0113-KDIPT1-1.4012.740.2022.2.MGO

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 października 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 26 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nie uznania Pana za podatnika podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą niezabudowanej działki nr 1. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 grudnia 2022 r. (wpływ 16 grudnia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca otrzymał w dniu 20.04.1989 r. tytułem darowizny od rodziców gospodarstwo rolne, w tym działkę rolną nr 1 o powierzchni 4722 m2. Działka ta w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego z 10 grudnia 2005 r. przeznaczona była pod zieleń naturalną (uprawy łąkowe, zieleń niska). W 2021 r. - 13 kwietnia Rada Miejska w `(...)` przeznaczyła ją jak również sąsiednie grunty pod zabudowę jednorodzinną lub usługi.

Wnioskodawca na początku lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku wyraził zgodę na to by gmina (z jej inicjatywy) przeprowadziła wodociąg przez ww. działkę, poza tym działka jest w takim stanie w jakim Wnioskodawca ją otrzymał.

Obecnie Wnioskodawca zamierza sprzedać ww. działkę, gdyż do Wnioskodawcy zgłosiła się firma poszukująca w okolicach `(...)` terenów pod inwestycję (Wnioskodawca nie czynił w tym kierunku żadnych starań).

W tym celu Wnioskodawca podpisał z nią umowę przedwstępną.

Jak z powyższego wynika Wnioskodawca, w celu sprzedaży, nie prowadził i nie prowadzi działań mających charakter zawodowy, wykazywanych w interpretacjach jako znamionujących działalność gospodarczą w tym zakresie.

Na pytania zawarte w wezwaniu o treści:

1. Czy był/jest Pan czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT (podatek od towarów i usług)? Jeżeli tak, to w związku z jaką działalnością?
2. Czy był/jest Pan rolnikiem ryczałtowym, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 r., poz. 931, z późn. zm.), korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy?
3. Czy z działki nr 1 będącej przedmiotem sprzedaży, były/są/będą do dnia sprzedaży dokonywane przez Pana zbiory i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych w rozumieniu art. 2 pkt 20 ustawy o podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, to czy dostawa była/jest/będzie opodatkowana czy zwolniona?
4. Jakie jest aktualnie przeznaczenie działki nr 1 zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego?
5. W jaki sposób/do jakich celów była/jest/będzie do dnia sprzedaży wykorzystywana przez Pana działka nr 1?
6. Czy działka nr 1 była/jest lub do dnia sprzedaży będzie wykorzystywana do działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 r., poz. 931, z późn. zm.)?
7. Czy działka nr 1 do dnia sprzedaży była/jest/będzie udostępniana osobom trzecim, np. na podstawie umów najmu, dzierżawy (w tym na rzecz przyszłego Nabywcy)?
8. Jeśli odpowiedź na pytanie nr 7 jest twierdząca, to należy wskazać, czy udostępnianie to miało/ma/będzie miało charakter odpłatny, czy nieodpłatny?
9. Czy przed sprzedażą poczyni Pan działania i nakłady w celu przygotowania działki nr 1 do sprzedaży i podniesienia jej wartości? Jeżeli tak, to jakie?
10. Czy na dzień sprzedaży działka nr 1 zostanie uzbrojona w media lub zostanie wydana decyzja związana z uzbrojeniem ww. działki w media (np. woda, prąd, gaz, inne – jakie?). Jeżeli tak, to z czyjej inicjatywy zostaną wykonane te czynności?
11. Czy, a jeśli tak, to jakie działania marketingowe podjął Pan w celu sprzedaży działki objętej zakresem pytania?
12. W związku ze wskazaniem w opisie sprawy, że „(…) Wnioskodawca podpisał (…) umowę przedwstępną”, to należy wskazać:

a) jakie prawa i obowiązki wynikające z postanowień ww. umowy zawartej z przyszłym Nabywcą, ciążą na Kupującym a jakie na Sprzedającym?

b) czy w umowie przedwstępnej sprzedaży zostały ustalone warunki, które muszą być spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży, przenoszącej własność działki na Nabywcę? Jeśli tak, to jakie?

1. Czy przed sprzedażą działki udzielił/udzieli Pan nabywcy działki pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) w celu występowania w Pana imieniu w sprawach dotyczących działki?
2. Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 13 jest twierdząca, to należy wskazać:

a) do uzyskania jakich konkretnie decyzji i pozwoleń udzielił/udzieli Pan pełnomocnictw nabywcy do występowania w Pana imieniu?

b) jakich czynności dokona/dokonał nabywca do momentu sprzedaży przez Pana działki w związku z udzielonym pełnomocnictwem?,

odpowiedział Pan, że:

ad 1

nie byłem i nie jestem czynnym podatnikiem ptu,

ad 2

nie jestem rolnikiem ryczałtowym, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ustawy,

ad 3

z działki nr 1 nie były, nie są i nie będą dokonywane zbiory i dostawy produktów rolnych,

ad 4

pod zabudowę jednorodzinną lub usługi,

ad 5

nie była i nie jest wykorzystywana w jakimkolwiek celu,

ad 6

nie była i nie jest wykorzystywana do działalności gospodarczej,

ad 7

nie była, nie jest i nie będzie udostępniana osobom trzecim,

ad 8

nie dotyczy,

ad 9

nie poczynię żadnych nakładów zwiększających wartość działki,

ad 10

na dzień sprzedaży działka będzie w takim stanie jak jest obecnie,

ad 11

nie podejmowałem działań marketingowych,

ad 12 a

sprzedający zobowiązał się do niezawierania z osobami trzecimi umów mających na celu zobowiązanie zbycia lub obciążenia nieruchomości, nieobciążania nieruchomości prawami osób trzecich, niedokonywania zmiany stanu technicznego nieruchomości, niezanieczyszczania nieruchomości w sposób mogący powodować powstanie obowiązku rekultywacji, współdziałania z nabywcą w celu uzyskania opinii, uzgodnień, warunków technicznych dla planowanego przez nabywcę zadania inwestycyjnego, udzielenia, w przypadku gdy prawo nie dopuszcza złożenia wystąpienia przez nabywcę pełnomocnictwa dla niego w celu reprezentowania go w stosownym postępowaniu;

nabywca ma prawo dysponowania nieruchomością w celu składania wniosków, uzyskiwania pozwoleń, uzgodnień, sprawdzeń, opinii, warunków technicznych i przyłączy, a także prowadzenia na niej badań i odwiertów niezbędnych do ustalenia czy warunki glebowe umożliwiają planowaną przez nabywcę inwestycję,

ad 12 b

tak, nieskorzystanie z prawa pierwokupu, o ile by takie istniało w stosunku do innych podmiotów oraz uzyskanie przez nabywcę pozwolenia na budowę budynku na przedmiotowej nieruchomości,

ad 13

istnieje taka możliwość, umowa to przewiduje w przypadkach opisanych w odpowiedzi na pkt 12,

ad 14

jak dotąd nie było takiej potrzeby, więc nie udzielono.

Pytanie

Wnioskodawca pyta czy w świetle przepisów ustawy o ptu z tytułu sprzedaży wymienionej działki będzie występował w charakterze podatnika czy nie?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, nie będzie Pan występował w charakterze podatnika. W świetle interpretacji podatkowych oraz wyroków sądowych (np. I FSK 1565/11 z 10.11.2011 r., I FSK 621/13 z 29.04.2014 r. czy I FSK 774/13 z 27.05.2014 r.), których podstawą jest wyrok ETS z 15.09.2011 r. C 180/10 określający okoliczności, w których sprzedaż nieruchomości ma charakter działalności gospodarczej decydującym jest w tym przypadku podejmowanie przez sprzedającego czynności mających charakter zawodowy, angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez profesjonalnych sprzedawców.

Wnioskujący nie podejmował i nie zamierza podejmować aktywnych działań w celu zbycia działki.

Nie prowadzi Pan działań marketingowych choć z wyroków wynika, że wykonanie nawet niektórych czynności np. podział terenu nie stanowi podstawy do uznania, że ma to charakter działalności gospodarczej.

Wnioskujący, wobec tego uważa, że sprzedaż objęta wnioskiem będzie miała charakter rozporządzenia majątkiem osobistym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 931 z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zatem w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynności odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analiza powyższych przepisów wskazuje, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady:

„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. z wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „gospodarczą” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii podlegania opodatkowaniu sprzedaży niezabudowanej działki istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy, w celu dokonania sprzedaży ww. działki, podjął Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pana za podmioty prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług.

Działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, czy też prowadzenia działalności, ani też w trakcie posiadania nie został wykorzystany do działalności gospodarczej.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Należy zatem sięgnąć do wykładni wynikającej z orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla celów działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości czy jej części w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

W tym miejscu, należy wskazać, że kwestie dotyczące stosunków cywilnoprawnych między podmiotami, w tym kwestie dotyczące przeniesienia własności nieruchomości, reguluje ustawa Kodeks cywilny.

W myśl z art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.), zwanej dalej „Kodeksem cywilnym”:

Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, w myśl którego:

Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej, albo że strony inaczej postanowiły.

Ponadto, kwestia udzielania pełnomocnictw, została uregulowana w Tytule IV Działu VI Przedstawicielstwo, Rozdział I Przepisy ogólne, Rozdział II Pełnomocnictwo Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 95 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela.

Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.

W myśl art. 96 ww. Kodeksu:

Umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).

Stosownie do art. 98 ww. Kodeksu:

Pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności.

Stosownie do art. 99 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

Jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie.

Pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie.

Na mocy art. 108 ww. Kodeksu:

Pełnomocnik nie może być drugą stroną czynności prawnej, której dokonuje w imieniu mocodawcy, chyba że co innego wynika z treści pełnomocnictwa albo że ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy. Przepis ten stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy pełnomocnik reprezentuje obie strony.

Z regulacji art. 109 ww. Kodeksu wynika, że:

Przepisy działu niniejszego stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy oświadczenie woli ma być złożone przedstawicielowi.

Jak wynika z przepisów art. 95 do art. 109 Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo – to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy. Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

Z opisu sprawy wynika, że zamierza Pan sprzedać działkę nr 1, gdyż zgłosiła się do Pana firma poszukująca terenów pod inwestycję. W tym celu podpisał Pan z nią umowę przedwstępną. Sprzedający zobowiązał się do niezawierania z osobami trzecimi umów mających na celu zobowiązanie zbycia lub obciążenia nieruchomości, nieobciążania nieruchomości prawami osób trzecich, niedokonywania zmiany stanu technicznego nieruchomości, niezanieczyszczania nieruchomości w sposób mogący powodować powstanie obowiązku rekultywacji, współdziałania z nabywcą w celu uzyskania opinii, uzgodnień, warunków technicznych dla planowanego przez nabywcę zadania inwestycyjnego, udzielenia, w przypadku gdy prawo nie dopuszcza złożenia wystąpienia przez nabywcę pełnomocnictwa dla niego w celu reprezentowania go w stosownym postępowaniu. Nabywca ma prawo dysponowania nieruchomością w celu składania wniosków, uzyskiwania pozwoleń, uzgodnień, sprawdzeń, opinii, warunków technicznych i przyłączy, a także prowadzenia na niej badań i odwiertów niezbędnych do ustalenia czy warunki glebowe umożliwiają planowaną przez nabywcę inwestycję. W umowie przedwstępnej sprzedaży zostały ustalone warunki, które muszą być spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży, przenoszącej własność działki na Nabywcę, dotyczące nieskorzystania z prawa pierwokupu, o ile by takie istniało w stosunku do innych podmiotów oraz uzyskanie przez nabywcę pozwolenia na budowę budynku na przedmiotowej nieruchomości. Z opisu sprawy wynika również, że istnieje możliwość, przed sprzedażą działki udzielenia przez Pana nabywcy działki pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) w celu występowania w Pana imieniu w sprawach dotyczących działki, umowa to przewiduje w przypadkach opisanych w odpowiedzi na wezwanie na pkt 12. Jak dotąd nie było takiej potrzeby, więc nie udzielono pełnomocnictwa.

Zatem fakt, że podjęte przez Nabywcę działania w celu uzyskania opinii, uzgodnień, warunków technicznych dla planowanego przez nabywcę zadania inwestycyjnego, a także fakt, że Nabywca ma prawo dysponowania nieruchomością w celu składania wniosków, uzyskiwania pozwoleń, uzgodnień, sprawdzeń, opinii, warunków technicznych i przyłączy oraz prowadzenia na niej badań i odwiertów niezbędnych do ustalenia czy warunki glebowe umożliwiają planowaną przez nabywcę inwestycję oraz planowane uzyskanie przez nabywcę pozwolenia na budowę budynku na przedmiotowej nieruchomości, nie będą dokonywane bezpośrednio przez Pana, ale przez Nabywcę nie oznacza, że pozostają bez wpływu na sytuację prawną Pana jako Sprzedającego. Nabywca dokonując ww. działań, uatrakcyjni przedmiotową działkę stanowiącą nadal Pana własność. Działania te, dokonywane za Pana pełną zgodą, wpłyną generalnie na podniesienie atrakcyjności działki nr 1 jako towaru i wzrost jej wartości.

Do czasu zawarcia umowy przyrzeczonej jest Pan właścicielem działki nr 1, która podlega wielu ww. czynnościom. Wszystkie te czynności z punktu widzenia podatku VAT zostaną „wykonane” w Pana sferze prawnopodatkowej. W tym kontekście bez znaczenia pozostaje okoliczność wykonywania ww. czynności przez potencjalnego nabywcę. Nabywca podejmuje bowiem określone działania za Pana zgodą, a Pan współdziała w ww. zakresie z nabywcą. Opisane czynności, dokonywane za Pana pełną zgodą, wpłyną generalnie na podniesienie atrakcyjności nieruchomości jako towaru i wzrost jej wartości. Z perspektywy Nabywcy nieruchomość zostanie do chwili sprzedaży profesjonalnie przygotowana do prowadzenia inwestycji. W efekcie wykonywanych czynności dostawie będzie podlegać działka o zupełnie innym charakterze jak w chwili zawarcia umowy przedwstępnej.

Ponadto, w sytuacji, gdy udzieli Pan pełnomocnictwa nabywcy w celu podjęcia określonych działań, wskazania wymaga, że stworzenie Kupującemu na podstawie otrzymanego pełnomocnictwa możliwości przygotowania gruntu do transakcji sprzedaży, potencjalnie może mieć wpływ na wartość nieruchomości i wywoła skutki w Pana sferze prawnopodatkowej. Bowiem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywołuje skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

Zatem, w przedmiotowej sprawie, podejmując ww. czynności, będzie Pan angażował środki podobne do tych, jakie wykorzystują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o których mowa we wskazanych orzeczeniach w sprawach C-180/10 i C-181/10, tj. będzie wykazywał aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Analiza przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz powołanych regulacji prowadzi do wniosku, że z tytułu sprzedaży niezabudowanej działki nr 1 należy uznać Pana za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W konsekwencji, czynność sprzedaży niezabudowanej działki nr 1, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego `(...)`. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).