miejsce pomiędzy Anglią a Irlandią Północną. Przez irlandzką firmę – sprzedawcę pojazdu, wystawiona została faktura VAT na rzecz Państwa (firma ta zgłoszona jest w VIES). Nadmienili Państwo, że w Polsce napotkaliście problemy z zarejestrowaniem pojazdu z tego względu, że dokumenty rejestracyjne samochodu są angielskie, w związku z czym służby celne naliczyły należności celno-podatkowe w kwocie … zł. Odprawy celnej dokonano dnia 03.06.2022 r. w polskim Urzędzie Celnym.

Odnosząc się do kwestii objętej pytaniem nr 1 wniosku należy wskazać, że skoro – jak wynika z okoliczności sprawy – przemieszczenie towaru nastąpiło z terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska (Irlandii Północnej) na terytorium kraju oraz w analizowanej sprawie zostaną spełnione pozostałe warunki, o których mowa w art. 9 ust. 1 i ust. 2 ustawy, to transakcja nabycia pojazdu, o którym mowa we wniosku stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w świetle ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 wniosku należało uznać za prawidłowe.

Przechodząc do prawa do odliczenia podatku VAT wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak stanowi art. 86 ust. 2 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi:

  1. suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi;

  1. w przypadku importu towarów – kwota podatku:

a) wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego,

b) należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a,

c) wynikająca z deklaracji importowej, w przypadku, o którym mowa w art. 33b,

d) wynikająca z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2-3 i art. 34;

  1. zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6;

  2. kwota podatku należnego z tytułu:

a) świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b) dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c) wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9,

d) wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 (…).

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności.

Natomiast w świetle art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

W kwestii prawa do odliczenia podatku VAT zapłaconego do urzędu celnego, wynikającego z dokumentów odprawy celnej podkreślenia wymaga, że – jak wyżej stwierdzono – transakcja nabycia pojazdu, o którym mowa we wniosku, w wyniku której nastąpiło przemieszczenie towaru z terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska (Irlandii Północnej) na terytorium kraju, spełnia przesłanki do uznania jej za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy. Tym samym transakcja ta nie stanowi importu towarów w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Skoro ww. transakcja nie stanowi importu towarów, to dokument odprawy celnej, w tym konkretnym przypadku, nie dokumentuje faktycznie dokonanej czynności importu towarów. Zatem określona w dokumencie odprawy celnej kwota podatku VAT nie stanowi kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy.

Mając na uwadze fakt, że przedmiotowa transakcja nie stanowi importu towarów, to zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy, nie przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku VAT zapłaconego do urzędu celnego, wynikającego z dokumentów odprawy celnej.

Niezależnie od powyższego należy zauważyć, że powołany przepis art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c ustawy stanowi, że kwota podatku naliczonego jest kwotą podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ustawy. Podatnik, który nabywa towary w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju musi z tego tytułu rozliczyć podatek VAT w Polsce. Wobec powyższego, ma on obowiązek dokonania samoobliczenia podatku należnego z tego tytułu i wykazania go w deklaracji podatkowej. W takim przypadku kwota VAT należnego wykazana przez podatnika będzie jednocześnie kwotą VAT naliczonego podlegającą odliczeniu (z uwzględnieniem wyłączeń ustawowych), na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c ustawy.

Tym samym należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie przysługuje Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem pojazdu, o którym mowa we wniosku, bowiem – jak wynika z opisu sprawy – są Państwo zarejestrowani jako czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz ww. pojazd jest wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 wniosku, z którego wynika, że mogą Państwo odliczyć w deklaracji VAT-7 zapłacony do urzędu celnego podatek VAT, wynikający z dokumentów odprawy celnej, należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Jednocześnie należy jeszcze raz podkreślić, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Identyfikacja czynności nabycia pojazdu, o którym mowa we wniosku, na podstawie innych przepisów prawa nie wpływa na kwalifikację tej czynności w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;

  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329, z późn. zm. (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili