Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 maja 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 19 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem usług budowlanych świadczonych przez wykonawców zastępczych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 lipca 2022 r. (wpływ 27 lipca 2022 r.) oraz pismem z 26 lipca 2022 r. (wpływ 28 lipca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jako inwestor zlecił wybudowanie budynku mieszkalno-usługowego generalnemu wykonawcy.

Generalny wykonawca po każdym zakończonym etapie prac budowlanych wystawiał Wnioskodawcy faktury sprzedaży.

Wnioskodawca przy płatności za te faktury zatrzymywał, zgodnie z umową, kaucję jako zabezpieczenie, gdyby generalny wykonawca nie wywiązał się w sposób właściwy z podpisanej umowy. Kwota kaucji była zatrzymywana z kwoty brutto.

W pewnym momencie generalny wykonawca zaprzestał wykonywania robót i wtedy, zgodnie z zawartą umową, Wnioskodawca jako inwestor wprowadził wykonawstwo zastępcze na koszt i ryzyko generalnego wykonawcy.

Firmy realizujące dalej roboty w ramach wykonawstwa zastępczego wystawiały na Wnioskodawcę faktury z VAT (podatek od towarów i usług)-em za poszczególne roboty budowlane, które pierwotnie były w zakresie generalnego wykonawcy. Faktury te były wprowadzane jako koszt.

Kosztami wynikającymi z tych faktur (wykonawstwem zastępczym) Wnioskodawca obciążył generalnego wykonawcę, wystawiając mu noty obciążeniowe na wartość brutto.

Wartość wystawionych not obciążeniowych pokryła się z zatrzymanymi wcześniej kaucjami generalnemu wykonawcy, o czym mowa powyżej przez co generalny wykonawca nie miał już u Wnioskodawcy zatrzymanych pieniędzy.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT.

Faktury wystawione przez generalnego wykonawcę obejmowały również zakres prac wykonywanych przez podwykonawców zastępczych. Zakres tych prac był ujęty w protokole zdawczo-odbiorczym dokumentującym wykonanie prac przez generalnego wykonawcę.

Zgodnie z §5 ust. 3 umowy:

„Jeżeli wykonawca w umówionym terminie nie przystąpi do wykonania robót lub pozostaje w zwłoce w stosunku do terminów rozpoczęcia lub wykonania etapów robót określonych w Harmonogramie Rzeczowo –Finansowym stanowiącym Załącznikiem nr 3 do niniejszej Umowy o więcej niż 30 dni, Zamawiający ma prawo odstąpienia od umowy, o którym mowa w §22 ust.1 lit. a, bądź ma prawo powierzyć dalsze wykonanie przedmiotu Umowy lub jego części innej osobie na koszt i ryzyko Wykonawcy.”

Zgodnie z §7 ust. 2 umowy:

„W razie nienależytego wykonywania przez Wykonawcę obowiązków, o których mowa w pkt. c) i d) powyżej, Zamawiający może powierzyć wykonanie tych obowiązków innym podmiotom na koszt i niebezpieczeństwo Wykonawcy.”

Zgodnie z §20 ust. 6 umowy:

„Wykonawca zobowiązany będzie bezzwłocznie przystąpić do usunięcia wady, przy czym nie później niż w ciągu 2 (dwóch) dni od przyjęcia zgłoszenia zgodnie z ust. 5, a także będzie zobowiązany poprawić, naprawić, wymienić jakiekolwiek uszkodzenie spowodowane przez wadę Przedmiotu Umowy. Usunięcie wady winno być stwierdzone protokolarnie. Jeżeli Wykonawca odmówi usunięcia wady, nie przystąpi do usunięcia wady w terminie 2 dni, nie usunie wady w terminie lub usunie ją nienależycie, Zamawiający, może usunąć taką wadę na koszt i ryzyko Wykonawcy, zachowując prawo do naliczania kar umownych, o których mowa w §21 ust.1 lit. b i odszkodowania uzupełniającego, bez utraty uprawnień wynikających z udzielonej mu przez Wykonawcę gwarancji i rękojmi na Przedmiot Umowy. Koszt usunięcia wad, wysokość kar umownych czy odszkodowania uzupełniającego może być potrącona z wniesionego przez Wykonawcę zabezpieczenia należytego wykonania umowy. Jeżeli dla ustalenia zaistniałej wady niezbędne jest dokonanie prób, badań, odkryć lub ekspertyz, Zamawiający ma prawo zlecić dokonanie tych czynności na koszt Wykonawcy”.

Zgodnie z § 18 ust. 2 umowy:

„Zabezpieczenie o którym mowa w ust. 1 służy zabezpieczeniu roszczeń z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania Umowy oraz roszczeń z tytułu rękojmi za wady i gwarancji jakości`(...)`”.

Wykonanie zastępcze robót zlecone podmiotom trzecim (wykonawcom zastępczym) wiąże się z niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem usługi budowlanej przez generalnego wykonawcę.

Nota nie jest potwierdzeniem zatrzymania kaucji, zatrzymanie kaucji wynika z Umowy.

Nota rozlicza zatrzymane zabezpieczenie w stosunku do kosztów „wykonawstwa zastępczego” i jest wystawiona na ten moment.

Zgodnie z § 18 umowy „Zabezpieczenie Umowy”:

„1. Wykonawca wniesie, do 14 dni od dnia zawarcia Umowy, zabezpieczenie należytego wykonania Umowy w wysokości 10% wynagrodzenia za Przedmiot Umowy brutto określonego w § 16 ust. 1 umowy. Wykonawca wniesie zabezpieczenie w formie gotówkowej lub nieodwołalnej, bezwarunkowej i płatnej na pierwsze żądanie gwarancji bankowej/ubezpieczeniowej. Treść gwarancji oraz wystawca winien być uprzednio zaakceptowany przez Zamawiającego. W przypadku niewniesienia zabezpieczenia należytego wykonania Umowy zgodnie z w/w zapisami, Zamawiający zatrzyma kwotę stanowiącą równowartość zabezpieczenia z pierwszych należności Wykonawcy, tytułem kaucji zabezpieczającej, na co Wykonawca wyraża zgodę.

2. Zabezpieczenie o którym mowa w ust. 1 służy zabezpieczeniu roszczeń z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania Umowy oraz roszczeń z tytułu rękojmi za wady i gwarancji jakości z następującymi terminami ważności:

a. Zwolnienie 70% wniesionego zabezpieczenia należytego wykonania Umowy nastąpi na pisemne wezwanie Wykonawcy wysłane 30 (trzydzieści) dni po podpisaniu przez Strony protokołu bezusterkowego odbioru końcowego Przedmiotu Umowy w terminie 30 (trzydziestu) dni od otrzymania wezwania.

b. Zwolnienie pozostałych 30% wniesionego zabezpieczenia należytego wykonania Umowy nastąpi na pisemne wezwanie Wykonawcy wysłane 30 (trzydzieści) dni po usunięciu wszelkich wad i usterek w ramach rękojmi i gwarancji potwierdzonym protokolarnie przez Zamawiającego w terminie 30 (trzydziestu) dni od otrzymania wezwania.

3. Zabezpieczenie zatrzymane w pieniądzu, w tym kaucje zabezpieczające, Zamawiający zwróci Wykonawcy, o ile nie zaspokoi z nich swoich roszczeń, na zasadach wskazanych powyżej, w kwocie nominalnej.

4. Jeżeli w toku realizacji Przedmiotu Umowy wysokość zabezpieczenia ulegnie zmniejszeniu poniżej ustalonego procentu wysokości wynagrodzenia, Wykonawca obowiązany jest uzupełnić wniesione zabezpieczenie do wymaganej wysokości, bez konieczności odrębnego wzywania ze strony Zamawiającego. Brak uzupełnienia zabezpieczenia uprawnia Zamawiającego do skorzystania z ustanowionego dotychczas zabezpieczenia”.

dodatkowo zgodnie z § 21 umowy „Kary Umowne”:

„1. Wykonawca zobowiązany jest zapłacić Zamawiającemu kary umowne:

a) Za zwłokę w wykonaniu Przedmiotu Umowy w wysokości 0,1% wartości wynagrodzenia Wykonawcy określonego w paragrafie 16 pkt. 1 powyżej za każdy dzień opóźnienia w stosunku do terminu określonego w Umowie, w tym w Harmonogramie Rzeczowo-Finansowym;

b) Za zwłokę w przystąpieniu lub w usunięciu wad i usterek Przedmiotu Umowy w stosunku do wyznaczonego terminu, a ujawnionych w protokole końcowym lub w warunkowym odbiorze, lub w okresie rękojmi i gwarancji, w wysokości 0,1% wartości wynagrodzenia Wykonawcy określonego w paragrafie 16 pkt. 1 powyżej za każdy dzień zwłoki;

c) Z tytułu odstąpienia od Umowy lub jej części z przyczyn leżących po stronie Wykonawcy w wysokości 10% wartości wynagrodzenia Wykonawcy brutto określonego w paragrafie 16 pkt. 1 powyżej;

d) Za niedostarczenie dokumentów w terminie, których obowiązek dostarczenia wynika z postanowień niniejszej Umowy bądź obowiązujących przepisów prawa, a także w przypadku jakiegokolwiek innego naruszenia obowiązków ponad te określone w ust. 1 lit a- b powyżej, w tym w szczególności w zakresie związanym z korzystaniem i utrzymywaniem w czystości Drogi dojazdowej, w wysokości 2.000,00zł, za każdy przypadek naruszenia;

2. (`(...)`.)

3. Zamawiający może dochodzić odszkodowania uzupełniającego ponad wysokość zastrzeżonych kar umownych, na zasadach ogólnych kodeksu cywilnego.

4. Zamawiający może potrącić należne mu kary umowne i odszkodowanie z najbliższej płatności należnej Wykonawcy lub zaspokoić z zabezpieczenia należytego wykonania umowy, o którym mowa w § 18 niniejszej umowy, na co Wykonawca wyraża zgodę”.

Głównie Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wykonywaniu robót związanych z budową obiektów inżynierii wodnej, tj. branża wodno-kanalizacyjna (sieci zewnętrzne wod.-kan.) oraz roboty drogowe.

Pytanie (oznaczone we wniosku jako pytanie nr 3)

Czy faktury firm realizujących wykonawstwo zastępcze stanowią koszt w całości, a podatek VAT z nich podlega odliczeniu?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, faktury firm realizujących wykonawstwo zastępcze stanowią koszt w całości, a podatek VAT z nich nie podlega odliczeniu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:

W zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów będących przedmiotem dostawy, czy też niezbędne do świadczenia usług; bezpośrednio więc wiążą się z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania firmy. Mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością gospodarczą, istnieć musi związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu.

Ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, która pozbawia podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z informacji które Pan przedstawił wynika, że jako inwestor zlecił Pan wybudowanie budynku mieszkalno-usługowego generalnemu wykonawcy. Generalny wykonawca po każdym zakończonym etapie prac budowlanych wystawiał Panu faktury sprzedaży. Przy płatności za te faktury zatrzymywał Pan, zgodnie z umową, kaucję jako zabezpieczenie, gdyby generalny wykonawca nie wywiązał się w sposób właściwy z podpisanej umowy. Kwota kaucji była zatrzymywana z kwoty brutto.

W pewnym momencie generalny wykonawca zaprzestał wykonywania robót i wtedy, zgodnie z zawartą umową, Pan jako inwestor wprowadził wykonawstwo zastępcze na koszt i ryzyko generalnego wykonawcy.

Firmy realizujące dalej roboty w ramach wykonawstwa zastępczego wystawiały na Pana faktury z VAT-em za poszczególne roboty budowlane, które pierwotnie były w zakresie generalnego wykonawcy. Faktury te były wprowadzane jako koszt.

Kosztami wynikającymi z tych faktur (wykonawstwem zastępczym) obciążył Pan generalnego wykonawcę, wystawiając mu noty obciążeniowe na wartość brutto.

Wartość wystawionych not obciążeniowych pokryła się z zatrzymanymi wcześniej kaucjami generalnemu wykonawcy, przez co generalny wykonawca nie miał już u Pana zatrzymanych pieniędzy.

Faktury wystawione przez generalnego wykonawcę obejmowały również zakres prac wykonywanych przez podwykonawców zastępczych. Zakres tych prac był ujęty w protokole zdawczo-odbiorczym dokumentującym wykonanie prac przez generalnego wykonawcę.

Pana wątpliwości dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez wykonawców zastępczych.

Kwestią wymagającą rozstrzygnięcia w przestawionej sytuacji w pierwszej kolejności jest ustalenie, czy zwrot kosztów wykonania zastępczego będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.

