0112-KDSL2-1.440.120.2022.2.MK

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku Spółki z o.o. (…) z dnia 29 czerwca 2022 r. (data wpływu 29 czerwca 2022 r.), uzupełnionego pismem z dnia 26 sierpnia 2022 r. (data wpływu 30 sierpnia 2022 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: towar (świadczenie kompleksowe) – książka pn.: „(…)” wraz z wysyłką – za pośrednictwem zewnętrznej firmy kurierskiej – do klienta.

Opis towaru:

Książka pn.: „(…)” wraz z wysyłką. Wnioskodawca zleca wydruk książki podwykonawcom. Wydruk książki odbywa się z materiałów drukarni, za które Wnioskodawca ponosi koszty. Wysyłka książek nie jest samodzielną usługą świadczoną przez Wnioskodawcę i zawsze jest ściśle (bezpośrednio) związana ze sprzedażą książek. Wynagrodzenie za wykonanie świadczenia obejmuje cenę towaru oraz koszty wysyłki towaru za pośrednictwem kuriera. Cena obejmuje całość świadczenia, w tym wysyłkę książki do Zamawiającego. Stosunek ceny książki do usługi kurierskiej wynosi 4:1. W aspekcie gospodarczym czynności te tworzą jedną całość sprzedawaną nierozłącznie. Wnioskodawca przenosi prawo do rozporządzania książką jak właściciel na Zamawiającego. Do czasu oddania gotowego produktu Zamawiającemu, Wnioskodawca dysponuje nim jak właściciel.

Rozstrzygnięcie: CN 4901

Stawka podatku od towarów i usług: 5%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 2a ustawy w zw. z poz. 19 załącznika nr 10 do ustawy.

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2022 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania ww. świadczenia według Nomenklatury scalonej (CN) na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług. Wniosek uzupełniono w dniu 30 sierpnia 2022 r. o doprecyzowanie opisu świadczenia, (`(...)`) oraz próbkę towaru (książkę).

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis świadczenia.

I. Opis usługi podlegającej klasyfikacji.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, spółką kapitałową, o której mowa w ustawie z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1526, z późn. zm.).

Do PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) Spółki należą:

1. 85.59.B – Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane;

2. 47.99.Z – Pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona poza siecią sklepową, straganami i targowiskami;

3. 73.20.Z – badanie rynku i opinii publicznej;

4. 86.90.E – Pozostała działalność w zakresie opieki zdrowotnej, gdzie indziej niesklasyfikowana;

5. 93.19.Z – Pozostała działalność związana ze sportem.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwalifikacji zastosowania prawidłowej stawki VAT (podatek od towarów i usług) do usługi wysyłki książek.

Działalność gospodarcza Wnioskodawcy opiera się m.in. na sprzedaży wysyłkowej książek oznaczonych numerem ISBN.

Klienci decydujący się na zakup książki dokonują zapłaty za towar oraz za usługę wysyłki w formie gotówkowej (za pobraniem) bądź za pośrednictwem bankowości elektronicznej.

Wysyłka towaru odbywa się za pośrednictwem zewnętrznej firmy kurierskiej – wyboru przewoźnika dokonuje nabywca towaru. Usługi zewnętrznych firm kurierskich podlegają podstawowej stawce 23%, o której mowa w u.p.t.u. Wysyłka książek nie jest samodzielną usługą świadczoną przez firmę Wnioskodawcy i zawsze jest ściśle (bezpośrednio) związana ze sprzedażą książek.

Spółka w swojej działalności stosuje następujące stawki na podstawie u.p.t.u.:

1. sprzedaż książek opodatkowany jest stawką 5%, w takiej sytuacji Wnioskodawca stosuje również do kosztów przesyłki stawkę 5% VAT;

2. jeżeli sprzedaż książek podlega stawce 23% – Spółka stosuje stawkę 23% VAT do kosztów przesyłki.

II. Proponowana przez Wnioskodawcę klasyfikacja towaru lub usługi.

W tej części wniosku, Wnioskodawca przytacza treść art. 29a ust. 1 oraz art. 29a ust. 6 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz własne stanowisko dotyczące zastosowania stawki podatku VAT. Prezentowaną argumentację potwierdza odpowiedzią podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów - z upoważnienia ministra - na interpelację poselską nr 13379.

Jako „Nazwa handlowa oraz informacje dodatkowe, w tym poufne”, Wnioskodawca wskazał:

„(…)”.

Dnia 30 sierpnia 2022 r. wniosek uzupełniono o następujące informacje:

Przedmiotem świadczenia opisanego we wniosku jest publikacja nosząca tytuł: „(…)”, autorstwa (…), ISBN: (`(...)`).

Wnioskodawca zleca wydruk książki podwykonawcom. Kontrahentem Wnioskodawcy jest przedsiębiorstwo specjalizujące się w usługach drukarskich. Wydruk książki odbywa się z materiałów drukarni, za które Wnioskodawca ponosi koszty.

Wnioskodawca przenosi prawo do rozporządzania książką jak właściciel na Zamawiającego. Do czasu oddania gotowego produktu Zamawiającemu, Wnioskodawca dysponuje nim jak właściciel.

Wynagrodzenie za wykonanie świadczenia dotychczas obejmuje cenę towaru oraz koszty wysyłki towaru za pośrednictwem kuriera.

Wnioskodawca wskazuje, że wyodrębnia na fakturze VAT, bądź paragonie, osobno obie pozycje – tj. cenę towaru oraz cenę usługi przewoźnika kurierskiego.

Cena obejmuje całość świadczenia, w tym wysyłkę książki do Zamawiającego.

Wartość książki w tym przypadku wynosi (…) zł, zaś przesyłka realizowana kurierem kosztuje Wnioskodawcę (…) zł. Wobec czego, stosunek ceny książki do usługi kurierskiej wynosi 4:1.

Obciążony ponoszeniem obowiązków reklamacyjnych, w stosunku do wydrukowanej książki, jest Wnioskodawca.

Wnioskodawca ponosi obowiązki reklamacyjne na kanwie ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r., poz. 1360, z późn. zm.; dalej: „k.c.”). Odpowiednie zastosowanie mają przepisy dot. udzielania rękojmi oraz gwarancji za produkt.

W ramach procedury reklamacyjnej z tytułu gwarancji, bądź rękojmi, Zamawiający obowiązany jest do odesłania produktu na adres podwykonawcy – magazynującego.

Czynności podejmowane przez Wnioskodawcę są ze sobą ściśle powiązane, bowiem sprzedaż książki odbywa się na odległość – na podst. art. 544 k.c. gdzie zakreślono definicję sprzedaży na odległość.

Wobec czego, taka wysyłka tworzy, zdaniem Wnioskodawcy, obiektywnie jedną całość, ponieważ, gdyby nie usługa kurierska, Wnioskodawca nie mógłby korzystać z procedury sprzedaży towaru na odległość, tym samym fizycznego przekazywania książki konsumentom.

Procedura sprzedaży przyjęta przez Wnioskodawcę wynika z różnego miejsca zamieszkania potencjalnych nabywców – Zamawiających.

Mając na względzie powyższe – dokonując obiektywnych ustaleń, można dojść do wniosku, że w aspekcie gospodarczym tworzą jedną całość sprzedawaną nierozłącznie.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności z punktu widzenia nabywcy tworzą jedną całość, ponieważ Zamawiający książkę, który dokonuje jej zakupu na odległość nie otrzymałby towaru, gdyby nie usługa kurierska.

Do ww. uzupełnienia Wnioskodawca dołączył (`(...)`).

Dnia 30 sierpnia 2022 r. Wnioskodawca przesłał jako uzupełnienie sprawy również egzemplarz ww. książki.

(`(...)`)

W wyniku analizy próbki – egzemplarza książki pod ww. tytułem – tutejszy organ ustalił, że jest to książka w miękkiej oprawie, ma (…) stron, jest podzielona na części, zawiera tekst i nie jest ilustrowana. Autorem książki jest (…). Publikacja nie zawiera materiałów reklamowych.

Uzasadnienie występowania świadczenia kompleksowego (towaru)

Na wstępie należy wyjaśnić, że co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedna czynność obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, czynność ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych.

Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za czynność zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako czynności pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do czynności zasadniczej.

Natomiast aby móc wskazać, że dana czynność jest czynnością kompleksową, powinna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na czynność kompleksową składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania czynności zasadniczej. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element czynności kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać czynności głównej bez pomocniczej. Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za czynność zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej.

Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia, czynności nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedne świadczenie kompleksowe, obejmujące kilka czynności pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej czynności wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia kompleksowego.

Stanowisko takie przedstawił również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (zwany dalej TSUE) w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie nr C-349/96 Card Protection Plan Ltd (CPP) przeciwko Commissioners of Customs and Excise, ECLI:EU:C:1999:93, stwierdzając: „Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej”.

Odnosząc się do zagadnienia będącego przedmiotem wniosku, wskazać również należy, że:

- w wyroku TSUE z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV v. OV Bank NV przeciwko Staatssecretaris van Financien, ECLI:EU:C:2005:649, TSUE wskazał, że po pierwsze z art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy wynika, że każda transakcja powinna być uznawana za odrębną i niezależną, a po drugie, że czynność złożona z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania podatku VAT. W ocenie TSUE, aby określić, czy mamy do czynienia z jednym świadczeniem, należy przede wszystkim poszukać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem ustalenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie (pkt 20 wyroku). Podobnie jest w przypadku, jeśli dwa (lub więcej) świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako przeciętny konsument, są tak ściśle związane, że stanowią one obiektywnie jedno tylko nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (punkt 22 wyroku),

- w wyroku z dnia 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse LLP przeciwko Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs, ECLI:EU:C:2012:597, TSUE wskazał, że aby móc uznać, że ogół świadczeń zapewnianych przez wynajmującego najemcy stanowi jedno świadczenie, należy zbadać czy wykonywane świadczenia stanowią jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny, czy też obejmują one świadczenie główne, względem którego pozostałe świadczenia mają charakter dodatkowy (pkt 22 wyroku).

Charakter danego świadczenia należy oceniać biorąc pod uwagę punkt widzenia nabywcy oraz cechy charakterystyczne tego świadczenia (vide: wyrok TSUE z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Part Service srl, ECLI:EU:C:2008:108, pkt 51-53; z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/07 RLRE Tellmer Property sro, ECLI:EU:C:2009:365, pkt 17-19 oraz z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 Don Bosco Onroerend Goed BV, ECLI:EU:C:2009:722, pkt 36-38).

Stanowisko takie przedstawiła również Rzecznik Generalna Juliane Kokott w opinii z dnia 22 października 2020 r. do sprawy C-581/19 Frenetikexito – Unipessoal Lda przeciwko Autoridade Tributária e Aduaneira, ECLI:EU:C:2020:855, wskazując, że „Wskazówką świadczącą o istnieniu jednego świadczenia złożonego jest też jednolity cel gospodarczy transakcji (26). Jeżeli przeciętnemu świadczeniobiorcy zależy właśnie na połączeniu kilku świadczeń, przemawia to za istnieniem jednego świadczenia złożonego. W świetle orzecznictwa Trybunału jedno świadczenie złożone występuje wtedy, kiedy wszystkie elementy świadczenia są niezbędne dla osiągnięcia jego celu (27)”. Rzecznik Generalna zauważyła także, że „Jeżeli zespół świadczeń i czynności ustala cenę łączną, w świetle orzecznictwa Trybunału jest to również wskazówka świadcząca o istnieniu jednego świadczenia złożonego (30). Odwrotnie natomiast: uzgodnienie odrębnych cen za poszczególne elementy świadczenia również jest jedynie wskazówką przemawiającą za istnieniem kilku niezależnych świadczeń (31)”. Należy zauważyć, że powołaną wyżej opinię podzielił TSUE w wydanym w dniu 4 marca 2021 r. wyroku C-581/19, ECLI:EU:C:2021:167.

Podsumowując zatem powyższe, świadczenie kompleksowe ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy – wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej), niezależnie opodatkowane świadczenia.

W przypadku świadczeń kompleksowych o tym, czy świadczenie jest dostawą towarów, czy usługą powinien przesądzić element, który w ramach całego świadczenia ma charakter dominujący (zob. np. wyroki TSUE: z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94, Faaborg – Gelting Linien, ECLI:EU:C:1996:184; z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C‑349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise; z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien,). Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, natomiast pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast w przypadku, gdy istotą transakcji będą inne czynności to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

Po dokonaniu analizy wniosku WIS oraz jego uzupełnienia organ uznał, że w tym konkretnym przypadku mamy do czynienia ze świadczeniem kompleksowym z dominującym towarem klasyfikowanym według reguł Nomenklatury scalonej (CN).

Jak wskazano bowiem w opisie świadczenia Wnioskodawca dokonuje sprzedaży książki. Wnioskodawca zleca wydruk książki podwykonawcom. Kontrahentem Wnioskodawcy jest przedsiębiorstwo specjalizujące się w usługach drukarskich. Wydruk książki odbywa się z materiałów drukarni, za które Wnioskodawca ponosi koszty. Następnie Wnioskodawca dostarcza wytworzony towar za pośrednictwem zewnętrznej firmy kurierskiej do klienta. Wnioskodawca przenosi prawo do rozporządzania książką jak właściciel na Zamawiającego. Do czasu oddania gotowego produktu Zamawiającemu, Wnioskodawca dysponuje nim jak właściciel.

Z powyższego wynika, że wykonywane przez Wnioskodawcę czynności prowadzą do realizacji określonego celu jakim jest dostawa książki i z punktu widzenia nabywcy tworzą one jedną całość.

Ww. książka ma status towaru dominującego w świadczeniu kompleksowym polegającym na sprzedaży książki wraz z dostarczeniem jej nabywcy (przesyłka realizowana kurierem).

W analizowanej sprawie, wysyłka książki, wykonywana będzie w bezpośrednim związku z jej sprzedażą. Przedmiotem zamówienia będzie bowiem zarówno nabycie konkretnego towaru, jak i jego wysyłka pod wskazany adres. Cena obejmuje całość świadczenia, w tym wysyłkę książki do Zamawiającego.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz tezy wynikające z powołanych wyroków TSUE należy wskazać, że w analizowanej sprawie nabywane przez klienta świadczenie stanowić będzie świadczenie kompleksowe, gdyż czynności wykonane w jego ramach (nabycie książki oraz jej dostarczenie pod wskazany przez klienta adres), będą ze sobą tak ściśle powiązane, że obiektywnie stworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

Wysyłka będzie ściśle powiązana ze sprzedażą książki, ponieważ bez dostarczenia książki nie będzie możliwe wykonanie zamówienia – transport będzie elementem uzupełniającym oraz niezbędnym, aby wykonać świadczenie, którego oczekuje nabywca (klient). Należyte wykonanie zamówienia wymagać będzie wysyłki książki do miejsca wskazanego przez klienta, bez tej usługi nie byłoby możliwe wykonanie zamówienia. Zatem w przedmiotowej sprawie, sama usługa wysyłki bez wcześniejszej sprzedaży (dostawy) książki nie miałaby sensu - zamawiający (klient) oczekuje wykonania całego przedmiotu zamówienia, tj. zarówno nabycia towaru (książki) jak i usługi jego wysyłki do wskazanego przez klienta miejsca.

W związku z powyższym, nabywanie przez klientów książki oraz usługa jej wysyłki, w przedmiotowej sprawie stanowić będą jedno świadczenie gospodarcze (świadczenie kompleksowe), ponieważ czynności będą niezbędne i ściśle ze sobą związane. Jego elementem dominującym będzie dostawa towaru (książki), natomiast jej dostarczenie (przesyłka realizowana kurierem) będzie miało charakter pomocniczy.

W związku z powyższym, w dalszej części decyzji tutejszy organ określi klasyfikację/stawkę podatku dla towaru – książki (elementu dominującego).

Uzasadnienie klasyfikacji towaru.

Zgodnie z art. 5a ustawy – towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej, Nomenklatura scalona obejmuje:

a) nomenklaturę Systemu Zharmonizowanego;

b) wspólnotowe podpodziały do tej nomenklatury nazywane „podpozycjami CN” w tych przypadkach, gdy określona jest odpowiadająca stawka celna;

c) przepisy wstępne, dodatkowe uwagi do sekcji lub działów oraz przypisy odnoszące się do podpozycji CN.

Jednolitemu stosowaniu zarówno Systemu Zharmonizowanego (HS), jak i Nomenklatury scalonej (CN) służą Noty wyjaśniające.

Klasyfikacja towarów w Nomenklaturze scalonej podlega regułom zawartym w Ogólnych regułach interpretacji Nomenklatury scalonej zapewniającym jednolitą interpretację, co oznacza, że dany towar jest zawsze klasyfikowany do jednej i tej samej pozycji i podpozycji z wyłączeniem wszelkich innych, które mogłyby być brane pod uwagę.

Reguła 1. Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej (ORINS) wskazuje, że tytuły sekcji, działów i poddziałów mają znaczenie wyłącznie orientacyjne. Dla celów prawnych klasyfikację towarów ustala się zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów oraz zgodnie z Ogólnymi regułami interpretacji Nomenklatury scalonej.

Symbole statystyczne i Nomenklatura scalona wykorzystywane w ustawie służą wyłącznie stosowaniu odpowiednich przepisów, w tym określeniu właściwej stawki podatku od towarów i usług. Nie przesądzają natomiast o tym, czy w świetle przepisów ustawy mamy do czynienia z towarem lub też usługą.

Zgodnie z tytułem działu 49 Nomenklatury scalonej, dział ten obejmuje ,,Książki, gazety, obrazki i pozostałe wyroby przemysłu poligraficznego, drukowane; manuskrypty, maszynopisy i plany”.

W dziale tym mieści się pozycja 4901 „Książki, broszury, ulotki i podobne materiały, drukowane, nawet w pojedynczych arkuszach”.

Zgodnie z Notami wyjaśniającymi do pozycji 4901, niniejsza pozycja obejmuje praktycznie wszystkie publikacje i materiały drukowane do czytania, ilustrowane lub nie, z wyjątkiem materiałów reklamowych oraz wyrobów w sposób bardziej szczegółowy objętych innymi pozycjami niniejszego działu (zwłaszcza pozycją 4902 – Gazety, dzienniki i czasopisma, nawet ilustrowane lub zawierające materiały reklamowe, 4903 – Książki dla dzieci, obrazkowe, do rysowania lub kolorowania lub 4904 – Nuty drukowane lub w rękopisie, nawet ilustrowane lub oprawione).

Pozycja 4901 obejmuje m.in.:

(A) Książki i książeczki, składające się głównie z materiału tekstowego dowolnego rodzaju i wydrukowane w dowolnym języku lub dowolnymi znakami, włącznie z alfabetem Braille’a lub znakami stenograficznymi. Zaliczają się tu dzieła literackie wszelkiego rodzaju, podręczniki (włączając edukacyjne książki ćwiczeń), z tekstem narracyjnym lub bez, które zawierają pytania lub ćwiczenia (zazwyczaj z miejscem na odręczne wypełnienie); publikacje techniczne; książki źródłowe, takie jak słowniki, encyklopedie i informatory (np. książki telefoniczne zawierające „żółte strony”); katalogi muzealne i bibliotek publicznych (ale nie katalogi handlowe); książki liturgiczne, takie jak modlitewniki i śpiewniki (inne niż śpiewniki muzyczne objęte pozycją 4904); książki dla dzieci (inne niż książki obrazkowe dla dzieci, książki do rysowania lub kolorowania objęte pozycją 4903). Książki takie mogą być oprawione (w papier lub miękkie lub sztywne okładki), jedno- lub wielotomowe, lub mogą być w postaci drukowanych arkuszy obejmujących całość lub część kompletnego dzieła przeznaczonych do oprawienia.

Obwoluty, obejmy, zakładki i inne drobne dodatki występujące łącznie z książkami uważane są za stanowiące część książki.

Analiza załączonej do wniosku próbki towaru, wykazała, że jest to książka oprawiona w miękką okładkę, składająca się z (…) stron, której głównym elementem jest tekst. Książka podzielona została na części. Publikacja nie stanowi materiału reklamowego.

Uwzględniając powyższe, przedmiotowy towar – książka pn. „(…)” spełnia kryteria dla towarów objętych pozycją CN 4901. Klasyfikacja towaru została dokonana zgodnie z postanowieniami 1. reguły Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1a ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

1. kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz

2. wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.

Z art. 41 ust. 2a ustawy wynika, że dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 56), stawka podatku wynosi 5%, z zastrzeżeniem art. 138i ust. 4.

W załączniku nr 10 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%, w poz. 19 wskazano CN ex 49 „Książki, gazety, obrazki i pozostałe wyroby przemysłu poligraficznego, drukowane; manuskrypty, maszynopisy i plany – wyłącznie towary objęte następującymi CN:

1) ex 4901 Książki, broszury, ulotki i podobne materiały, drukowane, nawet w pojedynczych arkuszach – z wyłączeniem ulotek,

2. ex 4902 Gazety, dzienniki i czasopisma, nawet ilustrowane lub zawierające materiały reklamowe – wyłącznie czasopisma regionalne lub lokalne,

3. 4903 00 00 Książki dla dzieci, obrazkowe, do rysowania lub kolorowania,

4. 4904 00 Nuty drukowane lub w rękopisie, nawet ilustrowane lub oprawione,

5. 4905 Mapy i mapy hydrograficzne lub podobne mapy wszelkich rodzajów, włączając atlasy, mapy ścienne, plany topograficzne i globusy, drukowane,

6. ex 4911 Pozostałe artykuły drukowane, włącznie z drukowanymi obrazkami i fotografiami – wyłącznie czasopisma regionalne lub lokalne”.

Przez oznaczenie ex rozumie się zakres towarów i usług węższy niż określony odpowiednio w danym dziale, pozycji, podpozycji lub kodzie Nomenklatury scalonej (CN) lub danym grupowaniu klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej (art. 2 pkt 30 ustawy).

Zatem umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnym dziale, pozycji, podpozycji lub kodzie Nomenklatury scalonej (CN) ma na celu zawężenie stosowania obniżonej stawki podatku VAT tylko do towarów należących do wymienionego działu, pozycji, podpozycji lub kodu Nomenklatury scalonej (CN), spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę.

W związku z powyższym, ponieważ towar – książka pn. „(…)” – klasyfikowany jest do pozycji 4901 Nomenklatury scalonej (CN) i nie ma do niego zastosowania wyłączenie wskazane w poz. 19 załącznika nr 10 do ustawy, jego dostawa, import lub wewnątrzwspólnotowe nabycie podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 5%, na podstawie art. 41 ust. 2a w zw. z poz. 19 załącznika nr 10 do ustawy.

Stawka ta ma zastosowanie dla towaru, którego dostawa ma dominujący charakter dla świadczenia kompleksowego, tym samym świadczenie kompleksowe również będzie opodatkowane tą stawką.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43‑300 Bielsko‑Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do świadczenia kompleksowego tożsamego pod każdym względem ze świadczeniem kompleksowym będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do świadczenia kompleksowego będącego jej przedmiotem, które zostało wykonane po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 3 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

- podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),

- świadczenie kompleksowe, będące przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do świadczenia kompleksowego, będącego przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji, stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej, służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43‑300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).