Gmina, jako zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług, przeprowadza termomodernizację trzech budynków należących do Centrum Kultury "X", które są dzierżawione na rzecz tej instytucji. Gmina wystawia faktury VAT za czynsz dzierżawny, rozliczając podatek VAT w stawce 23%. Budynki, w których realizowana jest termomodernizacja, służą do prowadzenia przez Gminę opodatkowanej działalności gospodarczej. W związku z tym Gmina ma prawo do pełnego odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu towarów i usług związanych z projektem termomodernizacji, co oznacza możliwość odliczenia całej kwoty podatku VAT naliczonego wykazanego na fakturach.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyInterpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo:
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
W dniu `(...)` stycznia 2018 r. wpłynął Państwa wniosek z `(...)` stycznia 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu zakupów towarów i usług w ramach realizacji projektu pn. „….”.
Treść wniosku jest następująca:
W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z 31 stycznia 2018 r. przedstawiono następujący stan faktyczny:
Gmina (dalej także jako: Wnioskodawca, Gmina) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT), jak również wykonuje działalność, która nie podlega regulacji ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm., dalej: ustawa VAT). Wnioskodawca wykonuje zadania nałożone na niego przepisami prawa, dla realizacji których został powołany, zawarte w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1875 ze zm.).
W ramach czynności wykonywanych przez Gminę na podstawie umów cywilno-prawnych znajdują się min. najem lokali użytkowych, dzierżawa gruntów, sprzedaż działek, refakturowanie mediów, itp.
W związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 29 września 2015 r., w sprawie C-276/14, Gmina dokonała scentralizowania rozliczeń podatku od towarów i usług wraz z gminnymi jednostkami organizacyjnymi. Począwszy od 1 stycznia 2017 r. Gmina wraz ze swoimi jednostkami budżetowymi i zakładem budżetowym stanowi jednego podatnika VAT.
Wnioskodawca pozyskał środki na realizację projektu pn. „….”dofinansowane w ramach Działania (`(...)`) „`(...)`”, Poddziałania (`(...)`) „`(...)`”, z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020.
Przedmiotem projektu jest wykonanie głębokiej modernizacji energetycznej trzech budynków należących do zespołu Centrum Kultury „X.”. Celem przeprowadzenia przez Gminę przedmiotowej inwestycji jest podniesienie wartości budynku stanowiącego własność Wnioskodawcy poprzez jego modernizację.
Do celów bezpośrednich realizacji projektu należy zaliczyć:
1. poprawę efektywności energetycznej opisaną za pomocą wskaźników:
a. zmniejszenie rocznego zużycia energii pierwotnej w budynkach publicznych,
b. zmniejszenie zużycia energii końcowej w wyniku realizacji projektów,
c. ilość zaoszczędzonej energii cieplnej,
d. szacowany roczny spadek emisji gazów cieplarnianych (Cl 34),
e. ilość zaoszczędzonej energii elektrycznej,
2. ograniczenie kosztów ogrzewania dzięki przeprowadzeniu modernizacji energetycznej
3. poprawa warunków bytowych i jakości życia mieszkańców Miasta oraz przyjezdnych.
W ramach projektu zostaną zmodernizowane:
1. Budynek G. Centrum Kultury „X.” poprzez ocieplenie stropu nad parterem, wymianę okien, wymianę drzwi, modernizację instalacji c.w.u.
2. Oficyna Z. Centrum Kultury „X.” poprzez ocieplenie ścian wewnętrznych od strony pomieszczeń nieogrzewanych, wymianę okien, wymianę drzwi, modernizację instalacji c.w.u. i c.o.
3. Oficyna W. Centrum Kultury „X.” poprzez modernizację instalacji c.w.u.i c.o, ocieplenie stropu nad parterem, ocieplenie ścian wewnętrznych od strony pomieszczenia nieogrzewanego, wymianę okien, wymianę drzwi.
Głównym, zidentyfikowanym problemem jest niska efektywność energetyczna ww. obiektów.
Termomodernizacja budynku podnosi jego wartość, przez co staje się bardziej atrakcyjnym na rynku komercyjnym.
Wnioskodawca zwraca uwagę, że Centrum Kultury „X” nie było objęte zakresem centralizacji rozliczeń VAT i jest odrębnym od Gminy podatnikiem VAT.
