Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że stanowisko Państwa Gminy w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 czerwca 2022 r. wpłynął wniosek Państwa Gminy z 23 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) transakcji zamiany niezabudowanej nieruchomości składającej się z działek nr 1 i 2.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Państwa Gminie przysługuje prawo własności działki nr ewid. 1 o powierzchni 0,1199 ha obręb `(...)` Miasta …., składającej się z następujących użytków: grunty orne klasy VI i łąki klasy VI, a także prawo własności działki nr ewid. 2 o powierzchni 0,1391 ha obręb `(...)` Miasta …. składającej się z następujących użytków: grunty orne klasy VI, łąki klasy VI i pastwiska klasy VI.

Państwa Gmina planuje zbycie tych działek w drodze zamiany nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa – Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa.

Wartość rynkową prawa własności działki nr ewid. 1 rzeczoznawca majątkowy określił na kwotę 76.000,00 zł, natomiast wartość rynkową prawa własności działki nr ewid. 2 określił na kwotę 88.200,00 zł.

Obie ww. działki stanowią grunty niezabudowane oraz nie są objęte obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Działka nr ewid. 1 objęta jest natomiast w części Decyzją Burmistrza …. Nr …. o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego wydaną w dniu 21 marca 2011 r., której przedmiotem jest demontaż odcinka linii napowietrznej 15kV, budowa stacji transformatorowej 15kV/0,4kV i budowa elektroenergetycznej sieci kablowej 0,4 kV – decyzja dotyczy obszaru jedynie ok. 40m2 z tej działki.

Ponadto zarówno działka nr ewid. 1, jak i działka nr ewid. 2 objęte są Decyzją Burmistrza … Nr …. o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego z dnia 31 marca 2020 r., której przedmiotem jest budowa linii kablowych 15 kV oraz złącza kablowego 15 kV – tą decyzją z kolei jest objęte jedynie ok. 215 m2 obszaru działki nr ewid. 1 i ok. 85 m2 obszaru działki nr ewid. 2.

Łącznie zatem decyzjami o lokalizacji inwestycji celu publicznego objęte jest ok. 255m2 działki nr ewid. 1 oraz ok. 85 m2 działki nr ewid. 2.

Działki nie są wydzierżawione, wynajęte ani użyczone. Nieruchomości są obciążone służebnością przesyłu.

W uzupełnieniu wniosku, na następujące pytania Organu:

1. Czy Państwa Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług?

2. Czy nabycie nieruchomości gruntowych - działek niezabudowanych nr 1 i nr 2 objętych zakresem wniosku nastąpiło w ramach czynności opodatkowanej, zwolnionej czy niepodlegającej podatkiem VAT?

3. Czy ww. nabycie zostało udokumentowane fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT?

4. Czy przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu działek nr 1 i nr 2 będących przedmiotem dostawy?

5. W jaki sposób, do jakich celów, wykorzystywali Państwo ww. działki od dnia nabycia do dnia sprzedaży?

6. Czy ww. działki będące przedmiotem dostawy, wykorzystywali Państwo do działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.)?

7. Czy ww. działki będące przedmiotem dostawy, wykorzystywane były przez Państwa Gminę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, to jaką działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, do której wykorzystywane były ww. działki, wykonywali Państwo – należy podać podstawę prawną zwolnienia?

8. Odpowiedzi na pytania 2-7 należy udzielić odrębnie dla działki nr 1 i nr 2

9. Z uwagi na wskazanie w opisie sprawy, iż „nieruchomości są obciążone służebnością przesyłu”, proszę wskazać:

10. Czy z tytułu służebności przesyłu Państwa Gmina otrzymuje wynagrodzenie?

11. Czy na działkach znajdują się obiekty, tj. słupy, transformatory, itp. i czy stanową one budowle w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2021, poz. 2351 z późn. zm.)? Prosimy wskazać odrębnie dla każdego z obiektów.

12. W których częściach działek – objętych decyzją czy nieobjętych decyzją o lokalizacji inwestycji celu publicznego, znajdują się budowle?

13. Do kogo należą obiekty przesyłowe?

14. Czy ewentualne obiekty znajdujące się na działkach nr 1 i nr 2 również będą przedmiotem sprzedaży?

wskazali Państwo:

Ad. 1

Gmina …. jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Ad. 2

Nabycie działki nr 1 nastąpiło na podstawie decyzji komunalizacyjnej, czyli w ramach czynności niepodlegającej podatkowi VAT.

Nabycie działki nr 2 nastąpiło na podstawie decyzji komunalizacyjnej, czyli w ramach czynności niepodlegającej podatkowi VAT.

Ad. 3

Nabycie działki nr 1 nie zostało udokumentowane fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT.

Nabycie działki nr 2 nie zostało udokumentowane fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT.

Ad. 4

Przy nabyciu działki nr 1 będącej przedmiotem dostawy nie przysługiwało Gminie prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Przy nabyciu działki nr 2 będącej przedmiotem dostawy nie przysługiwało Gminie prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Ad. 5

Działka nr 1 nie była użytkowana od dnia nabycia do dnia sprzedaży (stanowiła odłóg, nieużytek), za wyjątkiem części, na której ustanowiona jest służebność przesyłu (część wykorzystywana przez przedsiębiorstwo przesyłowe).

Działka nr 2 nie była użytkowana od dnia nabycia do dnia sprzedaży (stanowiła odłóg, nieużytek), za wyjątkiem części, na której ustanowiona jest służebność przesyłu (część wykorzystywana przez przedsiębiorstwo przesyłowe).

Ad. 6

Działka nr 1 nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.) - za wyjątkiem części, na której ustanowiona jest służebność przesyłu (część wykorzystywana przez przedsiębiorstwo przesyłowe pod projektowane linie kablowe).

Działka nr 2 nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.), za wyjątkiem części, na której ustanowiona jest służebność przesyłu (część wykorzystywana przez przedsiębiorstwo przesyłowe pod projektowane linie kablowe).

Ad. 7

Działka nr 1 nie była w ogólne wykorzystywana, za wyjątkiem części, na której ustanowiona jest służebność przesyłu (część wykorzystywana przez przedsiębiorstwo przesyłowe pod projektowane linie kablowe). Ustanowienie służebności przesyłu podlegało podatkowi VAT.

Działka nr 2 nie była w ogólne wykorzystywana, za wyjątkiem części, na której ustanowiona jest służebność przesyłu (część wykorzystywana przez przedsiębiorstwo przesyłowe pod projektowane linie kablowe). Ustanowienie służebności przesyłu podlegało podatkowi VAT.

Ad. 8

Gmina `(...)` otrzymała jednorazowe wynagrodzenie z tytułu ustanowienia służebności na przedmiotowych nieruchomościach. Zostało ono zapłacone przed notarialnym ustanowieniem służebności przesyłu.

Ad. 9

Na działce nr 1 znajduje się słupowa stacja transformatorowa. Oprócz tej budowli nad działką przebiegają przewody napowietrznej linii energetycznej (długość 23 m) oraz projektowana jest podziemna kablowa linia energetyczna, dla której ustanowiono służebność.

Na działce nr 2 nie znajdują się obiekty typu słupy, transformatory, itp. W działce projektowana jest podziemna kablowa linia energetyczna, dla której ustanowiono służebność przesyłu. Nad częścią działki przebiegają jedynie przewody napowietrznej linii elektroenergetycznej wysokiego napięcia (ok. 12 m) i przewody napowietrznej linii elektroenergetycznej średniego napięcia (23 m).

Ad. 10

Na działce nr 1 słupowa stacja transformatorowa znajduje się na obszarze objętym decyzją o lokalizacji inwestycji celu publicznego. Podziemna kablowa linia energetyczna projektowana jest również na terenie objętym decyzją o lokalizacji inwestycji celu publicznego. Przewody linii napowietrznej średniego napięcia znajdują nad obszarem nieobjętym decyzją.

Na działce nr 2 nie ma obiektów typu słupy, transformatory. Podziemna kablowa linia energetyczna projektowana jest na terenie objętym decyzją o lokalizacji inwestycji celu publicznego. Przewody linii napowietrznej średniego napięcia (na długości 23 m) i przewody linii napowietrznej wysokiego napięcia (na długości ok. 12 m) znajdują się nad obszarem nieobjętym decyzją.

Same przewody napowietrzne, w Państwa ocenie, nie stanowią jednak budowli.

Ad. 11

Obiekty przesyłowe należą do …. S.A. z siedzibą w …..

Ad. 12

Znajdująca się na działce infrastruktura techniczna (obiekty przesyłowe) stanowi własność przedsiębiorstwa przesyłowego i nie będzie przedmiotem zbycia.

Pytanie

Czy przy zbywaniu (zamianie na inną nieruchomość) działek wskazanych w opisie w poz. 61 opodatkowaniu podatkiem VAT podlegać będą całe działki, czy jedynie ich części objęte decyzjami o lokalizacji inwestycji celu publicznego?

Państwa stanowisko w sprawie

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług).

Przepis powyższy wskazuje, że o przeznaczeniu nieruchomości stanowią akty prawa miejscowego, tj. miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy jako akt indywidualny prawa administracyjnego. Bez znaczenia pozostaje klasyfikacja według ewidencji gruntów i budynków lub zapisy studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Z przepisu tego wynika również, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane, a także niezabudowane, stanowiące tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ww. ustawy. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, niestanowiących terenów budowlanych w rozumieniu tego przepisu, są zwolnione od podatku VAT.

W ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (art. 4 ust. 1 i 2), wskazano, że ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

- lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

- sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

Z zapisów cytowanego przepisu ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wynika, że przez decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu należy rozumieć zarówno decyzję o lokalizacji inwestycji celu publicznego, jak i decyzję o warunkach zabudowy.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że planowana dostawa nieruchomości gruntowych niezabudowanych (działki nr ewid. 1 i 2) nieobjętych miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, w częściach, w których nie dotyczą decyzje o lokalizacji inwestycji celu publicznego (czyli dla działki nr ewid. 1 w części o powierzchni 944m2, co stanowi ok. 78,7% jej powierzchni i dla działki nr ewid. 2 w części o powierzchni 1306 m2, co stanowi ok 93,9% jej powierzchni), będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast w częściach, które objęte zostały decyzjami o lokalizacji inwestycji celu publicznego (ok. 255 m2 z działki nr ewid. 1, co stanowi ok. 21,3% jej powierzchni oraz ok. 85 m2 z działki nr ewid. 2, co stanowi ok. 6,1% jej powierzchni), będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT według podstawowej stawki, gdyż te części nie spełniają warunków do uznania za teren inny niż teren budowlany w świetle definicji określonej w art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług. Decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego stanowi bowiem jedną z decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwa Gmina przedstawiła we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 2 ust. 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o: sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W świetle powyższego grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy mówi, że:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z przepisu art. 15 ust. 2 ustawy wynika, że:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym:

Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, aby wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników miało miejsce, muszą zostać spełnione dwa warunki:

1. dotyczy wyłącznie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy,

2. odnosi się tylko do tych czynności, które związane są z realizacją zadań nałożonych na te podmioty przepisami prawa i do realizacji których zostały one powołane.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko bowiem w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z przywołanej w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy regulacji nie wynika, że odpłatność za czynność dostawy towarów lub świadczenia usług powinna mieć postać pieniężną. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową (towar lub usługa otrzymana jako zapłata), albo mieszaną – zapłata w części pieniężna a w części rzeczowa. Zatem dla uznania czynności za odpłatną, musi zaistnieć możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego, stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.

W myśl powyższych regulacji prawnych należy uznać, że zamiana towarów, co do zasady, jest czynnością objętą zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ w jej wyniku dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 z późn. zm.):

Przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy.

Zatem w przypadku zamiany obie strony przenoszą na siebie wzajemnie własność rzeczy, występując zarówno w charakterze dostawcy, jak i w charakterze nabywcy.

W myśl art. 604 Kodeksu cywilnego:

Do zamiany stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży.

Zatem przepis art. 604 Kodeksu cywilnego daje dyspozycję odpowiedniego stosowania do zamiany przepisów o sprzedaży. Umowa zamiany jest umową wzajemną, bardzo zbliżoną do umowy sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce świadczenia ceny pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. Ze względu na wzajemny charakter umowy, wartość świadczonych rzeczy powinna być ekwiwalentna. Zamiana nieruchomości skutkuje przeniesieniem prawa do rozporządzania zamienianymi nieruchomościami jak właściciel.

Natomiast na mocy art. 158 Kodeksu cywilnego:

Umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione.

Zatem umowa przeniesienia własności nieruchomości (również w drodze zamiany) jest czynnością cywilnoprawną. Z uwagi na powyższe przepisy należy stwierdzić, że umowa zamiany towarów na gruncie podatku od towarów i usług jest niczym innym jak dwiema odpłatnymi dostawami towarów. W konsekwencji, przeniesienie własności nieruchomości na podstawie umowy zamiany stanowi odpłatną dostawę towaru i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy:

Przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu ww. art. 2 pkt 33 ustawy, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane – są zwolnione od podatku.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2022 r. poz. 503):

Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego: miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Jak Państwa Gmina wskazała w opisie sprawy, działki nr 1 i nr 2 stanowią grunty niezabudowane oraz nie są objęte obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Przy czym część działki nr ewid. 1, jak i część działki nr ewid. 2 objęta jest decyzjami o lokalizacji inwestycji celu publicznego. Łącznie objęte jest ok. 255 m2 działki nr ewid. 1 oraz ok. 85 m2 działki nr ewid. 2. Na działce nr 1 znajduje się słupowa stacja transformatorowa. Oprócz tej budowli nad działką przebiegają przewody napowietrznej linii energetycznej (długość 23 m) oraz projektowana jest podziemna kablowa linia energetyczna, dla której ustanowiono służebność. Na działce nr 2 nie znajdują się obiekty typu słupy, transformatory, itp. W działce projektowana jest podziemna kablowa linia energetyczna, dla której ustanowiono służebność przesyłu. Nad częścią działki przebiegają jedynie przewody napowietrznej linii elektroenergetycznej wysokiego napięcia (ok. 12 m) i przewody napowietrznej linii elektroenergetycznej średniego napięcia (23 m). Na działce nr 1 słupowa stacja transformatorowa znajduje się na obszarze objętym decyzją o lokalizacji inwestycji celu publicznego. Podziemna kablowa linia energetyczna projektowana jest również na terenie objętym decyzją o lokalizacji inwestycji celu publicznego. Przewody linii napowietrznej średniego napięcia znajdują nad obszarem nieobjętym decyzją. Natomiast na działce nr 2 nie ma obiektów typu słupy, transformatory. Podziemna kablowa linia energetyczna projektowana jest na terenie objętym decyzją o lokalizacji inwestycji celu publicznego. Przewody linii napowietrznej średniego napięcia (na długości 23 m) i przewody linii napowietrznej wysokiego napięcia (na długości ok. 12 m) znajdują się nad obszarem nieobjętym decyzją. Same przewody napowietrzne nie stanowią budowli. Znajdująca się na działce infrastruktura techniczna (obiekty przesyłowe) stanowi własność przedsiębiorstwa przesyłowego i nie będzie przedmiotem zbycia.

Zatem z analizy okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa wynika, że ok. 255m2 działki nr ewid. 1 oraz ok. 85 m2 działki nr ewid. 2, które objęte są decyzjami o lokalizacji inwestycji celu publicznego będzie stanowiło teren budowlany zdefiniowany w art. 2 pkt 33 ustawy. Ponadto na działce nr 1 znajduje się słupowa stacja transformatorowa, która to słupowa stacja transformatorowa - jak wynika z treści wniosku - znajduje się na obszarze objętym decyzją o lokalizacji inwestycji celu publicznego i stanowi budowlę. Powyższe okoliczności wykluczają – do wskazanej części działek - zastosowanie przy ich dostawie zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Skoro do dostawy ok. 255m2 działki nr ewid. 1 oraz ok. 85 m2 działki nr ewid. 2 nie zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów (w tym nieruchomości), spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

- towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

- brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

NSA w wyroku z 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że „zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy, gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.

W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru podatek VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.

Powyższe oznacza, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie może mieć zastosowania do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli transakcja sprzedaży, w wyniku której nabył on wcześniej ten towar nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z wniosku, nabycie działki nr 1 i 2 nastąpiło na podstawie decyzji komunalizacyjnej, czyli w ramach czynności niepodlegającej podatkowi VAT. Przy nabyciu działki nr 1 i 2 będącej przedmiotem dostawy nie przysługiwało Gminie prawo do odliczenia podatku naliczonego. Tym samym, nie została spełniona jedna z przesłanek warunkujących zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W związku z powyższym, dostawa w drodze zamiany ok. 255m2 działki nr ewid. 1 oraz ok. 85 m2 działki nr ewid. 2, będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z art. 7 ust. 1 ustawy i nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 i pkt 2 ustawy, w konsekwencji czego, Państwa Gmina będzie zobowiązana do naliczenia podatku VAT z tytułu sprzedaży w drodze zamiany tych części nieruchomości wg właściwej stawki podatku.

Odnosząc się natomiast do pozostałej części działek nr 1 i 2, należy zauważyć, że na pozostałej części tych działek (zarówno na, jak i pod ich powierzchnią) nie znajdują się żadne naniesienia, w szczególności budynki lub budowle w rozumieniu prawa budowlanego (lub ich części). Jednocześnie omawiana część obszaru działek nr 1 i 2 nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz decyzją o lokalizacji inwestycji celu publicznego. Tym samym ww. część obszaru działek nr 1 i 2 nie stanowi terenu budowlanego zdefiniowanego w art. 2 pkt 33 ustawy. W konsekwencji dla dostawy (w drodze zamiany) tych części działek nr 1 i 2 będą spełnione przesłanki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Zatem dla dostawy w drodze zamiany tych części działek nr 1 i 2, dla których brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego, będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwa Gmina przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: sytuacja Państwa Gminy musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i Państwa Gmina musi się zastosować do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329, z późn. zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).