📖 Pełna treść interpretacji
WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)
Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r., poz. 2651), zwanej dalej Ordynacją podatkową, i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 31 sierpnia 2022 r. (data wpływu 16 września 2022 r.), uzupełnionego pismem z dnia 8 listopada 2022 r. (data wpływu 15 listopada 2022 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.
Przedmiot wniosku: usługa – udostępnianie pracownikom pokoi na pobyt czasowy
Opis usługi: Wnioskodawca (agencja pracy tymczasowej) planuje świadczyć usługi zakwaterowania w hotelu pracowniczym dla osób pracujących poza miejscem zamieszkania, tj. dla pracowników zatrudnionych na podstawie umowy zlecenie (dalej łącznie „zleceniobiorcy”), kierowanych do wykonywania prac fizycznych u klientów agencji zainteresowanych nabyciem siły roboczej w obiektach produkcyjnych, magazynowanych lub centrach logistycznych. Wnioskodawca będzie udostępniał zleceniobiorcom (z zasady obcokrajowcom związanym pozwoleniem na pobyt czasowy) pokoje na czas wykonywania przez nich pracy. Omawiane usługi zakwaterowania obejmować będą: przygotowanie pomieszczenia do zakwaterowania (pobytu) pracownika (sprzątanie, wraz z zapewnieniem czystej pościeli i ręczników) oraz zapewnienie dostępu do mediów (dostawa wody, dostawa gazu, dostawa prądu (energii elektrycznej), wywóz nieczystości, dostawa Internetu, telewizja (TV)). Wnioskodawca planuje udostępnianie pomieszczeń (pokoi) na następujących zasadach: pokoje udostępniane będą celem zakwaterowania w cyklach krótkoterminowych i nie będzie możliwości stałego meldunku; pokoje będą udostępniane wyłącznie zleceniobiorcom, Wnioskodawca nie zamierza ich udostępniać turystom ani innym osobom postronnym; pokoje będą wieloosobowe, umeblowane (wyposażenie: łóżka (w tym pościel oraz ręczniki), szafy) z dostępem do przestrzeni wspólnej, gdzie znajdować się będą łazienki, pralnia oraz kuchnia; pokoje będą udostępniane odpłatnie, przy czym opłata uwzględniać będzie: dostawę prądu, wody, gazu, wywóz nieczystości oraz tv i internet (media), a także usługę towarzyszącą (przygotowanie pokoju do pobytu danej osoby (pracownika), tj. sprzątanie i wymianę pościeli oraz ręczników po poprzednim pracowniku). Wynagrodzenie za media nie będzie uzależnione od stopnia ich zużycia, ani od stanów liczników. Żaden ze zleceniobiorców nie będzie miał wpływu na przedmiot, zakres, czy długość trwania jakiejkolwiek umowy na dostawę mediów oraz na wybór dostawcy mediów, nie będzie miał także możliwości zawarcia z nim umowy we własnym zakresie. Zleceniobiorca nie będzie mógł wybrać ilości i rodzaju elementów usługi (usług dodatkowych), wszystkie te elementy są wykonywane łącznie, w stanie niezmienionym i są konieczne dla realizacji zakwaterowania. Cena liczona jest za miejsce noclegowe – miejsce zakwaterowania w pomieszczeniu (pokoju). Wyłącznym celem udostępniania tych pomieszczeń (pokoi) jest czasowe zapewnienie noclegu i zakwaterowania dla zleceniobiorców, wyłącznie na czas związany z wykonywaną czasowo pracą u klienta agencji.
Rozstrzygnięcie: PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 2015 – 55.90.12.0
Stawka podatku od towarów i usług: 8%
Podstawa prawna: art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust. 1a oraz poz. 47 załącznika nr 3, art. 146ea pkt 2 i art. 146ef ust. 1 pkt 2 ustawy
Cel wydania WIS: na potrzeby stosowania art. 111 ust. 8 ustawy oraz § 2 ust. 1 w zw. z poz. 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2021 r., poz. 2442, z późn. zm.) oraz określenia stawki podatku od towarów i usług.
UZASADNIENIE
W dniu 16 września 2022 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania ww. usługi według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) na potrzeby stosowania art. 111 ust. 8 ustawy oraz § 2 ust. 1 w zw. z poz. 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2021 r., poz. 2442, z późn. zm.) oraz określenia stawki podatku od towarów i usług. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 listopada 2022 r. (data wpływu 15 listopada 2022 r.) poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.
W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis usługi.
Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług) i zamierza działać jako agencja pracy tymczasowej (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 78.20.Z), w tym będzie posiadać odpowiedni certyfikat oraz zostanie wpisany do rejestru Agencji Zatrudnienia. Będąc dysponentem odpowiedniej ilości pomieszczeń (pokoi) w hotelu pracowniczym oraz budynku mieszkalnym Wnioskodawca planuje świadczyć usługi zakwaterowania dla osób pracujących poza miejscem zamieszkania, tj. dla pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę lub zlecenie (dalej łącznie: „pracownicy”), kierowanych do wykonywania prac fizycznych u klientów agencji zainteresowanych nabyciem siły roboczej w obiektach produkcyjnych, magazynowanych lub centrach logistycznych.
Wnioskodawca jest dysponentem pomieszczeń w budynku hotelu pracowniczego sklasyfikowanego w grupie PKOB 1130 (Budynki zbiorowego zamieszkania) oraz w budynku mieszkalnym faktycznie wykorzystywanym jako hotel pracowniczy, sklasyfikowanym w grupie PKOB 1110 (Budynki mieszkalne jednorodzinne). Niezależnie jednak od rodzaju budynku, w których się znajdują, pomieszczenia (pokoje) te Wnioskodawca chce wykorzystywać na potrzeby prowadzonej działalności agencji pracy tymczasowej. Wnioskodawca będzie udostępniał pracownikom (z zasady obcokrajowcom) pokoje dla celów krótkotrwałego zakwaterowania, na czas wykonywania pracy przez tych pracowników.
Działanie to służyć będzie umożliwieniu Wnioskodawcy wykonywania kontraktów agencji pracy tymczasowej (umów z klientami agencji), na podstawie których agencja zobowiązana będzie do udostępnienia odpowiedniej ilości pracowników. Tym samym, długość okresu zakwaterowania pracowników zależna będzie od czasu rzeczywistego zapotrzebowania klienta agencji na pracę danej osoby (pracownika), tj. od zakładanego czasu realizacji jej obowiązków pracowniczych na terenie danego miasta – miejsca wykonywania pracy. Wynika to z faktu, iż Wnioskodawca będzie rekrutował pracowników z różnych lokalizacji, w tym obcokrajowców, co często wiąże się z koniecznością zmiany miejsca zamieszkania i zapewnienia zakwaterowania na czas skierowania pracownika do pracy u klienta agencji. Ponadto, zapewnienie miejsca zakwaterowania w pobliżu miejsca docelowego wykonywania pracy przez pracowników da Wnioskodawcy możliwość należytego i terminowego wypełniania obowiązków agencji pracy tymczasowej.
W efekcie, Wnioskodawca planuje udostępnianie pomieszczeń (pokoi) na następujących zasadach:
-
pokoje udostępniane będą celem zakwaterowania w cyklach krótkoterminowych, przy czym Wnioskodawca dopuszcza możliwość zameldowania poszczególnych pracowników, jednakże wyłącznie na pobyt czasowy. Uzyskanie stałego zameldowania nie będzie możliwe, albowiem z założenia omawiane usługi dotyczyć będą zakwaterowania w cyklach krótkoterminowych (np. tygodniowych, dwutygodniowych lub miesięcznych) lub sezonowych. Wyjątkowo zakwaterowanie może dotyczyć okresów długoterminowych (np. trzech miesięcy lub półrocza), niemniej długi termin zakwaterowania nie będzie umożliwiał, stałego meldunku;
-
pokoje będą udostępniane wyłącznie pracownikom, Wnioskodawca nie zamierza ich udostępniać turystom ani innym osobom postronnym. Celem wykonywania opisywanej usługi będzie wyłącznie zapewnienie zakwaterowania dla pracowników na czas wykonywania przez nich pracy u klienta agencji;
-
pokoje będą umeblowane, tj. udostępniane pomieszczenie obejmować będzie następujące wyposażenie: łóżko (w tym pościel oraz ręczniki), szafę oraz dostęp do przestrzeni wspólnej w budynku, gdzie znajdować się będą łazienki, pralnia oraz kuchnia;
-
pokoje będą udostępniane odpłatnie, przy czym opłata będzie naliczana ryczałtowo (za pojedynczy udostępniony pokój) i uwzględniać będzie świadczenia dodatkowe, tj.: dostawy prądu, wody, gazu, wywóz nieczystości oraz tv i internet (media), a także nw. usługę towarzyszącą. Przy tym, wynagrodzenie za media nie będzie uzależnione od stopnia ich zużycia, ani od stanów liczników. Liczniki bowiem dotyczą całego obiektu (budynku), a nie pojedynczych pomieszczeń. Żaden z pracowników nie będzie miał również wpływu na przedmiot, zakres, czy długość trwania jakiejkolwiek umowy na dostawę mediów. Stąd wynagrodzenie za opisywane świadczenia dodatkowe będzie elementem cenotwórczym ryczałtowego wynagrodzenia za udostępnienie pojedynczego pokoju;
-
pokoje będą udostępniane wraz z zapewnieniem minimalnej usługi towarzyszącej obejmującej wyłącznie przygotowanie pokoju do pobytu danej osoby (pracownika), tj. sprzątanie i wymianę pościeli oraz ręczników po poprzednim pracowniku. Usługi te Wnioskodawca uznaje za konieczne z uwagi na przewidywaną tymczasowość pobytu (zakwaterowania) oraz znaczną rotację pracowników korzystających z zakwaterowania.
Wnioskodawca na moment udostępnienia pomieszczeń (pokoi) pracownikom nie jest w stanie precyzyjnie przewidzieć okresów udostępnienia tych pomieszczeń (ergo nie jest w stanie precyzyjnie założyć okresów udostępnienia określonego pracownika na rzecz danego klienta agencji), stąd rozliczenia pomiędzy agencją a pracownikiem będą następować cyklicznie – maksymalnie w okresach miesięcznych. Wnioskodawca nie wyklucza przy tym określenia ryczałtowego wynagrodzenia za każdą dobę pobytu (zakwaterowania).
Wnioskodawca zaznacza przy tym, że celem opisywanego zakwaterowania nie będzie umożliwienie pracownikom przeniesienia interesu życiowego do danej miejscowości i nie zamierza on świadczyć usług najmu pomieszczeń, w tym w szczególności najmu dla celów mieszkaniowych.
Prezentowane pomieszczenia (pokoje) nie będą bowiem pozwalać na stałe zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych pracowników, w tym zwłaszcza nie będą przystosowane w taki sposób, aby każdy z nich – osobno – spełniał podstawowe funkcje mieszkalne, niezbędne do prawidłowej egzystencji człowieka i zabezpieczenia/realizacji potrzeb życiowych, czy rodzinnych. Przede wszystkim z uwagi na niski i minimalistyczny standard wykończenia oraz brak odrębnych, przypisanych do danego pomieszczenia (pokoju) łazienek, czy kuchni.
Wnioskodawca podkreśla zatem, że wyłącznym celem udostępniania tych pomieszczeń (pokoi) jest czasowe zapewnienie noclegu i zakwaterowania dla pracowników, wyłącznie na czas związany z wykonywaną czasowo pracą u klienta agencji.
Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie sposobu kwalifikacji podatkowej
Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy omawiana usługa może zostać sklasyfikowana w dziale 55 PKWiU, a w szczególności w grupowaniu szczegółowym 55.90.12.0 (Usługi świadczone przez hotele pracownicze) oraz, czy może korzystać z preferencyjnego opodatkowania stawką 8% VAT.
Jednocześnie, w razie potwierdzenia ww. klasyfikacji Wnioskodawca ma wątpliwość, czy w niniejszej sprawie, względem opisywanych usług będzie mógł korzystać ze zwolnienia z obowiązku fiskalizacji, albowiem będzie świadczyć usługi związane z zakwaterowaniem wskazane z grupie 55.90.1 PKWiU, o których mowa w poz. 20 załącznika do rozporządzenia w sprawie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Stanowisko Wnioskodawcy:
Wnioskodawca wskazuje, iż przedmiotem złożonego wniosku jest jedno kompleksowe (jednolite) świadczenie składające się z 8 świadczeń.
Świadczenie to obejmuje swym zakresem usługę dominującą – zakwaterowanie – oraz szereg świadczeń akcesoryjnych (uzupełniających), które umożliwiają wykonanie świadczenia głównego i z perspektywy nabywcy łącznie, stanowią kompletną, nierozerwalną całość. Chodzi o takie świadczenia jak:
1. przygotowanie pomieszczenia do zakwaterowania (pobytu) pracownika, tj. sprzątanie, wraz z zapewnieniem czystej pościeli i ręczników,
2. zapewnienie dostępu do mediów:
a. dostawa wody,
b. dostawa gazu,
c. dostawa prądu (energii elektrycznej),
d. wywóz nieczystości,
e. dostawa internetu,
f. telewizja (TV).
Zdaniem Wnioskodawcy, mówimy zatem o jednej usłudze – usłudze zakwaterowania. Ta bowiem stanowi centrum świadczenia, jest głównym przedmiotem zainteresowania nabywcy (pracownika) i determinuje wykonanie pozostałych ww. świadczeń.
Wnioskodawca stoi na stanowisku, że opisywana usługa stanowi usługę możliwą do sklasyfikowania w Dziale 55 PKWiU i tym samym usługę tą może opodatkować stawką 8% VAT.
Wyjaśniając powyższe, Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z treścią art. 41 ust. 2 VAT – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Przy czym, w świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 VAT – w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4 wynosi 23%.
Z art. 41 ust. 2 VAT wynika, że dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1 i art. 138i ust. 4.
Zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 2 VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
Jak wynika z art. 146aa ust. 1a ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:
1. kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz
2. wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.
W efekcie, podstawowa stawka opodatkowania wynosi 23%, przy czym ustawa o VAT przewiduje pewne wyjątki. Wśród tych przewidziano możliwość zastosowania stawki 8% VAT, która w omawianym zakresie znajduje zastosowanie dla świadczeń wskazanych w załączniku nr 3 do ustawy.
W załączniku tym, w poz. 47 wskazano PKWiU 55 „Usługi związane z zakwaterowaniem”.
W związku z powyższym, dla opisanej we wniosku usługi (`(...)`), która mieści się w grupowaniu PKWiU 55 – „Usługi związane z zakwaterowaniem”, możliwe jest zastosowanie stawki 8% VAT.
Powyższe wynika z zasadnej do przyjęcia klasyfikacji statystycznej – działu 55 PKWiU.
W ocenie Wnioskodawcy, ww. klasyfikacja znajduje bowiem zastosowanie w niniejszej sprawie, a przy tym możliwe jest jej doprecyzowanie z wykorzystaniem siedmiocyfrowej klasyfikacji 55.90.12.0.
Precyzując, Wnioskodawca wskazuje co następuje.
Do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie świadczonych usług należy stosować Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1676, z późn. zm.).
Podstawowe cele, konstrukcję i sposób posługiwania się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług oraz jej interpretację wskazują zasady metodyczne, stanowiące integralną część klasyfikacji (pkt 1.3).
Stosownie do pkt 5.3.2 wspominanych zasad metodycznych, każdą usługę należy zaliczać do odpowiedniego grupowania zgodnie z jej charakterem, niezależnie od symbolu PKD, pod którym został zaklasyfikowany w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej REGON podmiot gospodarczy wykonujący usługę.
Jednocześnie w pkt 7.6 zasad metodycznych zawarto ogólne reguły klasyfikowania usług.
I tak, na podstawie pkt 7.6.2, gdy przeprowadzona analiza opisu wykonywanych czynności wskazuje na możliwość zaliczenia usługi do dwóch lub kilku grupowań, należy przyjąć następujące reguły klasyfikowania, z tym jednak, że porównywać można jedynie grupowania tego samego poziomu hierarchicznego:
a) grupowanie, które zawiera bardziej dokładny opis czynności, powinno być uprzywilejowane (wybrane) w stosunku do grupowania zawierającego opis ogólny,
b) usługa złożona, składająca się z kombinacji różnych czynności, której nie można zaklasyfikować zgodnie ze wskazanym sposobem, powinna być zaklasyfikowana jak usługa, która nadaje całości zasadniczy charakter,
c) usługę, której nie można zaklasyfikować zgodnie z (tiret 1, 2) należy zaklasyfikować w grupowaniu odpowiednim dla usługi o najbardziej zbliżonym charakterze.
Oceniając zatem możliwość klasyfikacji opisywanej usługi w Dziale 55 PKWiU, zdaniem Wnioskodawcy, zaznaczyć należy, że dział ten znajduje się w Sekcji I, obejmującej USŁUGI ZWIĄZANE Z ZAKWATEROWANIEM I USŁUGI GASTRONOMICZNE.
Zgodnie natomiast z wyjaśnieniami GUS (Główny Urząd Statystyczny) ww. Sekcja I obejmuje m.in.:
a) usługi w zakresie noclegów świadczone przez hotele, a także
b) usługi w zakresie tymczasowego lub długoterminowego zakwaterowania w hotelach pracowniczych.
Równocześnie omawiana Sekcja nie obejmuje wynajmu nieruchomości mieszkalnych w celu dłuższego pobytu, zazwyczaj w cyklu miesięcznym lub rocznym, sklasyfikowanego w 68.20.1.
Analizując powyższe Wnioskodawca dochodzi do wniosku, iż świadczona przez niego usługa z całą pewnością nie jest możliwa do klasyfikacji w grupowaniu 68.20.1, ani żadnym innym grupowaniu Sekcji L, albowiem nie dotyczy w żadnym zakresie wynajmu całych obiektów/lokali (nieruchomości), ani tym bardziej wynajmu nieruchomości mieszkalnych dla celów długotrwałego (stałego) pobytu.
Analizując zatem grupowanie najbardziej odpowiadające cechom opisywanej usługi Wnioskodawca dochodzi do wniosku, iż w niniejszej sprawie najwłaściwszym wydaje się dział 55, Sekcji I (zatytułowany USŁUGI ZWIĄZANE Z ZAKWATEROWANIEM).
Wnioskodawca podkreśla, że udostępnianie miejsc zakwaterowania pracownikom związane jest z jego działalnością gospodarczą. Usługa ma na celu poprawę rezultatów działalności gospodarczej, dzięki zatrudnianiu wykwalifikowanych pracowników z różnych rejonów kraju i zza granicy (w podobnym tonie w analogicznej sprawie wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 8 maja 2018 r., I FSK 1182/16). W przedmiotowej usłudze nie jest realizowany wyłącznie cel mieszkaniowy, stąd, w opinii Wnioskodawcy, nie można tejże usługi zakwalifikować jako usługi najmu. Ponadto, usługa ma charakter tymczasowy, nie jest związana z pobytem stałym i nie jest świadczona w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych osób, które w lokalach przebywają (tak, stanowisko DKIS w podobnej sprawie: Pismo z dnia 9 maja 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDSL1-2.440.63.2022.3.PR). W analogicznej sprawie DKIS potwierdził stawkę 8% dla usług udostępniania miejsc noclegowych dla pracodawcy celem zakwaterowania pracowników sezonowych (Pismo z dnia 18 lutego 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDSL2-2.440.338.2021.5.AG).
Na tle powyższego, grupowanie – co najmniej – w dziale 55 PKWiU nie powinno budzić wątpliwości. Skoro jednak, zgodnie z zasadami metodycznymi Wnioskodawca winien dążyć do możliwie najbardziej szczegółowej klasyfikacji to taką, w ocenie Wnioskodawcy, jest grupowanie 55.90.12.0.
Grupowanie odnosi się do usług świadczonych przez hotele pracownicze i zgodnie z objaśnieniami Głównego Urzędu Statystycznego do PKWiU 2015 obejmuje swym zakresem „usługi noclegowe w hotelach pracowniczych, kwaterach pracowniczych lub innych obiektach mieszkalnych dla osób pracujących poza miejscem zamieszkania”. Jak przy tym GUS zaznaczył w uwagach do objaśnień opisywane grupowanie obejmuje „zapewnienie zakwaterowania w cyklach krótko- lub długoterminowych”.
W efekcie, opisywane świadczenie zdaje się w pełni wpisywać ww. normę statystyczną.
Jednocześnie Wnioskodawca uważa, że realizacja wymienionej usługi pozwala mu na zastosowanie zwolnienia z fiskalizacji.
Zgodnie bowiem z treścią rozporządzenia (§ 2) w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (dalej: „rozporządzenie”), zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2023 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia. Rozporządzenie precyzuje również, że w odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa pow., stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.
W poz. 20 załącznika do rozporządzenia wskazano, że zwolnieniu podlegają m.in. pozostałe usługi związane z zakwaterowaniem sklasyfikowane w dziale ex 55.90.1 PKWiU, a wiec również usługi będące przedmiotem złożonego wniosku.
Wnioskodawca wskazuje bowiem, że z zakresu ww. zwolnienia wykluczono grupowanie szczegółowe 55.90.13.0 (Usługi oferowania miejsc sypialnych w wagonach kolejowych i w pozostałych środkach transportu). Nie wykluczono jednak ww. grupowania 55.90.12.0.
Zdaniem Wnioskodawcy, powołując się na ww. grupowanie 55.90.1 ustawodawca posłużył się przedrostkiem „ex”, co, w opinii Wnioskodawcy, stanowi o zawężeniu stosowania zwolnienia, właśnie z uwagi na wyżej opisane wyłączenie grupowania 55.90.13.0 mieszczącego się w 55.90.1.
Jednocześnie, zawężenie przedmiotowego zwolnienia wyłącznie do „pozostałych świadczeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych” nie powinno mieć miejsca, albowiem wówczas racjonalny ustawodawca wskazałby jednoznacznie grupowanie 55.90.19.0 Pozostałe usługi związane z zakwaterowaniem, gdzie indziej niesklasyfikowane. Skoro jednak tego nie uczynił, to wskazywane przez Wnioskodawcę grupowanie 55.90.12.0, tu dotyczące krótkotrwałego zakwaterowania pracowników w pokojach w obiektach stanowiących hotel pracowniczy oraz inny obiekt mieszkalny, wpisuje się w zakres omawianego zwolnienia.
Jedynym warunkiem jest tutaj konieczność udokumentowania omawianej usługi fakturą, co Wnioskodawca zamierza uczynić (na potrzeby oceny prezentowanego stanowiska Wnioskodawcy, organ przyjąć powinien, że Wnioskodawca będzie wystawiał na rzecz pracowników faktury dokumentujące ów zakwaterowanie).
W uzupełnieniu z dnia 8 listopada 2022 r. (data wpływu 15 listopada 2022 r.) Wnioskodawca wskazał co następuje.
Konkretyzacja świadczenia.
We wniosku wskazano, że:
„Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT i zamierza działać jako agencja pracy tymczasowej (PKD 78.20.Z), w tym będzie posiadać odpowiedni certyfikat oraz zostanie wpisany do rejestru Agencji Zatrudnienia. Będąc dysponentem odpowiedniej ilości pomieszczeń (pokoi) w hotelu pracowniczym oraz budynku mieszkalnym Wnioskodawca planuje świadczyć usługi zakwaterowania dla osób pracujących poza miejscem zamieszkania, tj. dla pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę lub zlecenie (dalej łącznie: »pracownicy«), kierowanych do wykonywania prac fizycznych u klientów agencji zainteresowanych nabyciem siły roboczej w obiektach produkcyjnych, magazynowanych lub centrach logistycznych”.
Konkretyzując jednoznacznie powyższe i niwelując ewentualną wariantowość, która może wpłynąć na klasyfikację i stawkę VAT Wnioskodawca wskazuje, że przedmiotem zapytania jest sytuacja obejmująca wyłącznie: (i) usługę zakwaterowania w pomieszczeniach w hotelu pracowniczym (jak wskazano klasyfikowanym w grupie 1130 PKOB Budynki zbiorowego zamieszkania) i świadczoną (ii) wyłącznie na rzecz zleceniobiorców – osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.
Szczegółowy opis świadczenia
Uszczegóławiając opis omawianej usługi zakwaterowania Wnioskodawca wskazuje, że usługa ta stanowi skonkretyzowane świadczenie kompleksowe składające się łącznie z 8 elementów, które umożliwiają wykonanie świadczenia głównego i z perspektywy nabywcy łącznie, stanowią kompletną, nierozerwalną całość. Chodzi o takie świadczenia jak:
1. przygotowanie pomieszczenia do zakwaterowania (pobytu) pracownika, tj. sprzątanie, wraz z zapewnieniem czystej pościeli i ręczników,
2. zapewnienie dostępu do mediów:
a. dostawa wody,
b. dostawa gazu,
c. dostawa prądu (energii elektrycznej),
d. wywóz nieczystości,
e. dostawa internetu,
f. telewizja (TV).
Wnioskodawca na wniosku WIS-W oraz dołączonych do niego załącznikach doprecyzował opis usługi będącej przedmiotem wniosku w następujący sposób:
Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT i zamierza działać jako agencja pracy tymczasowej (PKD 78.20.Z), w tym będzie posiadać odpowiedni certyfikat oraz zostanie wpisany do rejestru Agencji Zatrudnienia. Będąc dysponentem odpowiedniej ilości pomieszczeń (pokoi) w hotelu pracowniczym Wnioskodawca planuje świadczyć usługi zakwaterowania dla osób pracujących poza miejscem zamieszkania, tj. dla pracowników zatrudnionych na podstawie umowy zlecenie (dalej łącznie „zleceniobiorcy”), kierowanych do wykonywania prac fizycznych u klientów agencji zainteresowanych nabyciem siły roboczej w obiektach produkcyjnych, magazynowanych lub centrach logistycznych.
Wnioskodawca jest dysponentem pomieszczeń w budynku hotelu pracowniczego sklasyfikowanego w grupie PKOB 1130 (Budynki zbiorowego zamieszkania), w którym znajdują się pomieszczenia (pokoje). Wnioskodawca chce je wykorzystywać na potrzeby prowadzonej działalności agencji pracy tymczasowej. Wnioskodawca będzie udostępniał zleceniobiorcom (z zasady obcokrajowcom) pokoje dla celów krótkotrwałego zakwaterowania, na czas wykonywania pracy przez tych zleceniobiorców.
Działanie to służyć będzie umożliwieniu Wnioskodawcy wykonywania kontraktów agencji pracy tymczasowej (umów z klientami agencji), na podstawie których agencja zobowiązana będzie do udostępnienia odpowiedniej ilości zleceniobiorców. Z zasady na okres 4 miesięcy.
Omawiane usługi zakwaterowania obejmować będą świadczenie kompleksowe składające się łącznie z 8 elementów, które umożliwiają wykonanie świadczenia głównego i z perspektywy nabywcy łącznie, stanowią kompletną, nierozerwalną całość. Chodzi o takie świadczenia jak:
1. przygotowanie pomieszczenia do zakwaterowania (pobytu) pracownika, tj. sprzątanie, wraz z zapewnieniem czystej pościeli i ręczników,
2. zapewnienie dostępu do mediów:
a. dostawa wody,
b. dostawa gazu,
c. dostawa prądu (energii elektrycznej),
d.wywóz nieczystości,
e. dostawa Internetu,
f. telewizja (TV).
W efekcie, Wnioskodawca planuje udostępnianie pomieszczeń (pokoi) na następujących zasadach:
-
pokoje udostępniane będą celem zakwaterowania w cyklach krótkoterminowych i nie będzie możliwości stałego meldunku;
-
pokoje będą udostępniane wyłącznie zleceniobiorcom, Wnioskodawca nie zamierza ich udostępniać turystom ani innym osobom postronnym. Celem wykonywania opisywanej usługi będzie wyłącznie zapewnienie zakwaterowania na czas wykonywania przez nich pracy u klienta agencji;
-
pokoje będą wieloosobowe, umeblowane, tj. udostępniane pomieszczenie obejmować będzie następujące wyposażenie: łóżka (w tym pościel oraz ręczniki), szafy oraz dostęp do przestrzeni wspólnej, gdzie znajdować się będą łazienki, pralnia oraz kuchnia;
-
pokoje będą udostępniane odpłatnie, przy czym opłata będzie naliczana ryczałtowo (za pojedynczy udostępniony pokój) i uwzględniać będzie świadczenia składowe, tj.: dostawy prądu, wody, gazu, wywóz nieczystości oraz tv i internet (media), a także nw. usługę towarzyszącą. Przy tym, wynagrodzenie za media nie będzie uzależnione od stopnia ich zużycia, ani od stanów liczników. Liczniki bowiem dotyczą całego obiektu (budynku) a nie pojedynczych pomieszczeń. Żaden ze zleceniobiorców nie będzie miał również wpływu na przedmiot, zakres, czy długość trwania jakiejkolwiek umowy na dostawę mediów. Stąd wynagrodzenie za opisywane świadczenia dodatkowe będzie elementem cenotwórczym ryczałtowego wynagrodzenia za udostępnienie pojedynczego pokoju i będzie niezmienne;
-
pokoje będą udostępniane wraz z zapewnieniem minimalnej usługi towarzyszącej obejmującej wyłącznie przygotowanie pokoju do pobytu danej osoby (pracownika), tj. sprzątanie i wymianę pościeli oraz ręczników po poprzednim pracowniku. Usługi te Wnioskodawca uznaje za konieczne z uwagi na przewidywaną tymczasowość pobytu (zakwaterowania) oraz znaczną rotację zakwaterowanych.
Wnioskodawca zaznacza przy tym, że celem opisywanego zakwaterowania nie będzie umożliwienie pracownikom przeniesienia interesu życiowego do danej miejscowości i nie zamierza on świadczyć usług najmu pomieszczeń, w tym w szczególności najmu dla celów mieszkaniowych.
Prezentowane pomieszczenia (pokoje) nie będą bowiem pozwalać na stałe zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych pracowników, w tym zwłaszcza nie będą przystosowane w taki sposób, aby każdy z nich – osobno – spełniał podstawowe funkcje mieszkalne, niezbędne do prawidłowej egzystencji człowieka i zabezpieczenia/realizacji potrzeb życiowych, czy rodzinnych. Przede wszystkim z uwagi na niski i minimalistyczny standard wykończenia oraz brak odrębnych, przypisanych do danego pomieszczenia (pokoju) łazienek, czy kuchni oraz zakwaterowanie wielu osób (zleceniobiorców) w jednym pomieszczeniu.
Wnioskodawca podkreśla zatem, że wyłącznym celem udostępniania tych pomieszczeń (pokoi) jest czasowe zapewnienie noclegu i zakwaterowania dla zleceniobiorców, wyłącznie na czas związany z wykonywaną czasowo pracą u klienta agencji.
Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie sposobu kwalifikacji podatkowej
Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy omawiana usługa może zostać sklasyfikowana w dziale 55 PKWiU, a w szczególności w grupowaniu szczegółowym 55.90.12.0 (Usługi świadczone przez hotele pracownicze) oraz, czy może korzystać z preferencyjnego opodatkowania stawką 8% VAT.
Jednocześnie, w razie potwierdzenia ww. klasyfikacji Wnioskodawca ma wątpliwość, czy w niniejszej sprawie, względem opisywanych usług będzie mógł korzystać ze zwolnienia z obowiązku fiskalizacji, albowiem będzie świadczyć usługi związane z zakwaterowaniem wskazane z grupie 55.90.1 PKWiU, o których mowa w poz. 20 załącznika do rozporządzenia w sprawie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Stanowisko Wnioskodawcy:
Wnioskodawca wskazuje, iż przedmiotem złożonego wniosku jest jedno kompleksowe (jednolite) świadczenie składające się z 8 świadczeń.
Świadczenie to obejmuje swym zakresem usługę dominującą – zakwaterowanie – oraz szereg świadczeń akcesoryjnych (uzupełniających), które umożliwiają wykonanie świadczenia głównego i z perspektywy nabywcy łącznie, stanowią kompletną, nierozerwalną całość. Chodzi o takie świadczenia jak:
1. przygotowanie pomieszczenia do zakwaterowania (pobytu) pracownika, tj. sprzątanie wraz z zapewnieniem czystej pościeli i ręczników,
2. zapewnienie dostępu do mediów:
a. dostawa wody,
b. dostawa gazu,
c. dostawa prądu (energii elektrycznej),
d. wywóz nieczystości,
e. dostawa Internetu,
f. telewizja (TV).
Zdaniem Wnioskodawcy, mówimy zatem o jednej usłudze – usłudze zakwaterowania. Ta bowiem stanowi centrum świadczenia, jest głównym przedmiotem zainteresowania nabywcy (pracownika) i determinuje wykonanie pozostałych ww. świadczeń.
Wnioskodawca stoi na stanowisku, że opisywana usługa stanowi usługę możliwą do sklasyfikowania w Dziale 55 PKWiU i tym samym usługę tą może opodatkować stawką 8% VAT.
Wyjaśniając powyższe, Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z treścią art. 41 ust. 2 VAT – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Przy czym, w świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 VAT – w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4 wynosi 23%.
Z art. 41 ust. 2 VAT wynika, że dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1 i art. 138i ust. 4.
Zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 2 VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
Jak wynika z art. 146aa ust. 1a ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:
1. kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz
2. wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.
W efekcie, podstawowa stawka opodatkowania wynosi 23%, przy czym ustawa o VAT przewiduje pewne wyjątki. Wśród tych przewidziano możliwość zastosowania stawki 8% VAT, która w omawianym zakresie znajduje zastosowanie dla świadczeń wskazanych w załączniku nr 3 do ustawy.
W załączniku tym, w poz. 47 wskazano PKWiU 55 „Usługi związane z zakwaterowaniem”.
W związku z powyższym, dla opisanej we wniosku usługi (`(...)`), która mieści się w grupowaniu PKWiU 55 – „Usługi związane z zakwaterowaniem”, możliwe jest zastosowanie stawki 8% VAT.
Powyższe wynika z zasadnej do przyjęcia klasyfikacji statystycznej – działu 55 PKWiU.
W ocenie Wnioskodawcy, ww. klasyfikacja znajduje bowiem zastosowanie w niniejszej sprawie, a przy tym możliwe jest jej doprecyzowanie z wykorzystaniem siedmiocyfrowej klasyfikacji 55.90.12.0.
Precyzując, Wnioskodawca wskazuje co następuje.
Do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie świadczonych usług należy stosować Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1676, z późn. zm.).
Podstawowe cele, konstrukcję i sposób posługiwania się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług oraz jej interpretację wskazują zasady metodyczne, stanowiące integralną część klasyfikacji (pkt 1.3).
Stosownie do pkt 5.3.2 wspominanych zasad metodycznych, każdą usługę należy zaliczać do odpowiedniego grupowania zgodnie z jej charakterem, niezależnie od symbolu PKD, pod którym został zaklasyfikowany w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej REGON podmiot gospodarczy wykonujący usługę.
Jednocześnie w pkt 7.6 zasad metodycznych zawarto ogólne reguły klasyfikowania usług.
I tak, na podstawie pkt 7.6.2, gdy przeprowadzona analiza opisu wykonywanych czynności wskazuje na możliwość zaliczenia usługi do dwóch lub kilku grupowań, należy przyjąć następujące reguły klasyfikowania, z tym jednak, że porównywać można jedynie grupowania tego samego poziomu hierarchicznego:
a) grupowanie, które zawiera bardziej dokładny opis czynności, powinno być uprzywilejowane (wybrane) w stosunku do grupowania zawierającego opis ogólny,
b) usługa złożona, składająca się z kombinacji różnych czynności, której nie można zaklasyfikować zgodnie ze wskazanym sposobem, powinna być zaklasyfikowana jak usługa, która nadaje całości zasadniczy charakter,
c) usługę, której nie można zaklasyfikować zgodnie z (tiret 1, 2) należy zaklasyfikować w grupowaniu odpowiednim dla usługi o najbardziej zbliżonym charakterze.
Oceniając zatem możliwość klasyfikacji opisywanej usługi w Dziale 55 PKWiU, zdaniem Wnioskodawcy, zaznaczyć należy, że dział ten znajduje się w Sekcji I, obejmującej USŁUGI ZWIĄZANE Z ZAKWATEROWANIEM I USŁUGI GASTRONOMICZNE.
Zgodnie natomiast z wyjaśnieniami GUS ww. Sekcja I obejmuje m.in.:
a) usługi w zakresie noclegów świadczone przez hotele, a także
b) usługi w zakresie tymczasowego lub długoterminowego zakwaterowania w hotelach pracowniczych.
Równocześnie omawiana Sekcja nie obejmuje wynajmu nieruchomości mieszkalnych w celu dłuższego pobytu, zazwyczaj w cyklu miesięcznym lub rocznym, sklasyfikowanego w 68.20.1.
Analizując powyższe Wnioskodawca dochodzi do wniosku, iż świadczona przez niego usługa z całą pewnością nie jest możliwa do klasyfikacji w Grupowaniu 68.20.1, ani żadnym innym grupowaniu Sekcji L, albowiem nie dotyczy w żadnym zakresie wynajmu całych obiektów/lokali (nieruchomości), ani tym bardziej wynajmu nieruchomości mieszkalnych dla celów długotrwałego (stałego) pobytu.
Analizując zatem grupowanie najbardziej odpowiadające cechom opisywanej usługi Wnioskodawca dochodzi do wniosku, iż w niniejszej sprawie najwłaściwszym wydaje się dział 55, Sekcji I (zatytułowany USŁUGI ZWIĄZANE Z ZAKWATEROWANIEM).
Wnioskodawca podkreśla, że udostępnianie miejsc zakwaterowania związane jest z jego działalnością gospodarczą. Usługa ma na celu poprawę rezultatów działalności gospodarczej, dzięki zatrudnianiu wykwalifikowanych zleceniobiorców z różnych rejonów kraju i zza granicy (w podobnym tonie w analogicznej sprawie wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 8 maja 2018 r., I FSK 1182/16). W przedmiotowej usłudze nie jest realizowany wyłącznie cel mieszkaniowy, stąd, w opinii Wnioskodawcy, nie można tejże usługi zakwalifikować jako usługi najmu. Ponadto, usługa ma charakter tymczasowy, nie jest związana z pobytem stałym i nie jest świadczona w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych osób, które w lokalach przebywają (tak, stanowisko DKIS w podobnej sprawie: Pismo z dnia 9 maja 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDSL1-2.440.63.2022.3.PR). W analogicznej sprawie DKIS potwierdził stawkę 8% dla usług udostępniania miejsc noclegowych celem zakwaterowania pracowników sezonowych (Pismo z dnia 18 lutego 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDSL2-2.440.338.2021.5.AG).
Na tle powyższego, grupowanie – co najmniej – w dziale 55 PKWiU nie powinno budzić wątpliwości. Skoro jednak, zgodnie z zasadami metodycznymi Wnioskodawca winien dążyć do możliwie najbardziej szczegółowej klasyfikacji to taką, w ocenie Wnioskodawcy, jest grupowanie 55.90.12.0.
Grupowanie odnosi się do usług świadczonych przez hotele pracownicze i zgodnie z objaśnieniami Głównego Urzędu Statystycznego do PKWiU 2015 obejmuje swym zakresem „usługi noclegowe w hotelach pracowniczych, kwaterach pracowniczych lub innych obiektach mieszkalnych dla osób pracujących poza miejscem zamieszkania”. Jak przy tym GUS zaznaczył w uwagach do objaśnień, opisywane grupowanie obejmuje „zapewnienie zakwaterowania w cyklach krótko- lub długoterminowych”.
W efekcie, opisywane świadczenie zdaje się w pełni wpisywać ww. normę statystyczną.
Jednocześnie Wnioskodawca uważa, że realizacja wymienionej usługi pozwala mu na zastosowanie zwolnienia z fiskalizacji.
Zgodnie bowiem z treścią rozporządzenia (§ 2) w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (dalej: „rozporządzenie”), zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2023 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia. Rozporządzenie precyzuje również, że w odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa pow., stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.
W poz. 20 załącznika do rozporządzenia wskazano, że zwolnieniu podlegają m.in. pozostałe usługi związane z zakwaterowaniem sklasyfikowane w dziale ex 55.90.1 PKWiU, a wiec również usługi będące przedmiotem złożonego wniosku.
Wnioskodawca wskazuje bowiem, że z zakresu ww. zwolnienia wykluczono grupowanie szczegółowe 55.90.13.0 (Usługi oferowania miejsc sypialnych w wagonach kolejowych i w pozostałych środkach transportu). Nie wykluczono jednak ww. grupowania 55.90.12.0.
Zdaniem Wnioskodawcy, powołując się na ww. grupowanie 55.90.1 ustawodawca posłużył się przedrostkiem „ex” co, w opinii Wnioskodawcy, stanowi o zawężeniu stosowania zwolnienia, właśnie z uwagi na wyżej opisane wyłączenie grupowania 55.90.13.0 mieszczącego się w 55.90.1.
Jednocześnie, zawężenie przedmiotowego zwolnienia wyłącznie do „pozostałych świadczeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych” nie powinno mieć miejsca, albowiem wówczas racjonalny ustawodawca wskazałby jednoznacznie grupowanie 55.90.19.0 Pozostałe usługi związane z zakwaterowaniem, gdzie indziej niesklasyfikowane. Skoro jednak tego nie uczynił, to wskazywane przez Wnioskodawcę grupowanie 55.90.12.0, tu dotyczące krótkotrwałego zakwaterowania pracowników w pokojach w obiektach stanowiących hotel pracowniczy oraz inny obiekt mieszkalny, wpisuje się w zakres omawianego zwolnienia.
Jedynym warunkiem jest tutaj konieczność udokumentowania omawianej usługi fakturą, co Wnioskodawca zamierza uczynić (na potrzeby oceny prezentowanego stanowiska Wnioskodawcy, organ przyjąć powinien, że Wnioskodawca będzie wystawiał na rzecz zleceniobiorców faktury dokumentujące ów zakwaterowanie).
Ponadto, w uzupełnieniu z dnia 8 listopada 2022 r. (data wpływu 15 listopada 2022 r.) Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi na zadane przez tutejszy organ pytania:
1. W opisie Wnioskodawca wskazał: „pokoje będą udostępniane odpadnie, przy czym opłata będzie naliczana ryczałtowo (za pojedynczy udostępniony pokój) i uwzględniać będzie świadczenia dodatkowe (…) rozliczenia pomiędzy agencją a pracownikiem będą następować cyklicznie – maksymalnie w okresach miesięcznych. Wnioskodawca nie wyklucza przy tym określenia ryczałtowego wynagrodzenia za każdą dobę pobytu (zakwaterowania)”.
Cena liczona jest za miejsce noclegowe – miejsce zakwaterowania w pomieszczeniu (pokoju).
Wnioskodawca precyzuje przy tym, że omawiane pokoje same w sobie nie spełniają celów mieszkaniowych są wyposażone jedynie w łóżka oraz szafy, a co więcej są wieloosobowe, tj. w jednym pokoju może być i z zasady będzie zakwaterowanych kilku zleceniobiorców (nie będzie możliwości zakwaterowania i wyłącznego zajęcia/wykorzystywania całego pomieszczenia, brak pokoi jednoosobowych, a nawet dwuosobowych). Pokoje te mają dostęp do przestrzeni wspólnej obejmującej łazienkę, wyposażoną kuchnię oraz pralnię.
Natomiast, kalkulacja wynagrodzenia (z założenia) odbywać się będzie na podstawie cen jakie wskaże i jakie będzie mógł ponieść kontrahent Wnioskodawcy zainteresowany usługami Agencji Pracy Tymczasowej (nabyciem siły roboczej). Z uwagi na fazę planowania omawianych działań Wnioskodawca nie posiada dokładnych kalkulacji w tym zakresie.
2. Czy pracownik będzie miał możliwość zawarcia umowy z innymi dostawcami/świadczeniodawcami mediów?
Nie, zleceniobiorca nie będzie miał wpływu na wybór dostawcy mediów i nie będzie miał możliwości zawarcia z nim umowy we własnym zakresie.
3. Czy pracownik będzie mógł wybrać ilość, rodzaje elementów – określanych jako usługi dodatkowe?
Nie, zleceniobiorca nie będzie mógł wybrać ilości i rodzaju elementów usługi (usług dodatkowych), wszystkie te elementy są wykonywane łącznie, w stanie niezmienionym i są konieczne dla realizacji zakwaterowania.
4. Czy rezygnacja przez pracownika z opisanych usług dodatkowych będzie miała wpływ na cenę usługi?
Jak wskazano pow. świadczenie usługi zakwaterowania zawsze realizowane jest w jednym kształcie, stąd cena za usługę nie podlega zmianom, będzie ustalona na jednym, niezmiennym poziomie.
5. Czy budynki, w których znajdują się pokoje udostępniane pracownikom wyposażone są w recepcję, z której może korzystać pracownik?
W budynku nie ma typowej recepcji. Będzie jedynie wyznaczona osoba do kontaktów, z którą można będzie się skontaktować telefonicznie w razie wystąpienia jakichkolwiek problemów.
6. Czy pracownik zobowiązany będzie uiścić kaucję zabezpieczającą? Jeżeli tak, należy wskazać warunki uiszczania kaucji?
Nie, nie będzie ustalonej kaucji.
7. Na jaki okres Wnioskodawca będzie udostępniał pomieszczenia (pokoje, łazienki, pralnię oraz kuchnię) będące przedmiotem wniosku? – należy wskazać jedną konkretną sytuację.
Wnioskodawca przewiduje, wyłącznie zakwaterowanie na pobyt czasowy (nieprzekraczający roku), w szczególności, że zleceniodawcami będą osoby z zagranicy (cudzoziemcy), związane pozwoleniem na pobyt czasowy. W zależności od kontraktów z danym kontrahentem Wnioskodawcy zainteresowanym usługami Agencji Pracy Tymczasowej (nabyciem siły roboczej) zakwaterowanie może dotyczyć okresu kilku dni, tygodni lub kilku miesięcy.
Dla celów konkretyzacji świadczenia będącego przedmiotem wniosku Wnioskodawca wskazuje na usługi zakwaterowania rozliczane w cyklu miesięcznym dla zleceniobiorcy korzystającego z zakwaterowania przez okres 4 miesięcy, gdzie wynagrodzenie za usługę zakwaterowania świadczoną w danym miesiącu liczone jest za każdą dobę pobytu w udostępnionym pomieszczeniu (pokoju).
8. Czy przewidziane będą ściśle określone/sprecyzowane godziny, w których możliwe będzie wydanie pokoju pracownikowi oraz czy wyszczególniono godziny, w których nastąpi opuszczenie pokoju?
Nie, Wnioskodawca nie przewiduje takich reguł. Odebranie lub zdanie kluczy do pokoju następuje po omówieniu się z osobę wyznaczoną, o której mowa w pkt 5 pow.
9. Czy Wnioskodawca będzie wykonywał bezpośrednio w odniesieniu do zakwaterowanych pracowników faktyczne czynności/usługi (np. rozmieszczenie pracowników po pokojach, prowadzenie listy zakwaterowanych pracowników, itp.). Jeżeli tak, to należy je wymienić i szczegółowo opisać.
Rozmieszczenie będzie następowało zgodnie z aktualną dostępnością miejsc w danym pomieszczeniu (pokoju). Wnioskodawca będzie prowadził elektroniczną bazę danych zakwaterowanych zleceniobiorców. Baza ta obejmie przede wszystkim dane zleceniobiorcy oraz lokalizację zakwaterowania wraz ze wskazaniem konkretnego miejsca zakwaterowania (skonkretyzowanego pokoju).
10. Kto będzie ponosił odpowiedzialność za udostępnione pomieszczenia (pokoje, łazienki, pralnię oraz kuchnię)?
Za szkody (zdewastowanie mienia) wyrządzone w pokoju/obiekcie odpowiada zleceniobiorca, który dodatkowo obciążony może być różnymi karami (np. za palenie papierosów) przewidzianymi w regulaminie.
Sam Wnioskodawca będzie odpowiedzialny za utrzymanie obiektu, poszczególnych pokoi, infrastruktur w stanie zapewniającym należyte warunki zakwaterowania zleceniobiorców, w szczególności będzie zobowiązany do usuwania wszelkich usterek obiektu oraz jego wyposażenia, do zapewnienia dostawy mediów, czy odbioru nieczystości. Zakwaterowani zleceniobiorcy odpowiadać będą jednak za szkody spowodowane z własnej winy.
11. Czy pracownika będzie obowiązywał regulamin korzystania z pomieszczeń? Jeżeli tak, należy przesłać ten regulamin lub jego projekt. Jeżeli nie został spisany i będą to ustalenia ustne, należy je dokładnie opisać.
Wnioskodawca planuje wdrożenie i udostępnianie zleceniobiorcom regulaminu.
12. Przesłanie wzoru/projektu umowy (wraz ze wszystkimi załącznikami) na wykonanie usługi będącej przedmiotem wniosku, z której wynikają prawa i obowiązki stron, a w przypadku braku takiej umowy, oświadczenie w tym zakresie. W przypadku oświadczenia, że umowa w formie pisemnej nie zostanie zawarta – należy wskazać jakie będą ustne ustalenia pomiędzy Wnioskodawcą a pracownikami na okoliczność wykonania usługi będącej przedmiotem wniosku. Z przesłanego dokumentu powinno jednoznacznie wynikać, na jakich warunkach wykonywana będzie usługa (jakie konkretne czynności będą wykonywane, jakiego przedmiotu będą one dotyczyć, jakie będą w związku z tym prawa i obowiązki stron oraz jak będzie skonstruowane wynagrodzenie za przedmiotową usługę) – dokument powinien potwierdzać udzielone odpowiedzi na zadane powyżej pytania.
Wnioskodawca nie przewiduje zawierania osobnych, pisemnych umów na zakwaterowanie. Warunki objęte będę ww. regulaminem, a wynagrodzenie określane zostanie ustnie i znajdzie pokrycie w zgodzie zleceniobiorcy na odpowiednie potracenie należności z przysługującego mu wynagrodzenia.
Do uzupełnienia Wnioskodawca dołączył (`(...)`).
W trybie przewidzianym w art. 200 § 1 Ordynacji podatkowej, postanowieniem z dnia 6 grudnia 2022 r. nr (…) tutejszy organ wyznaczył Stronie siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w zakresie zebranego w sprawie materiału dowodowego. Postanowienie zostało doręczone Stronie w dniu 9 grudnia 2022 r. W odpowiedzi na ww. postanowienie Wnioskodawca w piśmie z dnia 16 grudnia 2022 r. (data wpływu 20 grudnia) wskazał, że w całości podtrzymuje dotychczasowe stanowisko w sprawie i uważa, że objęte wnioskiem udostępnienie pomieszczeń pracownikom winno być traktowane jako usługa krótkotrwałego zakwaterowania podlegająca obniżonej stawce opodatkowania 8% i omawiane świadczenie bezsprzecznie należy odróżnić od najmu długotrwałego (opodatkowanego stawką VAT 23%), a w szczególności od najmu na cele mieszkaniowe (podlegającego zwolnieniu od opodatkowania), albowiem:
1. po pierwsze, udostępnienie pomieszczeń odbywa się w cyklach krótkotrwałych uzależnionych ścisłe od okresów i umiejscowienia wykonywania pracy przez pracowników oddelegowanych do wykonywania prac u kontrahenta APT, a
2. po drugie, udostępniane pomieszczenia nie spełniają celów mieszkaniowych, w tym nie zabezpieczają podstawowych potrzeb mieszkaniowych (zw. że nie mają własnych kuchni) oraz nie pozwalają na zamieszkanie z rodziną i nie dają poczucia prywatności (zw. że pokoje są wspólne), uznać zatem należy, iż cele mieszkaniowe pracownicy Ci spełniają w odmienny sposób, w innych miejscach i w innym zakresie.
Jednocześnie omawiane świadczenie, w ocenie Wnioskodawcy, należy traktować jako świadczenie złożone (kompleksowe), gdzie każdy jego element składowy ułatwia realizację usługi zakwaterowania, jak i umożliwia jej pełną realizację. Ostatecznie natomiast fakt, iż klasyfikacja obiektu na potrzeby podatku dochodowego (K$T) umożliwia wskazanie, że pomieszczenia są udostępniane w budynku mieszkalnym nie powinna mieć znaczenia, albowiem w tym wypadku kluczowe znaczenie ma opisywany sposób i cel wykorzystywania omawianego obiektu i pomieszczeń się w nim znajdujących.
Uzasadnienie sposobu zidentyfikowania świadczenia na potrzeby podatku od towarów i usług
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W świetle przepisu art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
W złożonym w dniu 16 września 2022 r. wniosku o wydanie WIS Wnioskodawca wskazał w części D.1. „Przedmiot wniosku” kwadrat 3. „towar/y i/lub usługa/i”, natomiast w poz. 53. „Liczba towarów lub usług których dotyczy wniosek” „8”. W dniu 12 września 2022 r. Wnioskodawca dokonał opłaty od wniosku w wysokości 320 zł. Tak oznaczony przedmiot wniosku wskazuje, że w ocenie Wnioskodawcy osiem usług razem składa się na jedną czynność podlegającą opodatkowaniu – świadczenie kompleksowe. Ponadto, jako klasyfikację, według której ma zostać zaklasyfikowany przedmiot wniosku wskazano Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU).
Jak stanowi art. 42b ust. 5 ustawy, przedmiotem wniosku o wydanie WIS mogą być:
-
towar albo usługa, albo
-
towary lub usługi, które w ocenie wnioskodawcy razem składają się na jedną czynność podlegającą opodatkowaniu.
Biorąc pod uwagę zakres żądania Wnioskodawcy, należy w pierwszej kolejności ustalić charakter świadczenia realizowanego przez niego.
W kwestii związanej z oceną charakteru świadczenia realizowanego przez Wnioskodawcę, należy podkreślić, że co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych.
Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej.
Natomiast aby móc wskazać, że dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową), powinna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.
Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.
Stanowisko takie przedstawił również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (zwany dalej TSUE) w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie nr C-349/96 Card Protection Plan Ltd (CPP) przeciwko Commissioners of Customs and Excise, ECLI:EU:C:1999:93, stwierdzając: „Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej”.
W wyroku tym TSUE zauważył również, że dla ustalenia, czy mamy do czynienia z jednolitą usługą, czy też z różnymi usługami, fakt ustalenia jednej ceny za świadczenie (świadczenia) nie ma znaczenia decydującego, może jedynie sugerować, że w rzeczywistości mamy do czynienia z jednolitą usługą. Jednakże, jeżeli okoliczności wskazują na to, że nabywca miał zamiar nabyć nie tyle jednolitą, kompleksową usługę, ile dwie różne usługi, wówczas cenę należy stosownie, proporcjonalnie rozdzielić i każdej usłudze przypisać stosowną dla niej część.
Odnosząc się do zagadnienia będącego przedmiotem wniosku, wskazać również należy, że:
- w wyroku TSUE z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV v. OV Bank NV przeciwko Staatssecretaris van Financien, ECLI:EU:C:2005:649, TSUE wskazał, że po pierwsze z art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy wynika, że każda transakcja powinna być uznawana za odrębną i niezależną, a po drugie, że czynność złożona z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania podatku VAT. W ocenie TSUE, aby określić, czy mamy do czynienia z jednym świadczeniem, należy przede wszystkim poszukać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem ustalenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie (pkt 20 wyroku). Podobnie jest w przypadku, jeśli dwa (lub więcej) świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako przeciętny konsument, są tak ściśle związane, że stanowią one obiektywnie jedno tylko nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (punkt 22 wyroku),
- w wyroku z dnia 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse LLP przeciwko Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs, ECLI:EU:C:2012:597, TSUE wskazał, że aby móc uznać, że ogół świadczeń zapewnianych przez wynajmującego najemcy stanowi jedno świadczenie, należy zbadać czy wykonywane świadczenia stanowią jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny, czy też obejmują one świadczenie główne, względem którego pozostałe świadczenia mają charakter dodatkowy (pkt 22 wyroku).
Istotnym kryterium wpływającym na ocenę tego, czy w konkretnej sytuacji występuje świadczenie złożone, jest kryterium odrębności. Kryterium to opiera się na weryfikacji, czy poszczególne świadczenia mogą występować w obrocie gospodarczym niezależnie i czy mogą być wykonane przez dowolny inny podmiot. W przypadku odpowiedzi twierdzącej, nie występuje świadczenie złożone, lecz kilka odrębnych świadczeń, które powinny być dla celów opodatkowania VAT traktowane niezależnie od siebie. Takie stanowisko wywieść można z wyroku z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-527/07 RLRE Tellmer Property sro, ECLI:EU:C:2009:365, w którym istotnie TSUE stanął na stanowisku, że w przypadku usług najmu oraz usług sprzątania części wspólnych budynków następują dwa odrębne świadczenia dla celów VAT. Swoje stanowisko TSUE oparł na tym, że usługi sprzątania części wspólnych budynku mogą być świadczone na różnych zasadach, to znaczy na przykład przez osoby trzecie wystawiające faktury obejmujące koszt tych usług bezpośrednio lokatorom lub przez wynajmującego zatrudniającego w tym celu własnych pracowników lub posługującego się przedsiębiorstwem zajmującym się sprzątaniem.
Podsumowując zatem powyższe, świadczenie złożone ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy – wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej), niezależnie opodatkowane świadczenia.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będzie udostępniał zleceniobiorcom (z zasady obcokrajowcom związanym pozwoleniem na pobyt czasowy) pokoje na czas wykonywania przez nich pracy poza miejscem zamieszkania. Omawiane usługi zakwaterowania obejmować będą: przygotowanie pomieszczenia do pobytu pracownika (sprzątanie, wraz z zapewnieniem czystej pościeli i ręczników) oraz zapewnienie dostępu do mediów (dostawa wody, dostawa gazu, dostawa prądu (energii elektrycznej), wywóz nieczystości, dostawa Internetu, telewizja (TV)). Pokoje udostępniane będą celem zakwaterowania w cyklach krótkoterminowych i nie będzie możliwości stałego meldunku. Pokoje będą wieloosobowe, umeblowane (wyposażenie: łóżka (w tym pościel oraz ręczniki), szafy) z dostępem do przestrzeni wspólnej, gdzie znajdować się będą łazienki, pralnia oraz kuchnia. Pokoje będą udostępniane odpłatnie, przy czym opłata uwzględniać będzie: dostawę prądu, wody, gazu, wywóz nieczystości oraz tv i internet (media), a także usługę towarzyszącą (przygotowanie pokoju do pobytu danej osoby (pracownika), tj. sprzątanie i wymianę pościeli oraz ręczników po poprzednim pracowniku). Wynagrodzenie za media nie będzie uzależnione od stopnia ich zużycia, ani od stanów liczników. Żaden ze zleceniobiorców nie będzie miał wpływu na przedmiot, zakres, czy długość trwania jakiejkolwiek umowy na dostawę mediów oraz na wybór dostawcy mediów, nie będzie miał także możliwości zawarcia z nim umowy we własnym zakresie. Zleceniobiorca nie będzie mógł wybrać ilości i rodzaju elementów usługi (usług dodatkowych), wszystkie te elementy są wykonywane łącznie, w stanie niezmienionym i są konieczne dla realizacji zakwaterowania. Świadczenie usługi zakwaterowania zawsze realizowane jest w jednym kształcie, stąd cena za usługę nie podlega zmianom, będzie ustalona na jednym, niezmiennym poziomie. Cena liczona jest za miejsce noclegowe – za każdą dobę pobytu w udostępnionym pomieszczeniu (pokoju). Celem zakwaterowania nie będzie umożliwienie pracownikom przeniesienia interesu życiowego do danej miejscowości. Pomieszczenia te (pokoje) nie będą pozwalać na stałe zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych pracowników. Wyłącznym celem udostępniania tych pomieszczeń (pokoi) jest czasowe zapewnienie noclegu i zakwaterowania dla zleceniobiorców, wyłącznie na czas związany z wykonywaną czasowo pracą u klienta agencji.
Analiza przedstawionego opisu świadczenia, które zamierza wykonywać Wnioskodawca, w szczególności warunków w jakich będzie ono realizowane wskazuje, że należy uznać je za jedno świadczenie (usługę), składające się z kilku elementów. Nabywając usługę udostępniania miejsca noclegowego – miejsca zakwaterowania w pomieszczeniu (pokoju wieloosobowym) zleceniobiorcy (osoby pracujące poza miejscem zamieszkania) oczekują, że Wnioskodawca udostępni im wyposażone w łóżka i szafy pokoje z dostępem do przestrzeni wspólnej (łazienki, wyposażonej kuchni oraz pralni), a także dostępem do mediów (tj. dostawą wody, dostawą gazu, dostawą prądu (energii elektrycznej), wywozem nieczystości, dostawą Internetu i telewizji (TV)) wraz z usługą towarzyszącą (przygotowaniem pokoju do pobytu zleceniobiorcy, tj. sprzątaniem i wymianą pościeli oraz ręczników po poprzednim pracowniku) wliczonymi w cenę za udostępnienie miejsca noclegowego. Klient w żaden sposób nie ma wpływu na ilość i rodzaj elementów tworzących nabywaną usługę. Zatem Klient otrzymuje jedno świadczenie składające się z kilku nierozerwalnie związanych ze sobą elementów (o których nie decyduje), dostępnych w ramach dokonanego zakupu.
Zarówno bowiem udostępnienie pokoju (miejsca noclegowego), jak i jego wyposażenia, dostęp do przestrzeni wspólnej, a także dostawa mediów oraz usługa towarzysząca wliczona w cenę (zleceniobiorca nie ma wpływu na rodzaj i ilość usług dodatkowych oferowanych przez Wnioskodawcę), stanowią nierozerwalnie związane ze sobą elementy usługi zakwaterowania i nie powinny być traktowane rozdzielnie, jako odrębne usługi, podlegające odrębnym rozliczeniom.
Zaznaczyć należy, że Wnioskodawca nie udostępnia pokoju bez wyposażenia, dostępu do przestrzeni wspólnej, mediów (dostępu do energii elektrycznej, wody, gazu, wywozu nieczystości, Internetu czy telewizji) oraz usługi towarzyszącej. Oznacza to, że wyposażenie, dostęp do przestrzeni wspólnej, dostawa mediów oraz usługa towarzysząca stanowią nierozłączalny (konieczny) element usługi zakwaterowania w pokoju. Wszystkie wskazane w opisie elementy w jednakim stopniu tworzą jedną pojedynczą usługę i w równym stopniu się na nią składają.
Podsumowując, usługę udostępnienia pokoju (miejsca noclegowego) wraz z wyposażeniem, dostępem do przestrzeni wspólnej, mediami oraz usługą towarzyszącą zleceniobiorcom na pobyt czasowy należy, w kontekście art. 42b ust. 5 ustawy, traktować jako jedną usługę (o której mowa w pkt 1 ww. przepisu).
Uzasadnienie klasyfikacji usługi
Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.
Do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie świadczonych usług należy stosować Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U.
poz. 1676, z późn. zm.).
Podstawowe cele, konstrukcję i sposób posługiwania się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług oraz jej interpretację wskazują zasady metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) zawarte w ww. rozporządzeniu.
Zasady metodyczne stanowią integralną część klasyfikacji. Zawarte w nich postanowienia obowiązują przy jej interpretacji i stosowaniu (pkt 1.3).
Zgodnie z pkt 1.2 zasad metodycznych, Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) składa się z:
- niniejszych zasad metodycznych,
- uwag do poszczególnych sekcji,
- schematu klasyfikacji.
Natomiast schemat klasyfikacji – jak wskazano w pkt 1.4 zasad metodycznych – stanowi wykaz grupowań i obejmuje:
- symbole grupowań,
- nazwy grupowań.
Stosownie do pkt 5.3.2 zasad metodycznych, każdą usługę należy zaliczać do odpowiedniego grupowania zgodnie z jej charakterem, niezależnie od symbolu PKD, pod którym został zaklasyfikowany w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej REGON podmiot gospodarczy wykonujący usługę.
W pkt 7.6 zasad metodycznych zawarto ogólne reguły klasyfikowania usług. I tak, na podstawie pkt 7.6.2, gdy przeprowadzona analiza opisu wykonywanych czynności wskazuje na możliwość zaliczenia usługi do dwóch lub kilku grupowań, należy przyjąć następujące reguły klasyfikowania, z tym jednak, że porównywać można jedynie grupowania tego samego poziomu hierarchicznego:
- grupowanie, które zawiera bardziej dokładny opis czynności, powinno być uprzywilejowane (wybrane) w stosunku do grupowania zawierającego opis ogólny,
- usługa złożona, składająca się z kombinacji różnych czynności, której nie można zaklasyfikować zgodnie ze wskazanym sposobem, powinna być zaklasyfikowana jak usługa, która nadaje całości zasadniczy charakter,
- usługę, której nie można zaklasyfikować zgodnie z (tiret 1, 2) należy zaklasyfikować w grupowaniu odpowiednim dla usługi o najbardziej zbliżonym charakterze.
Zgodnie z tytułem Sekcji I Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, sekcja ta obejmuje „Usługi związane z zakwaterowaniem i usługi gastronomiczne”.
Stosownie do wyjaśnień do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) sekcja I obejmuje:
- usługi w zakresie noclegów i usługi towarzyszące świadczone przez hotele, motele, pensjonaty, centra odnowy biologicznej i inne obiekty hotelowe,
- usługi świadczone przez schroniska młodzieżowe oraz chaty lub domki,
- usługi świadczone przez domy letniskowe, do których goście posiadają prawo wspólnego użytkowania przez określony okres każdego roku,
- usługi świadczone przez pola namiotowe i pola kempingowe, włączając pola dla pojazdów kempingowych,
- tymczasowe lub długoterminowe zakwaterowanie w domach studenckich, internatach i bursach szkolnych, hotelach pracowniczych, blokach mieszkalnych,
- usługi sypialne i restauracyjne w wagonach kolejowych oraz pozostałych środkach transportu,
- usługi gastronomiczne,
- usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering),
- usługi stołówkowe,
- usługi przygotowywania i podawania napojów.
Sekcja ta nie obejmuje:
- gotowej żywności łatwo psującej się, takiej jak: kanapki, sklasyfikowanej w 10.89.16.0,
- sprzedaży detalicznej żywności, sklasyfikowanej w dziale 47,
- wynajmu nieruchomości mieszkalnych w celu dłuższego pobytu, zazwyczaj w cyklu miesięcznym lub rocznym, sklasyfikowanego w 68.20.1,
- usług dyskotek i sal tanecznych (z wyłączeniem serwujących napoje), sklasyfikowanych w 93.29.19.0.
W sekcji tej zawarty jest m.in. dział 55 „USŁUGI ZWIĄZANE Z ZAKWATEROWANIEM”.
Zgodnie z wyjaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i usług (PKWiU) dział 55 „USŁUGI ZWIĄZANE Z ZAKWATEROWANIEM” obejmuje:
- usługi w zakresie zapewnienia krótkotrwałego pobytu turystom i pozostałym podróżnym,
- usługi w zakresie zakwaterowania na dłuższy okres studentów, osób pracujących i pozostałych osób.
Dział ten nie obejmuje:
- usług w zakresie zapewnienia długotrwałego zakwaterowania, jako głównego miejsca pobytu w obiektach takich jak: apartamenty, zazwyczaj w cyklu miesięcznym lub rocznym, sklasyfikowanego w odpowiednich grupowaniach Sekcji L.
Niniejsze grupowanie obejmuje zatem zapewnienie zakwaterowania na dłuższy okres studentom, osobom pracującym oraz pozostałym osobom.
W dziale 55 „USŁUGI ZWIĄZANE Z ZAKWATEROWANIEM” znajduje się klasa 55.90 „POZOSTAŁE USŁUGI ZWIĄZANE Z ZAKWATEROWANIEM”.
Z kolei w ww. klasie zostało wymienione grupowanie 55.90.12.0 „Usługi świadczone przez hotele pracownicze”, które obejmuje usługi noclegowe w hotelach pracowniczych, kwaterach pracowniczych lub innych obiektach mieszkalnych dla osób pracujących poza miejscem zamieszkania.
Przy czym z uwag do tego grupowania wynika, że obejmuje ono zapewnienie zakwaterowania w cyklach krótkoterminowych lub sezonowych.
W tym miejscu należy odnieść się do samego pojęcia „zakwaterowanie”. W związku z tym, że nie zostało ono zdefiniowane w ustawie, przy ustalaniu jego zakresu znaczeniowego należy odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, „zakwaterować” znaczy „przydzielić komuś miejsce czasowego zamieszkania”. Z kolei „zakwaterować się” znaczy „zamieszkać gdzieś tymczasowo”.
Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy, Wnioskodawca (agencja pracy tymczasowej) planuje świadczyć usługi zakwaterowania w hotelu pracowniczym (PKOB 1130) dla osób pracujących poza miejscem zamieszkania, tj. dla pracowników zatrudnionych na podstawie umowy zlecenie (dalej łącznie „zleceniobiorcy”), kierowanych do wykonywania prac fizycznych u klientów agencji zainteresowanych nabyciem siły roboczej w obiektach produkcyjnych, magazynowanych lub centrach logistycznych. Wnioskodawca będzie udostępniał zleceniobiorcom (z zasady obcokrajowcom związanym pozwoleniem na pobyt czasowy) pokoje na czas wykonywania przez nich pracy. Omawiana usługa zakwaterowania obejmować będzie: przygotowanie pomieszczenia do zakwaterowania (pobytu) pracownika (sprzątanie, wraz z zapewnieniem czystej pościeli i ręczników) oraz zapewnienie dostępu do mediów (dostawa wody, gazu, prądu (energii elektrycznej), wywóz nieczystości, dostawa Internetu, telewizja (TV)). Wnioskodawca planuje udostępnianie pomieszczeń (pokoi) na następujących zasadach: pokoje udostępniane będą celem zakwaterowania w cyklach krótkoterminowych i nie będzie możliwości stałego meldunku; pokoje będą udostępniane wyłącznie zleceniobiorcom, Wnioskodawca nie zamierza ich udostępniać turystom ani innym osobom postronnym; pokoje będą wieloosobowe, umeblowane (wyposażenie: łóżka (w tym pościel oraz ręczniki), szafy) z dostępem do przestrzeni wspólnej, gdzie znajdować się będą łazienki, pralnia oraz kuchnia; pokoje będą udostępniane odpłatnie, przy czym opłata uwzględniać będzie: dostawę prądu, wody, gazu, wywóz nieczystości oraz tv i internet (media), a także usługę towarzyszącą (przygotowanie pokoju do pobytu danej osoby (pracownika), tj. sprzątanie i wymianę pościeli oraz ręczników po poprzednim pracowniku). Wynagrodzenie za media nie będzie uzależnione od stopnia ich zużycia, ani od stanów liczników. Żaden ze zleceniobiorców nie będzie miał wpływu na przedmiot, zakres, czy długość trwania jakiejkolwiek umowy na dostawę mediów oraz na wybór dostawcy mediów, nie będzie miał także możliwości zawarcia z nim umowy we własnym zakresie. Zleceniobiorca nie będzie mógł wybrać ilości i rodzaju elementów usługi (usług dodatkowych), wszystkie te elementy są wykonywane łącznie, w stanie niezmienionym i są konieczne dla realizacji zakwaterowania. Świadczenie usługi zakwaterowania zawsze realizowane jest w jednym kształcie, stąd cena za usługę nie podlega zmianom, będzie ustalona na jednym, niezmiennym poziomie. Cena liczona jest za miejsce noclegowe – miejsce zakwaterowania w pomieszczeniu (pokoju). Dla zleceniobiorcy korzystającego z zakwaterowania przez okres 4 miesięcy usługi zakwaterowania rozliczane będą w cyklu miesięcznym, gdzie wynagrodzenie za usługę zakwaterowania świadczoną w danym miesiącu liczone jest za każdą dobę pobytu w udostępnionym pomieszczeniu (pokoju). Celem zakwaterowania nie będzie umożliwienie pracownikom przeniesienia interesu życiowego do danej miejscowości. Z uwagi na niski i minimalistyczny standard wykończenia oraz brak odrębnych, przypisanych do danego pomieszczenia (pokoju) łazienek, czy kuchni oraz zakwaterowanie wielu osób (zleceniobiorców) w jednym pomieszczeniu, pomieszczenia te (pokoje) nie będą pozwalać na stałe zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych pracowników, w tym zwłaszcza nie będą przystosowane w taki sposób, aby każdy z nich – osobno – spełniał podstawowe funkcje mieszkalne, niezbędne do prawidłowej egzystencji człowieka i zabezpieczenia/realizacji potrzeb życiowych, czy rodzinnych. Wyłącznym celem udostępniania tych pomieszczeń (pokoi) jest czasowe zapewnienie noclegu i zakwaterowania dla zleceniobiorców, wyłącznie na czas związany z wykonywaną czasowo pracą u klienta agencji. W budynku nie ma typowej recepcji. Będzie jedynie wyznaczona osoba do kontaktów, z którą można będzie się skontaktować telefonicznie w razie wystąpienia jakichkolwiek problemów. Odebranie lub zdanie kluczy do pokoju następuje po umówieniu się z osobę wyznaczoną. Nie będzie ustalonej kaucji. Rozmieszczenie będzie następowało zgodnie z aktualną dostępnością miejsc w danym pomieszczeniu (pokoju). Wnioskodawca będzie prowadził elektroniczną bazę danych zakwaterowanych zleceniobiorców. Baza ta obejmie przede wszystkim dane zleceniobiorcy oraz lokalizację zakwaterowania wraz ze wskazaniem konkretnego miejsca zakwaterowania (skonkretyzowanego pokoju). Za szkody (zdewastowanie mienia) wyrządzone w pokoju/obiekcie odpowiada zleceniobiorca, który dodatkowo obciążony może być różnymi karami (np. za palenie papierosów) przewidzianymi w regulaminie. Wnioskodawca będzie odpowiedzialny za utrzymanie obiektu, poszczególnych pokoi, infrastruktur w stanie zapewniającym należyte warunki zakwaterowania zleceniobiorców, w szczególności będzie zobowiązany do usuwania wszelkich usterek obiektu oraz jego wyposażenia, do zapewnienia dostawy mediów, czy odbioru nieczystości.
Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że grupowanie 55.90.12.0 „Usługi świadczone przez hotele pracownicze” jest klasyfikacją najbardziej odzwierciedlającą opisane powyżej świadczenie.
Z uwagi na swoją specyfikę, będąca przedmiotem wniosku usługa udostępniania pracownikom pokoi na pobyt czasowy, spełnia kryteria i posiada właściwości dla usług objętych grupowaniem 55.90.12.0 „Usługi świadczone przez hotele pracownicze”.
Klasyfikacja została dokonana zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), zwłaszcza z uwzględnieniem pkt 5.3.2 tych zasad.
Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług
W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Z art. 41 ust. 2 ustawy wynika, że dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem
art. 114 ust. 1 i art. 138i ust. 4.
Przy czym w świetle art. 146aa ust. 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%:
-
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%;
-
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;
-
stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;
-
stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.
Jak stanowi art. 146aa ust. 1a ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:
-
kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz
-
wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%
– jednak nie dłużej niż do końca 2022 r.
W myśl art. 146ea ustawy, w roku 2023:
-
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%;
-
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3, wynosi 8%;
-
stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;
-
stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.
Natomiast stosownie do art. 146ef ust. 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2024 r. do końca roku, w którym suma wydatków wymienionych w art. 40 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz.U. poz. 655, 974 i 1725) określonych na ten rok w ustawie budżetowej, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 lipca tego roku, oraz planie finansowym Funduszu Wsparcia Sił Zbrojnych przedłożonym zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny albo projekcie tego planu przedstawionym do zatwierdzenia Ministrowi Obrony Narodowej zgodnie z art. 42 ust. 2 i 3 tej ustawy, jeżeli plan ten nie został przedłożony zgodnie z art. 42 ust. 4 tej ustawy, po wyłączeniu planowanych przepływów finansowych w ramach tej sumy wydatków, jest wyższa niż 3% wartości produktu krajowego brutto określonego zgodnie z art. 40 ust. 2 tej ustawy:
-
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%;
-
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;
-
stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;
-
stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.
W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 47 wskazano PKWiU 55 „USŁUGI ZWIĄZANE Z ZAKWATEROWANIEM”.
W związku z powyższym, dla usługi będącej przedmiotem analizy, która mieści się w grupowaniu 55.90.12.0 „Usługi świadczone przez hotele pracownicze”, ustawodawca w ustawie przewidział preferencyjną stawkę podatku w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust. 1a oraz poz. 47 załącznika nr 3, art. 146ea pkt 2 i art. 146ef ust. 1 pkt 2 ustawy.
Zgodnie z art. 111 ust. 8 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa. Przy wydawaniu rozporządzenia minister właściwy do spraw finansów publicznych uwzględnia:
-
wielkość i proporcje sprzedaży zwolnionej od podatku w danej grupie podatników;
-
stosowane przez podatników zasady dokumentowania sprzedaży;
-
możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących;
-
konieczność zapewnienia realizacji obowiązku, o którym mowa w ust. 1, przy uwzględnieniu korzyści wynikających z ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz faktu zwrotu podatnikom przez budżet państwa części wydatków na zakup tych kas;
-
konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczania podatku, w tym właściwego ewidencjonowania sprzedaży;
-
konieczność zapewnienia kontroli prawidłowości rozliczania podatku;
-
konieczność przeciwdziałania nadużyciom związanym z nieewidencjonowaniem sprzedaży przez podatników.
Z § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. z 2021 r. poz. 2442, z późn. zm.), wynika, że:
1. Zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2023 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.
2. W odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.
W załączniku do rozporządzenia, zawierającym czynności zwolnione z obowiązku ewidencjonowania, w poz. 20 wskazano PKWiU 55.90.1 „Pozostałe usługi związane z zakwaterowaniem z wyłączeniem PKWiU 55.90.13.0 – dotyczy wyłącznie: usług krótkotrwałego zakwaterowania pozostałych, gdzie indziej niesklasyfikowanych (z wyłączeniem usług hotelarskich i turystycznych), jeżeli świadczenie tych usług w całości zostało udokumentowane fakturą”.
Natomiast w celu potwierdzenia, czy istnieje (nie istnieje) obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, Wnioskodawca może wystąpić z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług.
Informacje dodatkowe
Niniejsza WIS zawiera klasyfikację usługi według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) niezbędną do określenia właściwej stawki podatku i dla potrzeb stosowania art. 111 ust. 8 ustawy oraz § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2021 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. z 2021 r., poz. 2442, z późn. zm.) w zw. z poz. 20 załącznika do tego rozporządzenia.
Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do usług tożsamych pod każdym względem z usługą będącą przedmiotem niniejszej decyzji.
Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do usługi będącej jej przedmiotem, która została wykonana po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 2 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:
- podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),
- usługa, będąca przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).
Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do usługi, będącej przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).
Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.
POUCZENIE
Od niniejszej decyzji, stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej, służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP lub za pośrednictwem systemu teleinformatycznego e-Urząd Skarbowy na stronie: https://www.podatki.gov.pl/e-urzad-skarbowy/ będąc użytkownikiem/wyznaczając użytkownika konta w e-Urzędzie Skarbowym.
W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP oraz e-Urząd Skarbowy.
Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).