0114-KDIP1-2.4012.351.2022.1.RST

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 lipca 2022 r. wpłynął za pośrednictwem ePUAP Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nie rozliczenia transakcji jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pan działalność gospodarczą zakwalifikowaną w PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) jako 4673Z - sprzedaż hurtowa drewna, materiałów budowlanych i wyposażenia sanitarnego. Jest Pan czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług), posiadającym NIP unijny. Zakupił Pan drewno od czeskiego kontrahenta, będącego osobą fizyczną, nieprowadzącego działalności gospodarczej ani rolniczej. Mimo, iż kontrahent jest osobą fizyczną wystawił Panu fakturę, na której nie podał swojego NIP-u unijnego, ale podaje swój czeski NIP co mogłoby sugerować, że jest przedsiębiorcą jednak kontrahent ten oświadczył, że nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej ani rolniczej. Kontrahent wyjaśnił, że podaje na fakturze NIP czeski gdyż na koniec roku będzie musiał rozliczyć się z osiągniętego przychodu ze swoim urzędem. Na fakturze widnieje tylko jedna kwota za towar, faktura nie przedstawia żadnej informacji o podatku od wartości dodanej (nie ma żadnej stawki VAT ani przepisu prawa mówiącego o zwolnieniu). Kontrahent oświadczył, że nie jest na terytorium Czech zarejestrowany na potrzeby podatku od wartości dodanej i nie korzysta z żadnych zwolnień odnośnie podatku VAT. Towar ten swoim transportem przewiózł Pan z terytorium Czech do Polski. Nastąpiło przemieszczenie towaru z Czech do Polski.

Pytanie

Skoro kontrahent zagraniczny nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem od wartości dodanej to czy Pana stanowisko dotyczące nie rozliczania WNT (wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów) jest prawidłowe?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Dodatkowym warunkiem uznania transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów jest żeby zgodnie z art. 9 ust. 2 nabywcą towarów był podatnik, o którym mowa w art. 15 lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika albo osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa powyżej. Ponadto dokonującym dostawy towarów musi być również podatnik określony w poprzednim zdaniu. Skoro kontrahent działa jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku od wartości dodanej Pana zdaniem nie powinien Pan rozliczyć WNT i wykazać go w JPK_V-7.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej ustawą,

opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2. eksport towarów;

3. import towarów na terytorium kraju;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy,

rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy,

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ustawy,

przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z art. 9 pkt 2 ustawy,

przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:

a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,

b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

- z zastrzeżeniem art. 10;

2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Z powyższego przepisu wynika, że warunkiem aby doszło w Polsce do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odnoszącym się do dostawcy jest okoliczność, że dostawca ten jest podatnikiem wykonującym działalność gospodarczą.

Przy czym zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy,

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 2 ustawy,

działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższy przepis jest odpowiednikiem art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej zgodnie z którym,

„podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

„działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Oznacza to, że co do zasady wszelka sprzedaż towarów i świadczenie usług prowadzone w sposób ciągły w celu uzyskania z tego tytułu dochodu jest uznawane za działalność gospodarczą. Działalnością gospodarczą nie jest natomiast sprzedaż towarów pochodzących np. z majątku osobistego. Nabycie takich towarów nie powoduje u polskiego nabywcy obowiązku rozliczenia podatku VAT.

Należy zwrócić uwagę, że co do zasady wszystkie podmioty wykonujące działalność gospodarczą są podatnikami podatku VAT. Podatnicy ci mogą jednak korzystać ze zwolnień podmiotowych lub przedmiotowych. Cytowany powyżej art. 9 ust. 2 ustawy nie wskazuje, czy dostawca towarów z innego kraju unijnego niż Polska powinien być podatnikiem zarejestrowanym czynnym czy też korzystającym ze zwolnienia od podatku VAT.

Jednakże w art. 10 ustawy ustawodawca wymienił przypadki, kiedy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów nie występuje.

Zgodnie art. 10 ust. 1, 2 i 3 ustawy,

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy:

1. dotyczy towarów, do których miałyby odpowiednio zastosowanie przepisy art. 45 ust. 1 pkt 9, art. 80, art. 83 ust. 1 pkt 1, 3, 6, 10 i 18, z uwzględnieniem warunków określonych w tych przepisach;

2. dotyczy towarów innych niż wymienione w pkt 1 nabywanych przez:

a) rolników ryczałtowych dla prowadzonej przez nich działalności rolniczej,

b) podatników, którzy wykonują jedynie czynności inne niż opodatkowane podatkiem i którym nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług,

c) podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,

d) osoby prawne, które nie są podatnikami

- jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego kwoty 50.000 zł;

3. dostawa towarów, w wyniku której ma miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju:

a) nie stanowiła u podatnika, o którym mowa w art. 15, albo nie stanowiłaby u podatnika podatku od wartości dodanej dostawy towarów, o której mowa w art. 7, lub stanowiła albo stanowiłaby taką dostawę towarów, ale dokonywaną przez podatnika, u którego sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, albo podatnika podatku od wartości dodanej, do którego miałyby zastosowanie podobne zwolnienia, z wyjątkiem przypadku, gdy przedmiotem dostawy są nowe środki transportu, lub

b) stanowiłaby dostawę towarów, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2;

4. dostawa towarów, o których mowa w art. 120 ust. 1, w wyniku której ma miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju, jest opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach;

5. dostawa towarów, o których mowa w art. 120 ust. 1, w wyniku której ma miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju, jest dokonywana przez organizatora aukcji (licytacji) oraz do dostawy tej zastosowano szczególne zasady opodatkowania podatkiem od wartości dodanej obowiązujące w państwie członkowskim rozpoczęcia transportu lub wysyłki, stosowane do dostaw towarów dokonywanych przez organizatora aukcji (licytacji), wyłączające uznanie dostawy towarów za czynność odpowiadającą wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, pod warunkiem posiadania przez nabywcę dokumentów jednoznacznie potwierdzających nabycie towarów na tych szczególnych zasadach.

2. Przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się, jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł.

3. Przepisów ust. 1 pkt 2 i ust. 2 nie stosuje się, jeżeli przedmiotem nabycia są:

1. nowe środki transportu;

2. wyroby akcyzowe.

Z ust. 1 pkt 3 ww. artykułu wynika, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku gdy dostawa towarów dokonana przez podatnika podatku od wartości dodanej nie stanowi dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ustawy, lub też stanowi taką dostawę, ale jest dokonywana przez podatnika, który jest zwolniony od podatku na podstawie przepisów analogicznych do przepisów polskich, w tym art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

W myśl art. 97 ust. 1 ustawy,

podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

W myśl art. 99 ust. 1 ustawy,

podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.

Zgodnie z art. 99 ust. 7c ustawy,

deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika.

Natomiast w myśl art. 99 ust. 11b ustawy,

deklaracje, o których mowa w ust. 1-3, 3c-6, 8-9 i 11a, składa się wyłącznie za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

Zgodnie z art. 99 ust. 11c ustawy,

deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 346, 568, 695, 1517 i 2320), który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.

Stosownie do art. 99 ust. 13a i 13b ustawy,

minister właściwy do spraw finansów publicznych określi i udostępni na elektronicznej platformie usług administracji publicznej wzór dokumentu, o którym mowa w ust. 11c.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy.

W myśl art. 109 ust. 3b ustawy,

podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji.

Z treści wniosku wynika, że jest Pan czynnym podatnikiem VAT, posiadającym NIP unijny. Zakupił Pan drewno od czeskiego kontrahenta, będącego osobą fizyczną, nieprowadzącego działalności gospodarczej ani rolniczej. Mimo, iż kontrahent jest osobą fizyczną wystawił Panu fakturę, na której nie podał swojego NIP-u unijnego, ale podaje swój czeski NIP, jednak kontrahent ten oświadczył, że nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej ani rolniczej. Kontrahent wyjaśnił, że podaje na fakturze NIP czeski gdyż na koniec roku będzie musiał rozliczyć się z osiągniętego przychodu ze swoim urzędem. Na fakturze widnieje tylko jedna kwota za towar, faktura nie przedstawia żadnej informacji o podatku od wartości dodanej (nie ma żadnej stawki VAT ani przepisu prawa mówiącego o zwolnieniu). Kontrahent oświadczył, że nie jest na terytorium Czech zarejestrowany na potrzeby podatku od wartości dodanej i nie korzysta z żadnych zwolnień odnośnie podatku VAT. Towar ten swoim transportem przewiózł Pan z terytorium Czech do Polski. Nastąpiło przemieszczenie towaru z Czech do Polski.

Pana wątpliwości dotyczą ustalenia czy skoro kontrahent zagraniczny nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem od wartości dodanej to czy Pana stanowisko dotyczące nie rozliczania WNT jest prawidłowe.

Przez czynność wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium innego państwa UE niż państwo rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz, pod warunkiem że nabywcą jest m.in. podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika oraz dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, lub podatnik podatku od wartości dodanej.

Odnosząc powyższe uwagi do niniejszej sprawy wskazać należy, że, w okolicznościach opisanych we wniosku, transakcja zakupu drewna od czeskiego kontrahenta i jego transport z terytorium Czech do Polski nie stanowi wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, ponieważ nie wypełnia zawartej w art. 9 ustawy definicji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Wskazał Pan bowiem, że czeski kontrahent jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Kontrahent nie posługuje się unijnym numerem NIP i nie prowadzi działalności rolniczej w Czechach, ani nie prowadzi działalności pozarolniczej i nie korzysta z żadnych zwolnień. Mimo, że wystawiona przez kontrahenta faktura zawiera nr NIP, to według oświadczenia kontrahenta nie jest on na terytorium Czech zarejestrowany na potrzeby podatku od wartości dodanej. Zatem nie zostały spełnione wymienione powyżej warunki dotyczące podmiotu dokonującego dostawy, pozwalające na uznanie transakcji dokonywanej przez Pana jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. W konsekwencji nie może Pan wykazać ww. transakcji jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji JPK_V7.

Tym samym, Pana stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy jednak zaznaczyć, że to na stronach transakcji spoczywa obowiązek prawidłowego jej rozliczenia. Jedynie kontrahenci dysponują informacjami, które są niezbędne do wywiązania się z obowiązków rozliczenia podatku VAT i informacje te powinni sobie przekazywać. W sytuacji gdy podatnik ma wątpliwości co do przekazywanych przez kontrahenta informacji powinien podjąć kroki celem ich weryfikacji. Informacje takie mogą być również weryfikowane przez organy podatkowe prowadzące postępowania kontrolne natomiast organ wydający interpretację nie jest uprawniony do kreowania stanu faktycznego ani przeprowadzania postępowania dowodowego w tym uzyskiwania informacji od organów podatkowych innego kraju i przyjmuje wyłącznie elementy zdarzenia, które zostały przedstawione we wniosku.

W związku z tym, w przedmiotowej sprawie przyjęto jako element stanu faktycznego, że kontrahent Wnioskodawcy w związku z dokonaną na Jego rzecz dostawą drewna nie prowadzi działalności gospodarczej (w tym nie jest zwolniony na podstawie przepisów czeskich z podatku VAT np. nie korzysta ze zwolnienia analogicznego do zwolnienia od podatku od towarów i usług w świetle przepisów ustawy polskiej). Nie dokonywano w tym zakresie analizy ponieważ zastosowanie mogą tu znaleźć wyłącznie przepisy czeskie. Z tych powodów również nie analizowano dlaczego kontrahent czeski wystawił fakturę i podał numer NIP.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).