Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 lipca 2022 r. wpłynął Pani wniosek 29 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nieuznania Pani za podatnika podatku VAT (podatek od towarów i usług) z tytułu sprzedaży działek nr 1 - 9. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 sierpnia 2022 r. (data wpływu 5 września 2022 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

5 sierpnia 1997 r. wraz z ówczesnym mężem – T.B. nabyła Pani (umową sprzedaży w formie aktu notarialnego (…)) do majątku wspólnego nieruchomość gruntową położoną w (…), gmina (…), oznaczoną jako działki numer 11, 12 oraz 13, o łącznej powierzchni wynoszącej 7,5401 ha, dla których Sąd Rejonowy w (…) prowadzi księgę wieczystą nr (…).

Działka gruntu nr 12 nie została nabyta od Skarbu Państwa a działka numer 13, została nabyta od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa. Działki zostały nabyte w celu powiększenia gospodarstwa rolnego i od daty nabycia były wykorzystywane rolniczo przez T.B..

Działki numer 13 oraz 12 o łącznej powierzchni 3,7202 ha na wniosek Pani i Pani ówczesnego małżonka zostały scalone w działkę gruntu numer 10 o powierzchni 3,7168 ha. Następnie jednak, z uwagi na zamiar wybudowania przez Państwa, jako małżonków B. domu na przedmiotowych działkach, wnieśliście Państwo o podział tejże działki (działki nr 10). Decyzją ostateczną z 8 czerwca 2009 r. (…) zatwierdził podział nieruchomości stanowiącej działkę gruntu nr 10. W wyniku podziału powstały działki:

1. 1 o powierzchni 2,6482 ha - w północnej części (obszar ok. 1,1742 ha - 43%) znajduje się na terenie oznaczonym symbolem (…), (…) - tereny osadnictwa wiejskiego, natomiast w południowej części (obszar ok. 1,5598 ha - 57%) na terenie, dla którego nie ma obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego uchwalonego po 1 stycznia 1995 r. i brak jest wydania decyzji o warunkach zabudowy;

2. 2 o powierzchni 0,1240 ha - znajduje się na terenie oznaczonym symbolem (…) - tereny osadnictwa wiejskiego;

3. 3 o powierzchni 0,1559 ha - znajduje się na terenie oznaczonym symbolem (…) - tereny osadnictwa wiejskiego;

4. 4 o powierzchni 0,2497 ha - znajduje się na terenie oznaczonym symbolem (…) - tereny osadnictwa wiejskiego;

5. 5 o powierzchni 0,1044 ha - znajduje się na terenie oznaczonym symbolem (…) - tereny osadnictwa wiejskiego;

6. 6 o powierzchni 0,1050 ha - znajduje się na terenie oznaczonym symbolem (…) - tereny osadnictwa wiejskiego;

7. 7 o powierzchni 0,1250 ha - znajduje się na terenie oznaczonym symbolem (…) - tereny osadnictwa wiejskiego;

8. 8 o powierzchni 0,1023 ha - znajduje się na terenie oznaczonym symbolem (…) - tereny osadnictwa wiejskiego;

9. 9 o powierzchni 0,1023 ha - znajduje się na terenie oznaczonym symbolem (…) - tereny osadnictwa wiejskiego.

Wyrokiem (…) z 11 października 2010 r. w sprawie (…) rozwiązano Pani małżeństwo z T.B., wskutek czego istniejąca między Państwem wspólność majątkowa małżeńska ustała powodując powstanie współwłasności ww. nieruchomości w udziałach po 1/2 części każdy. Po rozwiązaniu małżeństwa małżonków B. działki gruntu były wykorzystywane rolniczo przez T.B. (działki 1 - 9 oraz działka 11).

Krótko po rozwodzie wyjechała Pani do Belgii, gdzie pozostaje Pani do dziś, posiadając tam swoje centrum życiowe. Nie angażowała się Pani w żaden sposób w gospodarowanie ww. nieruchomościami. Od 3 lat w (…) mieszka i pracuje także Pani i Pani byłego małżonka córka.

Od dnia nabycia działek do dnia dzisiejszego na przedmiotowych nieruchomościach dokonywano wyłącznie prac w zakresie utrzymania gruntu. Nie dokonywano żadnych nakładów zwiększających wartość poszczególnych działek, jak uzbrojenie w energię elektryczną, gaz czy wodę. Działki nie są ogrodzone i nie czyniono żadnych nakładów na polepszenie zagospodarowania terenu.

Nie prowadziła Pani i nie prowadzi Pani żadnej działalności gospodarczej ani podobnej w celach zarobkowych, a zatem nie jest Pani podatnikiem podatku od towarów i usług. Wcześniej nie dokonywała Pani sprzedaży żadnych nieruchomości i obecnie nie jest Pani w posiadaniu innych gruntów rolnych.

10 września 2021 r. zawarła Pani wraz z byłym mężem w formie aktu notarialnego ((…) - Kancelaria Notarialna (…)) przedwstępną umowę sprzedaży przysługujących Wam udziałów (tj. po 1/2 części każdy) w działce oznaczonej numerem 6 położonej w (…), która posiada dostęp do drogi publicznej przez działkę oznaczoną jako działka 2 oraz udziały w działce drogowej oznaczonej jako działka 2 wynoszące po 1,100 części każdy (łącznie 2/100 części). Umowa została zawarta pod warunkiem niewykonania pierwokupu działki przez Gminę (…). Nabywca działki zgłosił się bezpośrednio do T.B. jako znajomy jego znajomego - działka nie była wystawiona na sprzedaż poprzez ogłoszenie (ani w prasie ani w sieci Internet czy też w inny sposób).

W tym samym dniu (10 września 2021 r.) udzieliła Pani T.B. pełnomocnictwa do sprzedaży Pani udziałów w pozostałych działkach za cenę i na warunkach ustalonych przez niego jako pełnomocnika z uwagi na podjętą przez Państwa, jako współwłaścicieli decyzję o zbyciu działek oznaczonych numerami 1 - 9.

Działka oznaczona numerem 11 nadal będzie wykorzystywana rolniczo przez T.B., a działki 1 - 9 niekoniecznie zostaną sprzedane w całości (prawdopodobna jest sprzedaż jedynie kilku z nich).

Pełnomocnictwo nie obejmuje umocowania do dokonywania jakichkolwiek innych czynności w Pani imieniu i jak dotąd żadne czynności nie zostały przez pełnomocnika dokonane. Nie udzielała Pani innych pełnomocnictw.

Przed sprzedażą działek nie podejmowała Pani i nie planuje Pani podejmować ani osobiście ani za pośrednictwem osób trzecich jakichkolwiek czynności wymagających zaangażowania środków finansowych, zmierzających do podniesienia wartości przedmiotowych działek (np. uzyskiwanie decyzji o warunkach zabudowy, pozwoleń, uzbrojenie terenu, doprowadzenie mediów, ogrodzenie terenu bądź inne).

Powodem podjęcia decyzji o sprzedaży działek była przede wszystkim okoliczność, iż Pani wraz z byłym małżonkiem chcielibyście wspomóc finansowo swoje dzieci - przekazać środki pieniężne mieszkającej w (…) córce, która chciałaby się tam osiedlić i stworzyć swoje centrum życiowe, jednak nie posiada jakiejkolwiek zdolności kredytowej by umożliwić sobie nabycie tam lokalu mieszkalnego, a najem mieszkania generuje horrendalnie wysokie miesięczne koszty oraz uczynić darowiznę na rzecz mieszkającego w Polsce syna (który dopiero założył rodzinę i również potrzebuje wsparcia).

Dodatkowo ewentualnie uzyskane ze sprzedaży działek środki finansowe umożliwiłyby Pani poprawę Pani sytuacji życiowej w (…) i spłatę zaciągniętych tam zobowiązań oraz ewentualne nabycie lokalu mieszkalnego i rezygnację z wynajmu.

Sprzedaż działek będzie dokonana prywatnie jako wyprzedaż majątku osobistego albowiem mieszka Pani na stałe w (…) i nie zamierza Pani wracać do (…), a dodatkowo nigdy nie wykorzystywała Pani działek do jakichkolwiek czynności opodatkowanych.

Od dnia nabycia działek do dnia dzisiejszego na przedmiotowych nieruchomościach dokonywano wyłącznie prac w zakresie utrzymania gruntu - działki nie były i nie są przedmiotem umów najmu, dzierżawy ani innych.

Nigdy wcześniej nie dokonywała Pani sprzedaży nieruchomości i nie prowadziła Pani w tym zakresie żadnej aktywności.

Aktualnie osobiście nie poszukuje Pani nabywców na sprzedawane działki, nie ogłasza się Pani ani w prasie ani w sieci Internet, jednak z uwagi na okoliczność, iż zamieszkuje Pani za granicą dopuszcza Pani możliwość skorzystania z usług biura nieruchomości, które zastąpiłoby Panią przy czynnościach związanych z formalnościami dotyczącymi sprzedaży i kontaktach z potencjalnymi nabywcami.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisy sprawy

Pani były mąż wykorzystuje udział w gruncie należący do Pani na podstawie ustnego uzgodnienia co do możliwości korzystania z gruntu, nie została zawarta żadna pisemna umowa między Panią a Pani byłym mężem.

Pani były mąż wykorzystuje udział w gruncie należący do Pani nieodpłatnie.

Przed rozwiązaniem małżeństwa działki przeznaczone do sprzedaży nr 1 - 9 wykorzystywane były rolniczo przez małżonków L. i T. B., w ramach prowadzonego przez T.B. gospodarstwa rolnego (Pani była zarejestrowana jako domownik i opłacano za Panią składki do (…)). Ani T.B. ani Pani nie byliście z tego tytułu zarejestrowani jako czynny podatnik VAT (T.B. był rolnikiem ryczałtowym).

Pytanie (oznaczone we wniosku nr 1)

W związku z planowaną sprzedażą działek nr 1 - 9 zwraca się Pani z niniejszym wnioskiem celem ustalenia czy sprzedaż działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, transakcje sprzedaży wydzielonych działek w warunkach opisywanych we wniosku pomimo, iż stanowią one działki budowlane nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT albowiem nie jest Pani podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Uwzględniając uwarunkowania jakie mają towarzyszyć transakcji/transakcjom sprzedaży działek - nie będzie Pani zobowiązana do zapłaty podatku VAT z tytułu realizacji w przyszłości planowanych transakcji. Za takim stanowiskiem przemawiają następujące argumenty:

1. zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów import towarów na terytorium kraju wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów,

2. art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

3. czynności są opodatkowane podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy wykonywane są przez podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, działającego w takim charakterze w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Tym samym, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalność gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowość prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Dla celów podatku VAT działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów handlowców lub innych usługodawców, w tym również podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, jak również działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub dóbr niematerialnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zasady wykładni gramatycznej i funkcjonalnej definicji działalność gospodarczej zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT prowadzą do wniosku, że działalnością gospodarczą może być nawet pojedyncza czynność, jeżeli wiąże się z nią zamiar wykonywania w sposób częstotliwy (czyli stały i powtarzalny), przy czym czynność ta winna być wykonana przez producenta, handlowca, usługodawcę, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika lub wykonującego wolny zawód, czyli przez podmiot występujący w odniesieniu do takiej czynności w charakterze podatnika.

W Pani ocenie, sprzedaż przez Panią działek nie może zostać zakwalifikowana jako dokonana w ramach działalności gospodarczej albowiem nie posiada Pani zamiaru dokonywania tych czynności (sprzedaży) w sposób ciągły i zarobkowy, a jedyne w celu pozyskania środków na pomoc dzieciom i poprawę własnej sytuacji życiowej.

Dominującym w literaturze i orzecznictwie pozostaje pogląd, że o tym, czy dokonanie podziału gruntu na kilka działek i ich sukcesywna sprzedaż będzie opodatkowana podatkiem VAT tj. czy dana osoba będzie występować w roli podatnika VAT decydować będą przede wszystkim zamiary podatnika co do nieruchomości w momencie jej nabycia. Opodatkowaniu podatkiem VAT powinna więc podlegać sprzedaż jeżeli nieruchomość została nabyła w celach inwestycyjnych – tj. w celu dokonania podziału i odsprzedaży wydzielonych działek z zyskiem lub w celu wykorzystania w inny zarobkowy sposób (Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, 23 lipca 2008 r. IBPP1/443-758/08/LSz (KAN-5007/05/08/KAN-7179/07/08)). Jeżeli natomiast podatnik użytkował nieruchomość przez dłuższy czas lub nabył ją w drodze spadku lub darowizny, to nie można mówić, że dana osoba działała jako handlowiec będący podatnikiem VAT, jedynie dokonywała sprzedaży swojego majątku prywatnego, wykonując tym samym swoje prawo własność (Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, 10 lipca 2008 r. IBPP1/443-567/08/LSz (KAN-3677/4/08/KAN-6933/07/08; Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, 7 lipca 2008 r. IPPP1/443-83/07-9/SM; Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, 9 czerwca 2008 r. ILPP1/443-295/08-2/AK)

Dodatkowo w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 października 2009 r. wskazano kryteria pomocne dla oceny, czy sprzedaż przez osobę fizyczną działek budowlanych jest opodatkowaną działalnością gospodarczą (por. też wyroki NSA z 24 kwietnia 2007 r. sygn. akt I FSK 603/06, z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07; z 28 marca 2008 r. sygn. akt I FSK 475/07, z 23 stycznia 2009 r. sygn. akt I FSK 1629/07). W ocenie NSA sprzedaż działek budowanych przez osobę fizyczną, aby mogła zostać opodatkowana podatkiem VAT, winna mieć charakter zawodowy (profesjonalny), a zatem stały (zakładający powtarzalność czynności i zamiar ich kontynuacji) tj. zorganizowany, a nabycie gruntów musi nastąpić w celach wykonywania tej działalności (czyli w celach handlowych), a nie jakichkolwiek innych. W omawianym orzeczeniu NSA wskazał także, że nie spełnia kryteriów działalności gospodarczej sprzedaż jednej lub kilku działek dokonana w celu spożytkowania pozyskanych środków na zaspokojenie celów osobistych sprzedawcy i jego rodziny, gdyż w takim przypadku brak jest podstaw do twierdzenia, że sprzedaż taka przybiera charakter zawodowy.

Podobna ocena została wyrażona także w orzeczeniu z 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, z którego wynika m.in., że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W Pani ocenie, planowana sprzedaż będzie wyłącznie czynnością okazjonalną i rozporządzeniem majątkiem prywatnym a nie prowadzeniem działalności gospodarczej.

Niemniej jednak transakcja okazjonalna (sporadyczna), w tym i okazjonalna sprzedaż działek budowlanych, może być uznana za działalność gospodarczą, na co wskazują przepisy prawa wspólnotowego (art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, a wcześniej art. 4 ust. 3 VI Dyrektywy) jeżeli transakcji tej od początku towarzyszył zamiar działania jak osoba prowadząca działalność gospodarczą. Oznacza to, że nawet okazjonalne transakcje muszą być związane z działalnością wymienioną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a przyjęcie, że dana osoba, sprzedając działki budowlane, działa w charakterze podatnika wykonującego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną.

Ponadto, samo nabycie sprzedawanych gruntów musi nastąpić w celach wykonywania tej działalności, czyli handlowych, a nie w innych celach. Stąd też zamiar częstotliwego wykonywania czynności powinien być w zasadzie ujawniony już w momencie nabycia towaru, a nie jego sprzedaży, gdyż pod pojęciem „handel” należy rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży; por. wyroki NSA z 26 czerwca 2008 r., I FSK 778/07 i z 27 czerwca 2008 r., I FSK 253/08. A zatem dopiero ustalenie, czy sprzedaż kilku działek budowlanych, wydzielonych uprzednio z gospodarstwa rolnego, następowała na drodze profesjonalnej - a więc z zamiarem stałego i zorganizowanego charakteru tej działalności, a nadto, iż już w dacie nabywania nieruchomości miał zamiar ich dalszej odsprzedaży pozwalałoby na przyjęcie tezy, że wnioskodawca sprzedając działki budowlane, będzie działał w charakterze podatnika wykonującego handlową działalność gospodarczą i pozostaje podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy .

Dodatkowo, m.in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 października 2009 r. wskazano kryteria pomocne dla oceny, czy sprzedaż przez osobę fizyczną działek budowlanych jest opodatkowaną działalnością gospodarczą (por. też wyroki NSA z 24 kwietnia 2007 r. sygn. akt I FSK 603/06, z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07; z 28 marca 2008 r. sygn. akt I FSK 475/07, z 23 stycznia 2009 r., sygn. akt I FSK 1629/07). W ocenie NSA sprzedaż działek budowlanych przez osobę fizyczną, aby mogła zostać opodatkowana podatkiem VAT, winna mieć charakter zawodowy (profesjonalny), a zatem stały (zakładający powtarzalność czynności i zamiar ich kontynuacji) tj. zorganizowany, a nabycie gruntów musi nastąpić w celach wykonywania tej działalności (czyli w celach handlowych), a nie jakichkolwiek innych. W omawianym orzeczeniu NSA wskazał także, że nie spełnia kryteriów działalności gospodarczej sprzedaż jednej lub kilku działek dokonana w celu spożytkowania pozyskanych środków na zaspokojenie celów osobistych sprzedawcy i jego rodziny, gdyż w takim przypadku brak jest podstaw do twierdzenia, że sprzedaż taka przybiera charakter zawodowy.

W najnowszym orzecznictwie wskazuje się na dalsze elementy danego stanu faktycznego i ich ocenę, które decydują o tym, czy konkretne czynności podatnika mieszczą się jeszcze w ramach zarządu majątkiem prywatnym, czy są już działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Naczelny Sąd Administracyjny w jednym z orzeczeń stwierdził m.in., że analiza okoliczności faktycznych zamierzonej lub dokonanej przez podatnika (osobę fizyczną) sprzedaży muszą wskazywać na tego rodzaju skalę aktywności podatnika w zakresie zbywanych nieruchomości, która jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Przyjęcie, iż osoba fizyczna sprzedając działki przeznaczone do zabudowania (lub udział w takich działkach) działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga każdorazowo ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną. Jako przykłady takich czynności wymienia się np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek (wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia), uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Podkreśla się przy tym, że tego rodzaju aktywność „handlowa” wskazywać musi ciąg wymienionych wyżej czynności, nie stwierdzenie jedynie faktu pojedynczych z nich.

Zarówno podział nieruchomości jak i ogłoszenia o sprzedaży mogą bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym (wyrok NSA z 9 maja 2014 r. I FSK 811/13, dostępne na stronie internetowej: orzeczenia.nsa.gov.pl). Jak stwierdził NSA w jednym z nowszych orzeczeń, nawet podział nieruchomości o stosunkowo dużym obszarze (25 ha) na mniejsze działki, jest koniecznością podjętą w celu stworzenia możliwości realizacji takiej sprzedaży, co w żadnym przypadku nie jest uatrakcyjnieniem tego gruntu, lecz koniecznym elementem umożliwiającym jego zbycie (wyrok NSA z 29 kwietnia 2014 r., I FSK 621/13, dostępne na stronie internetowej: orzeczenia.nsa.gov.pl).

Pani zdaniem, mając na uwadze powyższe rozstrzygnięcia należy wskazać, iż wobec braku po Pani stronie zamiaru sprzedaży działek w dacie ich nabycia, zakres planowanych do podjęcia działań w związku z planowaną ich sprzedażą oraz cel na jaki zamierza Pani przeznaczyć uzyskane ze sprzedaży środki finansowe nie dają podstaw, aby uznać Panią za podatnika podatku VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana, jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1. określone udziały w nieruchomości,

2. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,

3. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Należy zauważyć, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania planowanej sprzedaży działek istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy, w celu dokonania sprzedaży gruntów, podjęła Pani aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pani za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też opisana we wniosku sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10).

Z ww. orzeczenia wynika m.in., że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.

Ponadto Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Aby ocenić czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymagana jest ocena każdorazowo odnosząca się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

Jak wynika z opisu sprawy, że nie prowadziła i nie prowadzi Pani żadnej działalności gospodarczej, ani podobnej, w celach zarobkowych oraz nie jest Pani podatnikiem podatku od towarów i usług. Zamierza Pani sprzedać posiadany udział w niezabudowanych działkach nr 1 - 9.

Pani wątpliwości dotyczą kwestii czy zaplanowana sprzedaż udziału we współwłasności ww. dziewięciu działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak już wyżej wskazano, istotnym dla określenia, czy w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT - co do zasady - mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy. Należy zatem ustalić, czy w odniesieniu do planowanej czynności sprzedaży udziału w niezabudowanych działkach nr 1 – 9 będzie Pani spełniała przesłanki do uznania Pani za podatnika podatku od towarów i usług.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że podjęła Pani działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta powinna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Wskazała Pani we wniosku, że decyzja o podziale w 2009 r. działki nr 10, na dziewięć działek będących przedmiotem Pani wniosku, została podjęta m.in. przez Panią, z uwagi na zamiar wybudowania przez Panią i Pani ówczesnego małżonka domu na przedmiotowych działkach. Natomiast działka nr 10 powstała ze scalenia przez Panią i Pani byłego małżonka z działek nr 13 i nr 12, które zostały nabyte w celu powiększenia gospodarstwa rolnego. Przed rozwiązaniem małżeństwa działki przeznaczone do sprzedaży nr 1 - 9 od daty ich nabycia wykorzystywane były rolniczo przez Panią i Pani ówczesnego małżonka, w ramach prowadzonego przez Pani byłego męża, jako rolnika ryczałtowego, gospodarstwa rolnego. Ani Pani ani Pani były mąż nie byliście z tego tytułu zarejestrowani jako czynny podatnik VAT.

Pani były mąż wykorzystuje rolniczo należący do Pani udział w gruncie (w działkach działki 1 - 9) od momentu rozwiązania Państwa małżeństwa nieodpłatnie, na podstawie ustnego uzgodnienia co do możliwości korzystania z gruntu.

Nigdy nie wykorzystywała Pani działek do jakichkolwiek czynności opodatkowanych. Ponadto, od dnia nabycia działek na przedmiotowych nieruchomościach dokonywano wyłącznie prac w zakresie utrzymania gruntu - działki nie były i nie są przedmiotem umów najmu, dzierżawy ani innych. Nie dokonywano żadnych nakładów zwiększających wartość poszczególnych działek, jak uzbrojenie w energię elektryczną, gaz czy wodę. Działki nie są ogrodzone i nie czyniono żadnych nakładów na polepszenie zagospodarowania terenu.

Nigdy wcześniej nie dokonywała Pani sprzedaży nieruchomości i nie prowadziła Pani w tym zakresie żadnej aktywności.

Aktualnie osobiście nie poszukuje Pani nabywców na sprzedawane działki, nie ogłasza się Pani ani w prasie ani w sieci Internet.

10 września 2021 r. zawarła Pani wraz z drugim współwłaścicielem przedwstępną umowę sprzedaży udziałów (tj. po 1/2 części każdy) w działce oznaczonej numerem 6 wraz z udziałami w działce drogowej oznaczonej jako działka 2. Umowa została zawarta pod warunkiem niewykonania pierwokupu działki przez Gminę (…). Nabywca działki zgłosił się bezpośrednio do Pani byłego męża jako znajomy jego znajomego - działka nie była wystawiona na sprzedaż poprzez ogłoszenie (ani w prasie ani w sieci Internet czy też w inny sposób). W tym samym dniu udzieliła Pani drugiemu współwłaścicielowi ww. działek pełnomocnictwa do sprzedaży Pani udziałów w pozostałych działkach. Pełnomocnictwo nie obejmuje jednak umocowania do dokonywania jakichkolwiek innych czynności w Pani imieniu i jak dotąd żadne czynności nie zostały przez pełnomocnika dokonane. Nie udzielała Pani innych pełnomocnictw.

