Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 października 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od towarów i usług w zakresie uznania przeniesienia zespołu składników majątkowych przeznaczonych do prowadzenia Działalności realizowanej poprzez Zakład S. do nowo zawiązanej spółki w ramach podziału przez wydzielenie za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT (podatek od towarów i usług) i braku opodatkowania jej podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

G. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, (zwana dalej: „Spółką” „Wnioskodawcą”, a także „Zainteresowanym”) jest producentem komponentów dla producentów z branży meblowej, podłogowej i drzwiowej. Ponadto Zainteresowany oferuje sprzedaż płyt drewnopochodnych wykorzystywanych w przemyśle meblowym. W skład oferty wchodzi m.in. xxx. Ponadto w swojej ofercie Wnioskodawca posiada aluminiowe systemy do zabudów.

Działalność przeważająca, sklasyfikowana została zgodnie z PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) jako produkcja pozostałych mebli - PKD 31.09.Z. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT.

G. sp. z o.o. jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz jest polskim rezydentem podatkowym, tj. posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

Wnioskodawca ma siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (N.), a jedynym wspólnikiem (posiadającym całość udziałów) jest osoba fizyczna - mająca miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlegająca nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Z uwagi na uwarunkowania biznesowe, wynikające przede wszystkim z podziału działalności na dwa odrębne pod względem geograficznym zakłady produkcyjne rozważany jest podział Spółki przez wydzielenie właśnie z uwagi na miejsce realizacji zadań produkcyjno-usługowych. Wobec tego działalność realizowana poprzez Zakład S. ma zostać wyodrębniona od pozostałej działalności Spółki, w tym od produkcji realizowanej przez Zakład R. (zwanych dalej łącznie „Zakładami”).

Wyjaśnić przy tym należy, że zadania realizowane poprzez Zakład S. wymagają zaangażowania innego rodzaju zasobów Spółki niż ma to miejsce w odniesieniu do Zakładu R. Wynika to z faktu, iż różne są modele biznesowe obu Zakładów, czemu odpowiadają także różne stopnie skomplikowania produkcji. Różne są wobec tego także ryzyka związane z zadaniami realizowanymi przez poszczególne Zakłady, a także koszty ich utrzymania, na co wpływ ma m.in. lokalizacja obu Zakładów. W celu ograniczenia ww. ryzyk, Spółka zamierza dokonać podziału przez wydzielenie. Podział ten pozwoli także na efektywniejsze zarządzanie każdym z Zakładów, z uwagi na fakt, iż mniejszy będzie obszar kontroli i nadzoru.

Zaznaczyć także należy, iż produkcja realizowana zarówno poprzez Zakład S., jak również Zakład R. generuje różne marże, które wpływają na osiągnięcie różnych wyników finansowych w odniesieniu do poszczególnych Zakładów.

Nadmienić należy, iż Działalność realizowana przez poszczególne Zakłady różni się stopniem zaangażowania zasobów własnych Wnioskodawcy. I tak, w przypadku działalności realizowanej przy pomocy Zakładu S. Zainteresowany korzysta głównie z materiałów (surowców) oraz know-how dostarczanych przez zleceniodawcę (jest to zatem przede wszystkim usługa), zaś w przypadku Zakładu R. Wnioskodawca produkuje własne produkty, które są wytwarzane z surowców zakupionych przez Zainteresowanego oraz przy wykorzystaniu jego know-how.

Stąd podjęta została decyzja o przeprowadzeniu restrukturyzacji. W jej wyniku docelowo ma dojść do podziału Spółki przez wydzielenie, w wyniku czego planowany jest podział w oparciu o kryterium geograficzne - Zakład S. ma zostać wyodrębniony ze Spółki.

Aktualnie planowane jest oddzielenie działalności realizowanej w ramach Zakładu S. od pozostałej działalności Spółki poprzez podział przez wydzielenie ze Spółki i przeniesienie ww. działalności do nowo powstałej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce, która także będzie polskim rezydentem podatkowym.

Wnioskodawca planuje przeprowadzić podział przez wydzielenie (zwany dalej „Podziałem”) w rozumieniu art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1467, zwanej dalej „KSH (Krajowa Administracja Skarbowa)”). W wyniku Podziału składniki majątkowe i niemajątkowe (w tym zobowiązania) przeznaczone do prowadzenia działalności przez Zakład S. zostaną przeniesione do nowo zawiązanej spółki.

W wyniku planowanego Podziału Wnioskodawcy zostanie przeniesiona na nowo zawiązaną spółkę część majątku Zainteresowanego, która to część - w ocenie Spółki - stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (zwaną dalej „ZCP”), stosownie do art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931, ze zm.; zwanej dalej „uVAT”). Zauważyć bowiem należy, iż będzie ona stanowiła organizacyjnie, funkcjonalnie i finansowo wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych, pochodzących z istniejącego przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, w tym również zobowiązania, przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania, przy czym ZCP opierać się będzie na działalności realizowanej aktualnie poprzez Zakład S.

Na gruncie przedmiotowej sprawy będziemy mieć zatem do czynienia z realizacją wyodrębniania na trzech płaszczyznach, tj. pod względem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym, co przesądza o zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W konsekwencji, w ramach Podziału do nowo zawiązanej spółki mają zostać przeniesione materialne i niematerialne składniki majątku (w tym zobowiązania) wykorzystywane do prowadzenia działalności poprzez Zakład S., a w szczególności związane z nim:

- zestawy komputerowe, meble, biura oraz inny sprzęt biurowy;

- oprogramowanie wykorzystywane do prowadzenia produkcji;

- prawa i obowiązki wynikające z umów o pracę zawartymi z ok. 70 osobami, które staną się pracownikami nowo zawiązanej spółki - wyjaśnić bowiem należy, iż procesowi zbycia ZCP do nowo zawiązanej spółki towarzyszyć będzie także transfer pracowników (na podstawie art. 231 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy; t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1510, ze zm.; zwanej dalej: „KP”);

- należności i zobowiązania związane z działalnością Zakładu S. do dnia Podziału.

W razie wątpliwości co do alokacji składników majątku, umów lub pracowników decydować będzie ich funkcjonalny związek z Działalnością realizowaną kluczem geograficznym, tj. poprzez Zakład S. Nadmienić przy tym należy, iż nowo zawiązana spółka dysponować będzie tytułem prawnym do nieruchomości położonej w S., na której realizowana będzie jej działalność, a która dziś związana jest z Zakładem S.

W zakresie organizacyjnym działalność realizowana poprzez Zakład S. posiadać będzie na dzień Podziału składniki majątkowe wykorzystywane w Zakładzie S., które wyodrębnione są w strukturze Spółki w ten sposób, że są przypisane do tej jednostki organizacyjnej Spółki wyodrębnionej geograficznie, tj. do Zakładu S.

Z kolei w Spółce na dzień Podziału od strony organizacyjnej:

- pozostaną składniki majątkowe wykorzystywane m.in. w Działalności Zakładu R. wyodrębnione w strukturze Spółki w ten sposób, że są przypisane do tej jednostki organizacyjnej Spółki, tj. według klucza geograficznego;

- w odniesieniu do Działalności Zakładu R. będzie ona na dzień Podziału prowadzona wyłącznie w ramach Zakładu R.

W zakresie finansowym Działalność prowadzona poprzez Zakład S., jak i Działalność realizowana poprzez Zakład R. posiadać będą na dzień Podziału:

- system księgowy i plan kont umożliwiające wyodrębnienie kont bilansowych związanych z danym Zakładem;

- system księgowy i plan kont umożliwiające sporządzenie odrębnych analiz przychodów i kosztów związanych z danym Zakładem;

- system księgowy i plan kont umożliwiające sporządzenie odrębnych rachunków zysków i strat związanych z Danym Zakładem;

- istnieje możliwość sporządzania odrębnych planów finansowych i budżetów dla danego Zakładu.

W zakresie funkcjonalnym zarówno Zakład S., jak i Zakład R. prowadzić będą swoje Działalności w oparciu o przypisane do nich składniki materialne i niematerialne (w tym zobowiązania), pracowników oraz umowy zawierane z kontrahentami w ramach poszczególnych Działalności wyodrębnionych kluczem geograficznym.

Nadmienić należy, iż wydzielane do nowo zawiązanej spółki składniki materialne i niematerialne pozwolą nowo zawiązanej spółce w pełnym zakresie kontynuować Działalność poprzez Zakład S., zaś składniki materialne I niematerialne pozostałe w Spółce - pozwolą w pełnym zakresie kontynuować Działalność realizowaną m.in. poprzez Zakład R.

Nowo zawiązana spółka na bazie nabytych składników majątku będzie kontynuować działalność gospodarczą realizowaną przez Wnioskodawcę w ramach Zakładu S.

Wnioskodawca wskazuje, że nowo zawiązana spółka - w ramach której kontynuowana będzie Działalność dotychczas realizowana poprzez Zakład S. - będzie czynnym podatnikiem VAT.

Zainteresowany wskazuje, że nowo zawiązana spółka będzie wykorzystywała nabyte w ramach Podziału składniki majątku do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Pytanie

Czy planowane - w ramach podziału Spółki przez wydzielenie - przeniesienie składników majątkowych (w tym zobowiązań) przeznaczonych do prowadzenia Działalności realizowanej poprzez Zakład S. stanowić będzie transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, stosownie do art. 2 pkt 27e uVAT, w odniesieniu do której - na podstawie art. 6 pkt 1 uVAT - nie znajdą zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie

W opinii Wnioskodawcy, planowane – w ramach podziału przez wydzielenie – przeniesienie składników majątkowych przeznaczonych do prowadzenia działalności realizowanej poprzez Zakład S. stanowić będzie transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w odniesieniu do której - na podstawie art. 6 pkt 1 uVAT - nie znajdą zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji brak będzie podstaw do opodatkowania przez Spółkę planowanej dostawy ZCP na rzecz nabywcy, którym będzie nowo zawiązana spółka.

Uzasadnienie:

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931, ze zm.; zwanej dalej „uVAT”), opodatkowaniu podatkiem od towarów usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ww. ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, w myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 tej ustawy.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów" w ujęciu art 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 uVAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług.

Stypizowany w art. 529 § 1 pkt 4 KSH podział dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie), powoduje przeniesienie prawa własności wydzielonej części majątku.

Dokonany, na podstawie KSH, podział przez wydzielenie i przeniesienie na nową spółkę części majątku spółki dzielonej jest, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, operacją obejmującą zdarzenia podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zaakcentować jednakże należy, że w sytuacji gdy w wyniku podziału spółki przez wydzielenie przedmiotem przeniesienia własności jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa to mamy do czynienia z transakcją zbycia w rozumieniu art. 6 pkt 1 uVAT, który to przepis wyłącza taką czynność z zakresu regulacji ustawy.

Co prawda przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”. Z tej przyczyny, dla celów określenia zakresu pojęcia „przedsiębiorstwo” wykorzystuje się regulację zawartą w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360, ze zm.; dalej także jako: „KC”), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5. koncesje, licencje I zezwolenia;

6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8. tajemnice przedsiębiorstwa;

9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie zaś z art. 552 KC, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 uVAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art 2 pkt 27e ustawy.

Wyjaśnić należy, iż przepis art. 2 pkt 27e uVAT stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w ujęciu podatkowym określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Odnotować należy, iż warunek ten został spełniony w realiach badanej sprawy.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Rekapitulując poczynione powyżej spostrzeżenia, skonstatować należy, iż na gruncie uVAT mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zgodnie z art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 347 s. 1, ze zm.), wcześniej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. UE. L 145, s. 1, ze zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach, gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on - tak samo jak ma to miejsce w uVAT - możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Odnotować należy, iż zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sari stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem Ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być Interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie lub jego części zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e uVAT, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 tej ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa. Jak wskazano powyżej, aby czynność była wyłączona spod zakresu przepisów ustawy, przedmiotem zbycia musi być przedsiębiorstwo jako całość lub jego zorganizowana część (art. 6 pkt 1 ww. ustawy).

Kryterium uznania za przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa przenoszonych składników jest ich zorganizowany charakter, dzięki któremu mogą one realizować zadania gospodarcze. Kluczowa zatem jest Ich wzajemna funkcjonalność oraz organizacyjna odrębność. Wskazać także należy, że muszą być to składniki zarówno materialne jak i niematerialne ściśle związane z przedsiębiorstwem. Przy czym, sama czynność przeniesienia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa dotyczy głównie kompletnego objęcia fizycznych elementów umożliwiających określone działanie, a jeśli z taką działalnością związane są także składniki niematerialne wówczas także i one powinny zostać przeniesione na nowego nabywcę.

Zauważyć należy, iż w realiach badanej sprawy zostaną spełnione wszystkie obligatoryjne przesłanki wymagane przez przywołane wyżej przepisy uVAT.

I tak, w pierwszej kolejności mamy do czynienia z wyodrębnieniem organizacyjnym i finansowym. Wskazać bowiem należy, iż w ramach spółki G. sp. z o.o. funkcjonują wyodrębnione Działalności realizowane w ramach dwóch zakładów - tj. w Zakładzie S. oraz Zakładzie R. Każdy z tych Zakładów dysponuje wydzielonymi zasobami finansowymi. Ponadto, w Spółce poprzez prowadzoną ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów, a także należności i zobowiązań do poszczególnych działalności. W Spółce funkcjonuje bowiem system księgowy i plan kont, które umożliwiają wyodrębnienie kont bilansowych związanych z daną działalnością. Zaprowadzono również system księgowy i plan kont, które umożliwiają sporządzenie odrębnych analiz przychodów i kosztów związanych z daną Działalnością. Funkcjonujący u Wnioskodawcy system księgowy i plan kont umożliwia sporządzenie rachunków zysków i strat związanych zdaną działalnością, a ponadto istnieje możliwość sporządzania odrębnych planów finansowych i budżetów dla poszczególnych działalności.

W rozpatrywanej sprawie nastąpi zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 27e uVAT. Powyższe wynika z faktu, że - jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego - Wnioskodawca dokona dostawy na rzecz nowo powstałej spółki zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia Działalność realizowanej przez Spółkę przy pomocy Zakładu S. W ramach bowiem planowane transakcji zbyte zostaną w szczególności urządzenia, maszyny (wraz z oprogramowaniem) oraz sprzęt, które łącznie pozwolą na kontynuowanie Działalności poprzez Zakład S. Ponadto, procesowi zbycia ww. ZCP towarzyszyć będzie transfer pracowników (na podstawie art 231 KP). Zatem całość składników mających podlegać zbyciu, na płaszczyźnie organizacyjnej i funkcjonalnej w pełni pozwoli realizować zadania gospodarcze i stanowić będzie niezależne przedsiębiorstwo. Zatem mająca być przedmiotem planowanej transakcji zbycia zorganizowana część Spółki (w postaci Działalności realizowanej przez Spółkę przy pomocy Zakładu S.) pozwoli na samodzielne funkcjonowanie nowo zawiązanej spółki i zapewni jej samodzielność finansową.

Rekapitulując poczynione powyżej spostrzeżenia, skonstatować należy, iż planowane – w ramach podziału Spółki przez wydzielenie - przeniesienie składników majątkowych przeznaczonych do prowadzenia Działalności realizowanej przez Spółkę przy pomocy Zakładu S. stanowić będzie transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w odniesieniu do której - na podstawie art. 6 pkt 1 uVAT - nie znajdą zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów usług. W konsekwencji brak będzie podstaw do opodatkowania przez Spółkę planowanej dostawy ZCP na rzecz nabywcy, którym będzie nowo zawiązana spółka.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT :

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy :

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie art. 6 ustawy o VAT wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepisy regulujące prawną instytucję podziału spółek stanowią treść tytułu IV działu II ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2022 r., poz. 1467 ze zm.).

W art. 529 § 1 Kodeksu spółek handlowych wyróżniono cztery sposoby dokonania podziału spółek kapitałowych. Zgodnie z ww. przepisem:

Podział może być dokonany przez:

1. przeniesienie całego majątku spółki dzielonej na inne spółki za udziały lub akcje spółki przejmującej, które obejmują wspólnicy spółki dzielonej (podział przez przejęcie);

2. zawiązanie nowych spółek, na które przechodzi cały majątek spółki dzielonej za udziały lub akcje nowych spółek (podział przez zawiązanie nowych spółek);

3. przeniesienie całego majątku spółki dzielonej na istniejącą i na nowo zawiązaną spółkę lub spółki (podział przez przejęcie i zawiązanie nowej spółki);

4. przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie).

Zatem należy stwierdzić, że przewidziany w art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych podział dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie), powoduje przeniesienie prawa własności wydzielonej części majątku. Złożoność procedur związanych z podziałem spółki nie ma przy tym znaczenia. Istotny jest efekt końcowy – przeniesienie własności.

W świetle powyższych regulacji dokonany, na podstawie Kodeksu spółek handlowych, podział przez wydzielenie i przeniesienie na nową spółkę części majątku spółki dzielonej jest, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, operacją obejmującą zdarzenia podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wyjaśnić jednak tutaj należy, że w sytuacji gdy w wyniku podziału spółki przez wydzielenie przedmiotem przeniesienia własności jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa to mamy do czynienia z transakcją zbycia w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, który to przepis wyłącza taką czynność z zakresu regulacji ustawy.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie umowy sprzedaży lub aportu.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT stanowi:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa - rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:

- zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

- faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Zakres powyższego wyłączenia z zakresu opodatkowania zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita-Modes stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Ponadto TSUE zauważył, że przejmującego należy traktować jako następcę zbywającego, przy czym, aby przejmujący mógł zostać uznany za następcę zbywającego, musi on kontynuować działalność prowadzoną przez zbywcę.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak i nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

Ponadto, w wyroku z dnia 21 czerwca 2012 r., sygn. I FSK 1586/11 NSA zauważył, że „Sam tylko fakt wyłączenia jakiegokolwiek składnika majątku nie pozwala na stwierdzenie, że już z tego powodu przedmiotem zbycia nie jest zorganizowana część przedsiębiorstwa, bowiem decydującą jest okoliczność, czy przy użyciu tej części można samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. (…) Jeśli wyłączenie określonego składnika nie pozbawi wydzielonego kompleksu majątkowego cech przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części, to zbycie w takiej postaci nie podlega podatkowi od towarów i usług”.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Wnioskodawca obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Z opisu planowanego zdarzenia przyszłego wynika, że jesteście Państwo czynnym podatnikiem VAT, producentem komponentów dla największych producentów z branży meblowej, podłogowej i drzwiowej. Ponadto oferują Państwo sprzedaż płyt drewnopochodnych wykorzystywanych w przemyśle meblowym oraz w swojej ofercie posiadacie aluminiowe systemy do zabudów.

Działalność realizowana przez poszczególne Zakłady różni się stopniem zaangażowania zasobów własnych Wnioskodawcy. I tak, w przypadku działalności realizowanej przy pomocy Zakładu S. Zainteresowany korzysta głównie z materiałów (surowców) oraz know-how dostarczanych przez zleceniodawcę (jest to zatem przede wszystkim usługa), zaś w przypadku Zakładu R. Wnioskodawca produkuje własne produkty, które są wytwarzane z surowców zakupionych przez Zainteresowanego oraz przy wykorzystaniu jego know-how.

Wnioskodawca planuje przeprowadzić podział przez wydzielenie w rozumieniu art. 529 § 1 pkt 4 ustawy Kodeks spółek handlowych. W wyniku Podziału składniki majątkowe i niemajątkowe (w tym zobowiązania) przeznaczone do prowadzenia działalności przez Zakład S. zostaną przeniesione do nowo zawiązanej spółki.

W ramach Podziału do nowo zawiązanej spółki mają zostać przeniesione materialne i niematerialne składniki majątku (w tym zobowiązania) wykorzystywane do prowadzenia działalności poprzez Zakład S., a w szczególności związane z nim:

- zestawy komputerowe, meble, biura oraz inny sprzęt biurowy;

- oprogramowanie wykorzystywane do prowadzenia produkcji;

- prawa i obowiązki wynikające z umów o pracę zawartymi z ok. 70 osobami, które staną się pracownikami nowo zawiązanej spółki - wyjaśnić bowiem należy, iż procesowi zbycia ZCP do nowo zawiązanej spółki towarzyszyć będzie także transfer pracowników (na podstawie art. 231 ustawy Kodeks pracy);

- należności i zobowiązania związane z działalnością Zakładu S. do dnia Podziału.

Nowo zawiązana spółka dysponować będzie tytułem prawnym do nieruchomości położonej w S., na której realizowana będzie jej działalność, a która dziś związana jest z Zakładem S.

W zakresie organizacyjnym działalność realizowana poprzez Zakład S. posiadać będzie na dzień Podziału składniki majątkowe wykorzystywane w Zakładzie S., które wyodrębnione są w strukturze Spółki w ten sposób, że są przypisane do tej jednostki organizacyjnej Spółki wyodrębnionej geograficznie, tj. do Zakładu S.

Z kolei w Spółce na dzień Podziału od strony organizacyjnej:

- pozostaną składniki majątkowe wykorzystywane m.in. w Działalności Zakładu R. wyodrębnione w strukturze Spółki w ten sposób, że są przypisane do tej jednostki organizacyjnej Spółki, tj. według klucza geograficznego;

- w odniesieniu do Działalności Zakładu R. będzie ona na dzień Podziału prowadzona wyłącznie w ramach Zakładu R.

W zakresie finansowym Działalność prowadzona poprzez Zakład S., jak i Działalność realizowana poprzez Zakład R. posiadać będą na dzień Podziału:

- system księgowy i plan kont umożliwiające wyodrębnienie kont bilansowych związanych z danym Zakładem;

- system księgowy i plan kont umożliwiające sporządzenie odrębnych analiz przychodów i kosztów związanych z danym Zakładem;

- system księgowy i plan kont umożliwiające sporządzenie odrębnych rachunków zysków i strat związanych z danym Zakładem;

- istnieje możliwość sporządzania odrębnych planów finansowych i budżetów dla danego Zakładu.

W zakresie funkcjonalnym zarówno Zakład S., jak i Zakład R. prowadzić będą swoje Działalności w oparciu o przypisane do nich składniki materialne i niematerialne (w tym zobowiązania), pracowników oraz umowy zawierane z kontrahentami w ramach poszczególnych Działalności wyodrębnionych kluczem geograficznym.

Nadmienić należy, iż wydzielane do nowo zawiązanej spółki składniki materialne i niematerialne pozwolą nowo zawiązanej spółce w pełnym zakresie kontynuować Działalność poprzez Zakład S., zaś składniki materialne i niematerialne pozostałe w Spółce - pozwolą w pełnym zakresie kontynuować Działalność realizowaną m.in. poprzez Zakład R.

Nowo zawiązana spółka będzie czynnym podatnikiem podatku VAT i na bazie nabytych składników majątku będzie kontynuować działalność gospodarczą realizowaną przez w ramach Zakładu S.

Państwa wątpliwości przy tak przedstawionym opisie sprawy dotyczą kwestii czy wydzielenie w ramach Podziału spółki, Zakładu S., będzie stanowiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT tj. czynność wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy VAT.

Jak już wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie ich przekazania (na ile stanowią w przedsiębiorstwie w tym momencie, wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przedstawione przez Państwa we wniosku okoliczności wskazują, że Zakład S. który będzie wydzielony z przedsiębiorstwa Spółki, cechuje się wyodrębnieniem organizacyjnym, finansowym oraz funkcjonalnym i na dzień dokonania opisanej transakcji mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące przypisane w tym zakresie zadania.

Wydzielane do nowo zawiązanej spółki składniki materialne i niematerialne, jak zostało przez Państwa jednoznacznie wskazane, pozwolą nowo zawiązanej spółce w pełnym zakresie kontynuować Działalność przez Zakład S. Nowo zawiązana spółka na bazie nabytych składników majątku będzie kontynuowała działalność realizowaną przez Państwa w ramach ww. Zakładu.

Analiza zaprezentowanego opisu sprawy w kontekście przytoczonych regulacji prawnych oraz orzecznictwa TSUE, prowadzi do wniosku, że zostaną spełnione wszystkie wskazane wcześniej przesłanki do uznania zespołu składników majątkowych, mającego być przedmiotem przeniesienia, za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. W konsekwencji powyższego planowane w ramach podziału Spółki wydzielenie nie będzie – zgodnie z cytowanym powyżej art. 6 pkt 1 ustawy o VAT – transakcją podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

W konsekwencji Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wskazać należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego (zdarzeniu przyszłym), bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, jak również w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).