Interpretacja dotyczy sprzedaży wirtualnych przedmiotów przez wnioskodawcę za pośrednictwem platform internetowych. Organ uznał, że: 1. Usługi związane ze sprzedażą wirtualnych przedmiotów kwalifikują się jako usługi elektroniczne zgodnie z ustawą o VAT. 2. Wnioskodawca nie będzie działał jako podatnik VAT w kontekście transakcji sprzedaży wirtualnych przedmiotów na rzecz kupujących. Rolę podatnika VAT będą pełniły platformy internetowe, przez które realizowana jest sprzedaż. 3. Organ nie odniósł się do pytań dotyczących ustalenia miejsca opodatkowania transakcji oraz obowiązku ewidencjonowania sprzedaży krajowej, ponieważ wynikały one z założenia, że wnioskodawca będzie podatnikiem VAT, co organ uznał za błędne.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:
- prawidłowe – w zakresie wskazania, czy usługi polegające na sprzedaży Wirtualnych przedmiotów będą stanowiły usługi elektroniczne (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),
- prawidłowe – w zakresie wskazania, czy Wnioskodawca będzie występować w roli podatnika w odniesieniu do transakcji sprzedaży Wirtualnych przedmiotów w stosunku do Kupujących (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).
19 sierpnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 16 sierpnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:
- wskazania, czy usługi polegające na sprzedaży Wirtualnych przedmiotów będą stanowiły usługi elektroniczne (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),
- wskazania, czy Wnioskodawca będzie występować w roli podatnika w odniesieniu do transakcji sprzedaży Wirtualnych przedmiotów w stosunku do Kupujących (pytanie oznaczone we wniosku nr 2),
- ustalenia miejsca opodatkowania sprzedaży Wirtualnych przedmiotów (pytanie oznaczone we wniosku nr 3),
- obowiązku ewidencjonowania sprzedaży krajowej Wirtualnych przedmiotów za pośrednictwem kasy rejestrującej (pytanie oznaczone we wniosku nr 4).
Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 października 2022 r. (wpływ 24 października 2022 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą, będącą polskim rezydentem podatkowym. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet (47.91.Z).
Na chwilę obecną Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT (podatek od towarów i usług), tj. korzysta ze zwolnienia podmiotowego z art. 113 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług („Ustawa o VAT”).
W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca planuje rozpocząć sprzedaż produktów cyfrowych, tj. wirtualnych przedmiotów funkcjonujących w grach komputerowych, w postaci skinów (skórek), broni używanej w grach komputerowych („Wirtualne przedmioty”). Wnioskodawca będzie nabywał Wirtualne przedmioty od podmiotów trzecich, a następnie będzie je odsprzedawał w stanie nieprzetworzonym. Wnioskodawca szacuje, że wynik ww. sprzedaży będzie skutkował utratą prawa do zwolnienia z opodatkowania VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT.
W celu sprzedaży Wirtualnych przedmiotów Wnioskodawca planuje nawiązać współpracę z podmiotami, których działalność gospodarcza polega na prowadzeniu platform internetowych przeznaczonych do obrotu Wirtualnymi przedmiotami („Platformy” lub „Portale”). Platformy te są prowadzone przez Spółki, które nie mają siedziby na terenie Rzeczypospolitej Polskiej (m.in. spółki niemieckie, estońskie, maltańskie, singapurskie, cypryjskie).
Pomiędzy Portalami a Wnioskodawcą nie będą zawierane indywidualne umowy określające zakres obowiązków i praw stron. Współpraca zostanie nawiązana w ten sposób, że Wnioskodawca na stronach Portali wypełni odpowiednie zgłoszenia utworzenia nowego konta. Utworzenie kont przez Wnioskodawcę na Platformach jest równoznaczne z zaakceptowaniem przez niego regulaminów użytkowania („Regulaminy”) oraz polityk prywatności. Tym samym, Wnioskodawca nie będzie mieć aktywnej roli w kreowaniu stosunków zobowiązaniowych między nim a Platformami, jak również nie będzie miał realnego wpływu na warunki transakcji (poza ceną) pomiędzy nim a ostatecznymi odbiorcami Wirtualnych przedmiotów. Wnioskodawca może jedynie zaakceptować z góry narzucone warunki i zarejestrować konta, bądź zrezygnować ze sprzedaży za pośrednictwem Portali. Po przetworzeniu zgłoszeń Wnioskodawcy, uruchomiony zostanie dostęp do Platform, dzięki któremu Wnioskodawca będzie mógł rozpocząć sprzedaż za ich pośrednictwem.
Zgodnie z Regulaminami handel na Portalach może odbywać się jedynie między jego zarejestrowanymi użytkownikami. Użytkownikami Portali mogą być zarówno osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, jak i prowadzące działalność gospodarczą.
Wirtualne przedmioty za pośrednictwem Platform są sprzedawane do użytkowników na całym świecie („Kupujący”).
Regulaminy Portali stanowią, że umowy sprzedaży Wirtualnych przedmiotów są zawierane między Wnioskodawcą a Kupującymi. Portale natomiast działają jako pośrednicy w ww. transakcjach i pobierają stosowną opłatę za pośrednictwo („Prowizja”). Portale będą wystawiały Wnioskodawcy faktury lub inne dokumenty rozliczeniowe dotyczące Prowizji. Prowizja będzie każdorazowo potrącana przez Platformy od ceny zakupu Wirtualnych przedmiotów.
Co do zasady, Wnioskodawca nie będzie otrzymywał od Portali żadnych dokumentów dotyczących transakcji sprzedaży pomiędzy nim a Kupującymi. Tylko jeden z Portali wraz z fakturą obejmującą Prowizję przesyła dodatkowe zestawienie operacji („Zestawienie”), w którym znajduje się m.in. oznaczenie za pomocą dwuliterowego kodu ISO kraju zamieszkania poszczególnych Kupujących.
Zestawienie to stanowić będzie jednocześnie jedyny dokument, na podstawie którego Wnioskodawca będzie mógł ustalić miejsce stałego zamieszkania Kupujących. Niemniej jednak w przypadku znacznej części transakcji Portale odmawiają udostępniania jakichkolwiek danych Kupujących.
Tym samym Wnioskodawca nie będzie dysponował żadnym dokumentem, na podstawie którego mógłby ustalić miejsce zamieszkania lub zwykłego pobytu Kupującego, jak również nie będzie wiedział, czy dany Kupujący jest konsumentem czy przedsiębiorcą.
Przykładowa transakcja sprzedaży Wirtualnego przedmiotu będzie realizowana w następujący sposób: Wnioskodawca za pośrednictwem wybranego Portalu wskaże Wirtualny przedmiot, który chciałby sprzedać i ustali jego cenę. Następnie, Portal przedstawi Wnioskodawcy gotową do publikacji ofertę. Oferta ukaże się na Platformie, po zaakceptowaniu jej wyglądu przez Wnioskodawcę, co będzie równoznaczne z rozpoczęciem procesu sprzedaży. Od tego momentu całość procesu sprzedaży obsługiwana będzie przez Portal, tj. Portal będzie kontaktował się z Kupującym, dokonywał dostawy Wirtualnego przedmiotu do Kupującego, odbierał płatność od Kupującego. Zgodnie z Regulaminami, płatność obsługiwana będzie przez zewnętrznego dostawcę usług płatniczych („Serwis płatniczy”), z którego korzysta dany Portal. Serwis płatniczy jest prowadzony przez Spółki niemające siedziby na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Po dokonaniu płatności Wirtualny przedmiot pojawi się na koncie użytkownika Kupującego, w zakładce „Moje przedmioty”. Wnioskodawca z kolei otrzyma od Portalu informację o pomyślnie zakończonej transakcji, a na jego koncie użytkownika zostanie zaksięgowana kwota uiszczona przez Kupującego.
Co do zasady, albo w określonym okresie rozliczeniowym (miesiąc/tydzień) albo na żądanie, Portal za pośrednictwem Serwisu płatniczego dokonuje przelewu pieniężnego zaksięgowanych na koncie użytkownika środków na rachunek bankowy Wnioskodawcy, prowadzony w polskim banku. Czyli przelew za transakcję sprzedaży Wnioskodawca otrzymuje nie bezpośrednio od Kupującego, ale od Serwisu płatniczego, korzystanie z którego jest narzucone przez Portal. Na potwierdzeniu otrzymania przelewu znajdują się tylko dane Portalu oraz Serwisu płatniczego.
Wnioskodawca podkreśla, że cała komunikacja pomiędzy Wnioskodawcą a Kupującymi będzie mieć charakter wyłącznie pośredni i odbywać się będzie każdorazowo za pośrednictwem Portali. W szczególności, po zaakceptowaniu transakcji przez Kupującego to Portale skontaktują się z Kupującym w sprawie finalizacji procesu transakcji. Dodatkowo, zgodnie z Regulaminami to Portale zajmować się będą wszelkimi sporami jakie mogą powstać między Wnioskodawcą a Kupującymi, dotyczącymi nabytego Wirtualnego przedmiotu. Tym samym, na żadnym etapie transakcji Wnioskodawca nie będzie mieć bezpośredniego kontaktu z Kupującymi. Wnioskodawca nie jest zatem w stanie ustalić danych Kupujących w inny sposób niż za pośrednictwem Portali, które jak zostało już wskazane, poza Zestawieniem przesyłanym przez jeden z Portali, nie chcą udostępniać danych Kupujących. Wnioskodawca nie jest również w stanie wskazać użytkownika gry, do której Wirtualne przedmioty zostaną zakupione.
Doprecyzowanie opisu sprawy
1. Sprzedaż Wirtualnych przedmiotów, o których mowa we wniosku, będzie odbywała się tylko i wyłącznie za pomocą Internetu.
Miejscem sprzedaży Wirtualnych przedmiotów jest portal internetowy. Założenie konta na ww. portalu i wystawienie Wirtualnych przedmiotów na sprzedaż wymaga od Wnioskodawcy posiadania łącza internetowego. Również kupujący, chcąc kupić przedmiot należący do Wnioskodawcy, musi mieć dostęp do Internetu. Obsługa sprzedaży (płatność, przekazanie zakupionych przedmiotów) oraz obsługa posprzedażowa (przesłanie informacji o dokonanej sprzedaży/zakupie) także odbywa się za pośrednictwem Internetu. Tym samym, bez wykorzystania sieci Internet sprzedaż Wirtualnych produktów nie doszłaby do skutku.
2. Proces sprzedaży Wirtualnych przedmiotów będzie miał charakter zautomatyzowany. Wnioskodawca będzie władny tylko wybrać Wirtualny przedmiot, który oferuje na sprzedaż i ustalić jego cenę. Dalsze czynności związane z procesem sprzedaży będą podejmowane przez Portal za pośrednictwem specjalnie przygotowanej do tego platformy sprzedażowej, której Portal jest właścicielem. Takie czynności jak publikacja oferty Wnioskodawcy, przetworzenie płatności, przeniesienie sprzedanego Wirtualnego przedmiotu z konta Wnioskodawcy na konto kupującego, wysyłanie informacji o pomyślnie zakończonej transakcji do obu stron, wykonywana będzie w sposób zautomatyzowany poprzez platformę. Powyższe nie będzie wymagało aktywnego działania człowieka, tj. Wnioskodawcy czy osób pracujących dla podmiotu prowadzącego daną platformę sprzedażową.
3. Sprzedaż Wirtualnych przedmiotów wymagać będzie minimalnego udziału człowieka. Jak wskazano powyżej, z uwagi na wirtualną (cyfrową) postać sprzedawanych przedmiotów, a także dokonywanie sprzedaży jedynie w formie on-line za pośrednictwem specjalnie przygotowanych do tego platform sprzedażowych sprawia, że udział człowieka w procesie sprzedaży jest ograniczony do minimum.
4. Sprzedaż Wirtualnych przedmiotów bez wykorzystania technologii informatycznej byłaby niemożliwa.
Powyższe wynika przede wszystkim z charakteru Wirtualnych przedmiotów, które są produktem cyfrowym nieistniejącym w realnym świecie. Tym samym, samo przekazanie posiadania Wirtualnego przedmiotu w wyniku sprzedaży byłoby niemożliwe bez wykorzystania technologii informatycznej. Ponadto, Wirtualne przedmioty mają zastosowanie i mogą być wykorzystane tylko w grach komputerowych, czyli również w produkcie cyfrowym, dla którego technologia informatyczna pełni kluczową rolę. W związku z powyższym, handel produktami cyfrowymi takimi jak lub podobnymi do Wirtualnych przedmiotów odbywa się tylko w Internecie.
5. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Platformy internetowe, w transakcjach sprzedaży Wirtualnych przedmiotów należących do Wnioskodawcy, będą działać w imieniu własnym lecz na rzecz Wnioskodawcy. Wnioskodawca wskazuje jednak, że charakter działania Platform internetowych, tj. czy biorą one udział w świadczeniu usługi sprzedaży we własnym imieniu, nie jest elementem stanu faktycznego, ale stanowi ocenę prawną opisanych we wniosku okoliczności faktycznych, której to oceny powinien dokonać Organ. Jak zostało wskazane we wniosku (w stanowisku Wnioskodawcy), art. 9a ust. 1 Rozporządzenia do usług świadczonych drogą elektroniczną, o których mowa w dyrektywie 2006/112/WE, stanowi, że w przypadku gdy usługi świadczone drogą elektroniczną są świadczone za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej, interfejsu lub portalu, przyjmuje się (domniemanie) do celów stosowania art. 28 dyrektywy 2006/112/WE, że podatnik uczestniczący w świadczeniu tych usług działa w imieniu własnym, lecz na rzecz dostawcy tych usług, chyba że podatnik ten wyraźnie wskaże tego dostawcę jako podmiot świadczący usługę i jest to odzwierciedlone w uzgodnieniach umownych zawartych między stronami.
Następujące okoliczności faktyczne wskazują na to, że Portale nie będą wskazywały Wnioskodawcy jako dostawcy, jak również umowne uzgodnienia pomiędzy Wnioskodawcą a Portalami nie będą skutecznie wskazywały Wnioskodawcy jako dostawcy:
a) Portale nie będą przekazywały kupującym danych Wnioskodawcy na żadnym etapie procesu sprzedaży (patrz odpowiedź na pytanie 6 poniżej),
b) Portale pomimo wskazywania w regulaminach (na treść których Wnioskodawca nie ma wpływu), że pełnią rolę tylko pośrednika dla Wnioskodawcy, faktycznie będą pełniły dominującą rolę w procesie sprzedaży. To Portale będą zarządzały całą sprzedażą, płatnościami, przekazaniem zakupionych Wirtualnych przedmiotów, procesem ewentualnej reklamacji itp. Rola Wnioskodawcy w całym procesie jest zatem ograniczona do minimum, co zgodnie z notami wyjaśniającymi do ww. rozporządzenia (przywołanymi w treści wniosku) uniemożliwia skuteczne wskazanie Wnioskodawcy jako dostawcy.
6. Kupujący (klienci) na żadnym etapie sprzedaży nie zostaną poinformowani przez Portale o danych Wnioskodawcy.
Cała komunikacja między Wnioskodawcą a ostatecznymi klientami odbywać się będzie za pośrednictwem Portali, a Wnioskodawca na żadnym etapie nie będzie mieć z nimi bezpośredniego kontaktu. Portale na dokumentach sprzedażowych, jeśli w ogóle będą one wystawiane, tj. rachunki/dokumenty/faktury/paragony, wydawanych na rzecz ostatecznych klientów nie będą wskazywały danych Wnioskodawcy jako dostawcy Wirtualnych przedmiotów. Zazwyczaj na Portalach kupujący dostaje jednak tylko informacje o zakończonym procesie sprzedaży oraz o tym, że zakupiony Wirtualny przedmiot znalazł się na jego koncie. Jest to informacja przekazywana mailowo albo za pośrednictwem wirtualnego konta użytkownika.
7. W odpowiedzi na pytanie: „Czy Kupujący:
a) będą podatnikami posiadającymi siedzibę na terytorium kraju?
b) nie będą podatnikami posiadającymi miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium kraju?
c) będą podatnikami posiadającymi siedzibę na terytorium Unii Europejskiej?
d) nie będą podatnikami posiadającymi miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Unii Europejskiej?
e) będą podatnikami posiadającymi siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej?
f) nie będą podatnikami posiadającymi miejsce zamieszkania lub siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej?”,
Wnioskodawca wskazał: „Kupującymi mogą potencjalnie być osoby ze wszystkich wskazanych w powyższym pytaniu kategorii.
Sprzedaż za pośrednictwem Portali będzie miała charakter międzynarodowy (światowy). Złożenie wniosku o interpretację wzięło się właśnie z tego problemu, że Wnioskodawca nie będzie miał co do zasady żadnych danych kupujących. Portale odmawiają bowiem ich udostępnienia. Tylko jeden z Portali udostępnia zestawienie informujące Wnioskodawcę o kraju z którego logują się poszczególni kupujący. Z takiego zestawienia, do którego miał wgląd Wnioskodawca wynika, że kupującymi są ludzie z całego świata (Polski, Stanów Zjednoczonych, krajów Unii Europejskiej, krajów Azjatyckich). Tym samym, Wnioskodawca faktycznie nie będzie wiedział, czy dany kupujący jest podatnikiem czy nie jest podatnikiem VAT, nie będzie wiedział jaki jest kraj rezydencji podatkowej danego kupującego, nie będzie znał jego danych osobowych (imienia, nazwiska, adresu, numeru podatkowego)”.
8. Całość zapłaty za sprzedany Wirtualny Przedmiot Wnioskodawca otrzyma na swój rachunek bankowy prowadzony w polskim banku, z tym że przelew nie będzie pochodził bezpośrednio od ostatecznego kupującego, ale od serwisu płatniczego, z którym współpracuje dany Portal. Na potwierdzeniach przelewu widnieć zatem będą dane Portalu i ww. serwisu płatniczego, a nie kupującego. Nie zmienia to jednak faktu, że obsługa transakcji nastąpi w całości za pośrednictwem rachunków bankowych, a Wnioskodawca otrzyma całość zapłaty przelewem.
9. Z potwierdzeń przelewów i historii transakcji wygenerowanej z systemu bankowości elektronicznej, jak również z historii transakcji generowanej za pośrednictwem wirtualnych kont Wnioskodawcy na Portalach, jednoznacznie wynikać będzie informacja jakiej transakcji dana płatność dotyczyła, w szczególnie określona będzie data, przedmiot i wartość transakcji.
Pytania
1. Czy usługi, o których mowa we wniosku, polegające na sprzedaży Wirtualnych przedmiotów za pośrednictwem Portali, będą stanowiły usługi świadczone za pomocą komunikacji elektronicznej, o których mowa w art. 2 pkt 26 Ustawy o VAT?
2. Czy z punktu widzenia Ustawy o VAT, Wnioskodawca będzie występować w roli podatnika w odniesieniu do transakcji, o których mowa w art. 2 pkt 26 Ustawy o VAT w stosunku do Kupujących?
3. W razie uznania, że Wnioskodawca jest podatnikiem VAT w odniesieniu do transakcji, o której mowa w art. 2 pkt 26 Ustawy o VAT w stosunku do Kupujących, w jaki sposób Wnioskodawca powinien ustalić miejsce opodatkowania transakcji na potrzeby opodatkowania podatkiem VAT?
4. W razie uznania, że Wnioskodawca jest podatnikiem w odniesieniu do transakcji, o której mowa w art. 2 pkt 26 Ustawy o VAT w stosunku do Kupujących, czy Wnioskodawca w odniesieniu do transakcji krajowych ma obowiązek ewidencjować sprzedaż Wirtualnych przedmiotów za pośrednictwem kasy rejestrującej?
Państwa stanowisko w sprawie
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest:
- prawidłowe – w zakresie wskazania, czy usługi polegające na sprzedaży Wirtualnych przedmiotów będą stanowiły usługi elektroniczne (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),
- prawidłowe – w zakresie wskazania, czy Wnioskodawca będzie występować w roli podatnika w odniesieniu do transakcji sprzedaży Wirtualnych przedmiotów w stosunku do Kupujących (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:
odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.
W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:
Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Jak stanowi art. 2 pkt 4 ustawy:
Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a;
Według art. 2 ust. 5 ustawy:
Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.
Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:
Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (`(...)`).
Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy zwrócić uwagę na to, że usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść. Wskazać należy bowiem, że czynnikiem wyróżniającym określoną czynność jako czynność usługową (usługę) jest przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego.
Ze świadczeniem usługi mamy do czynienia również w sytuacji, gdy podatnik dokonuje czynności działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej. Wówczas przyjmuje się, że dla celów podatku od towarów i usług podatnik (zleceniobiorca) sam nabył usługę od faktycznego wykonawcy, a następnie wyświadczył tę usługę zleceniodawcy.
Powyższe wynika z art. 8 ust. 2a ustawy, zgodnie z którym:
W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.
Powyższy przepis stanowi implementację art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.), zgodnie z którym:
W przypadku, gdy podatnik działając we własnym imieniu, lecz na rachunek innej osoby, uczestniczy w świadczeniu usług, uznaje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Według art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą, będącą polskim rezydentem podatkowym. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet.
Na chwilę obecną Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT, tj. korzysta ze zwolnienia podmiotowego z art. 113 ust. 1 ustawy.
W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca planuje rozpocząć sprzedaż produktów cyfrowych, tj. wirtualnych przedmiotów funkcjonujących w grach komputerowych, w postaci skinów (skórek), broni używanej w grach komputerowych („Wirtualne przedmioty”). Wnioskodawca będzie nabywał Wirtualne przedmioty od podmiotów trzecich, a następnie będzie je odsprzedawał w stanie nieprzetworzonym. Wnioskodawca szacuje, że wynik ww. sprzedaży będzie skutkował utratą prawa do zwolnienia z opodatkowania VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.
W celu sprzedaży Wirtualnych przedmiotów Wnioskodawca planuje nawiązać współpracę z podmiotami, których działalność gospodarcza polega na prowadzeniu platform internetowych przeznaczonych do obrotu Wirtualnymi przedmiotami („Platformy” lub „Portale”). Platformy te są prowadzone przez Spółki, które nie mają siedziby na terenie Rzeczypospolitej Polskiej (m.in. spółki niemieckie, estońskie, maltańskie, singapurskie, cypryjskie).
Pomiędzy Portalami a Wnioskodawcą nie będą zawierane indywidualne umowy określające zakres obowiązków i praw stron. Współpraca zostanie nawiązana w ten sposób, że Wnioskodawca na stronach Portali wypełni odpowiednie zgłoszenia utworzenia nowego konta. Utworzenie kont przez Wnioskodawcę na Platformach jest równoznaczne z zaakceptowaniem przez niego regulaminów użytkowania („Regulaminy”) oraz polityk prywatności. Tym samym, Wnioskodawca nie będzie mieć aktywnej roli w kreowaniu stosunków zobowiązaniowych między nim a Platformami, jak również nie będzie miał realnego wpływu na warunki transakcji (poza ceną) pomiędzy nim a ostatecznymi odbiorcami Wirtualnych przedmiotów. Wnioskodawca może jedynie zaakceptować z góry narzucone warunki i zarejestrować konta, bądź zrezygnować ze sprzedaży za pośrednictwem Portali. Po przetworzeniu zgłoszeń Wnioskodawcy, uruchomiony zostanie dostęp do Platform, dzięki któremu Wnioskodawca będzie mógł rozpocząć sprzedaż za ich pośrednictwem.
Zgodnie z Regulaminami handel na Portalach może odbywać się jedynie między jego zarejestrowanymi użytkownikami. Użytkownikami Portali mogą być zarówno osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej jak i prowadzące działalność gospodarczą.
Wirtualne przedmioty za pośrednictwem Platform są sprzedawane do użytkowników na całym świecie („Kupujący”).
Regulaminy Portali stanowią, że umowy sprzedaży Wirtualnych przedmiotów są zawierane między Wnioskodawcą a Kupującymi. Portale natomiast działają jako pośrednicy w ww. transakcjach i pobierają stosowną opłatę za pośrednictwo („Prowizja”). Portale będą wystawiały Wnioskodawcy faktury lub inne dokumenty rozliczeniowe dotyczące Prowizji. Prowizja będzie każdorazowo potrącana przez Platformy od ceny zakupu Wirtualnych przedmiotów.
Co do zasady, Wnioskodawca nie będzie otrzymywał od Portali żadnych dokumentów dotyczących transakcji sprzedaży pomiędzy nim a Kupującymi. Tylko jeden z Portali wraz z fakturą obejmującą Prowizję przesyła dodatkowe zestawienie operacji („Zestawienie”), w którym znajduje się m.in. oznaczenie za pomocą dwuliterowego kodu ISO kraju zamieszkania poszczególnych Kupujących.
Zestawienie to stanowić będzie jednocześnie jedyny dokument, na podstawie którego Wnioskodawca będzie mógł ustalić miejsce stałego zamieszkania Kupujących. Niemniej jednak w przypadku znacznej części transakcji Portale odmawiają udostępniania jakichkolwiek danych Kupujących.
Tym samym Wnioskodawca nie będzie dysponował żadnym dokumentem, na podstawie którego mógłby ustalić miejsce zamieszkania lub zwykłego pobytu Kupującego, jak również nie będzie wiedział, czy dany Kupujący jest konsumentem czy przedsiębiorcą.
Przykładowa transakcja sprzedaży Wirtualnego przedmiotu będzie realizowana w następujący sposób: Wnioskodawca za pośrednictwem wybranego Portalu wskaże Wirtualny przedmiot, który chciałby sprzedać i ustali jego cenę. Następnie, Portal przedstawi Wnioskodawcy gotową do publikacji ofertę. Oferta ukaże się na Platformie, po zaakceptowaniu jej wyglądu przez Wnioskodawcę, co będzie równoznaczne z rozpoczęciem procesu sprzedaży. Od tego momentu całość procesu sprzedaży obsługiwana będzie przez Portal, tj. Portal będzie kontaktował się z Kupującym, dokonywał dostawy Wirtualnego przedmiotu do Kupującego, odbierał płatność od Kupującego. Zgodnie z Regulaminami, płatność obsługiwana będzie przez zewnętrznego dostawcę usług płatniczych („Serwis płatniczy”), z którego korzysta dany Portal. Serwis płatniczy jest prowadzony przez Spółki niemające siedziby na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Po dokonaniu płatności Wirtualny przedmiot pojawi się na koncie użytkownika Kupującego, w zakładce „Moje przedmioty”. Wnioskodawca z kolei otrzyma od Portalu informację o pomyślnie zakończonej transakcji, a na jego koncie użytkownika zostanie zaksięgowana kwota uiszczona przez Kupującego.
Co do zasady, albo w określonym okresie rozliczeniowym (miesiąc/tydzień) albo na żądanie, Portal za pośrednictwem Serwisu płatniczego dokonuje przelewu pieniężnego zaksięgowanych na koncie użytkownika środków na rachunek bankowy Wnioskodawcy, prowadzony w polskim banku. Czyli przelew za transakcję sprzedaży Wnioskodawca otrzymuje nie bezpośrednio od Kupującego ale od Serwisu płatniczego, korzystanie z którego jest narzucone przez Portal. Na potwierdzeniu otrzymania przelewu znajdują się tylko dane Portalu oraz Serwisu płatniczego.
Wnioskodawca podkreśla, że cała komunikacja pomiędzy Wnioskodawcą a Kupującymi będzie mieć charakter wyłącznie pośredni i odbywać się będzie każdorazowo za pośrednictwem Portali. W szczególności, po zaakceptowaniu transakcji przez Kupującego to Portale skontaktują się z Kupującym w sprawie finalizacji procesu transakcji. Dodatkowo, zgodnie z Regulaminami to Portale zajmować się będą wszelkimi sporami jakie mogą powstać między Wnioskodawcą a Kupującymi, dotyczącymi nabytego Wirtualnego przedmiotu. Tym samym, na żadnym etapie transakcji Wnioskodawca nie będzie mieć bezpośredniego kontaktu z Kupującymi. Wnioskodawca nie jest zatem w stanie ustalić danych Kupujących w inny sposób niż za pośrednictwem Portali, które jak zostało już wskazane, poza Zestawieniem przesyłanym przez jeden z Portali, nie chcą udostępniać danych Kupujących. Wnioskodawca nie jest również w stanie wskazać użytkownika gry, do której Wirtualne przedmioty zostaną zakupione.
Sprzedaż Wirtualnych przedmiotów, o których mowa we wniosku, będzie odbywała się tylko i wyłącznie za pomocą Internetu.
Miejscem sprzedaży Wirtualnych przedmiotów jest portal internetowy. Założenie konta na ww. portalu i wystawienie Wirtualnych przedmiotów na sprzedaż wymaga od Wnioskodawcy posiadania łącza internetowego. Również kupujący, chcąc kupić przedmiot należący do Wnioskodawcy, musi mieć dostęp do Internetu. Obsługa sprzedaży (płatność, przekazanie zakupionych przedmiotów) oraz obsługa posprzedażowa (przesłanie informacji o dokonanej sprzedaży/zakupie) także odbywa się za pośrednictwem Internetu. Tym samym, bez wykorzystania sieci Internet sprzedaż Wirtualnych produktów nie doszłaby do skutku.
Proces sprzedaży Wirtualnych przedmiotów będzie miał charakter zautomatyzowany. Wnioskodawca będzie władny tylko wybrać Wirtualny przedmiot, który oferuje na sprzedaż i ustalić jego cenę. Dalsze czynności związane z procesem sprzedaży będą podejmowane przez Portal za pośrednictwem specjalnie przygotowanej do tego platformy sprzedażowej, której Portal jest właścicielem. Takie czynności jak publikacja oferty Wnioskodawcy, przetworzenie płatności, przeniesienie sprzedanego Wirtualnego przedmiotu z konta Wnioskodawcy na konto kupującego, wysyłanie informacji o pomyślnie zakończonej transakcji do obu stron, wykonywana będzie w sposób zautomatyzowany poprzez platformę. Powyższe nie będzie wymagało aktywnego działania człowieka, tj. Wnioskodawcy czy osób pracujących dla podmiotu prowadzącego daną platformę sprzedażową.
Sprzedaż Wirtualnych przedmiotów wymagać będzie minimalnego udziału człowieka. Jak wskazano powyżej, z uwagi na wirtualną (cyfrową) postać sprzedawanych przedmiotów, a także dokonywanie sprzedaży jedynie w formie on-line za pośrednictwem specjalnie przygotowanych do tego platform sprzedażowych sprawia, że udział człowieka w procesie sprzedaży jest ograniczony do minimum.
Sprzedaż Wirtualnych przedmiotów bez wykorzystania technologii informatycznej byłaby niemożliwa. Powyższe wynika przede wszystkim z charakteru Wirtualnych przedmiotów, które są produktem cyfrowym nieistniejącym w realnym świecie. Tym samym, samo przekazanie posiadania Wirtualnego przedmiotu w wyniku sprzedaży byłoby niemożliwe bez wykorzystania technologii informatycznej. Ponadto, Wirtualne przedmioty mają zastosowanie i mogą być wykorzystane tylko w grach komputerowych, czyli również w produkcie cyfrowym, dla którego technologia informatyczna pełni kluczową rolę. W związku z powyższym, handel produktami cyfrowymi takimi jak lub podobnymi do Wirtualnych przedmiotów odbywa się tylko w Internecie.
Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Platformy internetowe, w transakcjach sprzedaży Wirtualnych przedmiotów należących do Wnioskodawcy, będą działać w imieniu własnym lecz na rzecz Wnioskodawcy. Wnioskodawca wskazuje jednak, że charakter działania Platform internetowych, tj. czy biorą one udział w świadczeniu usługi sprzedaży we własnym imieniu, nie jest elementem stanu faktycznego, ale stanowi ocenę prawną opisanych we wniosku okoliczności faktycznych, której to oceny powinien dokonać Organ. Jak zostało wskazane we wniosku (w stanowisku Wnioskodawcy) art. 9a ust. 1 Rozporządzenia do usług świadczonych drogą elektroniczną, o których mowa w dyrektywie 2006/112/WE, stanowi, że w przypadku gdy usługi świadczone drogą elektroniczną są świadczone za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej, interfejsu lub portalu przyjmuje się (domniemanie) do celów stosowania art. 28 dyrektywy 2006/112/WE, że podatnik uczestniczący w świadczeniu tych usług działa w imieniu własnym, lecz na rzecz dostawcy tych usług, chyba że podatnik ten wyraźnie wskaże tego dostawcę jako podmiot świadczący usługę i jest to odzwierciedlone w uzgodnieniach umownych zawartych między stronami.
Następujące okoliczności faktyczne wskazują na to, że Portale nie będą wskazywały Wnioskodawcy jako dostawcy, jak również umowne uzgodnienia pomiędzy Wnioskodawcą a Portalami nie będą skutecznie wskazywały Wnioskodawcy jako dostawcy:
a) Portale nie będą przekazywały kupującym danych Wnioskodawcy na żadnym etapie procesu sprzedaży,
b) Portale pomimo wskazywania w regulaminach (na treść których Wnioskodawca nie ma wpływu), że pełnią rolę tylko pośrednika dla Wnioskodawcy, faktycznie będą pełniły dominującą rolę w procesie sprzedaży. To Portale będą zarządzały całą sprzedażą, płatnościami, przekazaniem zakupionych Wirtualnych przedmiotów, procesem ewentualnej reklamacji itp. Rola Wnioskodawcy w całym procesie jest zatem ograniczona do minimum, co zgodnie z notami wyjaśniającymi do ww. rozporządzenia (przywołanymi w treści wniosku) uniemożliwia skuteczne wskazanie Wnioskodawcy jako dostawcy.
Kupujący (klienci) na żadnym etapie sprzedaży nie zostaną poinformowani przez Portale o danych Wnioskodawcy. Cała komunikacja między Wnioskodawcą a ostatecznymi klientami odbywać się będzie za pośrednictwem Portali a Wnioskodawca na żadnym etapie nie będzie mieć z nimi bezpośredniego kontaktu. Portale na dokumentach sprzedażowych, jeśli w ogóle będą one wystawiane, tj. rachunki/dokumenty/faktury/paragony, wydawanych na rzecz ostatecznych klientów nie będą wskazywały danych Wnioskodawcy jako dostawcy Wirtualnych przedmiotów. Zazwyczaj na Portalach kupujący dostaje jednak tylko informacje o zakończonym procesie sprzedaży oraz o tym, że zakupiony Wirtualny przedmiot znalazł się na jego koncie. Jest to informacja przekazywana mailowo albo za pośrednictwem wirtualnego konta użytkownika.
Kupujący:
a) będą podatnikami posiadającymi siedzibę na terytorium kraju,
b) nie będą podatnikami posiadającymi miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium kraju,
c) będą podatnikami posiadającymi siedzibę na terytorium Unii Europejskiej,
d) nie będą podatnikami posiadającymi miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Unii Europejskiej,
e) będą podatnikami posiadającymi siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej,
f) nie będą podatnikami posiadającymi miejsce zamieszkania lub siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej.
Sprzedaż za pośrednictwem Portali będzie miała charakter międzynarodowy (światowy). Wnioskodawca nie będzie miał co do zasady żadnych danych kupujących. Portale odmawiają bowiem ich udostępnienia. Tylko jeden z Portali udostępnia zestawienie informujące Wnioskodawcę o kraju z którego logują się poszczególni kupujący. Z takiego zestawienia, do którego miał wgląd Wnioskodawca wynika, że kupującymi są ludzie z całego świata (Polski, Stanów Zjednoczonych, krajów Unii Europejskiej, krajów Azjatyckich). Tym samym, Wnioskodawca faktycznie nie będzie wiedział, czy dany kupujący jest podatnikiem czy nie jest podatnikiem VAT, nie będzie wiedział jaki jest kraj rezydencji podatkowej danego kupującego, nie będzie znał jego danych osobowych (imienia, nazwiska, adresu, numeru podatkowego).
Całość zapłaty za sprzedany Wirtualny Przedmiot Wnioskodawca otrzyma na swój rachunek bankowy prowadzony w polskim banku, z tym że przelew nie będzie pochodził bezpośrednio od ostatecznego kupującego, ale od serwisu płatniczego, z którym współpracuje dany Portal. Na potwierdzeniach przelewu widnieć zatem będą dane Portalu i ww. serwisu płatniczego, a nie kupującego. Nie zmienia to jednak faktu, że obsługa transakcji nastąpi w całości za pośrednictwem rachunków bankowych, a Wnioskodawca otrzyma całość zapłaty przelewem.
Z potwierdzeń przelewów i historii transakcji wygenerowanej z systemu bankowości elektronicznej, jak również z historii transakcji generowanej za pośrednictwem wirtualnych kont Wnioskodawcy na Portalach, jednoznacznie wynikać będzie informacja jakiej transakcji dana płatność dotyczyła, w szczególnie określona będzie data, przedmiot i wartość transakcji.
Wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności dotyczą wskazania, czy usługi, o których mowa we wniosku, polegające na sprzedaży Wirtualnych przedmiotów za pośrednictwem Portali, będą stanowiły usługi świadczone za pomocą komunikacji elektronicznej, o których mowa w art. 2 pkt 26 ustawy.
Zgodnie z art. 2 pkt 26 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach mowa jest o usługach elektronicznych, rozumie się przez to usługi świadczone drogą elektroniczną, o których mowa w art. 7 rozporządzenia 282/2011.
Na podstawie art. 7 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23 marca 2011 r. str. 1 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011:
Do „usług świadczonych drogą elektroniczną”, o których mowa w dyrektywie 2006/112/WE, należą usługi świadczone za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie – ze względu na ich charakter – jest zasadniczo zautomatyzowane i wymaga minimalnego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe.
W myśl art. 7 ust. 2 rozporządzenia 282/2011:
Ustęp 1 obejmuje w szczególności:
a) ogólnie dostawy produktów w formie cyfrowej, łącznie z oprogramowaniem, jego modyfikacjami lub nowszymi wersjami;
b) usługi umożliwiające lub wspomagające obecność przedsiębiorstw lub osób w sieci elektronicznej, takich jak witryna lub strona internetowa;
c) usługi generowane automatycznie przez komputer i przesyłane poprzez internet lub sieć elektroniczną w odpowiedzi na określone dane wprowadzone przez usługobiorcę;
d) odpłatne przekazywanie prawa do wystawiania na aukcji towarów lub usług za pośrednictwem witryny internetowej działającej jako rynek online, na którym potencjalni kupujący przedstawiają swoje oferty przy wykorzystaniu automatycznych procedur oraz na którym strony są informowane o dokonaniu sprzedaży za pomocą poczty elektronicznej generowanej automatycznie przez komputer;
e) pakiety usług internetowych oferujące dostęp do informacji, w których element telekomunikacyjny ma charakter pomocniczy i drugorzędny (to znaczy pakiety wykraczające poza oferowanie samego dostępu do Internetu i obejmujące inne elementy, takie jak strony, które umożliwiają dostęp do aktualnych wiadomości, informacji meteorologicznych lub turystycznych, gier, umożliwiają hosting witryn internetowych, dostęp do grup dyskusyjnych; itp.);
f) usługi wyszczególnione w załączniku I.
Załącznik I zawiera następujące usługi:
1. Punkt 1 załącznika II do dyrektywy 2006/112/WE:
a) tworzenie i hosting witryn internetowych;
b) automatyczna konserwacja oprogramowania, zdalnie i online;
c) zdalne zarządzanie systemami;
d) hurtownie danych online, umożliwiające elektroniczne przechowywanie i wyszukiwanie konkretnych danych;
e) dostarczanie online przestrzeni na dysku na żądanie.
2. Punkt 2 załącznika II do dyrektywy 2006/112/WE:
a) uzyskiwanie dostępu online i pobieranie oprogramowania (w szczególności programy w zakresie zamówień publicznych/księgowości, programy antywirusowe) oraz jego uaktualnień;
b) oprogramowanie blokujące pojawianie się banerów reklamowych;
c) sterowniki do pobierania, takie jak programy ustawiające interfejsy komputera i urządzeń peryferyjnych (np. drukarek);
d) automatyczna instalacja online filtrów na witrynach internetowych;
e) automatyczna instalacja online zabezpieczeń typu firewall.
3. Punkt 3 załącznika II do dyrektywy 2006/112/WE:
a) uzyskiwanie dostępu i pobieranie motywów pulpitów;
b) uzyskiwanie dostępu i pobieranie obrazów, fotografii i wygaszaczy ekranu;
c) zawartość książek w formie cyfrowej i innych publikacji elektronicznych;
d) prenumerata gazet i czasopism publikowanych online;
e) dzienniki logowania i statystyki odwiedzania stron internetowych;
f) wiadomości, informacje o sytuacji na drogach oraz prognozy pogody online;
g) informacje generowane automatycznie online przez oprogramowanie po wprowadzeniu przez klienta określonych danych, takich jak dane prawne lub finansowe (w szczególności stale uaktualniane kursy giełdowe);
h) dostarczanie przestrzeni reklamowej, szczególnie banerów reklamowych na stronach lub witrynach internetowych;
i) korzystanie z wyszukiwarek i katalogów internetowych.
4. Punkt 4 załącznika II do dyrektywy 2006/112/WE:
a) uzyskiwanie dostępu i pobieranie muzyki na komputery i telefony komórkowe;
b) uzyskiwanie dostępu i pobieranie sygnałów dźwiękowych, urywków nagrań, dzwonków i innych dźwięków;
c) uzyskiwanie dostępu do filmów i ich pobieranie;
d) pobieranie gier na komputery i telefony komórkowe;
e) uzyskiwanie dostępu do automatycznych gier online, które wymagają użycia Internetu lub innych podobnych sieci elektronicznych, gdy gracze są od siebie oddaleni;
f) odbieranie programów radiowych lub telewizyjnych rozpowszechnianych za pomocą sieci radiowej lub telewizyjnej, internetu lub podobnej sieci elektronicznej, tj. słuchanie lub oglądanie programów w momencie wybranym przez użytkownika, na jego indywidualne życzenie, na podstawie katalogu programów wybranych przez dostawcę usług medialnych, np. telewizja lub wideo na życzenie;
g) odbieranie programów radiowych lub telewizyjnych rozpowszechnianych za pomocą internetu lub podobnej sieci elektronicznej (streaming IP), chyba że są one nadawane jednocześnie z ich transmisją lub retransmisją za pomocą sieci radiowych lub telewizyjnych;
h) dostawa treści audio i audiowizualnych za pomocą sieci komunikacyjnych, które to treści nie są udostępniane przez dostawcę usług medialnych i nie są objęte jego odpowiedzialnością redakcyjną;
i) dalsza dostawa treści audio i audiowizualnych należących do dostawcy usług medialnych, lecz dostarczanych przez inny podmiot za pomocą sieci komunikacyjnych.
5. Punkt 5 załącznika II do dyrektywy 2006/112/WE:
a) automatyczne nauczanie na odległość, którego funkcjonowanie wymaga użycia Internetu lub podobnej sieci elektronicznej, wymagające niewielkiego bądź niewymagające żadnego udziału człowieka, łącznie z klasami wirtualnymi, z wyjątkiem sytuacji, gdzie Internet lub podobna sieć elektroniczna wykorzystywana jest jako proste narzędzie służące komunikowaniu się nauczyciela z uczniem;
b) ćwiczenia wypełniane przez ucznia online i sprawdzane automatycznie, bez udziału człowieka.
Natomiast, z art. 7 ust. 3 rozporządzenia 282/2011 wynika, że:
Ustęp 1 nie ma zastosowania do:
a) usług nadawczych;
b) usług telekomunikacyjnych;
c) towarów, w przypadku których zamawianie i obsługa zamówienia odbywają się elektronicznie;
d) płyt CD-ROM, dyskietek i podobnych nośników fizycznych;
e) materiałów drukowanych, takich jak książki, biuletyny, gazety lub czasopisma;
f) płyt CD i kaset magnetofonowych;
g) kaset wideo i płyt DVD;
h) gier na płytach CD-ROM;
i) usług świadczonych przez specjalistów, takich jak prawnicy i doradcy finansowi, którzy udzielają swym klientom porad za pomocą poczty elektronicznej;
j) usług edukacyjnych, w ramach których treść kursu przekazywana jest przez nauczyciela za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej (tzn. przez zdalne połączenie);
k) usług fizycznych off-line naprawy sprzętu komputerowego;
l) hurtowni danych off-line;
m) usług reklamowych, w szczególności w gazetach, na plakatach i w telewizji;
n) usług centrum wsparcia telefonicznego;
o) usług edukacyjnych obejmujących wyłącznie kursy korespondencyjne, takie jak kursy za pośrednictwem poczty;
p) konwencjonalnych usług aukcyjnych, przy których niezbędny jest bezpośredni udział, niezależnie od sposobu składania ofert;
q-s) (uchylone);
t) biletów wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, zarezerwowanych online;
u) zakwaterowania, wynajmu samochodów, usług restauracyjnych, przewozu osób lub podobnych usług zarezerwowanych online.
Z powołanych przepisów wynika, że warunkiem koniecznym uznania usługi, za usługę elektroniczną jest to, aby była ona świadczona za pomocą Internetu lub podobnej sieci elektronicznej. Warunek ten jednak nie jest wystarczający do uznania usługi za usługę elektroniczną w rozumieniu powołanych powyżej przepisów. Istotne jest wystąpienie następujących cech świadczonych usług:
- realizacja za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej,
- świadczenie jest zautomatyzowane, a udział człowieka jest niewielki,
- ich wykonanie bez wykorzystania technologii informatycznej jest niemożliwe,
- nie jest objęta wyłączeniami zawartymi w art. 7 ust. 3 rozporządzenia 282/2011.
Mając na uwadze przedstawiony przez Wnioskodawcę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że usługi polegające na sprzedaży Wirtualnych przedmiotów będą stanowić usługi elektroniczne, o których mowa w art. 2 pkt 26 ustawy w zw. z art. 7 rozporządzenia 282/2011, gdyż – jak wynika z opisu sprawy – usługi te:
- będą świadczone wyłącznie za pomocą Internetu,
- proces sprzedaży Wirtualnych przedmiotów będzie miał charakter zautomatyzowany, a sprzedaż Wirtualnych przedmiotów wymagać będzie minimalnego udziału człowieka,
- przekazanie posiadania Wirtualnego przedmiotu w wyniku sprzedaży byłoby niemożliwe bez wykorzystania technologii informatycznej,
- nie są objęte wyłączeniami zawartymi w art. 7 ust. 3 rozporządzenia 282/2011.
Podsumowując, usługi, o których mowa we wniosku, polegające na sprzedaży Wirtualnych przedmiotów za pośrednictwem Portali, będą stanowiły usługi świadczone za pomocą komunikacji elektronicznej, o których mowa w art. 2 pkt 26 ustawy.
Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.
W dalszej kolejności wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wskazania, czy Wnioskodawca będzie występować w roli podatnika w odniesieniu do transakcji sprzedaży Wirtualnych przedmiotów w stosunku do Kupujących.
Zgodnie z art. 9a rozporządzenia 282/2011:
1. W przypadku gdy usługi świadczone drogą elektroniczną są świadczone za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej, interfejsu lub portalu, np. sklepu z aplikacjami, przyjmuje się do celów stosowania art. 28 dyrektywy 2006/112/WE, że podatnik uczestniczący w świadczeniu tych usług działa w imieniu własnym, lecz na rzecz dostawcy tych usług, chyba że podatnik ten wyraźnie wskaże tego dostawcę jako podmiot świadczący usługę i jest to odzwierciedlone w uzgodnieniach umownych zawartych między stronami.
Aby uznać dostawcę usług świadczonych drogą elektroniczną za wyraźnie wskazanego przez podatnika jako podmiot świadczący usługę, muszą zostać spełnione następujące warunki:
a) na fakturze wystawionej lub udostępnionej przez każdego podatnika uczestniczącego w świadczeniu usług drogą elektroniczną należy wyszczególnić takie usługi i ich dostawcę;
b) na rachunku lub paragonie wystawionym lub udostępnionym usługobiorcy należy wyszczególnić usługi świadczone drogą elektroniczną i ich dostawcę.
Na użytek niniejszego ustępu podatnik, który w odniesieniu do usług świadczonych drogą
elektroniczną zatwierdzi obciążenie usługobiorcy płatnością, zatwierdzi świadczenie usług lub ustali ogólne warunki świadczenia usług, nie może mieć możliwości wyraźnego
wskazania innej osoby jako podmiotu świadczącego te usługi.
2. Ustęp 1 ma zastosowanie również w przypadku gdy usługi świadczone telefoniczne przez Internet, łącznie z usługami telefonii internetowej (VoIP), są świadczone za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnych, interfejsu lub portalu, np. sklepu z aplikacjami, i na warunkach określonych w tym ustępie.
3. Niniejszy artykuł nie ma zastosowania do podatnika, który jedynie przetwarza płatność za usługi świadczone drogą elektroniczną lub usługi telefoniczne świadczone przez Internet, łącznie z usługami telefonii internetowej (VoIP), i nie uczestniczy w świadczeniu tych usług świadczonych drogą elektroniczną ani usług telefonicznych.
Z cytowanych powyżej przepisów rozporządzenia 282/2011 wynika więc, że w przypadku świadczenia usług drogą elektroniczną podatnik uczestniczący w świadczeniu tych usług działa w imieniu własnym, lecz na rzecz dostawcy tych usług. Oznacza to, że każdy pośrednik otrzymał i świadczył usługę dalej drogą elektroniczną. Jednakże w określonych okolicznościach należy przyjąć, że taki stan rzeczy nie ma miejsca, np. w sytuacji gdy podatnik wyraźnie wskaże dostawcę jako podmiot świadczący usługę, co oznacza, że:
a) na fakturze wystawionej lub udostępnionej przez każdego podatnika uczestniczącego w świadczeniu usługi należy wyszczególnić (tj. wystarczająco jasno wskazać) przedmiotową usługę i jej dostawcę (w zwykłych transakcjach handlowych fakturę VAT wystawia się między dwoma podatnikami); oraz
b) na rachunku lub paragonie należy wyszczególnić przedmiotową usługę i jej dostawcę (podatnik musi wystawić lub udostępnić odbiorcy końcowemu rachunek lub paragon, na którym wyszczególni przedmiot świadczonej usługi i informacje dotyczące usługodawcy, np. nazwę przedsiębiorstwa, numer identyfikacyjny VAT); oraz
c) podatnik uczestniczący w świadczeniu usługi nie zatwierdza obciążenia usługobiorcy płatnością (oznacza to na przykład, że sklep z aplikacjami nie jest odpowiedzialny za płatność pomiędzy konsumentem końcowym a właścicielem treści aplikacji); oraz
d) podatnik uczestniczący w świadczeniu usługi nie zatwierdza świadczenia usługi (oznacza to, że dostawa, na przykład aplikacji, od właściciela treści za pośrednictwem sklepu z aplikacjami nie jest zatwierdzana przez sklep z aplikacjami); oraz
e) podatnik uczestniczący w świadczeniu usługi nie ustala ogólnych warunków świadczenia usługi (oznacza to, na przykład, że warunki sprzedaży aplikacji za pośrednictwem sklepu z aplikacjami nie są ustalane przez sklep z aplikacjami); oraz
jest to odzwierciedlone w uzgodnieniach umownych (wszystkie punkty od a) do e) muszą być odzwierciedlone w uzgodnieniach umownych).
Jeżeli podatnik będzie uczestniczył w świadczeniu usługi spełniającej wszystkie powyższe warunki należy domniemywać, że podatnik ten nie jest odbiorcą świadczącym dalej usługę.
Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawione we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie wskazane przez Wnioskodawcę Platformy, z którymi planuje nawiązać współpracę, powinny być traktowane jako podatnicy uczestniczący w świadczeniu usług elektronicznych działający w imieniu własnym, lecz na rzecz dostawcy (Wnioskodawcy).
W analizowanym przypadku nie można uznać dostawcy (Wnioskodawcy) jako wyraźnie wskazanego przez Platformy za podmiot świadczący przedmiotowe usługi elektroniczne, ponieważ nie są spełnione warunki wynikające z art. 9a rozporządzenia wykonawczego 282/2011. Jak wynika bowiem z wniosku, Platformy będą miały wpływ na ustalenie ogólnych warunków świadczenia usług przez Wnioskodawcę, poprzez ustalanie formy i warunków dostawy Wirtualnych przedmiotów. Zasady te określają w swoich Regulaminach. Platformy internetowe na rachunkach/fakturach wystawianych odbiorcom końcowym (konsumentom) nabywającym Wirtualne przedmioty, nie będą wskazywać Wnioskodawcy ani jego żadnych danych. Ponadto płatności za sprzedane Wirtualne przedmioty będą dokonywały Platformy. Na potwierdzeniu otrzymania przelewu będą znajdowały się tylko dane Portalu i Serwisu płatniczego. Powyższe okoliczności wskazują, że Portale należy uznać za podmioty, które otrzymają i będą świadczyć usługi elektroniczne.
Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane przepisy prawa należy uznać, że w analizowanej sprawie Wnioskodawca nie będzie podatnikiem świadczącym usługi elektroniczne na rzecz klientów docelowych (Kupujących). Wnioskodawca natomiast w świetle przedstawionych okoliczności będzie świadczył usługę elektroniczną na rzecz Platform, z którymi zamierza zawrzeć umowy.
W konsekwencji, Wnioskodawca nie będzie występować w roli podatnika w odniesieniu do transakcji, o których mowa w art. 2 pkt 26 ustawy, w stosunku do Kupujących.
Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Ponadto należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili