0112-KDIL3.4012.2022.321.1.MS
📋 Podsumowanie interpretacji
Interpretacja dotyczy ustalenia, czy dobrowolne wpłaty studentów na nabycie materiałów biurowych stanowią podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług oraz czy Uniwersytet jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji tych wpłat przy użyciu kasy rejestrującej. Organ podatkowy uznał, że Uniwersytet nie ma obowiązku opodatkowania VAT dobrowolnych wpłat studentów, ponieważ nie dochodzi do sprzedaży towarów, lecz do dobrowolnych darowizn. Dodatkowo, Uniwersytet nie musi prowadzić ewidencji sprzedaży z wykorzystaniem kasy rejestrującej, gdyż nie występuje sprzedaż, a jedynie dobrowolne wpłaty. Organ potwierdził prawidłowość stanowiska Uniwersytetu.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
25 sierpnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 sierpnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:
§ ustalenia, czy przekazane ewentualne dobrowolne wpłaty przez studentów z tytułu nabycia materiałów biurowych stanowią podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług, oraz
§ braku obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT (podatek od towarów i usług) dokonywanych ewentualnych dobrowolnych wpłat przez studentów z tytułu nabycia materiałów
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Jesteście Państwo czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym pod numerem NIP (…). Macie obowiązek prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Otrzymujecie Państwo Subwencję z Ministerstwa Edukacji i Nauki. Otrzymana subwencja służy pokryciu kosztów funkcjonowania uczelni i nie ma wpływu na cenę świadczonych usług w związku z tym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
Będziecie Państwo realizować wewnętrzny projekt badawczy pt.: (…): Eksperyment polowy (oparty na tzw. (…)), eksperyment laboratoryjny, badanie ankietowe.
Przedmiotowy wewnętrzny projekt badawczy wygrał wewnętrzny konkurs i uzyskał finansowanie ze środków subwencji MEIN z wydziałowego grantu badawczego. Całkowita wartość dofinansowania projektu stanowi (…) zł, z czego (…) zł przeznaczone jest na zakup materiałów umieszczonych w punktach z artykułami dla studentów.
Zasadniczym elementem projektu jest eksperyment terenowy pozwalający wnioskować na temat (…) w oparciu o poziom dobrowolnych wpłat za artykuły umieszczone w ogólnodostępnych, niemonitorowanych punktach z materiałami biurowymi tradycyjnie wykorzystywanymi w procesie edukacyjnym (technicznie rzecz ujmując, punkty te będąc miały formę wąskich regałów z półkami, na których umieszczone zostaną materiały takie, jak długopisy, ołówki, bruliony, etc.).
Do każdego z regałów przymocowana będzie skarbonka na uiszczanie datków w gotówce oraz ewentualnie będzie można również dokonać płatności za pomocą e-kodu (`(...)`). Każdy z punktów będzie zlokalizowany w takim miejscu, by student mógł wziąć dowolny produkt bez konieczności uiszczania jakiejkolwiek opłaty lub wpłacenia kwoty niższej niż wynosi jego koszt wskazany obok produktu.
Eksperyment trwał będzie 4 tygodnie i jego cel jest wyłącznie badawczy.
Projekt nie spełnia znamion działalności gospodarczej, ponieważ jego celem nie jest osiąganie zysku. Co więcej, poziom sugerowanych wpłat za poszczególne produkty będzie zbliżony do cen ich nabycia, a zatem nawet przy wysokim stopniu uczciwości strata jest nieunikniona. Ponadto, udostępnienie materiałów biurowych nie będzie stanowić sprzedaży, ponieważ zgodnie z Kodeksem Cywilnym, nieodzownym elementem sprzedaży jest zapłata ceny. W eksperymencie wpłata ma charakter w pełni dobrowolny, a produkt może zostać zabrany przez studenta nawet jeśli nic nie zapłaci. Ewentualne wpłaty, o ile się pojawią, należy więc traktować jako dobrowolne darowizny.
Uważacie Państwo, że eksperyment nie jest działalnością gospodarczą i nie dochodzi w nim do sprzedaży, dlatego nie macie Państwo obowiązku opodatkowania podatkiem VAT dokonanych ewentualnych dobrowolnych wpłat przez studentów oraz ewidencjonowania ewentualnych dobrowolnych wpłat studentów na kasie rejestrującej.
Wystawione faktury z tytułu nabycia towarów i usług związanych z realizacją projektu będą wystawione wyłącznie na Państwa.
Efekty realizowanego wewnętrznego projektu będą wykorzystywane przez Państwa do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Efekty realizowanego wewnętrznego projektu będą wykorzystywane do celów innych niż działalność gospodarcza w aspekcie ich wykorzystywania przez Państwa:
§ do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT - realizacja wewnętrznego grantu badawczego jest sfinansowana z subwencji MEIN. Otrzymana subwencja służy pokryciu kosztów funkcjonowania uczelni i nie ma wpływu na cenę w związku z tym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
§ do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT - otrzymane ewentualne dobrowolne wpłaty od studentów z tytułu realizacji eksperymentu należy traktować jako darowizny. Uniwersytet (…) nie ma obowiązku opodatkowania ich podatkiem VAT, ponieważ nie występuje sprzedaż, czyli odpłatna dostawa towarów. Dobrowolne wpłaty nie stanowią podstawy opodatkowania oraz nie stanowią dopłaty do ceny dostarczanych towarów.
Pytania
-
Czy Uniwersytet (…) ma obowiązek opodatkowania podatkiem VAT dokonywanych ewentualnych dobrowolnych wpłat przez studentów z tytułu nabycia materiałów zgodnie z art. 5 pkt 1 oraz zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.
-
Czy Uniwersytet (…) ma obowiązek prowadzić ewidencję przy zastosowaniu kasy rejestrującej dokonywanych ewentualnych dobrowolnych wpłat przez studentów z tytułu nabycia materiałów zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
W Państwa ocenie, zgodnie z art. 5 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest wszystko , co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy VAT dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych mają obowiązek prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących. Uniwersytet (…) w przypadku realizacji wewnętrznego grantu nie ma obowiązku opodatkowania podatkiem VAT ponieważ nie występuje sprzedaż czyli odpłatna dostawa towarów zgodnie z art. 5 pkt 1 ustawy o VAT.
Ewentualne dokonane dobrowolne wpłaty przez studentów należy traktować jako darowizny niestanowiące podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy VAT oraz niestanowiące dopłaty do ceny dostarczanych towarów.
Uważacie Państwo, że nie macie obowiązku prowadzić ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, ponieważ nie występuje sprzedaż, czyli odpłatna dostawa towarów zgodnie z art. 5 pkt 1 ustawy o VAT. Ewentualne dokonane dobrowolne wpłaty przez studentów należy traktować jako darowizny niestanowiące podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy VAT oraz niestanowiące dopłaty do ceny dostarczanych towarów.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 22 ustawy o VAT:
Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Należy zauważyć, że dostawa towarów, rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra, a ponadto musi to być czynność odpłatna.
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, ustawy rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
-
przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
-
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
-
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Dostawa towarów i świadczenie usług na terytorium kraju, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Świadczenie usług na gruncie podatku od towarów i usług ma szersze znaczenie niż świadczenie usług w rozumieniu potocznym. Stosownie do treści powołanych przepisów, każde świadczenie na rzecz osób fizycznych, osób prawnych lub jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, uznawane jest na gruncie ustawy za usługę.
W odniesieniu do odpłatności za ww. świadczenie należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje co należy rozumieć przez czynność odpłatną.
Jednak dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, co wynika z ww. art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.
Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.
Kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 1 kwietnia 1982 r. w sprawie w sprawie C-89/81 Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, że:
Wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem TSUE w wyroku z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council wskazał, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.
Pojęcie „odpłatności” pojawiło się również w orzeczeniu z 5 lutego 1981 r. C-154/80 Association coopérative „Coöperatieve Aardappelenbewaarplaats GA”, które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że:
Termin „zapłata” stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu - jak wskazał Trybunał - świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.
Na uwagę zasługuje również orzeczenie ETS w sprawie R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (wyrok z dnia 3 marca 1994 r., sprawa C-16/93). Tolmsa był ulicznym grajkiem, który prezentował swoją twórczość. Grajek ustawiał przed sobą puszkę, do której przechodnie mogli wrzucać datki. ETS, wskazując na brak bezpośredniego związku między graniem muzyki a zapłatą oraz na dobrowolność datków, uznał, iż datki nie podlegają opodatkowaniu VAT, bowiem w tym wyroku TSUE stwierdził, że:
„Czynność podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”.
W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności.
Bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem istnieje wówczas, gdy jest możliwe zidentyfikowanie bezpośredniej i jasno zindywidualizowanej korzyści na rzecz dostawcy towaru lub świadczącego usługę oraz gdy świadczenie wzajemne pozostaje w bezpośrednim związku ze świadczeniem dokonanej czynności.
W rozpatrywanej sprawie Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy przekazane ewentualne dobrowolne darowizny (wpłaty) przez studentów z tytułu nabycia materiałów biurowych stanowią podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
Celem rozstrzygnięcia powyższych wątpliwości należy w pierwszej kolejności zauważyć, że zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy:
Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Według art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:
-
podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
-
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
Z przepisu tego wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.
Należy powtórzyć, że z przywołanych wyżej przepisów opodatkowaniu podatkiem VAT – co do zasady – podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonywanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Co istotne, ww. świadczenie musi zostać wykonane przez działającego w tym zakresie podatnika podatku VAT.
Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że będziecie Państwo realizować wewnętrzny projekt badawczy pt.: „(…)”: Eksperyment polowy (oparty na tzw. (…)), eksperyment laboratoryjny, badanie ankietowe.
Zasadniczym elementem projektu jest eksperyment terenowy pozwalający wnioskować na temat (…) w oparciu o poziom dobrowolnych wpłat za artykuły umieszczone w ogólnodostępnych, niemonitorowanych punktach z materiałami biurowymi tradycyjnie wykorzystywanymi w procesie edukacyjnym (technicznie rzecz ujmując, punkty te będąc miały formę wąskich regałów z półkami, na których umieszczone zostaną materiały takie, jak długopisy, ołówki, bruliony, etc.).
Do każdego z regałów przymocowana będzie skarbonka na uiszczanie datków w gotówce oraz ewentualnie będzie można również dokonać płatności za pomocą e-kodu (`(...)`). Każdy z punktów będzie zlokalizowany w takim miejscu, by student mógł wziąć dowolny produkt bez konieczności uiszczania jakiejkolwiek opłaty lub wpłacenia kwoty niższej niż wynosi jego koszt wskazany obok produktu.
Eksperyment trwał będzie 4 tygodnie i jego cel jest wyłącznie badawczy.
Wskazaliście Państwo też, że celem projektu nie jest osiąganie zysku. W eksperymencie wpłata ma charakter w pełni dobrowolny, a produkt może zostać zabrany przez studenta nawet jeśli nic nie zapłaci.
Efekty realizowanego wewnętrznego projektu będą wykorzystywane przez Państwa do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Projekt zakłada, że jej uczestnicy dobrowolnie zaangażują się, wezmą udział w eksperymencie. Wpłaty datków przez studentów w trakcie trwania eksperymentu będą miały charakter dobrowolny, dobrowolna będzie ich wpłata jak i dobrowolna będzie wysokość wpłaconych kwot.
Z powyższego wynika, że studenci wpłacając dobrowolne datki nie będą związani z Państwem żadną umową, która by zobowiązywała Państwa do określonych działań. Wpłaty te będą miały charakter dobrowolny, niezwiązany z żadnym świadczeniem wzajemnym/zwrotnym, i nastąpią bez względu na konkretne zachowanie z Państwa strony na rzecz wpłacającego. Co ważne - student ma możliwość zabrania wybranego towaru/towarów bez względu na to, czy dokona dobrowolnej wpłaty, czy jej nie dokona.
Z opisu sprawy wynika, że datki które Państwo otrzymujecie nie są związane z żadnym konkretnym świadczeniem z Państwa strony na rzecz studentów. Nie zawarli Państwo umowy cywilnoprawnej, w której zobowiązali się Państwo do sprzedaży materiałów biurowych na rzecz studentów za konkretną cenę. Studenci mogą dowolnie pobierać materiały. Studenci biorący udział w eksperymencie zachowują również dobrowolność w wnoszeniu wpłat. Jednocześnie nie są zobowiązani do ich wnoszenia. Co istotne, datki nie będą pobierane w sposób bezpośredni, studenci mogą wrzucać pieniądze do skarbonek przy regałach, mogą też dokonać płatności za pomocą e-kodu (`(...)`). Artykuły biurowe, które student będzie mógł pobrać w trakcie eksperymentu będą umieszczone w niemonitorowanych punktach, a więc ile i kto materiałów pobierze nie będzie kontrolowane.
Nie jesteście Państwo w stanie przewidzieć kto i jakie kwoty wpłaci czy wrzuci do skarbonki, i czy w ogóle dokona jakiejkolwiek wpłaty. Co prawda – jak wskazaliście Państwo we wniosku - poziom sugerowanych wpłat za poszczególne produkty będzie podany studentom i będzie on zbliżony do cen ich nabycia, ale zakładacie Państwo, że nawet przy wysokim stopniu uczciwości strata jest nieunikniona. Kluczowa w tej sprawie będzie okoliczność, że pobranie materiałów biurowych nie będzie bezpośrednio związane z przekazaniem datku. Student będzie mógł pobrać materiały nie wnosząc zapłaty. Brak zapłaty za pobrane materiały nie będzie pozbawiał studenta możliwości pobrania przedmiotowych materiałów.
Student będzie mógł, ale nie musiał przekazać kwoty pieniężnej – z tego powodu wskazać należy, że w takim przypadku brak będzie bezpośredniego związku między pobranym towarem (materiałem biurowym), a ewentualnie uiszczoną kwotą. W konsekwencji należy uznać, że podczas trwania eksperymentu nie będzie dochodziło do sprzedaży przez Państwa towarów na rzecz studentów.
W tym miejscu należy wskazać, że pieniądze nie są towarami w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy. Ich wartość w obrocie wynika z posiadania przez pieniądz funkcji płatniczych. Jednocześnie należy wskazać, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega dostawa towarów lub wykonana czynność, a nie zapłata za nią.
Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności sprawy oraz brzmienie cytowanych przepisów, należy stwierdzić, że nie będzie istniał stosunek prawny pomiędzy Państwem a studentami wpłacającymi dobrowolne kwoty za materiały biurowe pobrane podczas eksperymentu.
W zaistniałej sytuacji otrzymana zapłata nie będzie stanowić u Państwa płatności z tytułu dostawy towarów czy świadczenia usług i nie będzie mieścić się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, określonych w art. 5 ust. 1 ustawy.
Tym samym otrzymane wpłaty od studentów nie stanowią dla Państwa, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
Podsumowując, przekazane dobrowolne ewentualne przez studentów kwoty pieniężne podczas trwania eksperymentu nie będą stanowić dla Państwa podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ wpłata środków finansowych za pobrane materiały biurowe będzie miała charakter dobrowolny, a podczas trwania eksperymentu nie będzie dochodziło do sprzedaży materiałów biurowych.
Państwa stanowisko z zakresie pytania nr 1 jest więc prawidłowe.
Kolejne Państwa wątpliwości dotyczą kwestii braku obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej dokonywanych ewentualnych dobrowolnych wpłat przez studentów z tytułu nabycia materiałów zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT.
W myśl tego przepisu:
Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w ww. przepisie odbiorców. Odbiorcami tymi są:
-
osoby fizyczne, które nie prowadzą działalności gospodarczej, oraz
-
rolnicy ryczałtowi.
Udzielając odpowiedzi Państwu na pytanie nr 1, ustalono, że pobrane materiały biurowe w zamian za dobrowolne wpłacone kwoty lub bez jakiejkolwiek wpłaty nie będą stanowiły u Państwa sprzedaży. Otrzymane ewentualne kwoty nie będą stanowić płatności z tytułu dostawy towarów czy świadczenia usług, i nie będzie mieścić się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, określonych w art. 5 ust. 1 ustawy.
Skoro - jak wskazano wyżej - podczas trwania eksperymentu nie będzie dochodziło po Państwa stronie do dostawy towarów, to oznacza, że nie będziecie Państwo wykonywać czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym samym, czynności te nie będą mieścić się w pojęciu „sprzedaży”, o której mowa w art. 111 ust. 1 w związku z art. 2 pkt 22 ustawy.
W konsekwencji, nie będziecie Państwo zobowiązani do prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej w związku z przeprowadzeniem przedmiotowego projektu, gdyż czynności te w świetle ustawy o podatku od towarów i usług nie będą podlegać opodatkowaniu tym podatkiem. Otrzymane kwoty pieniężne nie stanowią zapłaty za pobrane podczas trwania eksperymentu materiały biurowe i nie będą objęte obowiązkiem ewidencjonowania na kasie rejestrującej.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponosicie ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenia przyszłego) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwo w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, i zastosuje się Państwo do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili