Interpretacja indywidualna – stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe.

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:

- nieprawidłowe – w zakresie uznania, że sprzedaż przedmiotowych działek będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT (podatek od towarów i usług),

- prawidłowe – w zakresie uznania, że nie będzie Pan miał obowiązku rejestracji, jako podatnik VAT, ponieważ w związku z przedmiotową transakcją nie będzie dokonywał czynności charakterystycznych dla działalności gospodarczej opisanych w art. 15 ustawy o VAT.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Pana wniosek z 22 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zbycia niezabudowanych działek, zastosowania zwolnień od podatku VAT dla tej transakcji a także obowiązku złożenia zgłoszenia rejestracyjnego w związku z ww. transakcją wpłynął 29 czerwca 2022 r.

Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 1 września 2022 r. (data wpływu 5 września 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Nabył Pan na własność w dniu 29 grudnia 2014 r. nieruchomość gruntową, położoną w (`(...)`), gmin a (`(...)`) o powierzchni 23,7 h od (`(...)`).

Ww. nieruchomość gruntowa została podzielona geodezyjnie w latach 2021/2022 r. na 17 mniejszych działek. Działki powstałe w wnyki podziału nie zmieniły swojego charakteru, tj. są gruntami rolnymi, Działki rolne (17) wyodrębnione z całości terenu posiadają warunki zabudowy. Pozostała część nie posiada. Oznacza to, że można na nich wznieść budynki związane prowadzeniem działalności rolniczej w tym dom mieszkalny. Jest Pan (`(...)`) emerytem i prowadzi Pan sezonową działalność gospodarczą w (`(...)`) - wyłącznie w zakresie wynajmu pokoi we własnym domu rodzinnym. Nie planuje Pan prowadzić działalności w innym zakresie. Opisane wyżej 17 działek, powstałych w wyniku podziału i wyodrębnienia zamierza Pan, jako osoba prywatna sprzedać rodzinie i znajomym. Sprzedaż ww. działek w żaden sposób nie jest związana prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą. Działki te nie stanowią majątku firmowego.

W uzupełnieniu wniosku podał Pan poniżesz informacje:

- Numery działek: (`(...)`)

- Nieruchomość nabył Pan od (`(...)`), umową kupna z dnia (`(...)`) 2014 r. - akt notarialny (`(...)`). Nabycie nieruchomości nie było czynnością opodatkowaną podatkiem VAT. Nie została wystawiona faktura VAT.

- Nie przysługiwało - [odpowiedź na pytanie Organu - Czy w związku z nabyciem ww. nieruchomości przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego?].

- W celu włączenia nabytego gruntu rolnego do majątku prywatnego - [odpowiedź na pytanie Organu - W jakim celu wszedł pan w posiadanie ww. nieruchomości?].

- Podziału nieruchomości dokonał Pan po ponad 5 latach od daty nabycia nieruchomości od ANR. Powstałe w wyniku podziału działki zamierza Pan sprzedać w celu uzyskania środków finansowych m.in. na spłatę zadłużenia w banku i spłaty pożyczek zaciągniętych u osób prywatnych oraz zabezpieczenia finansowego dla siebie i swojej rodziny.

- Od czasu nabycia do czasu planowanej sprzedaży nieruchomość nie była wykorzystywana do jakichkolwiek celów związanych z działalnością (celów zarobkowych). Nie dokonywano na tej nieruchomości żadnych nakładów inwestycyjnych.

- Nieruchomość nie była udostępniana osobom trzecim.

- Nie jest Pan rolnikiem ryczałtowym oraz nie dokonywał Pan sprzedaży produktów rolnych we wskazanym w pytaniu zakresie [odpowiedź na pytanie Organu - Czy był/jest Pan rolnikiem ryczałtowym oraz dokonywali sprzedaży ewentualnych produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej prowadzonej na nieruchomości (działkach) będących przedmiotem wniosku? jeśli tak, to jakich i kiedy? czy sprzedaż była opodatkowana podatkiem VAT?].

- Poza podziałem zakupionej nieruchomości na 17 działek, nie poczynił Pan żadnych innych działań zwiększających wartość nieruchomości.

- Nie dokonał Pan sprzedaży nieruchomości [odpowiedź na pytanie Organu - Czy dokonywał Pan wcześniej sprzedaży nieruchomości (`(...)`)?].

- Nie dokonywał Pan żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży działek i pozyskania nabywcy.

- Posiada Pan nieruchomość (dom rodzinny, na którym widnieje hipoteka - pożyczka na kupno ziemi), w którym Pan zamieszkuje. Nie posiada Pan innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży w przyszłości.

- Na moment sprzedaży działki o numerach: (`(...)`) będą stanowiły teren niezabudowany. Taki charakter mają w chwili obecnej i nie ulegnie on zmianie do chwili sprzedaży.

- Dla ww. działek nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Dla działek o numerach (`(...)`) ustalono warunki zabudowy polegające na budowie 5 budynków mieszkalnych jednorodzinnych oraz 5 budynków gospodarczych. Dla działek o numerach (`(...)`) ustalono warunki zabudowy polegające na budowie 12 budynków mieszkalnych jednorodzinnych.

- W momencie sprzedaży działki o numerach: (`(...)`) nie będą zabudowane.

- Treść odpowiedzi udzielonych na pytania o numerach od 1 do 13 i 15 dotyczą wszystkich podanych we wniosku 17 działek, natomiast odpowiedź udzielona na pytanie numer 14 uwzględnia różnicę, co do rodzaju warunków zabudowy pomiędzy działkami o numerach: (`(...)`) a działkami o numerach: (`(...)`)

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy w świetle przedstawionego wyżej stanu przyszłego sprzedaż powstałych w wyniku podziału działek będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Sprzedaż ww. działek stanowiących grunty rolne będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. Ust. t.j. z 2022 r. poz. 931). Pana zdaniem nie będzie Pan miał obowiązku dokonania rejestracji jako podatnik VAT, gdyż nie będzie Pan dokonywał czynności charakterystycznych dla działalności gospodarczej opisanych w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy jednak wskazać, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Definicja podatnika została ujęta w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Stosowanie do tego artykułu:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 15 ust. 2 ww. ustawy:

Działalność gospodarcza –– obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.) - a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy – jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Należy wskazać, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości (działek) istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy, w celu dokonania sprzedaży nieruchomości (działek) podejmował/będzie Pan podejmował aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Analiza okoliczności sprawy oraz treści powołanych przepisów przy uwzględnieniu orzeczenia TSUE, prowadzi do wniosku, że nie można uznać Pana za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży udziałów w działkach będących przedmiotem wniosku.

Pomimo, że grunty spełniają definicję towaru zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, to okoliczności niniejszej sprawy nie wskazują, że sprzedając opisane we wniosku działki, będzie Pan działać w charakterze handlowca.

W opisu, który zawarł Pan we wniosku wynika, że prowadzi Pan sezonową działalność gospodarczą w zakresie wynajmu pokoi we własnym domu rodzinnym i nie planuje Pan prowadzić działalności w innym zakresie. W 2014 r. wszedł Pan w posiadanie nieruchomości gruntowej, a następnie po 5 latach od daty nabycia, dokonał Pan podziału nieruchomości w wyniku, którego wyodrębniono 17 działek będących przedmiotem wniosku.

Działki powstałe w wyniku podziału oznaczone nr: (`(...)`) planuje Pan sprzedać rodzinie i znajomym, a uzyskane ze sprzedaży środki przeznaczyć m.in. na spłatę zadłużenia w banku i spłaty pożyczek zaciągniętych u osób prywatnych oraz zabezpieczenia finansowego dla siebie i swojej rodziny.

Na moment sprzedaży działki będą stanowiły teren niezabudowany. Dla ww. działek nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Dla działek o numerach (`(...)`) ustalono warunki zabudowy polegające na budowie 5 budynków mieszkalnych jednorodzinnych oraz 5 budynków gospodarczych. Dla działek o numerach (`(...)`) ustalono warunki zabudowy polegające na budowie 12 budynków mieszkalnych jednorodzinnych.

Od czasu nabycia do czasu planowanej sprzedaży nieruchomość nie była wykorzystywana przez Pana do jakichkolwiek celów związanych z działalnością (celów zarobkowych). Nie dokonywał Pan na tej nieruchomości żadnych nakładów inwestycyjnych. Nieruchomość nie była udostępniana osobom trzecim. Poza podziałem zakupionej nieruchomości na 17 działek, nie poczynił Pan żadnych innych działań zwiększających wartość nieruchomości. Nie dokonywał Pan żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży działek i pozyskania nabywcy.

Zatem nie podejmował Pan profesjonalnych czynności marketingowych i zbywając działki nie będzie Pan działać jak profesjonalny pośrednik nieruchomości.

Wskazał Pan jednoznacznie w odpowiedzi na wezwanie, że poza podziałem gruntu nie poczynił Pan żadnych innych działań zwiększających wartość działek, które mają być przedmiotem sprzedaży.

Sam podział gruntu i wydzielenie z niego 17 działek będących przedmiotem wniosku – nie może przesądzać o tym, że ich sprzedaż będzie podlegać opodatkowaniu. Nie wystąpi bowiem ciąg zdarzeń, który wskazywałby na Pana aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

W konsekwencji, dokonując sprzedaży działek będących przedmiotem wniosku, będzie Pan korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

Zatem sprzedaż działek będzie stanowiła działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania.

Podsumowując, zbycie działek o nr (`(...)`) nie będzie skutkowało uznaniem Pana za podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W związku z powyższym, skoro w przedmiotowej sprawie nie wystąpią przesłanki stanowiące podstawę uznania Pana za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to czynność dostawy ww. działek nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Tym samym rozpatrywanie kwestii możliwości zwolnień od podatku VAT dla transakcji zbycia ww. działek jest bezprzedmiotowe.

W nawiązaniu do informacji, jaką zawarł Pan we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia, zgodnie, z którą nie będzie Pan miał obowiązku dokonania rejestracji, jako podatnik VAT w związku z przedmiotową transakcją należy wskazać, że:

Stosownie do art. 96 ust 1 ustawy o podatku od towarów i usług:

Podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Z przytoczonego przepisu wynika, że obowiązek złożenia zgłoszenia rejestracyjnego dotyczy podmiotów, które są uznane za podatnika podatku od towarów i usług w myśl art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponieważ jak wykazano wyżej w przedmiotowej sprawie nie wystąpią przesłanki stanowiące podstawę do uznania Pana za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, tym samym nie będzie Pan zobowiązany do dokonania rejestracji, o której mowa w art. 96 ust 1 ustawy.

W konsekwencji stanowisko Pana w części dotyczącej uznania, że nie będzie Pan miał obowiązku rejestracji, jako podatnik VAT, ponieważ w związku z przedmiotową transakcją nie będzie dokonywał czynności charakterystycznych dla działalności gospodarczej opisanych w art. 15 ustawy o VAT należy uznać za prawidłowe.

Natomiast w związku z tym, że przedmiotowa transakcja sprzedaży nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT stanowisko Pana w części, w której twierdzi Pan, że przedmiotowa transakcja będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 stanowisko Pana należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA)

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).