Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług (we wniosku pytania nr 3 i 4) jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 12 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy rozpoznania planowanego do wniesienia do Spółki aportu w postaci maszyn i urządzeń, które będą przywiezione z Ukrainy do Polski, jako importu towarów oraz możliwości rozliczenia podatku z tytułu tego importu za okres, w którym przyjęte zostało od Spółki zgłoszenie celne (we wniosku pytania nr 3 i 4), wpłynął 13 września 2022 r. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 8 grudnia 2022 r. (wpływ 13 grudnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu fatycznego

Wnioskodawca (dalej także jako: „Spółka”) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, Przedmiotem jej działalności jest produkcja różnego rodzaju opakowań i pojemników metalowych takich jak (`(...)`)

Spółka posiada obecnie jednego wspólnika – osobę fizyczną. W niedalekiej przyszłości Spółka zamierza dokonać podwyższenia kapitału zakładowego. Nowe udziały w Spółce zostaną objęte przez wspólnika, będącego spółką z ograniczoną odpowiedzialnością mającą siedzibę na Ukrainie („Nowy Wspólnik”) i pokryte wkładem niepieniężnym, który nie będzie stanowić przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W zamian za udziały w Spółce Nowy Wspólnik wniesie do Spółki aportem maszyny i urządzenia konieczne do rozwoju produkcji prowadzonej przez Spółkę w Polsce. Wnoszone do Spółki maszyny i urządzenia będą przetransportowane z Ukrainy do Polski.

W uzupełnieniu wniosku z 8 grudnia 2022 r., odpowiadając na zadane przez Organ pytania, Wnioskodawca podał, że:

1. Spółka z siedzibą na Ukrainie wystawi dla Wnioskodawcy fakturę sprzedaży maszyn i urządzeń, które maja być przedmiotem aportu do Spółki w związku z przywozem tych maszyn i urządzeń z Ukrainy na terytorium kraju.

2. Spółka z Ukrainy nie posiada siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

3. Spółka z Ukrainy nie ustanowiła na terytorium kraju przedstawiciela podatkowego.

4. Spółka z Ukrainy nie jest zarejestrowana na terytorium Polski jako podatnik VAT (podatek od towarów i usług) czynny.

5. Maszyny i urządzenia wniesione aportem do Spółki będą wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych.

6. Wnioskodawca rozlicza podatek VAT z tytułu importu na zasadach określonych w art. 33a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

7. Wnioskodawca będzie w posiadaniu dokumentu celnego potwierdzającego import opisanych maszyn i urządzeń w okresie (miesiącu), w rozliczeniu za który wykaże podatek VAT do odliczenia z tytułu opisanego importu.

Wnioskodawca potwierdził również, że:

- jest czynnym podatnikiem VAT.

- będzie dokonywał zgłoszenia celnego przez przedstawiciela bezpośredniego lub pośredniego.

- spełni wymóg określony w art. 33a ust. 2 pkt 1 lit. a UVAT [ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 931, ze zm.] poprzez złożenie odpowiednich, wymaganych w tym przepisie zaświadczeń lub złożenie określonych w art. 33a ust. 2a oświadczeń.

Pytania (we wniosku pytania nr 3 i 4)

1. Czy wniesienie aportu nie będącego przedsiębiorstwem ani zorganizowana częścią przedsiębiorstwa będzie stanowiło dla Spółki opodatkowany podatkiem od towarów i usług import towaru?

2. Czy podatek od towarów i usług, o którym mowa powyżej w pytaniu nr 1, może zostać rozliczony przez Spółkę za okres, którym zostało przyjęte od Spółki dotyczące jego zgłoszenie celne?

Państwa stanowisko w sprawie (w zakresie pytania nr 2 stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

1. Wniesienie aportu nie będącego przedsiębiorstwem ani zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa będzie stanowiło dla Spółki opodatkowany podatkiem od towarów i usług import towaru.

2. Podatek od towarów i usług, przy spełnieniu warunków określonych w UVAT może przy wniesieniu aportu zostać rozliczony przez Spółkę za okres, w którym zostało przyjęte od Spółki dotyczące aportu zgłoszenie celne, pod warunkiem, że Spółka będzie w posiadaniu dokumentu celnego potwierdzającego import przez nią tych towarów oraz przedstawi stosowne zaświadczenia wymagane przez przepis art. 33a UVAT.

Uzasadnienie [łączne dla obu pytań]

Zgodnie z art. 2 pkt 7 UVAT, przywóz towarów z Ukrainy jako kraju nie będącego członkiem Unii Europejskiej jest importem towarów. Powyższa definicja kładzie nacisk przede wszystkim na czynność faktyczną, czyli przywóz towaru. Dla zaistnienia importu nie ma znaczenia cel przywozu bądź stosunek prawny, w ramach którego dokonano przywozu.

Stosownie do art. 15 ust. 1 UVAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 UVAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 UVAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

Zgodnie z art. 26a ust. 1 i 2 UVAT, miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w chwili ich wprowadzenia na teren Unii Europejskiej, a w przypadku gdy towary zostaną objęte z momentem ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej jedną z następujących procedur: uszlachetniania czynnego, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych, składowania celnego, tranzytu, w tym także składowaniem czasowym przed objęciem towarów jedną z procedur celnych, wolnego obszaru celnego - miejscem importu takich towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary te przestaną podlegać tym procedurom.

W myśl art. 19a ust. 9 UVAT, obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego, to znaczy powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego dokonywanego przez zgłaszającego.

Zgodnie z art. 77 ust. 1 lit. a i b rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego Unijny Kodeks Celny (Dz.Urz.UE. L 2013 nr 269, str. 1; zwany dalej: „UKC”): Dług celny w przywozie powstaje w wyniku objęcia towarów nieunijnych podlegających należnościom celnym przywozowym jedną z następujących procedur celnych: a) do obrotu, w tym na mocy przepisów o końcowym przeznaczeniu; b) odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych.

W myśl art. 77 ust. 2-3 UKC, dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego. Dłużnikiem jest zgłaszający. W przypadku przedstawicielstwa pośredniego dłużnikiem jest również osoba, na której rzecz dokonuje się zgłoszenia celnego. Jeżeli zgłoszenie celne dotyczące jednej z procedur, o których mowa w ust. 1, zostaje sporządzone na podstawie danych powodujących, że nie zostają pobrane w całości lub części należności celne przywozowe, osoba, która dostarczyła dane wymagane do sporządzenia zgłoszenia i która wiedziała lub powinna była wiedzieć, że dane te są nieprawdziwe, jest również dłużnikiem.

W myśl art. 5 pkt 15, 18 i 19 UKC:

a) „zgłaszający” oznacza osobę, która składa zgłoszenie celne, deklarację do czasowego składowania, przywozową deklarację skróconą, wywozową deklarację skróconą, zgłoszenie do powrotnego wywozu lub powiadomienie o powrotnym wywozie we własnym imieniu, albo osobę, w której imieniu takie zgłoszenie, deklaracja lub powiadomienie są składane;

b) „dług celny” oznacza nałożony na określoną osobę obowiązek zapłaty stosownej kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych, określonej dla danych towarów na mocy obowiązujących przepisów prawa celnego;

c) „dłużnik” oznacza każdą osobę odpowiedzialną za dług celny.

Według art. 30b UVAT, podstawą opodatkowania w imporcie towarów jest wartość celna powiększona o należne cło oraz o wszelkie koszty dodatkowe związane z importem towarów, takie jak: koszty prowizji, koszty opakowania, koszty transportu i ubezpieczenia, poniesione do pierwszego miejsca przeznaczenia na terenie Polski, jak również wynikające z transportu do innego miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium Unii Europejskiej, jeżeli miejsce to jest znane w momencie dokonania importu, chyba że zostały już wcześniej włączone do wartości celnej towarów, i wszelkie należności z tytułu importu towarów, które organy celne mają obowiązek pobierać.

Szczególne zasady wymiaru i poboru podatku w imporcie wiążą się ze specyfiką importu jako czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. W tym przypadku przedmiotem opodatkowania jest bowiem wyłącznie czynność faktyczna. Oznacza to, że podatnikiem jest osoba, która występuje jako importer określonych towarów w myśl przepisów celnych. Przepisy UVAT nie uzależniają powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu towarów od warunku posiadania prawa do dysponowania towarem jak właściciel (czy też prawa własności) przez importera.

W konsekwencji Spółka będzie w przedstawionym zdarzeniu przyszłym podatnikiem z tytułu importu towarów, ponieważ na niej będzie ciążył dług celny, każdy podmiot importujący towary obowiązany jest bowiem uiścić podatek z tytułu importu towarów, ponieważ w tym przypadku podatek obciąża czynność faktyczną, jaką jest przywóz towarów.

Wniesienie maszyn jako aport do Spółki przez Nowego Wspólnika Spółki z jego perspektywy nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ aport wnoszony przez podmiot, który nie jest podatnikiem VAT, a z taką sytuacją mamy do czynienia w analizowanych okolicznościach, nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Natomiast do wykonania podwyższenia kapitału zakładowego w Spółce poprzez wniesienie aportu, konieczny jest import towarów (maszyn) przez Spółkę, i ta czynność będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

[Uzasadnienie do stanowiska w zakresie pytania nr 2, o treści nadanej w uzupełnieniu z 8 grudnia 2022 r.]

Co do zasady, zgodnie z art. 33 ust. 4 UVAT, podatnik jest zobowiązany do zapłacenia należności podatkowej w terminie do 10 dni, licząc od dnia jego powiadomienia przez organ celny o wysokości należności podatkowej. Niemniej możliwe jest rozliczenie podatku na zasadach ogólnych (tj. do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym na Spółkę zostanie nałożony obowiązek zapłaty należności celnych), o ile podatnik:

a) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT

b) przedstawi naczelnikowi urzędu celno-skarbowego (urząd miejsca siedziby Spółki), wydane nie wcześniej niż 6 miesięcy przed dokonaniem importu:

- zaświadczenia o braku zaległości we wpłatach należnych składek na ubezpieczenie społeczne oraz we wpłatach poszczególnych podatków stanowiących dochód budżetu państwa, przekraczających odrębnie z każdego tytułu, w tym odrębnie w każdym podatku, odpowiednio 3% kwoty należnych składek i należnych zobowiązań podatkowych w poszczególnych podatkach; udział zaległości w kwocie składek lub podatku ustala się w stosunku do kwoty należnych wpłat za okres rozliczeniowy, którego dotyczy zaległość,

- potwierdzenia zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT czynnego;

lub złoży odpowiednie (pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań) oświadczenia.

c) dokonuje zgłoszenia celnego przez przedstawiciela bezpośredniego (działającego w jej imieniu i na jej rzecz) lub pośredniego (działającego w swoim imieniu i na jej rzecz)

Zasadą wynikającą z UVAT jest to, że zgodnie z art.86 ust. 1 UVAT, w zakresie, w jakim importowane towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Kwotę podatku naliczonego stanowi w przypadku importu towarów, gdy rozliczenie podatku należnego następuje za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu tych towarów (art. 33a UVAT), kwota podatku należnego wynikająca z dokumentu celnego.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca spełnia wszelkie, wskazane powyżej, wymagane przez przepisy UVAT warunki, aby podatek VAT mógł zostać rozliczony przez Wnioskodawcę za okres, w którym zostało przyjęte od Wnioskodawcy, dotyczące aportu, zgłoszenie celne.

Ocena stanowiska

Stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług (we wniosku pytania nr 3 i 4) jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 931, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”):

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2. eksport towarów;

3. import towarów na terytorium kraju;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 2 pkt 3 ustawy:

Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (…).

W myśl art. 2 pkt 5 ustawy:

Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy:

Przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności..

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

Stosownie do art. 19a ust. 9 ustawy:

Obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego, z zastrzeżeniem ust. 10a i 11.

Jak stanowi art. 77 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz.Urz.UE L 2013 r. Nr 269 str. 1; dalej jako: „unijny kodeks celny”):

Dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego.

Zgodnie z art. 77 ust. 3 unijnego kodeksu celnego:

Dłużnikiem jest zgłaszający. W przypadku przedstawicielstwa pośredniego dłużnikiem jest również osoba, na której rzecz dokonuje się zgłoszenia celnego.

Jeżeli zgłoszenie celne dotyczące jednej z procedur, o których mowa w ust. 1, zostaje sporządzone na podstawie danych powodujących, że nie zostają pobrane w całości lub części należności celne przywozowe, osoba, która dostarczyła dane wymagane do sporządzenia zgłoszenia i która wiedziała lub powinna była wiedzieć, że dane te są nieprawdziwe, jest również dłużnikiem.

W myśl art. 5 pkt 15, 18 i 19 unijnego kodeksu celnego:

Do celów niniejszego kodeksu stosuje się następujące definicje:

- „zgłaszający” oznacza osobę, która składa zgłoszenie celne, deklarację do czasowego składowania, przywozową deklarację skróconą, wywozową deklarację skróconą, zgłoszenie do powrotnego wywozu lub powiadomienie o powrotnym wywozie we własnym imieniu, albo osobę, w której imieniu takie zgłoszenie, deklaracja lub powiadomienie są składane;

- „dług celny” oznacza nałożony na określoną osobę obowiązek zapłaty stosownej kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych, określonej dla danych towarów na mocy obowiązujących przepisów prawa celnego;

- „dłużnik” oznacza każdą osobę odpowiedzialną za dług celny.

Stosownie do art. 26a ust. 1 ustawy:

Miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

Jak stanowi art. 26a ust.2 ustawy:

W przypadku gdy towary zostaną objęte z momentem ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej jedną z następujących procedur:

1. uszlachetniania czynnego,

2. odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych,

3. składowania celnego,

4. tranzytu, w tym także składowaniem czasowym przed objęciem towarów jedną z procedur celnych,

5. wolnego obszaru celnego

- miejscem importu takich towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary te przestaną podlegać tym procedurom.

Zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania z tytułu importu towarów jest wartość celna powiększona o należne cło. Jeżeli przedmiotem importu są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o należne cło i podatek akcyzowy.

W myśl art. 30b ust. 4 ustawy:

Podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1-3a, obejmuje koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia - o ile nie zostały włączone do wartości celnej - ponoszone do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju, jak również wynikające z transportu do innego miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium Unii Europejskiej, jeżeli miejsce to jest znane w momencie dokonania importu.

Przepis art. 33 ust. 1 pkt 1 ustawy wskazuje, że:

Podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 1b, są obowiązani do obliczenia i wykazania w zgłoszeniu celnym kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek, z zastrzeżeniem art. 33b.

Stosownie do art. 33 ust. 4 ustawy:

Podatnik jest obowiązany w terminie 10 dni, licząc od dnia jego powiadomienia przez organ celny o wysokości należności podatkowych, do wpłacenia kwoty obliczonego podatku, z zastrzeżeniem art. 33a i art. 33b.

Jak stanowi art. 33a ust. 1 ustawy:

Podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny może rozliczyć kwotę podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu tych towarów.

Zgodnie z art. 33a ust. 2 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem:

1. przedstawienia przez podatnika naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, wydanych nie wcześniej niż 6 miesięcy przed dokonaniem importu:

a) zaświadczeń o braku zaległości we wpłatach należnych składek na ubezpieczenie społeczne oraz we wpłatach poszczególnych podatków stanowiących dochód budżetu państwa, przekraczających odrębnie z każdego tytułu, w tym odrębnie w każdym podatku, odpowiednio 3% kwoty należnych składek i należnych zobowiązań podatkowych w poszczególnych podatkach; udział zaległości w kwocie składek lub podatku ustala się w stosunku do kwoty należnych wpłat za okres rozliczeniowy, którego dotyczy zaległość,

b) potwierdzenia zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT czynnego.

2. (uchylony)

3. dokonywania zgłoszeń celnych przez przedstawiciela bezpośredniego lub pośredniego w rozumieniu przepisów celnych.

W myśl art. 33a ust. 2a ustawy:

Wymóg przedstawienia przez podatnika dokumentów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się za spełniony również w przypadku złożenia przez podatnika oświadczeń o tej samej treści.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak stanowi art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi w przypadku importu towarów - kwota podatku wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego.

Wątpliwości wyrażone w pytaniach przez Wnioskodawcę dotyczą:

- rozpoznania planowanego do wniesienia do Spółki aportu w postaci maszyn i urządzeń, które będą przywiezionych z Ukrainy do Polski, jako importu towarów;

- możliwości rozliczenia podatku z tytułu importu maszyn i urządzeń za okres, w którym przyjęte zostało od Spółki zgłoszenie celne.

Definicja importu kładzie nacisk na czynność faktyczną, czyli przywóz towarów. Dla zaistnienia importu nie ma znaczenia cel przywozu bądź stosunek prawny, w ramach którego dokonano przywozu. Zasady wymiaru i poboru podatku w imporcie wynikają ze specyfiki tej czynności, która jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Należy podkreślić, że obowiązek zapłaty podatku z tytułu importu towarów ciąży na osobach przywożących towary, bez względu na to, czy są one podatnikami w rozumieniu art. 15 ustawy, czy też nie. W konsekwencji każdy podmiot importujący towary obowiązany jest uiścić podatek z tytułu importu, ponieważ w tym przypadku podatek obciąża czynność faktyczną, którą jest przywóz towarów. Przepisy nie uzależniają natomiast powstania tego obowiązku od warunku posiadania przez importera prawa do dysponowania towarem jak właściciel.

Z treści art. 2 pkt 7 ustawy o VAT wynika jednoznacznie, że do importu towarów dochodzi, gdy następuje przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym nastąpi przywóz maszyn i urządzeń z Ukrainy (terytorium państwa trzeciego) na terytorium kraju. Maszyny i urządzenia będą przedmiotem aportu do Spółki, dokonanego przez Nowego Wspólnika z siedzibą na Ukrainie, a przy tym nie będą stanowiły ani przedsiębiorstwa, ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Oznacza to, że dojdzie do importu tych maszyn i urządzeń, opodatkowanego zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Wnioskodawca podał, że będzie dokonywał zgłoszenia celnego tych maszyn i urządzeń, co oznacza, że będzie „zgłaszającym” wg definicji zawartej w art. 5 pkt 15 unijnego kodeksu celnego. Z chwilą przyjęcia tego zgłoszenia powstanie dług celny w myśl art. 77 ust. 2 unijnego kodeksu celnego. Natomiast na mocy art. 77 ust. 3 unijnego kodeksu celnego, Wnioskodawca stanie się dłużnikiem, czyli osobą odpowiedzialną za dług celny. Z kolei z chwilą powstania długu celnego – na mocy art. 19a ust. 9 ustawy – powstanie obowiązek podatkowy z tytułu importu maszyn i urządzeń z Ukrainy. Oznacza to, że z tytułu importu maszyn i urządzeń objętych wnioskiem, Spółka będzie podatnikiem w myśl art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy – obowiązek uiszczenia cła i podatku od towarów i usług będzie ciążył na Spółce jako importerze.

W związku z powyższym, wniesienie aportem maszyn i urządzeń, które będą przywiezione z Ukrainy na terytorium Polski, będzie stanowiło dla Spółki import towarów opodatkowany podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 (we wniosku pytanie nr 3) należy uznać za prawidłowe.

Z uwagi na status Spółki jako podatnika z tytułu importu maszyn i urządzeń, Wnioskodawca będzie zobowiązany – na mocy art. 33 ust. 1 pkt 1 ustawy – do obliczenia i wykazania w zgłoszeniu celnym kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek. W konsekwencji – na mocy art. 33 ust. 4 ustawy – Spółka będzie zobowiązana w terminie 10 dni, licząc od dnia jej powiadomienia przez organ celny o wysokości należności podatkowych, do wpłacenia kwoty obliczonego podatku. Odstępstwo od powyższej zasady wskazane zostało m.in. w art. 33a ustawy i dotyczy podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, który spełni warunki wymienione w art. 33a ust. 2 ustawy.

W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca podał, że jest czynnym podatnikiem VAT, będzie dokonywał zgłoszenia celnego przez przedstawiciela bezpośredniego lub pośredniego, będzie w posiadaniu dokumentu celnego potwierdzającego import maszyn i urządzeń. Ponadto Wnioskodawca podał, że spełni wymóg określony w art. 33a ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, przez złożenie naczelnikowi urzędu celno-skarbowego zaświadczeń wskazanych w tym przepisie lub złoży oświadczenia o tej samej treści, co dopuszcza przepis art. 33a ust. 2a ustawy.

Mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego i przywołane przepisy ustawy o VAT należy uznać, że Wnioskodawca – jako podatnik VAT czynny – będzie mógł rozliczyć podatek należny z tytułu importu maszyn i urządzeń z Ukrainy w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym przyjęte zostało od Spółki zgłoszenie celne dotyczące tego importu. Jak bowiem wskazano powyżej, z chwilą przyjęcia od Wnioskodawcy zgłoszenia celnego powstanie dług celny w myśl przepisów unijnego kodeksu celnego, co w konsekwencji będzie oznaczało powstanie obowiązku podatkowego z tytułu importu maszyn i urządzeń, o czym stanowi art. 19a ust. 9 ustawy. Zatem spełniając warunki wskazane w art. 33a ust. 1 i 2 lub ust. 2a ustawy, Wnioskodawca będzie mógł rozliczyć kwotę podatku należnego z tytułu importu maszyn i urządzeń w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu tego importu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 (we wniosku pytanie nr 4) należy uznać za prawidłowe.

Organ pragnie wskazać, że w zakresie objętym pytaniami Wnioskodawcy dotyczącymi przepisów podatku dochodowego od osób prawnych (we wniosku pytania nr 1 i 2) oraz przepisów podatku od czynności cywilnoprawnych (we wniosku pytanie nr 5), wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanych pytań) Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług, w odniesieniu do opisanego zdarzenia i przedstawionego stanowiska. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, w zakresie których Spółka nie przedstawiła własnego stanowiska do zadanych pytań, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2651).