Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 sierpnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 1 sierpnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do opodatkowania dostaw towarów stawką VAT (podatek od towarów i usług) w wysokości 0% przewidzianą dla eksportu towarów, na podstawie zestawienia sporządzonego przez operatora platformy sprzedażowej. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 września 2022 r. (wpływ 12 września 2022 r.) oraz pismem z 23 września 2022 r. (wpływ 29 września 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(…) AG (dalej również jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest podmiotem prowadzącym działalność handlową, w tym przede wszystkim zajmuje się sprzedażą wysyłkową towarów przez Internet dla odbiorców indywidualnych.

Jesteście Państwo zarejestrowani jako czynny podatnik VAT.

Dokonują Państwo sprzedaży towarów za pośrednictwem platformy sprzedażowej X w formule (…) by X ((`(...)`)). Sprzedaż jest kierowana przede wszystkim do klientów indywidualnych, a więc podmiotów nieprowadzących działalności gospodarczej zarówno z krajów Unii Europejskiej jak i spoza UE.

Wspomniana formuła (…) by X jest modelem sprzedaży, w którym sprzedawca (tu: Państwa Spółka) sprzedaje towary, a X zajmuje się całą logistyką - składowaniem, pakowaniem, wysyłką produktów oraz obsługą klienta i obsługą zwrotów (`(...)`), działa zatem w ten sposób, że sprzedawca wysyła swoje produkty do magazynów X gdzie są przechowywane. Należy przy tym podkreślić że sprzedawca nie dokonuje przeniesienia własności towarów na X. Pomimo umieszczenia ich w magazynie X nadal należą one do sprzedawcy. Kiedy klient dokona zakupu towaru, X wybiera, pakuje, transportuje i śledzi zamówienie. Obsługą posprzedażową zwrotami i reklamacjami również zajmuje się X.

Jak zostało wspomniane, część towarów oferowanych przez Państwa jest nabywana przez odbiorców mających miejsce zamieszkania poza terytorium Unii Europejskiej. Z uwagi na fakt, że w ramach sprzedaży towary są wysyłane z Polski i dostarczane poza terytorium UE, rozpoznają Państwo sprzedaż jako eksport towarów, w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz.U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm., dalej również: „ustawa o VAT”).

Po dokonaniu zakupu przez klienta przy wykorzystaniu platformy X, towary są wysyłane z magazynu zlokalizowanego na terytorium Polski za pośrednictwem firmy kurierskiej lub operatora pocztowego na adres podany przez klienta przy dokonywaniu zamówienia. Fakturowanie odbywa się przy wykorzystaniu usługi fakturowania X przy czym na fakturze jako sprzedawca oznaczona jest Państwa Spółka. Wywóz towarów z Polski poza terytorium UE następuje przy tym w ramach transportu o nieprzerwanym charakterze.

X jako platforma pośrednicząca w sprzedaży towarów przesyła/udostępnia Państwu zestawienia przygotowane w dedykowanym pliku kalkulacyjnym zawierającym dane dotyczące każdej sprzedaży, m.in.:

‒ numer zamówienia;

‒ numer przesyłki;

‒ datę zakupu;

‒ datę płatności;

‒ datę dostarczenia;

‒ adres mailowy kupującego;

‒ przedmiot sprzedaży;

‒ cenę przedmiotu;

‒ wartość przesyłki;

‒ miasto przeznaczenia;

‒ nazwę podmiotu transportującego;

‒ adres strony internetowej, na której odbiorca indywidualny dokonał nabycia.

W uzupełnieniu wniosku w odpowiedzi na pytanie dotyczące wskazania czy posiadany przez Państwa dokument, tj. zestawienie przygotowane przez X w dedykowanym pliku kalkulacyjnym potwierdza jednoznacznie doręczenie przesyłki do adresata w kraju spoza Unii Europejskiej oraz pozwala na stwierdzenie tożsamości towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu, wskazali Państwo, że posiadany przez Państwa dokument w odniesieniu do każdej dostawy przedstawia datę doręczenia, która to jest generowana automatycznie w ramach raportu. Przez wzgląd na wielkość i stopień zaawansowania działalności prowadzonej przez X, Państwa Spółka na podstawie przekazywanego raportu przyjmuje, że doręczenie następuje zgodnie z informacjami przekazanymi przez X w raporcie. Generowany raport (zestawienie) pozwala na stwierdzenie tożsamości towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. W szczególności raport zawiera numer zamówienia, numer towaru będącego przedmiotem wysyłki oraz nazwę dostarczonego (zakupionego przez klienta) artykułu.

Pytanie

Czy posiadanie przez Państwa w odniesieniu do danej sprzedaży opisanego w treści stanu faktycznego zestawienia przygotowanego przez operatora platformy sprzedażowej (X), w którym można odnaleźć informację o doręczeniu danego towaru, wystarcza do przyjęcia, że dysponują Państwo dokumentem, o którym mowa w art. 41 ust. 6 i 6a ustawy o VAT, a tym samym mają Państwo prawo zastosować dla takiej sprzedaży stawkę podatku 0%, przewidzianą dla eksportu towarów (w przypadku wysłania towaru do osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej za pośrednictwem firmy kurierskiej, po spełnieniu reszty przesłanek)?

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa ocenie, posiadane przez Państwa dokumenty, tj. wygenerowane zestawienie przygotowane przez operatora platformy sprzedażowej (X), w którym w odniesieniu do danego towaru można odnaleźć informację o doręczeniu, a także inne informacje wskazane w treści stanu faktycznego stanowi dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6 i 6a ustawy o VAT. W konsekwencji mają Państwo prawo zastosować dla takiej sprzedaży stawkę podatku 0%, przewidzianą dla eksportu towarów (w przypadku wysyłania towaru do osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, za pośrednictwem firmy kurierskiej, po spełnieniu reszty przesłanek).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, pod pojęciem eksportu rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz, lub nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych - jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Aby uznać daną czynność za eksport towarów muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

‒ ma miejsce dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (eksport pośredni),

‒ wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej musi zostać potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

W odniesieniu do eksportu towarów zastosowanie znajduje stawka 0% VAT pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej (art. 41 ust. 4, 5 i 6 ustawy o VAT).

Należy podkreślić, że przepisy ustawy o VAT nie określają zamkniętego katalogu dokumentów potwierdzających wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Przykładowy katalog dokumentów jakie mogą potwierdzać wywóz towaru poza terytorium UE został określony art. 41 ust. 6a ustawy o VAT.

Zgodnie ze wskazanym przepisem, takimi dokumentami są w szczególności:

a) dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;

b) dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;

c) zgłoszenie wywozowe na piśmie utrwalonym w postaci papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.

Otwarty charakter powyższego katalogu wynika z użycia przed wyliczeniem dokumentów sformułowania „w szczególności”.

Przez wzgląd na sposób wysyłki towarów, nie jesteście Państwo w stanie pozyskać żadnego dokumentu z tych wymienionych wprost w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT. Nie oznacza to jednak, że nie mają Państwo możliwości zastosowania stawki VAT 0% dla opisywanej transakcji.

Katalog dokumentów wskazany w art. 41 ust. 6a ustawy jest otwarty, co oznacza, że podatnik dla wykazania eksportu może posłużyć się każdym dokumentem, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Podatnik powinien więc posiadać w swojej dokumentacji dowód wiarygodny, potwierdzający faktyczne dokonanie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, z którego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu (tak: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 29 kwietnia 2022 r. 0112-KDIL1-3.4012.88.2022.2.KK). Państwa Spółka jest natomiast w posiadaniu otrzymanych od X zestawień przygotowanych w arkuszu kalkulacyjnym zawierających dane dotyczące każdej sprzedaży, m.in.:

‒ numer zamówienia;

‒ numer przesyłki;

‒ datę zakupu;

‒ datę płatności;

‒ datę dostarczenia;

‒ adres mailowy kupującego;

‒ przedmiot sprzedaży;

‒ cenę przedmiotu;

‒ wartość przesyłki;

‒ miasto przeznaczenia;

‒ nazwę podmiotu transportującego,

‒ adres strony internetowej, na której odbiorca indywidualny dokonał nabycia.

Kluczowym jest ustalenie w drodze analizy przepisów, czy wymienione dokumenty są wystarczające dla zastosowania stawki 0% VAT (przy założeniu, że inne przesłanki zastosowania tej stawki zostały spełnione).

Wymóg udokumentowania wywozu ma charakter przede wszystkim formalny i służy potwierdzeniu prawa do zastosowania stawki 0% (ma potwierdzać spełnienie przesłanki o charakterze materialnoprawnym). Zarówno orzecznictwo sądowe jak i interpretacje Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wielokrotnie potwierdzały, że dla możliwości zastosowania stawki VAT 0% ma znaczenie przede wszystkim okoliczność wywozu towaru poza teren UE a kwestia formy i typu dokumentu, który to potwierdza ma znaczenie drugorzędne.

Dla stosowania stawki 0% kluczowe jest faktyczne wywiezienie towaru poza granice UE, a drugorzędne znaczenie ma forma i typ dokumentu jakim fakt ten jest potwierdzany. Z tego powodu, dokument potwierdzający wywóz musi być dokumentem wiarygodnym, a jego wiarygodność należy oceniać przez pryzmat okoliczności konkretnego przypadku, „(`(...)`) dla zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie kluczowy jest fakt wywozu poza terytorium UE (przesłanka materialna), a nie zgromadzenie określonych dokumentów w konkretnej procedurze (przesłanka formalna). W konsekwencji, nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania stawki 0% VAT wyłącznie na tej podstawie, że nie posiada on określonego dokumentu potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten faktycznie nastąpił (`(...)`)” (tak: Naczelny Sąd Administracyjny w dniu 21 lipca 2020 r. I FSK 2005/17).

Posiadanie określonego dokumentu ma więc mieć na celu przede wszystkim udowodnienie okoliczności, że dany towar opuścił Unię Europejską. Osobną, istotną kwestią pozostaje przy tym okoliczność jaki podmiot jest wystawcą danego dokumentu. Pierwszeństwo będzie miała natomiast wiarygodność danego dokumentu w ujęciu obiektywnym.

„(`(...)`) celem sformułowania określonych przez państwo członkowskie wymagań formalnych dla skorzystania ze stawki 0% w przypadku pośredniego eksportu towarów jest udowodnienie przez podatnika, że spełnione zostały warunki merytoryczne eksportu, głównie w zakresie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Jeżeli jednak okoliczność ta zostanie wykazana innymi dowodami, w tym ustalona w sposób bezsporny w ramach toczącego się postępowania podatkowego, organy podatkowe nie mogą takiej okoliczności pomijać, stosując do takiego wywozu stawkę jak dla obrotu krajowego (`(...)`)” (Naczelny Sąd Administracyjny w dniu 10 września 2014 r., I FSK 1304/13).

Podobne stanowisko zajął również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 28 marca 2019 r. wydanym w sprawie C-275/18 Milan Vinš przeciwko Odvolací finanční ředitelství Trybunał orzekł, że dla oceny wystąpienia eksportu a w konsekwencji zwolnienia z VAT kluczowa jest przesłanka faktycznego opuszczenia przez towary terytorium UE „(`(...)`) art. 146 ust. 1 lit. a) w związku z art. 131 dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, aby przepis prawa krajowego uzależniał zwolnienie z VAT przewidziane dla towarów przeznaczonych do wywozu poza terytorium Unii od przesłanki, aby towary te zostały objęte procedurą celną wywozu, w sytuacji, w której jest bezsporne, że zostały spełnione materialnoprawne przesłanki zwolnienia, w tym w szczególności przesłanka faktycznego wyprowadzenia danych towarów z terytorium Unii.”

W kontekście powyższego, należy zatem przeanalizować czy dokumenty opisane w treści stanu faktycznego są dokumentami, które bezspornie potwierdzają wywóz towaru poza granice UE.

Raporty przygotowane przez X zawierają kluczowe dane dotyczące przesyłki, a więc między innymi przedmiot sprzedaży, datę sprzedaży, miejsce do którego przesyłka została wysłana oraz numer samej przesyłki. Raporty jednoznacznie potwierdzają zatem, że przesyłka opuściła granice Unii Europejskiej, wskazując miejsce docelowe oraz datę dostarczenia towaru. X jako podmiot prowadzący platformę sprzedaży towarów przez Internet należy uznać przy tym za podmiot wiarygodny. X jest podmiotem powszechnie znanym i funkcjonującym w krajach całego świata, oczywistym jest zatem, że obsługując każdego dnia dziesiątki czy też setki tysięcy transakcji, w sposób zautomatyzowany i pewny generuje miejsca przeznaczenia towarów. Oczywistym jest, również, że w tak dużym podmiocie nie występują problemy z identyfikacją miejsca przeznaczenia towarów. Gdyby wspomniane problemy z identyfikacją miejsca przeznaczenia towarów występowały, prowadzenie działalności gospodarczej tego typu i na taką skalę stałoby się niemożliwe.

Do podobnej sytuacji dotyczącej sprzedaży dokonywanej za pośrednictwem platformy X, odniósł się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 22 lutego 2019 r. uznając dokument wygenerowany przez pocztę holenderską jako wystarczający do potwierdzenia opuszczenia przez towar UE, a w konsekwencji dokument wystarczający do zastosowania stawki VAT 0%.

Jako dowód wywiezienia towaru poza Unię Europejską będą Państwo posiadać zamówienie ze strony kontrahenta spoza Unii, zapłatę za towar, która może mieć postać obciążenia karty kredytowej, potwierdzenia zapłaty przez system płatności (w tym przelew lub inne sposoby płatności elektronicznej np. potwierdzenie płatności przez system X) oraz wspomniany dokument wywozowy w postaci raportu Poczty holenderskiej. Dokument ten zawiera dane wysyłającego, dane odbiorcy, wagę przesyłki, jej wartość. Podana jest też data wysyłki oraz data opuszczenia obszaru Unii Europejskiej przez przesyłkę. „(`(...)`) Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności sprawy należy stwierdzić, że wystawiany przez Pocztę holenderską dokument o nazwie "Exit EU Report", który - jak wskazał Wnioskodawca - stanowi dowód na wysyłkę towarów poza terytorium Unii Europejskiej i zawiera między innymi dokładną datę opuszczenia przez towar terytorium Unii Europejskiej, może stanowić w ocenie tutejszego organu dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, po otrzymaniu którego Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla sprzedawanych towarów. Odpowiadając zatem na pytanie Wnioskodawcy należy stwierdzić, że przedstawione dokumenty elektroniczne Poczty holenderskiej stanowią potwierdzenie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, a w konsekwencji na podstawie takich dokumentów oraz wystawionej faktury dla odbiorcy spoza Unii oraz posiadanej zapłaty za sprzedany towar (w różnej formie) Wnioskodawca może stosować stawkę 0% dla towarów eksportowanych, zgodnie z art. 41 ust. 6 i 6a ustawy, w sytuacji otrzymania potwierdzenia z urzędu pocztowego z Holandii przed terminem złożenia deklaracji podatkowej” (tak: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 22 lutego 2019 r. 0112-KDIL1-3.4012.788.2018.2.KB).

Mając na uwadze powyższe, posiadane przez Państwa dokumenty w postaci wygenerowanego zestawienia przygotowanego przez operatora platformy sprzedażowej (X), w którym w odniesieniu do danego towaru można odnaleźć informację o doręczeniu a także inne informacje wskazane w treści stanu faktycznego, jest dokumentem potwierdzającymi fakt wywozu towaru poza obszar Unii Europejskiej. Na jego podstawie można bowiem ustalić, czy przesyłka dotarła do adresata, czy została wysłana z kraju i do odbiorcy w jakim kraju została wysłana. Konsekwentnie jesteście Państwo uprawnieni do zastosowania stawki 0% dla opisanych transakcji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2. eksport towarów;

3. import towarów na terytorium kraju;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie, z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które – na podstawie art. 2 pkt 1 ustawy rozumie się:

Terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 5 ustawy:

Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przy tym, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie, zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy:

Przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

a) dostawcę lub na jego rzecz, lub

b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

- jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest - w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy:

W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Przy czym, zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy:

Stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

W myśl art. 41 ust. 6a ustawy:

Dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

1. dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;

2. dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;

3. zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.

Ponadto, na podstawie art. 41 ust. 11 ustawy:

Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

Zatem, zastosowanie stawki 0% w eksporcie towarów jest możliwe pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, a w przypadku eksportu pośredniego dokument, który potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, i z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Z opisu sprawy wynika, że sprzedają Państwo towary za pośrednictwem platformy sprzedażowej X, w formule (…) by X ((`(...)`)). Państwo (sprzedawca) wysyłają swoje produkty do magazynów X, gdzie są one przechowywane. Przy czym, towary znajdujące się w magazynie X nadal pozostają Państwa własnością (nie przenoszą Państwo własności towarów na X). W realizowanym modelu sprzedaży, Państwa Spółka sprzedaje towary, natomiast całą logistyką (składowanie, pakowanie, wysyłka produktów, obsługa klienta oraz obsługa zwrotów) zajmuje się X.

Nabywcami towarów są m.in. podmioty nieprowadzące działalności gospodarczej spoza Unii Europejskiej.

Po dokonaniu zakupu przez klienta przy wykorzystaniu platformy X, towary są wysyłane za pośrednictwem firmy kurierskiej lub operatora pocztowego z magazynu zlokalizowanego na terytorium Polski, na adres podany przez klienta. Wywóz towarów z Polski poza terytorium UE następuje w ramach transportu o nieprzerwanym charakterze. W związku z tym, że w ramach sprzedaży towary są wysyłane z Polski i dostarczane poza terytorium UE, rozpoznają Państwo eksport towarów, w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy.

Fakturowanie odbywa się przy wykorzystaniu usługi fakturowania X. Na fakturze jako sprzedawca oznaczona jest Państwa Spółka. X przekazuje Państwu zestawienia przygotowane w dedykowanym pliku kalkulacyjnym zawierającym dane dotyczące każdej sprzedaży.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia czy zestawienie przygotowane przez X, które zawiera informację o doręczeniu towaru stanowi dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6 i 6a ustawy, a tym samym czy posiadając ww. dokument (w przypadku wysyłania towaru do osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej), po spełnieniu reszty przesłanek, mogą Państwo opodatkować dokonaną sprzedaż stawką podatku VAT 0%.

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości należy wskazać, że z powołanego art. 2 pkt 8 ustawy wynika, że o eksporcie towarów można mówić wówczas, gdy wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Z kolei zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy, możliwość zastosowania stawki 0% do eksportu towarów uwarunkowana jest posiadaniem, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Zatem, aby mogli Państwo opodatkować sprzedaż stanowiącą eksport towarów stawką podatku w wysokości 0% - muszą Państwo posiadać dokument, który w sposób jednoznaczny potwierdza, że wysyłane towary opuściły terytorium Unii Europejskiej. Przykładowy katalog takich dokumentów wymieniony został w art. 41 ust. 6a ustawy. Przy tym, zauważyć należy, że nie jest to katalog zamknięty, na co wskazuje użyty w tym przepisie zwrot „w szczególności”.

W tym miejscu wskazać należy, że w powołanym również przez Państwa wyroku z 28 marca 2019 r., w sprawie C-275/18 dotyczącej podatnika, który wysyłał pocztą poza terytorium Unii Europejskiej przedmioty kolekcjonerskie Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał, że: „(…) w okolicznościach takich jak w postępowaniu głównym brak poszanowania formalnego wymogu objęcia towarów przeznaczonych do wywozu procedurą wywozu nie może prowadzić do tego, że eksporter traci prawo do zwolnienia w eksporcie, o ile zostało wykazane faktyczne wyprowadzenie danych towarów z terytorium Unii” (pkt 38 wyroku).

Natomiast odpowiadając na pytanie prejudycjalne, TSUE stwierdził, że: „(…) art. 146 ust. 1 lit. a) w związku z art. 131 dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, aby przepis prawa krajowego uzależniał zwolnienie z VAT przewidziane dla towarów przeznaczonych do wywozu poza terytorium Unii od przesłanki, aby towary te zostały objęte procedurą celną wywozu, w sytuacji, w której jest bezsporne, że zostały spełnione materialnoprawne przesłanki zwolnienia, w tym w szczególności przesłanka faktycznego wyprowadzenia danych towarów z terytorium Unii.”

Do wskazanego orzeczenia TSUE odwołał się również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 21 lipca 2020 r., sygn. akt I FSK 2005/17. Sprawa będąca przedmiotem rozstrzygnięcia NSA dotyczyła podatnika, który dokonując sprzedaży za pośrednictwem Poczty Polskiej poza terytorium Unii Europejskiej, nie dopełnił wymagań formalnych w postaci zgłoszeń celnych wywozowych i w związku z tym nie posiadał dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. We wskazanym wyroku NSA stwierdził: „Przenosząc te rozważania TSUE na grunt niniejszej sprawy wskazać trzeba, co zaznaczono już wyżej, że organy uznały za bezsporne dokonywanie dostaw przez skarżącego na rzecz osób fizycznych spoza terytorium UE. W żadnym miejscu zaskarżonych decyzji nie ma mowy o tym, by organy kwestionowały faktyczny wywóz towarów poza obszar Unii. Jedynym powodem odmowy zastosowania do nich stawki 0% była okoliczność braku dokonywania przez podatnika zgłoszeń celnych wywozowych, a co za tym idzie braku dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium UE przez właściwy urząd celny.

W ocenie organu odwoławczego „(`(...)`) dla uznania – na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług – danej dostawy towarów za eksport i w konsekwencji zastosowania stawki podatku 0% niezbędne jest potwierdzenie przez urząd celny określony w przepisach celnych wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej i posiadanie przez Podatnika takiego potwierdzenia”. W istocie więc organy nie kwestionowały wypełnienia wymogów materialnych eksportu, w tym wypadku faktycznego wyprowadzenia towarów z terytorium Unii, ale niedochowanie przez podatnika warunków formalnych (brak zgłoszenia do procedury celnej wywozu i brak stosownych dokumentów). Tymczasem, w świetle cytowanego szeroko wyżej orzeczenia TSUE, dla zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie kluczowy jest fakt wywozu poza terytorium UE (przesłanka materialna), a nie zgromadzenie określonych dokumentów w konkretnej procedurze (przesłanka formalna).

W konsekwencji, nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania stawki 0% VAT wyłącznie na tej podstawie, że nie posiada on określonego dokumentu potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten faktycznie nastąpił, która to okoliczność jak wskazano wyżej nie była przez organy kwestionowana. (…) W tym miejscu przypomnieć również należy, że w orzecznictwie sądów krajowych już wcześniej podkreślano, że jeśli okoliczność wywozu poza UE zostanie wykazana innymi dowodami, w tym ustalona w sposób bezsporny w ramach toczącego się postępowania podatkowego, organy podatkowe nie mogą takiej okoliczności pomijać, stosując do takiego wywozu stawkę jak dla obrotu krajowego, gdyż takie działanie nie tylko narusza zasadę neutralności, lecz jest nieadekwatne do poczynionych przez organy podatkowe ustaleń faktycznych i w konsekwencji przybiera formę sankcji podatkowej, a nie opodatkowania faktycznej czynności podlegającej VAT (por. wyroki NSA: z dnia 10 września 2014 r., sygn. akt I FSK 1304/13, z dnia 25 kwietnia 2013 r., sygn. akt I FSK 828/12, czy z dnia 20 grudnia 2017 r., sygn. akt I FSK 825/17).”

W analizowanej sprawie, sprzedają Państwo towary osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej spoza UE. W wyniku dokonanych przez Państwa dostaw towary są transportowane z Polski do nabywców poza Unię Europejską za pośrednictwem firmy kurierskiej lub operatora pocztowego. Dokonaną sprzedaż rozpoznają Państwo jako eksport towarów, w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy. Firma X przesyła/udostępnia Państwu zestawienia przygotowane w dedykowanym pliku kalkulacyjnym, który zawiera dane dotyczące każdej sprzedaży, w tym m.in. numer zamówienia oraz numer przesyłki, datę zakupu, datę płatności oraz datę dostarczenia towaru, przedmiot sprzedaży i jego cenę, miasto przeznaczenia jak również nazwę podmiotu transportującego. Jak Państwo wskazują, posiadany przez Państwa dokument przedstawia generowaną automatycznie datę doręczenia w odniesieniu do każdej dostawy. Przy tym, generowany raport (zestawienie) pozwala na stwierdzenie tożsamości towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. W szczególności raport zawiera numer zamówienia, numer towaru będącego przedmiotem wysyłki oraz nazwę dostarczonego (zakupionego przez klienta) artykułu.

Przedstawione okoliczności pozwalają przyjąć, że dokonując wysyłki towarów poza terytorium Unii Europejskiej, dysponują Państwo dokumentem potwierdzającym, że przesyłka dotarła do kraju przeznaczenia. Co prawda wskazany dokument, tj. zestawienie przygotowane w dedykowanym pliku kalkulacyjnym zawierającym datę dostarczenia towarów do nabywcy poza UE nie jest literalnie wymieniony w art. 41 ust. 6a ustawy. Niemniej jednak jak wskazano katalog dokumentów wymieniony w art. 41 ust. 6a ustawy nie jest katalogiem zamkniętym.

Tym samym, mając na uwadze powołane orzecznictwo należy uznać, że w przypadku gdy przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy dysponują Państwo dokumentem wskazanym w opisie stanu faktycznego, mają Państwo prawo opodatkować dokonywane dostawy towarów, stanowiące eksport towarów stawką podatku VAT w wysokości 0%.

Zatem, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Zatem okoliczność, czy posiadany przez Państwa dokument rzeczywiście potwierdza wywóz towarów, poza terytorium Unii Europejskiej może być zweryfikowana jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA)

albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), za pośrednictwerm systemu teleinformatycznego e-Urząd Skarbowy na stronie: https://www.podatki.gov.pl/e-urzad-skarbowy/ (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA) będąc użytkownikiem/wyznaczając użytkownika konta w e-Urzędzie Skarbowym.

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).