Gmina na podstawie umowy zawartej z Centrum Kultury „X” w całości dzierżawi nieruchomości Zespołu dawnego Dworu B. „X”. Z tego tytułu wystawia co miesiąc faktury VAT z tytułu czynszu dzierżawnego nieruchomości – stanowiące przychód Wnioskodawcy z tytułu świadczenia usług na rzecz Centrum Kultury „X”– rozliczając podatek VAT w stawce 23%.
Budynki, w których przeprowadzona jest termomodernizacja – zgodnie z umową dzierżawy są wykorzystywane do prowadzenia działalności przez samorządową instytucję kultury. Gmina jako właściciel nieruchomości nie wyklucza w przyszłości zmiany tzn. może nastąpić ewentualne odpłatne wydzierżawienie innemu podmiotowi lub sprzedaż nieruchomości.
Wysokość stawek czynszu dzierżawnego w Gminie uzależniona jest od położenia nieruchomości oraz od celu na jaki nieruchomość jest wydzierżawiona. Wysokość czynszu dzierżawnego dla Centrum Kultury „X” w K. została ustalona na podstawie stawek czynszu dzierżawnego określonych zarządzeniem nr … Prezydenta Miasta z dnia `(...)` czerwca 2017 r. w sprawie zmiany zarządzenia nr …. z dnia `(...)` września 2007 r. w sprawie ustalenia stawek czynszu dzierżawnego nieruchomości stanowiących własność, współwłasność lub będących w użytkowaniu wieczystym Gminy.
Stawki czynszu są ustalone na podstawie uchwały nr ….Rady Miasta z dnia …. 2017 r. w sprawie przyjęcia i ogłoszenia tekstu jednolitego uchwały nr …… Rady Miasta z dnia `(...)` maja 2003 r. w sprawie zasad gospodarowania nieruchomościami Miasta i wprowadzone zarządzeniem Prezydenta Miasta.
Ponadto z tytułu otrzymanych faktur zakupu za wydatki m. in. z tytułu opracowania materiałów i dokumentów niezbędnych do sporządzenia wniosku o dofinansowanie, dokumentacji projektowej, robót budowlanych, nadzoru inwestorskiego i autorskiego, w ramach realizacji ww. projektu są wystawione na Wnioskodawcę, tj.:
Gminę,
PI…..,
XX-XXX,
NIP …..
ze wskazaniem jednostki odbierającej tj.:
Zarząd I. M. w K., ul….,
XX-XXX
W uzupełnieniu wniosku wskazano, że:
Termomodernizacja dotyczyła 3 budynków, które są przedmiotem dzierżawy na rzecz Centrum Kultury „X”: Budynku G., Oficyny Z. oraz Oficyny W.
Obszar zabudowany 3 budynkami należącymi do zespołu „X” przy ul. P. w K. jest objęty zmienioną aneksami Nr 1-5 umową dzierżawy nieruchomości nr ….zawartą pomiędzy Gminą a Centrum Kultury „X” w dniu `(...)` października 2005 r. na czas nieoznaczony. Centrum Kultury „X” jest miejską instytucja kultury wyodrębnioną pod względem prawnym i ekonomiczno-finansowym i jest odrębnym zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.
Czynsz dzierżawny od 1 października 2017 r., na podstawie aneksu Nr `(...)` z dnia `(...)` września 2017 r. do ww. umowy, wynosi miesięcznie …. zł + 23% podatku VAT w kwocie ….zł, tj. łącznie …..zł.
Wysokość czynszu dzierżawnego została ustalona na podstawie stawek czynszu dzierżawnego określonych zarządzeniem Nr Prezydenta Miasta z dnia `(...)` czerwca 2017 r. w sprawie zmiany zarządzenia Nr …z dnia `(...)` września 2007 r. w sprawie ustalenia stawek czynszu dzierżawnego nieruchomości stanowiących własność, współwłasność lub będących w użytkowaniu wieczystym Gminy (z późn. zm.). Stawki czynszu dzierżawnego ustalone Zarządzeniem nr …Prezydenta Miasta z dnia `(...)` czerwca 2017 r. zostały przyjęte z uwzględnieniem struktury funkcjonalno-przestrzennej miasta oraz jego rozwoju w zakresie systemu komunikacji i transportu miejskiego oraz zabudowy nowych terenów. Ustalając stawkę czynszu dzierżawnego pod prowadzenie działalności kulturalnej, uwzględniono również funkcję zabudowy pod usługi publiczne. Od II półrocza bieżącego roku planowana jest zmiana wysokości stawki czynszu dzierżawnego dla nieruchomości o ww. przeznaczeniu poprzez jej podwyższenie. Zmiana ta obejmie również czynsz określony w umowie zawartej z Centrum Kultury „X”.
Na pytanie Organu: „Czy wysokość czynszu dzierżawnego umożliwia zwrot poniesionych nakładów inwestycyjnych?”, Wnioskodawca wskazał, że „Zgodnie z § 13 ww. umowy dzierżawy, dzierżawca zrzeka się roszczeń o zwrot nakładów poniesionych na przedmiocie dzierżawy w stosunku do wydzierżawiającego”.
Wysokość czynszu dzierżawnego została ustalona na podstawie powołanego powyżej zarządzenia Prezydenta Miasta i jest adekwatna do realiów rynkowych obowiązujących dla tego rodzaju instytucji kultury. Wartość inwestycji wynosiła …zł brutto. Stosunek nakładów na przeprowadzenie przedmiotowej inwestycji do rocznej kwoty czynszu dzierżawczego wynosi ….%
Celem przeprowadzenia przez Gminę przedmiotowej inwestycji było/jest podniesienie standardów – unowocześnienie, ulepszenie budynków użyteczności publicznej (mienia gminnego) prowadzące do zwiększenia ich wartości użytkowej. Mienie to po przeprowadzonym procesie inwestycyjnym jest przekazywane w formie odpłatnej umowy dzierżawy do prowadzenia działalności kulturalnej. Wydatki poniesione na modernizację budynków będą podstawą do zwiększenia wysokości czynszu dzierżawnego naliczanego/ustalonego dla tego obiektu.
Na pytanie Organu: „Proszę jednoznacznie określić, z jakim zamiarem Gmina przystępuje do realizacji projektu polegającego na modernizacji 3 budynków:
- dalsza dzierżawa na rzecz GOK,
- dzierżawa na rzecz innego podmiotu,
- sprzedaż innemu podmiotowi?”,
Wnioskodawca wskazał, że „Dalsza dzierżawa z przeznaczeniem na prowadzenie działalności kulturalnej (GOK lub inna instytucja kultury)”.
Pytanie
Czy Gminie przysługuje prawo odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu towarów i usług w ramach realizacji projektu pn. „….” (przykładowo usługi: z tytułu opracowania materiałów i dokumentów niezbędnych do sporządzenia wniosku o dofinansowanie, dokumentacji projektowej, robót budowlanych, nadzoru inwestorskiego i autorskiego) w całości, tj. w wysokości podatku VAT naliczonego wykazanego w fakturach zakupu?
Państwa stanowisko w sprawie
W ocenie Wnioskodawcy, Gmina będzie miała prawo odliczenia podatku VAT z tytułu otrzymanych faktur zakupu towarów i usług w ramach realizacji projektu pn. "…” (przykładowo za usługi min. z tytułu opracowania materiałów i dokumentów niezbędnych do sporządzenia wniosku o dofinansowanie, dokumentacji projektowej, robót budowlanych, nadzoru inwestorskiego i autorskiego).
Ponieważ powyższe zakupy związane są ze sprzedażą opodatkowaną, tj. miesięczną odpłatną dzierżawą nieruchomości, Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w całości, tj. w wysokości podatku VAT naliczonego wykazanego w fakturach zakupu.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Natomiast działalność gospodarcza, w myśl art. 15 ust. 2 ww. ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Gmina na podstawie umowy zawartej z Centrum Kultury „….”.
Z tytułu dzierżawy nieruchomości Wnioskodawcza wystawia faktury VAT zawierające podatek należny, kalkulowany według stawki 23%.
Wydzierżawiając budynki, Wnioskodawca nie działa jako organ władzy publicznej, gdyż czynność dzierżawy wykonywana jest na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej z Centrum Kultury „X” i wpisuje się w definicję działalności gospodarczej z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Wydzierżawiając nieruchomości, Gmina działa zatem jako podatnik VAT i wykonuje czynności opodatkowane VAT
Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje czynny podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Związek taki istnieje, ponieważ Gmina wystawia faktury VAT z tytułu czynszu dzierżawnego nieruchomości naliczając i odprowadzając z tego tytułu podatek VAT.
Postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania
Na Państwa wniosek – ….. 2018 r. wydałem postanowienie znak 0111-KDIB3-2.4012.19.2018.3.AR**,** w którym odmówiłem wszczęcia postępowania w sprawie Państwa wniosku.
Postanowienie doręczono Państwu ….2018 r.
Zażalenie
Na ww. postanowienie z …..2018 r. znak 0111-KDIB3-2.4012.19.2018.3.AR wnieśli Państwo w dniu ….2018 r. zażalenie z ….2018 r., w którym wnieśli Państwo o uchylenie Postanowienia i orzeczenie co do istoty sprawy przez wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego zgodnej ze stanowiskiem Gminy zawartym we Wniosku.
Postanowienie utrzymujący w mocy zaskarżone postanowienie
Po rozpatrzeniu wniesionego przez Państwa zażalenia –`(...)`. 2018 r. wydałem postanowienie znak 0111-KDIB3-2.4012.19.2018.4.EJ, którym utrzymałem w mocy ww. postanowienie z …. 2018 r. znak 0111-KDIB3-2.4012.19.2018.3.AR.
Skarga na postanowienie
…. 2018 r. wnieśli Państwo skargę z ….. 2018 r. na to postanowienie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w K.
Wnieśli Państwo o uchylenie w całości Postanowienia jak i poprzedzającego je postanowienia Dyrektora.
Postępowanie przed sądem administracyjnym
Wojewódzki Sąd Administracyjny w K. uchylił zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie z dnia ….2018 r. nr 0111-KDIB3-2.4012.19.2018.3.AR – wyrokiem z …. 2018 r. sygn. akt I SA/Kr 837/18.
Od tego wyroku wniosłem skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z …. 2022 r., sygn. akt I FSK 185/19 oddalił skargę kasacyjną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.
… 2022 r. wpłynął do Organu prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w K. z ….2018 r. sygn. akt I SA/Kr 837/18 wraz z aktami sprawy.
Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku
Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.):
Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.
Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:
• uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w ww. wyroku z ….2018 r. sygn. akt I SA/Kr 837/18 oraz Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyroku z …. 2022 r., sygn. akt I FSK 185/19;
• ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT.
W myśl tego przepisu,
w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT,
kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a) nabycia towarów i usług,
b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z przywołanych przepisów prawa wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT.
Na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane podatkiem VAT. Tylko bowiem podatnik – w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy – ma prawo do odliczenia podatku naliczonego.
Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Zatem jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).
Zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. 2017 r., poz. 459, ze zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.
Tak więc dzierżawa nieruchomości jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.
Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest/będzie wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej własności i stanowi/będzie stanowić świadczenie wzajemne należne za używanie budynku przez jego dzierżawcę.
W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Wnioskodawca pozyskał środki na realizację projektu pn. „…”.
Przedmiotem projektu jest wykonanie głębokiej modernizacji energetycznej trzech budynków należących do zespołu Centrum Kultury „X”. Celem przeprowadzenia przez Gminę przedmiotowej inwestycji jest podniesienie wartości budynku stanowiącego własność Wnioskodawcy poprzez jego modernizację.
W ramach projektu zostaną zmodernizowane:
1. Budynek G. Centrum Kultury „X” poprzez ocieplenie stropu nad parterem, wymianę okien, wymianę drzwi, modernizację instalacji c.w.u.
2. Oficyna Z. Centrum Kultury „X” poprzez ocieplenie ścian wewnętrznych od strony pomieszczeń nieogrzewanych, wymianę okien, wymianę drzwi, modernizację instalacji c.w.u. i c.o.
3. Oficyna W. Centrum Kultury „X” poprzez modernizację instalacji c.w.u.i c.o, ocieplenie stropu nad parterem, ocieplenie ścian wewnętrznych od strony pomieszczenia nieogrzewanego, wymianę okien, wymianę drzwi.
Termomodernizacja dotyczy 3 budynków, które są przedmiotem dzierżawy na rzecz Centrum Kultury „X”: Budynku G., Oficyny Z. oraz Oficyny W.
Obszar zabudowany 3 budynkami należącymi do zespołu „X” przy ul. …. w K. jest objęty zmienioną aneksami Nr `(...)`-`(...)` umową dzierżawy nieruchomości nr …zawartą pomiędzy Gminą a Centrum Kultury „X” w dniu `(...)` października 2005 r. na czas nieoznaczony. Centrum Kultury „X” jest miejską instytucja kultury wyodrębnioną pod względem prawnym i ekonomiczno-finansowym i jest odrębnym zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.
Gmina na podstawie umowy zawartej z Centrum Kultury „X” w całości dzierżawi nieruchomości Zespołu dawnego Dworu B. „X”. Z tego tytułu wystawia co miesiąc faktury VAT z tytułu czynszu dzierżawnego nieruchomości – stanowiące przychód Wnioskodawcy z tytułu świadczenia usług na rzecz Centrum Kultury „X”– rozliczając podatek VAT w stawce 23%.
Budynki, w których przeprowadzona jest termomodernizacja – zgodnie z umową dzierżawy są wykorzystywane do prowadzenia działalności przez samorządową instytucję kultury. Gmina jako właściciel nieruchomości nie wyklucza w przyszłości zmiany tzn. może nastąpić ewentualne odpłatne wydzierżawienie innemu podmiotowi lub sprzedaż nieruchomości.
Wysokość stawek czynszu dzierżawnego w Gminie uzależniona jest od położenia nieruchomości oraz od celu na jaki nieruchomość jest wydzierżawiona.
Stawki czynszu są ustalone na podstawie uchwały nr …Rady Miasta z dnia …2017 r. w sprawie przyjęcia i ogłoszenia tekstu jednolitego uchwały nr … Rady Miasta z dnia …2003 r. w sprawie zasad gospodarowania nieruchomościami Miasta i wprowadzone zarządzeniem Prezydenta Miasta.
Czynsz dzierżawny od 1 października 2017 r., na podstawie aneksu Nr `(...)` z dnia `(...)` września 2017 r. do ww. umowy, wynosi miesięcznie … zł + 23% podatku VAT w kwocie …. zł, tj. łącznie ….zł.
Wysokość czynszu dzierżawnego dla Centrum Kultury „X” w K. została ustalona na podstawie stawek czynszu dzierżawnego określonych zarządzeniem Nr …Prezydenta Miasta z dnia `(...)` czerwca 2017 r. w sprawie zmiany zarządzenia Nr ….z dnia ….2007 r. w sprawie ustalenia stawek czynszu dzierżawnego nieruchomości stanowiących własność, współwłasność lub będących w użytkowaniu wieczystym Gminy Miejskiej (z późn. zm.). Stawki czynszu dzierżawnego ustalone Zarządzeniem nr ….Prezydenta Miasta z dnia …2017 r. zostały przyjęte z uwzględnieniem struktury funkcjonalno-przestrzennej miasta oraz jego rozwoju w zakresie systemu komunikacji i transportu miejskiego oraz zabudowy nowych terenów. Ustalając stawkę czynszu dzierżawnego pod prowadzenie działalności kulturalnej, uwzględniono również funkcję zabudowy pod usługi publiczne. Od II półrocza bieżącego roku planowana jest zmiana wysokości stawki czynszu dzierżawnego dla nieruchomości o ww. przeznaczeniu poprzez jej podwyższenie. Zmiana ta obejmie również czynsz określony w umowie zawartej z Centrum Kultury „X”.
Zgodnie z § 13 ww. umowy dzierżawy, dzierżawca zrzeka się roszczeń o zwrot nakładów poniesionych na przedmiocie dzierżawy w stosunku do wydzierżawiającego.
Wysokość czynszu dzierżawnego została ustalona na podstawie powołanego powyżej zarządzenia Prezydenta Miasta i jest adekwatna do realiów rynkowych obowiązujących dla tego rodzaju instytucji kultury. Wartość inwestycji wynosiła ….zł brutto. Stosunek nakładów na przeprowadzenie przedmiotowej inwestycji do rocznej kwoty czynszu dzierżawczego wynosi …%
Celem przeprowadzenia przez Gminę przedmiotowej inwestycji było/jest podniesienie standardów – unowocześnienie, ulepszenie budynków użyteczności publicznej (mienia gminnego) prowadzące do zwiększenia ich wartości użytkowej. Mienie to po przeprowadzonym procesie inwestycyjnym jest przekazywane w formie odpłatnej umowy dzierżawy do prowadzenia działalności kulturalnej. Wydatki poniesione na modernizację budynków będą podstawą do zwiększenia wysokości czynszu dzierżawnego naliczanego/ustalonego dla tego obiektu.
Państwa wątpliwości dotyczą kwestii czy Gminie przysługuje prawo odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu towarów i usług w ramach realizacji projektu pn. „….” (przykładowo usługi: z tytułu opracowania materiałów i dokumentów niezbędnych do sporządzenia wniosku o dofinansowanie, dokumentacji projektowej, robót budowlanych, nadzoru inwestorskiego i autorskiego) w całości, tj. w wysokości podatku VAT naliczonego wykazanego w fakturach zakupu.
Należy w tym miejscu zauważyć, że rozpatrując sprawę Organ stwierdził, iż w odniesieniu do przedstawionych we wniosku elementów stanu faktycznego istnieje uzasadnione przypuszczenie, że mogą stanowić nadużycie prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług oraz przedstawiony stan faktyczny odpowiadają zagadnieniu, które było przedmiotem uzyskanej uprzednio opinii Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdzając, że przedmiotowy wniosek z dnia `(...)` stycznia 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej spełnia przesłanki wskazane w art. 14b § 5b w związku z art. 14b § 5c Ordynacji podatkowej, zatem obliguje to organ do odmowy wszczęcia postępowania w sprawie jej wydania. W konsekwencji czego zostało wydane postanowienie z `(...)` kwietnia 2018 r. znak 0111-KDIB3-2.4012.19.2018.3.AR, a następnie wskutek wniesionego zażalenia, postanowienie z `(...)` czerwca 2018 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.19.2018.4.EJ. Na to postanowienie została wniesiona skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, który po rozpatrzeniu skargi, wyrokiem z `(...)` października 2018 r. sygn. akt I SA/Kr 837/18 uchylił zaskarżone postanowienie z 25 czerwca 2018 r. znak 0111-KDIB3-2.4012.19.2018.4.EJ oraz poprzedzające je postanowienie z `(...)` kwietnia 2018 r. nr 0111-KDIB3-2.4012.19.2018.3.AR.
Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie Wojewódzki Sąd Administracyjny w K. wskazał, że „DKIS, doszukując się w działaniach strony skarżącej nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 4 ustawy o VAT i w konsekwencji odmawiając wydania interpretacji, wskazał na fakt ustalenia czynszu za dzierżawę na tak niskim poziomie tj. 619,34 zł miesięcznie, który uzasadnia powstanie wątpliwości co do prawdziwej natury czynności pomiędzy Gminą, a Centrum Kultury. Taka wysokość czynszu może wywołać przypuszczenie, że faktyczną istotą czynności nie jest dzierżawa, lecz użyczenie i jak stwierdził „możemy mieć do czynienia z transakcją, która pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy (ustalenie odpłatności) ma zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych (odliczenie podatku naliczonego), których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.”
Zdaniem WSA w K., „organ interpretacyjny wadliwie założył, że zamiarem strony skarżącej jest (będzie) nieekwiwalentne przekazanie zmodernizowanych budynków do użytkowania Centrum Kultury bądź innej instytucji kultury. Organ bezpodstawnie założył, że wartość czynszu dzierżawnego znacząco odbiega od jego wartości rynkowej i ma istotny wpływ na wynik rozpoznawanej sprawy.”
Według Sądu „organ interpretacyjny kwestionując wysokość ustalonego czynszu nie wziął pod uwagę wskazywane we wniosku uwarunkowania uzasadniające taką, a nie inną wysokość czynszu dzierżawnego. Jak wskazała bowiem strona skarżąca, stawki czynszu dzierżawnego ustalone zarządzeniem nr …Prezydenta Miasta z dnia …2017 r. zostały przyjęte z uwzględnieniem struktury funkcjonalno-przestrzennej miasta oraz jego rozwoju w zakresie systemu komunikacji i transportu miejskiego oraz zabudowy nowych terenów. Ustalając stawkę czynszu dzierżawnego pod prowadzenie działalności kulturalnej, uwzględniono również funkcję zabudowy pod usługi publiczne.
Przyjmując założenie (przypuszczenie), które legło u podstaw odmowy wydania interpretacji, DKIS de facto zanegował istotne elementy stanu faktycznego przedstawione przez stronę skarżącą we wniosku o wydanie interpretacji, tj. wskazał na wątpliwości dotyczące wartości przedmiotu dzierżawy, gdy z treści wniosku wynika wprost że jest to wartość, stosowana przez Gminę w umowach zawartych z różnymi podmiotami publicznymi w tym z instytucjami kultury.
W niniejszej sprawie DKIS stosując procedurę określoną w art. 14b § 5c O.p. swoje stanowisko oparł na opinii Szefa KAS z dnia 17 sierpnia 2017 r., która jednakże nie dotyczyła, wbrew twierdzeniom organu, identycznej sytuacji faktycznej.
W opisanym stanie faktycznym mowa jest o inwestycji jako przedmiocie planowanej dzierżawy na rzecz ZGK, działającego w formie spółki prawa handlowego.
(…) w rozpoznawanej sprawie przedmiotowe budynki, które objęte zostaną modernizacją, dzierżawione są od lat przez Centrum Kultury „X” i były wykorzystywane na prowadzenie działalności kulturalnej (niezarobkowej) przez podmiot, który nie działa w reżimie prawa handlowego. Trudno zakładać w tych okolicznościach, że Gmina wiele lat w wstecz zawierając umowę dzierżawy, przewidywała, że w przyszłości podejmie inicjatywę realizacji modernizacji budynków, w ramach której poniesie znaczne nakłady finansowe.
Tym co różni obie sprawy to wysokość ustalonego czynszu, w niniejszej sprawie, w stosunku % do kosztów inwestycji, który wynosić będzie 0,669%, natomiast w sprawie opisanej w opinii jest to 0,10%. Poza tym organ nie wziął pod uwagę podanej we wniosku informacji, że wydatki poniesione na modernizację budynków będą podstawą do zwiększenia wysokości czynszu ustalonego dla dzierżawionego obiektu.
Organ interpretacyjny w niniejszej sprawie nie zwracał się do Szefa KAS o wydanie opinii w zakresie, o którym mowa w § 5b w tej konkretnej sprawie. Oparł się natomiast na uprzednio uzyskanej opinii, której przedmiotem, według organu, było zagadnienie, które w zakresie stanu faktycznego odpowiadało stanowi faktycznemu przedstawionemu we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.
W świetle powyższych rozważań za trafne Sąd uznał zarzuty skargi dotyczące wydania zaskarżonych postanowień z naruszeniem art. 14b § 5b w związku z art. 5 ust. 5 ustawy o VAT oraz art. 14b § 5c O.p. z przyczyn, o których mowa wyżej.”
Natomiast Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznając sprawę na skutek wniesionej przez Organ skargi kasacyjnej, w wyroku z …2022 r. sygn. akt I FSK 185/19 oddalając skargę kasacyjną wskazał, że cyt. „… Przenosząc powyższe uwagi na grunt rozpatrywanej sprawy trzeba podkreślić na wstępie, że stwierdzenie przez organ interpretacyjny, że elementy stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, co do których istnieje uzasadnione przypuszczenie, że mogą stanowić nadużycie prawa, o którym stanowi art. 5 ust. 5 ustawy o VAT, musi być poprzedzone opinią Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, chyba że stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe odpowiadają zagadnieniu, które było przedmiotem uzyskanej uprzednio opinii Szefa Krajowej Administracji Skarbowej (art. 14b § 5b pkt 3 w związku z art. 14b § 5c Ordynacji podatkowej).
W podanym wyżej kontekście Naczelny Sąd Administracyjny zauważa, że Sąd pierwszej instancji, analizując złożoną do akt sprawy opinię Szefa Krajowej Administracji Skarbowej z 17 sierpnia 2017 r., na której oparł się organ interpretacyjny wydając zaskarżone postanowienie i porównując wynikające z niej ustalenia i oceny ze zdarzeniem przyszłym przedstawionym przez Gminę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, trafnie zwrócił uwagę na występujące różnice i tym samym nie naruszył wskazanych w skardze kasacyjnej przepisów postępowania, w tym zwłaszcza art. 14b § 5c O.p.
Różnice te dotyczyły przede różnych inwestycji oraz kluczowego dla sprawy sposobu i wysokości ustalonego czynszu …..”.
NSA stwierdził, że podobieństwo pomiędzy zdarzeniem przyszłym opisanym przez Skarżącą a stanem faktycznym będącym przedmiotem opinii Szefa KAS istnieje na poziomie rodzaju podatnika, a także w zakresie ogólnego zarysu sprawy, w związku z którym zostały sformułowane pytania o wykładnię przepisów prawa podatkowego. Dalej Sąd stwierdził, że oba wnioski różnią się co do szczegółowości podanych informacji, przy czym chodzi w tym przypadku o takie informacje, które nie pozostają obojętne z punktu widzenia potencjalnych wątpliwości organu podatkowego, co do okoliczności mogących wskazywać na wystąpienie tzw. nadużycia prawa.
W świetle stanowiska WSA w Krakowie i NSA wyrażonego w przywołanych wyżej wyrokach należy stwierdzić, że w sprawie brak jest uzasadnionych przesłanek do stwierdzenia, że w odniesieniu do przedstawionych we wniosku elementów stanu faktycznego istnieje uzasadnione przypuszczenie, że mogą stanowić nadużycie prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.
Przechodząc zatem do będącej przedmiotem Państwa zapytania kwestii prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o cały podatek naliczony zawarty w fakturach dokumentujących Wydatki, należy wskazać, że jak wynika z powołanych wcześniej przepisów prawa, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.
We wniosku wskazali Państwo, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Prowadzi modernizację energetyczną trzech budynków. Budynki: Budynek G., Budynek Oficyny Z. oraz Budynek Oficyny W. są przedmiotem dzierżawy na rzecz Centrum Kultury „D. B.”.
Obszar zabudowany 3 budynkami jest objęty umową dzierżawy nieruchomości zawartą w dniu `(...)` października 2005 r. na czas nieoznaczony. Centrum Kultury „X” jest miejską instytucją kultury wyodrębnioną pod względem prawnym i ekonomiczno-finansowym i jest odrębnym zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.
Z tytułu dzierżawy Gmina wystawia co miesiąc faktury VAT i nalicza czynsz dzierżawny – stanowiący przychód z tytułu świadczenia usług na rzecz Centrum Kultury „X”– rozliczając podatek VAT w stawce 23%.
Budynki, w których przeprowadzona jest termomodernizacja – zgodnie z umową dzierżawy są wykorzystywane do prowadzenia przez Gminę opodatkowanej działalności gospodarczej. Gmina jako właściciel nieruchomości nie wyklucza w przyszłości zmiany tzn. może nastąpić ewentualne odpłatne wydzierżawienie innemu podmiotowi lub sprzedaż nieruchomości.
Mając zatem na uwadze przywołane wyżej przepisy prawa oraz stanowisko sądów administracyjnych przedstawione w ww. wyrokach zapadłych w niniejszej sprawie, należy stwierdzić, że w okolicznościach przedstawionych we wniosku skoro jesteście Państwo czynnym podatnikiem podatku VAT, a wydatki na realizację opisanej inwestycji były udokumentowane fakturami wystawianymi na Państwa rzecz, jak również będziecie Państwo wykorzystywać zrealizowaną inwestycję (dworek) wyłącznie do czynności opodatkowanych (dzierżawy) to przysługuje Państwu prawo odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu towarów i usług dokonanych w ramach realizacji ww. projektu w całości, tj. w wysokości podatku VAT naliczonego wykazanego w fakturach.
Wobec powyższego Państwa stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia ….2018 r. sygn. akt I SA/Kr 837/18 i orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia …. 2022 r. sygn. akt I FSK 185/19.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzeń przyszłych podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w….. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili