Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą, zajmując się administracyjną obsługą biura. W 2019 roku wartość jego sprzedaży nieznacznie przekroczyła limit uprawniający do zwolnienia podmiotowego z VAT na podstawie art. 113 ustawy, co spowodowało, że stał się czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca jednak przeoczył ten fakt i złożył deklaracje VAT dopiero w 2022 roku. Niemniej jednak, od 1 stycznia 2021 roku mógł ponownie skorzystać ze zwolnienia podmiotowego z VAT, ponieważ w 2020 i 2021 roku wartość jego sprzedaży nie przekroczyła 200 000 zł. Złożenie aktualizacji zgłoszenia VAT-R po upływie 7 dni nie pozbawia Wnioskodawcy prawa do zwolnienia od 1 stycznia 2021 roku.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyInterpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.
23 sierpnia 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 18 sierpnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do ponownego skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 października 2022 r. (wpływ 21 października 2022 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą w zakresie wykonywania administracyjnej obsługi biura. Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej 3 września 2019 r. i od tego dnia korzystał ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług, do czego był uprawniony na mocy art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. z 2022 r., poz. 931 ze zm.). W 2019 r. wartość sprzedaży dokonanej przez Wnioskodawcę nieznacznie przekroczyła, w proporcji do okresu prowadzenia działalności, limit pozwalający na skorzystanie ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 u.p.t.u. W następstwie przekroczenia wartości sprzedaży zwolnionej nastąpiła u Wnioskodawcy utrata prawa do zwolnienia, powstanie obowiązku podatkowego w tym zakresie oraz zobowiązanie do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego. Zatem w następstwie powyżej przedstawionego zdarzenia Wnioskodawca stał się czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług) zobowiązanym do składania deklaracji podatkowych za miesięczne okresy rozliczeniowe. Niemniej jednak, Wnioskodawca przeoczył przekroczenie niniejszego limitu, co w konsekwencji spowodowało, że VAT-R został złożony do Urzędu Skarbowego 31 maja 2022 r. Następnie 3 czerwca 2022 r. zostały złożone deklaracje podatkowe za miesiąc grudzień 2019 r. oraz za poszczególne miesiące 2020 r. Jednocześnie Wnioskodawca w trakcie 2020 r. nie przekroczył limitu uprawniającego go do zwolnienia i w rezultacie mógł ponownie z niego skorzystać od 1 stycznia 2021 r. Podkreślić należy, iż w związku z pierwotnym przeoczeniem momentu przekroczenia limitu wartości sprzedaży w 2019 r. również zawiadomienie o ponownym skorzystaniu ze zwolnienia podmiotowego zostało przez Wnioskodawcę złożone dopiero 31 maja 2022 r.
1. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie były oraz nie są wykonywane czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2022 r. poz. 931 ze zm.). W ramach działalności wykonywane są wyłącznie usługi biurowo-administracyjne, do których należą:
· rozliczanie kontrahentów Zleceniodawcy, opisywanie faktur,
· obsługa korespondencji przychodzącej (pisemnej i elektronicznej) i wychodzącej, segregacja i archiwizacja dokumentacji biurowej,
· redagowanie pism, umów, e-maili itp.,
· załatwianie spraw urzędowych (składanie wniosków, pobieranie zaświadczeń z urzędów),
· zamawianie materiałów niezbędnych do zapewnienia usług administracyjno-biurowych,
· pozyskiwanie ofert na świadczenia usług niezbędnych z punktu widzenia Zleceniodawcy,
· przygotowywanie dokumentacji rozliczeniowej w formie papierowej i elektronicznej,
· monitorowanie bieżących płatności i zobowiązań kontrahentów Zleceniobiorcy i prowadzenia korespondencji w tym zakresie,
· monitorowanie bieżących kosztów Zleceniodawcy,
· sporządzanie bieżących i okresowych zestawień należności i zobowiązań,
· przygotowywanie prezentacji,
· planowanie, organizacja i obsługa spotkań biznesowych,
· współpraca z innymi działami Zleceniodawcy, inne indywidualne zlecenia.
2. Dokonana sprzedaż nie przekroczyła 200 000 zł zarówno w roku podatkowym 2020, jak i w 2021.
Czy Wnioskodawca ma prawo do ponownego skorzystania ze zwolnienia podmiotowego na mocy art. 113 u.p.t.u. od 1 stycznia 2021 r. w razie niezłożenia w terminie aktualizacji zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R w zakresie danych objętych zawiadomieniem o ponownym zwolnieniu?
Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowym stanie faktycznym Wnioskodawca w dniu rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej nie był w stanie oszacować jaką uzyska wartość sprzedaży w 2019 r. W związku z czym korzystał ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług na mocy art. 113 ust. 9 u.p.t.u., zgodnie z którym zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1. Jednocześnie zgodnie z uregulowaniem zawartym w art. 113 ust. 10 u.p.t.u. jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
W grudniu 2019 r. wartość sprzedaży opodatkowanej Wnioskodawcy przekroczyła limit uprawniający do zwolnienia w proporcji do okresu prowadzonej w 2019 r. działalności gospodarczej. Konsekwencją tego zdarzenia była zmiana statusu podatkowego Wnioskodawcy, który stał się podatnikiem VAT czynnym, a w rezultacie od tego momentu był on zobowiązany do składania deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług oraz do obliczania i wpłacania podatku za miesiąc grudzień 2019 r. oraz za poszczególne miesięczne okresy rozliczeniowe roku 2020. Wnioskodawca w związku z przeoczeniem przedmiotowej zmiany złożył deklaracje podatkowe dopiero w czerwcu 2022 r.
Ponadto na mocy art. 96 ust. 5 pkt 2 u.p.t.u., jeżeli podmiot wymieniony w art. 15 u.p.tu., u którego sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 u.p.t.u. utraci zwolnienie od podatku, obowiązany jest do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego w terminie przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa.
Na gruncie przedmiotowego stanu faktycznego zmiana statusu podatkowego Wnioskodawcy z podatnika VAT zwolnionego na podatnika VAT czynnego spowodowała u niego obowiązek złożenia zgłoszenia rejestracyjnego na druku VAT-R czego dokonał dopiero w maju 2022 r. Powyżej wskazane uchybienie terminu dla wykonania obowiązku rejestracyjnego, jak już zostało to wcześniej podniesione, jest konsekwencją przeoczenia przekroczenia w proporcji do okresu prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności kwoty limitu zwolnienia z art. 113 u.p.t.u., które to przeoczenie miało miejsce z powodu niewielkiej wartości sprzedaży w 2019 r. i w związku z tym Wnioskodawca nie przypuszczał, że mógł nieznacznie przekroczyć limit sprzedaży zwolnionej.
Jednocześnie z treści art. 113 ust. 11 u.p.tu. wynika, że podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.
Z uwagi na fakt, iż wartość sprzedaży opodatkowanej u Wnioskodawcy nie przekroczyła w 2020 r. zakreślonego ustawowo limitu, był on od 1 styczna 2021 r. uprawniony do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług. Przy czym uregulowanie przewidziane w art. 96 ust. 12 u.p.t.u. stanowi, że jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. Obowiązek ten nie dotyczy przypadków, gdy następuje wyłącznie zmiana danych objętych obowiązkiem aktualizacji na podstawie ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników.
Niemniej w następstwie pierwotnego przeoczenia terminu wyjścia ze zwolnienia, również zawiadomienie o tym, że Wnioskodawca ponownie będzie korzystał z prawa do przysługującego mu zwolnienia podmiotowego zostało złożone po upływie przewidzianego do tego terminu, tj. dopiero w maju 2022 r.
Poddając analizie całokształt przedstawionych w ramach niniejszego wniosku okoliczności stanu faktycznego wraz z powołanymi przepisami prawa mającymi zastosowanie na gruncie rozpatrywanej sprawy należy podkreślić, iż co prawda ustawa o podatku od towarów i usług określa konkretny termin, w jakim podatnik powinien złożyć formularz VAT-R w zakresie zawiadomienia o ponownym skorzystaniu ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1, tj. 7 dni od dnia zaistnienia zmiany danych objętych tym formularzem, natomiast przepisy niniejszej ustawy nie przewidują sankcji dla dokonania ww. czynności po upływie przewidzianego w ustawie terminu.
Ponadto jeżeli podatnik od dnia, w którym wybrał zwolnienie podmiotowe dla drobnego przedsiębiorcy, zachowuje się jak podatnik zwolniony, to złożenie aktualizacji VAT-R po upływie terminu nie powinno mieć wpływu na skuteczność dokonanego wyboru. Tak wyrażony pogląd pozostaje zbieżny z przyjętym przez organ podatkowy stanowiskiem zawartym w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (…) oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi (…). Mianowicie zgodnie z treścią powołanych wyżej interpretacji należy stwierdzić, że skoro wartość sprzedaży opodatkowanej u Wnioskodawcy w roku 2020 nie przekroczyła kwoty 200 000 zł, to Wnioskodawca może – od 1 stycznia 2021 r. – skorzystać ze zwolnienia, na podstawie art. 113 ust. 1 u.p.t.u. Pomimo tego, że zgłoszenie o ponownym skorzystaniu ze zwolnienia powinno być złożone do 7 stycznia 2021 r. zwolnienie, w przypadku dokonania przez podatnika takiego wyboru, ma zastosowanie od 1 stycznia tego roku. Przewidziany bowiem termin w przepisie art. 96 ust. 12 jest jedynie terminem na poinformowanie właściwego organu podatkowego o skorzystaniu ze zwolnienia podmiotowego.
Wnioskodawca od początku 2020 r. zachowywał się jak podatnik zwolniony z VAT, tzn. nie pobierał VAT od kwoty sprzedaży i nie składał deklaracji VAT-7 oraz plików JPK. W konsekwencji w analizowanym stanie faktycznym złożone przez Wnioskodawcę zgłoszenie aktualizujące VAT-R z wyborem zwolnienia od podatku od towarów i usług upoważnia Stronę do korzystania ze zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług, określonego w art. 113 ust. 1 ustawy w związku z art. 113 ust. 11 od 1 stycznia 2021 r., pomimo złożenia VAT-R po terminie określonym w art. 96 ust. 12 ustawy, tj. po 7 stycznia 2021 r.
Zatem z punktu widzenia oceny skutków prawnych na gruncie uregulowań ustawy o podatku od towarów i usług w związku z powyższym stanowiskiem organu podatkowego, można wyciągnąć wniosek, iż nie powinny być wyciągnięte wobec podatnika żadne negatywne konsekwencje, które uniemożliwiałyby mu z dniem 1 stycznia 2021 r. ponownie skorzystać ze zwolnienia podmiotowego na mocy art. 113 u.p.t.u. w związku z niezłożeniem w terminie aktualizacji zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R.
Celem podsumowania należy wskazać, że Wnioskodawca spełnił łącznie dwie przesłanki. Po pierwsze miał prawo wyboru zwolnienia z opodatkowania i chciał z tak przysługującego mu prawa skorzystać od 1 stycznia 2021 r. Po drugie od tego dnia zachowywał się jak podatnik zwolniony, pomimo, że aktualizację VAT-R złożył dopiero w maju 2022 r. W związku z powyższym odmowa prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od dnia 1 stycznia 2021 r. w sytuacji, w której podatnik zachowywał się jak podatnik zwolniony byłaby sprzeczna z fundamentalną zasadą podatku od wartości dodanej, tzn. zasadą neutralności.
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku – jest prawidłowe**.**
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931, ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy:
Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady. Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów, i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.
Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.
Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie podmiotowe od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.
Jak wynika z art. 113 ust. 1:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy:
Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
a) transakcji związanych z nieruchomościami,
b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
c) usług ubezpieczeniowych
- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
Jak stanowi art. 113 ust. 4 ustawy:
Podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.
W myśl art. 113 ust. 5 ustawy:
Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.
Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy:
Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy:
Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.
Jak stanowi przepis art. 113 ust. 11a ustawy:
Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5.
Zaznaczyć należy, że podatnik ma prawo powrócić do zwolnienia z art. 113 ustawy w trakcie roku podatkowego, pod warunkiem, że minął rok od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub z niego zrezygnował oraz w poprzednim i bieżącym roku nie przekroczył kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Powrót do zwolnienia może nastąpić od początku danego miesiąca.
W myśl art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
- wyrobów tytoniowych,
- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
d) terenów budowlanych,
e) nowych środków transportu,
f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 20.42.1),
- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
- motocykli (PKWiU ex 45.4);
a) prawnicze,
b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
c) jubilerskie,
d) ściągania długów, w tym factoringu;
Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1-12 ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.
Z opisu sprawy wynika, że od 3 września 2019 r. prowadzi Pani indywidualną działalność gospodarczą w zakresie administracyjnej obsługi biura i od tego dnia korzystała Pani ze zwolnienia podmiotowego na mocy art. 113 ustawy. W prowadzonej przez siebie działalności wykonywała i nie wykonuje Pani czynności z zakresu art. 113 ust. 13 ustawy. W 2019 r. wartość sprzedaży dokonanej nieznacznie przekroczyła, w proporcji do okresu prowadzenia działalności, limit pozwalający na skorzystanie ze zwolnienia podmiotowego. W następstwie przekroczenia wartości sprzedaży zwolnionej utraciła Pani prawo do zwolnienia i nastąpiło powstanie obowiązku podatkowego w tym zakresie oraz zobowiązanie do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego. Stała się Pani czynnym podatnikiem VAT zobowiązanym do składania deklaracji podatkowych za miesięczne okresy rozliczeniowe. Niemniej jednak, przeoczyła Pani przekroczenie niniejszego limitu, co w konsekwencji spowodowało, że VAT-R został złożony do Urzędu Skarbowego 31 maja 2022 r. Następnie 3 czerwca 2022 r. zostały złożone deklaracje podatkowe za miesiąc grudzień 2019 r. oraz za poszczególne miesiące 2020 r. Sprzedaż dokonywana przez Panią nie przekroczyła łącznie w roku podatkowym zarówno w 2020 jak i w 2021 kwoty 200 000 zł. Podkreślić należy, iż w związku z pierwotnym przeoczeniem momentu przekroczenia limitu wartości sprzedaży w 2019 r. również zawiadomienie o ponownym skorzystaniu ze zwolnienia podmiotowego zostało przez Panią złożone 31 maja 2022 r.
W przedmiotowej sprawie Pani wątpliwości dotyczą wskazania, czy przysługuje Pani prawo do ponownego skorzystania ze zwolnienia podmiotowego na mocy art. 113 ustawy od 1 stycznia 2021 r. w razie niezłożenia w terminie aktualizacji zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R w zakresie danych objętych zawiadomieniem o ponownym zwolnieniu.
Odnośnie obowiązku zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R należy wskazać, że w myśl art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.
Na podstawie art. 96 ust. 3 ustawy:
Podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.
Przepis art. 96 ust. 4 ustawy:
Naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego” i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.
Z kolei, w myśl art. 96 ust. 5 ustawy:
Jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni – do aktualizacji tego zgłoszenia w terminach:
przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 2a i 4-41 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;
przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;
przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia, z zastrzeżeniem pkt 4;
przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9, od pierwszej wykonanej czynności.
Stosownie do treści art. 96 ust. 10 ustawy:
Podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, u których następnie sprzedaż została zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub którzy następnie zgłosili, że będą wykonywać wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43, pozostają w rejestrze jako podatnicy VAT zwolnieni.
Natomiast jak stanowi art. 96 ust. 12 ustawy:
Jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. Obowiązek ten nie dotyczy przypadków, gdy następuje wyłącznie zmiana danych objętych obowiązkiem aktualizacji na podstawie ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników. Zdanie drugie nie ma zastosowania w przypadku, gdy zgłaszana zmiana powoduje zmianę właściwości organu podatkowego.
Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane uregulowania prawne należy stwierdzić, że jeżeli w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie wykonuje Pani czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy oraz faktyczna łączna wartość sprzedaży w prowadzonej działalności gospodarczej w roku 2020 nie przekroczyła 200 000 zł od 1 stycznia 2021 r. przysługuje Pani prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy.
Odnośnie momentu złożenia deklaracji VAT-R należy wskazać, że w związku ze zmianą danych zawartych w zgłoszeniu rejestracyjnym Wnioskodawca powinien w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana, zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego poprzez złożenie aktualizującego zgłoszenia VAT-R, zaznaczając, że będzie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy oraz podając datę, od której będzie korzystał lub już korzysta ze zwolnienia.
Należy nadmienić, że przepis art. 113 ust. 11 ustawy nie uzależnia prawa do wyboru zwolnienia od terminu złożonego zawiadomienia w urzędzie. Zatem fakt złożenia przez podatnika zawiadomienia po upływie 7 dni, nie pozbawia go prawa do wyboru przysługującego mu zwolnienia.
Zatem w analizowanej sprawie, uzyskując możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku od 1 stycznia 2021 r., powinna była Pani złożyć w urzędzie skarbowym zgłoszenie aktualizacyjne VAT-R w terminie do 7 dni licząc od dnia, w którym nabyła Pani prawo do tego zwolnienia. Jednakże fakt złożenia zawiadomienia po upływie 7 dni, nie pozbawia Panią prawa do wyboru przysługującego jej zwolnienia, pomimo niedopełnienia obowiązku rejestracyjnego w wymaganym przepisami terminie. Zatem, może Pani korzystać ze zwolnienia sprzedaży od podatku od towarów i usług począwszy od 1 stycznia 2021 r., w sytuacji złożenia zawiadomienia aktualizacyjnego VAT-R o zmianie po 7 stycznia 2022 r.
Zważywszy na fakt, iż łączna wartość sprzedaży w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej w roku 2020 nie przekroczyła kwoty 200 000 zł oraz nie wykonywała i nie wykonuje Pani czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, to na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy, od 1 stycznia 2021 r. przysługiwało Pani prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy.
Reasumując, ma Pani prawo do ponownego skorzystania ze zwolnienia podmiotowego na mocy art. 113 ustawy od 1 stycznia 2021 r. w razie niezłożenia w terminie aktualizacji zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R w zakresie danych objętych zawiadomieniem o ponownym zwolnieniu.
Tym samym Pani stanowisko – jest prawidłowe
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329, ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili