Interpretacja dotyczy sprzedaży paliw nabywanych przez klientów za pomocą kart paliwowych emitowanych przez spółkę (...) GmbH, która jest zarejestrowana w Polsce jako czynny podatnik VAT i planuje rozszerzenie działalności na terytorium Polski. Karty paliwowe, będące własnością spółki (...) GmbH, umożliwiają klientom dokonywanie bezgotówkowych zakupów paliwa na stacjach partnerskich, z którymi spółka ta ma zawarte umowy. Paliwo dostarczane jest przez te stacje na rzecz spółki (...) GmbH, która następnie odsprzedaje je swoim klientom. Spółka (...) GmbH ma kontrolę nad warunkami transakcji, w tym cenami, limitami ilościowymi oraz możliwością zablokowania karty. Organ podatkowy uznał, że te transakcje stanowią dla spółki (...) GmbH odpłatną dostawę towarów, która podlega opodatkowaniu VAT, a spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawianych przez stacje partnerskie.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
22 lipca 2022 r., za pośrednictwem ePUAP wpłynął Państwa wniosek z 12 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania transakcji dokonywanych przy użyciu Kart paliwowych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 września 2022 r. (wpływ za pośrednictwem ePUAP 7 września 2022 r.).
Treść wniosku jest następująca:
(…) GmbH (dalej: „Wnioskodawca” lub „(…)”) jest spółką kapitałową prawa austriackiego nieposiadającą w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności. Jesteście Państwo zarejestrowani w Polsce jako podatnik podatku od towarów i usług czynny.
Jesteście Państwo wystawcą kart paliwowych, które upoważniają osoby posługujące się tymi Kartami („Klientów”) do bezgotówkowego rozliczenia zakupu paliwa dokonywanego na partnerskich stacjach paliw w różnych krajach UE i zamierzają Państwo rozszerzyć swoją działalność na terytorium Polski.
Przez „partnerskie stacje” rozumie się takie stacje paliw, z którymi Państwa Spółka zawarła lub zawrze umowy o współpracę.
Transakcje dokonywane przy użyciu karty na terytorium Polski traktowane będą przez partnerskie stacje paliw jako dostawy paliwa na Państwa rzecz. Z partnerskimi stacjami paliw zawierają Państwo osobne umowy, niezależne od umów z Klientami. Dostawy te na terytorium Polski dokumentowane będą fakturami wystawianymi przez partnerskie stacje paliw na Państwa rzecz zawierającymi polski podatek VAT (podatek od towarów i usług).
Karty paliwowe są wydawane i zarządzane przez Państwa i stanowią Państwa własność. Karty wydawane są na wniosek Klienta. Klient może korzystać z karty jedynie w okresie obowiązywania umowy z Państwem. W przypadku sprzedaży pojazdu odpowiednia karta paliwowa zostaje zablokowana. Mają Państwo też prawo w każdym momencie zabronić korzystania z karty paliwowej, zakończyć współpracę lub zablokować kartę paliwową na stacjach partnerskich.
Mają też Państwo możliwość ustanawiania limitów na kartach Klientów, do wysokości których Klient może dokonać nabycia paliwa, w zależności od zabezpieczenia i wiarygodności kredytowej Klienta.
Karta nie jest kartą płatniczą, nie jest zasilana środkami pieniężnymi i nie uprawnia do zapłaty za towary oraz pobierania gotówki. Karta upoważnia jedynie Państwa klienta do dokonywania transakcji bez obowiązku uiszczania zapłaty w chwili jej zawarcia.
Za wydanie oraz użytkowanie karty nie jest pobierana opłata.
Zasady korzystania z kart regulują „Ogólne warunki i zasady (`(...)`) GmbH” (dalej: „OWZ”), zgodnie z którymi:
Wniosek Klienta o wydanie karty uważa się za przyjęty w momencie wysłania/wydania przez Państwa kart paliwowych lub oświadczenia o przyjęciu wniosku.
Państwo i Klient nie zawierają odrębnej umowy dotyczącej zarządzania paliwami ani nie regulują innych stosunków umownych dotyczących udzielania kredytów na zakup produktów naftowych. Zawierają natomiast umowę na dostawę paliwa.
Dostawy są zawsze realizowane w imieniu i na rachunek Państwa na podstawie odpowiednich umów z partnerami Państwa Spółki.
Dostarczone paliwo pozostaje Państwa własnością do momentu dokonania pełnej zapłaty.
Obowiązek zapłaty przez Klienta powstaje z chwilą odbioru towaru.
Cena za paliwo jest uzgadniana oddzielnie między zainteresowanymi stronami na każdym etapie dostawy. Każdy dostawca ponosi ryzyko braku płatności na swoim etapie dostawy.
- Wszystkie warunki finansowe transakcji realizowanych przy wykorzystaniu kart paliwowych określane są samodzielnie przez Państwa oraz Państwa Klientów bez udziału partnerskich stacji paliw.
Zasadniczo podstawę obliczeń stanowią ceny kosztów obowiązujące w dniu transakcji, ceny partnerów Państwa Spółki lub ponadregionalne ceny katalogowe. Zazwyczaj pobierają Państwo wynagrodzenie w euro, ale mogą Państwo również zażądać płatności w innych walutach. Państwo naliczają opłaty zgodnie z obowiązującą listą.
Klient zgadza się, że Państwo mogą naliczyć kwotę w wysokości do 10% sumy faktur jako dopłatę, która zostanie zatrzymana przez Państwa jako kaucja zabezpieczająca przyszłe tankowanie. Jeśli Klient zapłaci całą fakturę, pobrana kaucja zostanie odpowiednio zaksięgowana przy następnym rozliczeniu. Jeśli Klient nie zapłaci faktury w całości, Państwo zaliczą kaucję na poczet otwartego salda Klienta. Potrącenie zostanie dokonane przez Państwa w każdym przypadku z najstarszej zaległej należności.
Karty paliwowe pozostają Państwa własnością, nie podlegają przeniesieniu, należy je starannie przechowywać i chronić przed dostępem nieupoważnionych osób trzecich. Klient otrzymuje każdą kartę paliwową bez kodu PIN. Klient może to wygenerować samodzielnie dla każdej karty paliwowej w dowolnym momencie. Klient jest zobowiązany do zachowania kodu PIN w tajemnicy, przechowywania go oddzielnie od karty paliwowej, przekazywania go wyłącznie osobom upoważnionym przez niego do korzystania z karty paliwowej oraz do nałożenia na te osoby obowiązku zachowania tajemnicy.
Państwo mogą w dowolnym momencie zabronić korzystania z kart paliwowych, zakończyć współpracę lub zablokować karty paliwowe u partnerów Państwa Spółki. Klient zostanie powiadomiony w rozsądnym czasie przed podjęciem tych działań. Klient może również zakończyć współpracę w dowolnym momencie.
Jeśli istnieje ważny powód, środki wymienione powyżej mogą być zastosowane bez uprzedzenia. Ważny powód w tym znaczeniu występuje:
‒ gdy rachunki nie są płacone mimo upływu terminu płatności i monitów,
‒ gdy polecenie obciążenia rachunku lub upoważnienie do obciążenia bezpośredniego zostaje odwołane,
‒ gdy w stosunku do majątku Klienta zostanie wszczęte postępowanie upadłościowe,
‒ gdy warunki finansowe Klienta pogorszą się lub grożą pogorszeniem.
Karta paliwowa jest powiązana z danym pojazdem. Klient powinien niezwłocznie poinformować Państwa o zmianie numeru rejestracyjnego pojazdu, jego unieruchomieniu lub sprzedaży, a także o zmianie nazwy firmy Klienta.
W przypadku awarii (np. w postaci uszkodzenia silnika spowodowanego przez zatankowane paliwo) Klient (użytkownik karty paliwowej) dochodzi wszelkich roszczeń odszkodowawczych wobec wystawcy karty paliwowej a wystawca karty paliwowej dochodzi roszczeń wobec koncernu paliwowego.
Aktualnie ubiegają się Państwo o koncesję na obrót paliwami ciekłymi na terytorium Polski. Zatem będącym przedmiotem wniosku zdarzeniu przyszłym należy przyjąć, że będą Państwo posiadać koncesję na obrót paliwami ciekłymi na terytorium Polski.
Wszystkie informacje o użyciu karty są przekazywane Państwu w czasie rzeczywistym przez partnerskie stacje paliw. Na podstawie tych danych generują Państwo okresowe zestawienie zakupów dokonywanych w okresie rozliczeniowym przez Klientów i wystawiają faktury dokumentujące dostawy towarów.
Zakupu paliwa będą Państwo dokonywać od partnerskich stacji paliw na podstawie umowy, zgodnie z którą:
Partnerskie stacje paliw odsprzedają Państwu towary (paliwo) a Państwo z kolei sprzedają towary swoim Klientom, którzy fizycznie uzyskują te towary od stacji partnerskich po przedstawieniu Karty.
Państwo kupują towary w celu niezwłocznego odsprzedania ich Klientowi.
Nie ma bezpośredniego stosunku umownego między partnerskimi stacjami paliw a Klientem. Państwo mają pełną swobodę w ustalaniu własnych cen i struktury cenowej (w tym między innymi ceny katalogowej, ceny pompy, rabatów, opłat i warunków cenowych) dla swoich Klientów.
Warunki płatności za Towary nabywane od partnerskich stacji paliw oraz częstotliwość wystawiania faktur uzgodnione są pomiędzy Państwem a partnerskimi stacjami paliw. Państwo zobowiązują się do zapłaty faktur zgodnie z podanymi w nich datami na podany w nich rachunek bankowy.
Państwo samodzielnie załatwiają roszczenia i reklamacje swoich Klientów.
Umowa wchodzi w życie dopiero po uzyskaniu przez Państwa koncesji na obrót paliwami. Ponadto jesteście Państwo zobowiązani poinformować partnerskie stacje paliw o wszelkich zmianach w treści koncesji oraz wszczęciu postępowania, które by jej dotyczyło.
W uzupełnieniu wniosku, w odpowiedzi na pytanie dotyczące wskazania czy w przypadku transakcji będącej przedmiotem zapytania partnerskie stacje paliw będą przenosić prawo do rozporządzania towarem jak właściciel na Państwa rzecz, a następnie Państwo będą przenosić to prawo na swoich Klientów, wskazali Państwo, że tak: na podstawie umowy z partnerskimi stacjami paliw otrzymują Państwo prawo własności towarów nabytych od stacji partnerskiej w momencie otrzymania towarów przez Klienta. Natomiast zgodnie z „Ogólnymi warunkami i zasadami (`(...)`) GmbH” dostarczone paliwo pozostaje własnością Państwa Spółki do momentu dokonania pełnej zapłaty.
W praktyce towar będzie wydawany fizycznie od pierwszego podmiotu w łańcuchu do ostatniego, tj. przez partnerskie stacje paliw do Klienta, natomiast:
‒ odpowiedzialność za towar (np. gwarancja - Klient dochodzi roszczeń odszkodowawczych, na przykład w przypadku uszkodzenia silnika spowodowanego przez zatankowane paliwo od Państwa, a nie od partnerskiej stacji paliw),
‒ obowiązek zapłaty za zakupiony towar spoczywa na Państwa Spółce (pośredniku).
Dostawa towarów pomiędzy partnerskimi stacjami paliw, Państwa Spółką a Klientem realizowana jest w sposób charakterystyczny dla transakcji łańcuchowych, gdzie w dostawie udział bierze kilka podmiotów a towar wydawany jest przez pierwszy z nich bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy. Uznaje się natomiast, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w transakcji.
W odpowiedzi na pytanie dotyczące wskazania czy Państwo będą decydowali o wyborze miejsca nabycia, ilości, jakości towaru, momencie zakupu towaru, sposobie wykorzystania itp., wskazali Państwo, że Państwa Spółka będzie miała wpływ na przebieg transakcji w następującym zakresie:
a) miejsca nabycia towaru - nabycie za pomocą karty paliwowej może nastąpić tylko od partnerskich stacji paliw, czyli takich, z którymi Państwa Spółka ma (lub będzie miał w przyszłości) podpisaną umowę,
b) ilości zakupionego towaru - Państwa Spółka może decydować o limitach ilościowych nabywanych towarów; może je ustalić (oraz modyfikować) dla poszczególnych Klientów w zależności od zabezpieczenia i wiarygodności kredytowej Klienta. Państwa Spółka ma też prawo w każdym momencie zabronić Klientowi korzystania z karty paliwowej, zakończyć współpracę lub zablokować kartę paliwową u swoich partnerskich stacji paliw,
c) jakość towaru - Państwa Spółka ponosi odpowiedzialność za wady nabywanych przez Klientów towarów, gdyż na przykład w przypadku uszkodzenia silnika spowodowanego przez zatankowane paliwo Klient dochodzi roszczeń odszkodowawczych od Państwa Spółki,
d) moment zakupu towaru - zgodnie z „Ogólnymi warunkami i zasadami (`(...)`) GmbH” dostarczone paliwo pozostaje własnością Spółki do momentu dokonania pełnej zapłaty.
Klient może używać karty paliwowej tylko w okresie trwania umowy pomiędzy nim a Państwa Spółką. W innym przypadku Państwa Spółka nie dokonuje dostawy (nie uczestniczy w transakcji),
e) sposób wykorzystania towaru - zgodnie z ogólnymi zasadami zakupu paliw na stacjach benzynowych paliwa mogą być tankowane tylko do pojazdów (do baku) lub kanistra. Nie mogą być tankowane do innych pojemników. W kwestii tankowania do kanistra występują jednak pewne ograniczenia dotyczące ilości paliwa jakie można tankować do pojedynczego kanistra. Powyższe reguły dotyczą również Państwa Spółki i Państwa Klientów.
Odnosząc się do pytania dotyczącego wskazania, czy Państwo będą ponosić całkowite koszty dostawy towaru, wskazali Państwo, że tak. Państwa Spółka będzie ponosiła cały koszt dostawy towaru przez stację na Państwa rzecz.
Ceny towarów oferowanych Państwu przez partnerskie stacje paliw na mocy zawartej Umowy będą ustalane na dzień nabycia (z uwzględnieniem zniżek). Koszty zakupionych Towarów zostaną wskazane na fakturach wystawionych na Państwa rzecz.
Cena ustalona między Państwa Spółką a stacją będzie całą kwotą należną zbywcy (stacji paliw) z tytułu sprzedaży paliwa przez stację paliw na Państwa rzecz.
Cena sprzedaży między Państwa Spółką a klientem będzie ustalana odrębnie i może się różnić od ceny ustalanej między Państwa Spółką a stacją.
Brak zastosowania interpretacji ogólnej
Pragną Państwo zaznaczyć, iż jesteście świadomi faktu, iż Minister Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej wydał 15 lutego 2021 r. interpretację ogólną nr PT9.8101.3.2020 (dalej: „Interpretacja ogólna”), zgodnie z którą fakt przeniesienia uprawnienia do dysponowania towarem jak właściciel przez dostawcę towaru (prowadzącego stację paliw) bezpośrednio na rzecz odbiorcy w ramach transakcji z wykorzystaniem kart paliwowych powinien zostać stwierdzony w przypadku kumulatywnego spełnienia poniższych przesłanek:
nabywanie towaru przez odbiorcę (posiadacza karty) bezpośrednio od dostawców;
decydowanie wyłącznie przez odbiorcę w szczególności o sposobach nabycia towaru (wybór miejsca nabycia), ilości oraz jakości towaru, momencie zakupu i sposobie wykorzystania towaru;
ponoszenie przez odbiorcę (z wyłączeniem podmiotu pośredniczącego) całości kosztów związanych z nabyciem towaru;
ograniczenie się podmiotu pośredniczącego do udostępnienia odbiorcy instrumentu finansowego pozwalającego nabyć towar.
Państwa zdaniem, wyżej wspomniana Interpretacja ogólna nie znajdzie zastosowania w opisywanym zdarzeniu przyszłym, gdyż odnosi się do innego stanu faktycznego, mianowicie modelu, w którym podmiot pośredniczący (np. leasingodawca, spółka dominująca) udostępnia (przekazuje) kontrahentowi karty paliwowe, których nie jest emitentem. Kontrahent ten (np. leasingobiorca, spółka zależna) za pomocą ww. kart dokonuje zakupu towaru od dostawcy prowadzącego stację paliw (np. spółki paliwowej). Natomiast Państwo jesteście emitentem udostępnianych kart paliwowych, nie jesteście spółką dominującą ani leasingodawcą w stosunku do korzystających z kart paliwowych.
W związku z powyższym, w Państwa ocenie wydanie interpretacji indywidualnej w przedmiotowej sprawie jest uzasadnione.
Państwa stanowisko z uzasadnieniem
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii w tym paliwa.
W świetle art. 86. ust. 1, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 2 kwotę podatku naliczonego stanowi:
a. nabycia towarów i usług,
b. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Ad 1
Rozpoznanie dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu
W przedmiotowej sprawie istotne jest ustalenie precyzyjnego rozumienia pojęcia „dostawa towarów”.
W zakresie tym można powołać się na orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 6 lutego 2003 r. w sprawie C-185/01 (Auto Lease Holland BV), w którym Trybunał podkreślił, że pojęcie „dostawa towarów” należy interpretować jako przeniesienie prawa do dysponowania majątkiem rzeczowym jak właściciel, nawet jeśli nie występuje przeniesienie prawa własności tego majątku w sensie prawnym. Przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel nie musi wiązać się z cywilnoprawnym przeniesieniem własności, lecz polega na przeniesieniu władztwa ekonomicznego (rozporządzanie, dysponowanie, posiadanie) nad towarami. W punkcie 32 swojego uzasadnienia Trybunał stwierdził, że „z literalnego brzmienia przepisu wynika wprost, że "dostawa towarów" nie odnosi się do przeniesienia własności, przewidzianego wewnętrznymi przepisami państw członkowskich”. Jednocześnie podkreślił, że pojęcie to należy rozumieć w ten sposób, iż obejmuje swoim zakresem każde przeniesienie aktywów materialnych przez jedną stronę w ten sposób, że uprawnia to drugą stronę takiej transakcji do faktycznego rozporządzania tą rzeczą, na takich prawach jakby był właścicielem”.
Podobnie, w wyroku sprawie C-320/88 Staatssecretaris van Financien v. Shipping Trybunał zauważył, iż z brzmienia art. 5 ust. 1 Szóstej Dyrektywy („dostawa towarów oznacza przeniesienie prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel”) wynika, że „dostawa towarów” nie odnosi się do przeniesienia własności zgodnie z procedurami określonymi w stosownych przepisach krajowych, ale obejmuje każde przeniesienie majątku rzeczowego przez jedną stronę, która upoważnia drugą stronę do rozporządzenia tym majątkiem, tak jak gdyby była ona ich właścicielem.
Zatem, przez „dostawę towarów”, o której mowa w art. 5 ust. 1 Szóstej Dyrektywy, należy rozumieć przeniesienie prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel, nawet jeżeli nie doszło do przeniesienia własności tej rzeczy.
Powyższe stanowisko Trybunał zaprezentował także w wyroku z 15 maja 2019 r. w sprawie C-235/18 Vega International Car Transport and Logistic - Trading GmbH przypominając, iż zgodnie z utrwalonym orzecznictwem pojęcie „dostawy towarów” nie odnosi się do przeniesienia własności w formie przewidzianej we właściwych przepisach krajowych, lecz obejmuje każdą transakcję przekazania rzeczy przez stronę, która upoważnia drugą stronę do rozporządzania tą rzeczą, jakby była ona jej właścicielem. Trybunał orzekł też, że rzeczone pojęcie ma obiektywny charakter oraz że ma ono zastosowanie niezależnie od celów i wyników danych transakcji. Wskazał też, iż w sprawie tej kluczowe jest zbadanie czy dostawcy paliw faktycznie przenieśli na kolejny podmiot prawo do dysponowania towarami jak właściciel. W wyroku tym TSUE wnioskował, iż w pewnych okolicznościach udostępnienie karty paliwowej innej spółce może zostać uznane za usługę finansową, zwolnioną z VAT. W tym przypadku spółka, która ograniczała się do udostępnienia spółce zależnej, za pośrednictwem kart paliwowych, zwykłego instrumentu pozwalającego jej nabyć paliwo - odgrywa jedynie rolę pośrednika w ramach transakcji nabycia tego towaru. Należy jednak podkreślić, iż w przedmiotowej sprawie zachodził specyficzny stan faktyczny - karty paliwowe wydawane były przez różnych dostawców paliw a spółka zajmowała się jedynie organizowaniem i zarządzaniem w zakresie zaopatrywania wszystkich swoich spółek w karty. W tym przypadku Trybunał skonkludował, iż „podmiot środkowy” nie dysponował paliwem jak właściciel, gdyż było ono nabywane przez spółkę zależną bezpośrednio i według jej wyłącznego uznania. Decydowała ona w szczególności o sposobach nabycia paliwa, ponieważ mogła wybrać, na jakiej stacji usługowej spośród dostawców wskazanych może zatankować paliwo, korzystając z pełnej swobody wyboru jego ilości oraz jakości, jak również momentu zakupu i sposobu wykorzystania paliwa.
Jak jednak zaznaczono, powyższy wyrok, a także wydana na jego podstawie interpretacja ogólna, nie dotyczy wszystkich modeli wykorzystania kart paliwowych i każdy ze stanów faktycznych powinien być analizowany osobno. Podstawową zaś kwestią jest rozstrzygnięcie czy na każdym etapie dokonywania transakcji z użyciem kart paliwowych następuje przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel a „podmiot pośredniczący” ma prawo dysponowania towarem jak właściciel.
Państwo stoją na stanowisku, że przedstawione w opisie zdarzenia stanowią dostawy paliwa na rzecz Klientów powinny być traktowane jako odpłatna dostawa towarów podlegająca opodatkowaniu według stawek VAT właściwych dla nabywanych towarów.
Państwa zdaniem, za uznaniem transakcji za dostawy towarów przemawiają następujące elementy, które należy wziąć pod uwagę przy rozstrzyganiu czy dochodzi do dostawy towarów na Państwa rzecz i czy mają Państwo prawo dysponować towarem jak właściciel:
Wskazanie w regulacjach umownych podmiotu, który nabywa towary od dostawcy
Zgodnie z OWZ Państwo i Klient zawierają umowę na dostawę paliwa; nie zawierają odrębnej umowy dotyczącej zarządzania paliwami ani udzielania kredytów na ich zakup. Wnioskodawca zaś zawiera z partnerami odrębne umowy dotyczące dostaw dla niej. Stąd też dostawy są zawsze realizowane w imieniu i na Państwa rachunek.
Określenie zakresu towarów oraz limitów
Nabycie za pomocą karty paliwowej może nastąpić tylko od partnerskich stacji paliw, czyli takich, z którymi Państwo mają (lub będą mieli w przyszłości) podpisaną umowę. Karta umożliwia bezgotówkowe nabycie tylko paliwa. Państwo mogą też ustalać ilościowe limity nabyć dla poszczególnych Klientów w zależności od zabezpieczenia i wiarygodności kredytowej Klienta.
Zatem bez wątpienia mogą Państwo decydować o limitach nabywanych towarów (paliw).
Prawo do kształtowania warunków nabycia towaru
Dostarczone towary pozostają Państwa własnością do momentu dokonania pełnej zapłaty.
Karty umożliwiają nabycie paliwa na partnerskiej stacji paliw bez dokonywania płatności. Płatność za paliwa nabyte z wykorzystaniem kart paliwowych przez Klientów jest dokonywana na Państwa rzecz, na podstawie faktur wystawianych przez Państwa w uzgodnionych okresach rozliczeniowych.
Klient staje się właścicielem zakupionego towaru (paliwa) dopiero w momencie zapłaty kwoty w pełnej wysokości. Potwierdza to aktywny udział Państwa w przeprowadzanych transakcjach.
Ryzyko braku zapłaty
Każdy dostawca ponosi ryzyko braku płatności na swoim etapie dostawy. Zatem to Państwo - a nie partnerska stacja paliw - ponoszą ryzyko niedokonania płatności przez Klienta za paliwo nabyte na stacjach z użyciem karty paliwowej.
Prawo do kształtowania ceny towaru, udzielania rabatów
Cena za paliwo jest uzgadniana oddzielnie między zainteresowanymi stronami na każdym etapie dostawy. Wobec swoich Klientów stosują Państwo swoje własne ceny. Wszystkie warunki finansowe transakcji realizowanych przy wykorzystaniu kart paliwowych określane są samodzielnie przez Państwa oraz Państwa Klientów bez udziału podmiotów, u których dokonano zakupów towarów i usług.
Podstawę obliczeń stanowią ceny kosztów obowiązujące w dniu transakcji, ceny Państwa partnerów lub ponadregionalne ceny katalogowe. Państwo naliczają opłaty zgodnie z obowiązującą listą. Lista opłat zostanie przesłana Klientowi w dowolnym momencie na żądanie.
Z kolei odrębne umowy na dostawę towaru zawierane są pomiędzy Państwem a stacjami partnerskimi. Dostawa na Państwa rzecz odbywa się zatem na warunkach określonych w tych umowach.
Powyższe potwierdza, że Państwo jesteście aktywnym uczestnikiem sprzedaży towarów i usług na rzecz klientów.
Możliwość blokowania kart w przypadku pojawiającego się zadłużenia
Mają Państwo prawo w każdym momencie zabronić korzystania z karty paliwowej, zakończyć współpracę lub zablokować kartę paliwową u swoich partnerskich stacji paliw. Co do zasady Klient jest informowany przed dokonaniem jednej z tych czynności, jednak w szczególnych przypadkach blokada może być wprowadzona bez uprzedniego zawiadamiania Klienta. Takie przypadki zachodzą, gdy:
‒ rachunki nie są płacone mimo upływu terminu płatności i monitów,
‒ polecenie obciążenia rachunku lub autoryzacja polecenia zapłaty zostaną odwołane,
‒ majątek Klienta zostanie zgłoszony do postępowania upadłościowego,
‒ gdy warunki finansowe Klienta pogorszą się lub grożą pogorszeniem.
W celu zabezpieczenia przyszłych płatności Klient akceptuje płatności na Państwa rzecz w wysokości do 10% kwoty faktury. Wartość ta jest wykorzystywana do budowania kaucji zabezpieczającej przyszłe faktury. Jeśli wszystkie faktury zostaną zapłacone, kaucja zostanie zwrócona przy następnej fakturze. Jeśli nie wszystkie faktury zostaną zapłacone, mogą Państwo wykorzystać depozyt do ich opłacenia.
Odpowiedzialność za rozpatrzenie wad nabywanych towarów i usług (reklamacje)
W przypadku ewentualnych awarii (np. w postaci uszkodzenia silnika spowodowanego przez zatankowane paliwo) Klient dochodzi wszelkich roszczeń odszkodowawczych wobec wystawcy karty paliwowej. Dopiero w osobnym kroku wystawca karty paliwowej dochodzi roszczeń wobec koncernu paliwowego.
Powyższe wskazuje jasno, iż Państwo jesteście stroną w przeprowadzanych transakcjach i bierzecie w nich aktywny udział jako pośrednik - nabywca i sprzedawca towaru. Tak też będzie w przypadku transakcji realizowanych na terytorium Polski.
Takie stanowisko potwierdzają wydawane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacje indywidualne, tj.:
‒ Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 marca 2022 r., sygn. 0114-KDIP4-2.4012.52.2022.1.KS;
‒ Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 września 2021 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.438.2021.1.KO;
‒ Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 8 września 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-2.4012.369.2021.2.WH;
‒ Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 2 sierpnia 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-2.4012.400.2021.1.SKJ;
‒ Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 czerwca 2020 r. 0112-KDIL3.4012.199.2020.2.MŁ.
Ad 2
Prawo do odliczenia podatku naliczonego
Z zawartej przez Państwa umowy wprost wynika, iż:
‒ partnerskie stacje paliw dokonują dostawy na rzecz Państwa Spółki, która następnie dokonuje dostawy na rzecz swoich Klientów,
‒ nie ma żadnej umowy pomiędzy partnerskimi stacjami paliw a Klientem,
‒ osobno i niezależnie od siebie ustalane są ceny towarów pomiędzy partnerskimi stacjami paliw a Państwem oraz Państwem a Klientem,
‒ faktury wystawiane są przez partnerskie stacje paliw na Państwa (a nie na Klienta) i to z Państwem partnerskie stacje paliw ustalają warunki płatności oraz częstotliwość wystawiania faktur,
‒ do zapłaty faktur zobowiązani jesteście Państwo,
‒ Państwo samodzielnie załatwiają roszczenia i reklamacje swoich Klientów,
‒ nie może dojść do żadnej dostawy nim Państwo nie uzyskają odpowiedniej koncesji na obrót paliwami.
Powyższe przemawia zatem za tym, że dostawy partnerskich stacji paliw na terytorium Polski realizowane będą na Państwa rzecz. Wprawdzie niezwłocznie dokonują Państwo dostawy na rzecz Klienta, ale prawo własności towaru przechodzi w pierwszej kolejności na Państwa. Dopiero Państwo realizują dostawę na rzecz Klienta. Niewątpliwie więc nabywane przez Państwa towary są przeznaczone do dalszej odsprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Mają Państwo pełną swobodę kształtowania cen oraz warunków fakturowania i zapłaty odrębnie z partnerskimi stacjami paliw a odrębnie z Klientem. Ponadto ewentualne roszczenia i reklamacje rozpatrują Państwo (a nie partnerskie stacje paliw).
Zakładając, że Państwa stanowisko co do pytania pierwszego jest prawidłowe, należy stwierdzić, iż dokonywane nabycia służą czynnościom opodatkowanym, w związku z czym mają Państwo prawo do odliczenia VAT naliczonego.
Podsumowując powyższe stoją Państwo na stanowisku że:
Sprzedaż paliw nabywanych przez Klientów przy użyciu kart emitowanych przez Państwa powinna być rozpoznana jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju i opodatkowana według stawek VAT właściwych dla sprzedawanych towarów.
Podatek od towarów i usług wynikający z faktur dokumentujących zakup przez Państwa paliwa odsprzedawanego użytkownikom kart paliwowych (Klientom) stanowi dla Państwa podatek naliczony podlegający odliczeniu.
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
W myśl art. 2 pkt 22 ustawy:
Sprzedaż do odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z wniosku wynika, że jesteście Państwo wystawcą kart paliwowych. Zamierzają Państwo rozszerzyć swoją działalność na terytorium Polski, będą Państwo posiadać koncesję na obrót paliwami ciekłymi na terytorium Polski (aktualnie ubiegają się Państwo o ww. koncesję). Karty paliwowe stanowią Państwa własność, są przez Państwa wydawane i zarządzane. Karta paliwowa upoważnia osoby, które się nimi posługują (Klienci) do bezgotówkowego rozliczenia zakupu paliwa dokonywanego na partnerskich stacjach paliw (stacjach, z którymi macie Państwo/będziecie mieli zawarte umowy o współpracę). Karta nie jest kartą płatniczą, nie jest zasilana środkami pieniężnymi i nie uprawnia do zapłaty za towary oraz pobierania gotówki.
Państwo będą kupować paliwo od partnerskich stacji paliw na podstawie umowy, zgodnie z którą stacje te odsprzedają Państwu towary (paliwo) natomiast Państwo sprzedają te towary Klientom, którzy fizycznie uzyskują towary od stacji partnerskich po przedstawieniu Karty. Państwo i Klient zawierają umowę na dostawę paliwa. Dostawy są realizowane w Państwa imieniu i na Państwa rachunek.
Warunki finansowe transakcji określane są przez Państwa oraz Klientów, bez udziału partnerskich stacji paliw. Państwo mają pełną swobodę w ustalaniu własnych cen i struktury cenowej (w tym między innymi ceny katalogowej, ceny pompy, rabatów, opłat i warunków cenowych) dla swoich Klientów. Na podstawie informacji przekazywanych przez partnerskie stacje paliw o użyciu karty, Państwo generują okresowe zestawienie zakupów dokonywanych przez Klientów w okresie rozliczeniowym i wystawiają faktury dokumentujące dostawy towarów. Partnerskie stacje paliw będą dokumentowały dokonane dostawy fakturami wystawianymi na Państwa rzecz zawierającymi polski podatek VAT.
Ad 1
Państwa wątpliwości dotyczą m.in. ustalenia czy transakcje dokonywane pomiędzy Państwem i Klientem z użyciem kart paliwowych stanowią odpłatną dostawę towarów dokonywaną przez Państwa na rzecz Klienta opodatkowaną według właściwej stawki podatku VAT.
Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości należy wskazać na powołane również przez Państwa orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 6 lutego 2003 r. w sprawie C-185/01 (Auto Lease Holland BV), w którym Trybunał podkreślił, że pojęcie „dostawa towarów” należy interpretować jako przeniesienie prawa do dysponowania majątkiem rzeczowym jak właściciel, nawet jeśli nie występuje przeniesienie prawa własności tego majątku w sensie prawnym. Przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel nie musi wiązać się z cywilnoprawnym przeniesieniem własności, lecz polega na przeniesieniu władztwa ekonomicznego (rozporządzanie, dysponowanie, posiadanie) nad towarami. W punkcie 32 swojego uzasadnienia Trybunał stwierdził, że „z literalnego brzmienia przepisu wynika wprost, że „dostawa towarów” nie odnosi się do przeniesienia własności, przewidzianego wewnętrznymi przepisami państw członkowskich”. Jednocześnie podkreślił, że pojęcie to należy rozumieć w ten sposób, iż obejmuje swoim zakresem każde przeniesienie aktywów materialnych przez jedną stronę w ten sposób, że uprawnia to drugą stronę takiej transakcji do faktycznego rozporządzania tą rzeczą, na takich prawach jakby był właścicielem”.
Jak Państwo słusznie wskazują, powyższe zaakceptowano również w wyroku TSUE z 15 maja 2019 r. w sprawie C-235/18 Vega International Car Transport and Logistic – Trading GmbH, dotyczącym zasad opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji przeprowadzanych przy użyciu kart paliwowych. Trybunał stwierdził, że rozważania przedstawione w orzeczeniu C-185/01 w odniesieniu do art. 5 ust. 1 szóstej dyrektywy znajdują zastosowanie do okoliczności niniejszej sprawy w odniesieniu do wykładni pojęcia „dostawy towarów” w rozumieniu art. 14 ust. 1 dyrektywy 2006/112. Należy zatem zbadać, czy dostawcy paliw faktycznie przenieśli na Vega International lub Vega Poland uprawnienie do dysponowania paliwem jak właściciel.
Mając na uwadze powołane orzecznictwo TSUE, w celu określenia charakteru podatkowego danej czynności każdorazowo należy dokonać analizy istotnych postanowień umowy łączącej strony. Aby uznać transakcję dokonywaną z udziałem kart paliwowych za dostawę łańcuchową należy ustalić czy pierwszy podmiot wydaje towar podmiotowi ostatniemu w kolejności, przy czym podmioty pośredniczące w ogóle nie wchodzą w fizyczne posiadanie przedmiotu dostawy. Wskazany przepis bazuje na konstrukcji opartej na fikcji prawnej, zgodnie z którą, dla potrzeb VAT przyjmuje się, że dostawy towarów dokonuje każdy podmiot uczestniczący w transakcji łańcuchowej, mimo że wydanie towaru ma miejsce tylko raz.
W kontekście powyższego istotne jest uznanie, że na każdy z podmiotów uczestniczących w takiej transakcji następuje przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel, czyli – w istocie – przeniesienie (uznanie, że dokonało się takie przeniesienie) praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości korzystania z niej oraz ustalania warunków takiego korzystania. Zatem w przypadku, gdy kolejny w łańcuchu podmiot (pośrednik) ma prawo do kształtowania ceny towaru, warunków jego nabycia, a ponadto obciążony jest obowiązkami reklamacyjnymi w stosunku do np. wadliwego towaru, to należy uznać, że podmiot ten posiada prawo do faktycznego rozporządzania rzeczą jak właściciel. Jeżeli z zawartych umów/postanowień wynika, że drugi w łańcuchu podmiot (pośrednik) ma wpływ na ww. elementy kształtujące obrót danym towarem, wówczas należy uznać, że rozporządza on daną rzeczą jak właściciel, czyli jest czynną stroną transakcji, w ramach której kolejna w szeregu dostawa dokonana na rzecz nabywcy będzie dokonana (uznana za dokonaną) przez ten podmiot.
Analiza przedstawionych okoliczności sprawy prowadzi do wniosku, że schemat transakcji realizowanych przez Państwa za pośrednictwem kart paliwowych będzie odpowiadać opisanemu modelowi transakcji łańcuchowych. Partnerska stacja paliw dokona dostawy towaru na Państwa rzecz, a następnie Państwo dokonają dostawy tego towaru (paliw) na rzecz Klientów. Natomiast fizyczne wydanie towaru nastąpi pomiędzy pierwszym i ostatnim podmiotem w łańcuchu, tj. pomiędzy partnerską stacją paliw i Klientem. Zatem Państwo – jako drugi podmiot w łańcuchu będą zarówno nabywcą, jak i dostawcą towaru.
Przedstawione okoliczności sprawy pozwalają przyjąć, że będą Państwo posiadać prawo dysponowania towarami jak właściciel i będą Państwo aktywnym uczestnikiem w łańcuchu dostaw towarów nabywanych przez Klientów z wykorzystaniem kart paliwowych od stacji paliw. Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że będą Państwo decydować o wyborze miejsca nabycia, ilości i jakości towaru, momencie zakupu towaru oraz o sposobie jego wykorzystania. Jak Państwo wskazali, Spółka bierze udział w kształtowaniu ceny towaru nabywanego przez Klientów za pomocą kart paliwowych. Nabycie za pomocą karty paliwowej może nastąpić tylko od partnerskich stacji paliw, tj. takich, z którymi mają Państwo (lub będą mieli) podpisaną umowę. Ponadto, mogą Państwo decydować o limitach ilościowych nabywanych towarów - mogą je Państwo ustalić (oraz modyfikować) dla poszczególnych Klientów w zależności od ich zabezpieczenia i wiarygodności kredytowej. Mogą też Państwo zabronić Klientowi korzystania z karty paliwowej, zakończyć współpracę lub zablokować kartę paliwową. Jednocześnie ponoszą Państwo odpowiedzialność za wady towarów nabywanych przez Klientów. W przypadku awarii (np. uszkodzenie silnika spowodowanego przez zatankowane paliwo) Klient dochodzi wszelkich roszczeń odszkodowawczych wobec wystawcy karty paliwowej a wystawca karty paliwowej dochodzi roszczeń wobec koncernu paliwowego. Klient może używać karty paliwowej tylko w okresie obowiązywania umowy zawartej z Państwem. Paliwa mogą być tankowane tylko do baku pojazdów lub kanistra (nie mogą być tankowane do innych pojemników). Przy tym, będą Państwo ponosili cały koszt dostawy towaru dokonanej przez stację na Państwa rzecz. Zatem, z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Państwa rola nie będzie się ograniczać wyłącznie do wydania kart paliwowych Klientowi, za pośrednictwem których możliwy jest zakup towarów, ale będą Państwo pełnić rolę aktywnego pośrednika, który ma wpływ na warunki, w jakich będą dokonywane transakcje. Tym samym, w ramach przedstawionego w opisie sprawy schematu współpracy z wykorzystaniem kart paliwowych pomiędzy stronami będzie dochodziło do sprzedaży towarów przez partnerską stację paliw na Państwa rzecz, a następnie odsprzedaży tych towarów przez Państwa na rzecz Klienta.
W konsekwencji należy uznać, że sprzedaż paliwa zakupionego wcześniej od partnerskiej stacji paliw, dokonywana przez Państwa na rzecz Klientów przy użyciu kart paliwowych, będzie stanowić dla Państwa odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu według właściwej stawki podatku VAT, w rozumieniu art. 7 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Tym samym stanowisko w zakresie pytania 1 należało uznać za prawidłowe.
Ad 2
Państwa wątpliwości dotyczą również prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazywanego na fakturach wystawianych na Państwa rzecz przez partnerskie stacje paliw.
Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości należy wskazać, że w myśl art. 86 ust. 1 ustawy:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
‒ nabycia towarów i usług,
‒ dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy podatku VAT czynni.
W analizowanej sprawie warunki do odliczenia podatku naliczonego będą spełnione. Z wniosku wynika, że jesteście Państwo zarejestrowani w Polsce jako czynny podatnik podatku VAT. Partnerskie stacje paliw będą sprzedawać Państwu towary (paliwo) a dostawy dokonane na Państwa rzecz będą dokumentować fakturami zawierającymi podatek VAT. Jednocześnie, towary nabywane przy wykorzystaniu Kart paliwowych będą przez Państwa wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT (sprzedaż na rzecz Klienta). Zatem, będą Państwo uprawnieni do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych na Państwa rzecz przez partnerskie stacje paliw, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy.
Tym samym stanowisko w zakresie pytania nr 2 również jest prawidłowe.
Ponadto, należy zauważyć, że Minister Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej działając na podstawie art. 14a § 1 pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, w celu zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe wydał interpretację ogólną w sprawie prawidłowego kwalifikowania dla celów podatku od towarów i usług transakcji z wykorzystaniem kart paliwowych, realizowanych w modelu trójstronnym jako dostawy towarów albo świadczenia usług nr PT9.8101.3.2020 z 15 lutego 2021 r. (Dz. Urz. Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z 2021 r. poz. 13). Interpretacja ta odnosi się do przypadków, w których uczestnikami transakcji z użyciem kart paliwowych są trzy podmioty – podmiot pośredniczący, odbiorca oraz dostawca. Karty paliwowe są udostępnione (przekazane) odbiorcy (użytkownikowi karty) przez podmiot pośredniczący, który nie jest emitentem kart paliwowych, ani jednocześnie dostawcą (prowadzącym stacje paliw). We wskazanym w interpretacji ogólnej modelu karty paliwowe nie są bezpośrednio przekazywane korzystającemu przez emitenta karty.
Zatem powyższa interpretacja ogólna nie znajduje zastosowania w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym ze względu na inny model współpracy między stronami transakcji.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
‒ z zastosowaniem art. 119a;
‒ w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
‒ z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili