Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 lipca 2022 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy w związku z wykonywaniem usługi dzierżawy nieruchomości.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 września 2022 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

`(...)`.. posiadają wspólnie nieruchomość w udziałach po 1/3 każdy. Nieruchomość ta jest wydzierżawiona firmie … Sp. z o.o. (w załączniku umowa dzierżawy).

Czynsz z dzierżawy jest płacony każdemu z podatników z osobna, na osobiste rachunki bankowe każdego z wydzierżawiających, każdy z 3 wydzierżawiających wystawia osobno rachunek dla dzierżyciela.

Czynsz z umowy dzierżawy ustalony w następujący sposób:

1. Styczeń 5.000 zł dla J, 5.000 zł dla A, 5.000 zł dla U = łącznie czynsz 15.000 zł

2. Luty 5.000 zł dla J, 5.000 zł dla A, 5.000 zł dla U = łącznie czynsz 15.000 zł

3. Marzec 5.000 zł dla J, 5.000 zł dla A, 5.000 zł dla U = łącznie czynsz 15.000 zł

4. Kwiecień 5.000 zł dla J, 5.000 zł dla A, 5.000 zł dla U = łącznie czynsz 15.000 zł

5. Maj 8.000 zł dla J, 8.000 zł dla A, 8.000 zł dla U = łącznie czynsz 24.000 zł

6. Czerwiec 8.000 zł dla J, 8.000 zł dla A, 8.000 zł dla U = łącznie czynsz 24.000 zł

7. Lipiec 8.000 zł dla J, 8.000 zł dla A, 8.000 zł dla U = łącznie czynsz 24.000 zł

8. Sierpień 8.000 zł dla J, 8.000 zł dla A, 8.000 zł dla U = łącznie czynsz 24.000 zł

9. Wrzesień 8.000 zł dla J, 8.000 zł dla A, 8.000 zł dla U= łącznie czynsz 24.000 zł

10. Październik 8.000 zł dla J, 8.000 zł dla A, 8.000 zł dla U = łącznie czynsz 24.000 zł

11. Listopad 5.000 zł dla J, 5.000 zł dla A, 5.000 zł dla U = łącznie czynsz 15.000 zł

12. Grudzień 5.000 zł dla J, 5.000 zł dla A, 5.000 zł dla U = łącznie czynsz 15.000 zł.

Wszystkie rachunki zostaną wystawione z datami mieszczącymi się w jednym roku podatkowym oraz płatności zostaną dokonane w jednym roku podatkowym.

W uzupełnieniu wniosku, na następujące pytania Organu

1. Czy jest Pani zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT (podatek od towarów i usług)?

2. Czy korzysta Pani ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 935 z późn. zm.)?

3. Czy utraciła Pani ww. zwolnienie lub zrezygnowała z ww. zwolnienia? Jeśli tak, to należy podać dokładną datę utraty tego zwolnienia lub rezygnacji z tego zwolnienia.

4. Od kiedy prowadzi Pani działalność gospodarczą?

5. Czy w ramach działalności gospodarczej wykonywała/wykonuje Pani inne usługi, niż usługi będące przedmiotem niniejszego wniosku? Jeśli tak, należy wskazać, jakie oraz czy korzystają/ będą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT i na podstawie jakich przepisów?

6. Czy wykonywała/wykonuje Pani czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług? Jeśli tak, należy wskazać, jakie to czynności?

7. Od kiedy wydzierżawia Pani 1/3 nieruchomości objętej zakresem wniosku?

8. Czy wydzierżawienie przez Panią 1/3 nieruchomości, objęte zakresem wniosku, stanowi u Pani podstawowy (zasadniczy) przedmiot działalności gospodarczej, czy ma on charakter transakcji pomocniczych?

9. Czy wartość sprzedaży w roku podatkowym 2021/ w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym 2021 przekroczyła kwotę 200.000 zł?

10. Jeśli świadczenie ww. usług dzierżawy rozpoczęła Pani w trakcie roku 2022, to czy wartość sprzedaży w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym 2022, przekroczy kwotę 200.000 zł?

wskazała Pani:

Ad. 1

Nie.

Ad. 2

Nie.

Ad. 3

Nie.

Ad. 4

Sprawa, o którą Pani pyta, nie ma związku z działalnością gospodarczą, która obecnie jest zawieszona od 1.07.2022 (wkrótce będzie zamknięta trwale, prowadzona była w formie spółki cywilnej), wynajem nieruchomości prowadzi Pani jako osoba fizyczna.

Ad. 5

Działalność jest zawieszona od 1.07.2022 – była to działalność hotelarsko-gastronomiczna, obecnie zawieszona, wkrótce będzie trwale zamknięta. Sprawa, o którą Pani pyta nie ma związku z działalnością gospodarczą, wynajem prowadzi Pani jako osoba fizyczna.

Ad. 6

Nie

Ad. 7

Od 02.03.2022r.

Ad. 8

Nie jest to związane z działalnością gospodarczą, wynajmuje jako osoba fizyczna.

Ad. 9

W 2021 nie wynajmowała Pani nieruchomości.

Ad. 10

Pytanie nie ma związku z działalnością gospodarczą. Wartość za wynajem za rok 2022 nie przekroczy 200 tys.

Pytanie

Czy podatnik J będzie zwolniona z podatku VAT z tytułu przychodów osiągniętych z umowy dzierżawy?

Pani stanowisko w sprawie

Uważa Pani, że będzie zwolniona z podatku VAT z tytułu sprzedaży (czynszu dzierżawy wnikającej z tej umowy), jeśli nie osiągnie w ciągu roku podatkowego przychodów nieprzekraczających 200.000 zł, o których mowa art. 113 ust. 1 ustawy o VAT „Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł”.

Uważa Pani, że wlicza się tylko przychody, które osiągnie ona osobiście, a nie które zostaną osiągnięte łącznie z tytułu umowy dzierżawy przez wszystkich wydzierżawiających łącznie. Do wyliczenia kwoty wartości sprzedaży według art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, każdy z podatników bierze wartość swoich osobistych przychodów, a nie przychodów łącznie ze sprzedaży, czyli w przypadku Pani J wartość sprzedaży wynosi 78.000 zł rocznie i jest to kwota zwolniona z podatku VAT według art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pani przedstawiła we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931 z późn. zm.) zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że posiada Pani nieruchomość wspólnie wraz z U i A w udziałach po 1/3 każdy. Nieruchomość ta jest wydzierżawiona firmie Sp. z o.o. Czynsz z dzierżawy jest płacony każdemu z podatników z osobna, na osobiste rachunki bankowe każdego z wydzierżawiających, każdy z 3 wydzierżawiających wystawia osobno rachunek dla dzierżyciela. 1/3 Nieruchomości wydzierżawia Pani od 2 marca 2022 r. Ponadto z okoliczności sprawy wynika, że w Pani przypadku wartość sprzedaży wynosi 78.000 zł rocznie. Wartość za wynajem za rok 2022 nie przekroczy 200.000 zł. Nie jest Pani zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Nie wykonuje Pani czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

Problematyka współwłasności została uregulowana w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r., poz. 1360, z późn. zm.).

Według art. 195 Kodeksu cywilnego:

Własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości

Stosownie do art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego:

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela.

Na podstawie art. 198 Kodeksu cywilnego, ze względu na charakter udziału:

Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.

Jak stanowi art. 693 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Jak wynika z powyższego przepisu, dzierżawa jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że świadczenie usług dzierżawy – wbrew Pani twierdzeniom - wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli jest wykonywane w sposób ciągły do celów zarobkowych. Zawierane umowy dzierżawy mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwanie korzyści z tego tytułu jest w zasadzie stałe.

W konsekwencji dzierżawa nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a) transakcji związanych z nieruchomościami,

b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c) usług ubezpieczeniowych

– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy, wynika, że:

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Na podstawie art. 113 ust. 10 ustawy:

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W myśl art. 113 ust. 11 ustawy:

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy:

Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:

a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

- wyrobów tytoniowych,

- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d) terenów budowlanych,

e) nowych środków transportu,

f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 20.42.1),

- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

- motocykli (PKWiU ex 45.4);

2. świadczących usługi:

a) prawnicze,

b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c) jubilerskie,

d) ściągania długów, w tym factoringu;

3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

W świetle powyższych uregulowań prawnych należy wskazać, iż usługa dzierżawy nieruchomości, o której mowa we wniosku, nie została wskazana w wyłączeniach zawartych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że skoro będzie Pani świadczyła we własnym imieniu i na własny rachunek usługę dzierżawy 1/3 nieruchomości, to z tego tytułu będzie Pani działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, ponieważ czynność dzierżawy wpisuje się – wbrew Pani twierdzeniu - w zakres działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Jednocześnie z ww. regulacji wynika, że zwolnieniem od podatku mogą być objęci podatnicy prowadzący działalność gospodarczą, u których wartość sprzedaży w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła kwoty 200.000,00 zł bez kwoty podatku oraz podatnicy rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie działalności gospodarczej, jeżeli przewidywana przez nich wartość sprzedaży nie przekroczy – w proporcji do okresu prowadzonej działalności w roku podatkowym – kwoty 200.000,00 zł, bez kwoty podatku.

Mając zatem na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy należy stwierdzić, że jeżeli – jak wskazano we wniosku – nie wykonuje Pani czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy, to rozpoczynając działalność gospodarczą w trakcie 2022 roku, tj. świadczenie usługi dzierżawy 1/3 nieruchomości, będzie Pani przysługiwało prawo do korzystania w 2022r. ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy, w związku z art. 113 ust. 1 ustawy, jeżeli przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy – w proporcji do okresu prowadzonej działalności w roku podatkowym – kwoty 200.000,00 zł.

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę 200.000,00 zł, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Natomiast w 2023 r. będzie Pani mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, pod warunkiem, że wartość sprzedaży w 2022 r. nie przekroczy kwoty sprzedaży 200.000,00 zł.

W konsekwencji, oceniając Pani stanowisko, z uwagi na niewskazanie art. 113 ust. 9 ustawy, należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm. dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.