Przez świadczenie usług należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Spod pojęcia usługi będzie natomiast wyłączone takie świadczenie, którego treścią jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stanowi ono bowiem dostawę towarów. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów. Jeśli tylko mamy do czynienia ze świadczeniem, to na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stanowi ono albo usługę, albo dostawę towarów.

Tym samym każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

‒ w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

‒ świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało – jako usługa – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Aby dana czynność (usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Kwestią „odpłatności” zajmował się wielokrotnie w swoim orzecznictwie Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (np. w sprawach: C-16/93, C-213/99, C-404/99) podkreślając, że o dostawie towarów i usług za wynagrodzeniem można mówić jedynie w sytuacji, gdy istnieje ścisły związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia oparty na relacjach cywilnoprawnych pomiędzy podmiotami. Związek, o którym mowa musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że odpłatność następuje za to świadczenie.

Kwestię odszkodowań regulują przepisy art. 361-363 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360).

Na podstawie art. 361 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

Zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła.

W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Istotą odszkodowania nie jest zatem płatność za świadczenie, lecz rekompensata za szkodę. W takim przypadku nie mamy do czynienia z transakcją ekwiwalentną – świadczenie w zamian za wynagrodzenie – co oznacza, że otrzymane odszkodowanie nie wiąże się z żadnym świadczeniem ze strony podatnika.

Zgodnie z art. 362 ww. Kodeksu:

Jeżeli poszkodowany przyczynił się do powstania lub zwiększenia szkody, obowiązek jej naprawienia ulega odpowiedniemu zmniejszeniu stosownie do okoliczności, a zwłaszcza do stopnia winy obu stron.

Natomiast zgodnie z art. 363 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

Naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe albo gdyby pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu.

Jeżeli naprawienie szkody ma nastąpić w pieniądzu, wysokość odszkodowania powinna być ustalona według cen z daty ustalenia odszkodowania, chyba że szczególne okoliczności wymagają przyjęcia za podstawę cen istniejących w innej chwili.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 471 ustawy – Kodeks cywilny:

Dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Mając zatem na uwadze przepisy regulujące kwestię odszkodowań stwierdzić należy, że w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nie mieści się przeniesienie na wykonawcę kosztów wykonawstwa zastępczego (wykonania zleconego innemu podmiotowi – wykonawcy zastępczemu) czyli kosztów niewykonania usługi, a co za tym idzie kosztów wynagrodzenia wypłaconego innemu wykonawcy (wykonawcy zastępczemu) za wykonanie prac, które pierwotnie miał zrealizować przedsiębiorca, z którym Pan zawarł umowę.

Z uwagi na powyższe, na tle powołanych przepisów prawa, koszty wykonawstwa zastępczego realizowanego przez osoby trzecie (wykonawcę zastępczego) mają charakter odszkodowawczy i nie są związane ze zobowiązaniem się Pana do wykonania czynności, powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Wskazał Pan, że przy płatności za faktury otrzymywane od generalnego wykonawcy, zatrzymywał Pan, zgodnie z umową, kaucję jako zabezpieczenie, gdyby generalny wykonawca nie wywiązał się w sposób właściwy z podpisanej umowy. Skoro otrzymane (zatrzymane przy płatności za faktury) przez Pana od wykonawcy generalnego środki na pokrycie kosztów wykonawstwa zastępczego realizowanego przez osoby trzecie nie wiążą się z żadnym świadczeniem z Pana strony, to w konsekwencji nie stanowią one wynagrodzenia za świadczenie usługi lub dokonanie dostawy.

Zatem powyższe środki na pokrycie kosztów wykonawstwa zastępczego mają charakter odszkodowawczy bowiem przeniesienie na wykonawcę kosztów wykonawstwa zastępczego nie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy i tym samym środki te nie stanowią wynagrodzenia za wykonanie czynności podlegających opodatkowaniu.

Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w analizowanej sprawie nie są spełnione przesłanki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy. Obciążenie generalnego wykonawcy kosztami wykonania zastępczego stanowi należność o charakterze odszkodowawczym, tj. czynność, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a w konsekwencji podatek naliczony od usługi nabytej od wykonawcy zastępczego nie ma związku z Pana czynnościami opodatkowanymi. Zatem, nie jest Pan uprawniony do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie usługi od wykonawcy zastępczego.

Zatem, Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług wskazanego w pyt. 3 wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, zostanie wydane odrębne rozstrzygniecie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).