Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 września 2022 r. za wpłynął Państwa wniosek z 16 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z importem wózków widłowych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

1. A. Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub A.) jest polskim rezydentem podatkowym, numer KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) (…) oraz czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (t.j. z 2022 roku, poz. 931 ze zmianami, dalej: „VAT (podatek od towarów i usług)”), numer NIP: (…).

2. Przedmiotem przeważającej działalności Wnioskodawcy jest przeładunek towarów w pozostałych punktach przeładunkowych (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 52.54.C). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykorzystuje m.in. wózki widłowe. Prace polegają na świadczeniu usług logistyki transportu wewnętrznego na podstawie umów długoterminowych. A transportuje materiały, półprodukty oraz wyroby gotowe w dużych zakładach produkcyjnych. Przemieszczanie odbywa się pomiędzy magazynami a poszczególnymi liniami i etapami produkcyjnymi. Do wykonania usługi służą wózki widłowe oraz zatrudnieni pracownicy. Drugim filarem działalności jest relokacja maszyn oraz całych linii produkcyjnych z jednego zakładu do drugiego. Firma A. zajmuje się również naprawą oraz wynajmem wózków widłowych.

3. W 2021 roku Wnioskodawca zamówił u kontrahenta – niemieckiego podmiotu B. GmbH 28 sztuk wózków widłowych. Zgodnie z ustalonymi zasadami współpracy – dotychczasową praktyką, przy zakupach kontenerowych, gdy wózki widłowe były dostarczane do Wnioskodawcy bezpośrednio z fabryki (znajdującej się Chinach, Korei lub Wietnamie) wówczas koszty odprawy celnej zawsze ponosił Wnioskodawca (pomimo, że eksporterem był B. GmbH). Jest to tzw. zakup kontenerowy (a w takiej formie było zakupionych 6 wózków widłowych, które stanowią przedmiot niniejszego wniosku), w ramach którego dostawca (B. GmbH) stosuje większe rabaty od ceny katalogowej wózka, ale to Wnioskodawca (A) ponosił koszty związane z odprawą celną.

4. Wśród zamówionych 28 sztuk wózków widłowych znajdowało się 6 wózków widłowych, które stanowią przedmiot niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

5. 6 wózków widłowych niemiecki kontrahent - B. GmbH zmówił bezpośrednio z fabryki znajdującej się w Korei. Wnioskodawca w żaden sposób nie kontaktował się ani nie nawiązywał kontaktu z podmiotem koreańskim.

6. W odniesieniu do tych wskazanych 6 sztuk wózków widłowych Wnioskodawca chciał wdrożyć niestosowany dotychczas w przypadku zakupów kontenerowych model finansowania, tzn. leasing operacyjny. Po dokonanym zamówieniu wózków widłowych u niemieckiego kontrahenta Wnioskodawca rozpoczął rozmowy z potencjalnymi dostawcami leasingu, inicjatorem tych rozmów był Wnioskodawca. Wnioskodawcy zależało na tym, aby zakup 6 wózków widłowych został dokonany w B GmbH przez leasingodawcę, od którego następnie na mocy umowy leasingu Wnioskodawca miał wyleasingować wskazane maszyny. Z uwagi na okoliczność, że B GmbH posiadał już wypracowaną ścieżkę działania w tego typu transakcjach z C. Sp. z o.o. wybór padł na ten fundusz leasingowy.

7. W dniu 19 kwietnia 2022 roku B GmbH wystawił fakturę sprzedaży 6 wózków widłowych na rzecz C. Sp. z o.o. Na fakturze wskazano jako port załadunku: (…) w Korei Południowej, port wyładunku: (…) Polska, warunki dostawy (…), Polska. Jako adres dostawy na fakturze wskazano adres Wnioskodawcy. Jako datę wysyłki wskazano 13 kwietnia 2022 roku.

8. W dniu 26 maja 2022 roku Wnioskodawca zawarł umowę o współpracę i świadczenie usług z D. Sp. z o.o., agencją celną i firmą specjalizującą się w spedycji. Usługi świadczone przez D. Sp. z o.o. obejmowały m.in. obsługę celną, w tym z zastosowaniem odprawy z odroczonym podatkiem VAT zgodnie z art. 33a VAT. Wnioskodawca zleciła D. Sp. z o.o. czynności związane z importem 6 wózków widłowych w zakresie obsługi celno-podatkowej oraz transportowej.

9. Na początku czerwca 2022 roku nastąpiła odprawa celna 6 wózków widłowych. Jako importer działał w tej sprawie Wnioskodawca. Na poświadczonym zgłoszeniu celnym datowanym na dzień 8 czerwca 2022 roku jako eksporter 6 wózków widłowych widnieje B. GmbH, natomiast jako odbiorca widnieje Wnioskodawca. Zgłoszenie dokonała D Sp. z o.o. działająca jako przedstawiciel bezpośredni w rozumieniu art. 18 ust. 1 Unijnego Kodeksu Celnego. W części 47 poświadczonego zgłoszenia celnego została wykazana kwota podatku VAT należnego, z oznaczeniem literką „G” (zgodnie z instrukcją wypełniania zgłoszeń celnych – metodę płatności „G” należy podać w przypadku rozliczania podatku VAT z tytułu importu w deklaracji podatkowej, zgodnie z art. 33a ustawy o podatku od towarów i usług). Obowiązek zapłaty VAT należnego z tytułu importu obciążą Wnioskodawcę jako podmiot dokonujący zgłoszenia celnego, zgodnie z obowiązującymi przepisami. Wnioskodawca rozliczył podatek VAT należny i z tytułu importu 6 wózków widłowych z wykorzystaniem procedury przewidzianej w art. 33a VAT w deklaracji VAT złożonej za czerwiec 2022 roku. Import rozliczony został przez Spółkę w deklaracji VAT zgodnie z art. 33a VAT – tj. Spółka rozpoznała w deklaracji VAT za właściwy okres obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów, wskazując jako podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego wartość wynikającą z dokumentów celnych. Rozliczenie podatku naliczonego ma nastąpić przez Spółkę w ostatnim możliwym okresie rozliczeniowym z trzech okresów rozliczeniowych, zgodnie z art. 86 ust. 11 VAT.

10. Pomimo dokonania zgłoszenia celnego przez Wnioskodawcę – importera, do którego siedziby dostarczony sprzęty w postaci 6 wózków widłowych, nabywcą towaru była firma leasingowa (która jak wskazano powyżej – nabyła wózki widłowe od podmiotu niemieckiego B GmbH). Wnioskodawca zawarł bowiem umowę leasingu operacyjnego z C. Sp. z o.o., na podstawie której Wnioskodawcy przysługuje prawo do korzystania z zaimportowanych wózków widłowych.

11. Właścicielem wózków widłowych jest zatem C. Sp. z o.o., która nabyła je od B. GmbH. Wnioskodawca wykorzystuje wózki widłowe stanowiące własność leasingodawcy na podstawie umowy leasingu operacyjnego podatkowego, o którym mowa w art. 17b CIT (podatek dochodowy od osób prawnych), zawartej 30 marca 2022 r. W umowie leasingowej wskazano, że ostateczny termin odbioru przedmiotu leasingu przypada na dzień 8 lipca 2022 roku.

12. W dniu 7 czerwca 2022 roku E. Sp. z o.o. wystawiła na Wnioskodawcę fakturę za świadczone usługi, obejmujące następujące pozycje: THC port wyładunku (…) ISPS, opłata dokumentacyjna, spedytorska opłata dokumentacyjna, rejestracja i aktualizacja danych w systemach informatycznych służby celno-skarbowej, odprawa celna ostateczna i transport lądowy. Mimo, że właścicielem wózków widłowych był C. Sp. z o.o. to zgodnie z dotychczasowymi ustaleniami w toku współpracy z B. GmbH Wnioskodawca ponosił koszty odprawy celnej, w związku z działaniem jako importer (mimo, że nie przeszła na niego własność wózków widłowych). Kwotę wskazaną na fakturze Wnioskodawca uiścił oraz zawiesił na rozliczeniach do czasu otrzymania interpretacji – tj. zaliczenie poniesionego wydatku do kosztów uzyskania przychodu nastąpi dopiero po otrzymaniu interpretacji indywidualnej.

13. Wózki widłowe stanowiące przedmiot umowy leasingu są na jej podstawie wykorzystywane w działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca płaci na rzecz leasingodawcy wynagrodzenie w postaci rat leasingowych. Z punktu widzenia ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wózki widłowe nie stanowią środków trwałych i nie są wprowadzone do ewidencji środków trwałych Spółki.

14. Wózki wykorzystywane są przez Wnioskodawcę do prowadzonej działalności gospodarczej. Trzy z zakupionych wózków zostały przewiezione do (…) do (…), celem świadczenia przez A Sp. z o.o. usługi logistycznej. Usługa ta świadczona jest na podstawie kontraktu zawartego na okres 5 lat. W ramach usługi pracownicy zatrudnieni w A transportują wózkami widłowymi materiały do produkcji, półprodukty oraz wyroby gotowe. Fakturowanie odbywa się w okresach miesięcznych. Pozostałe wózki zostały przekazane do wynajmu i sprzedaż tej usługi jest fakturowana po wykonaniu usługi lub w okresach miesięcznych. Do każdej faktury jest doliczany podatek VAT. Koszty pozyskania wózków widłowych włączone są w cenę świadczonych usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez A Sp. z o.o.

Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu importu wózków widłowych, które nie stanowią jego własności, lecz są wykorzystywane do prowadzonej przez niego działalności gospodarczej na podstawie zawartej umowy leasingu? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy przysługuje mu prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu importu wózków widłowych, które nie stanowią jego własności, lecz które są wykorzystywane do prowadzonej przez niego działalności gospodarczej na podstawie zawartej umowy leasingu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 roku poz. 931 ze zmianami, dalej: „VAT”) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega import towarów na terytorium kraju. Pojęcie to zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 7 VAT, zgodnie z którym przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej. Zgodnie z art. 2 pkt 5 VAT przez terytorium państwa trzeciego rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 VAT podatnikiem jest również osoba prawna, na której ciążył obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

Import towarów stanowi zatem czynność opodatkowaną VAT o charakterze faktycznym i jest niezależny od przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Status podatnika VAT z tytułu importu nie jest uzależniony od tego, czy dany podmiot nabył prawo do rozporządzania towarem jak właściciel. Podatnikami z tytułu importu towarów na terytorium kraju są m.in. osoby prawne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, a więc na których ciąży dług celny w przywozie. Podmioty, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, są podatnikami z tytułu importu towarów na terytorium kraju niezależnie od tego, czy faktycznie uiściły cło. Podmioty takie są bowiem podatnikami z tytułu importu towarów na terytorium kraju również w przypadkach, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

Tym samym niezbędne jest odniesienie sią do regulacji w zakresie prawa celnego, dotyczących kwestii powstania długu celnego w przywozie. Zgodnie z art. 77 ust. 2 i 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 roku ustanawiające Unijny Kodeks Celny, dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego, natomiast dłużnikiem jest zgłaszający; w przypadku przedstawicielstwa pośredniego dłużnikiem jest również osoba, na której rzecz dokonuje się zgłoszenia celnego.

W danej sprawie przedmiotowe sprzęty (tj. 6 wózków widłowych) zostało przywiezionych drogą morską z Korei Południowej (miejsce załadunku: (…)) do Polski (miejsce wyładunku: (…)). Mamy zatem do czynienia z importem towarów na terytorium kraju. Nie wpływa na to okoliczność, że przedmiotowe sprzęty stanowią własność C. Sp. z o.o. i że Wnioskodawca zawarł umowę leasingu operacyjnego dotyczącego wskazanych sprzętów.

W przedstawionym opisie sprawy jako eksporter 6 wózków widłowych na poświadczonym zgłoszeniu celnym widnieje niemiecki podmiot - B. GmbH, natomiast jako odbiorca wskazany jest Wnioskodawca, działający poprzez przedstawiciela bezpośredniego (tj. D. Sp. z o.o.). Tym samym dług celny powstał po stronie Wnioskodawcy (działającym przez przedstawiciela bezpośredniego), który wskutek tego zobowiązany był do zapłaty podatku VAT importowanego wskazanego w części 47 poświadczonego zgłoszenia celnego. w części 47 została wykazana kwota podatku VAT należnego, z oznaczeniem literką „G” - zgodnie z instrukcją wypełniania zgłoszeń celnych – metodę płatności „G” należy podać w przypadku rozliczania podatku VAT z tytułu importu w deklaracji podatkowej, zgodnie z art. 33a VAT.

Obowiązek zapłaty VAT należnego z tytułu importu obciążył zatem Wnioskodawcę jako podmiot dokonujący zgłoszenia celnego, zgodnie z obowiązującymi przepisami. Zgodnie z art. 33a ust. 1 VAT podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny może rozliczyć kwotę podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu tych towarów. Zgodnie z art. 19a ust. 9 VAT obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego, z zastrzeżeniem ust. 11a i 11.

Zgodnie z 86 ust. 1 VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z określonymi zastrzeżeniami. W myśl art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. b VAT kwotę podatku naliczonego stanowi w przypadku importu towarów – kwota podatku należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a.

Jedną z cech konstrukcyjnych podatku VAT jest jego neutralność dla podatników. Koszt tego podatku ponoszą konsumenci. Neutralność VAT jest osiągana przez przysługujące podatnikom prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o poniesiony koszt podatku naliczonego. System odliczeń ma na celu całkowite uwolnienie podatnika od obciążeń z tytułu tego podatku, gwarantując tym samym neutralność opodatkowania działalności gospodarczej prowadzonej przez tych podatników. Przysługiwanie prawa do odliczenia jest warunkowane wykorzystywaniem towarów i usług do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatnikowi, o którym mowa w art. 15 VAT. Z przytoczonych przepisów wynika, że podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jedynie w takim zakresie, w jakim nabyte towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Zatem, aby podatni miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z poświadczonego zgłoszenia celnego, warunkiem koniecznym jest wykorzystanie importowanego towaru do opodatkowanej działalności gospodarczej tego podatnika.

VAT nie uzależnia VAT importowanego od nabycia prawa własności / prawa do rozporządzania jak właściciel przedmiotem importu. Skoro import towarów występuje również wówczas, gdy importer nie nabywa prawa do rozporządzania importowanymi towarami jak właściciel (co wiąże się z obowiązkiem opodatkowania VAT) to również prawo do odliczenia VAT naliczonego może przysługiwać podmiotowi niebędącego właścicielem towarów. Przykładowo – w sytuacji, w której podatnik w drodze zawartej umowy z właścicielem (np. leasingodawcą) wykorzystuje importowane towary dla celów prowadzonej działalności gospodarczej. W przypadku, gdy podatnik jako dokonujący importu jest obowiązany do zapłaty podatku VAT należnego i następnie wykorzystuje importowane towary do prowadzonej działalności gospodarczej na mocy oddzielnej umowy zawartej z ich właścicielem, to w sytuacji, gdy są spełnione ogólne warunki odliczenia podatku naliczonego wynikające z art. 86 ust. 1 VAT – podatnik – importer powinien być uprawniony do odliczenia VAT naliczonego z tytułu importu. Wynika to m.in. z interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 1 lipca 2021 roku nr 0112-KDIL1-3.4012.215.2021.1.JK.

Zagadnienie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z importem towarów było przedmiotem również m.in. rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Komitet ds. VAT podczas 94 spotkania z dnia 19 października 2011 roku wypowiedział się analizując artykuły dyrektywy VAT: 168 (prawo do odliczenia), 178 (warunki do skorzystania z prawa do odliczenia) i 201 (podatnik VAT importowego). Wytyczne wynikające z tego spotkania wskazują, że podatnikom VAT, którzy są zobowiązani zapłacić VAT z tytułu importu nie przysługuje prawo o odliczenia VAT wtedy, gdy obydwa z wymienionych warunków nie są spełnione:

a) podatnik nie posiada prawa do dysponowania towarem jak właściciel,

b) koszt towarów nie ma bezpośredniego wpływu na działalność gospodarczą tego podatnika.

Innymi słowy, zgodnie ze stanowiskiem Komisji ds. VAT, prawo do odliczenia VAT importowego przysługuje podatnikowi – importerowi, jeżeli ten podmiot posiada prawo do rozporządzania jak właściciel importowanym towarem lub kiedy koszt towarów importowanych ma bezpośredni wpływ na działalność gospodarczą tego podatnika – importera.

Zgodnie z interpretacją indywidualną z dnia 28 stycznia 2019 roku nr 0115-KDIT1-3.4012.822.2018.2.BJ: prawo do odliczenia podatku naliczonego nie jest uzależnione od tego, czy import towarów realizowany jest przez właściciela towarów, przewoźnika czy też podmiotu, który wykonuje czynności na importowanych towarach powierzonych ani też od rodzaju procedury celnej, w ramach której jest dokonywany import towarów. Jak wskazał TSUE w omawianym orzeczeniu C-187/14 DSV Road, prawo do odliczenia istnieje jedynie wówczas, gdy przywiezione towary są wykorzystywane na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału dotyczącym prawa do odliczenia podatku VAT obciążającego nabycie towarów lub usług, przesłanka ta jest spełniona jedynie wówczas, gdy koszt świadczeń powodujących naliczenie podatku jest włączony w cenę poszczególnych transakcji objętych podatkiem należnym lub cenę towarów lub usług świadczonych przez podatnika w ramach jego działalności gospodarczej.

W danej sprawie Wnioskodawca nie jest właściciel importowanych maszyn (tj. 6 wózków widłowych). Właściciel 6 wózków widłowych udostępnia je Wnioskodawcy na podstawie zawartych umów leasingu operacyjnego. Wnioskodawca uiszcza na rzecz leasingodawcy wynagrodzenie za raty leasingowe. Wózki widłowe A Sp. z o.o. wykorzystuje następnie w prowadzonej działalności gospodarczej i w tym zakresie spełniony jest wskazany wyżej warunek związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Zaimportowane przez Wnioskodawcę sprzęty (tj. wózki widłowe) wykorzystywane w jego działalności gospodarczej na podstawie zawartych umów leasingu operacyjnego są wykorzystywane w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (tj. świadczenie usług logistycznych opodatkowanych VAT oraz świadczenie usług wynajmu opodatkowanych VAT). Związek z czynnościami opodatkowanymi jest w ocenie Wnioskodawcy bezpośredni i bezsporny (dokonanie importu towarów – wózków widłowych i zawarcie umów leasingowych jako leasingobiorca warunkowało możliwość wykonywania czynności opodatkowanych, do których realizacji wskazane sprzęty są niezbędne). W ocenie Wnioskodawcy, zatem istnieje bezpośredni i ścisły związek między zapłatą podatku naliczonego występującego przy imporcie towarów, a czynnościami wykonywanymi następnie z użyciem zaimportowanych towarów przez Wnioskodawcę w ramach świadczenia jego usług z wykorzystaniem zaimportowanych wózków widłowych. Koszty pozyskania wózków widłowych włączone są w cenę świadczonych usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez A. Sp. z o.o.

W związku z tym Wnioskodawca działając jako zarejestrowany podatnik VAT czynny wykorzystuje zaimportowane sprzęty (tj. wózki widłowe) do wykonywania czynności opodatkowanych, w związku z czym ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z tytułu importu towarów (tj. importu wózków widłowych). Bez wpływu na to prawo Wnioskodawcy pozostaje okoliczność, że nie jest on właścicielem wózków widłowych, lecz wykorzystuje je w swojej działalności gospodarczej na podstawie zwartej umowy leasingu.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do importowanych przez podatnika towarów powstał obowiązek podatkowy, natomiast zgodnie z art. 86 ust. 11 VAT jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminie określonym w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2. eksport towarów;

3. import towarów na terytorium kraju;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju - rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…)

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy:

Przez import towarów należy rozumieć przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Zatem dla zaistnienia importu towarów nie ma znaczenia cel przywozu bądź stosunek prawny, w ramach którego dokonano przywozu. Definicja importu towarów kładzie nacisk na czynność faktyczną, czyli przywóz towaru.

Zgodnie z art. 26a ust. 1 ustawy:

Miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

Jednocześnie, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

W myśl art. 5 pkt 15, 18 i 19 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z 9 października 2013 r. ustanawiającego Unijny Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L 269 z 10 października 2013 r. str. 1 ze zm.) – zwanym dalej UKC:

- „zgłaszający” oznacza osobę, która składa zgłoszenie celne, deklarację do czasowego składowania, przywozową deklarację skróconą, wywozową deklarację skróconą, zgłoszenie do powrotnego wywozu lub powiadomienie o powrotnym wywozie we własnym imieniu, albo osobę, w której imieniu takie zgłoszenie, deklaracja lub powiadomienie są składane;

- „dług celny” oznacza nałożony na określoną osobę obowiązek zapłaty stosownej kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych, określonej dla danych towarów na mocy obowiązujących przepisów prawa celnego;

- „dłużnik” oznacza każdą osobę odpowiedzialną za dług celny.

Stosownie do art. 77 UKC:

1. Dług celny w przywozie powstaje w wyniku objęcia towarów nieunijnych podlegających należnościom celnym przywozowym jedną z następujących procedur celnych:

a) dopuszczenia do obrotu, w tym na mocy przepisów o końcowym przeznaczeniu;

b) odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych.

2. Dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego.

3. Dłużnikiem jest zgłaszający. W przypadku przedstawicielstwa pośredniego dłużnikiem jest również osoba, na której rzecz dokonuje się zgłoszenia celnego. (`(...)`)

Zgodnie z art. 18 ust. 1 UKC:

Każda osoba może ustanowić przedstawiciela celnego. Przedstawicielstwo może być bezpośrednie - w tym przypadku przedstawiciel celny działa w imieniu i na rzecz innej osoby, lub pośrednie - w tym przypadku przedstawiciel celny działa we własnym imieniu, lecz na rzecz innej osoby.

Jak stanowi art. 19a ust. 9 ustawy:

Obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego, z zastrzeżeniem ust. 10a i 11.

Stosownie natomiast do art. 33 ust. 1 ustawy:

Podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 1b, są obowiązani do obliczenia i wykazania w:

1. zgłoszeniu celnym albo

2. rozliczeniu zamknięcia, o którym mowa w art. 175 rozporządzenia 2015/2446, w przypadkach, o których mowa w art. 324 lub art. 325 rozporządzenia 2015/2447

- kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek, z zastrzeżeniem art. 33b.

Szczególne zasady wymiaru i poboru podatku w imporcie wiążą się ze specyfiką importu jako czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Przede wszystkim należy podkreślić, że obowiązek zapłaty podatku z tytułu importu towarów ciąży na osobach przywożących towary, bez względu na to, czy są one podatnikami w rozumieniu art. 15 ustawy, czy też nie. W konsekwencji, każdy podmiot importujący towary obowiązany jest uiścić podatek z tytułu importu towarów, ponieważ w tym przypadku podatek obciąża czynność faktyczną, jaką jest przywóz towarów.

Przepisy nie uzależniają natomiast powstania tego obowiązku od warunku posiadania przez importera prawa do dysponowania towarem jak właściciel.

Na podstawie ww. przepisów należy stwierdzić, że import towarów jest jedną z czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, a podatnikiem, czyli podmiotem zobowiązanym do opodatkowania importu jest importer.

Przy tym, w myśl art. 33a ust. 1 ustawy:

Podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny może rozliczyć kwotę podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu tych towarów.

Natomiast, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak stanowi art. 86 ust. 2 pkt 2 ustawy:

W przypadku importu towarów kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku:

a) wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego,

b) należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a,

c) wynikająca z deklaracji importowej, w przypadku, o którym mowa w art. 33b,

d) wynikająca z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2-3 i art. 34.

Z przytoczonych przepisów wynika, że podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jedynie w takim zakresie, w jakim nabyte towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Zatem, aby podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z otrzymanych dokumentów celnych, warunkiem koniecznym jest wykorzystanie importowanego towaru do opodatkowanej działalności gospodarczej tego podatnika. Jednocześnie należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ponadto w myśl art. 86 ust. 10 ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Natomiast stosownie do art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy:

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jak wynika z powyższych przepisów, z odliczenia podatku na podstawie art. 86 ust. 10 i 10b pkt 1 ustawy podmiot może skorzystać dopiero w rozliczeniu za okres, w którym spełnione są łącznie następujące przesłanki:

‒ powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do importowanych towarów,

‒ podatnik jest w posiadaniu dokumentu celnego potwierdzającego import przez Niego tych towarów.

Natomiast, jeżeli podatnik nie dokonał odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy, to na podstawie art. 86 ust. 11 ustawy będzie mógł dokonać tego odliczenia w trzech następnych okresach rozliczeniowych. Przy czym - co należy podkreślić - termin „trzech następnych okresów rozliczeniowych” do odliczenia podatku będzie liczony dopiero od okresu, w którym zostaną spełnione łącznie wskazane wyżej przesłanki do odliczenia.

Stosownie do art. 168 lit. e) dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 str. 1 ze zm.):

Jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia następujących kwot od kwoty VAT, którą jest zobowiązany zapłacić - VAT należnego lub zapłaconego z tytułu importu towarów na terytorium tego państwa członkowskiego.

Oznacza to, że podatnik jest uprawniony do odliczenia podatku VAT należnego lub zapłaconego w związku z importem towarów do państwa członkowskiego, w którym przeprowadza on transakcje podlegające opodatkowaniu w zakresie, w jakim te (importowane) towary są wykorzystywane do celów tych opodatkowanych transakcji.

Z kolei, w wyroku z 25 czerwca 2015 r. w sprawie C-187/14 DSV Road, TSUE rozpatrywał m.in. prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów przez przewoźnika. W orzeczeniu tym TSUE wskazał, że zgodnie z art. 168 lit. e) dyrektywy 2006/112/WE prawo do odliczenia istnieje wówczas, gdy przywiezione towary są wykorzystywane na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika. Jednocześnie Trybunał przypomniał, że przesłanka ta jest spełniona jedynie wtedy, gdy koszt świadczeń powodujących naliczenie podatku jest włączony w cenę poszczególnych transakcji objętych podatkiem należnym lub w cenę towarów lub usług świadczonych przez podatnika w ramach jego działalności gospodarczej. Ponieważ w sprawie badanej przez TSUE wartość przewożonych towarów nie stanowi części kosztów składających się na cenę zafakturowaną przez przewoźnika, którego działalność ogranicza się do przewozu tych towarów za wynagrodzeniem, przesłanki zastosowania art. 168 lit. e) dyrektywy VAT nie zostały spełnione.

Zatem jeżeli zgłoszenie towarów do odprawy celnej dokonywane jest przez przewoźnika, który na podstawie przepisów celnych może zostać zobowiązany do uiszczenia zobowiązania wynikającego z cła oraz podatku VAT z tytułu importu towarów, uiszczony przez tego przewoźnika należny podatek z tytułu importu towarów nie będzie stanowił u niego podatku naliczonego i nie będzie podlegał odliczeniu. Te same zasady w kwestii odliczania podatku naliczonego będą dotyczyły wszystkich podmiotów, które w rozumieniu przepisów Wspólnotowego Kodeksu Celnego mogą być uznane za dłużników i zobowiązane do uiszczenia należnego podatku VAT z tytułu importu towarów (np. przedstawiciele pośredni, agencje celne, przewoźnicy, podmioty dokonujące importu towarów na rzecz innych podmiotów itd.). W każdym przypadku należy zatem badać, czy koszt towarów powodujących naliczenie podatku z tytułu importu jest włączony w cenę transakcji objętych podatkiem należnym (w cenę towarów lub usług), świadczonych przez tego konkretnego podatnika w ramach jego działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem Państwa działalności jest przeładunek towarów w pozostałych punktach przeładunkowych, w ramach której wykorzystujecie m.in. wózki widłowe - prace polegają na świadczeniu usług logistyki transportu wewnętrznego na podstawie umów długoterminowych, zajmujecie się również naprawą oraz wynajmem wózków widłowych. W 2021 r. zamówiliście Państwo u kontrahenta, niemieckiego podmiotu B. GmbH 6 sztuk wózków widłowych z fabryki znajdującej się w Korei. Zawarliście Państwo umowę leasingu operacyjnego, na podstawie której przysługuje Państwu prawo do korzystania z zaimportowanych wózków widłowych. Płacicie Państwo na rzecz leasingodawcy wynagrodzenie w postaci rat leasingowych. Wózki widłowe wykorzystywane są przez Państwa do prowadzonej działalności gospodarczej, zostały przekazane do wynajmu, jak również świadczenia przez Państwa usługi logistycznej, na podstawie kontraktu zawartego na okres 5 lat, w ramach której usługi pracownicy zatrudnieni przez Spółkę transportują wózkami widłowymi materiały do produkcji, półprodukty oraz wyroby gotowe. Koszty pozyskania wózków widłowych włączone są w cenę świadczonych przez Państwa Spółkę usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Państwa wątpliwości dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu wózków widłowych, które nie stanowią Państwa własności, lecz są wykorzystywane do prowadzonej przez Państwa Spółkę działalności gospodarczej na podstawie zawartej umowy leasingu.

Jak wskazano, kwestia prawa do odliczenia VAT z tytułu importu towarów uregulowana została w art. 86 ustawy, zgodnie z którym podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przy czym, kwotę podatku naliczonego stanowi w przypadku importu kwota podatku wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego (bądź kwota podatku należnego - w przypadku, o którym mowa w art. 33a ustawy). Zatem, aby podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z otrzymanych dokumentów celnych, warunkiem koniecznym jest wykorzystanie importowanego towaru do działalności opodatkowanej tego podatnika. Przy czym, jak wskazał TSUE w wyroku z 25 czerwca 2015 r. w sprawie C-187/14 DSV Road, koszt świadczeń powodujących naliczenie podatku powinien być włączony w cenę poszczególnych transakcji objętych podatkiem należnym lub w cenę towarów lub usług świadczonych przez podatnika w ramach jego działalności gospodarczej.

Jesteście Państwo zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Jednocześnie, stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy, jesteście Państwo podatnikiem z tytułu importu opisanych wózków widłowych, które wykorzystujecie w prowadzonej działalności gospodarczej. Jak Państwo wskazaliście we wniosku prawo do korzystania z towarów (6 sztuk wózków widłowych) nabyliście na czas określony, na podstawie umowy leasingu operacyjnego, a za prawo do korzystania z importowanych towarów płacą Państwo leasingodawcy wynagrodzenie (raty leasingowe). Importowane wózki są przez Państwa wykorzystywane do świadczenia usług wynajmu oraz usług logistycznych, które są opodatkowane podatkiem VAT. Przy czym, jak Państwo wskazujecie koszty pozyskania wózków widłowych włączone są w cenę usług świadczonych przez Państwa przy ich wykorzystaniu. Zatem w analizowanym przypadku istnieje związek pomiędzy importem towarów (wózków widłowych) a wykonywanymi przez Państwa czynnościami opodatkowanymi.

Zatem skoro importowane towary (wózki widłowe) są przez Państwa - zarejestrowanego podatnika VAT czynnego wykorzystywane do czynności opodatkowanych i jednocześnie koszt importowanych towarów (wózków widłowych) jest wliczony w cenę sprzedawanych przez Państwa usług, należy uznać, że - pomimo że nie są Państwo właścicielem importowanych towarów (wózków widłowych) - mają Państwo prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony z tytułu importu towarów (wózków widłowych) wynikającego z otrzymanego dokumentu celnego, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy. W związku z tym, że jesteście Państwo importerem towarów, wykorzystywanych do działalności opodatkowanej podatkiem VAT – to możecie obniżyć podatek VAT należny o podatek VAT naliczony z tytułu importu wózków widłowych za okres rozliczeniowy, w którym otrzymacie dokument celny, lub za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych.

Tym samym Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informujemy, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług (pytanie nr 1), zaś w zakresie dotyczącym podatku dochodowego od osób prawnych (pytania nr 2 i 3) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).