Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Pani wniosek z 1 sierpnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) sprzedaży działek nr (…) i (…) (powstałych w wyniku podziału geodezyjnego) zabudowanych zbiornikami retencyjnymi wpłynął 8 sierpnia 2022 r.
Uzupełniła go Pani pismem z 13 października 2022 r. (data wpływu: 17 października 2022 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z 7października 2022 r., znak: 0111-KDIB3-3.4012.415.2022.1.JSU.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
W latach (…) Wnioskodawczyni, będąca wówczas w ustroju rozdzielności majątkowej ze swoim małżonkiem (umowa została zawarta w dniu … r.), zakupiła następujące działki:
- działka nr (…) - po 1/2 udziałów w dniu (…) r. oraz (…) r.
- działka nr (…) - w dniu (…) r.
- działka nr (…) - w dniu (…) r.
- działka nr (…) - w dniu (…) r.
Natomiast właścicielką działki nr (…) jest matka Wnioskodawczyni.
Wszystkie wyżej wskazane działki należące zarówno do samej Wnioskodawczyni, jak i do jej matki, są na tyle szerokie (tj. … m), że mogą podlegać zabudowie jednorodzinnej, a ponadto posiadają dostęp do drogi publicznej. Działka nr (…) stanowiąca własność sąsiadów Wnioskodawczyni jest wąska (… m szerokości i około … m długości) i nie posiada dostępu do drogi publicznej, co uniemożliwia racjonalne zagospodarowanie owej działki. W konsekwencji do Wnioskodawczyni zgłosili się sąsiedzi, będący właścicielami przylegającej działki, z propozycją dokonania połączenia oraz podziału przedmiotowych nieruchomości na podstawie art. 93 oraz 98b ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2021 r., poz. 1899), w taki sposób, aby działka sąsiadów również zyskała dostęp do drogi publicznej, poprzez wewnętrzną drogę (wydzieloną w wyniku podziału geodezyjnego). Podkreślenia wymaga fakt, iż gdyby nie prośba sąsiadów, Wnioskodawczyni nie dokonałaby połączenia oraz podziału nieruchomości.
W następstwie połączenia i podziału nieruchomości działki należące do Wnioskodawczyni, jej matki oraz sąsiadów zostały połączone w jedną działkę, z której wyodrębniono działki o nr od (…) do (…). Następnie w drodze aktu notarialnego (Rep. A nr …) zawarta została umowa przedwstępna zamiany, na mocy której wyżej wskazane podmioty dokonają wzajemnego przeniesienia praw do części ich nieruchomości, które weszły w skład nowo wydzielonych działek gruntu. Postanowieniem Burmistrza Miasta z dnia (…) r. (…), przedstawiony przez Wnioskodawczynię oraz sąsiadów wstępny projekt podziału nieruchomości na działki oznaczone cyframi od „(…)” do „(…)”, został uznany za zgodny z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Miasta pod warunkiem wynikającym z aktu notarialnego (Rep. A nr …) zawartego w dniu (…) r. - umowy przedwstępnej zamiany. Warto podkreślić, iż bez dokonania zamiany działek, połączenie oraz podział nieruchomości nie mógłby dojść do skutku.
W następstwie połączenia i podziału przedmiotowych nieruchomości Wnioskodawczyni stała się właścicielką działek o nr (…), (…), (…) i (…) oraz udziałów w drodze wewnętrznej o powierzchni łącznej mniejszej od działek wcześniej nabytych przez Wnioskodawczynię (większa ilość mniejszych działek jest związana z uporządkowaniem stanu faktycznego i prawnego posiadanych gruntów i nie jest podejmowana w celu podniesienia wartości nieruchomości w celach komercyjnych). Po tak dokonanym podziale geodezyjnym oraz podziale nieruchomości (w oparciu o art. 98b ustawy o gospodarce nieruchomościami) Wnioskodawczyni będzie posiadała działki w takim samym udziale co sprzed podziału o łącznej powierzchni (…) m2. W konsekwencji, w następstwie połączenia i podziału nieruchomości (ich zamiany) Wnioskodawczyni nie zyskała na powierzchni działek, a wręcz przeciwnie powierzchnia działek Wnioskodawczyni uległa zmniejszeniu dokładnie o powierzchnię wydzieloną pod drogę wewnętrzną równą (…) m2.
Zgodnie z art. 28 pkt 12 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2022 r., poz. 1225) oraz art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2020 r., poz. 2028) zakazuje się odprowadzenia wód opadowych do kanalizacji sanitarnych, nakazując zagospodarować je - w przypadku braku kanalizacji deszczowej lub ogólnospławnej - na własnym terenie.
Uwzględniając treść wyżej wskazanych przepisów, po dokonaniu podziału nieruchomości, Wnioskodawczyni zamierza wybudować we własnym zakresie na własnych działkach zbiorniki retencyjne (deszczowe) na wody opadowe. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego działki te są działkami budowlanymi z przeznaczeniem pod zabudowę domów jednorodzinnych. Do ww. działek gmina być może w przyszłości będzie doprowadzać kanalizację wodociągową, jednak nastąpi to w bliżej nieokreślonej przyszłości, a więc obecnie nie jest możliwe przyłączenie działek do jakiejkolwiek kanalizacji. W konsekwencji, bez budowy zbiorników retencyjnych, Wnioskodawczyni nie miałaby możliwości odprowadzenia wód opadowych z działek. Budowa zbiorników retencyjnych ma również charakter proekologiczny, co jest bardzo istotne z perspektywy Wnioskodawczyni oraz potencjalnych nabywców, gdyż zarówno Wnioskodawczyni, jak również przyszli potencjalni właściciele działek nie będą uszczuplać skromnych krajowych zasobów wód słodkich w Polsce. Ponadto zbiornik taki pełni bardzo ważną funkcje tzw. „małej retencji” wód opadowych. Gromadzi nadmiar wód (nie podwyższa to poziomu wód w rzekach) w porze deszczowej, a w porze suchej może nawadniać przydomowy ogród lub służyć do innych celów gospodarczych np. pranie czy spłukiwanie toalet, nie obniżając tym samym poziomu zbiorników wody pitnej, rzek lub studni.
Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w branży (…), która korzysta ze zwolnienia przedmiotowego z podatku od towarów i usług (VAT). Działki gruntu nie były wykorzystywane do działalności opodatkowanej podatkiem VAT, jak również korzystającej ze zwolnienia. Ponadto owe działki nie były nigdy przedmiotem umów najmu i dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Od dnia nabycia do chwili obecnej działki są wykorzystywane przez Wnioskodawczynię do celów osobistych/rekreacyjnych. Wnioskodawczyni nabyła działki z zamiarem zabezpieczenia finansowego w przyszłości (inwestycja na poczet przyszłej emerytury), ale zgłosili się sąsiedzi z propozycją podziału i zamiany nieruchomości. Wnioskodawczyni nie zamierza dokupić jakichkolwiek działek. Wnioskodawczyni nie podjęła jakichkolwiek działań zmierzających do zwiększenia wartości działek - nie zamierza podejmować jakichkolwiek działań polegających na uzbrojeniu działek, wyposażeniu w urządzenia sieci wod-kan, sieci energetyczne oraz działań o charakterze marketingowym, z wyjątkiem portalu internetowego umożliwiającego wystawienie oferty sprzedaży działek.
Na dzień dzisiejszy, zamiarem Wnioskodawczyni jest sprzedaż jednej bądź dwóch działek w celu uzyskania środków na spłatę kredytu hipotecznego. Na moment sprzedaży nieruchomości Wnioskodawczyni nie będzie czynnym podatnikiem VAT. W posiadaniu Wnioskodawczyni jest dom, w którym mieszka z rodziną, jednakże nie zostanie on w przyszłości przeznaczony na sprzedaż. Natomiast w (…) r. Wnioskodawczyni sprzedała mieszkanie własnościowe (współwłasność z mężem) zakupione w (…) roku. Sprzedaż nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Mieszkanie zostało nabyte w celu realizacji celów mieszkaniowych (Wnioskodawczyni mieszkała w nim z córką i mężem przez 4 lata).
Zgodnie ze stanem faktycznym Wnioskodawczyni nie chce dokonywać czynności zbycia nieruchomości w sposób częstotliwy. Do momentu sprzedaży, działki nie będą wykorzystywane w jakikolwiek sposób, z wyjątkiem dokonania ewentualnej budowy zbiorników retencyjnych, które będą obiektami budowlanymi (budowlami) w myśl ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane. Wnioskodawczyni zamierza wybudować zbiornik retencyjny na każdej działce. Z tego tytułu Wnioskodawczyni nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia. Przedmiotowe zbiorniki nie będą sprzedawane w ramach pierwszego zasiedlenia, a w konsekwencji pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą zbiorników nie minie okres 2 lat. W opinii Wnioskodawczyni planowana odpłatna sprzedaż przedmiotowych zbiorników co prawda stanowi odpłatną dostawę i jako taka w rozumieniu art. 5 u.p.t.u. jest opodatkowana podatkiem VAT, jednak dla tych transakcji, z uwagi, iż będzie dokonywana sprzedaż majątku prywatnego - dla tej dostawy Wnioskodawczyni nie będzie działała jako podatnik VAT, a zatem dokonywana przez nią odpłatna dostawa nie będzie czynnością opodatkowaną.
W uzupełnieniu wskazała Pani, że:
Oba pytania [sformułowane we wniosku – przyp. Organu] dotyczą jednej bądź dwóch działek. Na ten moment pewna jest sprzedaż działki nr (…), natomiast opcjonalnie zostanie również sprzedana działka nr (…).
Żadna działka nie będzie zabudowana budynkami ani budowlami innymi niż zbiorniki retencyjne.
Z tytułu nabycia, przekształcenia przedmiotowych działek nie przysługiwało Pani prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Pozyskała Pani nabywcę działki nr (…), jednak nie została i nie zostanie zawarta przedwstępna umowa sprzedaży. Nabywca jest zdecydowany na zakup i czeka na ostateczny podział.
Gdyby pojawił się inny nabywca działki nr (…) lub (…) chętny na zawarcie umowy przedwstępnej, to:
a) Dopuszcza Pani możliwość zawarcia przedwstępnej umowy sprzedaży tylko i wyłącznie, aby umożliwić kupującemu załatwienie formalności kredytowych lub gdy z jakichś względów płatność będzie się odbywać dwuetapowo (np. gdy kupujący będzie chciał mieć założoną Księgę Wieczystą nabywanej działki)
b) Kupującemu nie zostało/nie zostanie udzielone pełnomocnictwo lub jakiekolwiek inne umocowanie prawne do działania w Pani imieniu.
c) Strona kupująca na działkach nie dokonywała/nie będzie dokonywać inwestycji infrastrukturalnych, które zwiększą jej atrakcyjność jak np. uzbrojenie terenu w media, ogrodzenie, lub inne (w okresie trwania umowy przedwstępnej).
d) Nabywca nie poniósł/nie będzie ponosić jakichkolwiek nakładów finansowych związanych z działkami od momentu podpisania umowy przedwstępnej do zawarcia umowy finalnej, poza kosztami związanymi z zakupem (czynności notarialnej i PCC (podatek od czynności cywilnoprawnych)).
e) Z przyszłym Kupującym nie zawarła/nie zamierza Pani zawrzeć umowy dzierżawy działek, które zamierza Pani sprzedać.
Nie posiada Pani innych nieruchomości (lub udziałów w nieruchomościach) przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży (oprócz opisanych we wniosku).
Pytanie nr 3 [sformułowane we wniosku – przyp. Organu] dotyczy działek o nr (…) i (…).
Pytania
1. Czy sprzedaż niektórych działek dokonana przez Wnioskodawczynię po podziale geodezyjnym przeprowadzonym w oparciu o art. 93 oraz 98b ustawy o gospodarce nieruchomościami na rzecz jednego nabywcy będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
2. Czy sprzedaż niektórych działek dokonana przez Wnioskodawczynię po podziale geodezyjnym przeprowadzonym w oparciu o art. 93 oraz 98b ustawy o gospodarce nieruchomościami na rzecz kilku nabywców będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
3. Czy w sytuacji, gdy Wnioskodawczyni zdecyduje się na budowę zbiorników retencyjnych na działkach, sprzedaż wydzielonych nieruchomości wraz ze zlokalizowanymi na ich obszarze owymi budowlami (tj. zbiornikami retencyjnymi), w przypadku opodatkowania transakcji podatkiem od towarów i usług, skorzysta ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług?
Pani stanowisko w sprawie:
Ad 1. i Ad 2. Zdaniem Wnioskodawczyni sprzedaż niektórych działek dokonana po podziale geodezyjnym przeprowadzonym w oparciu o art. 93 oraz 98b ustawy o gospodarce nieruchomościami na rzecz jednego bądź kilku nabywców nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931 - dalej: u.p.t.u.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Art. 7 ust. 1 u.p.t.u. stanowi, iż przez dostawę towarów rozumie się między innymi przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`). Przepis ten wskazuje, że aby dana czynność stanowiąca dostawę towarów podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika. Z kolei w myśl art. 2 pkt 6 u.p.t.u. poprzez określenie towary rozumie się rzeczy i ich części oraz wszelkie postacie energii. W świetle powyższych przepisów grunt stanowi towar, a zatem jego sprzedaż jest traktowana jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.
Wedle art. 15 ust. 1 u.p.t.u. podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 tego przepisu, bez względu na ceł lub rezultat takiej działalności. Natomiast stosownie do art. 15 ust. 2 u.p.t.u. działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Ponadto działalność gospodarcza obejmuje przede wszystkim czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Powyższe oznacza, że dostawa działek gruntu będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy ową dostawę wykona podmiot który dla tej czynności będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług. Natomiast dla stwierdzenia, że dla danej transakcji podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług konieczne jest prowadzenie przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy. Zatem stosownie do wyżej wskazanych przepisów, czynności wykonywane przez podatnika powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Ustawowa definicja działalności gospodarczej zakłada, że działalność gospodarcza powinna się charakteryzować stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, ponieważ jest ona związana z profesjonalnym obrotem gospodarczym.
Podkreślenia wymaga fakt, iż pod pojęciem „handel” należy rozumieć zakup towarów dokonywany w sposób zorganizowany w celu ich odsprzedaży. Jeżeli dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 u.p.t.u. nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności. Stosownie do powyższego nie jest działalnością handlową, a co za tym idzie również gospodarczą, sprzedaż składników należących do majątku osobistego. Ów majątek nabywany jest na osobiste potrzeby danej osoby, a nie dla celów działalności gospodarczej (w tym również handlowej), a zatem jego sprzedaż, w całości bądź w części, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność gospodarcza (w tym handlową) ze skutkiem w postaci uznania osoby sprzedającej za podatnika podatku od towarów i usług.
Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek była sprzedażą majątku osobistego, ozy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/101 C-181/10.
Ponadto ów problem niejednokrotnie był przedmiotem rozważań w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z dnia 7 grudnia 2021 r. (I SA/Łd 714/21) stwierdził, iż brak jest podstaw do kwalifikowania jako działalność gospodarczą podejmowanych przez podatnika czynności mieszczących się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mających na celu prawidłowe gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie swoich potrzeb. Działań podejmowanych z zachowaniem - normalnych - reguł gospodarności nie należy z gruntu utożsamiać z działalnością gospodarczą. Z kolei według Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku - jak wskazano w wyroku z dnia 16 marca 2022 r. (I SA/Bk 24/22) - to, czy dany podmiot działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Każdorazowo należy zatem zbadać, jakie środki angażuje sprzedający w celu sprzedaży gruntu. Jeżeli środki te są podobne do tych, które wykorzystują handlowcy, wówczas strona, sprzedając grunt, zachowuje się jak handlowiec.
W oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawczynię opis stanu faktycznego oraz przytoczone powyżej przepisy prawa mające zastosowanie w tym zakresie należy uznać, że Wnioskodawczyni dokonując sprzedaży nieruchomości zarówno na rzecz jednego, jak również kilku nabywców, nie będzie działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 u.p.t.u.
Wnioskodawczyni zamierza dokonać zbycia nieruchomości gruntowej należącego do jej osobistego majątku prywatnego, nie związanego z jakąkolwiek prowadzoną działalnością gospodarczą. Nieruchomość gruntowa nie była przedmiotem umowy najmu, dzierżawy ani żadnej innej umowy o podobnym charakterze. Wnioskodawczyni wyraziła zgodę na dokonanie połączenia nieruchomości oraz jej podziału, a następnie zamiany z sąsiadami, wyłącznie na prośbę sąsiadów, na podstawie art. 98b ustawy o gospodarce nieruchomościami. Ponadto Wnioskodawczyni nie podjęła żadnych czynności zmierzających do uatrakcyjnienia udziału w gruncie ani nie podejmowała działań marketingowych w celu sprzedaży. Tym samym nie podjęła działań zbliżonych do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie obrotem nieruchomościami.
W świetle powyższego, Wnioskodawczyni dokonując transakcji zbycia na rzecz jednego nabywcy, jak również kilku nabywców wydzielonych nieruchomości, nie wypełni przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 u.p.t.u. i nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług, w związku z czym planowana sprzedaż nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieścić się będzie w ramach zarządu majątkiem prywatnym.
Ad 3. Zdaniem Wnioskodawczyni, w przypadku uznania stanowiska zaprezentowanego w odpowiedzi na pytania nr 1 lub/oraz 2 za nieprawidłowe, w sytuacji, gdy Wnioskodawczyni zdecyduje się na budowę zbiorników retencyjnych na działkach, sprzedaż wydzielonych nieruchomości wraz ze zlokalizowanymi na ich obszarze owymi budowlami (tj. zbiornikami retencyjnymi) skorzysta ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.
Zgodnie z art. 29a ust. 8 u.p.t.u. w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale związanych z gruntem albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Powyższy przepis wskazuje, iż co do zasady grunt będący przedmiotem dostawy podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim postawione. Oznacza to, że na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług grunt dzieli los podatkowy wyżej wskazanych obiektów, które się na nim znajdują. Przy czym w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, sprzedaż gruntów również korzysta z owego zwolnienia od podatku VAT.
Wnioskodawczyni zamierza dokonać sprzedaży nieruchomości zabudowanych zbiornikami retencyjnymi. Podkreślenia wymaga fakt, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia budynku czy budowli, a zatem należy zwrócić uwagę na uregulowania zawarte w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2022 r„ poz. 88 - dalej: u.p.b.).
Na podstawie art. 3 pkt 2, pkt 3 oraz pkt 9 u.p.b. ilekroć w ustawie jest mowa o:
-
budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach
-
budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową
-
urządzeniach budowlanych - należy przez to rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.
W świetle stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawców [winno być Wnioskodawczynię – przyp. Organu] oraz przywołanych wyżej przepisów prawa należy stwierdzić, że na każdej ze sprzedawanych działek w chwili ich sprzedaży będą znajdowały się budowle (tj. zbiorniki retencyjne) w rozumieniu Prawa budowlanego.
Na mocy art. 41 ust. 1 u.p.t.u. stawka podatku od towarów i usług wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku. Art. 43 u.p.t.u. określa zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług. W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a u.p.t.u. ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.
Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u. zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim.
b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Z powyższego przepisu wynika, ze dostawa budynków, budowli lub ich części co do zasady jest zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki okres upłynął od tego momentu.
Wedle art. 2 pkt 14 u.p.t.u. przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich. a) wybudowaniu lub b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Po dokonaniu analizy zaistniałego stanu faktycznego należy stwierdzić, że w odniesieniu do dostawy wybudowanych w przyszłości zbiorników retencyjnych wraz z gruntem nie można zastosować zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u. ze względu na fakt, że nie doszło jeszcze do pierwszego zasiedlenia (brak oddania do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu).
Natomiast według Wnioskodawczyni znajdzie zastosowanie art. 43 ust. 1 pkt 10a u.p.t.u., który stanowi, iż zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:
a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Biorąc pod uwagę powyższe zbiorniki retencyjne nie zostaną wybudowane w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a ich wybudowanie nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a zatem Wnioskodawczyni nie będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W związku z niespełnieniem przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust 1 pkt 10 u.p.t.u., do dostawy przedmiotowej nieruchomości zastosowanie ma zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u., ponieważ przy budowie zbiorników retencyjnych Wnioskodawczyni nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego.
Powyższe stanowisko zostało potwierdzone przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w piśmie z dnia 8 stycznia 2018 r. (0114-KDIP1-1.4012.634.2017.1.AO), stosownie do której „Dodatkowo należy wskazać, że w kontekście kwalifikacji sprzedawanych działek bez wpływu pozostaje również okoliczność, że wartość naniesień nie ma znaczenia ekonomicznego dla nabywcy. Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT odnosi się wprost do budynków, budowli lub ich części, a nie do ich wartości, czy innych parametrów. W związku z tym, w niniejszej sprawie dotyczącej opodatkowania sprzedaży prawa własności działek zabudowanych budowlami nie będą miały znaczenia przyszłe plany nabywcy, czy też wartość przedmiotowych budowli, a jedynie przesłanki wskazane wprost w cyt. wyżej art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług”. Podobnie rozstrzygnął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 15 stycznia 2018 r. (0112-KDIL4.4012.504.2017.2.JK), a także Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w piśmie z dnia 8 czerwca 2020 r. (0114-KDIP4-3.4012.82.2020.5.EK) oraz w piśmie z dnia 14 czerwca 2021 r. (0111-KDIB3-2.4012.223.2021.3.SR).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931, ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Według przepisu art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.
Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.
W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Zatem, jeśli osoba fizyczna dokonuje zbycia swojego majątku prywatnego, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, że działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy.
Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.
Zatem w kwestii podlegania opodatkowaniu sprzedaży działek istotne jest, czy w danej sprawie, w celu dokonania sprzedaży gruntów podjęła Pani aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.
Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C‑181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.
Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w przypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.
W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.
W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.
Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
Z opisu sprawy wynika, że w latach (…) zakupiła Pani działki o numerach: (…) - po 1/2 udziałów, (…), (…) oraz (…).
Natomiast właścicielką działki nr (…) jest Pani matka.
Zgłosili się do Pani sąsiedzi, będący właścicielami przylegającej działki, z propozycją dokonania połączenia oraz podziału przedmiotowych nieruchomości, w taki sposób, aby działka sąsiadów zyskała dostęp do drogi publicznej, poprzez wewnętrzną drogę (wydzieloną w wyniku podziału geodezyjnego). Podkreślenia wymaga fakt, iż gdyby nie prośba sąsiadów, nie dokonałaby Pani połączenia oraz podziału nieruchomości.
W następstwie połączenia i podziału nieruchomości działki należące do Pani, Pani matki oraz sąsiadów zostały połączone w jedną działkę, z której wyodrębniono działki o nr od (…) do (…). Następnie w drodze aktu notarialnego zawarta została umowa przedwstępna zamiany, na mocy której wyżej wskazane podmioty dokonają wzajemnego przeniesienia praw do części ich nieruchomości, które weszły w skład nowo wydzielonych działek gruntu. Postanowieniem Burmistrza Miasta, przedstawiony przez Panią oraz sąsiadów wstępny projekt podziału nieruchomości na działki oznaczone cyframi od „(…)” do „(…)”, został uznany za zgodny z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Miasta pod warunkiem wynikającym z aktu notarialnego umowy przedwstępnej zamiany. Niemniej podkreśla Pani, że bez dokonania zamiany działek, połączenie oraz podział nieruchomości nie mógłby dojść do skutku.
W następstwie połączenia i podziału przedmiotowych nieruchomości stała się Pani właścicielką działek o nr (…), (…), (…) i (…) oraz udziałów w drodze wewnętrznej o powierzchni łącznej mniejszej od działek wcześniej nabytych przez Panią (większa ilość mniejszych działek jest związana z uporządkowaniem stanu faktycznego i prawnego posiadanych gruntów i nie jest podejmowana w celu podniesienia wartości nieruchomości w celach komercyjnych).
Zamierza Pani wybudować we własnym zakresie na własnych działkach zbiorniki retencyjne (deszczowe) na wody opadowe. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego działki te są działkami budowlanymi z przeznaczeniem pod zabudowę domów jednorodzinnych. Do ww. działek gmina być może w przyszłości będzie doprowadzać kanalizację wodociągową, jednak nastąpi to w bliżej nieokreślonej przyszłości, a więc obecnie nie jest możliwe przyłączenie działek do jakiejkolwiek kanalizacji. W konsekwencji, bez budowy zbiorników retencyjnych, nie miałaby Pani możliwości odprowadzenia wód opadowych z działek. Budowa zbiorników retencyjnych ma również charakter proekologiczny.
Pani zamiarem jest sprzedaż jednej bądź dwóch działek w celu uzyskania środków na spłatę kredytu hipotecznego. W Pani posiadaniu jest dom, w którym mieszka Pani z rodziną, jednakże nie zostanie on w przyszłości przeznaczony na sprzedaż. Natomiast w (…) r. sprzedała Pani mieszkanie własnościowe (współwłasność z mężem) zakupione w (…) roku. Sprzedaż nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Mieszkanie zostało nabyte w celu realizacji celów mieszkaniowych.
Ponadto wskazać należy, że prowadzi Pani działalność gospodarczą w branży (…), jednak działki gruntu nie były wykorzystywane do działalności opodatkowanej podatkiem VAT, jak również korzystającej ze zwolnienia. Ponadto działki nie były nigdy przedmiotem umów najmu i dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Od dnia nabycia do chwili obecnej działki są wykorzystywane przez Panią do celów osobistych/rekreacyjnych. Nabyła Pani działki z zamiarem zabezpieczenia finansowego w przyszłości (inwestycja na poczet przyszłej emerytury). Nie zamierza Pani dokupić jakichkolwiek działek. Nie podjęła Pani jakichkolwiek działań zmierzających do zwiększenia wartości działek - nie zamierza Pani podejmować jakichkolwiek działań polegających na uzbrojeniu działek, wyposażeniu w urządzenia sieci wod-kan, sieci energetyczne oraz działań o charakterze marketingowym, z wyjątkiem portalu internetowego umożliwiającego wystawienie oferty sprzedaży działek.
Podkreślenia wymaga również, że do momentu sprzedaży, działki nie będą wykorzystywane w jakikolwiek sposób, z wyjątkiem dokonania ewentualnej budowy zbiorników retencyjnych, które będą obiektami budowlanymi (budowlami). Zamierza Pani wybudować zbiornik retencyjny na każdej działce.
Przy tak przedstawionym opisie sprawy Pani wątpliwości, dotyczą kwestii ustalenia czy sprzedaż działek nr (…) (dla której pozyskała już Pani nabywcę) i nr (…) (która również opcjonalnie zostanie sprzedana) dokonana przez Panią po podziale geodezyjnym przeprowadzonym w oparciu o art. 93 oraz 98b ustawy o gospodarce nieruchomościami na rzecz jednego nabywcy lub kilku nabywców będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz czy w sytuacji, gdy zdecyduje się Pani na budowę zbiorników retencyjnych na działkach, sprzedaż wydzielonych nieruchomości wraz ze zlokalizowanymi na ich obszarze owymi budowlami (tj. zbiornikami retencyjnymi), w przypadku opodatkowania transakcji podatkiem od towarów i usług, skorzysta ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.
Na tle tak przestawionego opisu sprawy oraz powołanych regulacji prawnych w pierwszej kolejności dokonać należy oceny czy występuje Pani w roli podatnika w związku z planowaną dostawą ww. działek.
Zauważyć należy, że nie wykorzystywała Pani działek do celów zarobkowych. Podała Pani bowiem, że działki, z których w wyniku połączenia i podziału powstały m.in. działki będące przedmiotem sprawy nabyła Pani z zamiarem zabezpieczenia finansowego w przyszłości (inwestycja na poczet przyszłej emerytury). Podkreślić należy również, że ww. działki nie były wykorzystywane do działalności opodatkowanej podatkiem VAT, jak również korzystającej ze zwolnienia. Ponadto działki nie były nigdy przedmiotem umów najmu i dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Od dnia nabycia do chwili obecnej działki są wykorzystywane przez Panią do celów osobistych/rekreacyjnych.
Co więcej, jak wskazała Pani we wniosku, z propozycją dokonania połączenia oraz podziału przedmiotowych nieruchomości zgłosili się do Pani sąsiedzi, aby ich działka zyskała dostęp do drogi publicznej, poprzez wewnętrzną drogę (wydzieloną w wyniku podziału geodezyjnego). Podkreślenia wymaga fakt, iż gdyby nie prośba sąsiadów, nie dokonałaby Pani połączenia oraz podziału nieruchomości.
Z przedstawionego przez Panią opisu sprawy wynika również, że nie podjęła Pani jakichkolwiek działań zmierzających do zwiększenia wartości działek - nie zamierza podejmować Pani jakichkolwiek działań polegających na uzbrojeniu działek, wyposażeniu w urządzenia sieci wod-kan, sieci energetyczne oraz działań o charakterze marketingowym, z wyjątkiem portalu internetowego umożliwiającego wystawienie oferty sprzedaży działek.
Niemniej należy zauważyć, że zamierza Pani wybudować we własnym zakresie zbiorniki retencyjne (deszczowe) na wody opadowe na każdej działce. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego działki te są działkami budowlanymi z przeznaczeniem pod zabudowę domów jednorodzinnych. Do ww. działek gmina być może będzie doprowadzać kanalizację wodociągową, jednak nastąpi to w bliżej nieokreślonej przyszłości, a więc obecnie nie jest możliwe przyłączenie działek do jakiejkolwiek kanalizacji. W konsekwencji, bez budowy zbiorników retencyjnych, nie miałaby Pani możliwości odprowadzenia wód opadowych z działek.
Obecnie planuje Pani sprzedaż jednej bądź dwóch działek w celu uzyskania środków na spłatę kredytu hipotecznego (wskazała Pani, że pozyskała już nabywcę dla działki nr … natomiast opcjonalnie zostanie również sprzedana działka nr …). W przeszłości sprzedała Pani mieszkanie własnościowe, które zostało nabyte w celu realizacji celów mieszkaniowych.
W związku z powyższym stwierdzić należy, że dostawa działek nr (…) i (…) stanowi transakcję okazjonalną, która nie jest czyniona z zamiarem nadania jej stałego charakteru. Tym samym w ramach przedstawionego zdarzenia przyszłego nie można uznać Pani za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w odniesieniu do sprzedaży działek nr (…) i (…).
W świetle zaprezentowanych przepisów prawa podatkowego, sprzedaż działek nr (…) i (…), należy zakwalifikować jako dostawę towaru. Jednakże, w przedmiotowej sprawie, nie będzie Pani działała w charakterze podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Sprzedaż ww. działek w analizowanej sprawie, należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania.
W związku z tym, sprzedaż przez Panią działek nr (…) i (…), niezależnie od tego czy zostanie dokonana na rzecz jednego czy kilku nabywców nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zatem Pani stanowisko w zakresie pytania nr 1 i 2 jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informujemy, że niniejsze rozstrzygnięcie dotyczy wyłącznie Pani wątpliwości w zakresie pytań oznaczonych we wniosku numerami 1 i 2.
W interpretacji nie odniesiono się do prawa do zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług dla dostawy zbiorników retencyjnych albowiem pytanie nr 3 w tym zakresie było zadane warunkowo, tj. oczekiwała Pani odpowiedzi w przypadku uznania, że odpowiedź na pytanie nr 1 lub 2 będzie negatywna.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.
W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.
Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).