0111-KDIB3-2.4012.755.2022.1.MD

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 października 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 4 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pt. „….” z zastosowaniem prewspółczynnika. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Uniwersytet …. w …. utworzony został na mocy ustawy z dnia …. r. o utworzeniu Uniwersytetu …. w … (Dz. U. nr ….). Uniwersytet jest publiczną uczelnią …. Podstawowym kierunkiem działalności Uniwersytetu jest kształcenie oraz prowadzenie badań naukowych, a także upowszechnianie osiągnięć nauki, sztuki i kultury.

Uniwersytet jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi działalność zwolnioną z podatku VAT (podatek od towarów i usług), opodatkowaną i poza VAT. Naliczony podatek od towarów i usług rozliczany jest zgodnie z przeznaczeniem zakupu i źródłem finansowania.

Od (`(...)`) Uniwersytet realizuje projekt o charakterze infrastrukturalnym pt. „…” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego … 2014-2020, Działanie 11 „Nowoczesna infrastruktura badawcza publicznych jednostek naukowych”. Przed rozpoczęciem realizacji projektu wystąpiono o wydanie indywidualnej interpretacji w zakresie prawidłowego rozliczania podatku VAT (uzyskano ją 7 września 2017 r., nr 0115-KDIT1-3.4012.411.2017.1.MD). Przedsięwzięcie jest już na końcowym etapie realizacji i zgodnie z wymogami rozliczenia projektu koniecznym jest przedstawienie potwierdzenia prawidłowego rozliczania podatku VAT w projekcie w interpretacji Dyrektora KIS nie starszej niż 3 lata. W związku z powyższym zmuszeni jesteśmy ponowić zapytanie do Dyrektora KIS.

Opis Projektu

Głównym celem projektu jest powiększenie potencjału badawczego Wydziału Nauk o … oraz Wydziału …., poprzez inwestycje w aparaturę i sprzęt laboratoryjno-badawczy.

Cele cząstkowe dotyczą wzmocnienia potencjału(`(...)`); zwiększenia liczby wdrożeń innowacyjnych rozwiązań w przedsiębiorstwach; utworzenia (`(...)`).

Zakres inwestycji na obu Wydziałach wynika również z potrzeb przedsiębiorstw zainteresowanych wspólnym opracowaniem, oceną skuteczności i bezpieczeństwa oraz wprowadzeniem produktów na rynek. Dzięki realizacji projektu możliwe będzie wzmocnienie potencjału badawczego W… oraz W…, a w konsekwencji zwiększenie możliwości wprowadzenia badań naukowych mających na celu (`(...)`). Projekt umożliwia przyspieszenie realizacji badań zmierzających do opracowania technologii produktów (`(...)`). Przedmiotowe badania przyczyniają się do zwiększenia bezpieczeństwa i jakości (`(...)`).

Z powyższego wynika, że projekt służy zarówno rozwojowi nauki, jak również współpracy z gospodarką – tj. działalności poza VAT i działalności opodatkowanej.

Zgodnie z założeniami konkursu nr (`(...)`), maksymalny 84,52% poziom dofinansowania UE wydatków kwalifikowanych na poziomie projektu wynosi odpowiednio:

- w części niegospodarczej projektu (nie objętej pomocą publiczną i nie generującej dochodu) maksymalny udział środków EFRR wynosi 100% wydatków kwalifikowanych;

- w części gospodarczej (podlegającej zasadom udzielania pomocy publicznej/pomocy de minimis) maksymalny poziom dofinansowania wynosi 50% wydatków kwalifikowanych.

Wnioskujemy o ponowne zajęcie stanowiska w przedmiotowej sprawie, zgodnie ze stanem faktycznym opisanym poniżej.

Koszty realizacji przedsięwzięcia kształtują się następująco (brutto):

1. Koszty robót budowlanych, instalacyjnych, adaptacyjnych …. zł,

2. Koszty prac przygotowawczych (projektowych) … zł,

3. Koszty promocji projektu …. zł,

4. Koszty infrastruktury B+R 47 …. zł,

5. Zakup środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych …. zł,

6. Cross-finansing- Rozporządzenie De minimis …. zł,

7. Razem koszty … zł.

W projekcie zostały wyodrębnione:

- część przeznaczona do wykorzystania gospodarczego (przeznaczona do realizacji usług komercyjnych), której udział w kosztach kwalifikowanych wynosi 31%:

- część niegospodarcza (wykorzystywana do celów statutowych), której udział w kosztach kwalifikowanych wynosi 69%.

Wnioskodawca, pomimo faktu odmiennego celu wykorzystywania środków trwałych (gospodarczego – komercyjnego – 31% lub niegospodarczego – statutowego – 69%), otrzymuje jeden dokument sprzedaży potwierdzający zaistniałą transakcję – fakturę VAT. Udział i finansowanie poszczególnych części projektu obliczany jest zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów do celów działalności gospodarczej i niegospodarczej.

Po zakończeniu projektu wykorzystanie infrastruktury badawczej podlegać będzie rozliczeniu czasem prac przypadającym na działalność gospodarczą i niegospodarczą w odpowiedniej proporcji 31%-69%, adekwatnie do założonego trybu pracy (np. przy założeniu 24 godzinnego trybu pracy w ciągu doby 7,4 godz. będą przypadały na działalność komercyjną i 16,6 godz. na działalność statutową).

Przedstawione proporcje podziału kosztów będą obowiązywały również po zakończeniu realizacji projektu do określenia czasu pracy powstałej infrastruktury dla celów statutowych Uniwersytetu (rozwój nauki) i do celów komercyjnych (odpłatne wykorzystanie aparatury, realizacja badań naukowych nastawionych na komercjalizację efektów).

W związku z tym, iż projekt służy zarówno działalności poza VAT (tj. rozwojowi nauki), jak również działalności opodatkowanej (tj. współpracy z gospodarką), Uniwersytet do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupu służących realizacji projektu pn. „…” stosuje strukturę sprzedaży wyliczoną zgodnie z art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług oraz Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 roku w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników – tzw. „prewspółczynnik”.

Pytanie

Czy realizując projekt „…” Uniwersytet do odliczenia VAT słusznie stosuje wskaźnik struktury sprzedaży wyliczony zgodnie z art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług oraz Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 roku w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników – tzw. „prewspółczynnik”?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (publikacja Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w zakresie, w jakim nabywane towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Art. 86 ust. 1 ustawy wskazuje, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki:

- odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług;

- towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Cel realizacji projektu, jak i zakres finansowania wydaje się spełniać zapisy art. 86 ust. 1 i 2a.

Jednak odliczenie podatku naliczonego w proporcji 31% do 69% budzi wątpliwość zarówno pod względem zgodności z ustawą o VAT – pod kątem indywidualnego ustalania wskaźnika dla projektu innego niż Uniwersytet stosuje do odliczenia VAT przy zakupach służących działalności mieszanej (opodatkowanej i poza VAT) – jak i powoduje duże trudności czysto techniczne.

W związku z powyższym Uniwersytet uważa, że najbardziej odpowiednim sposobem odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupu służących realizacji projektu „…” jest zastosowanie struktury sprzedaży wyliczonej zgodnie z art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług oraz Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 roku w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników – tzw. „prewspółczynnika”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy:

W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Na podstawie delegacji ustawowej określonej w art. 86 ust. 22 ustawy wydane zostało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2021 r. poz. 999).

W myśl § 1 pkt 1 rozporządzenia:

Rozporządzenie określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji”.

Podatnikami, do których odnoszą się przepisy zawarte w rozporządzeniu, są m.in. uczelnie publiczne.

W rozporządzeniu ustawodawca podał ustalone według wzoru sposoby określania proporcji.

W świetle § 6 rozporządzenia Ministra Finansów:

W przypadku uczelni publicznej, jako sposób określenia proporcji uznaje się sposób ustalony według wzoru:

X = A x 100 / A + F

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X – proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A – roczny obrót z działalności gospodarczej uczelni publicznej,

F – sumę wykorzystanych przez uczelnię publiczną środków obejmującą subwencje, dotacje i inne środki o podobnym charakterze przeznaczone w danym roku przez tę uczelnię na zadania, o których mowa w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619), których realizacja nie mieści się w działalności gospodarczej, wynikające ze sprawozdania z wykonania planu rzeczowo-finansowego tej uczelni, z wyłączeniem środków finansowych przeznaczonych na stypendia dla studentów lub doktorantów.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy o VAT:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Uniwersytet realizuje projekt o charakterze infrastrukturalnym pt. „….”.

Państwa wątpliwości dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją ww. projektu z zastosowaniem prewspółczynnika wyliczonego zgodnie z art. 86 ustawy oraz rozporządzenia w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników.

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości, należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności nieopodatkowanych tym podatkiem.

W sytuacji, gdy przyporządkowanie ponoszonych wydatków do poszczególnych rodzajów działalności nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a i następne ustawy.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, w którym wskazali Państwo, że projekt służy zarówno działalności poza VAT (tj. rozwojowi nauki), jak również działalności opodatkowanej podatkiem VAT (tj. współpracy z gospodarką), należy stwierdzić, że przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją ww. projektu wyłącznie w zakresie, w jakim nabyte towary i usługi będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, z zastosowaniem prewspółczynnika wyliczonego zgodnie z art. 86 ust. 2a-2h ustawy oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r.

Zatem Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy i własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, jak również w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).