Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 lipca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 6 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku VAT (podatek od towarów i usług) świadczonych osobiście usług prywatnego nauczania pływania.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT zwolniony (zwolnienie podmiotowe). Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą o przeważającym profilu oznaczonym kodem PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 85.51.Z „Pozostałe formy edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych”.

Działalność gospodarcza prowadzona jest przez Wnioskodawcę we własnym imieniu i na własną rzecz. Wnioskodawca – dodatkowo – jest zatrudniony w charakterze nauczyciela wychowania fizycznego w szkole.

Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej prowadzi prywatne zajęcia z nauki pływania (dalej: „Zajęcia”). Zajęcia Wnioskodawca prowadzi (realizuje) osobiście (samodzielnie), jak również poprzez zatrudnionych przez siebie Instruktorów pływania (umowy cywilno-prawne). Niniejszy wniosek o wydanie interpretacji dotyczy wyłącznie Zajęć realizowanych (wykonywanych) osobiście przez samego Wnioskodawcę.

Wnioskodawca jest absolwentem (…) – specjalność nauczycielska. Wnioskodawca posiada specjalizację instruktora sportu w specjalności pływanie i posiada oficjalny dokument potwierdzający, że może prowadzić zajęcia z nauki pływania jako instruktor pływania (…).

W celu prowadzenia Zajęć Wnioskodawca wynajmuje basen/tor do nauki pływania i tam prowadzi Zajęcia wg ustalonego przez siebie programu nauczania. Zajęcia prowadzone są dla dzieci od 5 roku życia, młodzieży, studentów oraz osób dorosłych (dalej: „Uczestnicy”).

Zajęcia prowadzone są w formie indywidulanej lub grupowych kursów (zazwyczaj 6-12 osób). Kurs zawiera określoną liczbę Zajęć wraz z wejściem na basen (np. 16 zajęć po 30 min, z wejściem na basen na 60 minut), opiekę oraz naukę pływania prowadzoną osobiście przez Wnioskodawcę. Do zadań Wnioskodawcy należy przekazywanie aktualnej wiedzy teoretycznej i praktycznej z zakresu pływania. Wnioskodawca w ramach realizowanej usługi poprzez dobór właściwych ćwiczeń i odpowiedni instruktaż uczy i/lub udoskonala techniki pływania Uczestników Zajęć, tłumaczy i prezentuje im prawidłowe wykonywanie odpowiednich technik nauki pływania, które są później powtarzane przez Uczestników. Wnioskodawca obserwuje poprawność wykonywanych ćwiczeń, koryguje błędy. Wnioskodawca – na podstawie posiadanej wiedzy i doświadczenia w zakresie nauki pływania – ma opracowany program, który umożliwia Uczestnikom zdobywanie konkretnych umiejętności w zakresie pływania.

System nauki zorganizowany jest podobnie do nauki w szkole, tzn. kursy pływania są organizowane w cyklach półrocznych (semestralnych) z uwzględnieniem przerw wakacyjnych. Jeden semestr obejmuje deklarowaną liczbę zajęć. Nabór uczestników odbywa się w systemie otwartych zapisów.

Umowy w zakresie nauki pływania Wnioskodawca zawiera z rodzicami dzieci, które uczestniczą w zajęciach (lub opiekunami prawnymi). W tym zakresie podpisywana jest tzw. deklaracja udziału w kursie pływania (dotyczy osób niepełnoletnich). W przypadku osób pełnoletnich umowy zawierane są bezpośrednio z nimi samymi. Wnioskodawcę łączy bezpośrednia relacja umowna z Uczestnikami, tj. nabywcami usługi.

Ryzyko ekonomiczne i gospodarcze za czynności wykonywane z tytułu zawartych umów ponosi Wnioskodawca jako właściciel firmy. Wnioskodawca nie zapewnia indywidualnego ubezpieczenia NNW i nie ponosi odpowiedzialności za nieszczęśliwe wypadki.

Wnioskodawca nie jest klubem sportowym, związkiem sportowym oraz związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie są usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą określonymi w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej, przepisach o systemie oświaty oraz przepisach ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2021 r. poz. 1082 ze zm.).

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym świadczone przez Wnioskodawcę osobiście/samodzielnie usługi prywatnego nauczania pływania będą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone przez niego osobiście/samodzielnie usługi prywatnego nauczania pływania korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT.

Uzasadnienie Pana stanowiska w sprawie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosowanie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którymi mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (`(...)`).

Jak wynika z treści art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2- 12C, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie w myśl art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o VAT, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku. 

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym, świadczone przez nauczycieli.

Mając na uwadze powyższe, zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT ma charakter przedmiotowo-podmiotowy. Warunkiem zastosowania zwolnienia jest łączne spełnienie następujących (dwóch) przesłanek:

· przesłanki o charakterze podmiotowym, odnoszącej się do usługodawcy, który musi być nauczycielem;

· przesłanki o charakterze przedmiotowymi, dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług prywatnego nauczania na odpowiednim poziomie edukacji.

W przypadku Wnioskodawcy ww. warunki uprawniające do zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT zostały spełnione.

Po pierwsze, Wnioskodawca w stosunku do nabywców usług – Uczestników Zajęć, pełni funkcję nauczyciela, czyli osoby, która posiada odpowiednie kompetencje, wiedzę i doświadczenie w zakresie nauczania pływania i która przekazuje tę wiedzę i umiejętności Uczestnikom zajęć. Dodatkowym atutem Wnioskodawcy jest formalne przygotowanie (specjalność nauczycielska).

Po drugie, warunkiem skorzystania ze zwolnienia jest nauczanie spełniające warunek „nauczania prywatnego”. Prywatne nauczanie obejmuje czynności wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i odpowiedzialność (tj. nauczyciel działa we własnym imieniu i na własną rzecz). Ponadto, nauczanie prywatne, to nauczanie, przy którym istnieją bezpośrednie relacje umowne między uczącym (tu: Wnioskodawcą), a uczniem/uczniami, ewentualnie ich rodzicami (lub opiekunami prawnymi). Prywatne nauczanie może dotyczyć zarówno lekcji indywidualnych, jak i zbiorowych (grupowych). Zgodnie ze stanowiskiem Trybunału Sprawiedliwości UE, zajętym w wyroku C-445/05 z 14 czerwca 2007 r. w sprawie Werner Haderer, nauczanie prywatne obejmuje czynności wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i odpowiedzialność. Nie ma przy tym znaczenia okoliczność, czy usługa jest świadczona indywidualnemu uczniowi/słuchaczowi, czy też jednocześnie większej liczbie osób.

Warunek ten („nauczania prywatnego”) zdaniem Wnioskodawcy jest również przez niego spełniony, ponieważ – po pierwsze – Wnioskodawca samodzielnie udziela lekcji swoim uczniom (w części tych usług, które są przez niego świadczone osobiście). Po drugie, Wnioskodawcę łączy bezpośrednia relacja umowna z Uczestnikami Zajęć (ich rodzicami lub opiekunami prawnymi) albo samymi Uczestnikami Zajęć (dotyczy osób pełnoletnich). Oznacza to, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę wykonywane są na ich bezpośrednie zlecenie. Tym samym, nie powinno budzić wątpliwości, że przedmiotowe usługi Wnioskodawca świadczy na własny rachunek (i na własną rzecz). Po trzecie, co nie powinno również budzić wątpliwości usługi świadczone przez Wnioskodawcę stanowią usługi związane z „nauczaniem”, ponieważ, celem prowadzonych przez Wnioskodawcę Zajęć jest nauka (edukacja), czyli przekazanie Uczestnikom Zajęć wiedzy teoretycznej z zakresu pływania oraz praktycznej, tj. nauka i/lub poszerzenie ich umiejętności w pływaniu. 

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi prywatnej nauki pływania są zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie znajduje potwierdzenie w szeregu interpretacji indywidualnych. Tylko tytułem przykładu wskazać można m.in. interpretację indywidulaną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 sierpnia 2019 r., nr 0112- KDIL1-2.4012.290.2019.2.PG, w której organ podatkowy zgodził się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że w zakresie, w jakim Wnioskodawca sam osobiście świadczy usługi prywatnego nauczania pływania, działalność ta będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie stanowiska w sprawie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku.

Zwolnienie od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

a) jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 – Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania,

b) uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, w zakresie kształcenia

– oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy stanowi, że:

Zwalnia się od podatku usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym, świadczone przez nauczycieli.

Powyżej wskazane przepisy są odzwierciedleniem regulacji art. 132 ust. 1 lit. i) i lit. j) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którymi:

Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:

i) kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie;

j) nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące kształcenie powszechne lub wyższe.

W tym miejscu należy przywołać wyrok TSUE z dnia 21 października 2021 r. w sprawie C-373/19 Dubrovin & Tröger GbR – Aquatics, w którym Trybunał rozpatrywał kwestię, czy pojęcie „kształcenia powszechnego lub wyższego” w rozumieniu art. 132 ust. 1 lit. i) i j) Dyrektywy 2006/112/WE Rady należy interpretować w ten sposób, że obejmuje ono udzielanie lekcji pływania przez szkołę pływania.

Jak wskazał TSUE:

20 Artykuł 132 dyrektywy 2006/112 przewiduje zwolnienia, które, jak wskazuje tytuł rozdziału, w którym przepis ów się znajduje, mają na celu uprzywilejowanie niektórych rodzajów działalności wykonywanych w interesie publicznym. Niemniej jednak zwolnienia te nie dotyczą wszystkich rodzajów działalności w interesie publicznym, a jedynie tych, które zostały w sposób szczegółowy wyliczone i opisane (wyroki: z dnia 4 maja 2017 r., Brockenhurst College, C‑699/15, EU:C:2017:344, pkt 22 i przytoczone tam orzecznictwo; a także z dnia 14 marca 2019 r., A & G Fahrschul‑Akademie, C‑449/17, EU:C:2019:202, pkt 17).

21 Wedle orzecznictwa Trybunału omawiane zwolnienia stanowią autonomiczne pojęcia prawa Unii, które mają na celu uniknięcie rozbieżności w stosowaniu systemu VAT w poszczególnych państwach członkowskich (wyroki: z dnia 26 października 2017 r., The English Bridge Union, C‑90/16, EU:C:2017:814, pkt 17 i przytoczone tam orzecznictwo; a także z dnia 14 marca 2019 r., A & G Fahrschul‑Akademie, C‑449/17, EU:C:2019:202, pkt 18).

22 Trybunał orzekł już, że wyrażenia użyte do określenia zwolnień przewidzianych w art. 132 dyrektywy 2006/112 powinny podlegać wykładni ścisłej, ponieważ stanowią one wyjątki od wynikającej z art. 2 tej dyrektywy zasady ogólnej, zgodnie z którą VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Niemniej jednak powyższa zasada ścisłej interpretacji nie oznacza, że pojęcia użyte w celu opisania zwolnień przewidzianych w owym art. 132 należy interpretować w sposób, który pozbawiałby te zwolnienia skuteczności (wyroki: z dnia 4 maja 2017 r., Brockenhurst College, C‑699/15, EU:C:2017:344, pkt 23 i przytoczone tam orzecznictwo; a także z dnia 14 marca 2019 r., A & G Fahrschul‑Akademie, C‑449/17, EU:C:2019:202, pkt 19).

23 Należy przypomnieć, że art. 132 ust. 1 lit. i) i j) dyrektywy 2006/112 nie zawiera żadnej definicji pojęcia „kształcenia powszechnego lub wyższego”.

24 Niemniej jednak Trybunał uznał, po pierwsze, że przekazywanie wiedzy i kompetencji pomiędzy nauczycielem i uczniami jest szczególnie ważnym elementem działalności kształcenia (wyroki: z dnia 14 czerwca 2007 r., Horizon College, C‑434/05, EU:C:2007:343, pkt 18; a także z dnia 14 marca 2019 r., A & G Fahrschul‑Akademie, C‑449/17, EU:C:2019:202, pkt 21).

25 Po drugie, Trybunał wyjaśnił, że „pojęcie kształcenia powszechnego i wyższego” w rozumieniu dyrektywy 2006/112 nie ogranicza się jedynie do nauczania, które kończy się egzaminami w celu uzyskania danych kwalifikacji lub które umożliwia uzyskanie określonego wykształcenia w celu wykonywania danego zawodu, ale obejmuje także inną działalność, w ramach której prowadzi się nauczanie w szkołach lub na uniwersytetach w celu poszerzenia wiedzy i umiejętności uczniów lub studentów, pod warunkiem iż działalność ta nie będzie miała charakteru wyłącznie rekreacyjnego (wyroki: z dnia 28 stycznia 2010 r., Eulitz, C‑473/08, EU:C:2010:47, pkt 29 i przytoczone tam orzecznictwo; a także z dnia 14 marca 2019 r., A & G Fahrschul‑Akademie, C‑449/17, EU:C:2019:202, pkt 22, 23).

26 W związku z tym pojęcie „kształcenia powszechnego lub wyższego” w rozumieniu art. 132 ust. 1 lit. i) i j) dyrektywy 2006/112 obejmuje rodzaje działalności, które różnią się ze względu na swój charakter, jak i ze względu na ramy, w jakich są prowadzone (zob. podobnie wyroki: z dnia 14 czerwca 2007 r., Horizon College, C‑434/05, EU:C:2007:343, pkt 20, z dnia 14 marca 2019 r., A & G Fahrschul-Akademie, C‑449/17, EU:C:2019:202, pkt 24).

27 Z powyższego wynika, że w pojęciu tym prawodawca Unii zamierzał zawrzeć określony rodzaj systemu nauczania, który jest wspólny dla wszystkich państw członkowskich, niezależnie od cech własnych każdego z systemów krajowych (wyrok z dnia 14 marca 2019 r., A & G Fahrschul‑Akademie, C‑449/17, EU:C:2019:202, pkt 25).

28 Tym samym pojęcie „kształcenia powszechnego lub wyższego” w rozumieniu systemu VAT odsyła co do zasady do zintegrowanego systemu przekazywania wiedzy i kompetencji dotyczącego obszernego i zróżnicowanego zespołu dziedzin, jak również do pogłębiania i rozwoju owej wiedzy i kompetencji przez uczniów i studentów w miarę ich postępów i ich specjalizacji w ramach poszczególnych stopni składających się na ten system (wyrok z dnia 14 marca 2019 r., A & G Fahrschul‑Akademie, C‑449/17, EU:C:2019:202, pkt 26).

W konsekwencji TSUE orzekł:

31 Tymczasem należy zauważyć, że choć prawdą jest, że udzielanie lekcji pływania przez szkołę pływania, takie jak to, o którym mowa w postępowaniu głównym, ma pewne znaczenie i realizuje cel leżący w interesie ogólnym, to jednak jest ono nauczaniem specjalistycznym, świadczonym w sposób doraźny, które nie jest samo w sobie równoważne z przekazywaniem wiedzy i kompetencji dotyczących obszernego i zróżnicowanego zespołu dziedzin, a także ich pogłębianiem oraz ich rozwojem, co jest charakterystyczne dla kształcenia powszechnego lub wyższego (zob. analogicznie wyrok z dnia 14 marca 2019 r., A & G Fahrschul‑Akademie, C‑449/17, EU:C:2019:202, pkt 29; a także postanowienie z dnia 7 października 2019 r., Finanzamt Hamburg-Barmbek-Uhlenhorst, C‑47/19, niepublikowane, EU:C:2019:840, pkt 33).

32 O ile bowiem nie można zanegować znaczenia wiedzy przekazanej w ramach kształcenia związanego z kierowaniem pojazdami samochodowymi oraz nauki żeglarstwa, w szczególności w celu stawienia czoła trudnym sytuacjom, a ogólniej w celu zapewnienia bezpieczeństwa i integralności fizycznej osób, o tyle Trybunał orzekł, odpowiednio, w wyroku z dnia 14 marca 2019 r., A & G Fahrschul‑Akademie (C‑449/17, EU:C:2019:202) i w postanowieniu z dnia 7 października 2019 r., Finanzamt Hamburg-Barmbek-Uhlenhorst (C‑47/19, niepublikowanym, EU:C:2019:840), że tego rodzaju nauczanie nie jest objęte pojęciem „kształcenia powszechnego lub wyższego” w rozumieniu art. 132 ust. 1 lit. i) i j) dyrektywy 2006/112.

33 Z uwagi na powyższe na pytanie pierwsze należy odpowiedzieć, iż pojęcie „kształcenia powszechnego lub wyższego” w rozumieniu art. 132 ust. 1 lit. i) i j) dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że nie obejmuje ono udzielania lekcji pływania przez szkołę pływania.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi prywatne zajęcia z nauki pływania. Wnioskodawca prowadzi Zajęcia osobiście, jak i poprzez zatrudnionych przez siebie Instruktorów pływania. Zajęcia – w formie indywidualnej lub grupowej – prowadzone są dla dzieci od 5 roku życia, młodzieży, studentów oraz osób dorosłych. Do zadań Wnioskodawcy należy przekazywanie aktualnej wiedzy teoretycznej i praktycznej z zakresu pływania. Wnioskodawca w ramach realizowanej usługi poprzez dobór właściwych ćwiczeń i odpowiedni instruktaż uczy i/lub udoskonala techniki pływania Uczestników Zajęć, tłumaczy i prezentuje im prawidłowe wykonywanie odpowiednich technik nauki pływania, które są później powtarzane przez Uczestników. Wnioskodawca obserwuje poprawność wykonywanych ćwiczeń, koryguje błędy. Wnioskodawca – na podstawie posiadanej wiedzy i doświadczenia w zakresie nauki pływania – ma opracowany program, który umożliwia Uczestnikom zdobywanie konkretnych umiejętności w zakresie pływania.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zwolnienia od podatku VAT świadczonych osobiście usług prywatnego nauczania pływania.

Z powołanego powyżej art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy wynika, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług prywatnego nauczania na odpowiednim poziomie edukacji, ale także przesłanki podmiotowej, odnoszącej się do usługodawcy, który musi być nauczycielem. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania.

Rozpatrując kwestię ewentualnego zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności, należy dokonać oceny, czy usługi będące przedmiotem wniosku są usługami prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym w rozumieniu wskazanych powyżej przepisów ustawy, jak i orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE.

Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej jednoznacznie wynika, że udzielanie lekcji pływania przez szkołę pływania, ma pewne znaczenie i realizuje cel leżący w interesie ogólnym, to jednak jest ono nauczaniem specjalistycznym, świadczonym w sposób doraźny, które nie jest samo w sobie równoważne z przekazywaniem wiedzy i kompetencji dotyczących obszernego i zróżnicowanego zespołu dziedzin, a także ich pogłębianiem oraz ich rozwojem, co jest charakterystyczne dla kształcenia powszechnego lub wyższego, w rozumieniu art. 132 ust. 1 lit. i) i j) Dyrektywy 2006/112/WE Rady.

W konsekwencji – wbrew stanowisku Wnioskodawcy – świadczone przez niego usługi nauki pływania objęte zakresem wniosku – nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy, stanowiącego implementację ww. przepisu art. 132 ust. 1 lit. j) Dyrektywy 2006/112/WE Rady.

Wynika to z faktu, że świadczonych przez Wnioskodawcę usług – w świetle ww. orzeczenia TSUE C-373/19, nie można uznać za usługi obejmujące kształcenie powszechne – na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym.

W tej sytuacji nie jest już konieczna analiza przesłanki podmiotowej, albowiem przepis wymaga ich łącznego spełnienia.

Podsumowując, świadczone przez Wnioskodawcę osobiście/samodzielnie usługi prywatnego nauczania pływania nie korzystają ze zwolnienia od podatku VAT.

Oceniając stanowisko Wnioskodawcy należy uznać je za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnosząc się do powołanej przez Pana przykładowej interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 sierpnia 2019 r. nr 0112-KDIL1-2.4012.290.2019.2.PG, należy stwierdzić, że ta, jak i inne interpretacje indywidualne zostały wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano opis sprawy i stanowisko wnioskodawcy. Interpretacje indywidualne nie stanowią źródła prawa i nie jesteśmy nimi związani.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).