0111-KDSB1-2.440.133.2022.3.KG

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z 1 czerwca 2022 r. (data wpływu 1 czerwca 2022 r.), uzupełnionego pismem z 13 lipca 2022 r. (data wpływu 13 lipca 2022 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: towar (świadczenie kompleksowe) – refaktura na najemcę kosztów zakupu energii elektrycznej oraz kosztów zakupu usługi dystrybucji energii elektrycznej

Opis: świadczenie kompleksowe składające się z refakturowania na najemcę kosztów zużycia energii elektrycznej oraz dystrybucji energii elektrycznej

Rozstrzygnięcie: CN 2716 00 00

Stawka podatku od towarów i usług: 5%

Podstawa prawna: art. 146db pkt 1 ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

1 czerwca 2022 r. Wnioskodawca złożył wniosek, uzupełniony 13 lipca 2022 r., w zakresie sklasyfikowania świadczenia kompleksowego: refaktura na najemcę kosztów zakupu energii elektrycznej oraz kosztów zakupu usługi dystrybucji energii elektrycznej na potrzeby określenia podatku od towarów i usług.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis:

(…)

(…) nie jest przedsiębiorcą energetycznym w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 716, 868, 1093, 1505, 1642, 1873, z 2021 r. poz. 2269, 2271,2376, 2490 z 2022 r. poz. 1,200, 202), lecz jest odbiorcą końcowym przyłączonym do sieci dystrybucyjnej (odbiorca dokonujący zakupu paliw lub energii na własny użytek), nie jest więc podmiotem zajmującym się obrotem energią. (…) nie zawarł kompleksowej usługi dostawy energii elektrycznej, a dwie oddzielne umowy. (…).

Zakłady energetyczne wystawiają faktury VAT (podatek od towarów i usług) indywidualne dla (…), które obejmują należność za danych okres rozliczeniowy (jeden miesiąc) dla każdego punktu poboru - obiektu (należy rozumieć „trafostacje”) wg rzeczywistego zużycia MWh.

(…)

(…) rozdzielnie od usługi najmu/dzierżawy/trwałego zarządu w aspekcie gospodarczym świadczy usługi obce w postaci odsprzedaży (refakturowania) energii elektrycznej, więc dokonuje odsprzedaży energii w „nieprzetworzonym” stanie, po cenie zakupu, bez doliczonej marży. (…) dokonuje refakturowania, czyli wystawia na rzecz nabywcy (podmiotu) fakturę (refakturę) z uwzględnieniem tej samej stawki podatku VAT, która jest na fakturach pierwotnych wystawionych przez dostawcę energii oraz dystrybucji energii, przynajmniej było tak do (…) r.

(…) z większością podmiotów łączy umowa o charakterze zasadniczym, a faktura za korzystanie z przedmiotu najmu/dzierżawy jest wystawiana na podstawie odrębnej dyspozycji na podstawie zapisów umownych, (…).

Ponadto, zapisy umowne z większością podmiotów zawierają zastrzeżenie o odrębnym rozliczaniu energii elektrycznej na podstawie liczników, które znajdują się w obiektach (budynkach) z których korzystają kontrahenci. (…)

(…)

Do faktur pierwotnych za zużycie energii do dnia (…) r. dyspozycja do wystawienia faktury (refaktury) za energię elektryczną zawierała średnią cenę jednostkową netto w złotych dla 1 kWh, obliczoną na podstawie sumy dwóch faktur, to jest:

1. za zakup usługi dystrybucji energii elektrycznej,

2. za zakup dostawy energii,

następnie (…) wystawiał faktury doliczając stawkę VAT.

Od dnia 01.01.2022 r. na podstawie Tarczy Antyinflacyjnej 2.0 zakład energetyczny dokonujący sprzedaży dostawy energii zastosował obniżoną stawkę opodatkowania dla energii elektrycznej, która wynosi 5%. Natomiast usługodawca dystrybucji energii elektrycznej nadal stosuje stawkę podatku w wysokości 23%.

Wobec powyższego, w dniu (…) r. (…) dokonał przeliczenia i rozdzielenia ceny jednostkowej energii elektrycznej w zł netto za 1 kWh od ceny jednostkowej dystrybucji energii elektrycznej w zł netto za 1 kWh, przedkładając do (…) dyspozycję do wystawienia ewentualnych korekt faktur za zużytą energię elektryczną przez korzystających z energii na (…) w miesiącu (…), (…).

Obowiązek podatkowy określony przez ustawodawcę (ustawa o VAT) w zakresie usługi głównej to jest: najmu/dzierżawy został odrębnie określony od obowiązku podatkowego, który powstaje dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej. Refakturowanie usług obcych stanowi przedmiot odrębnego opodatkowania podatkiem od towarów i usług i są opodatkowane w sposób właściwy dla ich rodzaju, niezależnie od tego, jak opodatkowana jest usługa główna.

Usługa główna w postaci umów najmu/dzierżawy ma odrębne zapisy co do regulowania należności z tytułu czynszu najmu/dzierżawy i odrębne z tytułu opłat za korzystanie w energii elektrycznej. Odrębne są też terminy płatności. (…).

(…) podjął decyzję o refakturowaniu kontrahentów za korzystanie z energii elektrycznej oraz jej dystrybucji za rzeczywiste zużycie energii elektrycznej i dystrybucji energii z zastosowaniem jednolitej stawki podatku VAT w wysokości (…).

(…)

W uzupełnieniu wniosku z 13 lipca 2022 r., będącym odpowiedzią na wezwanie z 7 lipca 2022 r. znak 0111-KDSB1-2.440.133.2022.1.KG, wskazano m.in.:

Wnioskodawca wyjaśnia, że wniosek dotyczy zastosowania stawki VAT przy refakturowanej sprzedaży energii elektrycznej.

1. Wniosek dotyczy świadczenia złożonego składającego się na refakturowanie na najemcę kosztów zakupu energii elektrycznej oraz kosztów zakupu usługi dystrybucji energii elektrycznej.

2. Użytkownicy lokalu mogą decydować o wielkości zużycia energii elektrycznej tylko poprzez brak używania energii. Wnioskodawca nie wprowadził w tym zakresie żadnych mechanizmów w treści zawieranych umów.

3. Wnioskodawca obciąża dokładnie kosztem zakupu energii elektrycznej i kosztem zakupu usługi świadczenia dystrybucji energii elektrycznej (na podstawie średniej ceny jednostkowej netto obliczonej dla 1 kWh), bez naliczania dodatkowej marży.

4. Wnioskodawca nie ma możliwości decydowania o ilości zużycia energii elektrycznej przez najemców/dzierżawców. Refakturowaniu podlegają koszty wynikające z faktycznego zużycia w danym okresie rozliczeniowym.

5. Na cenę energii składa się:

- cena jednostkowa za zakup energii elektrycznej za 1 kWh,

- cena jednostkowa za zakup usługi dystrybucji energii elektrycznej za 1 kWh,

według stawek określonych przez dostawcę energii.

6. Wniosek dotyczy refakturowania kosztów zakupu energii elektrycznej oraz kosztów zakupu usługi świadczenia dystrybucji energii elektrycznej w okresie od (…) r. do (…) r.

Wnioskodawca nie posiada opinii GUS (Główny Urząd Statystyczny) dotyczącej klasyfikacji statystycznej dla usługi będącej przedmiotem wniosku.

Do uzupełnienia wniosku Wnioskodawca dołączył:

(…)

Postanowieniem z dnia 23 sierpnia 2022 r. znak: 0111-KDSB1-2.440.133.2022.2.KG wyznaczono siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w zakresie zebranego materiału dowodowego w sprawie. Pismo zostało doręczone Stronie 23 sierpnia 2022 r. Strona nie skorzystała z przysługującego jej prawa.

Uzasadnienie występowania świadczenia kompleksowego (dostawa towaru)

Co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne. Jeżeli jednak z ekonomicznego punktu widzenia jedno świadczenie obejmuje kilka czynności, świadczenie to nie powinno być sztucznie dzielone dla celów podatkowych.

Zagadnienie to było przedmiotem orzeczeń wydanych przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej jako „TSUE”).

Można tu przywołać na przykład wyrok z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 – Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV v. Staatssecretaris van Financien oraz wyrok z dnia 29 marca 2007 r. w sprawie C-111/05 – Aktiebolaget NN v. Skatteverket. Wynika z nich, że jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, są ze sobą tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jedno świadczenie do celów stosowania VAT.

Podobnie w wyroku z dnia 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse LLP, ECLI:EU:C:2012:597, pkt 15 i 16 wyroku, TSUE stwierdził: „Jednakże jeżeli transakcja obejmuje wiele elementów powstaje pytanie, czy należy uznać, iż składa się ona z jednego świadczenia czy też kilku odrębnych i niezależnych świadczeń, które należy oceniać oddzielnie z punktu widzenia podatku VAT. Z orzecznictwa Trybunału wynika bowiem, że w pewnych okolicznościach formalnie odrębne świadczenia, które mogą być wykonywane oddzielnie, a zatem, odpowiednio, prowadzić do opodatkowania lub zwolnienia, należy uważać za jednolitą czynność, gdy nie są one niezależne” (wyrok z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Part Service, Zb.Orz. s. I-897, pkt 51).

Jak wynika z orzecznictwa TSUE, gdy transakcja składa się z zespołu świadczeń i czynności, należy wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności, w jakich jest ona dokonywana, w celu określenia po pierwsze, czy chodzi o dwa lub więcej świadczenia odrębne, czy też jest to jedno świadczenie złożone z kilku czynności. Po drugie, czy w tym ostatnim przypadku to jedno świadczenie powinno zostać zakwalifikowane jako dostawa towarów, czy jako świadczenie usług. Charakter danego świadczenia należy oceniać biorąc pod uwagę punkt widzenia nabywcy oraz cechy charakterystyczne tego świadczenia.

Pojedyncze świadczenie kompleksowe ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za czynność zasadniczą (główną), podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako czynności pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do czynności zasadniczej.

Na świadczenie kompleksowe składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu, tj. do wykonania świadczenia głównego. Czynność należy natomiast uznać za pomocniczą, jeżeli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, gdy cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać czynności głównej bez czynności pomocniczej.

Jeżeli jednak w skład świadczenia wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności zasadniczej, głównej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia kompleksowego.

Zatem świadczenie kompleksowe (złożone) ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy, dzieli je na świadczenie główne i świadczenia pomocnicze tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia głównego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia głównego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić tak, że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy, to wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej) niezależnie opodatkowane świadczenia.

Powyższe kryteria zostały podsumowane w wyroku TSUE z dnia 4 marca 2021 r. w sprawie C-581/19. Powołując się na dotychczasowe własne orzecznictwo TSUE wyjaśnił w nim, że pierwszym kryterium, które należy wziąć pod uwagę rozpatrując świadczenie pod kątem jego kompleksowości, jest brak samodzielnego celu świadczenia z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Zatem świadczenie należy uznać za pomocnicze w stosunku do świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi ono dla klienta celu samo w sobie, lecz środek, dzięki któremu można lepiej skorzystać z usługi głównej. Drugie kryterium, które stanowi w rzeczywistości wskazówkę istnienia pierwszego, dotyczy uwzględnienia wartości każdego ze świadczeń składających się na transakcję gospodarczą, przy czym jedna z nich jest minimalna, a nawet marginalna w stosunku do drugiej.

Dodatkowo, stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

W opisanym przypadku elementem dominującym (świadczeniem głównym) jest/będzie dostawa energii elektrycznej. Nabywcy końcowi zainteresowani są bowiem wyłącznie nabyciem towaru jakim jest energia elektryczna. Usługa dystrybucji (dostarczenie) energii, ma charakter pomocniczy w stosunku do czynności dostawy energii (towaru). Usługa dystrybucji energii nie ma tu charakteru samoistnego, nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz służy wykonaniu świadczenia głównego jakim jest niewątpliwie dostawa energii, jest ona środkiem do zrealizowania sprzedaży towaru (energii elektrycznej). Z punktu widzenia odbiorcy energii elektrycznej, zakup samej usługi dystrybucji byłby bezprzedmiotowy.

Z opisu wynika, że wykonywane przez Wnioskodawcę czynności (tj. refakturowanie na najemcę kosztów zakupu energii elektrycznej oraz kosztów zakupu usługi dystrybucji tej energii), z których składa się świadczenie będące przedmiotem sprawy, są ze sobą ściśle powiązane, że prowadzą do realizacji określonego celu i z punktu widzenia nabywcy tworzą jedną całość.

Mając powyższe na uwadze, świadczenie związane z refakturowaniem na najemcę zakupu energii elektrycznej oraz kosztów zakupu usługi dystrybucji energii, dla celów podatku od towarów i usług, należy uznać za jedno świadczenie kompleksowe, w którym świadczeniem głównym jest/będzie dostawa towaru tj. dostawa energii elektrycznej.

Uzasadnienie klasyfikacji towaru

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, ze zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, ze zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej Nomenklatura scalona obejmuje:

- nomenklaturę Systemu Zharmonizowanego;

- wspólnotowe podpodziały do tej nomenklatury nazywane „podpozycjami CN” w tych przypadkach, gdy określona jest odpowiadająca stawka celna;

- przepisy wstępne, dodatkowe uwagi do sekcji lub działów oraz przypisy odnoszące się do podpozycji CN.

Jednolitemu stosowaniu zarówno Systemu Zharmonizowanego (HS), jak i Nomenklatury scalonej (CN) służą Noty wyjaśniające.

Klasyfikacja towarów w Nomenklaturze scalonej podlega regułom zawartym w Ogólnych regułach interpretacji Nomenklatury scalonej zapewniającym jednolitą interpretację, co oznacza, że dany towar jest zawsze klasyfikowany do jednej i tej samej pozycji i podpozycji z wyłączeniem wszelkich innych, które mogłyby być brane pod uwagę.

Reguła 1 Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej (ORINS) wskazuje, że tytuły sekcji, działów i poddziałów mają znaczenie wyłącznie orientacyjne. Dla celów prawnych klasyfikację towarów ustala się zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów oraz zgodnie z Ogólnymi regułami interpretacji Nomenklatury scalonej.

Zgodnie z tytułem działu 27 Nomenklatury scalonej, dział ten obejmuje Paliwa mineralne, oleje mineralne i produkty ich destylacji; substancje bitumiczne; woski mineralne.

Z brzmienia kodu CN 2716 00 00 wynika, że obejmuje on Energię elektryczną.

Uwzględniając powyższe, przedmiotowy towar (energia elektryczna) spełnia kryteria i posiada właściwości dla towarów objętych kodem 2716 00 00 Nomenklatury scalonej (CN). Klasyfikacja towaru została dokonana zgodnie z postanowieniami 1. reguły Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146aa ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1a ustawy, jeżeli roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

· kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz

· wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.

Zgodnie z art. 146db pkt 1 ustawy dodanym przez art. 1 ustawy z dnia 13 stycznia 2022 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 196), w okresie od dnia 1 lutego 2022 r. do dnia 31 lipca 2022 r. dla energii elektrycznej (CN 2716 00 00) - stawka podatku wynosi 5%.

Z kolei, stosownie do art. 53 ustawy z dnia 7 lipca 2022 r. o finansowaniu społecznościowym dla przedsięwzięć gospodarczych i pomocy kredytobiorcom (Dz. U. poz. 1488), który wszedł w życie 31 lipca 2022 r., w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931, 974, 1137 i 1301) użyte w art. 146da w ust. 1 we wprowadzeniu do wyliczenia, w art. 146db we wprowadzeniu do wyliczenia oraz w art. 146dc we wprowadzeniu do wyliczenia wyrazy „31 lipca 2022 r.” zastępuje się wyrazami „31 października 2022 r.”.

W związku z powyższym, ponieważ opisany we wniosku towar (energia elektryczna), stanowiący dominujący element świadczenia kompleksowego, klasyfikowany jest do kodu 2716 00 00 Nomenklatury scalonej (CN), jego dostawa, import lub wewnątrzwspólnotowe nabycie podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 5%, na podstawie art. 146db pkt 1 ustawy.

Powyższa stawka ma zastosowanie dla towaru, którego dostawa ma dominujący charakter dla opisanego świadczenia kompleksowego, tym samym każdy składnik świadczenia kompleksowego będzie opodatkowany tą stawką podatku.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do towaru (świadczenia kompleksowego) tożsamego pod każdym względem z towarem (świadczeniem kompleksowym) będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do towaru (świadczenia kompleksowego) będącego jej przedmiotem, który zostanie sprzedany, zaimportowany lub wewnątrzwspólnotowo nabyty po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 3 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

- podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),

- towar (świadczenie kompleksowe), będący przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do towaru (świadczenia kompleksowego), będącego przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

W tym konkretnym przypadku niniejsza WIS ma moc wiążącą do 31 października 2022 r., chyba że nastąpi przedłużenie zastosowania stawki 5% wynikające z przepisu art. 146db pkt 1 ustawy.

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji - stosownie do art. 220 § 1 w związku z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej - służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).