0112-KDIL3.4012.300.2022.2.AK

📋 Podsumowanie interpretacji

Interpretacja dotyczy opodatkowania podatkiem VAT kwoty dofinansowania, które Politechnika otrzymała w ramach realizacji projektu pt. (...), sposobu udokumentowania tego dofinansowania oraz prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z projektem. Zgodnie z interpretacją: 1. Kwota dofinansowania, którą Politechnika otrzymała od Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa za pośrednictwem lidera projektu, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ nie wpływa bezpośrednio na cenę ani nie stanowi wynagrodzenia za świadczenie usług. 2. Politechnika nie jest zobowiązana do udokumentowania otrzymanego dofinansowania fakturą VAT; może to zrobić za pomocą dowolnego wewnętrznego dokumentu rozliczeniowego. 3. Politechnice nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w ramach realizacji projektu, ponieważ efekty projektu będą wykorzystywane w działalności zwolnionej z VAT lub niepodlegającej temu podatkowi.

Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

Czy kwota dofinansowania otrzymanego od Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, za pośrednictwem lidera, przez konsorcjanta, Politechnikę podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jako dotacja mająca bezpośredni wpływ na cenę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, czy też jako wynagrodzenie za świadczenie usługi w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT? W jaki sposób Politechnika jako konsorcjant powinna udokumentować otrzymane dofinansowanie? Czy właściwym dokumentem będzie w tym przypadku faktura VAT, czy też inny dowolny dokument rozliczeniowy np. faktura wewnętrzna? W przypadku, gdy właściwym dokumentem będzie faktura VAT, to na kogo powinna zostać wystawiona? Czy Politechnice będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków ponoszonych w ramach realizacji Projektu?

Stanowisko urzędu

Kwota dofinansowania otrzymanego przez Politechnikę od Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa za pośrednictwem lidera projektu nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ nie ma bezpośredniego wpływu na cenę ani nie jest wynagrodzeniem za świadczenie usług. Politechnika nie ma obowiązku udokumentowania otrzymanego dofinansowania fakturą VAT. Może to zrobić dowolnym wewnętrznym dokumentem rozliczeniowym. Politechnice nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w ramach realizacji projektu, ponieważ efekty projektu będą wykorzystywane do działalności zwolnionej z VAT lub niepodlegającej temu podatkowi.

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex

Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.

Rozpocznij bezpłatny okres próbny

📖 Pełna treść interpretacji

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 sierpnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 3 sierpnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

· Opodatkowania podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) kwoty dofinansowania jako dotacji bezpośrednio wpływającej na cenę bądź jako wynagrodzenia za świadczenie usług;

· Sposobu udokumentowania otrzymanego dofinansowania;

· Prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków ponoszonych w ramach realizacji Projektu.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 września 2022 r. (wpływ 3 października 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W związku z realizacją projektu pt. (…) zobowiązani zostali Państwo do przedstawienia interpretacji indywidualnej w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od zakupów do ww. projektu. W związku z czym podatek VAT będzie kosztem kwalifikowalnym w tej części, w której nie mamy możliwości odliczenia.

Politechnika jest czynnym podatnikiem podatku VAT i posiada NIP: (…).

Uczelnia prowadzi działalność opodatkowaną, zwolnioną z podatku VAT i niepodlegającą podatkowi VAT.

Wstępny prewspółczynnik stosowany przez Politechnikę wynosi 11%, a współczynnik struktury 19% dla roku 2022.

Najważniejsze informacje dotyczące projektu:

1. Nazwa projektu:

(…);

2. Kierownik/koordynator projektu: D.H;

3. Okres realizacji: I 2023 r. – IV kwartał 2024 r.;

4. Źródło dofinansowania: Program Rozwoju Obszarów Wiejskich 2014–2020;

5. Przedmiot projektu (opis): Projekt będzie realizowany w partnerstwie z następującymi podmiotami, które tworzą grupę operacyjną:

- Rolnik M. – lider projektu;

- Politechnika (P);

- Uniwersytet (U);

- B Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Hotel (…)).

Partnerstwo w ramach projektu zostało zawarte w celu zoptymalizowania rezultatów projektu. Politechnika dysponuje wysoko wykwalifikowaną kadrą, która zapewni realizację zadań badawczych.

Głównym celem jest zbudowanie i wdrożenie oferty enoturystycznej w formie pakietów, dzięki której możliwe będzie uruchomienie nowych kanałów dystrybucji lokalnych produktów (`(...)`) z obszaru (…) do usług z sektora turystycznego, w tym usług hotelarskich, gastronomicznych i eventowych. Tworzenie pakietów ma również na celu wdrożenie ścieżek edukacji, istotnie kształtujących świadomość konsumenta w zakresie agrotechnik (`(...)`) na przykładzie uprawy a i b.

Działania w ramach projektu obejmują realizację badań naukowych oraz zakup sprzętu i wyposażenia.

Operacja będzie przebiegać w dwóch równoległych ścieżkach innowacji:

A. Ścieżka innowacji menedżerskich (metod organizacji, marketingu i oferty):

Etap I – Identyfikacja preferencji i segmentacja klientów:

Etap zakłada identyfikację potrzeb i oczekiwań potencjalnych klientów indywidualnych i biznesowych z okolicznych miast. Do tego celu potrzebne będzie zaprojektowanie bazy danych opartych na atrybutach profili klientów służących do projektowania aktywności enoturystycznych w kolejnym kroku. Dane przechowywane w bazie centralnej skrócą czas trwania cyklu procesu analizy, zmniejszą koszty i zoptymalizują procesy automatyzacji zharmonizowanego modelu danych.

W ramach etapu I będą wykonywane badania własne: 100%:

1. Opracowanie narzędzi do badań profili preferencji (P);

2. Opracowanie atrybutów do segmentacji klientów: (P).

Cel do którego zostanie wykorzystanie zadanie:

Cel badawczy: identyfikacja potrzeb i oczekiwań potencjalnych klientów indywidualnych i biznesowych z okolicznych miast.

Cel dydaktyczny: wykorzystanie wyników badań do doskonalenia treści zajęć z obszaru marketing i zarządzanie prowadzonych na kierunku (…).

Etap II – Identyfikacja powiązań i relacji w sieciach enoturystycznych:

Na tym etapie planowane jest zaprojektowanie atrybutów do autorskiej bazy danych, zbieranie i gromadzenie danych do bazy profili klientów, opracowanie wymagań do pakietów enoturystycznych, implementacja bazy danych do systemu, testowanie bazy danych, opracowanie interfejsu graficznego oraz szkolenia użytkowników (usługodawców) w zakresie wprowadzania danych do systemu i ich weryfikacja. Ten etap zakończy powstanie sprofilowanej bazy danych oraz pozyskanie kolejnego zbioru danych do wykonania modelowania i symulacji usług sieciowych. Utworzenie jednolitej bazy danych rozszerzy pole innowacji, umożliwiając jednocześnie czerpanie jak największych korzyści z analizy danych i wyznaczając kierunek dla zwinnego rozwoju innowacji usług enoturystycznych. W ramach etapu II będą wykonywane badania własne oraz usługi na zlecenie (badania w laboratorium A):

1. Analiza wymagań funkcjonalnych, niefunkcjonalnych i technicznych do stworzenia relacyjnej bazy danych (P);

2. Projektowanie autorskiej bazy danych (zadanie zlecone A);

3. Implementacja bazy danych do systemu symulacyjnego (zadanie zlecone A);

4. Testowanie bazy na danych symulowanych: (zadanie zlecone A);

5. Opracowanie interfejsu graficznego bazy danych: (zadanie zlecone A);

6. Szkolenie uczestników pakietów połączone ze spotkaniem zespołów badawczych (delegacje) (P);

7. Weryfikacja poprawności danych w pakietów i zespołów badawczych: (P).

Cel do którego zostanie wykorzystanie zadanie:

Cel badawczy: zaprojektowanie systemu symulacji do analiz sieciowych usług i aktywności enoturystycznych w obszarze (…) uwzględniając profile klientów.

Cel dydaktyczny: wykorzystanie wyników badań do doskonalenia treści zajęć ze specjalizacji (…) oraz (…) prowadzonych na kierunku (…).

Etap III – Opracowanie pakietów enoturystycznych z wykorzystaniem metod maszynowego uczenia się:

Na tym etapie zespół naukowy opracowuje metodę analizowania sieciowych pakietów enoturystycznych, wykona analizy, symulacje funkcjonowania pakietów, opracuje metodę maszynowego uczenia się do pakietowania aktywności enoturystycznych oraz lokowania w nich rzemieślniczych produktów (`(...)`). Etap kończy się przeszkoleniem użytkowników systemu z inteligentnego zarządzania pakietami enoturystycznymi.

W ramach Etapu III będą wykonywane badania własne oraz usługi na zlecenie (badania w laboratorium A):

1. Analiza wymagań pakietów enoturystycznych: (P);

2. Opracowanie modelu danych wejściowych do metody maszynowego uczenia (zadanie zlecone A);

3. Opracowanie metody maszynowego uczenia do pakietowania aktywności enoturystycznych (zadanie zlecone A);

4. Testowanie metody z wykorzystaniem opracowanej bazy danych (zadanie zlecone A);

5. Szkolenia z funkcjonowania systemu oraz spotkania robocze zespołów badawczych: (P).

Cel, do którego zostanie wykorzystanie zadanie:

Cel badawczy: opracowanie metody maszynowego uczenia się do tworzenia pakietów enoturystycznych i lokowania w nich produktów lokalnych.

Cel dydaktyczny: wykorzystanie wyników badań do doskonalenia treści zajęć ze specjalizacji (…) oraz (…) prowadzonych na kierunku (…).

Za realizację powyższych zadań badawczych (ścieżka A) odpowiedzialna jest P.

B. Ścieżka innowacji technicznych (technologii (`(...)`) i jakości produktów przetwórstwa) – realizowane przez Uniwersytet:

(`(...)`)

6. Zakupy jakie będą dokonywane w ramach projektu przez Politechnikę to zakup usług od A:

- Projektowanie autorskiej bazy danych;

- Implementacja bazy danych do systemu symulacyjnego;

- Testowanie bazy na danych symulowanych;

- Opracowanie interfejsu graficznego bazy danych;

- Opracowanie modelu danych wejściowych do metody maszynowego uczenia;

- Opracowanie metody maszynowego uczenia do pakietowania aktywności enoturystycznych;

- Testowanie metody z wykorzystaniem opracowanej bazy danych.

Koszty zakupu urządzeń realizowane przez Partnerów, nie P:

- Ciągnik Sadowniczy;

- Dwurzędowy opryskiwacz;

- M 1;

- M 2;

- M 3.

7. Efekty projektu to:

W ramach ścieżki innowacji menedżerskich planowane są następujące rezultaty:

· Identyfikacja profili klientów indywidualnych i grupowych dla enoturystyki lokalnej;

· Opracowanie metody maszynowego uczenia się w tokowaniu produktów lokalnych do usług turystycznych;

· Zaprojektowanie tematycznych pakietów turystyki winiarskiej;

· Zaprojektowanie ścieżki edukacji nt. metod (`(...)`) w uprawie a i b;

· Stworzenie systemu rezerwacyjnego dla klientów pakietów oraz inteligentnego systemu zarządzania pakietami dla użytkowników (rolnika, przetwórcy oraz usługodawców).

W ramach ścieżki innowacji technicznych planowane są następujące rezultaty:

· Opracowanie sposobu precyzyjnych upraw a i b;

· Identyfikacja mikroflory siedliska;

· Stworzenie kolekcji kultur (`(...)`);

· Opracowanie procesu technologicznego produkcji (`(...)`).

8. Beneficjenci projektu to członkowie grupy operacyjnej:

- Rolnik M. – lider projektu;

- Politechnika (P);

- Uniwersytet (U);

- B Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością ( Hotel (…)).

9. Z efektów projektu nieodpłatnie będą korzystali członkowie Grupy Operacyjnej utworzonej zgodnie z §10 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2016 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania oraz wypłaty pomocy finansowej w ramach działania „Współpraca” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014–2020 (Dz. U. z 2020 r., poz. 80 i 2399 oraz z 2021 r. poz. 2130). Członkowie grupy operacyjnej będą wykorzystywali wyniki prac badawczych i będą mieli prawo do stworzenia oferty enoturystycznej na podstawie wyników tych badań. Badania są robione na potrzeby członków grupy operacyjnej i będą im nieodpłatnie udostępnione w ramach realizacji projektu.

10. Politechnika będzie wykorzystywać projekt/efekty projektu do działalności zwolnionej z podatku VAT, jak i niepodlegającej ustawie o VAT.

11. Właścicielami efektów projektu będą beneficjenci projektu, którzy zachowują prawo własności do aparatury, sprzętu, materiałów i innych dóbr materialnych, a także wartości niematerialnych i prawnych zakupionych lub wytworzonych przez me w ramach realizacji projektu.

12. Projekt nie będzie generował przychodu po stronie Politechniki.

13. Zakupy dokonywane w związku z realizacją projektu lub efekty projektu nie będą w jakikolwiek sposób wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych podatkiem VAT po stronie Politechniki.

14. Dodatkowe informacje:

Zgodnie z umową konsorcjum, tworzącą grupę operacyjną, zawartą przez lidera projektu oraz partnerów dotyczącą projektu (…) zapisano m.in.:

1. Prawa do przedmiotów własności intelektualnej, w tym autorskie prawa majątkowe oraz prawa własności przemysłowej powstałe w wyniku realizacji projektu przysługują tej stronie, która je wytworzyła w zakresie powierzonych zadań projektu.

2. W razie wspólnego wytworzenia przez strony w wyniku realizacji projektu, w szczególności takiego, który może być przedmiotem wniosku o nadanie praw ochronnych na mocy przepisów prawa stronom, które je wspólnie wytworzyły przysługuje współwłasność proporcjonalnie do wkładu twórczego lub wkładu finansowego.

3. Podobnie jak w punkcie powyżej, prawa współwłasności przemysłowej do wyników prac mających cechy wynalazku, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego lub znaku towarowego uzyskane w ramach realizacji projektu są własnością strony, która je wytworzyła, w razie wspólnego wytworzenia przez strony przysługuje współwłasność proporcjonalnie do wkładu twórczego lub wkładu finansowego.

4. Korzystanie z praw do wyników badań naukowych lub innych dóbr niematerialnych wytworzonych w ramach projektu, należących do danej strony lub stron przez stronę, do której te prawa nie należą, wymaga zawarcia odrębnych pisemnych umów. Przekazanie posiadanych praw majątkowych pomiędzy Liderem a Członkiem lub Członkami następuje za wynagrodzeniem według wartości rynkowej tych praw.

5. Strona albo Strony posiadające prawa do wyników badań, które mogą być przedmiotem zgłoszenia do udzielenia ochrony mają prawo do:

· dokonania zgłoszeń patentowych na wynalazek;

· składania wniosków o uzyskanie prawa ochronnego na wzór użytkowy, znak towarowy;

· składania wniosków o uzyskanie prawa z rejestracji wzoru przemysłowego.

6. W zakresie niezbędnym do realizacji projektu, Członkowi przysługuje uprawnienie do nieodpłatnego korzystania z utworów i przedmiotów praw własności przemysłowej uzyskanych przez innych Członków w ramach realizacji projektu. W razie zaistnienia takiej potrzeby, każdy z uprawnionych lub współuprawnionych Członków będzie zobowiązany do udzielenia nieodpłatnych licencji lub stosownych zezwoleń pozostałym członkom na okres realizacji projektu (tj. do czasu zaakceptowania przez ARiMR końcowego rozliczenia).

Politechnika nie przewiduje komercjalizacji w tym projekcie, na ten moment nie zamierzają Państwo w przyszłości dokonywać komercjalizacji efektów projektu. Taka możliwość może się pojawić po projekcie, jeśli będzie popyt czyli zgłoszenia innych winiarni na zastosowanie wypracowanego rozwiązania. Jednakże z racji tego, że projekt ma charakter nowatorski, a więc zakłada się przeprowadzenie eksperymentów do wytworzenia innowacji oraz próbę jej pierwszej implementacji przez konsorcjantów, nie można jeszcze stwierdzić, czy ta innowacja przyniesie zakładane efekty.

Konsorcjum zostało powołane do realizacji wspólnego celu, jakim jest opracowanie metody pakietowania usług (`(...)`) z turystycznymi. Jeśli zakładany cel zostanie zrealizowany, to zgodnie z ustaleniami wynikającymi z umowy konsorcjum, Politechnika nabędzie własność intelektualną wynikającą z realizacji zadań badawczych do ścieżki innowacji A (z zakresu metod organizacji i marketingu). Politechnika będzie wykorzystywać projekt/efekty projektu do działalności zwolnionej z podatku VAT, jak i niepodlegającej ustawie o VAT.

Oświadczają Państwo, że elementy stanu faktycznego, objęte wnioskiem o wydanie interpretacji, w dniu złożenia wniosku, nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego.

W uzupełnieniu wskazali Państwo następujące informacje:

Państwa zdaniem otrzymana dotacja nie będzie stanowić wynagrodzenia za czynności/usługi/dostawę świadczone w ramach realizacji projektu, tak jak już to przedstawili Państwo we wniosku ORD-IN stanowisko do pytania 1.

Państwa zdaniem otrzymana dotacja nie ma bezpośredniego wpływu na cenę, tak jak już to Państwo przedstawili we wniosku ORD-IN stanowisko do pytania 1.

Jeżeli nie zrealizują Państwo przypisanych Państwu w zakresie projektu zadań, będą Państwo zobligowani do zwrócenia otrzymanego na ten cel dofinansowania (zwrócenia otrzymanych środków).

Politechnika nie jest podwykonawcą. Politechnika jako strona konsorcjum wykonuje swoją część projektu, aby wspólnie zrealizować projekt.

W umowie konsorcjum zapisano:

· Grupa Operacyjna jest zobowiązana realizować Operację zgodnie z założeniami, w szczególności z jej harmonogramem, zaplanowanymi zadaniami i przyjętym przez Strony ich podziałem, z zastrzeżeniem, że każdy Członek musi mieć konkretne zadanie/a do wypełnienia w trakcie realizacji Operacji.

· Każda Strona samodzielnie ponosi koszty zadań przez nią realizowanych w ramach Operacji i zobowiązana jest zagwarantować odpowiednie środki finansowe na ich właściwą i terminową realizację, które następnie zostaną wykazane we wniosku o płatność i zrefundowane przez ARiMR.

· Każdy z Członków jest odpowiedzialny za należyte wykonanie przydzielonego mu do realizacji zadania (zadań) oraz wydatkowanie środków finansowych przewidzianych i zaplanowanych na ich realizację w budżecie.

Faktury za nabycie usług od A będą wystawione na Politechnikę.

A to skrót od Uniwersytet A. A jest podwykonawcą, nie jest partnerem w projekcie.

Otrzymane przez Państwa dofinansowanie może być przeznaczone wyłącznie na realizację przypisanego w ramach projektu zadania. Nie może być przeznaczone na inną prowadzoną przez Państwa działalność.

W trakcie realizacji projektu są Państwo zobowiązani do rozliczania się z otrzymanych środków finansowych na realizację przypisanego Państwu zakresu zadań. Politechnika będzie przekazywała Liderowi partnerstwa informację o poniesionych w ramach realizacji zadań projektowych kosztach (dokumenty księgowe, przelewy). Lider będzie przedstawiał je do rozliczenia (refundacji) do Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, celem wypłacenia środków. Po weryfikacji ARiMR wniosku o płatność i przelaniu środków na kontro Lidera, Lider przekaże należne dofinansowane (z tytułu refundacji kosztów poniesionych przez Politechnikę na realizację danego zadania/danych zadań) na kontro Politechniki.

W przypadku braku dofinansowania, nie przystąpiliby Państwo do realizacji projektu.

W części realizowanej przez Politechnikę efekty projektu nie będą komercyjne.

Politechnika nie przewiduje komercjalizacji w tym projekcie, na ten moment nie zamierzają Państwo w przyszłości dokonywać komercjalizacji efektów projektu. Taka możliwość może się pojawić po projekcie, jeśli będzie popyt czyli zgłoszenia innych winiarni na zastosowanie wypracowanego rozwiązania. Jednakże z racji tego, że projekt ma charakter nowatorski, a więc zakłada się przeprowadzenie eksperymentów do wytworzenia innowacji oraz próbę jej pierwszej implementacji przez konsorcjantów, nie można jeszcze stwierdzić, czy ta innowacja przyniesie zakładane efekty. Konsorcjum zostało powołane do realizacji wspólnego celu, jakim jest opracowanie metody pakietowania usług winiarskich z turystycznymi. Jeśli zakładany cel zostanie zrealizowany to zgodnie z ustaleniami wynikającymi z umowy konsorcjum, Politechnika nabędzie własność intelektualną wynikającą z realizacji zadań badawczych do ścieżki innowacji A (z zakresu metod organizacji i marketingu). Politechnika będzie wykorzystywać projekt/efekty projektu do działalności zwolnionej z podatku VAT jak i niepodlegającej ustawie o VAT.

Pytania

1. Czy kwota dofinansowania otrzymanego od Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, za pośrednictwem lidera, przez konsorcjanta, Politechnikę podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jako dotacja mająca bezpośredni wpływ na cenę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, czy też jako wynagrodzenie za świadczenie usługi w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT?

2. W jaki sposób Politechnika jako konsorcjant powinna udokumentować otrzymane dofinansowanie? Czy właściwym dokumentem będzie w tym przypadku faktura VAT, czy też inny dowolny dokument rozliczeniowy np. faktura wewnętrzna? W przypadku, gdy właściwym dokumentem będzie faktura VAT, to na kogo powinna zostać wystawiona?

3. Czy Politechnice będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków ponoszonych w ramach realizacji Projektu?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko Politechniki do pytania 1:

Kwota dofinansowania otrzymanego od Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, za pośrednictwem lidera, przez konsorcjanta Politechnikę nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż nie ma bezpośredniego wpływu na cenę ani nie jest wynagrodzeniem za świadczone usługi w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT.

Stanowisko Politechniki do pytania 2:

Otrzymanego dofinansowania nie należy udokumentować fakturą VAT.

Stanowisko Politechniki do pytania 3:

Politechnice nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków ponoszonych w ramach realizacji Projektu wobec uwarunkowań opisanych we wniosku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie zaś do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu.

Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, że nie każde działanie, powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy.

Pojęcie „dostawa towarów” w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Z kolei każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

· w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

· świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Przy czym oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby się lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy).

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Zatem, pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu świadczącego usługę do żądania od odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Należy podkreślić, że przepisy dotyczące funkcjonowania podatku VAT w krajach członkowskich Unii Europejskiej podlegają harmonizacji na zasadach określonych w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1, ze zm.), zwanej dalej dyrektywą. Uszczegółowieniem zasad obowiązywania i funkcjonowania podatku VAT określonych w dyrektywie są wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).

TSUE, w wyroku z dnia 27 października 2011 r. w sprawie C-93/10 Finanzamt Essen-NordOst przeciwko GFKL Financial Services AG wskazał, że „(`(...)`) w ramach systemu podatku VAT czynnościami podlegającymi opodatkowaniu są transakcje między stronami, przewidujące zapłatę ceny lub inne wynagrodzenie. Zatem jeżeli czynność polega jedynie na świadczeniu jednej ze stron, bez bezpośredniego wynagrodzenia, nie ma podstawy opodatkowania, w związku z czym świadczenie takie nie podlega podatkowi VAT (zob. wyrok z dnia 29 października 2009 r. w sprawie C-246/08 Komisja przeciwko Finlandii, Zb. Orz. s. I 10605, pkt 43). W tym świetle świadczenie usługi następuje «odpłatnie» w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy VAT, a zatem podlega opodatkowaniu, tylko jeżeli pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy (ww. wyrok w sprawie MKG-Kraftfahrzeuge-Factoring, pkt 47). Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem «świadczenie usług dokonywane odpłatnie» w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy wymaga bezpośredniego związku między wyświadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem (wyrok z dnia 29 lipca 2010 r. w sprawie C-40/09 Astra Zeneca UK, Zb. Orz. s. 1 7505, pkt 27 i przytoczone orzecznictwo)” (pkt 17-19).

W wyroku z dnia 27 marca 2014 r. w sprawie C-151/13 Le Rayon d’Or SARL przeciwko Ministre de l’Économie et des Finances Trybunał wskazał, że „(`(...)`) aby świadczenie usług mogło być uznane za «odpłatne» w rozumieniu tej dyrektywy, nie wymaga ona, aby świadczenie wzajemne za taką usługę było uzyskane bezpośrednio od jej odbiorcy. Świadczenie wzajemne może pochodzić także od osoby trzeciej (zob. podobnie wyrok Loyalty Management UK i Baxi Group, C-53/09 i C-55/09, EU:C:2010:590, pkt 56)” (pkt 34).

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Zatem, aby dana czynność (usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Należy również wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W przedmiotowej sprawie, w ramach umowy konsorcjum, Politechnika realizuje projekt pn.: (…). Głównym celem projektu jest zbudowanie i wdrożenie oferty enoturystycznej w formie pakietów, dzięki której możliwe będzie uruchomienie nowych kanałów dystrybucji lokalnych produktów (`(...)`) do usług z sektora turystycznego, w tym usług hotelarskich, gastronomicznych i eventowych. Tworzenie pakietów ma również na celu wdrożenie ścieżek edukacji, istotnie kształtujących świadomość konsumenta w zakresie agrotechnik (`(...)`) na przykładzie uprawy a i b. Działania w ramach projektu obejmują realizację badań naukowych oraz zakup sprzętu i wyposażenia.

Politechnika jest odpowiedzialna za realizację zadań badawczych w zakresie ścieżki A, tj. ścieżki innowacji menadżerskich (metod organizacji, marketingu i oferty). W ramach tej ścieżki Politechnika wykona następujące zadania: opracowanie narzędzi do badań profili preferencji oraz opracowanie atrybutów do segmentacji klientów (etap I); analiza wymagań funkcjonalnych, niefunkcjonalnych i technicznych do stworzenia relacyjnej bazy danych, szkolenie uczestników pakietów połączone ze spotkaniami zespołów badawczych (delegacje) oraz weryfikacja poprawności danych pakietów i zespołów badawczych (etap II); analiza wymagań pakietów enoturystycznych oraz szkolenia z funkcjonowania systemu i spotkania robocze zespołów badawczych (etap III).

W ramach projektu Politechnika zakupi usługi:

- Projektowanie autorskiej bazy danych;

- Implementacja bazy danych do systemu symulacyjnego;

- Testowanie bazy na danych symulowanych;

- Opracowanie interfejsu graficznego bazy danych;

- Opracowanie modelu danych wejściowych do metody maszynowego uczenia;

- Opracowanie metody maszynowego uczenia do pakietowania aktywności enoturystycznych;

- Testowanie metody z wykorzystaniem opracowanej bazy danych.

W ramach ścieżki innowacji menedżerskich (ścieżka A) planowane są następujące rezultaty:

· Identyfikacja profili klientów indywidualnych i grupowych dla enoturystyki lokalnej;

· Opracowanie metody maszynowego uczenia się w tokowaniu produktów lokalnych do usług turystycznych;

· Zaprojektowanie tematycznych pakietów turystyki winiarskiej;

· Zaprojektowanie ścieżki edukacji nt. metod (`(...)`) w uprawie a i b;

· Stworzenie systemu rezerwacyjnego dla klientów pakietów oraz inteligentnego systemu zarządzania pakietami dla użytkowników (rolnika, przetwórcy oraz usługodawców).

Beneficjentami projektu będą członkowie grupy operacyjnej, którzy będą korzystali z efektów projektu nieodpłatnie. Członkowie grupy operacyjnej będą wykorzystywali wyniki prac badawczych i będą mieli prawo do stworzenia oferty enoturystycznej na podstawie wyników tych badań. Badania są robione na potrzeby członków grupy operacyjnej i będą im nieodpłatnie udostępnione w ramach realizacji projektu. Właścicielami efektów projektu będą beneficjenci projektu, którzy zachowują prawo własności do aparatury, sprzętu, materiałów i innych dóbr materialnych, a także wartości niematerialnych i prawnych zakupionych lub wytworzonych przez nie w ramach realizacji projektu.

Politechnika będzie wykorzystywać projekt/efekty projektu do działalności zwolnionej z podatku VAT, jak i niepodlegającej ustawie o VAT. Projekt nie będzie generował przychodu po stronie Politechniki. Zakupy dokonywane w związku z realizacją projektu lub efekty projektu nie będą w jakikolwiek sposób wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych podatkiem VAT po stronie Politechniki.

Politechnika nie przewiduje komercjalizacji w tym projekcie, na ten moment nie zamierzają Państwo w przyszłości dokonywać komercjalizacji efektów projektu. Taka możliwość może się pojawić po projekcie, jeśli będzie popyt czyli zgłoszenia innych winiarni na zastosowanie wypracowanego rozwiązania. Jednakże z racji tego, że projekt ma charakter nowatorski, a więc zakłada się przeprowadzenie eksperymentów do wytworzenia innowacji oraz próbę jej pierwszej implementacji przez konsorcjantów, nie można jeszcze stwierdzić czy ta innowacja przyniesie zakładane efekty.

Z opisu sprawy wynika, że w przypadku, gdy nie zrealizują Państwo przypisanych w projekcie zadań, będą Państwo zobligowani do zwrócenia otrzymanego na ten cel dofinansowania. Dofinansowanie może być bowiem przeznaczone wyłącznie na realizację przypisanych w ramach projektu zadań. Ponadto są Państwo zobowiązani do rozliczania się z otrzymanych środków finansowych na realizację przypisanych zadań. Jednak dotacja ta, w Państwa ocenie, nie ma bezpośredniego wpływu na cenę.

W przedmiotowej sprawie Państwa wątpliwości dotyczą w pierwszej kolejności ustalenia, czy kwota dofinansowania otrzymanego za pośrednictwem lidera podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako dotacja mająca bezpośredni wpływ na cenę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, czy też jako wynagrodzenie za świadczenie usługi w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy. Stosownie do tego przepisu:

Podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Na podstawie art. 29a ust. 7 ustawy:

Podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;

2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;

3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady podstawa opodatkowania obejmuje wszystko co stanowi wartość otrzymanego świadczenia, które dostawca lub świadczący usługę otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego. Przepis art. 29a ust. 6 i ust. 7 wymienia elementy, które powinny być wliczane bądź nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy towaru lub świadczenia usługi.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Przepis art. 29a ust. 1 ustawy stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, ze zm.), zwanej dalej: Dyrektywą 2006/112/WE Rady, z treści którego wynika, że:

W odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Związane jest to z tym, że podstawa opodatkowania stanowi wartość faktycznie uzyskaną przez sprzedawcę z tytułu danej opodatkowanej czynności. Należy jednocześnie wskazać, że nie ma tu znaczenia status podmiotu wypłacającego dofinansowanie ani pochodzenie środków, z których to dofinansowanie jest wypłacane.

Z treści powołanych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dofinansowania za stanowiące podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dofinansowanie dokonywane jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dofinansowanie niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Nie ma przy tym znaczenia, od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy, czy od osoby trzeciej, ważne jest, aby było to wynagrodzenie za daną konkretną usługę lub za daną konkretną dostawę.

Należy zauważyć, że otrzymanie dofinansowania (dotacji, dopłaty) nie stanowi samo w sobie żadnej czynności, ani też zdarzenia opodatkowanego. Dotacje (dopłaty) podlegają bowiem opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Dotacje, które stanowią dopłatę do ceny sprzedawanych towarów, czy świadczonych usług, są ściśle związane z daną usługą, czy towarem i podlegają opodatkowaniu.

Jak wskazano powyżej, włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie ceny konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc obrotem ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Dla określenia, czy dane dotacje mają czy też nie bezpośredni wpływ na cenę świadczonych usług, a co za tym idzie – czy podlegają opodatkowaniu, istotne są zatem szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Tym samym podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności – nie podlega opodatkowaniu.

Koniecznym zatem dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy jest wyjaśnienie pojęcia „subwencja bezpośrednio związana z ceną”.

W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des produits wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Limited v. Commisioners od Customs and Excise, w skrócie KNW).

W wyroku C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencję, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarówi usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy, by możliwe było jej ustalenie. Cena, jaką płaci nabywca, musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, że dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu usługę pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.

W wyroku C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.

Jeżeli otrzymywana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

Należy zwrócić uwagę, że dla określenia, czy dana dotacja jest, czy nie jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, istotne są szczegółowe warunki jej przyznawania, określające cel, na który ta dotacja jest przeznaczona.

Jak już wskazano, kryterium uznania dotacji za zwiększającą obrót stanowi stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią obrotu w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy, czyli nie zwiększają podstawy opodatkowania tym podatkiem.

Tym samym, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności – nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Jak wskazano powyżej kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest stwierdzenie, że dotacja przekazywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wskazać również należy, że konsorcjum jest organizacją zrzeszającą kilka podmiotów gospodarczych na określony czas, w konkretnym celu. Jakkolwiek ani w prawie cywilnym ani w prawie podatkowym nie występuje legalna definicja konsorcjum, przyjmuje się, że zawarcie umowy konsorcjum możliwe jest na podstawie art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2022 r., poz. 1360 ze zm.), w ramach tzw. swobody umów.

W konsekwencji strony zawierające umowę konsorcjum mogą ją ukształtować w sposób dowolny, byleby jej treść lub cel nie sprzeciwiały się ustawie, zasadom współżycia społecznego oraz właściwości takiego stosunku. Konsorcjum nie jest jednak podmiotem gospodarczym, nie posiada osobowości prawnej ani podmiotowości prawnej, nie musi być rejestrowane, ani mieć odrębnej nazwy czy też siedziby. Podmioty tworzące konsorcjum są, co do zasady, niezależne w swoich dotychczasowych działaniach (czyli w działaniach niezwiązanych z konsorcjum), a w działaniach związanych z konsorcjum realizują wspólne przedsięwzięcie objęte porozumieniem. Zawierając umowę konsorcyjną podmioty mogą określić, kto będzie reprezentował konsorcjum na zewnątrz (może to być także osoba trzecia). Co do zasady, konsorcja nie mają też wspólnego majątku (chociaż mogą mieć wspólne konto rozliczeniowe), a wszelkie formy płatności regulowane są przez firmę lub osobę reprezentującą konsorcjum.

Przechodząc zatem na grunt prawa podatkowego, należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15a ustawy który został dodany ustawą o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw z dnia 29 października 2021 r. (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105, z Dz.U. z 2022 r. poz. 1265, ze zm., z Dz.U. z 2022 r. poz. 1301), który wchodzi w życie 1 stycznia 2023 r.:

Podatnikiem, o którym mowa w art. 15, może być również grupa podmiotów powiązanych finansowo, ekonomicznie i organizacyjnie, które zawrą umowę o utworzeniu grupy VAT.

Grupę VAT mogą utworzyć podatnicy:

  1. posiadający siedzibę na terytorium kraju lub

  2. nieposiadający siedziby na terytorium kraju, w zakresie, w jakim prowadzą działalność gospodarczą na terytorium kraju za pośrednictwem oddziału położonego na terytorium kraju.

Podatników uważa się za powiązanych finansowo, jeżeli jeden z podatników będących członkiem grupy VAT posiada bezpośrednio ponad 50% udziałów (akcji) w kapitale zakładowym lub ponad 50% praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub ponad 50% prawa do udziału w zysku, każdego z pozostałych podatników będących członkami tej grupy.

Podatników uważa się za powiązanych ekonomicznie, jeżeli:

  1. przedmiot głównej działalności członków grupy VAT ma taki sam charakter lub

  2. rodzaje działalności prowadzonej przez członków grupy VAT uzupełniają się i są współzależne, lub

  3. członek grupy VAT prowadzi działalność, z której w całości lub w dużej mierze korzystają inni członkowie grupy VAT.

Podatników uważa się za powiązanych organizacyjnie, jeżeli:

  1. prawnie lub faktycznie, bezpośrednio lub pośrednio, znajdują się pod wspólnym kierownictwem, lub

  2. organizują swoje działania całkowicie lub częściowo w porozumieniu.

Warunek istnienia powiązań finansowych, ekonomicznych i organizacyjnych pomiędzy członkami grupy VAT musi być spełniony nieprzerwanie przez okres, w jakim ta grupa posiada status podatnika.

Umowa o utworzeniu grupy VAT jest sporządzana na piśmie i zawiera co najmniej:

  1. nazwę grupy VAT z dodatkowym oznaczeniem „grupa VAT” lub „GV”;

  2. dane identyfikacyjne podatników tworzących grupę VAT, w tym dane dotyczące oddziału w przypadku podatnika nieposiadającego siedziby na terytorium kraju, oraz wysokość kapitału zakładowego każdego z tych podatników;

  3. wskazanie przedstawiciela grupy VAT, wyznaczonego spośród jej członków;

  4. dane identyfikacyjne udziałowców (akcjonariuszy) i wysokość ich udziału w kapitale zakładowym podatników tworzących grupę VAT, posiadających ponad 50% udziałów (akcji) w kapitale zakładowym tych podatników;

  5. wskazanie okresu, na jaki grupa VAT została utworzona, nie krótszego niż 3 lata.

W opisanej sytuacji przedsiębiorcy działający w ramach konsorcjum są odrębnymi podatnikami VAT, bowiem z opisu sprawy nie wynika, aby w tej sytuacji doszło do powstania grupy VAT. Powyższe oznacza, że działając w ramach konsorcjum powinni oni do wzajemnych rozliczeń stosować ogólne reguły wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług oraz aktów wykonawczych do niej, w tym także w zakresie wystawiania faktur VAT dokumentujących wykonywane przez nich czynności.

Jak wyżej wskazano opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie otrzymana dotacja w części przypisanej na realizację zadań przez Politechnikę nie będzie zwiększać podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika bowiem z opisu sprawy, projekt nie będzie generował przychodu po stronie Politechniki. Politechnika wykorzysta efekt swojej pracy celem realizowania projektu w części przypadającej na Państwa do celów badawczych i dydaktycznych.

W ramach etapu I będą wykonywane przez Państwa badania własne – opracowanie narzędzi do badań profili preferencji oraz Opracowanie atrybutów do segmentacji klientów.

Zadanie zostanie wykorzystane w celu badawczym do identyfikacji potrzeb i oczekiwań potencjalnych klientów indywidualnych i biznesowych z okolicznych miast oraz w celu dydaktycznym poprzez wykorzystanie wyników badań do doskonalenia treści zajęć z obszaru marketing i zarządzanie prowadzonych na kierunku (…).

W ramach etapu II planowane jest zaprojektowanie atrybutów do autorskiej bazy danych, zbieranie i gromadzenie danych do bazy profili klientów, opracowanie wymagań do pakietów enoturystycznych, implementacja bazy danych do systemu, testowanie bazy danych, opracowanie interfejsu graficznego oraz szkolenia użytkowników (usługodawców) w zakresie wprowadzania danych do systemu i ich weryfikacja. Ten etap zakończy powstanie sprofilowanej bazy danych oraz pozyskanie kolejnego zbioru danych do wykonania modelowania i symulacji usług sieciowych. Zadanie zostanie wykorzystane w celu badawczym do zaprojektowania systemu symulacji do analiz sieciowych usług i aktywności enoturystycznych w obszarze (…) uwzględniając profile klientów oraz w celu dydaktycznym poprzez wykorzystanie wyników badań do doskonalenia treści zajęć ze specjalizacji (…) oraz (…) prowadzonych na kierunku (…).

W ramach etapu III zespół naukowy opracowuje metodę analizowania sieciowych pakietów enoturystycznych, wykona analizy, symulacje funkcjonowania pakietów, opracuje metodę maszynowego uczenia się do pakietowania aktywności enoturystycznych oraz lokowania w nich rzemieślniczych produktów (`(...)`). Etap kończy się przeszkoleniem użytkowników systemu z inteligentnego zarządzania pakietami enoturystycznymi. Zadanie zostanie wykorzystane w celu badawczym do opracowania metody maszynowego uczenia się do tworzenia pakietów enoturystycznych i lokowania w nich produktów lokalnych oraz w celu dydaktycznym poprzez wykorzystanie wyników badań do doskonalenia treści zajęć ze specjalizacji (…) oraz (…) prowadzonych na kierunku (…).

Z efektów będą mogli nieodpłatnie korzystali członkowie Grupy Operacyjnej, tj. podmioty realizujące w ramach partnerstwa przedmiotowy projekt. Badania są robione na potrzeby członów Grupy Operacyjnej i będą im nieodpłatnie udostępnione w ramach realizacji projektu. W części realizowanej przez Politechnikę efekty projektu nie będą komercyjne.

Zatem uznać należy, że otrzymane środki na realizację zadania w części przypisanej Politechnice, nie stanowią należności za świadczone usługi. W opisanej sytuacji przekazane środki służą stworzeniu metod organizacji, marketingu i oferty, w tym celu stworzą Państwo bazę danych i ją sprofilują oraz opracują metodę analizowania pakietów. Wykorzystają to Państwo we własnych celach badawczych i dydaktycznych.

Zatem, po analizie przedstawionego zdarzenia przyszłego należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie nie zaistniały przesłanki do uznania, że otrzymane przez Politechnikę dofinansowanie dotyczące projektu w części realizowanej przez Politechnikę nie jest dotacją mającą bezpośredni wpływ na cenę świadczonych przez nią usług ani wynagrodzeniem za świadczenie usług, a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podsumowując, kwota dofinansowania otrzymanego za pośrednictwem lidera przez Państwa nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako dotacja mająca bezpośredni wpływ na cenę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy ani jako wynagrodzenie za świadczenie usługi w rozumieniu art. 8 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Kolejne Państwa wątpliwości dotyczą sposobu udokumentowania otrzymanego dofinansowania.

Zasady wystawiania faktur zostały uregulowane w Dziale XI ustawy w Rozdziale 1 – Faktury.

Na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

  1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

  2. wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

  3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

  4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c) dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

Przepis art. 106b ust. 2 ustawy stanowi, że:

Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

W świetle art. 106b ust. 3 ustawy:

Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

  1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a) czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,

b) czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,

1a) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a) przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,

b) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

  1. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów – co do zasady – podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Generalnie ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż zwolnioną od podatku na podstawie przepisów ustawy lub rozporządzeń wykonawczych do niej oraz sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT. Jednakże nie ma przeszkód, aby w powyższych sytuacjach podatnik wystawiał fakturę.

Z opisu sprawy wynika, że bezpośrednim beneficjentem czynności wykonywanych przez Politechnikę w związku z realizacją Projektu, na które otrzymuje dofinansowanie z ARiMR za pośrednictwem Lidera, są członkowie Grupy Operacyjnej realizującej przedmiotowy projekt. Prawa do przedmiotów własności intelektualnej, w tym autorskie prawa majątkowe oraz prawa własności przemysłowej powstałe w wyniku realizacji projektu przysługują tej stronie, która je wytworzyła w zakresie powierzonych zadań projektu. W razie wspólnego wytworzenia przez strony w wyniku realizacji projektu, stronom, które je wspólnie wytworzyły przysługuje współwłasność proporcjonalnie do wkładu twórczego lub wkładu finansowego. W zakresie niezbędnym do realizacji projektu Członkowi przysługuje uprawnienie do nieodpłatnego korzystania z utworów i przedmiotów praw własności przemysłowej uzyskanych przez innych Członków w ramach realizacji projektu. W razie zaistnienia takiej potrzeby każdy z uprawnionych lub współuprawnionych Członków będzie zobowiązany do udzielenia nieodpłatnych licencji lub stosownych zezwoleń pozostałym członkom na okres realizacji projektu (tj. do czasu zaakceptowania przez ARiMR końcowego rozliczenia). Korzystanie z praw do wyników badań naukowych lub innych dóbr niematerialnych wytworzonych w ramach projektu należących do danej strony lub stron przez stronę, do której te prawa nie należą wymaga zawarcia odrębnych pisemnych umów. Przekazanie posiadanych praw majątkowych pomiędzy Liderem a Członkiem lub Członkami następuje za wynagrodzeniem wg wartości rynkowej tych praw. Nie dochodzi zatem w tym zakresie do żadnej sprzedaży. Politechnika nie świadczy usług w zamian za finansowanie otrzymane od ARiMR za pośrednictwem Lidera.

Skoro zatem nie są Państwo zobowiązani do wykonania żadnego świadczenia w związku z otrzymanym dofinansowaniem (za pośrednictwem Lidera) w części przeznaczonej na realizację powierzonych Państwu zadań, nie są Państwo również zobowiązani do wystawienia z tego tytułu faktury.

Wobec powyższego, do dokumentowania otrzymanych środków finansowych (dotacji) od ARiMR za pośrednictwem Lidera z tytułu wykonywanych przez Państwa zadań w ramach realizacji projektu, nie znajdą zastosowania przepisy art. 106b ustawy. Z tych względów nie są Państwo uprawnieni do wystawiania na rzecz ARiMR faktury, o której mowa w powołanych wyżej przepisach, dokumentującej dotację (dopłatę) otrzymaną na realizację zadań powierzonych Państwu do realizacji w ramach projektu.

Ponadto zauważyć należy, iż obowiązujące przepisy w zakresie podatku od towarów i usług nie odnoszą się do innych dokumentów niż faktury VAT, a tym samym nie wskazują rodzaju dokumentu, którym podatnik winien dokumentować czynności niepodlegające opodatkowaniu.

Brak jest natomiast przeciwwskazań na gruncie przepisów dotyczących podatku VAT dla udokumentowania otrzymywanej przez Państwa dotacji przez wystawienie np. not księgowych czy dokumentów wewnętrznych. Należy jednak zauważyć, że nota księgowa czy dokument wewnętrzny nie są dokumentami przewidzianymi przez przepisy ustawy o podatku od towarów i usług i jako takie nie są objęte regulacją tych przepisów.

Podsumowując, nie mają Państwo obowiązku udokumentowania otrzymanego dofinansowania fakturą VAT. Mogą Państwo udokumentować otrzymane dofinansowanie dowolnym wewnętrznym dokumentem rozliczeniowym.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 uznano za prawidłowe.

Kolejne Państwa wątpliwości dotyczą braku prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków ponoszonych w ramach realizacji projektu.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W świetle tego przepisu:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem, podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Bowiem, jak wynika z okoliczności sprawy – efekty zrealizowanego projektu będą wykorzystywane przez Politechnikę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT oraz do celów innych niż działalność gospodarcza – do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Ponadto – jak Państwo wskazali – Politechnika na ten moment nie zamierza komercjalizować efektów powstałych w ramach projektu w części zrealizowanej przez Politechnikę.

Podsumowując, nie będzie przysługiwać Państwu prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków ponoszonych w ramach realizacji Projektu.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy wskazać, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania), tj. opodatkowania kwoty dofinansowania otrzymanej przez Politechnikę, sposobu udokumentowania otrzymanego dofinansowania oraz prawa do odliczenia od wydatków poniesionych w ramach przedmiotowego projektu w części dotyczącej zadań realizowanych przez Politechnikę. Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga powyższych kwestii w odniesieniu do pozostałych członków Grupy Operacyjnej.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, tj. informacji, że projekt nie będzie generował przychodu po stronie Politechniki oraz braku komercjalizacji efektów projektu w części realizowanej przez Politechnikę, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Tutejszy Organ informuje, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;

  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili