Interpretacja dotyczy możliwości stosowania przez spółkę cywilną skróconej nazwy firmy na fakturach VAT, bez konieczności podawania imion i nazwisk wszystkich wspólników. Organ podatkowy uznał to za nieprawidłowe. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, nazwa spółki cywilnej na fakturze musi zawierać imiona i nazwiska wszystkich wspólników. Spółka cywilna nie jest traktowana jako przedsiębiorca, lecz jako umowa prawa cywilnego, co oznacza, że jej oznaczenie powinno wskazywać na osoby fizyczne będące wspólnikami. Organ podkreślił również, że w przypadku otrzymania faktury z nieprawidłową nazwą spółki, nabywca powinien wystawić notę korygującą, zamiast akceptować taką fakturę bez zmian.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
4 sierpnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 3 sierpnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku poprawności danych wykazywanych na wystawionych fakturach przez spółkę cywilną.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawcą jest Firma (…) s.c. (…) jest spółką cywilną działającą na podstawie wpisów wspólników do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, podlegającą opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Polsce oraz jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem prowadzonej przez Spółkę działalności jest sprzedaż detaliczna materiałów budowlanych, remontowych i dekoracyjnych zarówno na rzecz osób fizycznych, jak i osób prowadzących działalność gospodarczą. Spółka posługuje się pełną nazwą, która brzmi (…), która w ocenie wspólników jest zbyt długa i skomplikowana. Stwarza to częste problemy w zakresie codziennego obrotu gospodarczego. Często występują pomyłki związane np. z pominięciem jednego ze wspólników, co powoduje częste korekty w postaci not korygujących. W zgłoszeniu aktualizacyjnym NIP - 2 obok firmy (nazwy) pełnej wskazana została również firma (nazwa) skrócona, która brzmi następująco: (…) s.c. Z uwagi na długą pełną firmę (nazwę) Spółki, na wystawianych oraz otrzymywanych przez Spółkę fakturach oraz innych dokumentach księgowych Wnioskodawca zamierza się posługiwać firmą skróconą: (…) s.c.
Pytani****a
Czy na gruncie prawa podatkowego nazwa przedsiębiorstwa prowadzonego przez spółkę cywilną powinna zawierać imiona i nazwiska wszystkich jej wspólników?
Czy Spółka może posługiwać się w obrocie gospodarczym, na fakturach oraz wszelkich innych dokumentach księgowych skrótem firmy ((…) s.c.), zamiast pełnej firmy ((…)) oraz przyjmować takie faktury z wpisaną skróconą firmą od swoich kontrahentów bez konieczności wystawiania korekty?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie miała prawo posługiwać się skróconą firmą (…) s.c., zamiast pełnej firmy (…) na wystawianych przez siebie fakturach VAT (podatek od towarów i usług) oraz innych dokumentach księgowych, a także przyjmować od swoich kontrahentów takie faktury zawierające skróconą firmę nabywcy bez konieczności wystawiania korekty na pełne brzmienie firmy.
Zgodnie z przepisem art. 106e ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o podatku od towarów i usług (z dnia 11 marca 2004 r. ze zm.), jako jeden z koniecznych elementów faktury VAT ustawa wymienia „imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy”, a także numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku. Dane zawarte na fakturze muszą przede wszystkim umożliwiać jednoznaczną identyfikację stron transakcji gospodarczej, zarówno po stronie nabywcy, jak i sprzedawcy. Na gruncie przepisów o VAT podatnikiem podatku VAT jest spółka cywilna, a nie jej poszczególni wspólnicy. Jak zaznaczono wcześniej, spółka cywilna podlega obowiązkowi ewidencyjnemu dla celów podatkowych oraz przysługuje jej jeden NIP. Przepis ten nie wyklucza posługiwania się nazwą (firmą) skróconą przez podatnika. Dane zawarte na fakturze muszą przede wszystkim umożliwiać jednoznaczną identyfikację stron transakcji gospodarczej, zarówno po stronie nabywcy, jak i sprzedawcy. Tak więc, gdy nazwa skrócona umożliwiająca jednoznaczną identyfikację została wykazana w zgłoszeniu rejestracyjnym dla celów podatku VAT i jest znana organowi podatkowemu, to według Spółki posługiwanie się nazwą skróconą firmy w obrocie gospodarczym, w tym na fakturach wystawianych przez spółkę cywilną, jest prawidłowe. Również Spółka może przyjmować faktury z wpisaną skróconą nazwą bez konieczności ich korygowania.
Z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Tym samym na gruncie ustawy o podatku VAT, spółka cywilna wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą, jako jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej jest podatnikiem.
W takim stanie prawnym Wnioskodawca uważa, że to spółka cywilna jako podatnik dokonuje zgłoszenia identyfikacyjnego lub aktualizacyjnego. Nazwa pełna i skrócona dotyczy tegoż właśnie podatnika. Skoro przy tym brak jest w przepisach prawnych tak podatkowych, jak i pozostałych, regulacji kształtujących nazwę spółki cywilnej, to tym samym nie można jej narzucać reguł przewidzianych dla oznaczania osób fizycznych jako przedsiębiorców. Nieokreśloność prawna nazwy spółki cywilnej nie uprawnia więc do przyjęcia domniemania jej kształtowania według statusu podmiotów tworzących spółkę cywilną. W omawianym bowiem zakresie to nie osoby fizyczne wchodzące w skład spółki cywilnej mają jako podatnicy dokonywać wystawiania dokumentów księgowych, a także przyjmowania ich od swoich kontrahentów, lecz sama spółka cywilna. Osoby fizyczne jako podatnicy realizują natomiast własne powinności w tym zakresie, także wówczas, gdy działają jako przedsiębiorcy (kwestia ta pozostaje jednak poza niniejszą sprawą). Skoro faktura VAT identyfikuje kontrahentów, to należy właśnie wyraźnie podkreślić, że w tej mierze kontrahentem jest spółka cywilna a nie jej wspólnicy i choćby z tego powodu na tym etapie obrotu nie ma żadnej potrzeby odwzorowywania w nazwie Spółki zawartej na fakturze danych dotyczących wspólników. Nazwa spółki cywilnej jako podatnika nie musi więc uzewnętrzniać imion i nazwisk wspólników ją tworzących. Dane ich dotyczące, w tym NIP każdego ze wspólników spółki cywilnej, zawiera zgłoszenie identyfikacyjne (albo aktualizacyjne) takiej spółki. Dzięki temu organy podatkowe dysponują zarówno danymi samego podatnika - spółki cywilnej, jak i danymi wszystkich wspólników spółki cywilnej i w zależności od potrzeb odpowiednio z nich korzystają (np. w postępowaniu o orzekaniu w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej wspólników spółki cywilnej).
Zgodnie z art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi zawiera: pełną i skróconą nazwę (firmę). Również przepisy prawa cywilnego uprawniają Wnioskodawcę do posługiwania się skrótem firmy (art. 43 (5) par. 4 KC).
W związku z powyższym zdaniem Wnioskodawcy będzie prawidłowo wystawiona w zakresie nazwy przedsiębiorstwa wspólników spółki cywilnej faktura wystawiona przez lub na rzecz przedsiębiorstwa prowadzonego przez spółkę cywilną, której nazwa będzie brzmiała: (…) s.c. Wobec powyższego, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Szczegółowe zasady wystawiania faktur oraz dane, które faktury powinny zawierać regulują art. 106a-106q ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”.
Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:
Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.
Na podstawie art. 106b ust. 2 ustawy:
Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.
Stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy:
Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:
a) czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,
b) czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,
1a) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:
a) przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,
b) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.
I tak zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 3 ustawy:
Faktura powinna zawierać imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy.
Stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy:
Podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.
Według art. 96 ust. 3 ustawy:
Podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.
W świetle art. 96 ust. 4 ustawy:
Naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.
Zgodnie z § 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej w sprawie wzorów formularzy zgłoszeń identyfikacyjnych i zgłoszeń aktualizacyjnych oraz zgłoszeń w zakresie danych uzupełniających z dnia 19 lipca 2021 r. (Dz. U. z 2021 r. poz. 1404):
Określa się wzory formularzy zgłoszenia identyfikacyjnego/zgłoszenia aktualizacyjnego osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, będącej podatnikiem lub płatnikiem (NIP-2), stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia.
W części B1 tego zgłoszenia – „Dane identyfikacyjne”, w poz. 6 należy podać nazwę pełną, natomiast w poz. 8 nazwę skróconą podatnika.
Spółka cywilna jest instytucją prawa cywilnego, uregulowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.).
Zgodnie z art. 860 § 1 Kodeksu cywilnego:
Przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów.
Stosownie do art. 863 § 1 Kodeksu cywilnego:
Wspólnik nie może rozporządzać udziałem we wspólnym majątku wspólników ani udziałem w poszczególnych składnikach tego majątku.
Zawarcie umowy spółki prowadzi do powstania trwałego stosunku o charakterze obligacyjnym pomiędzy wspólnikami, którzy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu, najczęściej zysku, przez prowadzenie działalności gospodarczej. Spółka cywilna jest niczym innym jak umową prawa cywilnego podobną do innych umów. Tym samym nie można umowie spółki cywilnej nadawać podmiotowości. Umowa nie może zaciągać zobowiązań, być stroną innej umowy, prowadzić działalności. W związku z tym, iż umowa spółki cywilnej nie posiada podmiotowości ustawodawca nie nadał jej osobowości prawnej. Stroną czynności cywilnoprawnych są wyłącznie wspólnicy spółki. Pomimo jednak utraty podmiotowości taka spółka podlega obowiązkowi ewidencyjnemu dla celów podatkowych z uwagi na przyznanie jej statusu podatnika w podatku od towarów i usług. W związku z powyższym spółce cywilnej przysługuje jeden numer identyfikacji podatkowej NIP nadany zgodnie z przepisami ustawy z 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2022 r. poz. 166 ze zm.).
W myśl art. 5 ust. 3 pkt 2 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników:
Zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi zawiera: pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, adres siedziby, numer identyfikacyjny REGON, organ rejestrowy lub ewidencyjny i numer nadany przez ten organ, wykaz rachunków bankowych lub imiennych rachunków w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, z wyjątkiem rachunku VAT w rozumieniu art. 2 pkt 37 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, adresy miejsc prowadzenia działalności, dane prowadzącego dokumentację rachunkową, w tym jego NIP, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych, a ponadto w przypadku spółek cywilnych, osobowych spółek handlowych i podmiotów podlegających wpisowi do rejestru przedsiębiorców na zasadach określonych dla spółek osobowych - dane dotyczące wspólników, w tym również identyfikator podatkowy poszczególnych wspólników.
Przez pełną nazwę spółki cywilnej należy rozumieć nazwę spółki wraz z imionami i nazwiskami jej wspólników. Powyższe wynika przede wszystkim z faktu, że spółka cywilna nie jest w świetle obowiązujących przepisów przedsiębiorcą i nie ma prawa posługiwania się własną firmą. Może jedynie posługiwać się nazwą, która w obrocie gospodarczym stanowi jej wyróżnik. Nazwa z kolei powinna wskazywać w sposób wyraźny i jednoznaczny przedsiębiorców działających w takiej właśnie formie. Zatem osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, w tym również w formie spółki cywilnej, powinna działać pod własnym imieniem i nazwiskiem.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).
Z powołanego art. 15 ust. 1 i 2 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Tym samym na gruncie ustawy o podatku VAT, spółka cywilna wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą, jako jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej jest podatnikiem.
Spółka cywilna na gruncie ustawy działa pod własnym numerem NIP, nadanym przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego, odmiennym od numerów wspólników. Swoista podmiotowość spółki cywilnej na gruncie podatku od towarów i usług nie oznacza, że spółka ta nabywa osobowość prawną. Brak jednak podmiotowości prawnej nie stoi na przeszkodzie w traktowaniu przez odrębne przepisy spółki cywilnej jako podmiotu uregulowanych w nich stosunków prawnych.
Takie ujęcie spółki, w myśl ustawy o VAT, wynika z autonomicznego charakteru podatku od towarów i usług, umożliwiając wystawienie jednej faktury, możliwość ewidencjonowania sprzedaży jedną kasą rejestrującą, czy też możliwość odliczania podatku naliczonego z faktur wystawionych „na spółkę”. W odmiennej sytuacji każdy ze wspólników spółki byłby zobowiązany do prowadzenia ewidencji samodzielnie, co doprowadziłoby np. do sytuacji, że jedna sprzedaż musiałaby być dokumentowana fakturą przez każdego ze wspólników w stopniu odpowiadającym jego wkładowi do spółki, czy też wynikającym z umowy spółki.
Powyższego stwierdzenia nie zmienia to, że wspólnicy spółki cywilnej są przedsiębiorcami, a nie spółka. Przemawia za tym również fakt, że spółka prowadzi działalność z wykorzystaniem majątku wspólników, ponieważ nie posiada majątku własnego. Jedynym jego „wydzieleniem” jest umowne oderwanie od majątku osobistego wspólników, bowiem wykorzystując ten majątek wspólnicy realizują określony w umowie wspólny cel gospodarczy i w tym zakresie stanowi on współwłasność łączną wspólników, zgodnie z art. 863 Kodeksu cywilnego.
W niniejszej sprawie Wnioskodawcą jest spółka cywilna działającą na podstawie wpisów wspólników do Centralnej Ewidencji i Informacja o Działalności Gospodarczej, podlegającą opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Polsce oraz jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem prowadzonej przez Spółkę działalności jest sprzedaż detaliczna materiałów budowlanych, remontowych i dekoracyjnych zarówno na rzecz osób fizycznych, jak i osób prowadzących działalność gospodarczą. Spółka posługuje się pełną nazwą, która brzmi (…), która w ocenie wspólników jest zbyt długa i skomplikowana. Stwarza to częste problemy w zakresie codziennego obrotu gospodarczego. Często występują pomyłki związane np. z pominięciem jednego ze wspólników, co powoduje częste korekty w postaci not korygujących. W zgłoszeniu aktualizacyjnym NIP - 2 obok firmy (nazwy) pełnej wskazana została również firma (nazwa) skrócona, która brzmi następująco: (…) s.c. Z uwagi na długą pełną firmę (nazwę) Spółki, na wystawianych oraz otrzymywanych przez Spółkę fakturach oraz innych dokumentach księgowych Wnioskodawca zamierza się posługiwać firmą skróconą: (…) s.c.
Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Spółka ma wątpliwości czy na gruncie prawa podatkowego nazwa przedsiębiorstwa prowadzonego przez spółkę cywilną powinna zawierać imiona i nazwiska wszystkich jej wspólników oraz czy Spółka może posługiwać się w obrocie gospodarczym, na fakturach oraz wszelkich innych dokumentach księgowych skrótem firmy ((…) s.c.), zamiast pełnej firmy ((…)) oraz przyjmować takie faktury z wpisaną skróconą firmą od swoich kontrahentów bez konieczności wystawiania korekty.
Jak wcześniej wskazano spółka cywilna nie jest przedsiębiorcą. Przedsiębiorcami są jej poszczególni wspólnicy, będący osobami fizycznymi. Natomiast danymi identyfikacyjnymi podatnika będącego osobą fizyczną jest imię i nazwisko. Prawidłowe oznaczenie spółki cywilnej składa się więc z wymienienia jej wszystkich wspólników i dodania wzmianki o spółce cywilnej. W ten sposób oznaczenie pozwala uniknąć posługiwania się nazwą spółki, która nie wskazywałaby, jacy faktycznie wspólnicy (podmioty prawa cywilnego) tj. osoby fizyczne lub osoby prawne są stronami stosunków prawnych wynikających z działalności gospodarczej z udziałem spółki. W żadnym wypadku bowiem oznaczenie przedsiębiorcy nie może mieć charakteru mylącego, niezgodnego z rzeczywistością lub niepozwalającego na określenie jego charakteru prawnego. Umieszczanie w oznaczeniu spółki cywilnej elementów abstrakcyjnych czy też fantazyjnych jest dozwolone, jednak mogą one mieć tylko charakter dodatkowy, znajdujący się obok podstawowego oznaczenia spółki.
Za przyjęciem zaprezentowanego stanowiska przemawiają: brak szczególnego znaczenia nazwy fantazyjnej, zasada ostrożności w obrocie cywilnoprawnym, konieczność prowadzenia dokumentacji podatkowej na potrzeby różnorodnych zobowiązań podatkowych, znaczenia pojęcia „przedsiębiorcy” na gruncie prawa. W przypadku przedsiębiorców działających w ramach umowy spółki cywilnej – oznaczenie przedsiębiorcy – oznacza imiona i nazwiska wszystkich wspólników. Przy czym oprócz tych danych Spółka może również podawać nazwę lub nazwę skróconą firmy.
Zatem na gruncie prawa podatkowego nazwa spółki cywilnej powinna zawierać imiona i nazwiska wszystkich jej wspólników. W konsekwencji w niniejszej sprawie, za nieprawidłowe należy uznać twierdzenie Wnioskodawcy, że dopuszczalne jest umieszczanie na wystawianych przez nią fakturach jedynie jej nazwy skróconej bez imion i nazwisk wszystkich wspólników.
W konsekwencji Spółka powinna posługiwać się w obrocie gospodarczym na fakturze nazwą Spółki wraz z imionami i nazwiskami wspólników.
Przechodząc do wątpliwości odnośnie przyjmowania faktur z wpisaną nazwą Spółki od swoich kontrahentów bez konieczności wystawiania korekty lub noty korygującej należy wskazać, że zgodnie z art. 106j ust. 1 ustawy:
W przypadku gdy po wystawieniu faktury:
1. podstawa opodatkowania lub kwota podatku wskazana w fakturze uległa zmianie,
2. (uchylony)
3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
5. stwierdzono pomyłkę w jakiejkolwiek pozycji faktury - podatnik wystawia fakturę korygującą.
Zgodnie z art. 106j ust. 2 ustawy:
Faktura korygująca powinna zawierać
(uchylony)
numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2a) numer identyfikujący w Krajowym Systemie e-Faktur fakturę, której dotyczy faktura korygująca – w przypadku faktury korygującej w postaci faktury ustrukturyzowanej;
a) określone w art. 106e elementy faktury ust. 1 pkt 1–5,
b) nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
(uchylony)
jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego - odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 - prawidłową treść korygowanych pozycji.
Ponadto na podstawie art. 106k ustawy:
1. Nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki, z wyjątkiem pomyłek w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15, może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą.
2. Faktura, o której mowa w ust. 1, wymaga akceptacji wystawcy faktury.
3. Faktura, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać:
wyrazy "NOTA KORYGUJĄCA";
numer kolejny i datę jej wystawienia;
imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy i numer za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, a także numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej;
dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura, o której mowa w ust. 1, określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6;
wskazanie treści korygowanej informacji oraz treści prawidłowej.
4. Przepisy ust. 1-3 nie naruszają przepisów dotyczących wystawiania faktur korygujących.
Wskazać należy, że celem wystawienia faktury VAT jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, pełni ona bowiem szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Jeżeli natomiast faktura zawiera pomyłki dotyczące jakiejkolwiek pozycji lub po jej wystawieniu zaistniała którakolwiek przesłanka z art. 106j ust. 1 ustawy, powinna ona zostać skorygowana w ten sposób, aby odzwierciedlała faktycznie dokonaną transakcję między ściśle określonymi podmiotami gospodarczymi. Zatem istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych. Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym.
Ponadto Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy wyłącznie stosowania nazwy spółki na fakturach. Nie dotyczy natomiast innych dokumentów, do których nie stosuje się przepisów dotyczących wystawiania i otrzymywania faktur zawartych w ustawie VAT.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili