Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 sierpnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 25 sierpnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania przekazanych przez Państwa voucherów turystycznych za bony różnego przeznaczenia oraz braku opodatkowania transferu emitowanych przez Państwa voucherów.

Uzupełniliście go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 października 2022 r. (wpływ 27 października 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jesteście Państwo czynnym podatnikiem podatku VAT (podatek od towarów i usług) w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą na terytorium Polski. Prowadzicie Państwo działalność gospodarczą polegającą przede wszystkim na finansowaniu przedsiębiorstw w zakresie udostępnienia, m.in. maszyn i urządzeń, głównie poprzez zawieranie (jako leasingodawca) umów leasingu finansowego i operacyjnego, a także umów pożyczek oraz umów najmu. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, współpracujecie Państwo z punktami dealerskimi, które oferują swoim klientom Państwa produkty, m.in. produkty leasingowe bądź pożyczkowe.

W celu wspierania sprzedaży swoich produktów finansowych, zorganizowaliście Państwo akcję wsparcia sprzedaży (dalej: Akcja wsparcia) dla handlowców zatrudnionych na podstawie umów o pracę w punktach dealerskich lub wykonujących czynności na rzecz punktów dealerskich w ramach zawartych umów cywilnoprawnych. Wspomniana Akcja wsparcia była skierowana do handlowców zajmujących stanowiska Szefa Sprzedaży oraz Sprzedawcy. Opisywana Akcja wsparcia miała na celu zachęcenie handlowców do podjęcia zwiększenia wysiłków w celu sprzedaży produktów finansowych oferowanych przez Państwa, przy czym uczestnictwo w Akcji było w pełni dobrowolne. Co istotne, Akcja wsparcia została skierowana wyłącznie do handlowców zatrudnionych lub współpracujących z punktami dealerskimi, będącymi Państwa kontrahentami.

Warunki uczestnictwa w Akcji wsparcia określał regulamin, który określał zasady przyznawania nagród dla handlowców, którzy osiągnęli najlepsze wyniki zgodnie z zasadami przyjętymi w treści ogłoszonego regulaminu.

W ramach zorganizowanej Akcji wsparcia, w 2021 r., przekazaliście Państwo zwycięzcom vouchery turystyczne, uprawniające do skorzystania z wycieczki turystycznej. Vouchery mogą zostać wykorzystane przez zwycięzcę w określonym przedziale czasowym, przy czym to zwycięzca samodzielnie wybiera kierunek i konkretną datę podróży. Przekazane vouchery miały określoną wartość, którą posiadacz mógł wykorzystać na sfinansowanie zakupu wycieczki turystycznej przeznaczonej dla dwóch osób, to jest dla siebie oraz dla osoby towarzyszącej. Tak jak zostało wskazane powyżej, o kierunku podróży w ramach otrzymanego vouchera decyduje zwycięzca, a tym samym wydając taki voucher zwycięzcy, Państwo nie mieliście wiedzy, gdzie usługa turystyczna dojdzie do skutku, ani kiedy.

Wydatki, które Państwo ponieśliście na nabycie voucherów, zostały udokumentowane notami wystawionymi na Państwa rzecz, a w konsekwencji, Państwo nie odliczyliście z tego tytułu żadnych kwot podatku VAT. Jednocześnie, z ostrożności, odprowadziliście Państwo do właściwego urzędu skarbowego podatek VAT należny, kwalifikując przekazane vouchery turystyczne jako bony jednego przeznaczania, o którym mowa w art. 2 pkt 43 ustawy o VAT. Z uwagi jednak na wątpliwości co do prawidłowości przyjętego rozwiązania, kierujecie Państwo do Organu poniższy wniosek z prośbą o dokonanie stosownej interpretacji.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Vouchery są przez Państwa nabywane od innych podmiotów we własnym imieniu i na własny rachunek, a następnie są przez Państwa wydawane uczestnikom Akcji wsparcia. Voucher upoważnia posiadacza (kontrahenta) do wybrania wycieczki zarówno w UE jak i poza nią. Z voucherów przekazywanych kontrahentom i z powiązanej dokumentacji (w tym z warunków wykorzystania voucherów) wynika gdzie i w jaki sposób można skorzystać z voucherów.

Pytani****e ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku

Czy w przedstawionym stanie faktycznym należy uznać, że vouchery przekazane przez Państwa w ramach zorganizowanej Akcji wsparcia stanowią bony różnego przeznaczenia, o których mowa w art. 2 pkt 44 ustawy o VAT, a w konsekwencji, zgodnie z dyspozycją przepisu art. 8b ust. 1 ustawy o VAT, przekazanie voucherów na rzecz handlowców dokonane przez Państwa, nie powinno podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT u Państwa?

Państwa stanowisko w sprawie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu

Państwa zdaniem należy uznać, że vouchery przekazane przez Państwa w ramach zorganizowanej Akcji wsparcia stanowią bony różnego przeznaczenia, o których mowa w art. 2 pkt 44 ustawy o VAT, a w konsekwencji, zgodnie z dyspozycją przepisu art. 8b ust. 1 ustawy o VAT, przekazanie voucherów na rzecz handlowców dokonane przez Państwa, nie powinno podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT u Państwa.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak stanowi art. 2 pkt 41-45 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

‒ bonie - rozumie się przez to instrument, z którym wiąże się obowiązek jego przyjęcia jako wynagrodzenia lub części wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, w przypadku którego towary, które mają zostać dostarczone, lub usługi, które mają zostać wykonane, lub tożsamość potencjalnych dostawców lub usługodawców są wskazane w samym instrumencie lub określone w powiązanej dokumentacji, w tym w warunkach wykorzystania tego instrumentu (pkt 41);

‒ emisji bonu - rozumie się przez to pierwsze wprowadzenie bonu do obrotu (pkt 42);

‒ bonie jednego przeznaczenia - rozumie się przez to bon, w przypadku którego miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług, których bon dotyczy, oraz kwota należnego podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze z tytułu dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług są znane w chwili emisji tego bonu (pkt 43);

‒ bonie różnego przeznaczenia - rozumie się przez to bon inny niż bon jednego przeznaczenia (pkt 44);

‒ transferze bonu - rozumie się przez to emisję bonu oraz każde przekazanie tego bonu po jego emisji (pkt 45).

Wskazać w tym miejscu należy, że wprowadzenie definicji bonu na towary i usługi jest nie tylko istotne ze względu na potrzebę harmonizacji opodatkowania podatkiem VAT w odniesieniu do transakcji z wykorzystaniem bonów w Unii Europejskiej, lecz także ze względu na potrzebę unikania zakłóceń konkurencji. Celem tej definicji jest również rozróżnienie pomiędzy bonami, które można wymienić na towary i usługi a instrumentami płatniczymi, które służą wyłącznie do realizacji płatności, gdyż opodatkowanie bonów podatkiem VAT jako specyficznego środka płatniczego i instrumentów płatniczych jest różne.

Z uwagi na fakt, że bony w praktyce mogą nabierać coraz więcej cech, które charakteryzują instrumenty płatnicze, w każdym przypadku należy badać, czy płatności, przy których skorzystać można z takiego instrumentu, dotyczą ograniczonej liczby oznaczonych co do nazwy towarów lub usług lub czy tożsamość potencjalnych oferentów dostaw towarów lub usług jest znana z góry – wówczas taki instrument zachowuje swój charakter bonu. Należy przy tym podkreślić, że bon może mieć formę materialną lub elektroniczną.

Zasady dotyczące opodatkowania transferu bonów jednego i różnego przeznaczenia zostały przedstawione w dziale II rozdziale 2a ustawy „Opodatkowanie w przypadku stosowania bonów”.

W myśl art. 8a ust. 1 ustawy:

Transfer bonu jednego przeznaczenia dokonany przez podatnika działającego we własnym imieniu uznaje się za dostawę towarów lub świadczenie usług, których ten bon dotyczy.

Stosownie do art. 8a ust. 2 ustawy:

Faktycznego przekazania towarów lub faktycznego świadczenia usług w zamian za bon jednego przeznaczenia przyjmowany przez dostawcę lub usługodawcę jako wynagrodzenie lub część wynagrodzenia nie uznaje się za niezależną transakcję w części, w której wynagrodzenie stanowił bon.

Jak stanowi art. 8a ust. 3 ustawy:

Jeżeli transferu bonu jednego przeznaczenia dokonuje podatnik działający w imieniu innego podatnika, uznaje się, że taki transfer stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług, których ten bon dotyczy, dokonane przez podatnika, w imieniu którego działa podatnik.

Na podstawie art. 8a ust. 4 ustawy:

W przypadku gdy dostawca towarów lub usługodawca nie jest podatnikiem, który działając we własnym imieniu, wyemitował bon jednego przeznaczenia, uznaje się, że ten dostawca lub usługodawca dokonał odpowiednio dostawy towarów lub świadczenia usług, których ten bon dotyczy, na rzecz podatnika, który wyemitował ten bon.

Zgodnie z art. 8b ust. 1 ustawy:

Faktyczne przekazanie towarów lub faktyczne świadczenie usług dokonane w zamian za bon różnego przeznaczenia przyjmowany przez dostawcę lub usługodawcę jako wynagrodzenie lub część wynagrodzenia podlega opodatkowaniu podatkiem. Nie podlega opodatkowaniu podatkiem wcześniejszy transfer bonu różnego przeznaczenia.

W myśl art. 8b ust. 2 ustawy:

W przypadku gdy transferu bonu różnego przeznaczenia dokonuje podatnik inny niż podatnik dokonujący czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem zgodnie z ust. 1, opodatkowaniu podatkiem podlegają usługi pośrednictwa oraz inne usługi, które można zidentyfikować, takie jak usługi dystrybucji lub promocji, dotyczące tego bonu.

W odniesieniu do rozróżnienia bonu jednego przeznaczenia od bonu różnego przeznaczenia wskazać należy, że związane jest to z odmiennym traktowaniem tych bonów w świetle podatku VAT. Istotą tego rozróżnienia jest to, czy w momencie emisji bonu dostępnych jest wystarczająco dużo informacji, by stwierdzić, gdzie ma nastąpić opodatkowanie podatkiem VAT i w jakiej kwocie, w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług, na które bon ostatecznie zostanie wymieniony. Zatem, gdy powyższe dane są możliwe do określenia, tj. w momencie emisji bonu można określić jego miejsce opodatkowania (miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług) oraz podatek VAT należny, to mamy do czynienia z bonem jednego przeznaczenia. Za bony jednego przeznaczenia będą więc uznane bony, w przypadku których w momencie ich emisji wiadomo już w jakim państwie członkowskim należałoby odprowadzić należny podatek VAT z tytułu dostawy towarów/świadczenia usług, których dotyczy bon, wiadomo też, jaka jest kwota należnego podatku. W pozostałych przypadkach, tj. gdy nie można ustalić miejsca opodatkowania w momencie emisji bonu lub nie jest znana kwota podatku VAT należnego, bądź gdy nie są znane obie te informacje, mamy do czynienia z bonami różnego przeznaczenia. Zatem bon lub powiązana z nim dokumentacja już w chwili emisji powinny jasno określać charakter tego bonu.

Ponadto należy wskazać, że zgodnie z art. 119 ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.

Stosownie do art. 119 ust. 2 ustawy:

Przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą, którą ma zapłacić nabywca usługi, a faktycznymi kosztami poniesionymi przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie.

W myśl art. 119 ust. 3 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:

1. (uchylony)

2. działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;

3. przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.

4. (uchylony)

Zgodnie z art. 119 ust. 7 ustawy:

Usługi turystyki podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0%, jeżeli usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone poza terytorium Unii Europejskiej.

Na podstawie art. 119 ust. 8 ustawy:

Jeżeli usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone zarówno na terytorium Unii Europejskiej, jak i poza nim, to usługi turystyki podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% tylko w części, która dotyczy usług świadczonych poza terytorium Unii Europejskiej.

Z okoliczności sprawy wynika, że jesteście Państwo czynnym podatnikiem podatku VAT w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą polegającą przede wszystkim na finansowaniu przedsiębiorstw w zakresie udostępnienia, m.in. maszyn i urządzeń, głównie poprzez zawieranie (jako leasingodawca) umów leasingu finansowego i operacyjnego, a także umów pożyczek oraz umów najmu. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, współpracujecie Państwo z punktami dealerskimi, które oferują swoim klientom Państwa produkty, m.in. produkty leasingowe bądź pożyczkowe. W celu wspierania sprzedaży swoich produktów finansowych, zorganizowaliście Państwo akcję wsparcia sprzedaży (Akcja wsparcia) dla handlowców zatrudnionych na podstawie umów o pracę w punktach dealerskich lub wykonujących czynności na rzecz punktów dealerskich w ramach zawartych umów cywilnoprawnych. Opisywana Akcja wsparcia miała na celu zachęcenie handlowców do podjęcia zwiększenia wysiłków w celu sprzedaży produktów finansowych oferowanych przez Państwa, przy czym uczestnictwo w Akcji było w pełni dobrowolne. Co istotne, Akcja wsparcia została skierowana wyłącznie do handlowców zatrudnionych lub współpracujących z punktami dealerskimi, będącymi Państwa kontrahentami. Warunki uczestnictwa w Akcji wsparcia określał regulamin, który określał zasady przyznawania nagród dla handlowców, którzy osiągnęli najlepsze wyniki zgodnie z zasadami przyjętymi w treści ogłoszonego regulaminu. W ramach zorganizowanej Akcji wsparcia, w 2021 roku, przekazaliście Państwo zwycięzcom vouchery turystyczne, uprawniające do skorzystania z wycieczki turystycznej.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii czy vouchery przekazane przez Państwa w ramach zorganizowanej Akcji wsparcia stanowią bony różnego przeznaczenia, o których mowa w art. 2 pkt 44 ustawy o VAT, a w konsekwencji zgodnie z dyspozycją przepisu art. 8b ust. 1 ustawy o VAT, przekazanie voucherów na rzecz handlowców dokonane przez Państwa, nie powinno podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak już wcześniej wskazano, przez bon jednego przeznaczenia należy rozumieć taki bon, w przypadku którego miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług, których dany bon dotyczy oraz kwota należnego podatku z tytułu dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług są znane w chwili emisji tego bonu. Natomiast za bon różnego przeznaczenia uznaje się bon inny niż bon jednego przeznaczenia.

Wskazaliście Państwo, że vouchery mogą zostać wykorzystane przez zwycięzcę w określonym przedziale czasowym, przy czym to zwycięzca samodzielnie wybiera kierunek i konkretną datę podróży. Przekazane vouchery mają określoną wartość, którą posiadacz mógł wykorzystać na sfinansowanie zakupu wycieczki turystycznej przeznaczonej dla dwóch osób, to jest dla siebie oraz dla osoby towarzyszącej. Vouchery są przez Państwa nabywane od innych podmiotów we własnym imieniu i na własny rachunek, a następnie są przez Państwa wydawane uczestnikom Akcji wsparcia. Voucher upoważnia posiadacza (kontrahenta) do wybrania wycieczki zarówno w UE jak i poza nią. Z voucherów przekazywanych kontrahentom i z powiązanej dokumentacji (w tym z warunków wykorzystania voucherów) wynika gdzie i w jaki sposób można skorzystać z voucherów.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że voucher turystyczny stanowi bon różnego przeznaczenia, o którym mowa w art. 2 pkt 44 ustawy, bowiem przekazane przez Państwa vouchery uprawniają ich posiadaczy do wymiany na wybraną przez siebie wycieczkę turystyczną zarówno w UE jak poza nią zatem ww. świadczenie może być opodatkowane różnymi stawkami VAT. Wybór kierunku podróży uzależniony jest od posiadacza Vouchera. Tym samym w momencie emisji nie jest możliwe stwierdzenie jakiej wysokości podatek będzie zapłacony za usługę turystyczną.

Zatem opodatkowaniu podatkiem VAT podlega faktyczne świadczenie usług, których te vouchery dotyczą. W konsekwencji ich transfer przez Państwa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 8b ust. 1 zdanie drugie ustawy.

Dodatkowe informacje

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).