Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 września 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 sierpnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku VAT (podatek od towarów i usług) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy świadczonych usług oraz braku podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT pobieranych składek członkowskich.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest stowarzyszeniem sportowym działającym na podstawie przepisów ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach oraz na podstawie własnego statutu. Wnioskodawca jest stowarzyszeniem zwykłym, wpisanym do ewidencji stowarzyszeń zwykłych prowadzonej przez właściwego starostę powiatowego. Zgodnie ze statutem Wnioskodawcy (§ 6.1), podstawowym celem stowarzyszenia jest propagowanie sportu jeździeckiego i wszelkich form aktywnego wypoczynku, jako sposobu na zdrowe życie i prawidłowy rozwój psychofizyczny. Wnioskodawca prowadzi stadninę konną, pod nazwą „A”.

W ramach swojej działalności Wnioskodawca świadczy odpłatne usługi polegające na:

· organizacji odpłatnych sportowych obozów jeździeckich;

· organizacji odpłatnych egzaminów na odznaki PZJ;

· organizacji zawodów jeździeckich, w ramach których pobierane są opłaty wpisowe i startowe;

· organizacji odpłatnych treningów sportowych (w formie płatności każdorazowej lub karnetu);

· organizacji odpłatnych zgrupowań sportowych, jedno lub kilkudniowych;

· organizacji odpłatnych treningów sportowych jeźdźca i konia;

· organizacji odpłatnych indywidualnych treningów sportowych.

Powyżej wskazane usługi Wnioskodawca wykonuje na rzecz osób uprawiających sport i uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Działalność Wnioskodawcy nie jest nastawiona na osiąganie zysku. Otrzymane z tytułu świadczenia powyższych usług należności w całości przeznaczane są na pokrycie kosztów ich świadczenia oraz kosztów działalności statutowej Stowarzyszenia.

Obecnie Wnioskodawca, z uwagi na fakt, iż dokonywana przez niego sprzedaż nie przekracza limitu 200.000 zł rocznie, korzysta ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685) – zwanej dalej ustawą o VAT.

Wnioskodawca pobiera również od członków Stowarzyszenia składki członkowskie, z których finansowana jest bieżąca działalność Stowarzyszenia. Członkowie Stowarzyszenia, z tytułu opłacanych składek, nie są uprawnieni do otrzymywania zindywidualizowanych świadczeń, stanowiących ekwiwalent uiszczonych składek. Wysokość składek jest ustalana przez walne zgromadzenie członków Stowarzyszenia, jednakowo dla każdego członka.

· Wnioskodawca nie świadczy usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną.

· Wszystkie wpływy na konto Stowarzyszenia „A” są przeznaczane na działalność statutową klubu.

· Członkowie Stowarzyszenia, co do zasady, na podstawie statutu są obowiązani do uiszczania składek członkowskich, w tym miejscu należy jednak zaznaczyć, iż z uwagi na trudną sytuację finansową niektórych zawodników, stowarzyszenie od roku 2012 do odwołania nie pobiera składek członkowskich od wszystkich członków Stowarzyszenia. Stowarzyszenie ma zamiar wznowić pobieranie składek członkowskich od roku 2023.

· Składki członkowskie związane są bezpośrednio z faktem bycia członkiem Stowarzyszenia „A”. Składki nie są ekwiwalentem jakichkolwiek świadczeń Stowarzyszenia na rzecz jego członków. Potwierdza to fakt, iż od roku 2012, tj. od momentu w którym zrezygnowano z pobierania składek członkowskich, Stowarzyszenie niezmiennie dokonuje na rzecz swoich członków różnorakich świadczeń, w ramach realizacji statutowego obowiązku udzielania członkom pomocy w sprawach należących do jego statutowych zadań, tj. propagowania sportu jeździeckiego i wszelkich form aktywnego wypoczynku, jako sposobu na zdrowe życie i prawidłowy rozwój psychofizyczny.

· W latach 2010-2011 składki pobierane były w stałej wysokości. Od roku 2023 Stowarzyszenie ma zamiar pobierać składki również w stałej wysokości.

Pytania

1. Czy odpłatne usługi świadczone przez Wnioskodawcę, tj. usługi polegające na:

· organizacji odpłatnych sportowych obozów jeździeckich;

· organizacji odpłatnych egzaminów na odznaki PZJ;

· organizacji zawodów jeździeckich, w ramach których pobierane są opłaty wpisowe i startowe;

· organizacji odpłatnych treningów sportowych (w formie płatności każdorazowej lub karnetu);

· organizacji odpłatnych zgrupowań sportowych, jedno lub kilkudniowych;

· organizacji odpłatnych treningów sportowych jeźdźca i konia;

· organizacji odpłatnych indywidualnych treningów sportowych

stanowią usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT?

2. Czy Wnioskodawca jest podmiotem uprawnionym do korzystania ze zwolnienia przedmiotowego, określonego w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT oraz art. 132 ust. 1 lit. m dyrektywy VAT?

3. Czy cel statutowy Wnioskodawcy, tj. propagowanie sportu jeździeckiego i wszelkich form aktywnego wypoczynku, jako sposobu na zdrowe życie i prawidłowy rozwój psychofizyczny, stanowi działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT?

4. Czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę, tj. usługi polegające na:

· organizacji odpłatnych sportowych obozów jeździeckich;

· organizacji odpłatnych egzaminów na odznaki PZJ;

· organizacji zawodów jeździeckich, w ramach których pobierane są opłaty wpisowe i startowe;

· organizacji odpłatnych treningów sportowych (w formie płatności każdorazowej lub karnetu);

· organizacji odpłatnych zgrupowań sportowych, jedno lub kilkudniowych;

· organizacji odpłatnych treningów sportowych jeźdźca i konia;

· organizacji odpłatnych indywidualnych treningów sportowych

są usługami koniecznymi do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT?

5. Czy Wnioskodawca, w zakresie wskazanych w opisie stanu faktycznego usług, uprawniony jest do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT?

6. Czy składki członkowskie pobierane przez Wnioskodawcę od członków Stowarzyszenia podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Państwa stanowisko do pytania nr 1

Z uwagi na brak zdefiniowania pojęć sportu oraz wychowania fizycznego na gruncie ustawy o VAT, jak również na gruncie innych ustaw podatkowych, zasadne jest posłużenie się w tym zakresie definicjami tych pojęć, zawartymi w innych ustawach.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2020 r. poz. 1133), sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które poprzez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach.

Natomiast wychowaniem fizycznym, na drodze wykładni art. 28 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz. U. z 2021 r. poz. 1082) są zajęcia rozwijające sprawność fizyczną dzieci poprzez zapewnienie udziału w zajęciach ruchowych, grach i zabawach.

TSUE w wyroku z 21 lutego 2013 r. w sprawie C-18/12 (LEX nr 477881) podkreślił, iż „w odniesieniu do art. 132 ust. 1 lit. m dyrektywy 2006/112/WE należy stwierdzić, że przepis ten, według jego brzmienia, dotyczy uprawiania sportu i wychowania fizycznego w ogóle. Mając na względzie owo brzmienie, intencją rzeczonego przepisu nie jest przyznanie zwolnienia jedynie niektórym dziedzinom sportu”.

W tym samym wyroku Trybunał stwierdził, iż „niezorganizowana, niesystematyczna i niemająca na celu udziału w zawodach aktywność sportowa może być uznana za uprawianie sportu w rozumieniu tego przepisu (art. 132 ust. 1 lit. m dyrektywy VAT)”.

Na gruncie powyższego nie ulega wątpliwości, iż jeździectwo konne jest sportem, jak również jego uprawianie może być kwalifikowane jako wychowanie fizyczne.

Usługa organizacji obozów sportowych stanowi usługę ściśle związaną ze sportem lub wychowaniem fizycznym w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT. Stanowisko to potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 1 marca 2013 r. IPTPP1/443-953/12-5/IG.

Uwagi dotyczące usług organizacji obozów sportowych, z uwagi na rodzajowe podobieństwo, mają również zastosowanie do usług organizacji zgrupowań sportowych.

Usługa organizacji odpłatnych egzaminów na odznaki PZJ również jest usługą ściśle związaną ze sportem. Stanowisko to potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 17 grudnia 2018 r., sygn. akt 0112-KDIL1-3.4012.559.2018.2.AP.

Usługa organizacji zawodów jeździeckich, w ramach których pobierane są opłaty wpisowe i startowe jest usługą ściśle związaną ze sportem. Pogląd taki wyraził WSA w Gorzowie Wielkopolskim w wyroku z 22 listopada 2017 r., I SA/Go 390/17, jak również NSA w wyroku z 9 września 2021 r., I FSK 326/18. Wyłączenie z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT dotyczące usług wstępu na imprezy sportowe nie odnosi się do zawodników, a więc nie ma zastosowania do opłat wpisowych i startowych. Takie stanowisko wyraził NSA w wyroku z 17 czerwca 2021 r., I FSK 1341/20.

Usługę odpłatnych treningów sportowych również bez żadnych wątpliwości należy uznać za usługę ściśle związaną ze sportem. Pogląd ten potwierdza Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 17 stycznia 2020 r., sygn. akt 0112-KDIL2-3.4012.300.2017.12.ZD.

Państwa stanowisko do pytania 2

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT, od podatku zwolnione są usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, jeżeli spełniają również inne, wymienione w tym przepisie warunki.

Natomiast zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. m dyrektywy 2006/112/WE (Dz. U. UE L 347 z 2006 r.) – zwanej dalej dyrektywą VAT – państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: (`(...)`) Świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Analiza ww. przepisów prowadzi do wniosku, iż polski ustawodawca niezasadnie zawężył krąg podmiotów uprawnionych do skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 132 ust. 1 lit. m dyrektywy VAT. Jak wskazał NSA w wyroku z 18 maja 2017 r., I FSK 1807/15, LEX nr 2314999: „Zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 32 u.p.t.u. obejmuje usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone nie tylko przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, ale również przez inne podmioty nienastawione na osiąganie zysku”. Takie samo stanowisko wyraził NSA w wyroku z 9 września 2021 r., I FSK 326/18, LEX nr 3264891.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca spełnia wymogi podmiotowe do skorzystania ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT.

Państwa stanowisko do pytania nr 3

Zgodnie ze statutem Wnioskodawcy (§ 6.1), podstawowym celem Stowarzyszenia jest propagowanie sportu jeździeckiego i wszelkich form aktywnego wypoczynku, jako sposobu na zdrowe życie i prawidłowy rozwój psychofizyczny.

Zdaniem Wnioskodawcy, cel statutowy Stowarzyszenia stanowi działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT.

Państwa stanowisko do pytania nr 4

Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia usług koniecznych do organizowania i uprawiania sportu. W związku z powyższym należy posłużyć się potocznym rozumieniem sformułowania „konieczne”, jak również mieć na uwadze dyrektywę interpretacyjną dotyczącą zwolnień z opodatkowania, zgodnie z którą należy rozumieć je ściśle. Zasada ścisłej wykładni zwolnień nie oznacza, że terminy użyte do zdefiniowania wskazanych zwolnień powinny być interpretowane w sposób, który pozbawiałby je skuteczności [zob. wyrok Trybunału (pierwsza izba) z 18 listopada 2004 r. – sprawa C-284/03]. Mając na uwadze powyższe, należy uznać, iż świadczenie usług treningowych stanowi reprezentatywny przykład usługi koniecznej do uprawiania i organizowania sportu. Tym bardziej usługi organizacji obozów sportowych oraz zgrupowań będą takimi usługami. Pobieranie opłat wpisowych i startowych również stanowi usługę konieczną do uprawiania współzawodnictwa sportowego. Usługa organizowania egzaminów na odznaki PZJ również stanowi usługę konieczną do uprawiania sportu, z uwagi na konieczność posiadania odznak celem startu w bardziej prestiżowych zawodach i konkursach jeździeckich. Powyższe stanowisko potwierdza orzecznictwo wskazane przy konkretnych rodzajach usług w ramach stanowiska do pytania pierwszego w niniejszym wniosku.

Państwa stanowisko do pytania nr 5

Aby móc korzystać ze zwolnienia przedmiotowego z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT należy spełnić następujące warunki:

· świadczone usługi muszą być ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym – zdaniem Wnioskodawcy, usługi przez niego świadczone spełniają ten warunek (stanowisko do pytania nr 1 niniejszego wniosku);

· usługi muszą być świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych. Natomiast zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. m dyrektywy VAT ze zwolnienia może skorzystać każda organizacja nienastawiona na osiąganie zysku – zdaniem Wnioskodawcy stowarzyszenie zwykłe jest podmiotem mogącym korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT;

· celem statutowym organizacji jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu – zdaniem Wnioskodawcy jego cel statutowy, tj. propagowanie sportu jeździeckiego i wszelkich form aktywnego wypoczynku, jako sposobu na zdrowe życie i prawidłowy rozwój psychofizyczny, spełnia ten warunek;

· świadczone usługi są konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim – zdaniem Wnioskodawcy świadczone przez niego usługi spełniają ten warunek (stanowisko do pytania 4 niniejszego wniosku);

· świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków – Wnioskodawca nie jest nastawiony na osiąganie zysków. Pobierane przez niego opłaty za świadczone usługi w całości przeznaczane są na pokrycie kosztów ich świadczenia oraz kosztów działalności statutowej Stowarzyszenia;

· usługi są świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym – Wnioskodawca świadczy usługi wyłącznie na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w zakresie wskazanych w opisie stanu faktycznego usług, uprawniony jest do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT.

Państwa stanowisko do pytania nr 6

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z istoty swej przyjmowanie składek członkowskich nie jest dostawą towarów, ponieważ nie następuje przeniesienie prawa do rozporządzania żadnym towarem jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, świadczenie usług stanowi każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Jak wskazuje się w doktrynie (T. Michalik w: VAT. Komentarz. Komentarz do art. 8, uwaga 40, Legalis/el): „Uwzględniając bogate orzecznictwo TSUE określające cechy charakterystyczne usługi na gruncie dyrektywy 2006/112/WE (m.in. wyr. z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council, zb. orz. 1988, s. 01443; wyr. z 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 Tolsma, zb. orz. 1994, s. I-00743; wyr. z 21 marca 2002 r. w sprawie C-174/00 Kennemer Golf, zb. orz. 2002, s. I-03293; wyr. z 23 marca 2006 r. w sprawie C-210/04 FCE, zb. orz. 2006, s. I-02803; wyr. z 18 lipca 2007 r. w sprawie C-277/05 Société thermale, zb. orz. 2007, s. I-06415), należy więc podkreślić, że jak wynika z art. 8 ust. 1 VATu, aby daną relację można było uznać za świadczenie usług, musi zostać spełnionych kilka przesłanek, a mianowicie:

1. istnieją jasno określone strony świadczenia – podmiot świadczący usługę i jej konkretny. Indywidualnie określony nabywca (który nie musi być jednocześnie podmiotem dokonującym płatności wynagrodzenia), przy czym świadczący jest podatnikiem (w rozumieniu art. 15 VATu) w związku z wykonywaniem przedmiotowej usługi, a nabywca jest jej beneficjentem, otrzymującym określoną korzyść;

2. świadczenie wynika ze stosunku prawnego łączącego strony; istniejąca między stronami relacja prawna określa świadczenie wzajemne (dotyczy to także przypadku, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 3 VATu, czyli świadczenia usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa);

3. istnieje bezpośredni związek między świadczoną usługą i otrzymanym (lub należnym) wynagrodzeniem; istnieje precyzyjnie określone wynagrodzenie należne w zamian za wykonane świadczenie (świadczenie, które ma zostać wykonane), które stanowi korzyść świadczącego usługę i wynagrodzenie to jest wyrażalne w pieniądzu;

4. świadczona jest określona (możliwa do zdefiniowania) usługa - czyli konkretne, zindywidualizowane świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów, o której mowa w art. 7 VATu”.

W niniejszym przypadku:

1. dla każdego ze świadczeń można stwierdzić, że istnieją jasno określone strony. Członkowie Stowarzyszenia zobowiązani będą uiszczać cyklicznie składki członkowskie na rzecz Stowarzyszenia. Jednocześnie członkowie mają prawo do pomocy Stowarzyszenia w sprawach należących do jego zadań. Jednakże pomiędzy tymi świadczeniami nie ma bezpośredniego związku;

· aktualnie członkowie Stowarzyszenia otrzymują określone świadczenia pomimo czasowego zwolnienia z obowiązku uiszczania składek członkowskich.

2. istniejąca między stronami relacja prawna określa świadczenia wzajemne;

· członkowie Stowarzyszenia na podstawie statutu zobowiązani są do uiszczania składek członkowskich, jak również uprawnieni są do korzystania z pomocy stowarzyszenia w sprawach należących do jego zadań.

3. nie można stwierdzić, iż pomiędzy obowiązkiem uiszczania składek członkowskich, a możliwością korzystania z pomocy Stowarzyszenia istnieje bezpośredni związek. Jak wskazano powyżej, prawo do pomocy ze strony Stowarzyszenia mają również członkowie nieopłacający składek członkowskich.

4. nie jest możliwe dokładne określenie świadczeń spełnianych przez Stowarzyszenie na rzecz członków zakres pomocy stowarzyszenia, do której uprawnieni są członkowie, każdorazowo zależy od ich potrzeb związanych z uprawianiem sportu jeździeckiego.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że uiszczanie składek członkowskich na rzecz Stowarzyszenia nie będzie stanowiło odpłatnej dostawy towaru ani odpłatnego świadczenia usług, a w konsekwencji nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie natomiast do postanowień art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z powyższych uregulowań wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów. Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Podkreślenia wymaga, że na gruncie podatku od towarów i usług dana czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zakres oraz zasady zwolnień od podatku od towarów i usług zostały zdefiniowane w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

a) są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,

b) świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,

c) są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

– z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Na podstawie art. 43 ust. 17 ustawy:

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

a) nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub

b) ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

W świetle art. 43 ust. 18 ustawy:

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Jednocześnie zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. m dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą:

Państwa członkowskie zwalniają świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że ze zwolnienia od podatku VAT na mocy wymienionych przepisów mogą korzystać usługi ściśle związane ze sportem świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, jeżeli są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu, świadczący te usługi nie jest nastawiony na osiąganie zysków oraz usługi świadczone są na rzecz osób uprawiających sport. Przy czym z niniejszego zwolnienia wyłączone są usługi związane z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usługi odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usługi odpłatnego zakwaterowania związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usługi wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością. Ponadto, zwolnienie powyższe ma zastosowanie w sytuacji, gdy podmiot wykonujący ww. czynności nie osiąga w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a jeśli je osiąga – są one w całości przeznaczane na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Niespełnienie chociażby jednej z wymienionych przesłanek (podmiotowej lub przedmiotowej) powoduje, że świadczenie usług nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie omawianej regulacji. Przepisy ustawy nie zawierają jednak definicji „ścisłego” związku usług ze sportem lub wychowaniem fizycznym.

W pewnym zakresie do kwestii tej odniósł się TSUE w wyroku z 16 października 2008 r. w sprawie C-253/07 Canterbury Hockey Club, Canterbury Ladies Hockey Club przeciwko The Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs, w którym to wyjaśnił, że świadczenie usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym „może być zwolnione tylko wtedy, gdy są one konieczne do dokonywania transakcji podlegających zwolnieniu, tj. uprawiania sportu lub wychowania fizycznego” (pkt 22). Ponadto TSUE podkreślił, że „Zwolnienie transakcji należy zatem ustalić w szczególności w zależności od charakteru świadczonych usług oraz ich związku ze sportem lub wychowaniem fizycznym” (pkt 23).

Natomiast w wyroku z 21 lutego 2013 r. w sprawie C-18/12, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał, że „W odniesieniu do art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy VAT należy stwierdzić, że przepis ten, według jego brzmienia, dotyczy uprawiania sportu i wychowania fizycznego w ogóle. Mając na względzie owo brzmienie, intencją rzeczonego przepisu nie jest przyznanie zwolnienia jedynie niektórym dziedzinom sportu”. Z wyroku tego wynika również, że art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy, w celu jego stosowania nie wymaga, aby aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, na przykład zawodowym, ani też, aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany.

Celem powołanego przepisu Dyrektywy jest wspieranie niektórych rodzajów działalności interesu publicznego, czyli usług mających ścisły związek z uprawianiem sportu lub z wychowaniem fizycznym, które są świadczone przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Przepis ten ma zatem na celu wspieranie podejmowania takiej aktywności przez szerokie warstwy społeczeństwa. Interpretacja tego przepisu ograniczająca zakres stosowania zwolnienia, jakie on przewiduje, do aktywności sportowej podejmowanej w sposób zorganizowany, systematyczny lub mający na celu udział w zawodach sportowych, byłaby sprzeczna z rzeczonym celem.

W konstatacji Trybunał stwierdził, że „art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy 2006/112/WE Rady należy interpretować w ten sposób, iż niezorganizowana, niesystematyczna i niemająca na celu udziału w zawodach aktywność sportowa może być uznana za uprawianie sportu w rozumieniu tego przepisu”.

Z analizy powołanych powyżej przepisów wynika, że podatnik aby móc skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT, powinien spełnić przesłanki zarówno o charakterze przedmiotowym, jak i podmiotowym.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca jest stowarzyszeniem sportowym. W ramach swojej działalności Wnioskodawca świadczy usługi polegające na organizacji odpłatnych sportowych obozów jeździeckich, organizacji odpłatnych egzaminów na odznaki PZJ, organizacji zawodów jeździeckich, w ramach których pobierane są opłaty wpisowe i startowe, organizacji odpłatnych treningów sportowych (w formie płatności każdorazowej lub karnetu), organizacji odpłatnych zgrupowań sportowych, jedno lub kilkudniowych, organizacji odpłatnych treningów sportowych jeźdźca i konia oraz organizacji odpłatnych indywidualnych treningów sportowych. Wnioskodawca pobiera również od członków Stowarzyszenia składki członkowskie.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się m.in. do kwestii zastosowania do świadczonych usług zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy (pytania oznaczone we wniosku nr 1-5).

Przepis art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, który implementuje do krajowego porządku prawnego przepis art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy należy interpretować tak, że zwolnieniem od podatku VAT określonym w tej normie objęte są nie tylko usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, ale również tego typu usługi świadczone przez inne podmioty nienastawione na osiąganie zysku.

Wnioskodawca prowadzi stadninę konną. Jest stowarzyszeniem sportowym (klubem), którego celem statutowym jest propagowanie sportu jeździeckiego i wszelkich form aktywnego wypoczynku, jako sposobu na zdrowe życie i prawidłowy rozwój psychofizyczny.

Wnioskodawca spełnia zatem wstępne warunki (jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy oraz art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy i realizującym określone w tych przepisach cele statutowe) wskazane w analizowanych przepisach dotyczących zwolnienia od podatku VAT.

W następnej kolejności należy przeanalizować, czy spełnione są pozostałe warunki umożliwiające zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy.

Przesłanka o charakterze przedmiotowym odnosi się do charakterystyki usług świadczonych przez podmioty wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy – są to usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym, konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim i są świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

W analizowanej sprawie należy podkreślić, że zgodnie z brzmieniem ustawy, zwolnieniu podlegają usługi „ściśle” związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym. Przepisy ustawy nie zawierają definicji „ścisłego” związku usług ze sportem lub wychowaniem fizycznym.

W pierwszej kolejności należy odnieść się do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 26 października 2017 r. w sprawie C-90/16, w którym Trybunał uznał, że „Wobec braku w dyrektywie 2006/112 jakiejkolwiek definicji pojęcia »sportu«, określenia znaczenia i zakresu tego wyrazu należy w myśl utrwalonego orzecznictwa Trybunału dokonać zgodnie z jego zwykłym znaczeniem w języku potocznym, przy jednoczesnym uwzględnieniu kontekstu, w którym został on użyty, i celów uregulowania, którego jest częścią (zob. podobnie wyroki: z dnia 3 września 2014 r., Deckmyn i Vrijheidsfonds, C-201/13, EU:C:2014:2132, pkt 19 i przytoczone tam orzecznictwo; a także z dnia 26 maja 2016 r., Envirotec Denmark, C-550/14, EU:C:2016:354, pkt 27).

W odniesieniu najpierw do znaczenia pojęcia »sportu« w języku potocznym, pojęcie to określa zwykle, jak zauważył rzecznik generalny w pkt 23 opinii, aktywność o charakterze fizycznym lub, innymi słowy, aktywność cechującą się niepozbawionym znaczenia elementem fizycznym.

Jeśli chodzi następnie o systematykę dyrektywy 2006/112, z przytoczonego orzecznictwa Trybunału wynika, że wyrażenia użyte dla określenia zwolnień przewidzianych w art. 132 tej dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, jako że stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, według której VAT jest pobierany od każdego odpłatnego świadczenia zrealizowanego przez podatnika. Niemniej zasada ścisłej wykładni nie oznacza, że terminy użyte do zdefiniowania wskazanych zwolnień powinny być interpretowane w sposób, który pozbawiałby je skuteczności (zob. podobnie wyroki: z dnia 18 listopada 2004 r., Temco Europe, C-284/03, EU:C:2004:730, pkt 17; a także z dnia 25 lutego 2016 r., Komisja/Niderlandy, C-22/15, niepublikowany, EU:C:2016:118, pkt 20 i przytoczone tam orzecznictwo).

Ponadto, chociaż, jak wskazuje tytuł rozdziału, w ramach którego mieści się omawiany artykuł, zwolnienia przewidziane w tym artykule mają na celu uprzywilejowanie niektórych rodzajów działalności w interesie publicznym, to jednak zwolnienia te nie dotyczą wszystkich rodzajów działalności wykonywanej w interesie publicznym, lecz jedynie tej działalności, która została w tym przepisie wymieniona i opisana w bardzo szczegółowy sposób (zob. podobnie wyrok z dnia 21 lutego 2013 r., Žamberk, C-18/12, EU:C:2013:95, pkt 18 i przytoczone tam orzecznictwo; a także z dnia 26 lutego 2015 r., VDP Dental Laboratory i in., C-144/13, C-154/13 i C-160/13, EU:C:2015:116, pkt 45).

Analiza kontekstu art. 132 ust. 1 lit. m dyrektywy 2006/112 przemawia zatem za wykładnią, zgodnie z którą znajdujące się w tym przepisie pojęcie »sportu« ogranicza się do aktywności odpowiadających zwykłemu znaczeniu wyrazu »sport«, które cechują się niepozbawionym znaczenia elementem fizycznym, i nie obejmuje wszystkich aktywności mogących w ten bądź inny sposób wiązać się z tym pojęciem”.

W opinii Rzecznika Generalnego przedstawionej 15 czerwca 2017 r. do sprawy C-90/16 w pkt 18 wskazał on, iż „Po trzecie, Trybunał wypowiadał się w kwestii, jakie rodzaje aktywności mogą być uznane za sport. W sprawie Žamberk(9) uznał, że niezorganizowana, niesystematyczna i niemająca na celu udziału w zawodach aktywność sportowa jest objęta zwolnieniem. W sprawie Komisja/Niderlandy(10) orzekł, że wynajem łodzi rekreacyjnych nie może być traktowany jako aktywność sportowa, ponieważ łodzie te mogą być wykorzystywane w celach czysto rekreacyjnych(11). Sprawa ta nie dotyczyła jednak definicji sportu jako takiej, ponieważ nie kwestionowano w niej, że żeglarstwo może być uznane za sport”.

Należy również odnieść się do wyroku TSUE z 21 lutego 2013 r. C-18/12, w którym Trybunał wskazał, że: „W odniesieniu do art. 132 ust. 1 lit. m dyrektywy VAT należy stwierdzić, że przepis ten, według jego brzmienia, dotyczy uprawiania sportu i wychowania fizycznego w ogóle. Mając na względzie owo brzmienie, intencją rzeczonego przepisu nie jest przyznanie zwolnienia jedynie niektórym dziedzinom sportu (zob. podobnie ww. wyrok w sprawie Canterbury Hockey Club i Canterbury Ladies Hockey Club, pkt 27).

Podobnie art. 132 ust. 1 lit. m dyrektywy VAT w celu jego stosowania nie wymaga, aby aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, na przykład zawodowym, ani też, aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany bądź w celu uczestniczenia w zawodach sportowych, o ile jednak podejmowanie tej aktywności nie wpisuje się w ramy czystego wypoczynku i rozrywki”.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności świadczy usługi w zakresie organizacji odpłatnych: sportowych obozów jeździeckich, egzaminów na odznaki PZJ, treningów sportowych, zgrupowań sportowych (jedno- lub kilkudniowych), treningów sportowych jeźdźca i konia, indywidualnych treningów sportowych oraz organizacji zawodów jeździeckich, w ramach których pobierane są opłaty wpisowe i startowe.

Zatem osoby uprawiające sport, którym jest jazda konna są beneficjentami świadczeń realizowanych przez Wnioskodawcę. Wszystkie opisane usługi w ramach działalności Wnioskodawcy mają bezpośredni związek z uprawianiem jazdy konnej (nie posiadają cech rekreacji).

Całokształt okoliczności sprawy na tle powołanych przepisów i wyroków wskazuje zatem, że usługi te będą konieczne do organizowania i uprawiania sportu i wychowania fizycznego oraz uczestniczenia w nim.

Biorąc pod uwagę powyższe wyjaśnienia oraz to, że Wnioskodawca w złożonym wniosku wskazał, że:

· jest stowarzyszeniem sportowym, którego działalność nie jest nastawiona na osiąganie zysków, którego celem statutowym jest propagowanie sportu jeździeckiego i wszelkich form aktywnego wypoczynku, jako sposobu na zdrowe życie i prawidłowy rozwój psychofizyczny;

· wymienione usługi Wnioskodawca wykonuje na rzecz osób uprawiających sport i uczestniczących w wychowaniu fizycznym;

· za opisane powyżej działania Wnioskodawca będzie pobierać opłaty;

· otrzymane z tytułu świadczenia powyższych usług należności w całości przeznaczone są na pokrycie koszów ich świadczenia oraz kosztów działalności statutowej Stowarzyszenia;

· usługi te nie są związane z działalnością marketingową czy reklamowo-promocyjną. Z okoliczności sprawy wynika ponadto, że nie są to też inne usługi wymienione w regulacji art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy

to świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie organizacji odpłatnych: sportowych obozów jeździeckich, egzaminów na odznaki PZJ, treningów sportowych, zgrupowań sportowych (jedno- lub kilkudniowych), treningów sportowych jeźdźca i konia, indywidualnych treningów sportowych oraz organizacji zawodów jeździeckich, w ramach których pobierane są opłaty wpisowe i startowe – przy założeniu, że nie wpisują się w ramy czystego wypoczynku i rozrywki – będą stanowiły usługi ściśle związane ze sportem.

Podsumowując, świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegające na organizacji odpłatnych: sportowych obozów jeździeckich, egzaminów na odznaki PZJ, treningów sportowych, zgrupowań sportowych (jedno- lub kilkudniowych), treningów sportowych jeźdźca i konia, indywidualnych treningów sportowych oraz organizacji zawodów jeździeckich, w ramach których pobierane są opłaty wpisowe i startowe będą stanowiły usługi ściśle związane ze sportem, konieczne do organizowania i uprawiania sportu.

Wobec spełnienia przesłanek podmiotowych, jak też przedmiotowych wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, do świadczonych przez Stowarzyszenie usług w ww. zakresie – przy założeniu, że nie stanowią one usług w zakresie wstępu na imprezy sportowe – będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku VAT przewidziane w wyżej wymienionym przepisie.

Reasumując:

· usługi polegające na organizacji odpłatnych sportowych obozów jeździeckich, egzaminów na odznaki PZJ, treningów sportowych, zgrupowań sportowych (jedno- lub kilkudniowych), treningów sportowych jeźdźca i konia, indywidualnych treningów sportowych oraz organizacji zawodów jeździeckich, w ramach których pobierane są opłaty wpisowe i startowe stanowią usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy (pytanie nr 1 we wniosku);

· Wnioskodawca jest podmiotem uprawnionym do korzystania ze zwolnienia przedmiotowego, określonego w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy oraz art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy (pytanie nr 2 we wniosku);

· cel statutowy Wnioskodawcy, tj. propagowanie sportu jeździeckiego i wszelkich form aktywnego wypoczynku, jako sposobu na zdrowe życie i prawidłowy rozwój psychofizyczny, stanowi działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy (pytanie nr 3 we wniosku);

· usługi polegające na organizacji odpłatnych sportowych obozów jeździeckich, egzaminów na odznaki PZJ, treningów sportowych, zgrupowań sportowych (jedno- lub kilkudniowych), treningów sportowych jeźdźca i konia, indywidualnych treningów sportowych oraz organizacji zawodów jeździeckich, w ramach których pobierane są opłaty wpisowe i startowe są usługami koniecznymi do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy (pytanie nr 4 we wniosku);

· w odniesieniu do ww. usług Wnioskodawca będzie uprawniony do korzystania ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy (pytanie nr 5 we wniosku).

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań nr 1-5 zostało uznane jako prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również uznania, że pobierane składki członkowskie nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 6).

Jak wskazano na wstępie uzasadnienia interpretacji istotne jest, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi zostać wykonana w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron musi zostać uznana za beneficjenta tej czynności. Natomiast, związek pomiędzy płatnością a danym świadczeniem musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby móc stwierdzić, że płatność występuje w zamian za to świadczenie.

Na uwagę zasługuje orzeczenie z 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 R.J. Tolsma przeciwko Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie podkreślono, że usługi świadczone są za wynagrodzeniem wyłącznie, jeżeli istnieje stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, na mocy którego występuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez świadczącego usługę stanowi wartość przekazywaną w istocie w zamian za usługę wyświadczoną jej odbiorcy.

Uwzględniając powyższe, stwierdzić należy, że co do zasady, nie jest wynagrodzeniem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług płatność (składka członkowska), która dokonywana jest jedynie w związku z przynależnością do określonej organizacji. Szczególnie, gdy organizacja ma dowolność, co do przeznaczenia otrzymanych środków, zaś jej członkowie nie mają bezpośredniego wpływu na ich spożytkowanie. W tym bowiem przypadku nie można uznać, że składka członkowska ma charakter zapłaty za usługę, bowiem brak bezpośredniego związku pomiędzy płatnością a korzyściami, jakie osiągają poszczególni jej członkowie. Powyższe rozważania nie mogą być jednak, co do zasady, stosowane wobec każdego rodzaju składek członkowskich. Jeżeli bowiem określona organizacja została utworzona także w celu wykonywania na rzecz swoich członków jednego, czy kilku konkretnych świadczeń, to w tym przypadku składkę na jej rzecz można potraktować jako zapłatę za określone świadczenie (usługę).

Wnioskodawca wskazał, że pobiera od członków Stowarzyszenia składki członkowskie, z których finansowana jest bieżąca działalność Stowarzyszenia. Członkowie Stowarzyszenia, z tytułu opłacanych składek, nie są uprawnieni do otrzymywania zindywidualizowanych świadczeń, stanowiących ekwiwalent uiszczonych składek. Wysokość składek jest ustalana przez walne zgromadzenie członków Stowarzyszenia, jednakowo dla każdego członka. Składki członkowskie związane są bezpośrednio z faktem bycia członkiem Stowarzyszenia. Składki nie są ekwiwalentem jakichkolwiek świadczeń Stowarzyszenia na rzecz jego członków. Stowarzyszenie niezmiennie dokonuje na rzecz swoich członków różnorakich świadczeń, w ramach realizacji statutowego obowiązku udzielania członkom pomocy w sprawach należących do jego statutowych zadań, tj. propagowania sportu jeździeckiego i wszelkich form aktywnego wypoczynku, jako sposobu na zdrowe życie i prawidłowy rozwój psychofizyczny.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w okolicznościach niniejszej sprawy nie występuje pomiędzy Wnioskodawcą a Członkami Stowarzyszenia żaden element tworzący stosunek zobowiązaniowy, który można byłoby uznać za świadczenie usług. Nie występuje wzajemność świadczeń, tj. poprzez wniesienie składki członkowskiej nie powstanie pomiędzy Wnioskodawcą a Członkami Stowarzyszenia stosunek prawny bowiem – jak wskazał Wnioskodawca – składki członkowskie przeznaczane są na cele statutowe Stowarzyszenia, a Stowarzyszenie nie wykonuje na rzecz swoich członków dostaw jakichkolwiek towarów, ani jakichkolwiek usług w związku z pobieraną składką członkowską.

W świetle przywołanych regulacji oraz przedstawionych okoliczności sprawy wskazać należy, że w rozpatrywanym przypadku nie będą wypełnione przesłanki pozwalające na uznanie, iż mamy do czynienia z odpłatną dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 i odpłatnym świadczeniem usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, składki członkowskie pobierane przez Wnioskodawcę od członków Stowarzyszenia nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 6 należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany za rzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).