Przed sprzedażą działek nie podejmowała Pani i nie planuje Pani podejmować ani osobiście ani za pośrednictwem osób trzecich jakichkolwiek czynności wymagających zaangażowania środków finansowych, zmierzających do podniesienia wartości przedmiotowych działek (np. uzyskiwanie decyzji o warunkach zabudowy, pozwoleń, uzbrojenie terenu, doprowadzenie mediów, ogrodzenie terenu bądź inne).

Należy w tym miejscu wskazać, że w myśl art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

Przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Główną cechą umowy użyczenia jest całkowita nieodpłatność. Umowa ta nie przenosi też własności rzeczy. Oznacza to, że oddanie do bezpłatnego używania na podstawie umowy użyczenia jest nieodpłatnym świadczeniem usług.

Z powyższego wynika więc, że skala Pani zaangażowania w odniesieniu do terenu przeznaczonego do sprzedaży, nie wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W analizowanej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej Pani aktywności w przedmiocie sprzedaży opisanych we wniosku działek, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem taki ciąg zdarzeń, który jednoznacznie przesądziłby, że sprzedaż przez Panią udziału w ww. dziewięciu działkach gruntu wypełni przesłanki działalności gospodarczej. Dokonała Pani jedynie scalenia i podziału geodezyjnego nabytych do majątku prywatnego działek niezabudowanych, jednakże pojedyncza czynność nie może przesądzać o działaniu Pani jako „handlowiec”. Co istotne, udzielone przez Panią pełnomocnictwo nie uprawnia drugiego współwłaściciela przedmiotowych działek do podejmowania w Pani imieniu działań wpływających na podniesienie atrakcyjności ww. działek jako towaru (np. zmiany charakteru gruntu) i wzrost ich wartości. Ponadto, teren ww. działek służył, do momentu rozwiązania małżeństwa Pani i Pana T.B., wyłącznie działalności zwolnionej w rozumieniu przepisów ustawy.

Wskazać dodatkowo należy, że na podstawie powołanych wyżej przepisów prawa, nie można uznać Pani za podatnika podatku VAT z uwagi na nieodpłatne użyczenie byłemu mężowi działek nr 1 - 9, ponieważ ww. świadczenie nie stanowi czynności wymienionej w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Powyższe potwierdza wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 1 kwietnia 1982 r. w sprawie C-89/81 Staatssecretaris van Financiën v. Hong-Kong Trade Development Council, w którym wskazano, że podmiot prowadzący stale i wyłącznie działalność nieodpłatną nie może być uznany za podatnika. Poza nieodpłatnym udostępnieniem ww. działek drugiemu współwłaścicielowi, nie udostępniała ich Pani działek innym osobom, np. na podstawie umowy dzierżawy, najmu, itp.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że nie podjęła Pani aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Podjęte przez Panią działania należą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Wobec powyższego należy uznać, że w okolicznościach wskazanych w opisie stanu faktycznego, sprzedając posiadany udział we współwłasności działek nr 1 – 9, będzie Pani korzystała z przysługującego Pani prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Panią cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży udziału w ww. dziewięciu działkach, a opisaną dostawę cech czynności podlegających opodatkowaniu, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W konsekwencji, należy zgodzić się z Panią, że sprzedaż ww. działek nie będzie wykonywana w ramach działalności gospodarczej. Tym samym, co należy podkreślić, ww. sprzedaż nie będzie podlegała ustawie o podatku od towarów i usług.

Dodatkowe informacje

Organ informuje, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 1), zaś w zakresie dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Ponadto, należy wskazać, że niniejsza interpretacja rozstrzyga kwestie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomościach opisanej we wniosku wyłącznie w odniesieniu do Pani, natomiast nie rozstrzyga tych kwestii dla współwłaściciela tej nieruchomości, tj. dla Pani byłego męża.

Zaznaczenia wymaga, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawczyni ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).