0111-KDIB3-2.4012.663.2022.3.EJU

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie:

- braku wyłączenia z opodatkowania Transakcji sprzedaży Nieruchomości;

- zwolnienia od podatku Transakcji sprzedaży Nieruchomości;

- prawa do obniżenia kwoty podatku VAT (podatek od towarów i usług) należnego o kwotę podatku VAT naliczonego przy nabyciu Nieruchomości i uzyskania zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego na podatkiem VAT należnym

- jest prawidłowe

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

14 września 2022 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 26 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku wyłączenia z opodatkowania Transakcji sprzedaży Nieruchomości; zwolnienia od podatku Transakcji sprzedaży Nieruchomości; prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego przy nabyciu Nieruchomości i uzyskania zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego na podatkiem VAT należnym.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1. Zainteresowany będący stroną postępowania:

2. Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

Opis zdarzenia przyszłego

1. Przedmiot składanego wniosku.

(i) Wstęp oraz charakterystyka Kupującego i Sprzedającego.

Spółka akcyjna (dalej: „Kupujący”) planuje nabycie od spółki X spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Sprzedający”) nieruchomości położonej w G. (dalej: „Nieruchomość”) wraz z pozostałymi składnikami majątkowymi wskazanymi w dalszej części opisu zdarzenia przyszłego (dalej: „Transakcja”). Kupujący i Sprzedający w dalszej części wniosku będą nazywani łącznie „Wnioskodawcami”, bądź „Zainteresowanymi”.

Zgodnie z zamierzeniami Wnioskodawców, przedmiotowa Transakcja zaplanowana jest na czwarty kwartał 2022 r., przy czym nie można całkowicie wykluczyć, iż nastąpi ona w nieco późniejszym terminie, tj. w pierwszym kwartale 2023 r.

Wnioskodawcy są obecnie i będą na moment Transakcji zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT w Polsce.

Wnioskodawcy są zainteresowani pozyskaniem interpretacji prawa podatkowego w zakresie klasyfikacji planowanej Transakcji na gruncie podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”), w tym prawa Kupującego do odliczenia podatku VAT naliczonego, a także klasyfikacji zakładanej Transakcji na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych (dalej: „PCC (podatek od czynności cywilnoprawnych)”).

W związku z tym, w dalszych punktach Wnioskodawcy opisują:

(i) nieruchomość będącą przedmiotem planowanej Transakcji,

(ii) charakterystykę działalności Kupującego i Sprzedającego,

(iii) historię nabycia Nieruchomości przez Sprzedającego oraz

(iv) zakres Transakcji.

(ii) Opis Nieruchomości

Przedmiotem Transakcji będą trzy nieruchomości położone w G. przy ul. B., składających się z działek gruntu (dalej: „Działka 1”), (dalej: „Działka 2”) oraz (dalej: „Działka 3”), położonych w obrębie ewidencyjnym, objętych księgą wieczystą nr (dalej łącznie: „Działki”, Działki wraz ze wszystkimi opisanymi poniżej naniesieniami wchodzącymi z zakres Transakcji będą łącznie zwane „Nieruchomością”).

Działka 1 objęta jest w części przez miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, a w części nie jest objęta żadnym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Działka 2 jest w całości objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego fragmentu zachodniej części węzła oraz fragmentu ulicy S. w mieście G. Zgodnie z wyżej wskazanymi miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego, Działka 1 oraz Działka 2 zostały przeznaczone pod zabudowę.

Dodatkowo, Działka 1 (w części nieobjętej miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego) oraz Działka 3 (w całości) objęte są decyzją o warunkach zabudowy z dnia 20 grudnia 2017 roku, wydaną przez Prezydenta Miasta G., zgodnie z którą są one przeznaczone pod zabudowę.

Podsumowując, wszystkie Działki są objęte w całości miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego lub decyzją o warunkach zabudowy, zgodnie z którymi są one przeznaczone pod zabudowę.

Tytułem prawnym przysługującym Sprzedającemu w stosunku Działek jest prawo własności.

Działka 1

Działka 1 zabudowana jest ośmioma budynkami oraz pięcioma budowlami.

Jeden z budynków (dalej: „Budynek nr 4”) jest częściowo zlokalizowany na Działce 1 oraz częściowo na Działce 2. Poniżej przedstawiono zestawienie Budynków znajdujących się na Działce 1 wraz z ich krótką charakterystyką.

Budynek nr 1 – funkcja biurowa;

Budynek nr 2 – funkcja biurowa;

Budynek nr 3 - pawilon socjalny;

Budynek nr 4 - zespół kontenerowo-biurowy;

Budynek nr 5 - wiata materiałowa;

Budynek nr 6 - funkcja warsztatowo - magazynowa;

Budynek nr 7 - warsztat mechaniczny;

Budynek nr 8 - funkcja warsztatowo magazynowa;

(łącznie dalej: „Budynki”).

Na Działce 1 znajdują się również następujące naniesienia (sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych; dalej: „PKOB”):

- nawierzchnia betonowo-asfaltowa (PKOB: 2112),

- maszty oświetleniowe (PKOB: 2224),

- sieć wodno-kanalizacyjna (PKOB: 2223),

- instalacja gazowa;

- śmietnik z zadaszeniem (PKOB: 2420).

Wskazane powyżej obiekty stanowią budowle w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r., poz. 1202 z późn. zm.; dalej: „Prawo Budowlane”).

Dodatkowo, na Działce 1 znajdują się również następujące urządzenia budowlane, niestanowiące budowli w rozumieniu Prawa Budowlanego:

- plac utwardzony przed Budynkiem nr 4;

- drogi i place z płyt prefabrykowanych;

- tymczasowe, niezwiązane z gruntem ogrodzenie terenu;

- przyłącze wodociągowe.

Ponadto, na Działce 1 znajduje się przyłącze do istniejącej na Działce 1 kanalizacji sanitarnej, stanowiącej własność Pomorskiej Kolei Metropolitalnej S.A., które to przyłącze nie będzie wchodziło w zakres planowanej Transakcji.

Działka 2

Na Działce 2 posadowione są aktualnie następujące naniesienia:

- część Budynku nr 4;

- urządzenia budowlane, niestanowiące budowli w rozumieniu Prawa Budowlanego (plac utwardzony, drogi i place z płyt prefabrykowanych, tymczasowe i niezwiązane z gruntem ogrodzenie terenu, przyłącze wodociągowe).

Działka 3

Na dzień Transakcji na Działce 3 nie będą znajdowały się żadne obiekty budowlane, a w szczególności takie, które mogłyby zostać zakwalifikowane jako budynki, budowle lub ich części w rozumieniu Prawa Budowlanego.

Pozostałe informacje dotyczące Nieruchomości

Ponadto, na sąsiednich nieruchomościach będących własnością S.A. znajdują się urządzenia przesyłowe, związane z dostawą prądu do Nieruchomości, jak również instalacja telekomunikacyjna, będące własnością Sprzedającego, które to urządzenia będą również wchodziły w zakres planowanej Transakcji.

Od momentu wtórnego nabycia Nieruchomości przez Sprzedającego w 2018 r., w stosunku do budynków, budowli lub ich części znajdujących się na Działkach nie dokonywano wydatków na ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych, których wartość przekraczałaby 30% ich wartości początkowej.

(ii) Charakterystyka Kupującego i Sprzedającego.

Sprzedający prowadzi działalność deweloperską na rynku nieruchomości biurowych/biurowo-usługowych w Polsce. Model biznesowy polega na nabywaniu gruntu przeznaczonego pod zabudowę, projektowaniu, budowie budynku/ów biurowego/biurowo-usługowego, zdobywaniu niezbędnych pozwoleń oraz wynajęciu (tzw. komercjalizacji budynku/ów), oraz - gdy jest/są one wybudowane i wynajęte w zadowalającym stopniu – sprzedaży budynku/ów do podmiotu trzeciego (inwestora), prowadzącego działalność polegającą na wynajmie.

Sprzedający nabył Nieruchomość właśnie w celu realizacji inwestycji deweloperskiej tj. budowy budynku/kompleksu budynków biurowych/biurowo-usługowych, niemniej jednak – z przyczyn biznesowych – przedmiotowa inwestycja nigdy nie weszła w fazę realizacji.

Jednocześnie, w międzyczasie Sprzedający użytkował Nieruchomość do celów działalności opodatkowanej VAT, oddając ją w najem na rzecz podmiotu powiązanego – S.A., na podstawie umowy najmu z dnia 25 listopada 2019 r. S.A. wykorzystywała powierzchnię w budynku biurowym zlokalizowanym na Nieruchomość na cele związane z bieżącą działalnością operacyjną.

Sprzedający nie zatrudnia żadnych pracowników, a wszelkie czynności związane z realizacją jego działalności gospodarczej są wykonywane na podstawie umów usługowych, zawartych z innymi podmiotami.

Nieruchomość opisana w niniejszym wniosku nie stanowi formalnie wyodrębnionego w ramach działalności prowadzonej przez Sprzedającego działu, wydziału czy też oddziału. Sprzedający nie prowadzi również w stosunku do niej odrębnych ksiąg rachunkowych dla celów statutowych.

Niemniej jednak, przychody i koszty oraz należności i zobowiązania związane z Nieruchomością są ewidencjonowane w taki sposób, że możliwe jest przypisanie części pozycji zapisanych na jednym koncie do Nieruchomości.

Aktualnie Nieruchomość stanowi główne aktywo Sprzedającego, przy czym w księgach rachunkowych Sprzedającego Nieruchomość jest zaewidencjonowana bilansowo jako „zapasy”.

Sprzedający jest zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT czynny (i pozostanie zarejestrowany także na dzień Transakcji) oraz dokonuje zakupów towarów i usług, w odniesieniu do których odlicza podatek naliczony stosownie do art. 86 ustawy o VAT.

Z kolei Kupujący jest tzw. firmą deweloperską, która jednakże nie ogranicza się wyłącznie do budowy mieszkań, lecz realizuje osiedla mieszkaniowe wraz z całą infrastrukturą pamiętając o zasadach zrównoważonego rozwoju dzielnic i potrzebach społecznych mieszkańców. Projektuje i realizuje nowoczesne, funkcjonalne obiekty biurowe, usługowe i centra handlowe. Kupujący wynajmuje lub oferuje do wynajmu powierzchnie komercyjne w ramach wybudowanych przez siebie obiektów usługowo-biurowych.

Po jej nabyciu przez Kupującego, Nieruchomość ma docelowo być wykorzystana w działalności gospodarczej prowadzonej przez Kupującego, t.j. do realizacji inwestycji polegającej na budowie obiektów biurowych, handlowych oraz zamieszkania zbiorowego, a następnie ich sprzedaży/wynajmu.

Ze względu jednak na aspekty formalne (związane ze zmianą miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego), na dziś nie można przewidzieć kiedy ww. inwestycja zostanie zrealizowana przez Kupującego.

W związku z tym, w okresie bezpośrednio po nabyciu Nieruchomości przez Kupującego, planowane jest tymczasowe wynajmowanie lub wydzierżawianie nabytej Nieruchomości lub jej części w jej aktualnym stanie.

Generalnie, nabycie Nieruchomości związane będzie z wykonywaniem przez Kupującego czynności objętych obowiązkiem podatkowym w podatku VAT.

Kupujący jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT w Polsce (i pozostanie zarejestrowany także na moment zawarcia Transakcji). Kupujący dokonuje zakupów towarów i usług, w odniesieniu do których odlicza podatek naliczony stosownie do art. 86 ustawy o VAT.

Wnioskodawcy nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm.). Pomiędzy Wnioskodawcami nie zachodzą również powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy, o których mowa w ustawie o VAT.

(iv) Historia nabycia Nieruchomości przez Sprzedającego.

Sprzedający stał się ponownie właścicielem Nieruchomości w 2018 r., kiedy to nabył Nieruchomość od podmiotu powiązanego – na podstawie umowy sprzedaży, udokumentowanej aktem notarialnym Repertorium A sporządzonym przez notariusza w W.

W związku z ostatnią transakcją nabycia Nieruchomości przez Sprzedającego, podmiot powiązany i Sprzedający uzyskali interpretację podatkową (numer 0114-KDIP1-1.4012.577.2018.2.AO), wydaną w dniu 7 listopada 2018 roku przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, potwierdzającą, że dokonana w 2018 r. dostawa na rzecz Sprzedającego budynków, budowli lub ich części wchodzących w skład Nieruchomości:

(i) nie stanowiła zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a co za tym idzie, nie była wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT;

(ii) w związku ze złożeniem oświadczenia, o którym mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT, w całości podlegała opodatkowaniu VAT według stawki 23%;

(iii) Sprzedającemu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego przy nabyciu Nieruchomości i uzyskania zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego na podatkiem VAT należnym.

Podatek VAT naliczony na powyższej transakcji został odliczony przez Sprzedającego.

(iv) Zakres Transakcji.

Zgodnie z zamierzeniami Wnioskodawców, w ramach planowanej Transakcji nastąpi przeniesienie przez Sprzedającego na Kupującego prawa własności Nieruchomości, tj. Działek oraz Budynków i budowli, a także innych naniesień znajdujących się na Działkach lub poza ich granicami, a które będą stanowiły przedmiot Transakcji.

Poza Nieruchomością, przedmiot Transakcji obejmie:

- wszelkie uzyskane decyzje i zezwolenia dotyczące Nieruchomości (o ile ich przeniesienie będzie możliwe na podstawie obowiązujących przepisów prawa, na które to przeniesienie Sprzedający wyrazi w umowie sprzedaży zgodę);

- dokumentację dotyczącą Nieruchomości;

- ruchomości/elementy wyposażenia związane z Nieruchomością.

W ramach Transakcji nie będą podlegały przeniesieniu na rzecz Kupującego:

(i) prawa i obowiązki z umowy najmu z dnia 25 listopada 2019 r. pomiędzy (`(...)`)S.A. (jako najemcą) a Sprzedającym (jako wynajmującym) - umowa ta zostanie wypowiedziana i rozwiązana jeszcze przed zawarciem Transakcji;

(ii) wierzytelności Sprzedającego z tytułu umowy najmu (czynsz i inne należności) potencjalnie istniejące na moment przeprowadzenia Transakcji;

(iii) prawa i obowiązki z umowy najmu kontenera ochrony pomiędzy Sprzedającym (jako najemcą) a Sp. z o.o. (jako wynajmującym), a także prawa i obowiązki z umowy najmu pojemników na śmieci pomiędzy Sprzedającym (jako najemcą) a S. Sp. z o.o. (jako wynajmującym);

(iv) prawa i obowiązki wynikające z umów w zakresie dostawy mediów do Nieruchomości oraz umów serwisowych, związanych bezpośrednio z Nieruchomością - umowy te zostaną wypowiedziane przez Sprzedającego bezpośrednio przed lub bezpośrednio po Transakcji.

Przedmiot Transakcji nie będzie obejmował również następujących składników majątkowych Sprzedającego, niezwiązanych z Transakcją, ale wchodzących w skład jego przedsiębiorstwa, w tym m.in.:

(i) prawa i obowiązki wynikające z umów rachunków bankowych Sprzedającego oraz środki pieniężne znajdujące się na rachunkach Sprzedającego;

(ii) firma (oznaczenie Sprzedającego);

(iii) księgi rachunkowe i inne dokumenty korporacyjne związane z działalnością operacyjną Sprzedającego.

Przedmiot Transakcji nie był wykorzystywany przez Sprzedającego wyłącznie na cele działalności zwolnionej z VAT.

Intencją Wnioskodawców jest opodatkowanie Transakcji 23% VAT. W związku z powyższym, w odniesieniu do Budynków, budowli lub ich części znajdujących się na Działkach 1 i 2, Wnioskodawcy zamierzają złożyć w umowie sprzedaży zgodne oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT.

W uzupełnieniu wniosku podali Państwo, że

Na dzień Transakcji składniki majątkowe będące przedmiotem planowanej Transakcji nie będą wystarczające do niezależnego, samodzielnego funkcjonowania i realizowania określonych zadań gospodarczych w przedsiębiorstwie Sprzedającego.

Po nabyciu Nieruchomości przez Kupującego, ma ona docelowo być wykorzystana w działalności gospodarczej prowadzonej przez Kupującego, tj. do realizacji inwestycji polegającej na budowie obiektów biurowych, handlowych oraz zamieszkania zbiorowego, a następnie ich sprzedaży/wynajmu. Ze względu jednak na aspekty formalne (związane ze zmianą miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego), na dziś nie można przewidzieć kiedy ww. inwestycja zostanie zrealizowana przez Kupującego. W związku z tym, w okresie bezpośrednio po nabyciu Nieruchomości przez Kupującego, planowane jest tymczasowe wynajmowanie lub wydzierżawianie nabytej Nieruchomości (lub jej części) w jej aktualnym stanie.

Zarówno planowane przez Kupującego tymczasowe wynajmowanie lub wydzierżawianie nabytej Nieruchomości (lub jej części) w jej aktualnym stanie, jak i planowane przez Kupującego docelowo podjęcie działalności deweloperskiej w oparciu o nabywane w ramach Transakcji składniki majątkowe (tj. realizacja inwestycji polegającej na budowie obiektów biurowych, handlowych oraz zamieszkania zbiorowego, a następnie ich sprzedaży/wynajmie) będą wymagały przedsięwzięcia przez Kupującego szeregu dalszych czynności. Bez tych działań po stronie Kupującego, w oparciu wyłącznie o nabywane w ramach Transakcji składniki majątkowe, Kupujący nie będzie w stanie prowadzić swojej działalności gospodarczej (tj. ani działalności związanej z realizacją inwestycji deweloperskiej, ani działalności związanej z wynajmem/wydzierżawianiem Nieruchomości w jej aktualnym stanie).

Sprzedający nabył Nieruchomość w celu realizacji inwestycji deweloperskiej, niemniej jednak - z przyczyn biznesowych - przedmiotowa inwestycja nigdy nie weszła w fazę realizacji i w międzyczasie Sprzedający użytkował oddając ją w najem na rzecz podmiotu powiązanego.

Z kolei jak wspomniano powyżej, w oparciu wyłącznie o składniki majątkowe będące przedmiotem Transakcji, Kupujący nie będzie miał nawet hipotetycznej możliwości kontunuowania działalności gospodarczej prowadzonej dotychczas przez Sprzedającego (tj. ani działalności związanej z realizacją inwestycji deweloperskiej, ani działalności związanej z wynajmem/wydzierżawianiem Nieruchomości).

Składniki majątkowe będące przedmiotem Transakcji w oczywisty sposób są ze sobą powiązane, ale nie są wystarczające, aby stanowić pewną całość, mogącą być przedmiotem działalności samodzielnego przedsiębiorstwa.

Sprzedający uczestniczy w systemie kompleksowego zarządzania wspólną płynnością finansową grupy powiązanych kapitałowo podmiotów prawnych, tzw. „zero-balancing cash pooling”, oferowanego przez Bank, w ramach Umowy świadczenia usługi zarządzania płynnością w formie limitów dziennych w EUR z dnia 18.05.2016 i Umowy świadczenia usługi zarządzania płynnością w formie limitów dziennych w PLN z dnia 18 maja 2016. Sprzedający finansuje swoją działalność właśnie dzięki uczestnictwie w systemie cash pooling (w tym, nabycie Nieruchomości przez Sprzedającego w 2018 roku było sfinansowane ze środków dostępnych w ramach struktury rachunków cash pooling). Finansowanie działalności Sprzedającego poprzez cash pooling jest zgodne z polityką grupy (`(...)`), do której należy Sprzedający. Prawa i obowiązki z Umowy świadczenia usługi zarządzania płynnością w formie limitów dziennych w EUR ani z Umowy świadczenia usługi zarządzania płynnością w formie limitów dziennych w PLN nie będą przenoszone przez Sprzedającego na Kupującego (tj. nie wejdą w zakres planowanej Transakcji).

Aktualnie, Sprzedający nie jest stroną (i na moment Transakcji nie będzie stroną) jakiejkolwiek umowy na zarządzanie nieruchomością lub zarządzanie aktywami. W związku z tym, prawa i obowiązki z takich umów nie zostaną przeniesione na Kupującego w ramach Transakcji.

Pytania

1. Czy planowana Transakcja będzie stanowić zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a co za tym idzie, planowana Transakcja nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT?

2. Czy jeżeli w umowie sprzedaży dokumentującej Transakcję Wnioskodawcy złożą oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT, w zakresie dostawy Budynków i budowli lub ich części znajdujących się na Działkach 1 i 2, to planowana Transakcja będzie w całości (tj. w zakresie dostawy wszystkich Działek oraz Budynków, budowli lub ich części posadowionych na Działkach 1 i 2) podlegać opodatkowaniu VAT jako dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT?

3. Czy jeżeli – zgodnie z pytaniami 1-2 – Transakcja będzie opodatkowana VAT, to po jej dokonaniu oraz otrzymaniu prawidłowo wystawionej faktury potwierdzającej jej faktyczne dokonanie, Kupujący będzie uprawniony do:

a) obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego przy nabyciu Nieruchomości (zgodnie z art. 86 ust. 1, ust. 10, ust. 10b pkt 1 i ust. 11 ustawy o VAT), oraz

b) uzyskania zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad VAT należnym (zgodnie z art. 87 ustawy o VAT)?

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie

1. Planowana Transakcja nie będzie stanowić zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a co za tym idzie, planowana Transakcja będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

2. Jeżeli w umowie sprzedaży dokumentującej Transakcję Wnioskodawcy złożą oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT, w zakresie dostawy Budynków i budowli lub ich części znajdujących się na Działkach 1 i 2, to planowana Transakcja będzie w całości (tj. w zakresie dostawy wszystkich Działek oraz Budynków, budowli lub ich części posadowionych na Działkach 1 i 2) podlegać opodatkowaniu VAT jako dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

3. Z uwagi na fakt, iż - zgodnie z pytaniami 1-2 - Transakcja będzie opodatkowana VAT - po jej dokonaniu oraz otrzymaniu prawidłowo wystawionej faktury potwierdzającej jej faktyczne dokonanie, Kupujący będzie uprawniony do:

a) obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego przy nabyciu Nieruchomości (zgodnie z art. 86 ust. 1, ust. 10, ust. 10b pkt 1 i ust. 11 ustawy o VAT), oraz

b) uzyskania zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad VAT należnym (zgodnie z art. 87 ustawy o VAT).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawców:

Ad 1)

Uwagi wstępne.

W celu rozstrzygnięcia, czy planowana Transakcja będzie opodatkowana VAT, konieczne jest w pierwszej kolejności ustalenie, czy mieści się ona w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT oraz czy żadne z wyłączeń z opodatkowania VAT, wskazanych w art. 6 ustawy o VAT, nie znajdzie zastosowania.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jednocześnie, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, jak również wszelkie postacie energii.

Stosownie zaś do art. 8 ust 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Oznacza to, iż transakcja mająca za przedmiot przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część nie podlega opodatkowaniu VAT.

Zdaniem Wnioskodawców, wykładnia terminów użytych w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT - przedsiębiorstwo oraz jego zorganizowana część - ma kluczowe znaczenie dla oceny jego sytuacji podatkowej, gdyż rozstrzyga o podleganiu planowanej Transakcji opodatkowaniu VAT bądź PCC, a związane z tym obciążenie podatkowe w postaci PCC lub kosztu finansowania VAT przed otrzymaniem jego zwrotu, będzie miało istotny wpływ na stopień rentowności planowanej inwestycji.

W związku z tym, zdaniem Wnioskodawców, interpretacja terminów użytych w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT powinna być przedmiotem interpretacji indywidualnej. Stąd - zdaniem Wnioskodawców - organ wydający interpretację jest uprawniony do dokonania wykładni terminów „przedsiębiorstwo” i „zorganizowana część przedsiębiorstwa”, użytych w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT i, tym samym, do dokonania klasyfikacji przedmiotu planowanej Transakcji (tj. oceny, czy przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego Transakcja sprzedaży będzie dotyczyła zbycia przedsiębiorstwa, zorganizowanej części przedsiębiorstwa czy też indywidualnych aktywów niestanowiących przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części). Uprawnienie organów do dokonania takiej klasyfikacji znajduje potwierdzenie w licznych wyrokach sądów administracyjnych, m.in. w wyroku WSA w Krakowie z dnia 9 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Kr 1691/11), w wyroku NSA z dnia 9 października 2008 r. (sygn. akt I FSK 1239/07), w wyroku NSA z dnia 6 stycznia 2010 r. (sygn. akt I FSK 1216/09), w wyroku WSA w Bydgoszczy z dnia 26 maja 2009 r. (sygn. akt I SA/Bd 197/09), w wyroku WSA w Gliwicach z dnia 10 lutego 2009 r. (sygn. akt I SA/G1 1044/08) oraz w wyroku NSA z dnia 4 listopada 2011 r. (sygn. akt II FSK 1019/09).

Definicja przedsiębiorstwa i jego zorganizowanej części na gruncie ustawodawstwa i w świetle orzecznictwa polskiego i Unii Europejskiej.

Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia „przedsiębiorstwa” dla celów tej ustawy. Ze względu na powyższe oraz uwzględniając definicję zawartą w innych ustawach, w doktrynie prawa podatkowego jest powszechnie akceptowane, iż - dla celów podatku VAT - pojęcie przedsiębiorstwa powinno być rozumiane zgodnie z jego definicją zawartą w art. 551 Kodeksu cywilnego.

W myśl regulacji zawartej w tym artykule, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

(i) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),

(ii) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,

(iii) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,

(iv) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,

(v) koncesje, licencje i zezwolenia,

(vi) patenty i inne prawa własności przemysłowej,

(vii) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,

(viii) tajemnice przedsiębiorstwa,

(ix) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, zorganizowana część przedsiębiorstwa oznacza organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące te zadania.

Analiza powyższej definicji prowadzi do wniosku, iż status zorganizowanej części przedsiębiorstwa posiada tylko taki zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, który w ramach istniejącego przedsiębiorstwa spełnia łącznie następujące warunki:

(i) jest wyodrębniony organizacyjnie,

(ii) jest wyodrębniony finansowo,

(iii) jest przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych (jest wyodrębniony funkcjonalnie) oraz

(iv) mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze.

Zgodnie z utrwaloną praktyką o wyodrębnieniu organizacyjnym można mówić, gdy zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowi odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze tego przedsiębiorstwa, np. wyodrębniony dział, zakład, wydział czy oddział. Należy jednak podkreślić, że wyodrębnienie organizacyjne może mieć charakter faktyczny (tj. wynikać np. z praktyki panującej w przedsiębiorstwie) i niekoniecznie musi zostać potwierdzone w formalnym dokumencie (regulaminie, statucie). Dla celów dowodowych właściwe jest jednak formalne wyodrębnienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa .

Wyodrębnienie finansowe oznacza zaś sytuację, gdy sposób prowadzenia ewidencji rachunkowej przedsiębiorstwa pozwala na przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanego zespołu składników (tj. do zorganizowanej części przedsiębiorstwa). Nie należy jednak utożsamiać odrębności finansowej z samodzielnością finansową.

Wyodrębnienie funkcjonalne zaś będzie się przejawiać w realizacji określonych zadań gospodarczych, które powinny jednak stanowić pewną całość, mogącą być przedmiotem działalności samodzielnego przedsiębiorstwa. W tym zakresie w doktrynie prawa podatkowego wskazuje się na hipotetyczną możliwość samodzielnego prowadzenia określonych działań gospodarczych przez zespół składników będący przedmiotem transakcji .

Należy podkreślić, że zarówno w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (dalej: „ETS”), jak i sądów administracyjnych, elementowi funkcjonalności - rozumianemu jako zdolność wydzielonych składników majątkowych do samodzielnej realizacji określonych zadań gospodarczych - przypisywane jest podstawowe i decydujące znaczenie dla oceny, czy istnieje zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie organizacyjne, finansowe i funkcjonalne musi istnieć w ramach przedsiębiorstwa zbywcy, co oznacza, że nie jest wystarczające, aby zbywane składniki majątkowe utworzyły przedsiębiorstwo dopiero u nabywcy. Wydzielona część majątku już u zbywcy musi posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze. Podobnie stwierdził NSA w wyroku z 24 listopada 2016 r. (sygn. akt I FSK 1316/15), wskazując że „realizacja określonych zadań gospodarczych możliwa jest z wykorzystaniem tego określonego zespołu składników majątkowych, nie zaś dopiero w połączeniu z innymi składnikami majątkowymi, czy też dopiero w połączeniu z przedsiębiorstwem nabywcy” oraz że „zespół składników majątkowych posiada zdolność do prowadzenia takiej działalności w sytuacji, gdy stanowi konglomerat, który sam w sobie, bez uzupełniania go o dodatkowe elementy (po nabyciu i łączeniu do przedsiębiorstwa nabywcy) zdolny jest do prowadzenia działalności. W takiej sytuacji można go uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa”. Za element rozróżniający sprzedaż zespołu składników majątkowych od sprzedaży przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części NSA uznał więc okoliczność, czy przedmiotem transakcji, oprócz samej nieruchomości oraz umów najmu jest także struktura składająca się na działalność w zakresie wynajmu nieruchomości (a także, czy struktura ta jest wyodrębniona organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w ramach przedsiębiorstwa dokonującego dostawy). Dalej NSA stwierdził, że dopiero gdy „przedmiotem zbycia jest tego rodzaju zespół składników majątkowych, zasadne jest odwoływanie się do faktu kontynuowania działalności”.

Warunek funkcjonalnego wyodrębnienia w stopniu pozwalającym na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej jest przedmiotem także wielu orzeczeń sądów administracyjnych oraz Sądu Najwyższego w kwestii zbycia przedsiębiorstwa. Zgodnie z praktyką sądów przesłanką konieczną do uznania, że przedmiotem konkretnej transakcji jest przedsiębiorstwo w rozumieniu ustaw podatkowych, jest możność prowadzenia przez podmiot nabywający zespół składników materialnych i niematerialnych działalności gospodarczej w takim samym zakresie, w jakim działalność ta prowadzona była przez zbywcę przenoszonego zespołu składników. Takie podejście zyskało także akceptację doktryny. Jak słusznie wskazuje jeden z autorów: „wystarczającym dla nabycia przedsiębiorstwa jest przejęcie jego funkcjonalnej tożsamości w oparciu o istotne składniki przejętego przedsiębiorstwa. Jednocześnie wyłączenie któregoś ze składników, nawet tych istotnych, możliwe jest w sytuacji, gdy składniki te mogą być łatwo zastępowalne bez naruszania funkcji i tożsamości przedsiębiorstwa”.

Pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa dla celów podatków dochodowych zostało zdefiniowane jako branch of activity, a ETS najobszerniej wypowiedział się na temat tego pojęcia w wyroku Andersen & Jensen (C-43/00). W dyrektywie Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r., s. 1, z późn. zm.; dalej „Dyrektywa VAT”) w art. 19 ustawodawca unijny posłużył się jedynie określeniem „przeniesienie całości lub części majątku” nie definiując go. Jednakże ETS w wyroku C-497/01 Zita Modes zwrócił uwagę, że wyłączenie przeniesienia całości lub części majątku spod opodatkowania jest autonomiczną konstrukcją prawa unijnego i państwa członkowskie nie mają swobody jego interpretacji. Sposób jego rozumienia przedstawiony w tym wyroku przez ETS wskazuje, że podobnie jak na gruncie dyrektywy 2009/133/96 chodzi o taką część majątku, która jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Klasyfikacja przedmiotu Transakcji dla potrzeb podatku VAT.

Mając na uwadze wskazane powyżej kryteria, zasadniczo ocena przedmiotu Transakcji pod kątem jego kwalifikacji jako przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część sprowadza się w praktyce do odpowiedzi na pytanie, czy przenoszone na Kupującego składniki majątku są powiązane ze sobą w taki sposób (i - w przypadku zorganizowanej części przedsiębiorstwa - wyodrębnione w strukturze Sprzedającego), że na dzień dokonania Transakcji Kupujący jest w stanie - w oparciu wyłącznie o te składniki - kontynuować działalność gospodarczą wykonywaną przez Sprzedającego.

Jak wynika z opisanej powyżej charakterystyki działalności gospodarczej Sprzedającego tj. działalności deweloperskiej na rynku nieruchomości komercyjnych (polegającej na budowie i wynajmie powierzchni komercyjnych w dużych kompleksach biurowych lub biurowo-usługowych, a następnie sprzedaży nieruchomości na rzecz inwestora), do jej prowadzenia konieczne jest zapewnienie realizacji całego szeregu funkcji związanych z prowadzeniem procesu budowlanego, wynajęciem budynku, utrzymaniem i obsługą najemców, zarządzaniem budynkiem, jego obsługą techniczną, dostawami mediów oraz różnorakich usług (np. sprzątanie, wywóz nieczystości). W ramach Transakcji, zasadniczo, Kupujący nie przejmie praw i obowiązków wynikających z żadnych umów związanych z taką działalnością. Aby Kupujący mógł w oparciu o nabytą Nieruchomość prowadzić swoją działalność obejmującą prowadzenie projektu w zakresie szeroko rozumianej działalności deweloperskiej (polegającej na budowie obiektów biurowych, handlowych, zamieszkania zbiorowego), konieczne będzie samodzielne zapewnienie przez niego realizacji istotnych funkcji. Tym samym, Kupujący nie będzie mógł - wyłącznie w oparciu o składniki będące przedmiotem Transakcji – kontynuować działalności Sprzedającego.

Z uwagi na powyższe okoliczności, zdaniem Wnioskodawców, składniki majątkowe, które będą przedmiotem Transakcji, nie posiadają zdolności do prowadzenia samodzielnej działalności bez uzupełniania ich o dodatkowe elementy zapewniające realizację inwestycji deweloperskiej.

Oznacza to, iż zespół składników majątkowych będący przedmiotem planowanej Transakcji, nie będzie miał na planowany dzień Transakcji zdolności do niezależnego funkcjonowania jak samodzielny podmiot gospodarczy, z uwagi na fakt, że bez zapewnienia opisanych powyżej funkcji, które nie zostaną przekazane Kupującemu w ramach Transakcji (ani w żaden inny sposób), nie jest on wystarczający do prowadzenia planowanej przez Kupującego działalności. Dopiero po uzupełnieniu przedmiotu Transakcji przez Kupującego o dodatkowe elementy, zapewniające możliwość realizacji projektu polegającego na budowie obiektów biurowych, handlowych, zamieszkania zbiorowego, będzie on mógł służyć mu do prowadzenia działalności gospodarczej w tym zakresie.

Z uwagi na fakt, iż, jak opisano w punkcie powyżej, Kupujący nie przejmie kontraktów zapewniających realizację szeregu istotnych funkcji pozwalających na prowadzenie działalności w zakresie realizacji projektów deweloperskich, to sprzedaży Nieruchomości nie będzie można uznać za sprzedaż całej „struktury” służącej realizacji tego celu gospodarczego. Ponadto, w przedsiębiorstwie Sprzedającego, żadna taka „struktura” nie jest wyodrębniona ani w sposób organizacyjny, ani w sposób finansowy. Jak opisano w opisie zdarzenia przyszłego, ani w strukturze organizacyjnej, ani w księgach Sprzedającego nie istnieją szczególne czynniki wyodrębnienia przedmiotu Transakcji.

Jak wskazano, Sprzedający nie prowadzi osobnych ksiąg rachunkowych dla celów statutowych w stosunku do Nieruchomości, choć możliwe przypisanie części przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do Nieruchomości. Zdaniem Wnioskodawców, oznacza to, iż przedmiot Transakcji nie spełnia również kryterium wydzielenia na płaszczyźnie finansowej.

Tym samym, sprzedawane składniki majątkowe składające się na przedmiot Transakcji nie będą spełniały definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, określonej w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Prawidłowość powyżej zaprezentowanego stanowiska potwierdza obserwowana przez Wnioskodawców praktyka organów podatkowych, m.in. w interpretacji indywidualnej nr 0111.KDIB3-1.4012.454.2017.2.IK wydanej w dniu 10 listopada 2017 r. przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdzono, że przedmiot transakcji (tj. budynek znajdujący się na etapie budowy, w stanie surowym zamkniętym) „nie będzie również stanowić zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ze względu na niespełnienie przesłanek zawartych w art. 2 pkt 27e ustawy. Planowanej Transakcji nie będzie towarzyszyło przeniesienie jakichkolwiek należności oraz zobowiązań Sprzedającego. Ponadto przedmiotowa nieruchomość nie jest organizacyjnie i finansowo wyodrębnionym w istniejącym przedsiębiorstwie zespołem składników materialnych i niematerialnych.”

Podobne stanowisko jest także prezentowane w orzecznictwie sądów administracyjnych, w tym Naczelnego Sądu Administracyjnego. Przykładowo, NSA w wyroku z dnia 30 listopada 2017 r. (sygn. I FSK 418/16) uznał, że „nie można zgodzić się z wykładnią art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, w myśl której zespołem składników materialnych i niematerialnych, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych są „obiekty w budowie”. Takim „zespołem” może być przedsiębiorstwo budowlane, którego zadaniem jest budowa obiektów budowlanych, ale nie same obiekty, które są przez to przedsiębiorstwo budowane. Jeżeli zatem dostawie nieruchomości, na której prowadzone jest „przedsięwzięcie budowlane”, nie towarzyszy dostawa przedsiębiorstwa budowlanego (lub jego zorganizowanej części), to taka dostawa nie może być kwalifikowana jak dostawa „zorganizowanej części przedsiębiorstwa”. „Obiekty w budowie” same w sobie nie tworzą bowiem całości zdolnej do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej. Nie stanowią zatem zorganizowanej części przedsiębiorstwa.”

W powyższym kontekście warto również zwrócić uwagę na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 czerwca 2015 r. (sygn. I FSK 572/14), w którym stwierdzono, że „nie można bowiem uznać, że składniki majątkowe, (`(...)`) spełniają warunki takiej części przedsiębiorstwa, która jest zdolna do samodzielnego wykonywania działalności gospodarczej tym bardziej, że wnoszona nieruchomość jest w stanie surowym otwartym. A zatem dopiero po zakończeniu inwestycji budowlanej - w przyszłości - nieruchomość ta będzie mogła być uznana za część spełniającą warunki do prowadzenia w niej działalności gospodarczej. Takiego postrzegania przedmiotu wkładu nie zmienia okoliczność, że do spółki komandytowej zostanie wniesione także pozwolenie na budowę oraz umowy z wykonawcą, zobowiązanym na podstawie umowy zawartej z zamawiającym, do wybudowania hali wraz z biurowcem. Również wniesienie listów intencyjnych zobowiązujących partnerów biznesowych do zawarcia umów najmu powierzchni biurowych oraz magazynowych w powstającym obiekcie będzie miało wpływ na prowadzenie działalności gospodarczej ale dopiero w przyszłości.”

Niezależnie od powyższego, jak to zostało zaznaczone przez Wnioskodawców w opisie zdarzenia przyszłego, Sprzedający nie prowadził procesu inwestycyjnego związanego z przedmiotem Transakcji w oparciu o własne zasoby ludzkie, sprzęt, know-how etc., lecz zawarł w tym zakresie umowy z innymi podmiotami. Wyłączenie praw i obowiązków wynikających z tych umów z przedmiotu Transakcji czyni, zdaniem Wnioskodawców, rozważania o możliwości zakwalifikowania go jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa bezprzedmiotowymi. Bez wskazanej wiązki praw i obowiązków przedmiot Transakcji jest bowiem w praktyce ograniczony do zabudowanych działek gruntu - niepozwalających na samodzielne prowadzenie jakiejkolwiek działalności deweloperskiej.

W tym miejscu należy zwrócić również uwagę na objaśnienia podatkowe opublikowane przez Ministra Finansów w dniu 11 grudnia 2018 r., dotyczące opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości komercyjnych (dalej: „Objaśnienia”). W Objaśnieniach przedstawiona została wyczerpująca analiza okoliczności, które uzasadniają traktowanie zbycia nieruchomości komercyjnych dla celów VAT jako dostawy towaru. Należy zatem wskazać, że skoro w Objaśnieniach wykluczone zostało uznanie za zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa sprzedaży „funkcjonującej” nieruchomości (np. centrum handlowego z kompletem umów najmu), to tym bardziej nie jest uzasadnione przypisanie charakteru przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części do Nieruchomości, która w dacie planowanej Transakcji nie będzie przedmiotem najmu lub dzierżawy.

Ponadto, Wnioskodawcy pragną wskazać, że zgodnie z Objaśnieniami „przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za (i) przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, czy też (ii) zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, uwzględnić należy następujące okoliczności:

i. zamiar kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

ii. faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji”.

Zgodnie z Objaśnieniami, ustalając czy przenoszony zespół składników majątkowych umożliwia kontynuację działalności prowadzonej przez zbywcę i czy jest do jej prowadzenia wystarczający, należy wziąć pod uwagę czy taki zespół składników majątkowych nie będzie wymagać od nabywcy:

i. angażowania innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub

ii. podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych (np. zawarcia umów) niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki.

Co najważniejsze - jak już wspomniano powyżej - podjęcie przez Kupującego działalności deweloperskiej w oparciu o nabywane w ramach Transakcji składniki majątkowe będzie wymagało przedsięwzięcia przez Kupującego szeregu dalszych czynności. Nie budzi najmniejszych wątpliwości, że bez tych działań po stronie Kupującego, w oparciu wyłącznie o nabywane w ramach Transakcji składniki majątkowe, Kupujący nie będzie w stanie prowadzić działalności gospodarczej polegającej na budowie obiektów biurowych, handlowych, zamieszkania zbiorowego.

Wnioskodawcy zwracają dodatkowo uwagę, że brak możliwości zakwalifikowania przedmiotu Transakcji jako przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części został także potwierdzony we wspomnianej w stanie faktycznym interpretacji indywidualnej wydanej dla Sprzedającego w 2018 roku.

Podsumowując - zdaniem Wnioskodawców - przedmiot Transakcji nie wypełnia definicji ani przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. W rezultacie, planowana Transakcja będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, na podstawie przepisów ustawy o VAT, która nie będzie podlegała wyłączeniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Ad 2)

Sprzedaż Nieruchomości w ramach planowanej Transakcji stanowić będzie dostawę (i) niezabudowanej Działki 3 oraz

(ii) Działki 1 i 2 wraz z posadowionymi na nich Budynkami, budowlami i innymi naniesieniami.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Sprzedaż Działek 1 i 2 będzie zatem dzieliła traktowanie VAT właściwe dla dostawy budynków i budowli znajdujących się na tych działkach.

Ad. (i)

Zdaniem Wnioskodawców, w odniesieniu do Działki 3, jej sprzedaż w ramach planowanej Transakcji stanowić będzie dostawę gruntów niezabudowanych przeznaczonych pod zabudowę, podlegającą obligatoryjnemu opodatkowaniu 23% VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT, ilekroć w ustawie o VAT jest mowa o terenach budowlanych, rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Działka 3 jest objęta decyzją o warunkach zabudowy, zgodnie z którą jest ona przeznaczona pod zabudowę.

W związku z powyższym, skoro na Działce 3, wchodzącej w skład Nieruchomości, która ma być przedmiotem planowanej Transakcji, nie znajdują się żadne naniesienia w postaci budynków, budowli lub ich części i jednocześnie jest ona przeznaczona pod zabudowę, to jej dostawa nie będzie zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Mając jednocześnie na uwadze, iż przedmiot Transakcji nie był wykorzystywany przez Sprzedającego wyłącznie na cele działalności zwolnionej z VAT, to dostawa Działki 3 będzie podlegała opodatkowaniu 23% VAT.

Ad. (ii)

Co do zasady, sprzedaż Działek 1 i 2 oraz znajdujących się na tych działkach Budynków, budowli lub ich części w ramach planowanej Transakcji powinna być opodatkowana VAT jako dostawa towarów, chyba że zastosowanie znalazłoby jedno ze zwolnień, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy o VAT lub zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. W związku z powyższym rozważyć należy, czy zastosowanie znajdzie jedno ze wskazanych zwolnień.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 dostawa budynków, budowli i ich części jest zwolniona z VAT, poza następującymi wyjątkami:

(i) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim;

(ii) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jednocześnie, w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

(i) wybudowaniu lub

(ii) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może jednak zrezygnować ze zwolnienia z opodatkowania VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części podatkiem VAT, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

(i) są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

(ii) złożą – przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów - zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, dostawa budynków lub budowli może być w niektórych przypadkach obligatoryjnie zwolniona z VAT (bez możliwości rezygnacji z zastosowania zwolnienia). Dotyczy to jednak wyłącznie przypadków, w których dostawa danego budynku lub budowli nie podlega zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Dodatkowo, dla zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT konieczne jest łączne spełnienie dwóch warunków:

(i) dokonujący dostawy nie miał w stosunku do danego budynku lub budowli prawa do odliczenia podatku naliczonego,

(ii) dokonujący dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie danego budynku lub budowli, uprawniających go do skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego, w wysokości przekraczającej 30% wartości początkowej danego budynku lub budowli.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się z podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej z podatku, jeżeli z tytułu ich nabycia lub wytworzenia nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo od obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Działki 1 i 2 stanowią działki zabudowane Budynkami i budowlami. Wszelkie Budynki, budowle lub ich części znajdujące się na Działkach 1 i 2 podlegały pierwszemu zasiedleniu wcześniej niż w okresie 2 lat od dnia planowanej Transakcji. Tym samym, spełnione zostały kryteria zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Mając na uwadze, że

(i) Sprzedającemu przysługiwało prawo do odliczenia VAT w stosunku do tych Budynków, budowli lub ich części oraz

(ii) Wnioskodawcy zamierzają złożyć w umowie sprzedaży dokumentującej Transakcję zgodne oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT w zakresie dostawy Budynków, budowli lub ich części znajdujących się na Działkach 1 i 2, dostawa tych działek wraz ze znajdującymi się na nich Budynkami, budowlami i ich częściami powinna podlegać opodatkowaniu 23% VAT.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawców, jeżeli w umowie sprzedaży dokumentującej Transakcję złożą oni oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT, w zakresie dostawy Budynków i budowli lub ich części znajdujących się na Działkach 1 i 2, to planowana Transakcja będzie w całości (tj. w zakresie dostawy wszystkich Działek oraz Budynków, budowli lub ich części posadowionych na Działkach 1 i 2) podlegać opodatkowaniu VAT 23%.

Ad 3)

Jak wynika z treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług w zakresie, w jakim są one wykorzystywane do wykonywania przez podatnika czynności opodatkowanych VAT. Jeżeli zatem dane towary lub usługi są wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia całości VAT naliczonego przy ich nabyciu, przy założeniu, że pozostałe ograniczenia nie mają zastosowania (w szczególności, ograniczenia wynikające z art. 88 ustawy o VAT, dotyczące m.in. braku prawa odliczenia w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu VAT bądź podlega zwolnieniu od VAT).

Zatem, zdaniem Wnioskodawców, aby rozstrzygnąć o uprawnieniu Kupującego do obniżenia kwoty VAT należnego o VAT naliczony na nabyciu przedmiotu Transakcji, w myśl art. 86 ust. 10 oraz 10b pkt 1 ustawy o VAT, niezbędne jest ustalenie, czy

(i) przedmiot Transakcji będzie wykorzystywany przez Kupującego do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT oraz czy

(ii) Transakcja będzie podlegała opodatkowaniu VAT według podstawowej stawki.

Na dzień Transakcji Kupujący będzie zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT czynny. Kupujący dokona Transakcji na cele prowadzenia swojej, opodatkowanej VAT, działalności gospodarczej polegającej na budowie obiektów biurowych, handlowych, zamieszkania zbiorowych (a wcześniej, także tymczasowego najmu lub dzierżawy Nieruchomości). Kupujący zamierza zatem wykorzystać przedmiot Transakcji do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT.

Jak wykazano powyżej, zdaniem Wnioskodawców, planowana Transakcja nie będzie stanowiła zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a w związku z tym będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, która nie będzie podlegała wyłączeniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Co więcej, jak zostało wykazane powyżej, Transakcja będzie podlegała opodatkowaniu VAT według podstawowej stawki (Wnioskodawcy zamierzają bowiem złożyć oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT w odniesieniu do Budynków i budowli znajdujących się na Działkach 1 i 2). A zatem, okoliczności wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, w myśl którego podatnik nie jest uprawniony do obniżenia kwoty VAT należnego o VAT naliczony w sytuacji, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie jest opodatkowana VAT lub jest zwolniona z VAT, nie będą miały miejsca.

W świetle powyższego, po dokonaniu przedmiotowej Transakcji i otrzymaniu prawidłowo wystawionej faktury potwierdzającej jej faktyczne dokonanie, Kupującemu będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o VAT naliczony z tytułu Transakcji, gdyż spełniony będzie warunek niezbędny do dokonania takiego obniżenia, określony w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. W myśl art. 86 ust. 10 i ust. 10b pkt 1 oraz ust. 11 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstanie w rozliczeniu za okres, w którym powstanie obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług, jednak nie wcześniej niż w okresie rozliczeniowym, w którym Kupujący otrzyma od Sprzedającego fakturę dokumentującą faktyczne dokonanie przedmiotowej Transakcji. Jednocześnie, nadwyżka podatku naliczonego nad podatkiem należnym podlegać będzie zwrotowi na zasadach określonych w art. 87 ustawy o VAT.

Podsumowując, z uwagi na fakt, że przedmiot planowanej Transakcji będzie wykorzystywany przez Kupującego do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, Kupujący będzie uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony z tytułu Transakcji oraz do otrzymania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad podatkiem należnym na rachunek bankowy Kupującego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.), zwanej dalej „Kodeksem cywilnym”:

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W świetle powołanego przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, odpłatna dostawa gruntu, budynku, budowli stanowi dostawę towarów, które spełniają definicję wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy.

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy o VAT wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Termin „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 551 ustawy Kodeks cywilny.

Zgodnie z tym przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5. koncesje, licencje i zezwolenia;

6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8. tajemnice przedsiębiorstwa;

9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W myśl art. 552 Kodeksu cywilnego:

Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla badanej kwestii jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Przedsiębiorstwo, w rozumieniu powyższego przepisu, powinno więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze, a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki stanowiące sobą przedsiębiorstwo w przedstawionym znaczeniu przedmiotowym. Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia. Ponadto, przepis art. 551 Kodeksu cywilnego wskazuje, że przedsiębiorstwo jest „zespołem składników”. Pojęcie zespół (a nie zbiór) zakłada istnienie pewnego poziomu powiązań organizacyjnych pomiędzy składnikami przedsiębiorstwa.

Wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT stanowi, że

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa – rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:

- zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

- faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „Trybunał” lub „TSUE”) w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Schriever „przekazanie całości lub części aktywów” należy interpretować w taki sposób, że obejmuje ono przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą. Podobne stanowisko prezentowane jest w orzecznictwie sądów administracyjnych (wyroki NSA: z dnia 25 czerwca 2013 r. sygn. akt I FSK 955/12 oraz z dnia 21 listopada 2016 r. sygn. akt I FSK 1316). Zgodnie natomiast z orzecznictwem TSUE (wyrok TSUE z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Christel Schriever, pkt 26) ocena, jakie dobra – ruchome lub nieruchome – są niezbędne do utworzenia przedsiębiorstwa lub ZCP, musi być dokonywana „(…) z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej”.

NSA w orzeczeniu z 24 listopada 2016 r., sygn. I FSK 1316/15 stwierdził, że „Same w sobie nieruchomości (zabudowane nieruchomości) nie tworzą całości zdolnej do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej. Nie stanowią zatem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, nawet jeżeli były wykorzystywane przez sprzedawcę również do działalności gospodarczej polegającej na wynajmowaniu tych nieruchomości lub ich części, albo znajdujących się na nich obiektów budowlanych i ich części. (`(...)`) Natomiast sprzedaż wyodrębnionych z takiego zakładu pojedynczych lub nawet wszystkich nieruchomości, nie mogłaby być uznana za sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Bez całej struktury składającej się na działalność w zakresie wynajmu nieruchomości – wciąż byłaby to jedynie sprzedaż nieruchomości, jako składników majątkowych”. Podobna teza została zawarta w wyroku z 26 stycznia 2018 r., sygn. I FSK 1127/17.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie przedsiębiorstwa oraz składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Państwa wątpliwości w sprawie w pierwszej kolejności dotyczą uznania, czy planowana Transakcja nie będzie stanowiła zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W opisie sprawy wskazali Państwo że:

w ramach planowanej Transakcji nastąpi przeniesienie przez Sprzedającego na Kupującego prawa własności Nieruchomości, tj. Działek oraz Budynków i budowli, a także innych naniesień znajdujących się na Działkach lub poza ich granicami, a które będą stanowiły przedmiot Transakcji.

Przedmiotem transakcji będą działki nr 1, 2 i 3. Na działce 1 znajduje się 8 budynków i 5 budowli oraz urządzenia budowlane. Na działce nr 2 znajduje się część budynku nr 4 oraz urządzenia budowlane plac utwardzony, drogi i place z płyt prefabrykowanych, tymczasowe i niezwiązane z gruntem ogrodzenie terenu, przyłącze wodociągowe. Działka 3 jest niezabudowana.

Nieruchomość opisana w niniejszym wniosku nie stanowi formalnie wyodrębnionego w ramach działalności prowadzonej przez Sprzedającego działu, wydziału czy też oddziału. Sprzedający nie prowadzi również w stosunku do niej odrębnych ksiąg rachunkowych dla celów statutowych.

Poza Nieruchomością, przedmiot Transakcji obejmie:

- wszelkie uzyskane decyzje i zezwolenia dotyczące Nieruchomości (o ile ich przeniesienie będzie możliwe na podstawie obowiązujących przepisów prawa, na które to przeniesienie Sprzedający wyrazi w umowie sprzedaży zgodę);

- dokumentację dotyczącą Nieruchomości;

- ruchomości/elementy wyposażenia związane z Nieruchomością.

W ramach Transakcji nie będą podlegały przeniesieniu na rzecz Kupującego:

(i) prawa i obowiązki z umowy najmu z dnia 25 listopada 2019 r. pomiędzy S.A. (jako najemcą) a Sprzedającym (jako wynajmującym) - umowa ta zostanie wypowiedziana i rozwiązana jeszcze przed zawarciem Transakcji;

(ii) wierzytelności Sprzedającego z tytułu umowy najmu (czynsz i inne należności) potencjalnie istniejące na moment przeprowadzenia Transakcji;

(iii) prawa i obowiązki z umowy najmu kontenera ochrony pomiędzy Sprzedającym (jako najemcą) a Sp. z o.o. (jako wynajmującym), a także prawa i obowiązki z umowy najmu pojemników na śmieci pomiędzy Sprzedającym (jako najemcą) a S. Sp. z o.o. (jako wynajmującym);

(iv) prawa i obowiązki wynikające z umów w zakresie dostawy mediów do Nieruchomości oraz umów serwisowych, związanych bezpośrednio z Nieruchomością - umowy te zostaną wypowiedziane przez Sprzedającego bezpośrednio przed lub bezpośrednio po Transakcji.

Przedmiot Transakcji nie będzie obejmował również następujących składników majątkowych Sprzedającego, niezwiązanych z Transakcją, ale wchodzących w skład jego przedsiębiorstwa, w tym m.in.:

(i) prawa i obowiązki wynikające z umów rachunków bankowych Sprzedającego oraz środki pieniężne znajdujące się na rachunkach Sprzedającego;

(ii) firma (oznaczenie Sprzedającego);

(iii) księgi rachunkowe i inne dokumenty korporacyjne związane z działalnością operacyjną Sprzedającego.

Kupujący nie przejmie praw i obowiązków wynikających z umów związanych z działalnością. Prowadzona przez Sprzedającego. Jak podają Państwo we wniosku aby Kupujący mógł w oparciu o nabytą Nieruchomość prowadzić swoją działalność obejmującą prowadzenie projektu w zakresie szeroko rozumianej działalności deweloperskiej (polegającej na budowie obiektów biurowych, handlowych, zamieszkania zbiorowego), konieczne będzie samodzielne zapewnienie przez niego realizacji istotnych funkcji. Kupujący nie będzie mógł - wyłącznie w oparciu o składniki będące przedmiotem Transakcji – kontynuować działalności Sprzedającego, a składniki majątkowe nie będą wystarczające do niezależnego, samodzielnego funkcjonowania i realizowania określonych zadań gospodarczych w przedsiębiorstwie Sprzedającego.

Zarówno planowane przez Kupującego tymczasowe wynajmowanie lub wydzierżawianie nabytej Nieruchomości (lub jej części) w jej aktualnym stanie, jak i planowane przez Kupującego docelowo podjęcie działalności deweloperskiej w oparciu o nabywane w ramach Transakcji składniki majątkowe (tj. realizacja inwestycji polegającej na budowie obiektów biurowych, handlowych oraz zamieszkania zbiorowego, a następnie ich sprzedaży/wynajmie) będą wymagały przedsięwzięcia przez Kupującego szeregu dalszych czynności. Bez tych działań po stronie Kupującego, w oparciu wyłącznie o nabywane w ramach Transakcji składniki majątkowe, Kupujący nie będzie w stanie prowadzić swojej działalności gospodarczej (tj. ani działalności związanej z realizacją inwestycji deweloperskiej, ani działalności związanej z wynajmem/wydzierżawianiem Nieruchomości w jej aktualnym stanie).

Jak Państwo wskazali w oparciu wyłącznie o składniki majątkowe będące przedmiotem Transakcji, Kupujący nie będzie miał nawet hipotetycznej możliwości kontunuowania działalności gospodarczej prowadzonej dotychczas przez Sprzedającego (tj. ani działalności związanej z realizacją inwestycji deweloperskiej, ani działalności związanej z wynajmem/wydzierżawianiem Nieruchomości). Składniki majątkowe będące przedmiotem Transakcji w oczywisty sposób są ze sobą powiązane, ale nie są wystarczające, aby stanowić pewną całość, mogącą być przedmiotem działalności samodzielnego przedsiębiorstwa.

Aktualnie, Sprzedający nie jest stroną (i na moment Transakcji nie będzie stroną) jakiejkolwiek umowy na zarządzanie nieruchomością lub zarządzanie aktywami. W związku z tym, prawa i obowiązki z takich umów nie zostaną przeniesione na Kupującego w ramach Transakcji.

Prawa i obowiązki z Umowy świadczenia usługi zarządzania płynnością w formie limitów dziennych w EUR ani z Umowy świadczenia usługi zarządzania płynnością w formie limitów dziennych w PLN nie będą przenoszone przez Sprzedającego na Kupującego (tj. nie wejdą w zakres planowanej Transakcji).

Analiza wszystkich przedstawionych przez Państwa okoliczności pozwala na stwierdzenie, że przedmiot planowanej Transakcji sprzedaży nie będzie stanowił przedsiębiorstwa w rozumieniu powołanego art. 551 Kodeksu cywilnego, ponieważ jego zbyciu nie będzie towarzyszył transfer szeregu kluczowych składników, wchodzących w skład normatywnej definicji przedsiębiorstwa, determinujących jego funkcjonowanie. Okoliczności sprawy wskazują, że przedmiotem transakcji nie będzie „całe przedsiębiorstwo”, gdyż zbywane składniki stanowią jedynie element przedsiębiorstwa Sprzedającego. Tym samym zbyciu będzie podlegała Nieruchomość składająca się z działek gruntu oraz budynków i budowli, a także urządzeń budowlanych, której nie sposób uznać za przedsiębiorstwo w rozumieniu powołanego przepisu.

W analizowanej sytuacji przedmiot transakcji nie będzie stanowił także zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Wskazali Państwo bowiem, że zespół składników majątkowych będący przedmiotem planowanej Transakcji, nie będzie miał na dzień Transakcji zdolności do niezależnego funkcjonowania jak samodzielny podmiot gospodarczy, z uwagi na fakt, że bez zapewnienia opisanych powyżej funkcji, które nie zostaną przekazane Kupującemu w ramach Transakcji (ani w żaden inny sposób), nie jest on wystarczający do prowadzenia przez Kupującego działalności. Dopiero po uzupełnieniu przedmiotu Transakcji przez Kupującego o dodatkowe elementy, zapewniające możliwość realizacji projektu polegającego na budowie obiektów biurowych, handlowych, zamieszkania zbiorowego, będzie on mógł służyć mu do prowadzenia działalności gospodarczej w tym zakresie.

Ponadto wskazali Państwo, że Kupujący nie przejmie kontraktów zapewniających realizację szeregu istotnych funkcji pozwalających na prowadzenie działalności w zakresie realizacji projektów deweloperskich. Państwa zdaniem sprzedaży Nieruchomości nie będzie można uznać za sprzedaż całej „struktury” służącej realizacji tego celu gospodarczego. Ponadto, w przedsiębiorstwie Sprzedającego, żadna taka „struktura” nie jest wyodrębniona ani w sposób organizacyjny, ani w sposób finansowy. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, ani w strukturze organizacyjnej, ani w księgach Sprzedającego nie istnieją szczególne czynniki wyodrębnienia przedmiotu Transakcji.

Nieruchomość nie stanowi formalnie wyodrębnionego w ramach działalności prowadzonej przez Sprzedającego działu, wydziału czy też oddziału, Sprzedający nie prowadzi osobnych ksiąg rachunkowych dla celów statutowych w stosunku do Nieruchomości. Możliwe jest przypisanie części przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do Nieruchomości, jednak przedmiot Transakcji nie spełnia kryterium wydzielenia na płaszczyźnie finansowej.

Zatem analiza przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy wskazuje, że przedmiot transakcji, jakim w istocie będzie zbycie nieruchomości składającej się z działek nr 1, 2 oraz 3, nie spełnia również kryteriów pozwalających uznać go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa Sprzedającego.

Tym samym sprzedaż wymienionych składników przedsiębiorstwa Sprzedającego nie będzie objęta wyłączeniem z opodatkowania podatkiem od towarów i usług o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy. Transakcja ta stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Macie Państwo również w niniejszej sprawie wątpliwości dotyczące uznania czy jeżeli w umowie sprzedaży dokumentującej Transakcję Wnioskodawcy złożą oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT, w zakresie dostawy Budynków i budowli lub ich części znajdujących się na Działkach 1 i 2, to planowana Transakcja będzie w całości (tj. w zakresie dostawy wszystkich Działek oraz Budynków, budowli lub ich części posadowionych na Działkach 1 i 2) podlegać opodatkowaniu VAT jako dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

W opisie sprawy podali Państwo, że przedmiotem sprzedaży będą działki o numerach 1, 2 oraz 3.

Działka 1 zabudowana jest ośmioma budynkami oraz pięcioma budowlami w postaci nawierzchni betonowo-asfaltowej (PKOB: 2112), masztów oświetleniowych (PKOB: 2224), sieci wodno-kanalizacyjnej (PKOB: 2223), instalacji gazowej; śmietnika z zadaszeniem (PKOB: 2420).

Dodatkowo, na Działce 1 znajdują się również urządzenia budowlane: plac utwardzony, drogi i place z płyt prefabrykowanych, tymczasowe, niezwiązane z gruntem ogrodzenie terenu, przyłącze wodociągowe.

Ponadto znajduje się przyłącze do kanalizacji sanitarnej, stanowiącej własność S.A., które to przyłącze nie będzie wchodziło w zakres planowanej Transakcji.

Na Działce 2 posadowione są aktualnie następujące naniesienia:

- część Budynku nr 4;

- urządzenia budowlane, niestanowiące budowli w rozumieniu Prawa Budowlanego (plac utwardzony, drogi i place z płyt prefabrykowanych, tymczasowe i niezwiązane z gruntem ogrodzenie terenu, przyłącze wodociągowe).

Na Działce 3 na dzień Transakcji nie będą znajdowały się żadne obiekty budowlane, a w szczególności takie, które mogłyby zostać zakwalifikowane jako budynki, budowle lub ich części w rozumieniu Prawa Budowlanego.

Aby stwierdzić czy sprzedaż Nieruchomości dokonywana w ramach planowanej transakcji będzie opodatkowana podatkiem VAT należy sie odnieść do każdej wskazanej działki odrębnie i przeanalizować ewentualne prawo do zastosowania zwolnienia, które jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy,

zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.

Stosownie do treści art. 2 pkt 33 ustawy,

ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Jednocześnie należy wskazać, że kluczowa dla sprawy regulacja stanowi implementację art. 135 ust. 1 lit. k Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają dostawy terenów niezabudowanych, inne niż dostawy terenów budowlanych, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 - Gemeente Emmen przeciwko Belastingdienst Grote Ondernemingen - „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”. Tym samym, również w świetle orzeczeń TSUE za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2022 r. poz. 503),

kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym,

ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym,

w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W konsekwencji, generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy – są zwolnione od podatku VAT. Ustawa o podatku od towarów i usług w kontekście zastosowania właściwej stawki podatku VAT przy sprzedaży gruntu nakazuje oceniać przeznaczenie tego gruntu wyłącznie na podstawie istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wydanych decyzji o warunkach zabudowy.

Jak wynika z opisu sprawy na dzień Transakcji na Działce 3 nie będą znajdowały się żadne obiekty budowlane, a w szczególności takie, które mogłyby zostać zakwalifikowane jako budynki, budowle lub ich części w rozumieniu Prawa Budowlanego. Działka 3 (w całości) objęta jest decyzją o warunkach zabudowy z dnia 20 grudnia 2017 roku, wydaną przez Prezydenta Miasta G., zgodnie z którą przeznaczona jest pod zabudowę.

W konsekwencji powyższego działka ta wpisuje się w definicję terenu budowlanego w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, a jej dostawa nie będzie korzystać ze zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Należy nadmienić, że dla dostawy nieruchomości niezabudowanych, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT,

zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

- towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

- brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Odnosząc ww. ustalenia do sprzedaży działki nr 3, stwierdzić należy, że jej dostawa również nie będzie korzystała ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Działka nie była wykorzystywana wyłącznie do działalności zwolnionej, a tym samym nie został już spełniony jeden z niezbędnych warunków, o których mowa w tym przepisie.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że zbycie opisanej we wniosku działki będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z art. 7 ust. 1 ustawy, która nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 9, a także pkt 2 ustawy.

Odnosząc się do kwestii sposobu opodatkowania gruntów zabudowanych tj. Działki nr 1 oraz 2 należy wskazać, że dla sprzedaży nieruchomości zabudowanych budynkami, budowlami lub ich częściami ustawodawca przewidział możliwość zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 10, art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie, według art. 2 pkt 14 ustawy:

Rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a. wybudowaniu lub

b. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. „Pierwsze zasiedlenie” budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go np. w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy stanie się bezzasadne.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT :

W myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

W tym miejscu należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku”, „budowli”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2021 r. poz. 2351 ze zm.).

Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane:

Przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

W myśl art. 3 pkt 3 ww. Ustawy:

Przez budowlę – należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Stosownie do art. 3 pkt 3a cyt. Ustawy:

Przez obiekt liniowy należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable zainstalowane w kanalizacji kablowej, kable zainstalowane w kanale technologicznym oraz kable telekomunikacyjne dowieszone do już istniejącej linii kablowej nadziemnej nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

W świetle art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane:

przez urządzenie budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowej zabudowanej jest określenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynków i budowli na niej posadowionych i jaki okres upłynął od tego momentu.

Aby stwierdzić czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym sprzedaż gruntów zabudowanych będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, to w odniesieniu do działek nr 1, 2 w pierwszej kolejności należy ustalić czy spełnione zostaną warunki niezbędne do jego zastosowania wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że na działce nr 1 znajduję się 8 budynków, 5 budowli oraz urządzenia budowlane. Natomiast na działce nr 2 znajduje się część budynku nr 4 oraz urządzenia budowlane nie stanowiące budowli. Od momentu wtórnego nabycia Nieruchomości przez Sprzedającego w 2018 r., w stosunku do budynków, budowli lub ich części znajdujących się na Działkach nie dokonywano wydatków na ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych, których wartość przekraczałaby 30% ich wartości początkowej. Jak wynika z wniosku dostawa budynku i budowli nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a planowaną dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Zatem w tym przypadku spełnione są warunki do objęcia sprzedaży budynków oraz budowli posadowionych na działce nr 1 oraz części budynku nr 4 na działce nr 2 zwolnieniem wynikającym z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Zatem dostawa budynków oraz budowli posadowionych na działkach nr 1 oraz 2 będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W konsekwencji dostawa gruntu działek nr 1 oraz 2 również będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy.

Podsumowując, sprzedaż zabudowanych działek nr 1 oraz 2 będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Tym samym dla dostawy działek nr 1 oraz 2 jest bezzasadna analiza zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a oraz pkt 2 ustawy o VAT.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że zwolnienie uregulowane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ma charakter zwolnienia fakultatywnego, gdyż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy:

Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2. złożą:

a. przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub

b. w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów

- zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy:

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części - w przypadku, o którym mowa w ust. 10 pkt 2 lit. a;

3. adres budynku, budowli lub ich części.

Zatem ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Zatem skoro dostawa budynków oraz budowli znajdujących się na działce 1 oraz części budynku nr 4 znajdującej się na działce 2 będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10, to Kupujący oraz Sprzedający będący jak zostało wskazne we wniosku zarejestrowanymi podatnikami VAT mogą zrezygnować ze zwolnienia i wybrać opodatkowanie tej dostawy.

W konsekwencji, gdy przed dniem dokonania planowanej dostawy, Kupujący i Sprzedający złożą właściwemu dla Kupującego naczelnikowi urzędu skarbowego lub w akcie notarialnym, do zawarcia którego dojdzie w związku z dokonywaną dostawą zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynków i budowli, to ich sprzedaż będzie opodatkowana według właściwej stawki podatku.

Tym samym, zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, dostawa działek gruntu nr 1 oraz 2 również będzie opodatkowana podatkiem VAT według stawki właściwej.

Podsumowując, a jednocześnie odpowiadając na Państwa pytanie należy stwierdzić, że planowana Transakcja w zakresie dostawy Nieruchomości tj. w zakresie wszystkich Działek oraz Budynków, budowli lub ich części znajdujących się na Działkach 1 i 2 będzie w całości podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT według właściwej stawki podatku, o ile w zakresie w jakim dostawa Budynków, budowli lub ich części posadowionych na Działkach 1 i 2 będzie podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, Kupujący i Sprzedający złożą przed dniem dokonania Transakcji lub w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów oświadczenie, o kórym mowa w art. 43 ust. 10 i 11.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dalsze Państwa wątpliwości dotyczą prawa do obniżenia przez Kupującego kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia Nieruchomości oraz zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad należnym.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

W myśl art. 86 ust. 10 ustawy o VAT:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i powstał obowiązek podatkowy.

Jak stanowi art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Na mocy art. 86 ust. 11 ustawy o VAT:

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy:

W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W przedstawionym opisie sprawy jednoznacznie wskazano, że na dzień Transakcji Kupujący będzie zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT czynny. Kupujący dokona nabycia na cele prowadzenia swojej, opodatkowanej podatkiem VAT, działalności gospodarczej polegającej na budowie obiektów biurowych, handlowych, zamieszkania zbiorowych (a wcześniej, także tymczasowego najmu lub dzierżawy Nieruchomości).

Jednocześnie – jak wskazano w niniejszej interpretacji – transakcja nie będzie stanowiła transakcji zbycia przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa i nie będzie podlegała wyłączeniu z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy. Ponadto, jak wynika z rozstrzygnięcia przyjętego w niniejszej interpretacji, dostawa Nieruchomości tj. działek nr 1, 2 ( uwzględniając oświadczenie złożone przez Strony transakcji na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy ) oraz 3 będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, z którego wynika, że nabyta Nieruchomość będzie wykorzystywana przez Kupującego wyłącznie do czynności opodatkowanych, to w przypadku gdy transakcja będzie opodatkowana, to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tego tytułu będzie przysługiwało. Prawo to przysługiwało będzie po dokonaniu przedmiotowej Transakcji i otrzymaniu przez Kupującego prawidłowo wystawionej faktury potwierdzającej jej faktyczne dokonanie.

Jednocześnie w sytuacji, gdy w danym okresie rozliczeniowym wystąpi nadwyżka podatku naliczonego nad podatkiem należnym, zgodnie z art. 87 ustawy, Kupujący będzie miał również prawo ubiegać się o zwrot ewentualnej różnicy podatku na rachunek bankowy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wskazać należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytań). Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego (zdarzeniu przyszłym), które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Ponadto na marginesie Organ wskazuje, że kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług po dniu 30 czerwca 2020 r. może być określona wyłącznie w ramach wiążącej informacji stawkowej, o której mowa w art. 42a ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego).

Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwo w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponadto, odnosząc się do powołanych przez Państwo interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy Transakcji oraz prawa Wnioskodawcy do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego wynikającego z faktury otrzymanej od Sprzedającego dokumentującej dokonaną sprzedaż, a także prawa do zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad należnym na rachunek bankowy Wnioskodawcy lub obniżenia o tę różnicę kwoty VAT należnego za następne okresy rozliczeniowe na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy. Natomiast wniosek w zakresie zdarzenia przyszłego dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Podkreślić ponadto należy, że ewentualna ocena zasadności zwrotu podatku leży w kompetencji właściwego miejscowo i rzeczowo dla nabywcy organu podatkowego pierwszej instancji (Naczelnika Urzędu Skarbowego, Naczelnika Urzędu Celno-Skarbowego).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).