0112-KDSL1-2.440.127.2022.3.PR

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową, i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 23 maja 2022 r. (data wpływu 24 maja 2022 r.), uzupełnionego pismem z dnia 12 sierpnia 2022 r. (data wpływu 16 sierpnia 2022 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: towar – energia elektryczna

Opis towaru: Świadczenie obejmuje dostawę energii elektrycznej czynnej wraz z pobieraną opłatą handlową za obsługę handlową związaną z wystawianiem faktur i ich dostarczaniem. Wnioskodawca świadczy powyższe na podstawie Umowy sprzedaży energii elektrycznej dla gospodarstw domowych (zwanej dalej Umową (`(...)`)), której przedmiotem jest dostawa energii elektrycznej do punktu poboru energii odbiorcy za pośrednictwem sieci dystrybucyjnej Operatora Systemu Dystrybucyjnego Elektroenergetycznego (zwanego dalej A). Zakres Umowy (`(...)`) nie obejmuje usług dystrybucyjnych, które są świadczone na rzecz odbiorcy na podstawie odrębnej Umowy o Świadczenie Usług Dystrybucyjnych zawartej z A. W każdym okresie rozliczeniowym (`(...)`) pobierane są miesięczne opłaty za pakiet kWh energii elektrycznej w wysokości określonej na podstawie prognozowanego zużycia energii w tym okresie. Rozliczenia w oparciu o rzeczywiste zużycie energii są dokonywane w odniesieniu do okresów odczytowych (`(...)`), zgodnie z zasadami określonymi w wariancie rozliczeń wybranym przez odbiorcę.

Rozstrzygnięcie: CN 2716 00 00

Stawka podatku od towarów i usług: 5%

Podstawa prawna: art. 146db pkt 1 ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu 24 maja 2022 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania świadczenia polegającego na dostawie energii elektrycznej wraz z opłatą handlową według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług)) na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 sierpnia 2022 r. (data wpływu 16 sierpnia 2022 r.).

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis towaru

Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT (podatek od towarów i usług)”). Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie dostawy energii elektrycznej, która podlega opodatkowaniu VAT.

Spółka świadczy powyższe na podstawie:

Umowy sprzedaży energii elektrycznej dla gospodarstw domowych (zwana dalej Umowa (`(...)`)), której przedmiotem jest dostawa energii elektrycznej do punktu poboru energii odbiorcy za pośrednictwem sieci dystrybucyjnej Operatora Systemu Dystrybucyjnego Elektroenergetycznego (zwanego dalej A). Zakres Umowy (`(...)`) nie obejmuje usług dystrybucyjnych, które są świadczone na rzecz odbiorcy na podstawie odrębnej Umowy o Świadczenie Usług Dystrybucyjnych zawartej z A.

Strony są związane postanowieniami Umowy (`(...)`), Regulaminu oraz Cennika.

Zgodnie z warunkami Cennika, Spółka stosuje kilka wariantów rozliczeń z odbiorcami. Poszczególne warianty rozliczeń w stosunku do opłaty miesięcznej obejmują: cenę za energię w Taryfie (zł/kWh), cenę za energię poza Taryfą (zł/kWh), opłatę handlową (zł/miesiąc/układ pomiarowo-rozliczeniowy), opłatę aktywacyjną (zł/miesiąc/układ pomiarowo-rozliczeniowy). Ponadto Cennik przewiduje opłaty dodatkowe za zmianę wariantu rozliczeń.

Co do zasady w każdym okresie rozliczeniowym (`(...)`) pobierane są miesięczne opłaty za pakiet kWh energii elektrycznej w wysokości określonej na podstawie prognozowanego zużycia energii w tym okresie, z zastrzeżeniem, że wybrany przez odbiorcę wariant rozliczeń w odniesieniu do danego miejsca dostarczania może przewidywać inne zasady kalkulacji miesięcznych opłat za energię. Rozliczenia w oparciu o rzeczywiste zużycie energii są dokonywane w odniesieniu do okresów odczytowych (`(...)`), zgodnie z zasadami określonymi w wariancie rozliczeń wybranym przez odbiorcę. Różnice pomiędzy uiszczonymi w powyższy sposób opłatami miesięcznymi za energię elektryczną, stanowiące niedopłatę, uwzględniane są w pierwszej fakturze wystawionej po uzyskaniu danych pomiarowych od A. Natomiast w przypadku stwierdzenia, iż rzeczywiste zużycie było mniejsze od prognozowanego, różnica nie podlega zwrotowi.

(…)

W uzupełnieniu wniosku z dnia 12 sierpnia 2022 r. Wnioskodawca wskazał, co następuje.

Czynności składające się na jedno świadczenie kompleksowe, objęte wnioskiem

stanowią: dostawa energii, opłata handlowa. Wnioskodawca tym samym ograniczył przedmiot wniosku dotyczący świadczenia kompleksowego wyłącznie do opłat ponoszonych przez odbiorcę każdego miesiąca.

Opis każdego elementu (towaru/usługi) składającego się na świadczenie kompleksowe w ramach umowy sprzedaży energii elektrycznej dla gospodarstw domowych (Umowa (`(...)`)):

- dostawa energii elektrycznej – energia elektryczna czynna;

- opłata handlowa – opłata za obsługę handlową związaną z wystawianiem faktur i ich dostarczaniem.

(…).

Uzasadnienie sposobu zidentyfikowania świadczenia na potrzeby podatku od towarów i usług

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle przepisu art. 2 ust. 6 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamianę, darowiznę, oraz każdą inną czynność, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu).

Ponadto dodać należy, że w preambule do Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L 347/1 z późn. zm.), w pkt 19 wskazano, że „do celów VAT energię elektryczną i gaz uznaje się za towary. Szczególnie trudne jest jednak określenie miejsca dostawy (…).”

W świetle przepisu art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Przez usługę należy zatem rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

W dniu 24 maja 2022 r. do tutejszego organu wpłynął przedmiotowy wniosek o wydanie wiążącej informacji stawkowej, w którym Wnioskodawca jako zakres wniosku wskazał rozstrzygnięcie w zakresie uznania za świadczenie kompleksowe dostawy energii elektrycznej wraz z towarzyszącymi opłatami (opłatą handlową, opłatą aktywacyjną oraz opłatą za zmianę wariantu rozliczeń) oraz określenie w stosunku do tej usługi klasyfikacji PKWiU (2015) i stawki VAT. W dniu 20 maja 2022 r. Wnioskodawca dokonał opłaty od wniosku w wysokości 160 zł. Natomiast w uzupełnieniu z dnia 12 sierpnia 2022 r. Wnioskodawca wskazał, że czynnościami składającymi się na jedno świadczenie kompleksowe objęte wnioskiem są dostawa energii elektrycznej i opłata handlowa za obsługę handlową. Wnioskodawca ograniczył przedmiot wniosku dotyczący świadczenia kompleksowego wyłącznie do opłat ponoszonych przez odbiorcę każdego miesiąca.

Zatem powyższe wskazuje, że w ocenie Wnioskodawcy dostawa energii elektrycznej i opłata handlowa razem składają się na jedną czynność podlegającą opodatkowaniu – świadczenie kompleksowe.

Jak stanowi art. 42b ust. 5 ustawy, przedmiotem wniosku o wydanie WIS mogą być:

1. towar albo usługa, albo

2. towary lub usługi, które w ocenie wnioskodawcy razem składają się na jedną czynność podlegającą opodatkowaniu.

Uwzględniając przywołane wyżej przepisy ustawy oraz mając na uwadze żądanie Wnioskodawcy, w pierwszej kolejności należy ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy faktycznie mamy do czynienia ze świadczeniem kompleksowym, a jeśli tak – czy jest to kompleksowa usługa, czy też świadczenie kompleksowe, któremu dominujące znaczenie nadaje towar.

Co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedno świadczenie obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka czynności, świadczenie to nie powinno być sztucznie dzielone dla celów podatkowych.

Zagadnienie to było przedmiotem orzeczeń wydanych przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej jako „TSUE” albo „Trybunał”). Można tu przykładowo powołać wyrok z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 – Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV v. Staatssecretaris van Financien (ECLI:EU:C:2005:649) oraz wyrok z dnia 29 marca 2007 r. w sprawie C-111/05 – Aktiebolaget NN v. Skatteverket (ECLI:EU:C:2007:195), z których wynika, że jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, są ze sobą tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jedno świadczenie do celów stosowania podatku VAT.

Jak wynika z orzecznictwa TSUE, w przypadku gdy transakcja składa się z zespołu świadczeń i czynności, należy wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności, w jakich jest ona dokonywana, w celu określenia po pierwsze, czy chodzi o dwa lub więcej świadczenia odrębne, czy też jest to jedno świadczenie złożone z kilku czynności, a po drugie, czy w tym ostatnim przypadku to jedno świadczenie powinno zostać zakwalifikowane jako dostawa towarów, czy jako świadczenie usług. Charakter danego świadczenia należy oceniać biorąc pod uwagę punkt widzenia nabywcy oraz cechy charakterystyczne tego świadczenia.

Świadczenie kompleksowe ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za czynność zasadniczą (główną), podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako czynności pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do czynności zasadniczej.

Na świadczenie kompleksowe składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu, tj. do wykonania świadczenia głównego. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, gdy cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać czynności głównej bez czynności pomocniczej.

Jeżeli jednak w skład świadczenia wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności zasadniczej, głównej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia kompleksowego.

Zatem świadczenie kompleksowe (złożone) ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy, dzieli je na świadczenie główne i świadczenia pomocnicze, tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia głównego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia głównego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić tak, że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy, wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej) niezależnie opodatkowane świadczenia.

Ww. kryteria zostały ponownie przeanalizowane i podsumowane przez TSUE w wyroku z dnia 4 marca 2021 r. w sprawie C-581/19 Frenetikexito – Unipessoal Lda przeciwko Autoridade Tributária e Aduaneira (ECLI:EU:C:2021:167).

Trybunał powołując się na dotychczasowe orzecznictwo stwierdził, że pierwszym kryterium, które należy wziąć pod uwagę rozpatrując świadczenie pod kątem jego kompleksowości, jest brak samodzielnego celu świadczenia z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Zatem świadczenie należy uznać za pomocnicze w stosunku do świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi ono dla klienta celu samo w sobie, lecz środek, dzięki któremu można lepiej skorzystać z usługi głównej. Drugie kryterium, które stanowi w rzeczywistości wskazówkę istnienia pierwszego, dotyczy uwzględnienia wartości każdego ze świadczeń składających się na transakcję gospodarczą, przy czym jedna z nich jest minimalna, a nawet marginalna w stosunku do drugiej.

Trzeba zauważyć, że zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 i 6a ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz. U. z 2022 r., poz. 1385, z późn. zm.), użyte w ustawie określenia oznaczają:

· energia – energię przetworzoną w dowolnej postaci,

· sprzedaż – bezpośrednią sprzedaż paliw lub energii przez podmiot zajmujący się ich wytwarzaniem lub odsprzedaż tych paliw lub energii przez podmiot zajmujący się ich obrotem; sprzedaż ta nie obejmuje derywatu elektroenergetycznego i derywatu gazowego oraz tankowania pojazdów sprężonym gazem ziemnym (CNG) oraz skroplonym gazem ziemnym (LNG) na stacjach gazu ziemnego i ładowania energią elektryczną w punktach ładowania;

Jednocześnie w rozporządzeniu Ministra Energii w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń w obrocie energią elektryczną z dnia 6 marca 2019 r. (Dz. U. z 2019 r., poz. 503, z późn. zm.) zostały określone szczegółowe zasady kształtowania taryf dla energii elektrycznej, kalkulacji cen i stawek opłat oraz rozliczeń z odbiorcami oraz między przedsiębiorstwami energetycznymi.

Z podanych przez Wnioskodawcę informacji, wynika że prowadzi on działalność gospodarczą w zakresie dostawy energii elektrycznej. Przedmiotem wniosku jest świadczenie polegające na dostawie energii elektrycznej wraz z pobieraną opłatą handlową za obsługę handlową związaną z wystawianiem faktur i ich dostarczaniem. Wnioskodawca ograniczył przedmiot wniosku wyłącznie do opłat ponoszonych przez odbiorcę każdego miesiąca w związku z zawartą umową sprzedaży energii elektrycznej dla gospodarstw domowych.

Przedstawione przez Wnioskodawcę okoliczności wskazują, że w tym przypadku mamy do czynienia z pojedynczym świadczeniem – towarem będącym energią elektryczną, natomiast opłata handlowa związana z wystawianiem faktur i ich dostarczaniem nie stanowi kosztu towaru, która składałaby się na świadczenie kompleksowe wraz z dostawą energii elektrycznej.

Mając na uwadze powyższą analizę należy stwierdzić, że – dla celów stosowania podatku od towarów i usług – świadczenie polegające na dostawie energii elektrycznej wraz z opłatą handlową stanowi towar i podlega sklasyfikowaniu według Nomenklatury scalonej (CN).

Uzasadnienie klasyfikacji towaru

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej Nomenklatura scalona obejmuje:

a) nomenklaturę Systemu Zharmonizowanego;

b) wspólnotowe podpodziały do tej nomenklatury nazywane „podpozycjami CN” w tych przypadkach, gdy określona jest odpowiadająca stawka celna;

c) przepisy wstępne, dodatkowe uwagi do sekcji lub działów oraz przypisy odnoszące się do podpozycji CN.

Jednolitemu stosowaniu zarówno Systemu Zharmonizowanego (HS), jak i Nomenklatury scalonej (CN) służą Noty wyjaśniające.

Klasyfikacja towarów w Nomenklaturze scalonej podlega regułom zawartym w Ogólnych regułach interpretacji Nomenklatury scalonej zapewniającym jednolitą interpretację, co oznacza, że dany towar jest zawsze klasyfikowany do jednej i tej samej pozycji i podpozycji z wyłączeniem wszelkich innych, które mogłyby być brane pod uwagę.

Reguła 1 Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej (ORINS) wskazuje, że tytuły sekcji, działów i poddziałów mają znaczenie wyłącznie orientacyjne. Dla celów prawnych klasyfikację towarów ustala się zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów oraz zgodnie z Ogólnymi regułami interpretacji Nomenklatury scalonej.

Zgodnie z tytułem działu 27 Nomenklatury scalonej, dział ten obejmuje „Paliwa mineralne, oleje mineralne i produkty ich destylacji; substancje bitumiczne; woski mineralne”.

Kod CN 2716 00 00 00 nosi nazwę „Energia elektryczna”.

Uwzględniając powyższe, energia elektryczna spełnia kryteria i posiada właściwości dla towarów objętych kodem 2716 00 00 00 Nomenklatury scalonej (CN). Klasyfikacja towaru została dokonana zgodnie z postanowieniami 1. reguły Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1a ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

1. kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz

2. wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.

Na podstawie art. 146db pkt 1 ustawy – dodanym przez art. 1 ustawy z dnia 13 stycznia 2022 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 196) i zmienionym przez art. 53 ustawy z dnia 7 lipca 2022 r. o finansowaniu społecznościowym dla przedsięwzięć gospodarczych i pomocy kredytobiorcom (Dz. U. z 2022 r., poz. 1488) – w okresie od dnia 1 lutego 2022 r. do dnia 31 października 2022 r. stawka podatku dla energii elektrycznej (CN 2716 00 00) wynosi 5%.

Ponieważ towar będący przedmiotem sprzedaży – energia elektryczna – klasyfikowany jest do kodu CN 2716 00 00 Nomenklatury scalonej (CN), jego dostawa podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 5%, na podstawie art. 146db pkt 1 ustawy.

Informacje dodatkowe

Określona w niniejszej decyzji WIS stawka podatku VAT i klasyfikacja dotyczą stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania WIS.

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do towarów tożsamych pod każdym względem z towarem będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do towaru będącego jej przedmiotem, który zostanie sprzedany, zaimportowany lub wewnątrzwspólnotowo nabyty po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 1 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

1. podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy);

2. towar, będący przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do towaru, będącego przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

W tym konkretnym przypadku niniejsza WIS ma moc wiążącą do dnia 31 października 2022 r., chyba że nastąpi przedłużenie zastosowania stawki 5% wynikające z przepisu art. 146db pkt 1 ustawy.

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji, stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej, służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).