Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 lipca 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 12 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nieuznania sprzedaży ruchomości drogą licytacji komorniczej za czynność opodatkowaną podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) oraz braku obowiązku udokumentowania ww. czynności fakturą. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 2 września 2022 r. (wpływ 8 września 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Kancelaria prowadzi postępowanie egzekucyjne (…) przeciwko (…), NIP: (…).

W ww. postępowaniu 28 kwietnia 2022 r. dokonano sprzedaży ruchomości należnych do ww. dłużnika, które zajęte były 9 listopada 2018 r. Wykaz sprzedanych ruchomości wraz z kwotami sprzedaży zgodny z załączonym protokołem sprzedaży.

Z chwilą dokonania sprzedaży i uiszczenia przez nabywców reszty ceny nabycia komornik wystawił faktury 1/2022 i 2/2022, które zostały przesłane do stron, a naliczony od sprzedaży podatek VAT w wysokości 38725,83 zł został przesłany na konto sum depozytowych Sądu Rejonowego w (…).

W toku dalszych czynności sprawdzających, w tym na podstawie informacji od jednego z nabywców, komornik powziął wiadomość o fakcie wykreślenia przez urząd skarbowy dłużnika (…), NIP: (…), z rejestru VAT.

Dłużnik podczas licytacji komorniczej nie poinformował o wykreśleniu z rejestru VAT, a do protokołu z czynności złożył jedynie oświadczenie, że przy zakupie ruchomości korzystał z odliczenia podatku VAT.

W związku z powyższym, mając na uwadze, że wystawione faktury znajdują się już w obrocie prawnym i został naliczony podatek VAT, komornik 6 maja 2022 r. wystąpił do organu podatkowego z wnioskiem o zajęcie stanowiska w sprawie, czy mają zostać wystawione korekty do faktur, a jeżeli tak to w jakiej formie, czy też na podstawie faktur VAT ma zostać przekazany podatek VAT.

Ponadto pismem z 24 maja 2022 r. (wpływ 30 maja 2022 r.) dłużnik złożył wniosek o wystawienie korekt do faktur, gdyż nie był już w dniu licytacji czynnym płatnikiem VAT, o czym jak podnosi w piśmie dowiedział się dopiero 2 maja 2022 r.

Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu stanu faktycznego

Ruchomości będące przedmiotem licytacji:

‒ waga przemysłowa,

‒ waga przemysłowa,

‒ kocioł warzelny,

‒ stół z blatem nierdzewnym,

‒ stół z blatem nierdzewnym i osłonami bocznymi,

‒ stół z blatem nierdzewnym samoodpływowy,

‒ masownica próżniowa,

‒ komora wędzarniczo-parzelnicza II,

‒ nadziewarka próżniowa,

‒ piła taśmowa do mięsa,

‒ mieszałka łopatkowa próżniowa,

‒ pakowaczka próżniowa,

‒ nastrzykiwarka,

‒ myjka pojemników,

‒ kuter masarski.

Przedmiotem licytacji były także ruchomości wprowadzone przez dłużnika do ewidencji środków trwałych.

Ruchomości, które były wprowadzone do ewidencji środków trwałych to:

‒ waga przemysłowa,

‒ waga przemysłowa,

‒ stół z blatem,

‒ piła taśmowa

‒ waga kolejkowa,

‒ pakowarka próżniowa,

‒ myjka pojemników,

‒ masowniczka próżniowa,

‒ kocioł warzelny,

‒ komora warzelniczo-parzelnicza,

‒ nadziewarka próżniowa,

‒ nastrzykiwarka,

‒ mieszałka łopatkowa.

Jedno urządzenie nie było w ewidencji – kuter masarski. Nie było własnością dłużnika i nie było wykorzystywane w działalności gospodarczej.

Ruchomości opisane we wniosku były nabyte przez dłużnika wyłącznie do działalności, oprócz kutra masarskiego.

Ruchomości opisane we wniosku stanowiły u dłużnika środki trwałe – oprócz kutra masarskiego.

Dłużnik nie zlikwidował działalności gospodarczej, ponieważ nie wiedział o zakazie prowadzenia działalności, który jedynie opublikowany był w monitorze sądowym. Dłużnik dowiedział się o zakazie 2 maja 2022 r. i w tym dniu zawiesił działalność. W dniu licytacji ani Urząd Skarbowy, ani ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych) w (…), ani komornik prowadzący licytację nie wiedzieli o zakazie prowadzenia działalności przez dłużnika.

Przed licytacją działalność nie została zlikwidowana, ponieważ jeszcze nikt nie wiedział o zakazie prowadzenia działalności.

Opisane ruchomości nie były wykorzystywane na cele działalności zwolnionej od podatku.

Pytania

1. Czy w momencie licytacji komorniczej, która odbyła się 28 kwietnia 2022 r. (…), prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą (…), NIP: (…), niebędący już czynnym podatnikiem VAT – wykreślony przez urząd skarbowy z rejestru VAT 22 marca 2022 r., będzie w tym konkretnym przypadku zobowiązany jednak do odprowadzenia należnego podatku VAT, skoro w momencie licytacji ruchomości stanowiły one już jego majątek osobisty?

2. Czy faktury w tym konkretnym zdarzeniu powinny być wystawione?

Pani stanowisko w sprawie

1. Zdaniem organu egzekucyjnego podatnik, który został wykreślony z rejestru VAT przez organ podatkowy, a w dniu sprzedaży licytacyjnej – (sprzedaż ruchomości) nie był już czynnym podatnikiem VAT. 22 marca 2002 r. majątek firmy stał się jego majątkiem osobistym. W związku z powyższym w zaistniałej sytuacji nie będzie obowiązku podatkowego.

2. Zdaniem organu egzekucyjnego faktury nie powinny być wystawione, a do wystawionych już faktur powinny zostać wydane korekty, ponieważ z chwilą sprzedaży ruchomości dłużnik nie był już czynnym podatnikiem VAT, a ruchomości stały się jego majątkiem osobistym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:

organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2022 r. poz. 479) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Z treści powyższego przepisu wynika, że komornik sądowy jest płatnikiem podatku od dostawy towaru dokonywanej w trybie egzekucji, w przypadku, gdy wykonuje czynności egzekucyjne. Przez czynność egzekucyjną należy rozumieć każde formalne, oparte na przepisach procesowych, działanie uprawnionego organu egzekucyjnego wywołujące skutek prawny dla prowadzonej egzekucji.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), zgodnie z którym:

płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…)

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy:

podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 96 ust. 6 ustawy:

jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT.

Jak stanowi art. 96 ust. 8 ustawy:

w przypadku gdy zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu nie zostało zgłoszone zgodnie z ust. 6, naczelnik urzędu skarbowego wykreśla z urzędu podatnika z rejestru jako podatnika VAT.

Stosownie do art. 96 ust. 9 ustawy:

naczelnik urzędu skarbowego wykreśla z urzędu podatnika z rejestru jako podatnika VAT bez konieczności zawiadamiania o tym podatnika, jeżeli:

1. podatnik nie istnieje lub

2. mimo podjętych udokumentowanych prób nie ma możliwości skontaktowania się z podatnikiem albo jego pełnomocnikiem, lub

3. dane podane w zgłoszeniu rejestracyjnym okażą się niezgodne z prawdą, lub

4. podatnik albo jego pełnomocnik nie stawia się na wezwania naczelnika urzędu skarbowego, naczelnika urzędu celno-skarbowego, dyrektora izby administracji skarbowej lub Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, lub

5. posiadane informacje wskazują na prowadzenie przez podatnika działań z zamiarem wykorzystania działalności banków w rozumieniu art. 119zg pkt 1 Ordynacji podatkowej lub spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych do celów mających związek z wyłudzeniami skarbowymi w rozumieniu art. 119zg pkt 9 Ordynacji podatkowej, lub

6. wobec tego podatnika sąd orzekł, na podstawie odrębnych przepisów, zakaz prowadzenia działalności gospodarczej.

Na mocy art. 96 ust. 9a ustawy:

wykreśleniu z urzędu z rejestru jako podatnik VAT podlega także podatnik, który:

1. zawiesił wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na okres co najmniej 6 kolejnych miesięcy lub

2. będąc obowiązanym do złożenia deklaracji, o której mowa w art. 99 ust. 1, 2 lub 3, nie złożył takich deklaracji za 3 kolejne miesiące lub takiej deklaracji za kwartał, lub

3. składał przez 6 kolejnych miesięcy lub 2 kolejne kwartały deklaracje, o których mowa w art. 99 ust. 1, 2 lub 3, w których nie wykazał sprzedaży, nabycia towarów lub usług ani importu towarów z kwotami podatku do odliczenia, lub,

4. wystawiał faktury lub faktury korygujące, dokumentujące czynności, które nie zostały dokonane, lub

5. prowadząc działalność gospodarczą wiedział lub miał uzasadnione podstawy do tego, aby przypuszczać, że dostawcy lub nabywcy biorący udział pośrednio lub bezpośrednio w dostawie tego samego towaru lub usługi uczestniczą w nierzetelnym rozliczaniu podatku w celu odniesienia korzyści majątkowej

- z zastrzeżeniem ust. 9b-9f.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Należy zaznaczyć, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

We wniosku podała Pani informacje, z których wynika, że:

‒ 28 kwietnia 2022 r. dokonano sprzedaży ruchomości należących do Dłużnika,

‒ przedmiotem licytacji były następujące ruchomości:

o waga przemysłowa,

o waga przemysłowa,

o kocioł warzelny,

o stół z blatem nierdzewnym,

o stół z blatem nierdzewnym i osłonami bocznymi,

o stół z blatem nierdzewnym samoodpływowy,

o masownica próżniowa,

o komora wędzarniczo-parzelnicza II,

o nadziewarka próżniowa,

o piła taśmowa do mięsa,

o mieszałka łopatkowa próżniowa,

o pakowaczka próżniowa,

o nastrzykiwarka,

o myjka pojemników,

o kuter masarski,

‒ kuter masarski nie był w ewidencji środków trwałych. Nie był on własnością Dłużnika i nie był wykorzystywany w działalności gospodarczej,

‒ opisane ruchomości były nabyte przez dłużnika wyłącznie do działalności, oprócz kutra masarskiego,

‒ opisane ruchomości stanowiły u dłużnika środki trwałe – oprócz kutra masarskiego,

‒ przy zakupie ruchomości Dłużnik korzystał z odliczenia podatku VAT,

‒ opisane ruchomości nie były wykorzystywane na cele działalności zwolnionej od podatku,

‒ Dłużnik w dniu licytacji nie był czynnym płatnikiem VAT,

‒ na dzień licytacji działalność gospodarcza Dłużnika nie była zlikwidowana,

‒ Dłużnik zawiesił działalność gospodarczą po licytacji, tj. 2 maja 2022 r.

‒ z chwilą dokonania sprzedaży i uiszczenia przez nabywców reszty ceny nabycia wystawiła Pani faktury 1/2022 i 2/2022.

Pani wątpliwości dotyczą w pierwszej kolejności uznania Dłużnika za podatnika w związku z opisaną licytacją ruchomości.

Mając na uwadze powyższy opis oraz fakt, iż Dłużnikiem była osoba prowadząca na dzień licytacji działalność gospodarczą, stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie doszło do sprzedaży majątku przedsiębiorstwa Dłużnika. Z przedstawionych informacji wynika, że licytowane ruchomości (poza kutrem masarskim) należały do majątku przedsiębiorstwa dłużnika – zostały nabyte i używane wyłącznie w Jego działalności gospodarczej. Co więcej, na dzień licytacji Dłużnik nadal formalnie prowadził działalność gospodarczą, pomimo wykreślenia z rejestru VAT. Zatem dla dostawy opisanych ruchomości – drogą licytacji komorniczej, spełnione były przesłanki do uznania Dłużnika za podatnika podatku, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, bowiem sprzedaż dotyczyła składników majątku przedsiębiorstwa Dłużnika, wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej. Tym samym nie można zgodzić się z Panią, że przedmiotem licytacji był majątek osobisty Dłużnika, ponieważ na dzień licytacji działalność gospodarcza Dłużnika nie była zlikwidowana.

W konsekwencji, dostawa ruchomości (poza kutrem masarskim), w drodze egzekucji komorniczej, podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Natomiast odnosząc się do dostawy kutra masarskiego należy zauważyć, że komornik sądowy, co do zasady, jest płatnikiem podatku VAT od dostawy dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika. Zatem skoro zajęta ruchomość – kuter masarski nie był własnością Dłużnika i nie był wykorzystywany przez niego w działalności gospodarczej, to na Komorniku dokonującym licytacji majątku należącego do Dłużnika nie ciążył obowiązek podatkowy związany z dostawą tej ruchomości.

Wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może korzystać ze zwolnienia od tego podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W przypadku ruchomości należy ustalić czy zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zatem, warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, jest konieczność wykorzystywania towarów (ruchomości – będących przedmiotem dostawy) wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług oraz brak prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy ich nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów.

Niespełnienie powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT, przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W analizowanej sprawie sprzedaż w drodze licytacji ruchomości będących własnością Dłużnika nie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, bowiem jak wynika z opisu sprawy - ruchomości te nie były wykorzystywane na cele działalności zwolnionej od podatku.

Tym samym, dostawa ruchomości będących własnością Dłużnika, dokonana w trybie licytacji, podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy oraz nie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zatem, jako płatnik była Pani zobowiązana do naliczenia i odprowadzenia podatku należnego od sprzedaży ww. ruchomości będących własnością Dłużnika.

Pani wątpliwości dotyczą także obowiązku udokumentowania opisanej transakcji fakturą.

Uwzględniając, że w związku z opisaną transakcją Dłużnika należało uznać za podatnika podatku od towarów i usług w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, w analizowanej sprawie Pani - jako komornik - z tytułu transakcji sprzedaży ruchomości, w trybie postępowania egzekucyjnego, zgodnie z art. 18 ustawy o VAT, była płatnikiem podatku od towarów i usług.

Przy czym należy w tym miejscu wskazać, że na mocy art. 106c ustawy:

faktury dokumentujące dostawę towarów, o której mowa w art. 18, z tytułu której na dłużniku ciąży obowiązek podatkowy, wystawiają w imieniu i na rzecz dłużnika:

1. organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji;

2. komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego.

Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Jak wskazano powyżej, transakcja zbycia drogą licytacji komorniczej ruchomości należących do Dłużnika była czynnością podlegającą opodatkowaniu, niekorzystającą ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, zatem była Pani – jako płatnik – zobowiązana do udokumentowania opisanej transakcji fakturami.

Dodatkowe informacje

Zgodnie z art. 14f § 2b pkt 3 ustawy Ordynacja podatkowa:

Opłata za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega zwrotowi - w odpowiedniej części - wyłącznie w przypadku uiszczenia jej w kwocie wyższej od należnej.

W związku z powyższym, nienależną opłatę w kwocie 40 zł, uiszczoną 2 września 2022 r., zwrócimy - stosownie do art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej – na rachunek bankowy, zgodnie z dyspozycją zawartą we wniosku.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).